Kinderen
alle pijlers
De stap naar zijn eigen kamer..
maandag 7 mei 2007 om 10:41
De titel verklapt het al.. Ons zoontje van bijna 8 maand slaapt sinds dag 1 bij ons op de kamer. Zijn ledikantje staat er maar meestal slaapt hij bij ons in bed. Ook zijn ochtend/middagslaapje doet hij meestal in het grote bed omdat hij daar na het voeden in slaap valt.
Nu is de tijd echt aangebroken dat hij naar zijn eigen kamertje verhuist omdat ik het idee heb dat we allemaal beter zullen slapen (hij wordt meestal een klein half uur nadat wij in bed kruipen wakker,liggend in zijn eigen bedje en eindigt dan dus naast mij) en doordat hij een fanatieke roller is wordt het er niet veiliger op (er liggen wel kussens links en rechts).
De vraag is dus: Hoe pakken we dat aan, zodat de overgang zo soepel mogelijk verloopt? Dus liever geen laat maar huilen methodes..
Hoe hebben jullie dat gedaan? Wat werkt en wat niet?
Tips? Ook mensen die geen ervaring hebben nodig ik van harte uit om mee te denken.. Het slaapgebrek begint namelijk minder leuke vormen aan te nemen..
(we hadden hem al eerder willen verhuizen maar ivm een eventuele ziekenhuis opname hebben we dat uitgesteld..)
Liefs Shyte
Nu is de tijd echt aangebroken dat hij naar zijn eigen kamertje verhuist omdat ik het idee heb dat we allemaal beter zullen slapen (hij wordt meestal een klein half uur nadat wij in bed kruipen wakker,liggend in zijn eigen bedje en eindigt dan dus naast mij) en doordat hij een fanatieke roller is wordt het er niet veiliger op (er liggen wel kussens links en rechts).
De vraag is dus: Hoe pakken we dat aan, zodat de overgang zo soepel mogelijk verloopt? Dus liever geen laat maar huilen methodes..
Hoe hebben jullie dat gedaan? Wat werkt en wat niet?
Tips? Ook mensen die geen ervaring hebben nodig ik van harte uit om mee te denken.. Het slaapgebrek begint namelijk minder leuke vormen aan te nemen..
(we hadden hem al eerder willen verhuizen maar ivm een eventuele ziekenhuis opname hebben we dat uitgesteld..)
Liefs Shyte
maandag 7 mei 2007 om 10:53
Ik heb hier zelf geen ervaring mee maar vrienden van ons wel.
Zij hebben als volgt gedaan. Eerst vanuit hun bed een week in het wiegje bij hun op de kamer laten slapen, daarna hebben ze het wiegje verder weg van hun eigen bed gezet. Een paar dagen later stond het wiegje op de gang, daarna het wiegje in haar eigen kamertje als laatste stap in haar eigen bedje.
Ze hebben er een kleine maand over gedaan, maar zonder enige problemen is ze in haar eigen bedje gaan slapen. Terwijl ze voorheen absoluut niet alleen op haar kamertje wilde slapen.
Zij hebben als volgt gedaan. Eerst vanuit hun bed een week in het wiegje bij hun op de kamer laten slapen, daarna hebben ze het wiegje verder weg van hun eigen bed gezet. Een paar dagen later stond het wiegje op de gang, daarna het wiegje in haar eigen kamertje als laatste stap in haar eigen bedje.
Ze hebben er een kleine maand over gedaan, maar zonder enige problemen is ze in haar eigen bedje gaan slapen. Terwijl ze voorheen absoluut niet alleen op haar kamertje wilde slapen.
maandag 7 mei 2007 om 11:13
Hoi Shyte,
Fijn dat je spatiebalk het weer doet:P
Hier ook een dochter die in grote bed slaapt. Ze is nu bijna 21 maanden. Ik heb er nog geen problemen mee, zij ook niet denk ik, we slapen goed en ze slaapt vrijwel altijd de hele nacht door. Ze heeft wel een fase gehad, zo toen ze een maand of 9 was, waarin ze minder vast sliep, toen heb ik overwogen haar naar eigen bedje te brengen. Toen toch niet gedaan, omdat ik haar wat te jong vond voor een gedegen uitleg.
Fijn dat je spatiebalk het weer doet:P
Hier ook een dochter die in grote bed slaapt. Ze is nu bijna 21 maanden. Ik heb er nog geen problemen mee, zij ook niet denk ik, we slapen goed en ze slaapt vrijwel altijd de hele nacht door. Ze heeft wel een fase gehad, zo toen ze een maand of 9 was, waarin ze minder vast sliep, toen heb ik overwogen haar naar eigen bedje te brengen. Toen toch niet gedaan, omdat ik haar wat te jong vond voor een gedegen uitleg.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
maandag 7 mei 2007 om 11:14
maandag 7 mei 2007 om 11:41
Ik was nog niet klaar;)
Ik wil het over een tijdje doen en dan uitleggen dat ze al groot en stoer is en dat op je eigen kamer slapen heel erg leuk en voor grote kinderen is. Wel bijvertellen ook dat ze altijd naar me toe mag komen. Ik wacht dus ook tot ze dat zelfstandig kan. Dat vind ik een mooie leeftijd.
Ik wil het over een tijdje doen en dan uitleggen dat ze al groot en stoer is en dat op je eigen kamer slapen heel erg leuk en voor grote kinderen is. Wel bijvertellen ook dat ze altijd naar me toe mag komen. Ik wacht dus ook tot ze dat zelfstandig kan. Dat vind ik een mooie leeftijd.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
maandag 7 mei 2007 om 12:01
Hallo!
Mijn oudste zoon sliep ook altijd in het grote bed. Toen dat minder practisch begon te worden, hij was namelijk ook nogal van het rollen en begon vaak in de eerste seconde dat hij wakker werd al te kruipen etc. en hij de leeftijd kreeg dat kussens hem niet meer tegen konden houden, heb ik hem eerst zijn middagslaapje in zijn eigen bed in zijn eigen kamer laten doen.
Soms legde ik hem slapend weg, en soms niet, dan duurde het lang voor hij wilde slapen, maar na een week ofzo ging het steeds beter en vanaf toen ging het 's avonds eigenlijk ook goed. Maar ook daarna ben ik er nooit heel streng in geweest, als hij zich niet lekker voelde (was nogal allergisch en zo) mocht hij gewoon in het grote bed en naarmate hij groter werd kwam dat steeds minder voor.
Succes ermee!
Mijn oudste zoon sliep ook altijd in het grote bed. Toen dat minder practisch begon te worden, hij was namelijk ook nogal van het rollen en begon vaak in de eerste seconde dat hij wakker werd al te kruipen etc. en hij de leeftijd kreeg dat kussens hem niet meer tegen konden houden, heb ik hem eerst zijn middagslaapje in zijn eigen bed in zijn eigen kamer laten doen.
Soms legde ik hem slapend weg, en soms niet, dan duurde het lang voor hij wilde slapen, maar na een week ofzo ging het steeds beter en vanaf toen ging het 's avonds eigenlijk ook goed. Maar ook daarna ben ik er nooit heel streng in geweest, als hij zich niet lekker voelde (was nogal allergisch en zo) mocht hij gewoon in het grote bed en naarmate hij groter werd kwam dat steeds minder voor.
Succes ermee!
maandag 7 mei 2007 om 13:11
Hier hetzelfde......zoon is nu 9 maanden en slaapt ook al vanaf dag 1 naast me. Toen in een wiegje strak naast m'n bed en nu in zijn ledikant.
Ik maak er eerlijk gezegd geen probleem van.....sterker nog ik geniet er heel erg van. Als hij wakker wordt/ huilt neem ik hem naast me in bed. Ik heb wel een bedrekje gekocht, want hij rolt nu erg in z'n slaap. Heerlijk dat lijfje naast me!
Maar dat geeft geen antwoord op jouw vraag natuurlijk...
Ik maak er eerlijk gezegd geen probleem van.....sterker nog ik geniet er heel erg van. Als hij wakker wordt/ huilt neem ik hem naast me in bed. Ik heb wel een bedrekje gekocht, want hij rolt nu erg in z'n slaap. Heerlijk dat lijfje naast me!
Maar dat geeft geen antwoord op jouw vraag natuurlijk...
maandag 7 mei 2007 om 15:04
maandag 7 mei 2007 om 15:31
Voyager, ik vind het niet eng. Ik ben me bewust van elke draai die ik maak en die zij maakt. Ik vertrouw heel erg op mijn gevoel daarin en op m'n instinct. Ik slaap lichter sinds ze geboren is, als een caviaatje, wakker bij de 1e piep.
Altijd als meeslapen in het grote bed genoemd wordt in een topic zijn er mensen die aankomen met wiegedood, terwijl dit een onopgelost verschijnsel is en het meer zou gaan om verstikking of verdrukking, maar goed. En er worden vaak voorbeelden aangehaald waarin mensen iemand kennen waarbij baby overleden is doordat er een ouder bovenop is gaan liggen (waarbij je niet weet of er in dat geval verdovende middelen of alcohol in het spel waren), maar daar tegenover kun je net zoveel voorbeelden noemen van dood van babies waarbij de oorzaak juist ligt in het feit dat ze op een eigen kamer, relatief ver weg van de ouders, lag.
Ik vind het wel natuurlijk (niet dat dat nu zo'n argument is hoor) dat je je kindje bij je hebt, ook s'nachts. De bioloog Desmond Morris heeft daar hele grappige stukken over geschreven. Die zei bijv. dat geen dier zo gek zou zijn om ergens in een hol te gaan slapen en zn welp in een hol meters verderop zou laten.;)
Maar goed, ik heb het dus geen moment eng gevonden en er is in de bijna twee jaar dat we samen slapen ook nog nooit iets gebeurd. Nouja, alleen met mij:P Ik wordt van alle kanten (ze heeft bewegelijkheid in slaap van vader geerfd) in elkaar gemept.;) Oja, en soms wordt ik nogal hardhandig wakker gekust of geaaid sóchtends.;)
Altijd als meeslapen in het grote bed genoemd wordt in een topic zijn er mensen die aankomen met wiegedood, terwijl dit een onopgelost verschijnsel is en het meer zou gaan om verstikking of verdrukking, maar goed. En er worden vaak voorbeelden aangehaald waarin mensen iemand kennen waarbij baby overleden is doordat er een ouder bovenop is gaan liggen (waarbij je niet weet of er in dat geval verdovende middelen of alcohol in het spel waren), maar daar tegenover kun je net zoveel voorbeelden noemen van dood van babies waarbij de oorzaak juist ligt in het feit dat ze op een eigen kamer, relatief ver weg van de ouders, lag.
Ik vind het wel natuurlijk (niet dat dat nu zo'n argument is hoor) dat je je kindje bij je hebt, ook s'nachts. De bioloog Desmond Morris heeft daar hele grappige stukken over geschreven. Die zei bijv. dat geen dier zo gek zou zijn om ergens in een hol te gaan slapen en zn welp in een hol meters verderop zou laten.;)
Maar goed, ik heb het dus geen moment eng gevonden en er is in de bijna twee jaar dat we samen slapen ook nog nooit iets gebeurd. Nouja, alleen met mij:P Ik wordt van alle kanten (ze heeft bewegelijkheid in slaap van vader geerfd) in elkaar gemept.;) Oja, en soms wordt ik nogal hardhandig wakker gekust of geaaid sóchtends.;)
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
maandag 7 mei 2007 om 16:19
Hoi shyte, Onze dochter heeft het eerste half jaar ook bij ons in bed geslapen (op het aankleedkussen, naast mijn hoofd) en wilde niet in haar eigen bed slapen. Ik ben het gewoon aan het uitproberen geweest. In haar eigen bedje op haar eigen kamertje leggen en als het na drie keer troosten niet wou ging ze weer naar mijn bed. Binnen een week viel ze in slaap in haar eigen bed. Niets forceren dus, maar doen waar je jezelf lekker bij voelt.Succes!
maandag 7 mei 2007 om 16:57
Shyte, in jullie geval is het probleem zo te lezen vooral dat hij wakker wordt van jullie en je hem daarom op z'n eigen kamer wilt gaan leggen. Misschien is het dan een optie om tijdelijk een matras op zijn kamer erbij te leggen?
Als hij dan wakker wordt kun je in zijn eigen kamer samen met hem op de matras kruipen en wegsneaken als hij weer slaapt, of, als hij dat accepteert zonder gekrijs, gewoon erbij liggen in dezelfde kamer terwijl hij in z'n eigen bed ligt.
Dan heb je wel de kans dat hij doorslaapt want niet meer wakker wordt van jullie, maar kun je wel nog even samenslapen als hij dat nodig heeft zonder hem te laten huilen. Bovendien kan er altijd een van de twee dan doorslapen. En dikke kans dat dat dan steeds minder vaak gebeurt of steeds later.
Lijkt een beetje op hoe het met mijn middelste ging, die heeft lang bij ons op de kamer geslapen, daarna op haar eigen kamer maar dan eindigde ze vaak tegen de ochtend bij ons in het grote bed, en sinds ze zelf een groot bed heeft gaat een van ons er als ze bijvoorbeeld naar gedroomd heeft even bij liggen. En dat komt steeds minder vaak voor (ze is nu 2.5):)
Als hij dan wakker wordt kun je in zijn eigen kamer samen met hem op de matras kruipen en wegsneaken als hij weer slaapt, of, als hij dat accepteert zonder gekrijs, gewoon erbij liggen in dezelfde kamer terwijl hij in z'n eigen bed ligt.
Dan heb je wel de kans dat hij doorslaapt want niet meer wakker wordt van jullie, maar kun je wel nog even samenslapen als hij dat nodig heeft zonder hem te laten huilen. Bovendien kan er altijd een van de twee dan doorslapen. En dikke kans dat dat dan steeds minder vaak gebeurt of steeds later.
Lijkt een beetje op hoe het met mijn middelste ging, die heeft lang bij ons op de kamer geslapen, daarna op haar eigen kamer maar dan eindigde ze vaak tegen de ochtend bij ons in het grote bed, en sinds ze zelf een groot bed heeft gaat een van ons er als ze bijvoorbeeld naar gedroomd heeft even bij liggen. En dat komt steeds minder vaak voor (ze is nu 2.5):)
maandag 7 mei 2007 om 18:57
Mijn jongste is vorige week 2 jaar geworden en slaapt nog steeds bij ons op de kamer, ik kan er nog geen afscheid van nemen :$
In de eerste jonge baby periode stond zijn wiegje naast mijn kant maar hij sliep meer in mijn armen dan in het weigje. Na 3 mnd ging hij over naar het ledikantje, ook naast mijn kant. Zijn middagdutje doet hij ook nog steeds bij ons op de kamer. Hij slaapt nu wel in zijn eigen bedje maar als hij ziek is (zoals afgelopen week) dan neem ik hem gewoon bij me en slaapt hij bij ons in het grote bed. De overgang naar zijn ledikantje naast ons als hij beter is, is geen probleem, hij zegt dan ook zelf "eigen bedje"
De bedoeling is dat hij bij zijn broertje van 3 op de kamer komt, daar staat zijn bedje ook al klaar vanaf de zwangerschap maar het is er nog niet van gekomen.
In de zomervacantie moeten we de stap maar eens zetten ..........
In de eerste jonge baby periode stond zijn wiegje naast mijn kant maar hij sliep meer in mijn armen dan in het weigje. Na 3 mnd ging hij over naar het ledikantje, ook naast mijn kant. Zijn middagdutje doet hij ook nog steeds bij ons op de kamer. Hij slaapt nu wel in zijn eigen bedje maar als hij ziek is (zoals afgelopen week) dan neem ik hem gewoon bij me en slaapt hij bij ons in het grote bed. De overgang naar zijn ledikantje naast ons als hij beter is, is geen probleem, hij zegt dan ook zelf "eigen bedje"
De bedoeling is dat hij bij zijn broertje van 3 op de kamer komt, daar staat zijn bedje ook al klaar vanaf de zwangerschap maar het is er nog niet van gekomen.
In de zomervacantie moeten we de stap maar eens zetten ..........
maandag 7 mei 2007 om 19:43
Hoi Shyte, ons manneke heeft deze week voor het eerst in zijn eigen kamertje geslapen. Hij sliep ook altijd in ons bed en voor twee dagen hebben we hem overdag in zijn eigen kamertje in zijn bedje laten slapen en daarna ook 's nachts. Zoals iemand hier al zei, ik had er meer moeite mee als hem (heb na ik hem in bed had gelegd ook een uur zitten janken...). Als ritueel 's middags doe ik zijn gordijntjes toe en zeg iets van, kleine mannetje is zo moe, nu gaan de gordijntjes toe. Ik ben de eerste tijd ook bij hem gaan zitten, maar zo dat hij me niet kon zien. We hebben zo'n amp van Ikea die sterren op het plafond werpt en hij was gefascineerd daardoor. Hij viel best blij in slaap. Natuurlijk niet altijd, maar eventjes laten huilen vind ik nu ook niet zo erg meer.
's Avonds zeggen we slaap lekker tegen dingetjes in zijn kamertje en dat vind ie ook leuk. Vanavond is de derde nacht en om eerlijk te zijn, ook al mis ik hem, ik slaap wel wat beter tussen voedingen door. 's Morgens om zessen mag hij weer in ons bed zodat we toch dat grappige gebrabbel in de morgen hebben!
Succes hoor.
's Avonds zeggen we slaap lekker tegen dingetjes in zijn kamertje en dat vind ie ook leuk. Vanavond is de derde nacht en om eerlijk te zijn, ook al mis ik hem, ik slaap wel wat beter tussen voedingen door. 's Morgens om zessen mag hij weer in ons bed zodat we toch dat grappige gebrabbel in de morgen hebben!
Succes hoor.
maandag 7 mei 2007 om 19:44
Ooowwww, dus dan zijn wij ook niet zo erg als sommige mensen doen voorkomen, haha.
Ons zoontje van bijna 5,5 maanden slaapt bij ons op de kamer, in zijn eigen ledikant. Het gebeurt wel eens dat hij ontroostbaar als ie moet slapen zo rond 19.30 uur en dan gaan we even met hem in ons bed liggen. Valt ie daar in slaap, dan laten we hem lekker liggen totdat we zelf in bed gaan. Dan slaapt hij zo diep dat ik hem probleemloos in zijn eigen bed kan tillen. En hij heeft nu last van doorkomende tandjes. Laatst op een nacht werd hij wakker om 01.00 uur en erg overstuur dus even tussen ons in. We werden 's ochtends om 07.30 uur wakker, meneer sliep nog heerlijk tussen ons in. Toen ik nog verlof had, sliep ik 's ochtends heel vaak met hem uit. Na zijn 07.00 u flesje samen in bed en dan tot 11.00 u slapen. Komt nog wel eens voor op mijn vrije dagen.
De meeste mensen die ik ken reageren verbaasd omdat hij nog bij ons op de kamer slaapt. Maar zo te lezen, denkt niet iedereen er zo over. Gelukkig maar.
We denken er wel aan om hem over een dikke twee weken op zijn eigen kamer te leggen. Tot ons grote verdriet, haha. Want wij zullen het er moeilijker mee hebben dan hij. Maar zodra hij 6 maanden is, gaan we het proberen. Anders wordt het voor onszelf steeds lastiger misschien, om de stap te zetten. En ook voor hem, denk ik.
Succes er mee allemaal.
Gr. Flower
Ons zoontje van bijna 5,5 maanden slaapt bij ons op de kamer, in zijn eigen ledikant. Het gebeurt wel eens dat hij ontroostbaar als ie moet slapen zo rond 19.30 uur en dan gaan we even met hem in ons bed liggen. Valt ie daar in slaap, dan laten we hem lekker liggen totdat we zelf in bed gaan. Dan slaapt hij zo diep dat ik hem probleemloos in zijn eigen bed kan tillen. En hij heeft nu last van doorkomende tandjes. Laatst op een nacht werd hij wakker om 01.00 uur en erg overstuur dus even tussen ons in. We werden 's ochtends om 07.30 uur wakker, meneer sliep nog heerlijk tussen ons in. Toen ik nog verlof had, sliep ik 's ochtends heel vaak met hem uit. Na zijn 07.00 u flesje samen in bed en dan tot 11.00 u slapen. Komt nog wel eens voor op mijn vrije dagen.
De meeste mensen die ik ken reageren verbaasd omdat hij nog bij ons op de kamer slaapt. Maar zo te lezen, denkt niet iedereen er zo over. Gelukkig maar.
We denken er wel aan om hem over een dikke twee weken op zijn eigen kamer te leggen. Tot ons grote verdriet, haha. Want wij zullen het er moeilijker mee hebben dan hij. Maar zodra hij 6 maanden is, gaan we het proberen. Anders wordt het voor onszelf steeds lastiger misschien, om de stap te zetten. En ook voor hem, denk ik.
Succes er mee allemaal.
Gr. Flower
maandag 7 mei 2007 om 20:34
Onze jongste dochter heeft ook minstens 8 maanden bij ons op de kamer geslapen, wel in haar eigen bedje, maar direct naast mijn kant van het bed. Dit was in verband met reflux en enorm onrustig slapen (was zeker 10 keer per nacht wakker).
Ik ben begonnen met haar overdag op haar eigen kamertje te laten slapen en toen dit goed ging ook de nachten. Eigenlijk ging dit zonder problemen, ook omdat ze inmiddels de nachten redelijk doorsliep. Ik had er meer moeite mee dat ze niet meer naast me sliep dan zij. We hebben wel onze slaapkamerdeur 's nacht nog altijd open staan ookal is ze inmiddels 3! :$
Laat je kindje eerst wennen aan zijn nieuwe kamertje, misschien niet alleen slapen, maar er ook eens samen spelen en alles bekijken. En overdag er laten slapen is voor hem ook minder eng dan 's nachts als het helemaal donker is. Wij hebben ook een tijdje een nachtlampje gebruikt zodat het niet te donker was en dat werkte ook rustgevend.
Succes ermee.
Ik ben begonnen met haar overdag op haar eigen kamertje te laten slapen en toen dit goed ging ook de nachten. Eigenlijk ging dit zonder problemen, ook omdat ze inmiddels de nachten redelijk doorsliep. Ik had er meer moeite mee dat ze niet meer naast me sliep dan zij. We hebben wel onze slaapkamerdeur 's nacht nog altijd open staan ookal is ze inmiddels 3! :$
Laat je kindje eerst wennen aan zijn nieuwe kamertje, misschien niet alleen slapen, maar er ook eens samen spelen en alles bekijken. En overdag er laten slapen is voor hem ook minder eng dan 's nachts als het helemaal donker is. Wij hebben ook een tijdje een nachtlampje gebruikt zodat het niet te donker was en dat werkte ook rustgevend.
Succes ermee.
maandag 7 mei 2007 om 21:31
Ik zou ook beginnen met de slaapjes overdag. Dat is voor jezelf ook makkelijker. 's Nachts geef je toch eerder toe dan overdag is mijn ervaring. Dus eerst overdag proberen en als je kind huilt eventjes laten huilen om te kijken of het een inslaapvalhuiltje is en anders over het bolletje aaien. Als het niet lukt kun je het altijd nog in het grote bed leggen. Maar als het wel lukt, zou ik het zo langzaam opvoeren naar de avonden. Het lijkt me vooral belangrijk dat je je kindje leert om in het eigen bed in slaap te vallen. Dan komt er vanzelf een moment dat je de volgende ochtend denkt: O jee, alles is toch wel goed, ik heb hem vannacht helemaal niet gehoord?
dinsdag 8 mei 2007 om 10:34
off topic:
Hihi Inad, we hebben een nieuw toetsenbord.. na de spatiebalk gaf ook de 2 er de brui aan, gevolgd door de - en de ".. dat was toch een duidelijk signaal dat het niet meer goed zou komen...
On topic:
Heel erg bedankt voor jullie fijne reacties. het bevestigd dat wat ik al die tijd gevoeld heb, namelijk dat het heel prettig en natuurlijk is om je kindje naast je te hebben.
Ik heb een aantal tips meegenomen en toch ook nog even na gedacht of ik hem idd al wel definitief naar zijn eigen kamer wil hebben.. Mijn hart zegt eigenlijk van niet. We gaan dus eerst maar eens een klein stapje zetten namelijk proberen om hem nu zoveel mogelijk in zijn ledikantje naast mij te laten slapen. tegelijkertijd wil ik proberen hem te helpen om zonder mijn tepel in zijn mond in slaap te vallen.. dat alleen zal een langdurig proces worden denk ik..
persoonlijk vraagje voor alle moeders die met hun kindje naast zich slapen:
wanneer kwam je cyclus weer op gang?
Hihi Inad, we hebben een nieuw toetsenbord.. na de spatiebalk gaf ook de 2 er de brui aan, gevolgd door de - en de ".. dat was toch een duidelijk signaal dat het niet meer goed zou komen...
On topic:
Heel erg bedankt voor jullie fijne reacties. het bevestigd dat wat ik al die tijd gevoeld heb, namelijk dat het heel prettig en natuurlijk is om je kindje naast je te hebben.
Ik heb een aantal tips meegenomen en toch ook nog even na gedacht of ik hem idd al wel definitief naar zijn eigen kamer wil hebben.. Mijn hart zegt eigenlijk van niet. We gaan dus eerst maar eens een klein stapje zetten namelijk proberen om hem nu zoveel mogelijk in zijn ledikantje naast mij te laten slapen. tegelijkertijd wil ik proberen hem te helpen om zonder mijn tepel in zijn mond in slaap te vallen.. dat alleen zal een langdurig proces worden denk ik..
persoonlijk vraagje voor alle moeders die met hun kindje naast zich slapen:
wanneer kwam je cyclus weer op gang?
dinsdag 8 mei 2007 om 13:14
Shyte, lekker doen wat je hart je ingeeft!O+( Ik lijk haast wel verslaafd aan m'n kind, vannacht heeft ie door geslapen in z'n eigen ledikant en dan ben ik haast "teleurgesteld";))
Wat betreft mijn cyclus kan ik je niet zo goed beantwoorden;allereerst geef ik geen borstvoeding, dus die vergelijking gaat niet op. Ik ben ongeveer 6 weken na de bevalling voor het eerst weer ongesteld geworden en daarna meteen weer aan de pil gegaan, just in case....Dus mijn cyclus is vanzelf weer "regelmatig".
Hoe is het trouwens met het hoofd van je zoontje???
Hier ook een jongen met een grote bol.....hopelijk niks ernstigs.
Wat betreft mijn cyclus kan ik je niet zo goed beantwoorden;allereerst geef ik geen borstvoeding, dus die vergelijking gaat niet op. Ik ben ongeveer 6 weken na de bevalling voor het eerst weer ongesteld geworden en daarna meteen weer aan de pil gegaan, just in case....Dus mijn cyclus is vanzelf weer "regelmatig".
Hoe is het trouwens met het hoofd van je zoontje???
Hier ook een jongen met een grote bol.....hopelijk niks ernstigs.
woensdag 9 mei 2007 om 11:36
Titsandwits, doen wat mijn hart mij ingeeft is het beste advies wat ik kreeg tijdens mijn zwangerschap!
Over ons zoontje:
we zijn vorige week naar Groningen geweest. Je wist al dat er bij de echo in onze woonplaats een teveel aan vocht in zijn hoofd was geconstateerd? Dat was heel erg schrikken. Er is een daar ook een Mri gemaakt en met die gegevens zijn we richting umcg gegaan ((en zoonlief natuurlijk)).
Na lang wachten, een paar onderzoeken en veel vragen kwam kwam de kinderarts binnen (we waren eerst gezien door een arts in opleiding) deze had alle gegevens bekeken (mri/vragenlijsten/metingen), hij heeft even naar onze zoon gekeken en sprak de verlossende woorden:
Hier hoeft niets aan gedaan te worden. hij heeft een vorm van waterhoofd die ze veel vaker zien, het is een erfelijke "afwijking" die alleen bij jongetjes voorkomt en daaruit bestaat dat de opname van het hersenvocht in het bloed (samenvloeien) niet in balans is. Het goede nieuws is DAT HET VANZELF OVER MOET GAAN!!!
We hoeven dus ook niet terug naar Groningen. vanaf nu staat we weer onder controle bij onze eigen kinderarts die in de gaten kan houden of ingrijpen toch nog nodig is, maar die kans is heel erg klein!!
Hij ontwikkelt zich boven gemiddeld, daar hoeven we ons geen zorgen over te maken! Hij zal alleen de rest van zijn leven een wat groter hoofd hebben! Nou, als dat alles is...
Wij zijn dus heel erg opgelucht!! Mijn moeder zei zelfs dat het voelde alsof hij opnieuw geboren werd...
Over jouw zoontje.. als je het niet vertrouwd, gewoon even een afspraak maken met je huisarts. heeft hij buiten een wat groter hoofd ergens last van? (bij ons was het niet alleen het grote hoofd maar ook de grote fontanel en de schedelnaden die nog niet zijn gesloten).
hoe groot vind jij goot? heeft het cb er wel eens iets van gezegd?
Om met je eigen woorden terug te komen, gewoon doen wat je hart je ingeeft!
Over ons zoontje:
we zijn vorige week naar Groningen geweest. Je wist al dat er bij de echo in onze woonplaats een teveel aan vocht in zijn hoofd was geconstateerd? Dat was heel erg schrikken. Er is een daar ook een Mri gemaakt en met die gegevens zijn we richting umcg gegaan ((en zoonlief natuurlijk)).
Na lang wachten, een paar onderzoeken en veel vragen kwam kwam de kinderarts binnen (we waren eerst gezien door een arts in opleiding) deze had alle gegevens bekeken (mri/vragenlijsten/metingen), hij heeft even naar onze zoon gekeken en sprak de verlossende woorden:
Hier hoeft niets aan gedaan te worden. hij heeft een vorm van waterhoofd die ze veel vaker zien, het is een erfelijke "afwijking" die alleen bij jongetjes voorkomt en daaruit bestaat dat de opname van het hersenvocht in het bloed (samenvloeien) niet in balans is. Het goede nieuws is DAT HET VANZELF OVER MOET GAAN!!!
We hoeven dus ook niet terug naar Groningen. vanaf nu staat we weer onder controle bij onze eigen kinderarts die in de gaten kan houden of ingrijpen toch nog nodig is, maar die kans is heel erg klein!!
Hij ontwikkelt zich boven gemiddeld, daar hoeven we ons geen zorgen over te maken! Hij zal alleen de rest van zijn leven een wat groter hoofd hebben! Nou, als dat alles is...
Wij zijn dus heel erg opgelucht!! Mijn moeder zei zelfs dat het voelde alsof hij opnieuw geboren werd...
Over jouw zoontje.. als je het niet vertrouwd, gewoon even een afspraak maken met je huisarts. heeft hij buiten een wat groter hoofd ergens last van? (bij ons was het niet alleen het grote hoofd maar ook de grote fontanel en de schedelnaden die nog niet zijn gesloten).
hoe groot vind jij goot? heeft het cb er wel eens iets van gezegd?
Om met je eigen woorden terug te komen, gewoon doen wat je hart je ingeeft!
woensdag 9 mei 2007 om 11:38
Even snel want mn meissie (4,5 maand) vraagt om aandacht:
Ik weet niet of het al gezegd is (heb niet alles doorgelezen) maar ik leg mijn meissie sinds een maand bij haar middagslaapjes al in haar eigen kamer zodat ze daar kan wennen. 's Nachts slaapt ze nog bij ons (ivm borstvoeding en afstand tussen onze kamers). Tegen de tijd dat ze geen voedingen meer nodig heeft 's nachts, gaan we haar helemaal verhuizen.
Ik heb hetzelfde slaapritueel voor het slapen bij ons of bij haar op de kamer. Wel zo overzichtelijk voor haar. Het houdt wel in dat ik steeds haar muziekdoosje en projector moet meeverhuizen maar dat heb ik er graag voor over.
Succes dr mee!
Ik weet niet of het al gezegd is (heb niet alles doorgelezen) maar ik leg mijn meissie sinds een maand bij haar middagslaapjes al in haar eigen kamer zodat ze daar kan wennen. 's Nachts slaapt ze nog bij ons (ivm borstvoeding en afstand tussen onze kamers). Tegen de tijd dat ze geen voedingen meer nodig heeft 's nachts, gaan we haar helemaal verhuizen.
Ik heb hetzelfde slaapritueel voor het slapen bij ons of bij haar op de kamer. Wel zo overzichtelijk voor haar. Het houdt wel in dat ik steeds haar muziekdoosje en projector moet meeverhuizen maar dat heb ik er graag voor over.
Succes dr mee!
woensdag 9 mei 2007 om 12:20
Heb niet alles gelezen, dus misschien zeg ik dingen die er al staan.
Wat ik in jullie geval zou doen denk ik: beginnen met de middagslaapjes in het eigen bedje te laten doen. Als dat goed gaat, ook 's avonds altijd in het eigen bedje laten inslapen. Als dat goed gaat, kun je het bedje denk ik redelijk makkelijk verplaatsen naar de babykamer. Overdag slaapt hij tenslotte ook alleen, al is het dan in jullie kamer.
Bij onze kinderen gaf dat geen problemen. Die hebben allebei anderhalf jaar bij ons op de kamer geslapen. De oudste het laatste half jaar vooral uit praktische overwegingen (we waren verhuisd en de slaapkamers waren nog niet klaar, dus dik een half jaar op zolder gebivakkeerd). De jongste eigenlijk ook, oudste kreeg een andere kamer en die was nog niet klaar.
Bij onze jongste gaat het middagslaapje in zijn eigen bed op zijn eigen kamer helemaal prima. Het inslapen 's avonds ook. Maar een uur of vier, vijf nadat hij is gaan slapen wordt hij wakker en komt dan bij ons in bed. Sinds we dat zo doen slapen we allemaal een stuk beter, hoewel we het niet ideaal vinden. Maar of hij nu in het ledikantje ging slapen in onze kamer of op zijn eigen kamertje, dat maakte geen enkel verschil.
Volgens mij zijn dat twee verschillende dingen: inslapen en doorslapen.
Succes!
xx lisa.
Wat ik in jullie geval zou doen denk ik: beginnen met de middagslaapjes in het eigen bedje te laten doen. Als dat goed gaat, ook 's avonds altijd in het eigen bedje laten inslapen. Als dat goed gaat, kun je het bedje denk ik redelijk makkelijk verplaatsen naar de babykamer. Overdag slaapt hij tenslotte ook alleen, al is het dan in jullie kamer.
Bij onze kinderen gaf dat geen problemen. Die hebben allebei anderhalf jaar bij ons op de kamer geslapen. De oudste het laatste half jaar vooral uit praktische overwegingen (we waren verhuisd en de slaapkamers waren nog niet klaar, dus dik een half jaar op zolder gebivakkeerd). De jongste eigenlijk ook, oudste kreeg een andere kamer en die was nog niet klaar.
Bij onze jongste gaat het middagslaapje in zijn eigen bed op zijn eigen kamer helemaal prima. Het inslapen 's avonds ook. Maar een uur of vier, vijf nadat hij is gaan slapen wordt hij wakker en komt dan bij ons in bed. Sinds we dat zo doen slapen we allemaal een stuk beter, hoewel we het niet ideaal vinden. Maar of hij nu in het ledikantje ging slapen in onze kamer of op zijn eigen kamertje, dat maakte geen enkel verschil.
Volgens mij zijn dat twee verschillende dingen: inslapen en doorslapen.
Succes!
xx lisa.
woensdag 9 mei 2007 om 13:26
Shyte, ik had idd begrepen dat er vocht in het hoofdje van je zoon was gevonden.Ik had alleen nog niks over de afloop gelezen....
Pffff fijn zeg, dat het niks ernstigs is!!!!!!
Onze jongen heeft met 9 maanden een hoofdje van 47 cm; niet buitensporig maar wel groter dan gemiddeld. Ik heb het aan de arts op het CB gevraagd en die zei dat zolang het met de curve meegroeide ( wel iets er boven maar wel evenwijdig aan de lijn) er niks bijzonders aan was.
Heb het voor de zekerheid ook aan de huisarts gevraagd en die vond zijn hoofd ook niet abnormaal groot. Zijn fontanel is ook nog vrij ver open, dat wel.
Maar hij ontwikkelt zich verder keurig en ziet er ook niet echt afwijkend uit ( kleine E.T ;)) Op de echo's in mijn buik had ie ook al een grote bol. Met 32 weken een ele uitgbreide echo gehad (ivm weeenremmers) en daar zagen ze het ook op, maar de afstanden klopten en de hoeveelheid hersenvocht ook.Dus ik ga er maar vanuit dat er niks aan de hand is!
Vannacht heeft ie weer bij me gelegen en we hebben heerlik geslapen tot half 8 !
We gaan nu even een middagtukkie doen, enne, ik geloof dat mama even mee gaat liggen.....in het grote bed!
Pffff fijn zeg, dat het niks ernstigs is!!!!!!
Onze jongen heeft met 9 maanden een hoofdje van 47 cm; niet buitensporig maar wel groter dan gemiddeld. Ik heb het aan de arts op het CB gevraagd en die zei dat zolang het met de curve meegroeide ( wel iets er boven maar wel evenwijdig aan de lijn) er niks bijzonders aan was.
Heb het voor de zekerheid ook aan de huisarts gevraagd en die vond zijn hoofd ook niet abnormaal groot. Zijn fontanel is ook nog vrij ver open, dat wel.
Maar hij ontwikkelt zich verder keurig en ziet er ook niet echt afwijkend uit ( kleine E.T ;)) Op de echo's in mijn buik had ie ook al een grote bol. Met 32 weken een ele uitgbreide echo gehad (ivm weeenremmers) en daar zagen ze het ook op, maar de afstanden klopten en de hoeveelheid hersenvocht ook.Dus ik ga er maar vanuit dat er niks aan de hand is!
Vannacht heeft ie weer bij me gelegen en we hebben heerlik geslapen tot half 8 !
We gaan nu even een middagtukkie doen, enne, ik geloof dat mama even mee gaat liggen.....in het grote bed!
