Dochter (4) verandert snachts in een gremlin

Onze dochter zit sinds begin dit schooljaar in groep 1. Het is een lief, vrolijk, grappig, opgewekt en gevoelig kind dat zich normaliter erg goed aan regels en afspraken houdt. Ze is eigenlijk tot zeer recent een heel makkelijk kind geweest. Eten, groeien, slapen ging ook allemaal perfect, slaapt door sinds 8wkn leeftijd.

Toen begon school. Na een korte wenperiode gaat het eigenlijk heel goed. Ze heeft vriendinnetjes, huppelt school in en vertelt er thuis volop over. De juf is ook erg tevreden, ze is vrolijk en doet goed mee. Twee middagen per week heb ik 1 op 1 tijd met haar van 14.00-17.00u.
De eerste maand was thuis echter een drama. Het leek alsof dan gewoon haar emmertje van compromissen sluiten/aanpassen/inschikken overvol was na een dagje school en dus thuis nergens meer geduld voor had. Ze kwam vrolijk uit school maar kon daarna echt woest zijn van 14.00u smiddags tot 19.00u bedtijd, waarbij ze wel rustig in slaap viel. Ze begon in deze fase ook opeens met een grote mond geven als we haar op gedrag aanspraken. Die continue boosheid werd na 6 weken minder en is nu na zo'n 9 weken over. Wij probeerden hier telkens op te reageren door rustig te blijven: "ik snap dat je X niet is hoe je het hoopte, en dat je daar boos om wordt, maar schreeuwen/gillen/grote mond mag niet en vind ik niet leuk. Hoe kun je dit de volgende keer anders doen?" Dit lijkt dus te hebben geholpen.

Maar nu heeft ze sinds zo'n 3 weken opeens dat ze savonds in bed heel erg boos wordt. Ze is overdag vrolijk, en gaat ook lief en meegaand mee tijdens het hele bedritueel. Op het moment dat we het licht uitdoen en de deur dichtdoen verandert ze in een klein monster. Echt ik meen het, het is net Gizmo die gevoederd wordt na middernacht. Ze draait dan volledig door, begint te gillen en te schreeuwen, te dreigen (jullie moeten NU komen anders wil ik nooit meer met jullie spelen), grote mond etc.

Wat we savonds geprobeerd hebben:
- In het begin gingen we terug omdat we dit niet kenden van haar. Het duurde dan ontzettend lang voor ze sliep want de boosheid wakkerde telkens opnieuw aan als ze gekalmeerd was en we weer weg gingen. We waren elke avond zo 'n uur verder.
- Na 1 week overgestapt op terug komen zodra ze stil was en haar dit ook uitgelegd. Hiermee nam het tieren en krijsen af tot ongeveer 20 min max. Als we dan binnenkwamen, was ze hartstikke vrolijk is. Ze was dan niet verdrietig of overstuur ofzo.
- Een paar dagen terug heb ik geprobeerd het ritueel te doorbreken door een nachtlampje voor haar te kopen. Dit heeft ze nu 3 nachten met als gevolg dat ze weer tevreden rustig gaat slapen als voorheen, maar nu begint ze midden in de nacht te gillen. Ze is dan woest op ons en kan niet uitleggen waarom. Met als gevolg dat wij en haar 2.5jarige broertje al 3 nachten zeer slecht slapen.

Wat we overdag geprobeerd hebben:
- er over praten. Ze wordt dan verdrietig of boos en belooft dan heilig niet meer te roepen.
- een strafsysteem. Dit heeft geen zin, op het moment zelf lijkt ze onaanspreekbaar en geeft een grote mond ('dat maakt mij lekker toch niet uit als ik morgen niet X mag) en de volgende dag levert het alleen maar ellende op. Hebben we eerder ook nooit gehanteerd dus zijn we heel snel mee gestopt.
- een beloningssysteem. Werkte ook niet. Het wordt tijdens het roepen rood voor d'r ogen en dan vergeet ze alle goede voornemens.

Mijn man en ik zitten inmiddels ook niet meer echt lekker op een lijn erover, wat ook nieuw is voor ons. Omdat ze zodra ze uit bed huppelt zo lief en makkelijk is en beterschap belooft, ziet mijn man er het nut niet van in om overdag er iets mee te doen. Ik ben inmiddels doodmoe, heb er helemaal genoeg van en heb overdag een flink korter lontje richting haar waardoor mijn man vervolgens boos/geïrriteerd op mij raakt. Ik ben 10wkn zwanger (dit weet ze nog niet) en ik trek het niet meer.

Behalve dat ze naar school is gegaan zijn er geen grote veranderingen in haar leven geweest. In januari zijn onze dochters stilgeboren en daar heeft ze wel een flinke klap van gehad, met 'normale' kinderrouwverwerking (opeens weer in haar broek plassen, snachts wakker worden en heel verdrietig zijn etc), maar dit is na een paar maanden over gegaan en het ging eigenlijk heel goed tot aan het schooljaar.

Wie herkent dit en wat werkte voor jullie?