Kinderen
alle pijlers
Dochter met anorexia
maandag 18 december 2023 om 15:28
Hallo, ik ben nieuw hier. Ik heb account aangemaakt als man, omdat ik niet weet hoe ik mijn vrouw beter kan ondersteunen. Onze dochter heeft naast autisme sinds 2 jaar anorexia. Ze is hiervoor nooit opgenomen geweest, maar wordt wel geholpen. Mijn vrouw heeft het op dit moment ontzettend zwaar er mee. En het is ook de hel geweest en is het eigenlijk nog wel steeds al gaat het iets beter met onze dochter. Onze dochter kan heel boos zijn en dit reageert ze af op mijn vrouw. Mijn vrouw is 24 uur per dag bezig met de ziekte. Ze werkt de afgelopen jaren heel weinig door de zorg voor onze dochter (ook al voor de anorexia ivm autisme en adhd). Mijn vrouw is eigenlijk overbelast. Ik help haar zo goed als kan, maar er moet ook geld binnenkomen. Mijn vrouw staat op de wachtlijst voor hulp maar dat duurt lang. Ik merk dat mijn vrouw steeds meer een kort lontje heeft en dat zegt ze ook. Ze kan er niet meer mee omgaan. Ze voelt zich schuldig naar de rest van het gezin dat onze familie kapot is. Hulp is echt moeilijk te krijgen. Iemand die het echt begrijpt. Vriendinnen heeft ze, maar als je niet weet wat deze ziekte precies inhoudt dan weet je niet wat we meemaken. Hoe kan ik mijn vrouw nog beter helpen of wie weet waar ze wel snel terecht kan? Mijn vrouw zou ook wel weer willen werken op een gegeven moment, maar als de dagen zo heftig zijn dan lukt het haar niet zegt ze.
maandag 18 december 2023 om 19:35
Lila-Linda schreef: ↑18-12-2023 17:031. het is zijn vrouw
2. het is zijn dochter
3. had het maar eerder gedaan, voor vrouw er aan onderdoor ging
Ach, beter laat dan nooit he?
Groetjes!
maandag 18 december 2023 om 19:40
Dank voor alle berichten. Wij beginnen begin volgend jaar met PMT. We hebben nog 1 kind en die heeft er zeker last van. We zijn er van bewust dat we hem genoeg aandacht moeten geven. Hij zal ook gaan praten met een psycholoog. We doen dus al heel veel, maar alles is gericht op gezin/kind. Wat je meemaakt in je hoofd dat is zo moeilijk om zelfs aan deze hulpverleners duidelijk te maken. Ze verwachten gewoon dat je dit aankan en dat je hulp zoekt door middel van vrienden /familie, maar dat is niet zo makkelijk. Opnemen willen ze over het algemeen niet, zeker voor iemand met autisme is dat meestal niet de beste beslissing.
maandag 18 december 2023 om 20:17
Wat is dit voor een lullige reactie? De TO heeft een hulpvraag maar wordt even en passant beschuldigd van de toestand van zijn vrouw.Lila-Linda schreef: ↑18-12-2023 17:031. het is zijn vrouw
2. het is zijn dochter
3. had het maar eerder gedaan, voor vrouw er aan onderdoor ging
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
maandag 18 december 2023 om 20:20
Dit is de eetstoornis hè, niet je dochter.Fruitstikkie schreef: ↑18-12-2023 18:29We wisselen inderdaad maaltijden af. Ik probeer ook vaker de boodschappen te doen, omdat ze gewoon bang is om dingen te kopen, aangezien onze dochter heel boos kan worden als het verkeerde wordt gekocht. Ik heb daar minder last van.
***
En mee eens, het is erg moeilijk voor te stellen voor de omgeving waar je doorheen gaat.
superuser2023 wijzigde dit bericht op 19-12-2023 10:41
Reden: Privacy
Reden: Privacy
25.95% gewijzigd
dinsdag 19 december 2023 om 08:07
dinsdag 19 december 2023 om 09:21
Dan heeft ze, cru gezegd, geen anorexia want bij die diagnose hoort een bmi van onder de 18. Maar het betekent vooral dat ze fysiek voorlopig nog niet in de gevarenzone zit. Mocht dat ergens nog een geruststelling zijn. De kans op opname is dan ook veel kleiner, want die plekken zijn schaars, maar goed, ik begrijp dat dat sowieso niet jullie of haar 'wens' is.
Het klinkt alsof jullie je als gezin behoorlijk laten gijzelen door jullie dochter. Door bijvoorbeeld volledig mee te gaan in haar eetwensen om woedeaanvallen te voorkomen. Begrijpelijk, maar daarmee helpen jullie haar uiteindelijk niet. Zij heeft zo weinig reden om beter te worden, want krijgt haar zin bij het in stand houden van haar eetstoornis. Beter worden gaat alleen als ze daar zelf de urgentie van ziet. Wat dat betreft verschilt het niet zo veel van bv een drugsverslaving. Als je kind aan de coke was en jij haar toch maar geld bleef geven om drugs te kopen, bleef ze ook verslaafd.
Gezinstherapie lijkt me helemaal geen gekke optie.
Het klinkt alsof jullie je als gezin behoorlijk laten gijzelen door jullie dochter. Door bijvoorbeeld volledig mee te gaan in haar eetwensen om woedeaanvallen te voorkomen. Begrijpelijk, maar daarmee helpen jullie haar uiteindelijk niet. Zij heeft zo weinig reden om beter te worden, want krijgt haar zin bij het in stand houden van haar eetstoornis. Beter worden gaat alleen als ze daar zelf de urgentie van ziet. Wat dat betreft verschilt het niet zo veel van bv een drugsverslaving. Als je kind aan de coke was en jij haar toch maar geld bleef geven om drugs te kopen, bleef ze ook verslaafd.
Gezinstherapie lijkt me helemaal geen gekke optie.
dinsdag 19 december 2023 om 09:40
blachocoladevla schreef: ↑19-12-2023 09:21Dan heeft ze, cru gezegd, geen anorexia want bij die diagnose hoort een bmi van onder de 18. Maar het betekent vooral dat ze fysiek voorlopig nog niet in de gevarenzone zit. Mocht dat ergens nog een geruststelling zijn. De kans op opname is dan ook veel kleiner, want die plekken zijn schaars, maar goed, ik begrijp dat dat sowieso niet jullie of haar 'wens' is.
Het klinkt alsof jullie je als gezin behoorlijk laten gijzelen door jullie dochter. Door bijvoorbeeld volledig mee te gaan in haar eetwensen om woedeaanvallen te voorkomen. Begrijpelijk, maar daarmee helpen jullie haar uiteindelijk niet. Zij heeft zo weinig reden om beter te worden, want krijgt haar zin bij het in stand houden van haar eetstoornis. Beter worden gaat alleen als ze daar zelf de urgentie van ziet. Wat dat betreft verschilt het niet zo veel van bv een drugsverslaving. Als je kind aan de coke was en jij haar toch maar geld bleef geven om drugs te kopen, bleef ze ook verslaafd.
Gezinstherapie lijkt me helemaal geen gekke optie.
Wat een bijzondere conclusie. Bmi onder de 18 is ondergewicht, geen zwaar ondergewicht.
dinsdag 19 december 2023 om 10:40
Ik kan me wel een beetje vinden in wat chocovla zegt, behalve dan dat er een strak afkappunt is voor anorexia.
Ik denk ook dat opname in een anorexia kliniek haar niet gaat helpen, maar dat jullie thuis meer en betere begeleiding nodig hebben. Welke hulp is er nu voor dochter? En op welke manier uit de anorexia zich?
Ik denk ook dat opname in een anorexia kliniek haar niet gaat helpen, maar dat jullie thuis meer en betere begeleiding nodig hebben. Welke hulp is er nu voor dochter? En op welke manier uit de anorexia zich?
dinsdag 19 december 2023 om 11:16
dinsdag 19 december 2023 om 11:27
dinsdag 19 december 2023 om 13:02
Nee zo zit de DSM/ diagnostiek in elkaar. Ik ben niet onwetend hoor, ik heb zelf in een kliniek gezeten voor anorexia.Fruitstikkie schreef: ↑19-12-2023 11:16En dat is het probleem met anorexia, zodra iemand op een beter gewicht zit dan denken mensen dat het geen anorexia is. Dat is de onwetendheid en dat geeft niet, maar hier komt de eenzaamheid vandaan. En ze komt wel van enorm ondergewicht.
Maar goed, dat was sowieso niet de kern van mijn bericht. Zij gijzelt jullie hele gezin met haar eetstoornis en jullie geven haar daar veel macht in. Continu toegeven aan al haar specifieke eetwensen om woede-aanvallen te voorkomen, helpt jullie niet en helpt haar niet. En natuurlijk doen jullie dat met de beste bedoelingen, maar het verschilt in de praktijk weinig met een drugsverslaafde geld geven. Beter worden is doodeng en dat zal ze echt zelf moeten willen, dat gaat haar niet lukken als ze zoveel ruimte krijgt haar eetstoornis in stand te houden.
dinsdag 19 december 2023 om 20:46
.Fruitstikkie schreef: ↑19-12-2023 11:16En dat is het probleem met anorexia, zodra iemand op een beter gewicht zit dan denken mensen dat het geen anorexia is. Dat is de onwetendheid en dat geeft niet, maar hier komt de eenzaamheid vandaan. En ze komt wel van enorm ondergewicht.
Volgens de DSM klopt dat natuurlijk ook wel, maar dat is in deze eigenlijk niet belangrijk. Dat je niet meer aan de criteria voor anorexia voldoet betekent niet dat je hersteld bent of dat je hulp stopt. Er is ook nog de 'andere gespecificeerde voedings- of eetstoornis' (voorheen NAO) of de 'atypische anorexia' (restrictief eten zonder ondergewicht) maar dit is allemaal totaal niet boeiend, want je dochter heeft een eetstoornis wat haar gewicht ook is. Een gewicht zegt niet zo veel over de ernst van de eetstoornis.
Wat knap trouwens dat zij met jullie ondersteuning zo ver is gekomen en haar gewicht (deels) hersteld heeft. Dat is echt een enorme stap, maar betekent, zoals jullie weten en ervaren, niet dat de strijd minder zwaar wordt. Het wordt anders, misschien in sommige opzichten zelfs wel zwaarder, want haar coping is haar afgepakt en ze moet dealen met alles wat ze het allermoeilijkst vindt.
Je schrijft dat jullie gaan beginnen met PMT. Bedoel je jullie als gezin of je dochter?
Voor jongeren is best practice bij eetstoornissen gezinstherapie. Denk aan een MGDB (meergezinsdagbehandeling) of FBT (family based treatment). Als ik nu trouwens lees dat ze van ernstig ondergewicht komt kan het zijn dat jullie een dergelijke behandeling al gevolgd hebben?
Ik vraag me nog steeds af hoe het met de systeemtherapie zit, daarin zou je ruimte moeten kunnen maken voor dit soort vragen, want hoe jullie het beste kunnen handelen is echt afhankelijk van jullie gezinsdynamiek. Vanaf het verhaal hier lijkt het inderdaad alsof moeder er bovenop zit en bang is voor de eetstoornis van dochter. Dit is een dynamiek die absoluut besproken moet worden, maar eigenlijk de dynamiek in het hele gezin. Dit gaat niet over ondersteuning, maar over jullie rollen en patronen in het gezin.
Wanneer je vrouw zich eenzaam voelt kan ze zich het beste wenden tot de eerder genoemde organisaties zoals Stichting Kiem, Stichting JIJ, Leontienhuis of een ander praktijkhuis waar ze met ervaringsdeskundigen en/of ervaringsdeskundige ouders kan praten. Het is een ontzettend zware strijd voor iedereen, dus voor jezelf zorgen, grenzen stellen en je ei kwijt kunnen zijn heel belangrijk.
Veel sterkte nogmaals!
sailship wijzigde dit bericht op 19-12-2023 20:57
12.81% gewijzigd
dinsdag 19 december 2023 om 20:47
Hier moeder van een dochter met anorexia. Naast de anorexia bleek ze ook ASS, hoogbegaafd en ADHD te hebben. Juist de combinatie anorexia en ASS is heel lastig.
Of behandeling is er voor de anorexia of voor de ASS dit gecombineerd is echt zoeken naar een spelt in een hooiberg.
Het is enorm zwaar. Je rouwt om het gezin wat je was en nu niet meer bent. Mijn werk was een vlucht dan hoefde ik even niet aan thuis te denken totdat ik dat niet meer vol hield en maanden thuis kwam te zitten.
Mijn dochter is 2 keer langdurig opgenomen geweest omdat haar gezondheid in gevaar kwam. ondanks al mijn zorgen heb ik die opnames niet kunnen voorkomen.
Ik ben voor mezelf bij een psycholoog terecht gekomen ik heb geleerd dat ik afstand van haar moest nemen, natuurlijk blijft het mijn kind maar het is haar leven zij moet ervoor willen gaan ik kan haar alleen maar steunen.
Langzaam maar zeker lijkt het beter te gaan we leven nu als gezin 7 jaar met de anorexia. Of het ooit over gaat dat weet ik niet wel hebben wij als gezin een modus gevonden. Ze maakt kleine stapjes en lijkt weer bij vlagen gelukkig te zijn.
Hulp voor het gezin was hier echt niet makkelijk. Eigenlijk waren wij als gezin te moe om naast alle andere wekelijkse afspraken ook nog gezinsgesprekken te houden. Voor onze andere dochters hebben wij via hun school maatschappelijk werker geregeld zodat ook zij hun verhaal kwijt konden.
PMT heeft voor onze dochter niet gewerkt helaas.
Uiteindelijk hebben wij via PGB hulp voor onze dochter ingekocht. Mijn dochter is geen prater maar door bezig te zijn, ze is heel creatief lukt het beter om een gesprek met haar te krijgen. Ze heeft een hele lieve therapeut met wie ze echt een vertrouwensband heeft gekregen.
Omdat ze geen gevaarlijk laag gewicht meer heeft krijgt ze nu hulp voor haar ASS.
De psycholoog heeft mij bij dit alles geholpen, dat is dan ook mijn tip om te doen. Daarnaast hebben wij hier de taken anders verdeeld. Ik werkte parttime en regelde alles thuis, leverde mijn vakantiedagen ervoor in als dat nodig was. Nu werk ik fulltime waardoor ik zelfs letterlijk meer afstand kan nemen. Mijn man is parttime gaan werken om bij haar te zijn, nu ze stabiel is kan ook hij weer fulltime werken. Wij controleren ook niet meer of ze gegeten heeft als zij maar stabiel blijft in haar gewicht. Ik ben geen behandelaar van mijn dochter maar een moeder en die rol moest ik echt even zoeken.
Of behandeling is er voor de anorexia of voor de ASS dit gecombineerd is echt zoeken naar een spelt in een hooiberg.
Het is enorm zwaar. Je rouwt om het gezin wat je was en nu niet meer bent. Mijn werk was een vlucht dan hoefde ik even niet aan thuis te denken totdat ik dat niet meer vol hield en maanden thuis kwam te zitten.
Mijn dochter is 2 keer langdurig opgenomen geweest omdat haar gezondheid in gevaar kwam. ondanks al mijn zorgen heb ik die opnames niet kunnen voorkomen.
Ik ben voor mezelf bij een psycholoog terecht gekomen ik heb geleerd dat ik afstand van haar moest nemen, natuurlijk blijft het mijn kind maar het is haar leven zij moet ervoor willen gaan ik kan haar alleen maar steunen.
Langzaam maar zeker lijkt het beter te gaan we leven nu als gezin 7 jaar met de anorexia. Of het ooit over gaat dat weet ik niet wel hebben wij als gezin een modus gevonden. Ze maakt kleine stapjes en lijkt weer bij vlagen gelukkig te zijn.
Hulp voor het gezin was hier echt niet makkelijk. Eigenlijk waren wij als gezin te moe om naast alle andere wekelijkse afspraken ook nog gezinsgesprekken te houden. Voor onze andere dochters hebben wij via hun school maatschappelijk werker geregeld zodat ook zij hun verhaal kwijt konden.
PMT heeft voor onze dochter niet gewerkt helaas.
Uiteindelijk hebben wij via PGB hulp voor onze dochter ingekocht. Mijn dochter is geen prater maar door bezig te zijn, ze is heel creatief lukt het beter om een gesprek met haar te krijgen. Ze heeft een hele lieve therapeut met wie ze echt een vertrouwensband heeft gekregen.
Omdat ze geen gevaarlijk laag gewicht meer heeft krijgt ze nu hulp voor haar ASS.
De psycholoog heeft mij bij dit alles geholpen, dat is dan ook mijn tip om te doen. Daarnaast hebben wij hier de taken anders verdeeld. Ik werkte parttime en regelde alles thuis, leverde mijn vakantiedagen ervoor in als dat nodig was. Nu werk ik fulltime waardoor ik zelfs letterlijk meer afstand kan nemen. Mijn man is parttime gaan werken om bij haar te zijn, nu ze stabiel is kan ook hij weer fulltime werken. Wij controleren ook niet meer of ze gegeten heeft als zij maar stabiel blijft in haar gewicht. Ik ben geen behandelaar van mijn dochter maar een moeder en die rol moest ik echt even zoeken.
dinsdag 19 december 2023 om 20:56
Hartelijk dank voor alle uitgebreide berichten. We zijn met de hulpverleners echt nog zoekende. PMT is voor het hele gezin. Ik ga morgen met mijn vrouw uiteten en dan de mogelijkheden bespreken. Het Leontienhuis zijn we al eens geweest en dat vonden we beiden een prettige omgeving. Het is inderdaad ontzettend zwaar voor het hele gezin en ASS/ADHD maakt het nog lastiger. Onze dochter is inderdaad ook nog op bepaalde vlakken hoogbegaafd.
dinsdag 19 december 2023 om 20:57
Is jullie dochter nog onder de 18?
Dan kun je bij je gemeente/buurtteam aankloppen en vragen om een gezinscoach. Iemand die met jullie meekijkt, naar je verhaal luistert, en met jou en je vrouw mee kan kijken naar de verdeling in de zorg/huishouden etc. En wat handvatten heeft voor het hele gezin, Inc jullie andere kind.
Ik vond het heel fijn om even iemand van buitenaf in huis te hebben om mee te denken (hier kind met verstandelijke beperking).
Dan kun je bij je gemeente/buurtteam aankloppen en vragen om een gezinscoach. Iemand die met jullie meekijkt, naar je verhaal luistert, en met jou en je vrouw mee kan kijken naar de verdeling in de zorg/huishouden etc. En wat handvatten heeft voor het hele gezin, Inc jullie andere kind.
Ik vond het heel fijn om even iemand van buitenaf in huis te hebben om mee te denken (hier kind met verstandelijke beperking).
She was brave and strong and broken, all at once.
dinsdag 19 december 2023 om 21:00
Bij de Ursula (eetstoornis behandelcentrum binnen GGZ Rivierduinen) hebben ze een autisme team. Maar wellicht zitten jullie daar al gezien jullie bij het Leontienhuis zijn geweest. Bij andere GGZ instellingen zou een co-behandeling met team eetstoornissen en team autisme wellicht een goed idee zijn.
Ik had eerder niet gelezen dat je dochter van ernstig ondergewicht kwam, dus heb iets toegevoegd aan mijn eerdere post, maar ik snap helemaal dat de strijd hevig is nu. Je dochter is zonder haar oude coping, maar nog niet comfortabel in het leven zonder die coping. Een heel moeilijke fase!
Ik had eerder niet gelezen dat je dochter van ernstig ondergewicht kwam, dus heb iets toegevoegd aan mijn eerdere post, maar ik snap helemaal dat de strijd hevig is nu. Je dochter is zonder haar oude coping, maar nog niet comfortabel in het leven zonder die coping. Een heel moeilijke fase!
dinsdag 19 december 2023 om 21:04
Wat een wijze post slappewas. Jullie hebben ook een hele weg afgelegd. Wat zal het moeilijk zijn dat jullie zo lang al met de eetstoornis van je dochter moeten leven. Ook al duurt het nu al 7 jaar, er is altijd hoop voor herstel. Of het zal lukken is een tweede, maar het kan echt wel. Genoeg mensen die na heel veel jaren alsnog herstellen of een mate van herstel bereiken waar ze heel goed mee kunnen leven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
