Kinderen
alle pijlers
Dochter heeft niets met sociale media - buitenbeentje?
dinsdag 2 februari 2021 om 17:45
Mijn dochter (groep 8) heeft weinig op met sociale media enzo. Ze heeft wel WhatsApp, maar wil niet in de groepsapp van de klas. Ze wil niet op Insta, niet op TikTok, kijkt niet naar YouTubers. Ze heeft ook niets met games. Op zich geen probleem natuurlijk. Ze heeft het naar haar zin in haar klas, zo lang er in de pauze gespeeld wordt. Het gebeurt alleen steeds vaker dat alle kinderen de hele pauze lang met elkaar staan te praten (kleine groep). Het gesprek gaat dan juist over die dingen waar zij geen verstand van heeft en ze staat er dan maar een beetje bij. Ze voelt zich onzichtbaar zegt ze. Dat vindt ze erg vervelend.
Ik zeg tegen haar dat ze best die dingen mag doen die de andere kinderen doen. Maar dat wil ze pertinent niet. Zonde van haar tijd zegt ze. En ja, ze heeft het ook altijd druk met haar vele hobby's en interesses. Ze is kunstzinnig, leert zichzelf vreemde talen en leest graag.
Ik maak me een beetje (niet heel erg, maar toch wel wat) zorgen om volgend schooljaar. Ze gaat dan naar het gymnasium. Daar zal helemaal niet meer worden gespeeld. Zal ze dan wel aansluiting hebben als ze zich zo verzet tegen dat digitale? Ze is heel rustig, dus treedt niet echt op de voorgrond. Is er iemand met een kind in de brugklas die ook niets met dit soort dingen heeft? Hoe gaat dat? Ik zeg haar nu steeds dat als ze mee wil kunnen praten met de groep, ze zich gewoon moet verdiepen in sociale media enzo. Verder laat ik het rusten. Is dit de goede houding?
Ik zeg tegen haar dat ze best die dingen mag doen die de andere kinderen doen. Maar dat wil ze pertinent niet. Zonde van haar tijd zegt ze. En ja, ze heeft het ook altijd druk met haar vele hobby's en interesses. Ze is kunstzinnig, leert zichzelf vreemde talen en leest graag.
Ik maak me een beetje (niet heel erg, maar toch wel wat) zorgen om volgend schooljaar. Ze gaat dan naar het gymnasium. Daar zal helemaal niet meer worden gespeeld. Zal ze dan wel aansluiting hebben als ze zich zo verzet tegen dat digitale? Ze is heel rustig, dus treedt niet echt op de voorgrond. Is er iemand met een kind in de brugklas die ook niets met dit soort dingen heeft? Hoe gaat dat? Ik zeg haar nu steeds dat als ze mee wil kunnen praten met de groep, ze zich gewoon moet verdiepen in sociale media enzo. Verder laat ik het rusten. Is dit de goede houding?
dinsdag 2 februari 2021 om 18:24
Sorry maar dat is wel meteen een groep negatief wegzetten. Mijn kind is dus erg veel bezig met social media, maar dus echt als middel om constant contact te houden met haar vriendinnen. Dit heeft ze altijd al gehad, lekker naar buiten, voetballen, spelen maar met name contact contact contact! Een ramp qua alleen spelen maar zet er een kind in de buurt en ik zie haar de hele dag niet. Social media is voor dit soort types gewoon een instrument. Eentje waar ik niet zo blij mee en waar ik echt in moet begrenzen, ben maar tijdens corona tijden wel een hulpmiddel tegen eenzaamheid.sprankelend schreef: ↑02-02-2021 18:05Volgens mij scheelt het een hoop gezeur en ellende. Hier waren ze ook totáál niet geïnteresseerd op die leeftijd. Op de middelbare is er één gaan gamen en één langzaam maar zeker wel hier en daar iets met social media gaan doen. Maar beiden hebben ze vriendschappen die draaien om directe persoonlijke interactie zonder dat er een scherm als katalysator nodig is. Persoonlijk vind ik dat heel positief.
whateffa wijzigde dit bericht op 02-02-2021 18:28
0.00% gewijzigd
dinsdag 2 februari 2021 om 18:26
Mijn dochter had dat ook in groep 8. Ze had een smartphone en iPad, maar deed er nauwelijks iets mee. Met whatsapp deed ze nooit iets, met Instagram en snapchat en andere social media ook niet. Binnen 2 weken in de brugklas was dat totaal omgeslagen 
Ook bij mijn stiefkinderen heb ik gemerkt dat ze heel erg veranderden toen ze eenmaal in de brugklas zaten. Je kunt er nu dus nog helemaal niets over zeggen.
En blijft ze zoals ze nu is, dan is daar ook helemaal niets mis mee. Tel je zegeningen zou ik zeggen, niets zo vervelend als een social mediaverslaafde, aan haar telefoon vastgeplakte puber!
Ook bij mijn stiefkinderen heb ik gemerkt dat ze heel erg veranderden toen ze eenmaal in de brugklas zaten. Je kunt er nu dus nog helemaal niets over zeggen. En blijft ze zoals ze nu is, dan is daar ook helemaal niets mis mee. Tel je zegeningen zou ik zeggen, niets zo vervelend als een social mediaverslaafde, aan haar telefoon vastgeplakte puber!
dinsdag 2 februari 2021 om 18:32
sorry niet echt om te lachen maar wel raak.Al moet ik zeggen dat ik de havo inderdaad wel herken in leren combi leut hebben. Volgens mij stond de havo daar toch wel een beetje om bekend. Je hebt ook een tijdje een serie gehad over havo 4. Maar goed dat is zeer waarschijnlijk gekleurd door nostalgie
dinsdag 2 februari 2021 om 18:35
Mijn theorie over de havo is altijd; het bestaat uit hardwerkenden die zich optrekken vanaf het vmbo, en vwo'ers die lui zijn en zijn afgezakt.Whateffa schreef: ↑02-02-2021 18:32
Al moet ik zeggen dat ik de havo inderdaad wel herken in leren combi leut hebben. Volgens mij stond de havo daar toch wel een beetje om bekend. Je hebt ook een tijdje een serie gehad over havo 4. Maar goed dat is zeer waarschijnlijk gekleurd door nostalgie
dinsdag 2 februari 2021 om 18:36
dinsdag 2 februari 2021 om 18:37
Ik zou stoppen met te zeggen dat ze zich met sociale media bezig moet houden als ze dat niet wil. Laat haar gewoon haar eigen interesses volgen. Misschien komt ze volgend jaar gelijkgestemden tegen. Of niet. Dat is ook afhankelijk van de klas waarin ze komt. Ik was ook zo'n meisje dat haar eigen pad koos. Al begon het bij mij vanaf mijn 14e en met andere dingen. Op zich wilde ik er wel bij horen, maar me niet verdiepen in iets waar niks mee had. Ik werd zelf wel een buitenbeentje, maar dat lag ook deels aan het feit dat ik niet weerbaar was.
dinsdag 2 februari 2021 om 18:42
ik viel in een andere groep, door schrikbarend slecht basisonderwijs een giga achterstand opgelopen. Ik ging naar de havo en halverwege overgestapt naar het vwo. Maar ik vond mijn tijd op de havo het allerleukste. Misschien klopt je theorie wel, ik waardeer harde werkers maar ik kan ook erg de wat meer 'luie' types waarderen die niet zo in het schoolsysteem passen maar best wel slim zijn. Het is misschien wat meer gevarieerd que types? En daar houdt deze ADD'er nogal van
dinsdag 2 februari 2021 om 18:43
Dat heeft mijn zoon met de jongens in zijn klas. Volgend schooljaar de gymnasiumbrugklas en dan zal er wel weer wat leuks tussen zitten. Hij vindt het trouwens niet erg om als enige niet mee te voetballen.
En kennelijk zijn die media in deze groep heel belangrijk.
dinsdag 2 februari 2021 om 18:49
Zolang ze spelen heeft mijn dochter ook geen probleem om mee te doen. Het probleem ontstaat naar haar gevoel in een 'praat-pauze'. Dan gaat het alleen over sociale media, games, YouTube etc. En staat ze er dus maar een beetje bij.
dinsdag 2 februari 2021 om 18:51
Dit staat redelijk tegenover alle andere reacties die ik hier tot nu toe heb gelezen, maar dit is hoe het voor mij ging. 8 jaar geleden ging ik naar de brugklas, ook gymnasium. Ik had geen Snapchat en ook geen Instagram, terwijl bijna alle andere klasgenootjes dat wel hadden. In de eerste week werden er dan ook veel contacten uitgewisseld. Vooral Snapchat was en is een populaire manier om contact te onderhouden op die leeftijd en door de foto's persoonlijker dan whatsapp. Ik deed daar dus niet aan mee, en voor mijn gevoel heeft dat echt een negatief effect gehad. Ik viel daardoor gewoon buiten de boot en waar iedereen na school verder kletste via snapchat stopte het contact daar voor mij. Toen ik later wel snapchat ging gebruiken was het toch lastig om daar nog tussen te komen omdat iedereen mij toen al zag als dat meisje die daar geen interesse in had.
Ik denk dus dat het voor het opbouwen van vriendschappen en een sociaal leven op de middelbare school wel degelijk goed zou zijn voor je dochter om tenminste één andere vorm van sociale media te gebruiken buiten whatsapp om. En ja sociale media hebben ook nadelen, maar in deze tijd is het gewoon zaak om daarmee om te leren gaan.
Ik denk dus dat het voor het opbouwen van vriendschappen en een sociaal leven op de middelbare school wel degelijk goed zou zijn voor je dochter om tenminste één andere vorm van sociale media te gebruiken buiten whatsapp om. En ja sociale media hebben ook nadelen, maar in deze tijd is het gewoon zaak om daarmee om te leren gaan.
dinsdag 2 februari 2021 om 18:53
dinsdag 2 februari 2021 om 18:53
Haha.... Ik ben heel benieuwd hoe het in de brugklas zal zijn. Je hebt kans dat ik me dan afvraag waar ik me ooit druk om gemaakt heb...pamelacourson schreef: ↑02-02-2021 18:26Mijn dochter had dat ook in groep 8. Ze had een smartphone en iPad, maar deed er nauwelijks iets mee. Met whatsapp deed ze nooit iets, met Instagram en snapchat en andere social media ook niet. Binnen 2 weken in de brugklas was dat totaal omgeslagen
En blijft ze zoals ze nu is, dan is daar ook helemaal niets mis mee. Tel je zegeningen zou ik zeggen, niets zo vervelend als een social mediaverslaafde, aan haar telefoon vastgeplakte puber!
dinsdag 2 februari 2021 om 18:54
Geweldig juist!
Een kind dat zich niet laat meeslepen door wat "iedereen" doet (lees: de massa of meerderheid normaal vindt), maar bij zichzelf blijft en wat haar zelf (en uit zichzelf) interesseert. Ik vind dat sterk en toont imo karakter hebben.
Jammer genoeg betekent dat dat ze idd waarschijnlijk minder aansluiting zal hebben, als je ervan uit gaat dat meedoen nodig is om "erbij te horen".
Mijn beide (nu volwassen) kinderen waren ook zo en ik heb dat altijd gesteund en aangemoedigd, die volgen nog steeds hun eigen innerlijk en niet "wat hoort".
Zijn daardoor heel veelzijdig, social media (en gamen) boeit ze nog steeds niet.
Ik heb me ook wel zorgen gemaakt toen ze klein waren, maar juist die eigengereidheid maakte hun sterk en onafhankelijk en ex en ik stonden 100% vierkant achter hun. Ze kregen ook alle ruimte om al die (wisselende) hobby's en interesses uit te oefenen en het is helemaal goedgekomen.
Dochter had (pas) eind lagere school en op de middelbare school de mazzel dat ze niet de enige was en met een clubje vrienden en vriendinnen samen "afweken".
Zoon had lange tijd vooral 1 best vriendje en die vielen allebei wat buiten de groep maar ook die vond wat later op de middelbare school zijn draai en meerdere closere vrienden, die op hun manier niet hechtten aan meedoen om er maar bij te horen.
Ik vind het zelf iha positief als je (men) niet standaard/ gemiddeld/ zoals "iedereen" bent. Ik snap je zorgen wel en dat je het belangrijk vindt dat je dochter aansluiting heeft bij haar "speergroup", onbevangen en zorgeloos zichzelf kan zijn en aansluiting vindt met vriendjes en vriendinnetjes die bij haar passen (en zij bij hun).
Als buitenbeentje is het idd wat lastiger, als het ware heeft zij minder keuze daarin als het merendeel van dezelfde dingen houdt en zij niet. Je moet dan sterk in je schoenen staan om jezelf te zijn en niet maar te zwichten om erbij te horen.
Op het gymnasium heeft ze denk ik juist meer kans om gelijkgestemden te vinden! Ze moet eerst de kans krijgen om op eigen kracht haar eigen weg te vinden.
Ik heb bij mijn dochter als baby en jong kind echt weleens gedacht dat ze een nerd zou worden en ook zij stond toen vaak alleen op het schoolplein (had wel altijd 1 beste vriendinnetje), nu is zij juist supersociaal en initiatiefnemer in haar sociale leven. Heb vertrouwen dat het goed komt!
Ik denk dat het wel belangrijk is dat jij/jullie als ouder(s) haar steunen in hun zelfvertrouwen en dat vertrouwen in haar ook voelen, tonen en uitspreken, (dus vooral niét je eigen zorgen overbrengen op haar).
ALs zij er zelf problemen mee heeft/ aangeeft/ krijgt of zich onbegrepen, eenzaam en buitengesloten voelt is dat pijnlijk (en vroeg) genoeg, maar ze moet ook niet ook nog jouw evt (en begrijpelijke, bezorgde) verwachting gaan invullen en zich aanpassen, zodat ze die aansluiting of vriendengroepje wél krijgt (maar daarin niet kan zijn wie ze is) of denken dat ze faalt (de ouders teleurstelt) als dat niet lukt, terwijl zij zich er zelf misschien wel prima bij voelt.
Dus geef haar tijd en vertrouwen, en vooral niet het idee dat zij sociaal niet meekomt oid, vaak is het gewoon ook een kwestie dat zij op de basisschool te weinig kinderen ontmoet die wat meer op haar lijken in allerlei opzichten.
Dan bedoel ik niet zozeer eenzelfde intellectueel niveau, maar in creativiteit, (muzikaliteti misschien ook?), interesses en bezigheden/ hobby's.
Mijn kinderen deden deels trouwens wel mee aan trends/ trendy games, voor zover ze die zelf ook leuk vonden, zoals destijds Spice Girls, Nintendo, Pokemon en Sims, en bouwen van pretparken enzo (weet niet meer hoe dat heet, op de pc was dat), maar ook bordspellen als Kolonisten van Katan.
je dochter hoeft niet populair te zijn, als ze maar haar eigen clubje of een enkele vriend(in) om zich heen vindt waar zij zich happy bij voelt.
En dat ze wat jullie betreft helemaal prima is zoals ze is, zeker als ze zelf het gevoel heeft dat er iets aan haar mankeert of niet goed (genoeg) is, omdat ze van andere dingen houdt dan anderen/meerderheid.
Bij diploma-uitreiking van de middelbare school van mijn dochter zeiden leraren over haar dat ze hen "opviel, en niet omdat ze op wilde vallen, maar omdat ze authentiek was" (vond ik een groot compliment!)
Later hoorde ik ook van ex-schoolgenootjes (van beiden) hoe knap ze het diep van binnen hadden gevonden dat mijn kinderen zichzelf bleven, en niet gezwicht waren onder "groepsdruk". Dat ze dat pas met terugwerkende kracht konden waarderen, nu ze zelf ouder waren.
Een kind dat zich niet laat meeslepen door wat "iedereen" doet (lees: de massa of meerderheid normaal vindt), maar bij zichzelf blijft en wat haar zelf (en uit zichzelf) interesseert. Ik vind dat sterk en toont imo karakter hebben.
Jammer genoeg betekent dat dat ze idd waarschijnlijk minder aansluiting zal hebben, als je ervan uit gaat dat meedoen nodig is om "erbij te horen".
Mijn beide (nu volwassen) kinderen waren ook zo en ik heb dat altijd gesteund en aangemoedigd, die volgen nog steeds hun eigen innerlijk en niet "wat hoort".
Zijn daardoor heel veelzijdig, social media (en gamen) boeit ze nog steeds niet.
Ik heb me ook wel zorgen gemaakt toen ze klein waren, maar juist die eigengereidheid maakte hun sterk en onafhankelijk en ex en ik stonden 100% vierkant achter hun. Ze kregen ook alle ruimte om al die (wisselende) hobby's en interesses uit te oefenen en het is helemaal goedgekomen.
Dochter had (pas) eind lagere school en op de middelbare school de mazzel dat ze niet de enige was en met een clubje vrienden en vriendinnen samen "afweken".
Zoon had lange tijd vooral 1 best vriendje en die vielen allebei wat buiten de groep maar ook die vond wat later op de middelbare school zijn draai en meerdere closere vrienden, die op hun manier niet hechtten aan meedoen om er maar bij te horen.
Ik vind het zelf iha positief als je (men) niet standaard/ gemiddeld/ zoals "iedereen" bent. Ik snap je zorgen wel en dat je het belangrijk vindt dat je dochter aansluiting heeft bij haar "speergroup", onbevangen en zorgeloos zichzelf kan zijn en aansluiting vindt met vriendjes en vriendinnetjes die bij haar passen (en zij bij hun).
Als buitenbeentje is het idd wat lastiger, als het ware heeft zij minder keuze daarin als het merendeel van dezelfde dingen houdt en zij niet. Je moet dan sterk in je schoenen staan om jezelf te zijn en niet maar te zwichten om erbij te horen.
Op het gymnasium heeft ze denk ik juist meer kans om gelijkgestemden te vinden! Ze moet eerst de kans krijgen om op eigen kracht haar eigen weg te vinden.
Ik heb bij mijn dochter als baby en jong kind echt weleens gedacht dat ze een nerd zou worden en ook zij stond toen vaak alleen op het schoolplein (had wel altijd 1 beste vriendinnetje), nu is zij juist supersociaal en initiatiefnemer in haar sociale leven. Heb vertrouwen dat het goed komt!
Ik denk dat het wel belangrijk is dat jij/jullie als ouder(s) haar steunen in hun zelfvertrouwen en dat vertrouwen in haar ook voelen, tonen en uitspreken, (dus vooral niét je eigen zorgen overbrengen op haar).
ALs zij er zelf problemen mee heeft/ aangeeft/ krijgt of zich onbegrepen, eenzaam en buitengesloten voelt is dat pijnlijk (en vroeg) genoeg, maar ze moet ook niet ook nog jouw evt (en begrijpelijke, bezorgde) verwachting gaan invullen en zich aanpassen, zodat ze die aansluiting of vriendengroepje wél krijgt (maar daarin niet kan zijn wie ze is) of denken dat ze faalt (de ouders teleurstelt) als dat niet lukt, terwijl zij zich er zelf misschien wel prima bij voelt.
Dus geef haar tijd en vertrouwen, en vooral niet het idee dat zij sociaal niet meekomt oid, vaak is het gewoon ook een kwestie dat zij op de basisschool te weinig kinderen ontmoet die wat meer op haar lijken in allerlei opzichten.
Dan bedoel ik niet zozeer eenzelfde intellectueel niveau, maar in creativiteit, (muzikaliteti misschien ook?), interesses en bezigheden/ hobby's.
Mijn kinderen deden deels trouwens wel mee aan trends/ trendy games, voor zover ze die zelf ook leuk vonden, zoals destijds Spice Girls, Nintendo, Pokemon en Sims, en bouwen van pretparken enzo (weet niet meer hoe dat heet, op de pc was dat), maar ook bordspellen als Kolonisten van Katan.
je dochter hoeft niet populair te zijn, als ze maar haar eigen clubje of een enkele vriend(in) om zich heen vindt waar zij zich happy bij voelt.
En dat ze wat jullie betreft helemaal prima is zoals ze is, zeker als ze zelf het gevoel heeft dat er iets aan haar mankeert of niet goed (genoeg) is, omdat ze van andere dingen houdt dan anderen/meerderheid.
Bij diploma-uitreiking van de middelbare school van mijn dochter zeiden leraren over haar dat ze hen "opviel, en niet omdat ze op wilde vallen, maar omdat ze authentiek was" (vond ik een groot compliment!)
Later hoorde ik ook van ex-schoolgenootjes (van beiden) hoe knap ze het diep van binnen hadden gevonden dat mijn kinderen zichzelf bleven, en niet gezwicht waren onder "groepsdruk". Dat ze dat pas met terugwerkende kracht konden waarderen, nu ze zelf ouder waren.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 2 februari 2021 om 19:00
Dankjewel voor het delen van je ervaring! Het is alleen de vraag wat ik als moeder hieraan kan/moet doen, of dat ik het moet loslaten. Ik denk dat het nu het beste is om haar te laten weten dat ze er best mee mag experimenteren als ze dat wil maar dat niet per se hoeft.Maaribelle schreef: ↑02-02-2021 18:51Dit staat redelijk tegenover alle andere reacties die ik hier tot nu toe heb gelezen, maar dit is hoe het voor mij ging. 8 jaar geleden ging ik naar de brugklas, ook gymnasium. Ik had geen Snapchat en ook geen Instagram, terwijl bijna alle andere klasgenootjes dat wel hadden. In de eerste week werden er dan ook veel contacten uitgewisseld. Vooral Snapchat was en is een populaire manier om contact te onderhouden op die leeftijd en door de foto's persoonlijker dan whatsapp. Ik deed daar dus niet aan mee, en voor mijn gevoel heeft dat echt een negatief effect gehad. Ik viel daardoor gewoon buiten de boot en waar iedereen na school verder kletste via snapchat stopte het contact daar voor mij. Toen ik later wel snapchat ging gebruiken was het toch lastig om daar nog tussen te komen omdat iedereen mij toen al zag als dat meisje die daar geen interesse in had.
Ik denk dus dat het voor het opbouwen van vriendschappen en een sociaal leven op de middelbare school wel degelijk goed zou zijn voor je dochter om tenminste één andere vorm van sociale media te gebruiken buiten whatsapp om. En ja sociale media hebben ook nadelen, maar in deze tijd is het gewoon zaak om daarmee om te leren gaan.
dinsdag 2 februari 2021 om 19:02
Dankjewel voor je uitgebreide reactie. Een paar vriend(in)nen is inderdaad prima. Als ze ook in de pauzes maar aansluiting vindt. En ze is inderdaad muzikaal. Ze wil erg graag in een duo spelen met iemand. Zang/gitaar, maar heeft dat nog niet kunnen vinden.... Maar ja, ze is ook pas 11.Suzy65 schreef: ↑02-02-2021 18:54Geweldig juist!
Een kind dat zich niet laat meeslepen door wat "iedereen" doet (lees: de massa of meerderheid normaal vindt), maar bij zichzelf blijft en wat haar zelf (en uit zichzelf) interesseert. Ik vind dat sterk en toont imo karakter hebben.
Jammer genoeg betekent dat dat ze idd waarschijnlijk minder aansluiting zal hebben, als je ervan uit gaat dat meedoen nodig is om "erbij te horen".
Mijn beide (nu volwassen) kinderen waren ook zo en ik heb dat altijd gesteund en aangemoedigd, die volgen nog steeds hun eigen innerlijk en niet "wat hoort".
Zijn daardoor heel veelzijdig, social media (en gamen) boeit ze nog steeds niet.
Ik heb me ook wel zorgen gemaakt toen ze klein waren, maar juist die eigengereidheid maakte hun sterk en onafhankelijk en ex en ik stonden 100% vierkant achter hun. Ze kregen ook alle ruimte om al die (wisselende) hobby's en interesses uit te oefenen en het is helemaal goedgekomen.
Dochter had (pas) eind lagere school en op de middelbare school de mazzel dat ze niet de enige was en met een clubje vrienden en vriendinnen samen "afweken".
Zoon had lange tijd vooral 1 best vriendje en die vielen allebei wat buiten de groep maar ook die vond wat later op de middelbare school zijn draai en meerdere closere vrienden, die op hun manier niet hechtten aan meedoen om er maar bij te horen.
Ik vind het zelf iha positief als je (men) niet standaard/ gemiddeld/ zoals "iedereen" bent. Ik snap je zorgen wel en dat je het belangrijk vindt dat je dochter aansluiting heeft bij haar "speergroup", onbevangen en zorgeloos zichzelf kan zijn en aansluiting vindt met vriendjes en vriendinnetjes die bij haar passen (en zij bij hun).
Als buitenbeentje is het idd wat lastiger, als het ware heeft zij minder keuze daarin als het merendeel van dezelfde dingen houdt en zij niet. Je moet dan sterk in je schoenen staan om jezelf te zijn en niet maar te zwichten om erbij te horen.
Op het gymnasium heeft ze denk ik juist meer kans om gelijkgestemden te vinden! Ze moet eerst de kans krijgen om op eigen kracht haar eigen weg te vinden.
Ik heb bij mijn dochter als baby en jong kind echt weleens gedacht dat ze een nerd zou worden en ook zij stond toen vaak alleen op het schoolplein (had wel altijd 1 beste vriendinnetje), nu is zij juist supersociaal en initiatiefnemer in haar sociale leven. Heb vertrouwen dat het goed komt!
Ik denk dat het wel belangrijk is dat jij/jullie als ouder(s) haar steunen in hun zelfvertrouwen en dat vertrouwen in haar ook voelen, tonen en uitspreken, (dus vooral niét je eigen zorgen overbrengen op haar).
ALs zij er zelf problemen mee heeft/ aangeeft/ krijgt of zich onbegrepen, eenzaam en buitengesloten voelt is dat pijnlijk (en vroeg) genoeg, maar ze moet ook niet ook nog jouw evt (en begrijpelijke, bezorgde) verwachting gaan invullen en zich aanpassen, zodat ze die aansluiting of vriendengroepje wél krijgt (maar daarin niet kan zijn wie ze is) of denken dat ze faalt (de ouders teleurstelt) als dat niet lukt, terwijl zij zich er zelf misschien wel prima bij voelt.
Dus geef haar tijd en vertrouwen, en vooral niet het idee dat zij sociaal niet meekomt oid, vaak is het gewoon ook een kwestie dat zij op de basisschool te weinig kinderen ontmoet die wat meer op haar lijken in allerlei opzichten.
Dan bedoel ik niet zozeer eenzelfde intellectueel niveau, maar in creativiteit, (muzikaliteti misschien ook?), interesses en bezigheden/ hobby's.
Mijn kinderen deden deels trouwens wel mee aan trends/ trendy games, voor zover ze die zelf ook leuk vonden, zoals destijds Spice Girls, Nintendo, Pokemon en Sims, en bouwen van pretparken enzo (weet niet meer hoe dat heet, op de pc was dat), maar ook bordspellen als Kolonisten van Katan.
je dochter hoeft niet populair te zijn, als ze maar haar eigen clubje of een enkele vriend(in) om zich heen vindt waar zij zich happy bij voelt.
En dat ze wat jullie betreft helemaal prima is zoals ze is, zeker als ze zelf het gevoel heeft dat er iets aan haar mankeert of niet goed (genoeg) is, omdat ze van andere dingen houdt dan anderen/meerderheid.
Bij diploma-uitreiking van de middelbare school van mijn dochter zeiden leraren over haar dat ze hen "opviel, en niet omdat ze op wilde vallen, maar omdat ze authentiek was" (vond ik een groot compliment!)
Later hoorde ik ook van ex-schoolgenootjes (van beiden) hoe knap ze het diep van binnen hadden gevonden dat mijn kinderen zichzelf bleven, en niet gezwicht waren onder "groepsdruk". Dat ze dat pas met terugwerkende kracht konden waarderen, nu ze zelf ouder waren.
dinsdag 2 februari 2021 om 19:03
Dit!Suzy65 schreef: ↑02-02-2021 18:54
Bij diploma-uitreiking van de middelbare school van mijn dochter zeiden leraren over haar dat ze hen "opviel, en niet omdat ze op wilde vallen, maar omdat ze authentiek was" (vond ik een groot compliment!)
Later hoorde ik ook van ex-schoolgenootjes (van beiden) hoe knap ze het diep van binnen hadden gevonden dat mijn kinderen zichzelf bleven, en niet gezwicht waren onder "groepsdruk". Dat ze dat pas met terugwerkende kracht konden waarderen, nu ze zelf ouder waren.
Het getuigt ook van volwassenheid, jezelf durven blijven.
dinsdag 2 februari 2021 om 19:09
Weet niet precies waarom je het zo leest, was zeer zeker niet mijn intentie. De reden dat ik denk dat het een hoop gedoe en ellende scheelt zit hem in het (semi)verplicht mee moeten draaien in dingen zoals een klassenappgroep. Ik heb dat nog nooit laagdrempelig lekker zien lopen. Eén bliepje, berichtje, icoontje kost je 15 minuten om weer terug te komen in de flow waar je in zat. Mijn kinderen ontvingen in de maanden dat ze er van school nog per se in moesten soms bijna 400 berichten alleen al tijdens het eten (dan lagen de telefoons ergens anders vandaar dat ik dit nog weet). Bij mijn neefjes en nichtjes die nu in die leeftijd zijn is dat niet anders.
Wanneer je kind en/en kan dan kan ik me zéker nu voorstellen dat het een verrijking is of kan zijn. Maar heel veel mensen (ook volwassenen) kunnen dat niet. En als je er ok mee bent dat alles via social media gelijkwaardig is aan persoonlijke interactie dan heb je ook geen prikkel meer om het ongemakkelijke pad van sociale vaardigheden te bewandelen. En ik ben absoluut wel van mening dat die twee niet gelijkwaardig zijn. Dat zie je nu ook heel duidelijk doordat mensen eenzaam worden, huidhonger krijgen, andere mensen hartverscheurend missen met wie ze 24/7 kunnen appen.
dinsdag 2 februari 2021 om 19:15
Prima toch? Heerlijk dat ze een leven buiten de digitale wereld heeft.
Mocht ze daar over een maand, half jaar, jaar of 5 jaar anders overdenken dat weet ze echt wel hoe ze een social media account aan moet maken en deze goed af te schermen.
Mocht ze daar over een maand, half jaar, jaar of 5 jaar anders overdenken dat weet ze echt wel hoe ze een social media account aan moet maken en deze goed af te schermen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
dinsdag 2 februari 2021 om 19:18
Op het VWO wordt het anders.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 2 februari 2021 om 19:20
Heeft ze wel contacten bij haar hobby's?
Of houden die ook allemaal alleen maar van instagram en appen?
Ze kan ook net wél een (vrij afgesloten) Insta aanmaken en daar 1 keer per maand een kunst-foto op posten.
Klasgenoten tevreden en zij nauwelijks omkijken naar.
Of houden die ook allemaal alleen maar van instagram en appen?
Ze kan ook net wél een (vrij afgesloten) Insta aanmaken en daar 1 keer per maand een kunst-foto op posten.
Klasgenoten tevreden en zij nauwelijks omkijken naar.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 2 februari 2021 om 19:26
Ze heeft wel vriendinnen, 1-op-1, maar niet in haar klas. En ze vindt het vervelend dat haar vriendinnen nu ook steeds meer gaan gamen etc. Ik denk dat een Insta aanmaken en er niet naar omkijken niet helpt. Dan kan ze namelijk nog steeds niet meepraten in 'praatpauzes'. Daar gaat het om. Maar ja, misschien is dat haar keuze.Wissewis schreef: ↑02-02-2021 19:20Heeft ze wel contacten bij haar hobby's?
Of houden die ook allemaal alleen maar van instagram en appen?
Ze kan ook net wél een (vrij afgesloten) Insta aanmaken en daar 1 keer per maand een kunst-foto op posten.
Klasgenoten tevreden en zij nauwelijks omkijken naar.
