December 2007

O ja, en mijn collega'sweten het al lang! :D op de dag dat ik ongesteld moest worden heb ik het al verteld aan mijn supervisor. Ik was best een beetje van slag en gespannen, daarom heb ik het verteld. Ik kom natuurlijk van een burn-out, en het gaat nu prima, maar omdat ik toen van slag was was ik bang dat labiliteit mijn werk zou beïnvloeden. Gelukkig is dat niet het geval (bij die enkele cliënt die ik zie :P).

hoi Kroko,

Voor Krokovriend en alle andere a.s. vaders: www.ikvader.nl, is echt een erg leuke website. Ik heb voor mijn vriend en ook voor andere mannen die vader werden spulletjes uit hun winkel besteld. Zo hebben ze een leuk boekje babymanagement voor vaders (je moet er wel van houden!) en een vaderkalender. Het is allemaal typisch mannelijk gebracht, dus geen ge-emmer er omheen.

Groetjes

Mast

Hoi allemaal!



Ik lees al een paar weken mee omdat ik zelf ook zwanger ben:D

Wilde alleen eerst mijn eerste afspraak met de vk afwachten en die heb ik vandaag gehad. Ben 9weken en 1 dag, op 10 december uitgerekend. Alles was goed ik heb ook al een echo gehad. Mijn zwangerschap was niet echt gepland aangezien vriend en ik beide studeren. Maar gelukkig ben ik volgende maand klaar. We zijn druk op zoek naar een huisje want we wonen nog niet eens samen... (ben ook de jongste hier geloof ik, met mn 22 jaar )

Maar die kleine is zeker wel gewenst. En na die echo van vanmorgen zit ik een beetje op een roze wolk geloof ikO+ 

Alle andere toekomstige mama's... gefeliciteerd!

Ik blijf meekijken hier!



Liefs, March

Hoi allemaal!



Heb even een tijdje niets van me laten horen, want heb een beetje een onzekere periode achter de rug. Maar allereerst: March7 gefeliciteerd met je zwangerschap! Mast78 en Lot1974 en die anderen die goede tips gaven om de toekomstige papa erin te betrekken: bedankt! Dit ga ik zeker doen als ie dat leuk vindt.



Vandaag heb ik een echo gehad... ik heb namelijk bijna constant last van vrij heftige buikpijn en sinds gisteren wat licht bloedverlies. Ik had het bij de VK gemeld en die was er toch niet helemaal gerust op (door de combinatie van die twee en nog wat verschijnselen). Vanochtend belde ze dat ik vandaag terecht kon voor een echo. Hals overkop dus uit het werk weg en manlief ook... :D

Bij de echo bleek dat ik niet 7,5 week was, maar pas 6 weken! Waarschijnlijk door de onregelmatige cyclus dat ik me vergist had. En... het hartje klopte! We konden het goed zien (zelfs met een buikecho). Wat een opluchting!



Dus: zaas: toch niet op dezelfde dag uitgerekend! ;) En voor Imber in een mooi kleurtje :): de datum waarop ik uitgerekend ben is 31-12-2007!



Iedereen: genietze van dit ontzettende moois in je buik!



Groetjes

Oja, en Aitwane (schrijf ik dat zo goed?): ik hoop zo dat er bij jou ook niets aan de hand is! Ik had hetzelfde gevoel als jij; hopelijk is jouw gevoel net als bij mij onterecht! 

Heel veel sterkte in ieder geval!

Lot, nooit geweten dat bandenpijn zo extreem kon zijn! Kun je er iets aan doen door de zorgen dat je spieren wat sterker zijn, zodat je banden het minder zwaar hebben, of heb je er helemaal geen invloed op?



Mast, bij ikvader voel ik me niet helemaal thuis, maar laat het maar weten als je iets no-nonsense voor aanstaande MOEDERS vindt . Ik heb toch nog niet zoveel last van mijn hormonen, kennelijk, want op geemmer zit ik nog steeds niet te wachten.

Kent iemand van jullie nog leuke sites over de ontwikkeling van ongeboren kinderen? Ik kom af en toe wel wat leuks tegen, maar vergeet ze steeds te bookmarken (niet het enige wat ik vergeet de laatste tijd), en kan dan de volgende keer opnieuw beginnen.



March, proficiat! Er gaat wel een boel veranderen bij jou, afstuderen, samenwonen, een kind... Zal wel even wennen zijn!



Imber, mijn collega's weten het nog niet, al versprak ik me vandaag wel bijna. Eerst maar eens een goede echo zien, dat vind ik vroeg genoeg.

Die echo ga ik morgen plannen, want sinds de intake bij de VK vandaag heb ik een verwijzing voor een termijn echo op zak.



Vraagje aan de ervaren moeders: hoeveel steeg jullie bloeddruk tijdens de zwangerschap? Die van mij is nu al niet zo heel laag, en ik vraag me af hoeveel stijging ik er nog bij kan verwachten.



Girl, gefeliciteerd met de goede echo!

Zou ook graag bij jullie willen meeschrijven, weet sinds vandaag zeker dat ik ook zwanger ben!!!! :) Vermoedde het al een tijdje, maar vandaag dan toch de test gedaan.



Volgens internet ben ik 21 december uitgerekend. Voor de rest ben ik 28 ( 29 als de baby wordt geboren) en is het voor mij mijn eerste kindje!



Groetjes van Summer ( 7 weken en 4 dagen )

Hallo



March en Summergirl:  Gefeliciteerd en welkom!!!



Eba: fijn dat het goed gaat. Die vermoeidheid hoort er helaas bij.....



Aitane: wat zul je elke keer geschrokken zijn! En die misselijkheid is vervelend, hoop voor je dat het snel minder wordt!*; Ik hoop dat het toch goed is. Zal voor je duimen!



Kroko:Vind je het niet jammer dat je in het ziekenhuis moet bevallen? Bijzonder dat het allemaal per land verschilt! En na 3 dagen weer naar huis zonder kraamhulp.....Hopen dat het of allemaal goed gaat, of dat iemand je kan helpen. Lijkt me heftig! Maar je vriend is er inderdaar ook nog!!!!!! Die van mij is erg lief en wil veel weten, maar niet alles. Hoeft niet elk plaatje te zien, enz, een stuk nuchterder (is dat een nederlands woord???) We hebben wel al afgesproken, dat als het goed gaat, en er komt ooit een tweede, dat hij zwanger wordt. :P



Eba, en al besloten of je een screening gaat doen? Wij doen het niet. En verder, dat ik niet bij mijn ouders aan kan kloppen, komt van twee kanten. Als puber heb ik een enorm dikke muur om me heen gebouwd. Ik heb geen vertrouwensband opgebouw, of beter gezegd, mijn ouders niet vertrouwd in wat me bezig hield. Het is heeeeel moeilijk om dat dan, na jaren wel te gaan doen. Daarnaast zitten we op dat gebied niet op dezelfde golflengte. Dus als ik dan, met veel moeite iets aan mijn moeder toevertrouwde, dan had ze niet door hoeveel moeite me dat koste en kwam met kritiek of vertelde dat ik het dan zo en zo op moest lossen, maar luisterde niet naar mij, wat ik wilde. Het dus niet bij mijn ouders terecht kunnen met mijn onzekerheden ligt niet alleen bij hun, maar zeker ook bij mij! (beetje mosterd op zijn tijd is niet erg, toch? :P)



Lot: heftig hoor!!! Ik hoop dat het bij deze zwangerschap anders gaat, maar ik snap je voorbereiding! Fijn dat je minder misselijk bent!!!!



Imber: inderdaad vertellen aan je collega's als jij dat wilt. Ik ga het zelf donderdag vertellen, dan hebben we teamvergadering. Nu nog de manier waarop. Waarschijnlijk wordt het een bord met chocolaatje met roze en blauw spikkels erop.Gaan ze vanzelf denken. En bij de rondvraag zeggen dat het van mij komt. Maar mocht iemand een andere idee hebben....



Mast: bedankt voor de tip. Zal hem doorgeven!



Girl: wat fijn dat alles goed is!!!!! Wat een opluchting zal het geweest zijn!



Zo, ben zelf inmiddels naar de reumatoloog en gynacoloog geweest. Bij de eerst enige zorg. Moet erg op gaan passen met hoeveel ik loop op een dag.Eigenlijk moet ik gewoon rustiger aan doen, maar vind dat erg moeilijk. Ik heb geen ontstekingen, maar wel veel gewrichten met klachten. En mag (en wil) niet te veel pijnstillers slikken. Dus wat meer rust. Bij de gynacoloog was het best heftig. Ik zat me al een paar dagen zo druk te maken dat ik de kamer nog niet binnen was of ik stond al te janken. Want hoe nuchter mijn vriend het ook bekeek, ik zie twee kindjes niet zitten, lichamelijk niet en ruimte technisch niet. Gelukkig was hij vol begrip. Dus heel kort het verhaal aangehoord en toen meteen een echo. Hij vond dat we die stress dan eerst maar moesten wegnemen, praten kwam later (Ik kon hem wel zoenen) Hij heeft het op allerlei manieren bekeken, inwendig, uitwendig, maar kon er god zij dank echt maar 1 vinden. Hij vond ook dat het qua groei prima ging. Liep iets achter, maar niet om je echt zorgen om te maken!! Wat een opluchting!!! Natuurlijk hadden we het gered met 2, maar toch.... Daarna de rest besproken. Hoe het dan kan dat ik eigenlijk al best een buikje heb, maar eigenlijk niet eet. Tja, dat is dus bij iedereen anders. Afhankelijk waar het zit in je baarmoeder, hoe je bouw is enz. Kindje eet van mij. Hij vond het wel zorgelijk dat ik zo weinig at en me zo ellendig voel. Moet volgende week vrijdag bellen. Ik mag niet meer afvallen, anders moet ik misschien aan een slangetje. En dat wil ik niet!!!!!!!!! Dus hoe ik het ga doen weet ik nog niet, maar ga zeker niet meer afvallen. Ga wel spinazie proberen te eten, daar zit ijzer in, wordt ik sneller zwaarder :P.

Maar doordat ik weinig eet heb ik (nog) minder energie, dus ook hier het advies: rustig aan.

o, voor de schimmel heb ik tabletten en creme gekregen. Hoop niet dat het mijn hele zwangerschap duurt!!!!



Zo, het is een heel verhaal geworden......



Liefs, Lexa (die nu al weer een stuk rustiger is)

Eba, ben je nog steeds zo moe? Bij mij lijkt het wel wat minder te worden. Dat 's nachts wakker liggen herken ik wel . Ik word, ondanks mijn vermoeidheid, 's nachts heel vaak wakker (o.a. om naar het toilet te gaan, want dat moet tegenwoordig zo vaak!) en daarna kan ik heel moeilijk inslapen. lig over van alles en nog wat na te denken. Hebben jullie dat ook, dat je 's nachts al heel vaak over het kindje, of over alles wat ermee te maken heeft, droomt?



Lexa, volgens mij ben je tijdens je zwangerschap ook veel bevattelijker voor die schimmels. Fijn, dat je gerustgesteld bent betreffende wel/geen tweeling. Mijn zus heeft een tweeling en ik kan je vertellen dat dat inderdaad heel druk is, hahaha. Maar nu ze wat ouder worden is het ook wel weer heel makkelijk, want ze kunnen met elkaar spelen enzo.



En, Eowyn/Imber, heb je het verteld op je werk of toch maar niet? Ik denk dat je moet dan waar jij je prettig bij voelt. Heb je een goede band met je collega's?



Aitane, hoe is het nu met het bloedverlies? Misschien moet je bellen of je eerder naar de VK kan? Al is het maar ter geruststelling. Heb je er geen buikpijn bij?



Kroko, interessant om te lezen hoe het in Spanje gaat. Aan de ene kant lijkt een kraamverzorgster me heerlijk, aan de andere kant ben ik bang dat het helemaal niet fijn is om een vreemde in huis te hebben. Maar ja, waarschijnlijk ben ik tegen die tijd hartstikke blij dat ze er is. Kan je vriend wel een tijd vrij krijgen van zijn werk na de bevalling? Mijn vriend heeft al 2 kinderen en heeft het dus allemaal wel eens eerder meegemaakt. Dat vind ik wel eens lastig. Maar gelukkig is hij heel bezorgd en geinteresseerd en zal nooit zeggen "de vorige keren ging het zo". Daar zou ik niet zo goed tegen kunnen.



Lot, snapt jouw dochter een beetje wat er allemaal in jouw lijf gebeurt? Grappig die belevingswereld van zo'n peuter. Ik vraag me altijd af wat zij er nu precies voor denkbeelden bij hebben.



Girl1983, dat moet een opluchting zijn dat alles goed is!!!



March7 en Summergirl78, van harte welkom. Enneh, natuurlijk gefeliciteerd met jullie zwangerschappen. Knap, summergirl dat je zo lang kon wachten met testen! ik wilde het echt zo snel mogelijk weten. Ook met het oog op alles wat ik moet laten (wijntje, kaneel, e.d.)



Morgenavond krijg ik mijn eerste echo. Ik ben een heel nuchter iemand, maar moet zeggen dat ik het toch wel een beetje spannend vind. Vrijdag heb ik mijn vrijgezellenfeest en ik zou het iedereen dan zo graag willen vertellen. Dat kan alleen niet, want de kids van mijn vriend weten het nog niet. Die moeten we het natuurlijk als eerste vertellen, voordat ze het viavia horen. Lijkt me alleen zo moeilijk om vrijdag mijn mond te houden. Ik heb al een smoes voor het niet-drinken: antibioticumkuurtje ivm blaasontsteking. Verklaart gelijk waarom ik zo vaak naar het toilet moet ;)



Ik ga gauw weer aan het werk.

Hallo allemaal,Wow het is hier echt enorm druk, kan het echt bijna niet bijhouden!Girl1983, inderdaad toch niet op dezelfde dag uitgerekend! Maar oudejaarsdag is wel een hele speciale datum.March en Summergirl, welkom hier en gefeliciteerd met jullie zwangerschap!Ik ben sinds gisteren gestopt met mijn studie!!!! En het voelt als een opluchting! Ik kreeg steeds meer het idee dat de studie niet meer past bij mijn toekomstbeeld en dat ik verder weinig met de studie zou gaan doen. Dus vanaf vandaag ben ik elke dag bij mijn vriendje en niet meer alleen in het weekend! (ik studeerde in Leeuwarden en vriendje woont in Rotterdam) Verder voel ik me wel goed, soms te goed en dan slaat de twijfel weer toe. Ik ben vandaag 7 weken en 6 dagen zwanger. Heb af en toe last van menstruatie achtige krampjes en verder veel geborrel, winderigheid, een verdwaalde puist, en moe. Misselijkheid heb ik echt sporadisch en dan kun je het nog geen misselijkheid noemen. Maandag 14 mei ga ik weer voor een termijn echo om precies te bepalen hoe ver ik ben. Ik hoop wel dat het hartje dan nog steeds zal kloppen en dat beebie lekker is gegroeid!Heeft iemand ervaring met een intakegesprek over een nekplooimeting? Wat wordt er dan besproken?Liefs Zaas

Aitane hoe is het? Heb je nog steeds zoveel last en wanner ga je naar de verloskundige. Veel succes en we blijven duimen.



March en Summergirl gefeliciteerd en van harte welkom!!



Lexa ik kan me helemaal voorstellen dat je opgelucht bent dat het geen tweeling is. Je kan je zoveel doemscenarios in je hoofd halen. Al denk ik dat als het zo is dan is het zo. Geweldige logica hè ;)



Saxmania veel plezier bij de eerste echo. ik heb alleen maar met open mond zitten staren naar het scherm. Heel onwerkelijk om te zien.



Ik maak mezelf lichtelijk ongerust op het moment. Ben bijna 10 weken onderweg en gister kwam een buurvrouw naar me toe om te vragen of ik zwanger was! Ze kon het namelijk aan me zien. Help!!! Gaat dat betekenen dat ik over een paar weken al een hele grote buik heb?

Het rare is dat ik het zelf ook zie, maar de weegschaal absoluut niet.

Vriendlief stond uiteraard te glunderen. Doet ie so wie so als hij mijn borsten ziet. Zijn ook al groter, maar doen nog steeds pijn. Het gaat ook niet allemaal over rozen hè.



Ik weet eigenlijk nog niet of ik blij ben met in het ziekenhuis bevallen. ik heb geen keus dus leg me er maar bij neer. Ik zie wel op tegen de afstand. Krijg gelijk van die visioenen uit de film dat je in een file terecht komt :D

Over de kraamhulp maak ik me nog niet zo'n zorgen. Het is hier heel rustig in december dus hebben we zelf lekker de tijd en we hebben ouders die denk ik gelijk over komen.

Nog 4 nachtjes slapen en dan gaan we het hun vertellen. Zo'n zin in!!



Groetjes meiden vanuit een eindelijk zonnig Spanje

* stiekeme meelezer sluipt even binnen voor Lexa*



Als je zo misselijk bent dat je geen eten meer binnenkrijgt, kun je tabletten vragen hoor. Ik heb drie keer enegen maanden extreme zwangerschapsmisselijkheid gehad (tot ziekenhuisopnames aan toe) en kreeg de laatste keer Metoclopramide voorgeschreven. Het lost niet alles op, maar het heeft wel genoeg effect om te kunnen eten.

En er zit inderdaad gewoon verschil in buikjes. Ik liep met 38 weken nog in mijn eigen broeken en na de bevalling vielen mensen echt om van verbazing dat ik een kindje erbij had. Zelfs buren die ik bijna dagelijks zie wisten niet dat ik zwanger was. Het viel gewoon niet op en ik kreeg toch een ruime achtponder! Komt helemaal goed hoor. Groot of klein zegt helemaal niets.



Liefs Blindje



*sluipt weer weg en zwaait even naar Nurse*

Wat lief bindje!*; Dank voor je info.

Ik heb al medicijnen gehad, maar dat hielp niet echt veel. Daarnaast was de combinatie met de medicijnen voor mijn gewrichten niet optimaal. Omdat ik nog steeds de hoop heb (en de gyn en reumatoloog ook) dat die misselijkheid weggaat of in elk geval minder wordt, en mijn gewrichten het zwaar gaan krijgen is dit nu de keus. Het is gewoon lastig dat ik eigenlijk gewoon alles wil doen wat ik voor ik zwanger was ook deed. Leg de lat een beetje hoog :(. Ik moet nu gewoon rustiger aan doen.

Maar het belangrijkste is dat het goed is met dat kleine wezentje!!!!! En zijn/haar moeder overleeft het wel!!!



X, Lexa

Sorry :$ Blindje

Even een berichtje van een december2006-mama!



Lexxa: heb je al geprobeerd om op een stukje verse gember te kauwen? Werkt echt heel goed bij misselijkheid en is ongevaarlijk voor zowel jezelf als je kindje ...



Kwam heel eventjes spieken, ik weet nog zo goed hoe spannend ik alles vond vorig jaar!



*zwaait ook even naar Nurse en Blindje*

Ook maar weer eens een teken van mij. Lees trouw, maar heb niet altijd fut om te reageren. Nog anderhalve week en dan de echo. Ik kijk er al zo naar uit maar vind het ook reuzespannend. We hebben besloten om het tot de echo nog voor onszelf te houden, maar dat valt mij niet mee. Gelukkig hier het forum!Kroko, leuk om te lezen hoe het in Spanje gaat. Overigens bevalt hier uiteindelijk maar 1 op de 3 vrouwen thuis. Weet van 2 kennissen dat ze na de bevalling alsnog naar ziekenhuis moesten en dat is echt een toestand: kersverse papa (met zijn hoofd echt niet bij autorijden) met baby van paar minuten in maxicosi in de auto (want baby mag dan niet mee in de ambulance) en mama met ambulance. Dat is iets wat ik echt niet zou willen. Ik ga nu voor een poliklinische bevalling. Ik moest bij Pluutie uiteindelijk in het ziekenhuis bevallen en dat is me goed “bevallen”. Kraamhulp is ook uniek hier. Saxmania, het is heel vreemd, een vreemde die de 5 uur haar gang gaat in je huis maar ons huis is nog nooit zo vaak gepoetst als in die dagen. En de was! Dat viel even tegen in die eerste weken daarna (Pluutie kon flink spugen). De kraamhulp had 25 jaar ervaring en was een enorme lieverd. Veel van haar geleerd. Hoop dat we er weer zo een mogen krijgen. Heel veel plezier trouwens op je vrijgezellenfeest!Eba, bloeddruk is echt voor iedereen heel verschillend. Meestal daalt hij na het eerste trimester even om daarna weer langzaam iets te stijgen. Zelf begon ik bij Plutie met een keurig 120/70 maar dat liep op vanaf 28 weken en eindigde uiteindelijk met een 170/100. Ben uiteindelijk wel spontaan en 10 dagen overtijd bevallen. Zo lang mogelijk rekken was het beleid in het ziekenhuis. Maar heb heel wat CTG’s gehad (daarmee kijken ze naar de hartslag van de baby en kunnen ze zien of het goed gaat) en een aantal keer 24 uur-urine moeten inleveren, omdat er eiwit in zat (gelukkig op de grens).Ik hoop met en voor jou dat het allemaal goed gaat. Zelf pieker ik er ook wel over (en dat is ook niet goed), ik had bij de intake 155/85. Ook wat aan de hoge kant dus. Ben van plan om hem als hij straks stijgt een poosje thuis bij te houden. Dat maakt bij mij veel verschil... (stresskipje)Goed weer een flink bericht hier zo. Houd het hier maar bij. Lekker douchen en dan mijn bedje in. Trusten!

Hoi allemaal, hier een berichtje uit Duitsland van een ongelooflijk vermoeide Lola...



Allereerst sterkte voor alle misselijke meiden onder ons! Succes!



March & Summergirl van harte welkom en gefeliciteerd. Leuk dat ons clubje nog steeds groeit!



Aitane hoe is het? Is het bloedverlies weer gestopt?



Lot, jeetje ik wist ook niet dat je zo'n last van je banden kon hebben dat je niet meer kan lopen. Ik hoop voor je dat het deze keer niet zo is. Dat is niet niks, zeker niet met twee kleine kindjes. Had je alleen bij de 2e zwangerschap of ook bij de 1e last van je banden?



Imber ben je er al uit of je het binnenkort op je werk vertelt? Ik kon het vandaag niet meer voor me houden en heb het aan mijn twee collega's verteld met wie ik altijd optrek. Aan mijn baas zal ik het ook binnenkort moeten vertellen, want de gyn vertelde mij dat je in Duitsland verplicht bent om het twee weken na de officiële constatering van je zwangerschap aan je werkgever te vertellen. Balen dus, want ik ben bang voor ontslag. Van de andere kant schijnt het wel weer te zijn dat je - als je het binnen die twee weken vertelt vertelt - zelfs in je proeftijd niet mag worden ontslagen. Ik wil me er van het weekend nog eens in verdiepen, want het zou toch wel fijn zijn als we tot de geboorte mijn salaris er nog bij zouden hebben.



En oja, zou ik bijna het goede nieuws vergeten! Vanochtend was ik dus bij de gyn en bij de echo heb ik het kindje (nou ja, kindje...) en het  gezien!!! Ik was echt ontroerd! Ik ben trouwens uitgerekend op 20 december! Dus Paas en Girl, dezelfde dag als jullie. Verder is alles ok, behalve mijn ijzergehalte, dat was te laag en daarvoor heb ik tabletten gekregen. Ik heb sinds een week trouwens ook een ontzettend dikke buik. Vooral 's avonds, als ik dan in de spiegel kijk lijk ik wel vier of vijf maanden in plaats van acht weken... Dat terwijl ik qua gewicht niet dikker word. Dat belooft nog wat! Maar ik heb me er bij neergelegd en probeer er niet te veel bij stil te staan en gewoon gezond te eten.





Kroko, hier in Duitsland bevallen ook de meeste vrouwen in het ziekenhuis. Thuis kan in theorie ook, maar daar staan de artsen heel negatief tegenover. Ik zal waarschijnlijk ook in het ziekenhuis bevallen, maar meer omdat ons huis nogal gehorig is en ik dat de buren niet wil aandoen. Je hebt hier trouwens ook geboortehuizen. Dat leek me een mooi alternatief, maar dat is wel duur. Heeft iemand van jullie misschien al ervaring met geboortehuizen? Die zijn er in Nederland toch ook?



Lexa, ik kan me voorstellen dat je opgelucht bent dat het geen tweeling is. Dat lijkt me echt heel heftig of eigenlijk zelfs te heftig! Veel succes trouwens als je het morgen op je werk vertelt! En jammer dat je ouders niet fijn reageerden, maar des te beter was de reactie van je zwager!



Ik heb zojuist mijn schoonzus gebeld om het te vertellen en die ging helemaal uit haar dak zo blij! Echt geweldig zo'n reactie! En toen mijn man het aan zijn moeder vertelde begon die spontaan door de kamer te dansen! Misschien is het ook wel cultuurverschil (zij wonen in Afrika) maar ik verwacht zo'n blijdschap helaas dus niet van mijn ouders en werd daar wel een beetje verdrietig van. Maar misschien valt het wel mee. Nog een weekje afwachten.





Saxmania, hoe was je echo? Dat geeft moed dat je niet meer zo moe bent. Bij mij is het op sinds een week echt erg. Zomaar ineens. En 's nachts slapen lukt helemaal niet, ik ben toch weer veel te onrustig. Maar ik ben niet de enige las ik.



Zaas dapper dat je gestopt bent met je studie en fijn dat je er zo opgelucht over bent! En natuurlijk ook dat je nu je vriend elke dag ziet. Ik ben jaloers! Mijn man is voor zijn werk doordeweeks meestal niet thuis en vooral nu ik zo moe ben en nergens meer aan toekom, mis ik hem echt. Dat hij weg is geeft trouwens ook nog een probleem, ik heb namelijk twee katten en eigenlijk mag ik de kattenbak niet leegmaken. Maar het stinkt zo! Zou het wel gaan als ik handschoenen aantrek?

Zo wat een lap tekst heb ik weer getypt :$. Hopelijk vallen jullie niet in slaap  Sorry als ik ondanks dat nog iemand vergeten ben.



Veel succes en plezier met alles en veel liefs van Lola





 



 

 

mast, ik geloof dat wij die vaderkalender ook hebben, en hij is niet echt gelezen. Ik denk dat ik hem aan mijn man had gegeven voor zijn verjaardag, een week na de geboorte van onze dochter. Voor hem, en mij, was het een beetje té manachtig. Maar goed, er zullen genoeg mannen zijn die wel van die stijl houden.

march7, jij bent inderdaad een broekje! :P Maar van harte welkom en gefeliciteerd!

girl1983, geweldig dat de echo goed was!  Wat een opluchting moet dat geweest zijn! (Pff ochtend zeker, daar komen de tranen al )

eba, goede vraag, of ik er iets aan kan doen. Ik ben er steeds vanuit gegaan van niet, het was 'gewoon' pijn omdat mijn buik zo op mijn spieren zat te drukken. Het enige wat ik er aan 'gedaan' heb is een buikband kopen die echt helpt met dragen, en dat scheelde net een beetje pijn.

www.babypret.nl heeft op de homepage een link naar zwangerschap staan, en daar staan de ontwikkelingen van de baby van maand tot maand beschreven. Op www.jongegezinnen.nl staat een link naar de zwanger kalender, waar de ontiwkkelingen van de baby zelfs per week dat je zwanger bent staat beschreven! (Ik moest zelf ook weer even zoeken naar de sites, maar dat is prima, want ik vind het zelf ook wel leuk om het weer te lezen )

Mijn bloeddruk was vrij constant en heel goed gedurende mijn zwangerschappen, maar dat zal voor iedereen anders zijn.

summergirl78, wat een geduld heb jij! :o Ik testte al op dag 27, terwijl ik mij had voorgenomen langer te wachten! :P Gefeliciteerd en welkom!

lexa, na mijn zwangerschap en bevalling van de 1e zei mijn man juist dat er nooit een 2e zou komen als hij het weer moest doen! Daar hebben we zelfs bijna ruzie om gehad, maar ja, het is nu eenmaal zo dat wij vrouwen de kindjes moeten krijgen.

En als de vertrouwensband tussen jou en je ouders van beide kanten niet soepel is gegaan, kun je er altijd nog wat aan doen. Hoezo mosterd na de maaltijd? Ook als volwassene wil je toch een goede relatie met je ouders? Misschien willen ze wel eens een goed gesprek met je hebben.

Hihi, dat jij zo nadenkt over hoe je het op je werk gaat vertellen. IK heb destijds gewoon verteld dat ik zwanger was. Maar ik had niet zo'n goede band met mijn collega's, misschien jij wel? Het viel mij in ieder geval erg tegen, men riep nog net gefeliciteerd en er vroer er 1 wanneer ik uitgeteld was, daarna kwam het volgende onderwerp ter sprake, en werd er eigenlijk nooit meer over mijn zwangerschap gesproken.

Meissie, wat rottig dat je al zo veel last hebt en nu al minder moet gaan bewegen! ;( Ik kan me een beetje voorstellen hoe dat voelt, echt naar. En proberen goed te eten! Probeer je dingen als fruit, vers geperst sap, drinkontbijt enzo? Dat zijn in ieder geval dingen die er bij mij sneller in gaan. Fijn dat de echo wel goed was, en dat het er eentje is!

saxmania, ik word 's nachts ook vaak wakker. Ik moet normaal 1 x plassen 's nachts, nu is dat meestal 3 x. En ik slaap ook onrustig. Ik droomde tot nu toe niet over het kindje, maar vannacht droomde ik wel dat iemand aan me kon zien dat ik zwanger was. :) Is natuurlijk logisch, dat je droomt over dat wat je bezig houdt.

Over kraamhulpen: geef bij de intake heel goed aan wat je wilt! Onze eerste kraamhulp was echt een drama. Het is belangrijk dat ze met je overleggen, wat jij wilt. Die van ons was een oude rot in het vak, die deed alles bij iedereen op dezelfde manier, ongeacht wat de ouders in kwetsie wilde. Verder deed ze soms echt achterlijke dingen, zoals een stekker uit een contact trekken omdat ze dat contact wilde gebruiken voor de stofzuiger, en later die eerst stekker er niet weer in doen, teriwjl dat de stekker was van de koelkast waar mijn moedermelk in bewaard werd... Bij ons heeft zij voor meer stress gezorgd dan dat ze ons hielp. De tweede was beter, want toen hadden we heel duidelijk aangegeven dat we iemand wilden die ook naar ONS luisterde. En wat ze je leren, nou, volgens mij heb ik voornamelijk geleerd hoe ik de baby moest badderen (eerst wassen en daarna even onderdompelen in water, en bij het afdrogen goed om de plooien en achter de oortjes denken) en hoe ik een luier om moest doen: het plaatje aan de voorkant.

Nee, mijn dochter begrijpt niet wat er in mijn lichaam gebeurt, maar ik leg het ook heel basaal uit: er zit een kindje in mama's buik, dat is nog heeeel erg klein, en als alles goed gaat, wordt mama's buik heeeel erg dik en dan groeit het kindje en dan komt het uiteindelijk door de vagina naar buiten (toen ikd at vertelde zei ze: "Echt waar?? Oooooooh!" ). Mijn beste vriendin is zwanger, die ziet ze nu ook met de dikke buik, en straks met een kindje, dus dat bereid dan ook goed voor.

zaas, wat ga je nu doen, nu je met je studie gesopt bent? Thuiszitten, werken, iets anders studeren?

Probeer je niet te veel zorgen te maken over wel of geen zwangerschapsklachten. De echo's zijn het belangrijkst, en jij weet zelf helaas erg goed hoe een miskraam voelt, en als je dat gevoel niet weer hebt gehad, ben je dus gewoon nog zwanger. Je drukmaken helpt helemaal niets (uiteraard begrijp ik dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan).

kroko, misschien is je buurvrouw gewoon wel iemand die dat soort dingen snel ziet. De lijnen in je gezicht schijnen ook zachter te worden, sommige mensen zien gewoon snel dat iemand zwanger was. De beste vriendin van mijn schoonmoeder zag het ak, 2 dagen nadat ik een test had gedaan! :o

En over de afstand naar het ziekenhuis: de allersnelste eerste bevalling die ik ooit heb gehoord, duurde ruim een uur, dus zelfs dan heb je nog tijd. Gemiddeld duurt een eerste bevalling 12 uren, en als je de pech hebt een bevalling te krijgen als mijn eerste, dan kun je nog een paar keer heen-en-weer rijden. :P

pluut, ik wilde bij de eerste graag thuis bevallen, maar dat is uiteindelijk een ziekenhuisbevalling geworden. Ik heb toen ook voor een poliklinische bevalling gekozen voor bij de tweede, maar dat is toen toch een thuisbevalling geworden. Tot mijn grote plezier, mag ik wel zeggen.

lolalila, ook bij mijn eerste zwangerschap had ik last van mijn banden, alleen pas later. Ik weet nog goed dat ik gewon dacht dat het bij de zwangerschap hoorde, maar ik zat op een cursus samen bevallen, en na een vakantieperiode hadden we weer een bijeenkomst. Ik kwam aansukkelen, maar alle andere vrouwen liepen als een kievit! Maar toen had ik nog geen kinderen, ik zat dus gewoon thuis en deed niks. Men maakte er ook grapjes over op mijn werk zei bijvoorbeeld: "Jij komt ook niet verder dan in zijn 1, hè?" Vond ik niet zo leuk. Ik heb wel gewerkt tot aan het verlof. Bij de tweede zat ik dus met zes maanden thuis. Enne, bijna niemand weet dat je daar zo veel last van kan hebben, het komt slechts zeer sporadisch voor. De verlsokundigen kenden het fenomeen zelfs niet, die dachten dat ik last had van mijn bekken, wat niet het geval was. Ook zij keken raar, ik weet goed dat ik op het spreekuur kwam en ze me voorliepen naar de volgende ruimte, en dan zeiden ze: "Kom maar, hoor," en dan zei ik: "Ja ja, ik ben onderweg!" Ik had eerst een andere verloskunidge, die ield er net mee op, nadat ik een rolstoel had geregeld. Ik vertelde haar dat je dat dus kunt regelen, en dat het handig zou zijn als zij dat aan andere zwangere vrouwen met mobiliteitsproblemen zou tippen, waarop ze reageerde in de trant van: "Ach, ik werk binnenkor ttoch niet meer!" Waardeloos dus, en ze had het ook niet aan de verloskkundigen doorgegegeven die de praktijk overnamen. En die communiceerden ook niet lekker, steeds moesten ze weer zelf observeren dat ik niet lekker liep, kennelijk maakte er niet 1 een aantekening in mijn dossier. Volgens mij heb ik ook nooit gezegd dat ik een rolstoel had. Als ze vroegen hoe het ging zei ik altijd: "Goed," ik liet eigenlijk nooit zien hoe rot ik het vond (omdat ze niet geïnteresseerd overkwamen). De verlosdkunige die ik zag de dag dat ik uitgeteld was schrok zichtbaar erg toen ik heel erg hard inhuilen uitbarstte dat ik de zwangerschap echt niet lang meer zou redden! De volgende dag zouden we een afspraak met een gynaecoloog hebben om over inleiden te praten, maar gelukkig is onze zoon toen zelf gekomen. 

Sorry, ik maak er nogal een verhaal van, heb me veast voorgenomen om deze keer mijn klachten goed aan te geven!

Van harte gefeliciteerd met de goede echo!  Fijn om te lezen dat het toch vaker wel goed lijkt te gaan dan niet.

Als je tabletten voor je ijzergehalte slikt, denk er dan om dat die meestal obstiperend werken! Dus veel drinken, en dingen eten als pruimen en roggebrood!

Jemig, mijn lappen tekst woren steeds langer. :$ Ik hoop maar dat mensen wat hebben aan mijn ervaringsdeskundigheid. :P

Lot, het zal op het moment zelf vast niet leuk geweest zijn, maar ik moest hardop lachen om jouw "een paar keer heen en weer rijden".

Je lange lappen zijn ook alleen maar leuk, niet mee stoppen hoor, al was het maar om te compenseren voor de dames die de puf niet hebben om te schrijven .

Als verloskundigen je niet kunnen helpen, kun je misschien wel ergens anders zinnnige hulp krijgen? Bij een fysiotherapeut of zo?

Bedankt voor de links, ik ga er naar kijken.





Als ik nu zou moeten kiezen, zou ik het liefst thuis bevallen, maar dat moet dan natuurlijk wel kunnen.



Lexa, spinazie bevat ijzer, maar in een vorm die je niet zo makkelijk op kunt nemen. Wat dat betreft kun je beter biefstuk eten. Wel goed doorbakken natuurlijk, hoe zonde het ook is van de biefstuk.

Lastig, jouw relatie met je ouders. Klinkt alsof je precies weet wat er aan de hand is, maar zie patronen die er over de jaren in gegroeid zijn, maar eens te doorbreken.

Sterkte met je gewrichten, en wat balen dat je niet bij de groep vrouwen hoort die tijdens een zwangerschap minder problemen heeft.



Kroko, een vriendin van mij zag ook al aan me dat ik zwanger was. Ze kon niet precies vertellen waar ze het aan zag.



Lolalila, binnen twee weken vertellen? Weet je wat de reden is voor die reden? Als je er ontslagbescherming door krijgt, is dat wel lekker!



Pluut, mijn onderdruk is nu hetzelfde als bij jou bij de intake, bovendruk iets lager, maar volgens de VK was die minder belangrijk. Volgens mij loopt mijn bloeddruk ook op zodra er zo'n manchet in mijn buurt gewapperd wordt, maar volgens de VK was de onderdruk daar niet zo gevoelig voor. Ze deed heel erg haar best te benadrukken dat er voorlopig nog geen reden was voor zorg, vast ook om stress te voorkomen.



Zaas, weet je al of je in plaats van je studie iets anders gaat doen, of moet je daar nog over beslissen?



Saxmania, ik duim voor je voor een mooie echo vanavond. Kaneel mag trouwens wel tijdens je zwangerschap, zo lang je geen idioot grote hoeveelheden eet (en zelfs als je dat wel doet, is er geen sluitend bewijs dat het echt kwaad kan). Als je je er beter bij voelt, kun je het natuurlijk laten staan, maar je hoeft je niet schuldig te voelen over elke hap appeltaart met kaneel.

Van de site van het voedingscentrum:



Coumarine en zwangerschap

Geneesmiddelen

met afgeleide stoffen van coumarine (doorgaans anti-stollingsmiddelen)

kunnen schadelijk zijn voor ongeboren baby’s. Coumarine in kaneel heeft

deze werking echter in veel mindere mate. Het is vrijwel onmogelijk via

eten zoveel coumarine binnen te krijgen dat dat schadelijk is voor de

ongeboren baby. Normaal kaneelgebruik, tot gemiddeld twee milligram

coumarine per dag, zal dan ook geen nadelige effecten hebben.





Summergirl, gefeliciteerd!



Eowyn/Imber: volgende afspraak VK op 19 juni, echo op 21 mei.

Ben bij de verloskundige geweest. Stelde niets voor, want het was alleen een intake, en ze hebben eigenlijk al mijn gegevens nog van de vorige keer. Maar ze wist me wel te vertellen dat mijn uitgerekende datum 2 dagen later was. Daar was ik erg verbaasd over. De 1e dag van mijn laatste menstruatie was 14 maart. Overal waar ik heb gekeken, internet, in van die boeken, huisarts zei het volgens mij ook, is de uitgerekende datum dan 19 december. Maar zij zei dat je er altijd een week bij op moet tellen en dat het dus 21 december was. Nu zal zij wel de pro zijn hoor, maar ik vind het toch een beetje vreemd dat al die andere methodes niet zouden kloppen. Waar hebben jullie de uitgerende datum vandaan? Klopt dat met dat +1 week verhaal van haar?

 Ik wacht voorlopig de echo af voor een definitieve datum! die is op 22 mei!



We hebben het aanbod voor prenatale screening trouwens afgeslagen. Is er iemand die dat wel gaat doen? Het lijkt mij dat je voor onmenselijke keuzes komt te staan. Wat moet je nu weer met het gegeven dat je een kans hebt van 1:300 dat je kind niet gezond is? Ik ben benieuwd hoe anderen daar mee omgaan.



Verder iedereen succes met de misselijkheid en de moe-heid. Nog een paar weekjes ladies, dan zijn we daar van af en begint het grote genieten!

Mast, dat +1 verhaal heb ik nog nooit gehoord. Zelf had ik de datum laten berekenen op een website, en door een bevriende gynaecoloog in opleiding, en die kwamen met als uitgangsdatum 12 maart op 17 december, analoog aan wat jij deed. De verloskundige kwam ook met die datum. Zei ze iets over waarom die week erbij moest?



Wij gaan wel prenatale screening laten doen. Ik zie het alleen als een indicatie of er wel of niet een verhoogd risico is, en of verder onderzoek gerechtvaardigd is. Bij alles onder de 1/250 denk ik niet dat ik me echt ongerust(er) ga maken, 1/250 is zo klein dat het niet zorgwekkender is dan andere dingen die ook mis kunnen gaan.

mast, de sites waar ik heb gekeken gebruiken ook de 9 maanden plus 1 week methode. Ik heb mijn voorlopige uitgetelde datum berekend door inderdaad 9 maanden plus 1 week bij de 1e dag van mijn laatste ongesteldheid op te tellen, maar ik heb er ook weer 3 dagen van af getrokken, omdat ik een cyclus heb van 25 dagen, ipv 28. Zo kom ik op 28 december. Echter, ik vind de echo ook de meest betrouwbare uitgetelde datum geven. En dan nog: slechts 4% van de vrouwen bevalt op de uitgerekende datum. Deze datum is met name belangrijk als het kindje lang op zich laat wachten, dan wordt er sterk rekening gehouden met die datum om te bepalen wanneer ze gaan inleiden. Meestal is dat rond 2 weken na de uitgetelde datum.

Hoi allemaal,



hier even een berichtje van mij.

Er zitten me wat dingen dwars en omdat ik nog weinig mensen van mijn zwangerschap heb verteld, (het is allemaal nog zo kort dus ik wil nog heel even wachten) kan ik het alleen hier echt goed kwijt.

Ik ben inderdaad nog jong, met mn 22 jaar ben ik tegenwoordig 1 van de weinigen die zwanger is. Ik heb daar helemaal geen probleem mee. Het was dan allemaal wel niet gepland en ja, ik moet nog gaan samenwonen maar ik heb een goede relatie en daardoor ook een goed vertrouwen dat het allemaal wel op zn pootjes terecht zal komen.

Ik loop op dit moment mijn laatste stage en ben over een paar weken klaar met mijn opleiding. Ik heb daar van mijn baas de vraag gekregen of ik zou willen blijven. Ik heb toen maar meteen verteld hoe de zaken ervoor staan. Hij reageerde natuurlijk erg verbaasd. Vroeg ook meteen is het gepland, wat vindt je vriend en zijn ouders en jouw ouders? Omdat hij mijn baan moet overleggen met iemand anders die toevallig ook mijn 1e begeleider is tijdens mijn stage, kreeg zij het ook meteen van hem te horen. En tuurlijk vind ik dat allemaal niet erg. Ik ben trots dat ik een kindje krijg. Ook al ben ik wat jonger dan gemiddeld. Maar wat gebeurt er dus..? Mijn begeleider zegt er helemaal niks over, en zelfs mijn schoonzus heeft me nooit gefeliciteerd. Er wordt zelfs niet over gesproken. Maar misschien komt dat nog. Lijkt wel of ze bang zijn voor mijn reactie ofzo. Omdat het niet gepland is of weet ik het. Ik vind het echt heel erg jammer dat mensen op dit moment niet gewoon het mooie van zwangerschap in kunnen zien.

Ik wil de komende tijd, wanneer ik het meer mensen ga vertellen, dat er leuk op wordt gereageerd. Dat ze blij voor me zijn en me feliciteren.

Ik ben bang dat mensen mij veroordelen en dat ik alleen maar ontzettend verbaasde of misschien zelfs negatieve reacties zal krijgen. Ik weet dat ik me daar niks van aan moet trekken maar dat is gewoon erg moeilijk.

Maargoed... we zien wel hoe het allemaal gaat lopen straks.



Zo dat lucht wel een beetje op...



Liefs, March

Mast, ik snap nu pas wat je precies bedoelde met 9 kalendermaanden plus 1 week (hersenverweking heeft goed toegeslagen!) Dat kan nooit een precieze manier zijn om de uitgerekende datum te bepalen, want hoeveel 9m+1w is in dagen, hangt af van de maand waarin je begint te tellen: 9 m +1 w als je telt vanaf 1 jan is in dagen korten dan wanneer je begint te tellen vanaf  1 maart, omdat in het eerste geval de korte maand februari er wel in zit, en in het tweede niet. Het verschil is precies die 2 dagen die jouw VK later uitkomt dan jij.



March, vervelend. Heb je al geprobeerd wat er gebeurt als je zelf enthousiast over je zwangerschap begint?