Kinderen
alle pijlers
Dochter (1,5) zo boos dat ze uit bed klimt!
zondag 22 juli 2007 om 12:14
Wij headden vannacht weer een geweldige nacht met onze dochter. Ze is dus bijna 1,5 en wil 's nachts nog wel eens graag een uurtje spelen ofzo ;(. Uiteraard zijn wij dan niet zo in de stemming en laten haar altijd even huilen tot ze toch maar weer gaat slapen. Vannacht was ze echter zo boos, dat ik een bonk hoorde. Ze was op de één of andere manier uit haar bedje geklommen en zat op de grond! Ik heb haar vannacht nog twee keer 'gered' toen ze languit op haar hoofdeinde hing:o! Hoe ze er komt? Geen idee, maar ik vind het vreselijk eng. Ze maakt een flinke smak, het bed is niet laag.
Nu heb ik nog het opvolgbedje staan: minder diep en daarom weggehaald toen ze ging staan. Uit dit bed kan de zijkant gehaald worden, zodat het een peuterbedje wordt. Dit hebben we nu maar neer gezet. Momenteel ligt ze er lief in te dutten. Het is wel vroeg, maar ik heb liever dat ze in haar kamer rondtut tot ze weer moe is dan dat ze weer van die enge capriolen gaat uithalen!
Bij mijn vorige kind waren we ook redelijk snel met het weghalen van het zijkantje. Zijn er meer moeders die dit probleem hebben / hebben gehad? Is jouw kind ook wel eens uit bed geklommen?
Oja, matras op de grond hebben we net geprobeerd, maar die schuift snel weg onder de zijkanten door.
Nu heb ik nog het opvolgbedje staan: minder diep en daarom weggehaald toen ze ging staan. Uit dit bed kan de zijkant gehaald worden, zodat het een peuterbedje wordt. Dit hebben we nu maar neer gezet. Momenteel ligt ze er lief in te dutten. Het is wel vroeg, maar ik heb liever dat ze in haar kamer rondtut tot ze weer moe is dan dat ze weer van die enge capriolen gaat uithalen!
Bij mijn vorige kind waren we ook redelijk snel met het weghalen van het zijkantje. Zijn er meer moeders die dit probleem hebben / hebben gehad? Is jouw kind ook wel eens uit bed geklommen?
Oja, matras op de grond hebben we net geprobeerd, maar die schuift snel weg onder de zijkanten door.
zondag 22 juli 2007 om 13:56
Bij mijn beide zoontjes is dit ook gebeurd ondanks dat ze een slaapzak aanhadden. Mijn jongste is net een jaar en deed het toen ik er bij stond! :$ Hij ging over de rand hangen en de zwaartekracht deed de rest. Mijn man gaat er nu een balk bovenop maken zodat de zijkant een stuk hoger wordt en hij er niet meer overheen kan gaan hangen. Anders zit ik te denken aan zo'n campingbedje dat net een klein tentje is (ik weet de naam niet meer maar er was hier kort geleden een topic over).
zondag 22 juli 2007 om 14:46
Hallo!
Mijn 2e kind deed dit ook, hij begon al toen hij 9 maanden was. Eén keer zag ik het hem doen. Hij reikte dan met zijn handen over de zijkant van het bed, greep zich vast aan de buitenkant van het bed aan de spijlen en had schijnbaar voldoende kracht om zichzelf enigszins op te tillen op die manier. En als zijn hoofd over de rand heen hing, kwam zijn lijf er achteraan (hopelijk begrijpelijk uitgelegd...!). Het maakte bij hem dus ook niet uit of hij een slaapzak aanhad of niet.
Gevolg was dat hij dan keihard bovenop zijn hoofd viel. Bij ons was de oplossing om het matras op de grond te leggen, de bedbodem had ik er toen uitgehaald. Enige maanden later werkte dat niet meer, toen was hij inmiddels zoveel gegroeid dat hij het wéér kon en toen hebben we het peuterbed maar neergezet...
Mijn oudste en jongste hebben dit trouwens nooit gedaan. Mijn middelste is duidelijk de sterkste van de drie, ook nu nog. En nog steeds (inmiddels is hij bijna 6 jaar) een ondernemend en actief kind. Wel leuk hoor, maar toen hij nog zo klein was was het niet altijd practisch!
Succes ermee!
Mijn 2e kind deed dit ook, hij begon al toen hij 9 maanden was. Eén keer zag ik het hem doen. Hij reikte dan met zijn handen over de zijkant van het bed, greep zich vast aan de buitenkant van het bed aan de spijlen en had schijnbaar voldoende kracht om zichzelf enigszins op te tillen op die manier. En als zijn hoofd over de rand heen hing, kwam zijn lijf er achteraan (hopelijk begrijpelijk uitgelegd...!). Het maakte bij hem dus ook niet uit of hij een slaapzak aanhad of niet.
Gevolg was dat hij dan keihard bovenop zijn hoofd viel. Bij ons was de oplossing om het matras op de grond te leggen, de bedbodem had ik er toen uitgehaald. Enige maanden later werkte dat niet meer, toen was hij inmiddels zoveel gegroeid dat hij het wéér kon en toen hebben we het peuterbed maar neergezet...
Mijn oudste en jongste hebben dit trouwens nooit gedaan. Mijn middelste is duidelijk de sterkste van de drie, ook nu nog. En nog steeds (inmiddels is hij bijna 6 jaar) een ondernemend en actief kind. Wel leuk hoor, maar toen hij nog zo klein was was het niet altijd practisch!
Succes ermee!
zondag 22 juli 2007 om 15:06
Mijn zoon heeft dit ook een tijdje gedaan. Hij had een slaapzak aan, maar het lukte hem door zijn kwaadheid toch zich zo over de rand van het bed te kieperen.
Wij hebben toentertijd (hij is nu 3) niet gelijk de zijkant eruit gehaald of het bedje vervangen door een peuterbed en hij is er 'overheen gegroeid'.
Wij hadden niet echt een bepaalde techniek. Soms lieten we het gebeuren, dan voelt hij maar dat het zeer doet. We werden ook altijd wel boos, maar troosten hem vervolgens wel omdat hij pijn had en legden uit dat hij dit niet moest doen. Soms gingen we er 's nachts naast liggen op een matras en probeerden hem dan rustig te krijgen. Als dat lukte ging hij meestal eerst zitten huilen, dan liggen huilen met zijn benen onder zijn kont en dan uiteindelijk viel hij in slaap.
Vaak haalden we hem uit bed en deden het naar bed gaan ritueel opnieuw. Dat hielp goed. Wij lezen bijvoorbeeld altijd een boekje voor het slapen gaan en dat deden we dan ook weer.
Als het bij een middagslaap gebeurde haalde ik hem er meestal wel uit voor het zover was, omdat ik het geen fijn idee vond dat hij uit bed kukelde als ik beneden was en hij boven.
Succes. Bij onze zoon ging het weer over en hij heeft uiteindelijk tot hij 2,5 was in zijn ledikant geslapen.
Wij hebben toentertijd (hij is nu 3) niet gelijk de zijkant eruit gehaald of het bedje vervangen door een peuterbed en hij is er 'overheen gegroeid'.
Wij hadden niet echt een bepaalde techniek. Soms lieten we het gebeuren, dan voelt hij maar dat het zeer doet. We werden ook altijd wel boos, maar troosten hem vervolgens wel omdat hij pijn had en legden uit dat hij dit niet moest doen. Soms gingen we er 's nachts naast liggen op een matras en probeerden hem dan rustig te krijgen. Als dat lukte ging hij meestal eerst zitten huilen, dan liggen huilen met zijn benen onder zijn kont en dan uiteindelijk viel hij in slaap.
Vaak haalden we hem uit bed en deden het naar bed gaan ritueel opnieuw. Dat hielp goed. Wij lezen bijvoorbeeld altijd een boekje voor het slapen gaan en dat deden we dan ook weer.
Als het bij een middagslaap gebeurde haalde ik hem er meestal wel uit voor het zover was, omdat ik het geen fijn idee vond dat hij uit bed kukelde als ik beneden was en hij boven.
Succes. Bij onze zoon ging het weer over en hij heeft uiteindelijk tot hij 2,5 was in zijn ledikant geslapen.
maandag 23 juli 2007 om 10:00
Allemaal bedankt voor je reactie! Ik heb het oude bedje dus al vervangen en het middagslaapje ging goed. 's Avonds was het een ander verhaal. De dame klom uit bed en lag voor de deur te huilen (dat heeft onze oudste ook gedaan). Uiteindelijk hebben we besloten het haar niet te gemakkelijk te maken en de zijkant van dit bedje er weer in te maken. Nu kan ze er makkelijker uitklimmen, maar valt ook niet zo eng hoog (aangezien dit een ouderwets, lager bedje is). Ze is nu wel lekker blijven liggen, dus dit proberen we voorlopig maar.
