Kinderen
alle pijlers
Doordraaien door slaaptekort
woensdag 8 november 2023 om 14:04
Ik heb het gevoel dat ik langzaam aan het doordraaien ben. Mijn geweldige, lieve, temperamentvolle zoon van 4 maanden slaapt al weken zeer slecht. Als ik op een nacht 3 uur slaap is het veel. Al zoveel adviezen gezocht en gekregen, maar niets werkt. Ook niemand in de omgeving die ons een beetje kan ontlasten momenteel.
Nu merk ik dat het minder goed met mij begint te gaan. Ik maak fouten op mijn werk, ben heel vergeetachtig en krijg steeds meer sombere gedachten. Zoals dat ik een slechte moeder ben, dat mijn zoon niet van mij houdt en pech heeft met mij, dat mijn collega's slecht over mij denken etc. Kortom ik voel me overal tekortschieten, overvraagd en gespannen. En ook daar voel ik me vervolgens weer schuldig over want dat is niet de moeder die ik wil zijn voor mijn zoon.
Ik ben niet echt opzoek naar advies, maar wat steun en herkenning, even mijn verhaal kwijt... ik weet dat het door het slaapgebrek komt want daarvoor was er niets aan de hand, maar ik voel me zo rot.
Nu merk ik dat het minder goed met mij begint te gaan. Ik maak fouten op mijn werk, ben heel vergeetachtig en krijg steeds meer sombere gedachten. Zoals dat ik een slechte moeder ben, dat mijn zoon niet van mij houdt en pech heeft met mij, dat mijn collega's slecht over mij denken etc. Kortom ik voel me overal tekortschieten, overvraagd en gespannen. En ook daar voel ik me vervolgens weer schuldig over want dat is niet de moeder die ik wil zijn voor mijn zoon.
Ik ben niet echt opzoek naar advies, maar wat steun en herkenning, even mijn verhaal kwijt... ik weet dat het door het slaapgebrek komt want daarvoor was er niets aan de hand, maar ik voel me zo rot.
woensdag 8 november 2023 om 14:10
Dit is ook niet te doen zo. Jij hebt meer rust nodig, zo simpel is het. Gelukkig is dit maar een tijdelijke situatie en daar kan heus wel tijdelijk een oplossing voor gevonden worden.
Een mogelijkheid is dat je met je werk in gesprek gaat, kijk of je tijdelijk wat minder kan werken. Vroeger naar huis voor een middagdutje of een paar uur wat later op je werk komen wellicht.
edit: oeps, je wilde geen advies en dan doe ik het toch.
Een mogelijkheid is dat je met je werk in gesprek gaat, kijk of je tijdelijk wat minder kan werken. Vroeger naar huis voor een middagdutje of een paar uur wat later op je werk komen wellicht.
edit: oeps, je wilde geen advies en dan doe ik het toch.
zaramorad wijzigde dit bericht op 08-11-2023 14:12
7.62% gewijzigd
If you need a hug, give it to someone else.
woensdag 8 november 2023 om 14:15
Welkom bij het moederschap, waar je je schuldig voelen gratis en voor niets in scheepsladingen tegelijk mag ontvangen.
1. Je bent geen slechte moeder. Je bent een vermoeide moeder.
2. Je bent geen slechte werkneemster. Je bent een vermoeide werkneemster.
3. Je zoon houdt heel veel van je. Hij heeft nu alleen last van 'groot worden' en zijn enige manier van communiceren op dit moment is huilen.
Je kunt vast iemand vragen om een uurtje of 2 uurtjes met je zoon te gaan wandelen. Dan pak jij die tijd om even te gaan slapen. Niets anders, alleen slapen.
En praat met de vader van je zoon. Geef je borstvoeding of flesvoeding? Kijk hoe je om de beurt aan meer slaap kunt komen in de nacht. En ook in de ochtend en avond. Ik deed het beter als ik de avonden deed en man de ochtenden, zodat hij vroeg op bed kon en ik in de ochtend nog even kon blijven liggen.
En:
Het komt goed, dit gaat weet voorbij!
1. Je bent geen slechte moeder. Je bent een vermoeide moeder.
2. Je bent geen slechte werkneemster. Je bent een vermoeide werkneemster.
3. Je zoon houdt heel veel van je. Hij heeft nu alleen last van 'groot worden' en zijn enige manier van communiceren op dit moment is huilen.
Je kunt vast iemand vragen om een uurtje of 2 uurtjes met je zoon te gaan wandelen. Dan pak jij die tijd om even te gaan slapen. Niets anders, alleen slapen.
En praat met de vader van je zoon. Geef je borstvoeding of flesvoeding? Kijk hoe je om de beurt aan meer slaap kunt komen in de nacht. En ook in de ochtend en avond. Ik deed het beter als ik de avonden deed en man de ochtenden, zodat hij vroeg op bed kon en ik in de ochtend nog even kon blijven liggen.
En:
Het komt goed, dit gaat weet voorbij!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 8 november 2023 om 14:37
Wat een pittige tijd hè! Is zoon je eerste?
Mijn kinderen sliepen 's nachts eigenlijk best oké (wel altijd bij/op mij en nog lang nachtvoedingen gehad) maar ik voelde me rond die periode ook zo MOE! Alsof die eerste ik-kan-alles-aan-hormonen rond die periode afnemen. Tegelijk de eerste slaapregressie bij kind en weer aan het werk moeten. Het voelt niet alleen heftig, het is ook heftig. Bij mijn jongste had ik door omstandigheden een ochtend in de week extra ouderschapsverlof maar hij ging wel naar de opvang. Ik had allerlei plannen voor die vrije ochtend, maar uiteindelijk heb ik wekenlang elke woensdagochtend alleen maar geslapen! Ik stond dan ook niet mee op (partner doet sowieso vier keer per week de ochtend routine alleen i.v.m. mijn werk) en kon dus echt bijtanken. Partner is regelmatig om 13:00u met de kinderen thuis gekomen en dat ik dan pas wakker werd. Nadat ik had geaccepteerd dat ik die ochtenden dus niks nuttigs ging doen, voelde het echt als een cadeautje aan mezelf.
TO, heb je een partner om je gevoel de zorg mee te delen? Maak een concreet plan om te zorgen dat jullie allebei overeind blijven. Als het nog kan, geef het dan even tijd, maar als je er zo doorheen zit is het misschien ook verstandig om eens te praten met je huisarts en/of je werk. Kun je met elkaar iets meer ruimte creëren zodat jij niet omvalt en helemaal uit gaat vallen? Maak je al volledig gebruik van je (betaald) ouderschapsverlof?
Mijn kinderen sliepen 's nachts eigenlijk best oké (wel altijd bij/op mij en nog lang nachtvoedingen gehad) maar ik voelde me rond die periode ook zo MOE! Alsof die eerste ik-kan-alles-aan-hormonen rond die periode afnemen. Tegelijk de eerste slaapregressie bij kind en weer aan het werk moeten. Het voelt niet alleen heftig, het is ook heftig. Bij mijn jongste had ik door omstandigheden een ochtend in de week extra ouderschapsverlof maar hij ging wel naar de opvang. Ik had allerlei plannen voor die vrije ochtend, maar uiteindelijk heb ik wekenlang elke woensdagochtend alleen maar geslapen! Ik stond dan ook niet mee op (partner doet sowieso vier keer per week de ochtend routine alleen i.v.m. mijn werk) en kon dus echt bijtanken. Partner is regelmatig om 13:00u met de kinderen thuis gekomen en dat ik dan pas wakker werd. Nadat ik had geaccepteerd dat ik die ochtenden dus niks nuttigs ging doen, voelde het echt als een cadeautje aan mezelf.
TO, heb je een partner om je gevoel de zorg mee te delen? Maak een concreet plan om te zorgen dat jullie allebei overeind blijven. Als het nog kan, geef het dan even tijd, maar als je er zo doorheen zit is het misschien ook verstandig om eens te praten met je huisarts en/of je werk. Kun je met elkaar iets meer ruimte creëren zodat jij niet omvalt en helemaal uit gaat vallen? Maak je al volledig gebruik van je (betaald) ouderschapsverlof?
woensdag 8 november 2023 om 14:41
woensdag 8 november 2023 om 14:42
Kom ik weer aan met mijn stokpaardje, maar toch: zelf had ik destijds ook een slechte slaper. Mijn zoon heeft heel lang niet doorgeslapen, en toen het uiteindelijk wel doorslapen genoemd kon worden, was hij rond 5.00 uur wel klaar voor de dag. Ik vond het slopend.
Maar: ik bleek achteraf ook lichamelijk niet in orde. Toen mijn kind zo'n anderhalf jaar oud was, bleek ik al enige tijd de ziekte van Pfeiffer te hebben. Niet lang daarna bleek ik een vitamine B12 tekort te hebben. Toen ik de symptomen daarvan opzicht, kon ik er veel herkennen: moe, lusteloos, depressieve buien, stemmingswisselingen, vergeetachtig, watten in mijn hoofd, huilerig, brokkelige nagels en uitval van mijn haar. Ik bleek dus gewoon ziek.
Na uitzieken en injecties (blijvend) zijn in een klein jaar tijd de symptomen voor een groot deel verdwenen.
Het kan dus dat er naast je slaapgebrek ook lichamelijk iets aan de hand is. Slaapgebrek maakt je immers kwetsbaarder.
Maar evengoed, herkenbaar dus.
Maar: ik bleek achteraf ook lichamelijk niet in orde. Toen mijn kind zo'n anderhalf jaar oud was, bleek ik al enige tijd de ziekte van Pfeiffer te hebben. Niet lang daarna bleek ik een vitamine B12 tekort te hebben. Toen ik de symptomen daarvan opzicht, kon ik er veel herkennen: moe, lusteloos, depressieve buien, stemmingswisselingen, vergeetachtig, watten in mijn hoofd, huilerig, brokkelige nagels en uitval van mijn haar. Ik bleek dus gewoon ziek.
Na uitzieken en injecties (blijvend) zijn in een klein jaar tijd de symptomen voor een groot deel verdwenen.
Het kan dus dat er naast je slaapgebrek ook lichamelijk iets aan de hand is. Slaapgebrek maakt je immers kwetsbaarder.
Maar evengoed, herkenbaar dus.
woensdag 8 november 2023 om 14:53
En als er geen partner in beeld is: ook iemand zoeken om je een keer een nacht te helpen. Echt de meeste verrassende mensen blijken best een nachtje op te willen zitten met een baby. Het is zo veel minder zwaar als je namelijk weet dat je morgen weer gewoon naar huis gaat en kunt slapen. Echt, ik zou dit zo doen voor een collega of buurvrouw of zo.GreenLadyFern schreef: ↑08-11-2023 14:47Als er een partner in beeld is: Shifts draaien. De ene helft van de nacht voor partner, de andere helft voor jou. Desnoods kolven.
En voor jou is een nacht doorslapen (met evt 1x kolven, maar met uitslapen) ene wereld van verschil. Lost niet alles op, maar maakt wel veel verschil.
woensdag 8 november 2023 om 14:56
Ik zeg niet dat het bij jou aan de hand is. Maar een postnatale depressie kan ook pas na een paar maanden ontstaan of wanneer je weer gaat werken, houd dat dus wel even in de gaten.
Verder is dat slaapgebrek inderdaad killing. Probeer te slapen wanneer hij slaapt. Is er een manier waarop hij wel beter slaapt?
Verder is dat slaapgebrek inderdaad killing. Probeer te slapen wanneer hij slaapt. Is er een manier waarop hij wel beter slaapt?
woensdag 8 november 2023 om 15:02
Oh dat vond ik helemaal niet. Ik was zo verschrikkelijk moe, één nacht slapen had ik niks aan, was daarna helemaal wanhopig want ik moest toch opgeladen zijn? Pas toen die kleine 6 weken doorsliep (toen was ie al zowat 2) kwam ik weer enigszins in het land der levenden.nausicaa schreef: ↑08-11-2023 14:53En als er geen partner in beeld is: ook iemand zoeken om je een keer een nacht te helpen. Echt de meeste verrassende mensen blijken best een nachtje op te willen zitten met een baby. Het is zo veel minder zwaar als je namelijk weet dat je morgen weer gewoon naar huis gaat en kunt slapen. Echt, ik zou dit zo doen voor een collega of buurvrouw of zo.
En voor jou is een nacht doorslapen (met evt 1x kolven, maar met uitslapen) ene wereld van verschil. Lost niet alles op, maar maakt wel veel verschil.
Houd moed TO, het is loodzwaar, je doet het goed!! Sommige kinderen trekken zich nou eenmaal niks aan van adviezen, slaapcoaches en methodes ‘die altijd werken’. Dat ligt NIET aan jou. Als je bulkt van het geld kun je nog een nachtnanny overwegen.
woensdag 8 november 2023 om 15:07
Helaas herkenbaar, en het meeste is al gezegd, maar het belangrijkste: probeer echt aan je zelf te denken. Slaap (vroeg) wanneer je kunt, besteed zorg uit aan anderen, bespreek het met werkgever.
Zelf heb ik me een half jaar ziek gemeld, want ik was meestal echt niet in staat om te werken of zelfs autorijden. Dat gaf zowel lichamelijk als geestelijk veel rust. Ik had geen familie in de buurt of vrienden die konden helpen, maar wel een tienermeisje die overdag met baby speelde en knuffelde zodat ik ff 2 uur kon slapen.
Het heeft hier 3 jaar geduurd voordat kind een beetje fatsoenlijk doorsliep, en het is nog steeds een vroege vogel. Niet om je te ontmoedigen, want het is dus goedgekomen, maar om aan te geven dat het niet per se een korte fase is die je kunt uitzitten. Grijp op tijd in voordat je echt doordraait. Sterkte toegewenst.
Zelf heb ik me een half jaar ziek gemeld, want ik was meestal echt niet in staat om te werken of zelfs autorijden. Dat gaf zowel lichamelijk als geestelijk veel rust. Ik had geen familie in de buurt of vrienden die konden helpen, maar wel een tienermeisje die overdag met baby speelde en knuffelde zodat ik ff 2 uur kon slapen.
Het heeft hier 3 jaar geduurd voordat kind een beetje fatsoenlijk doorsliep, en het is nog steeds een vroege vogel. Niet om je te ontmoedigen, want het is dus goedgekomen, maar om aan te geven dat het niet per se een korte fase is die je kunt uitzitten. Grijp op tijd in voordat je echt doordraait. Sterkte toegewenst.
woensdag 8 november 2023 om 15:13
Je vraag inderdaad niet om advies, maar een keer bij de huisarts langs kan geen kwaad. Ik bleek zelf ook een ziekte te hebben waarvan ik de symptomen aan slaapgebrek en hormonen weet, dus alles even laten checken is een goed idee en kan ook fijn zijn om even je verhaal kwijt te kunnen.Jufjoke schreef: ↑08-11-2023 14:42Kom ik weer aan met mijn stokpaardje, maar toch: zelf had ik destijds ook een slechte slaper. Mijn zoon heeft heel lang niet doorgeslapen, en toen het uiteindelijk wel doorslapen genoemd kon worden, was hij rond 5.00 uur wel klaar voor de dag. Ik vond het slopend.
Maar: ik bleek achteraf ook lichamelijk niet in orde. Toen mijn kind zo'n anderhalf jaar oud was, bleek ik al enige tijd de ziekte van Pfeiffer te hebben. Niet lang daarna bleek ik een vitamine B12 tekort te hebben. Toen ik de symptomen daarvan opzicht, kon ik er veel herkennen: moe, lusteloos, depressieve buien, stemmingswisselingen, vergeetachtig, watten in mijn hoofd, huilerig, brokkelige nagels en uitval van mijn haar. Ik bleek dus gewoon ziek.
Na uitzieken en injecties (blijvend) zijn in een klein jaar tijd de symptomen voor een groot deel verdwenen.
Het kan dus dat er naast je slaapgebrek ook lichamelijk iets aan de hand is. Slaapgebrek maakt je immers kwetsbaarder.
Maar evengoed, herkenbaar dus.
woensdag 8 november 2023 om 15:24
Heel veel sterkte TO, slaaptekort is verschrikkelijk en kleurt echt alles in je leven. Ook ik voelde me echt wegglijden in een depressie, in mijn geval niet hormonaal door de zwangerschap/bevalling maar echt totaal slaapgerelateerd. En ook hier naast partner en opvang geen vangnet die baby even kon overnemen (stuur mij al die mensen die graag een nacht opzitten met een baby!)
Geen tip (of misschien stiekem toch) maar gun jezelf alle slaap die je te pakken kunt krijgen. Slaap is prio 1, 2, 3 voor het welzijn van jezelf en ook je kind profiteert daarvan mee. Ik heb regelmatig als ik thuis werkte een middagdutje gedaan (moet kunnen met je werk natuurlijk) onder het mom 'als ik uitgerust ben, ben ik veel productiever'. Of eerder naar bed, vrij nemen/extra opvang, nachtnanny, over naar flesvoeding zodat je partner meer kan doen, wat het ook is dat jij nodig hebt om meer te slapen zou ik echt met klem overwegen. Ook al is het een korte termijnoplossing, dan heb je toch maar mooi een paar uur slaap gepakt.
Geen tip (of misschien stiekem toch) maar gun jezelf alle slaap die je te pakken kunt krijgen. Slaap is prio 1, 2, 3 voor het welzijn van jezelf en ook je kind profiteert daarvan mee. Ik heb regelmatig als ik thuis werkte een middagdutje gedaan (moet kunnen met je werk natuurlijk) onder het mom 'als ik uitgerust ben, ben ik veel productiever'. Of eerder naar bed, vrij nemen/extra opvang, nachtnanny, over naar flesvoeding zodat je partner meer kan doen, wat het ook is dat jij nodig hebt om meer te slapen zou ik echt met klem overwegen. Ook al is het een korte termijnoplossing, dan heb je toch maar mooi een paar uur slaap gepakt.
woensdag 8 november 2023 om 15:45
Pfff die fases zijn vreselijk. Ik heb wel eens snachts in paniek de HAP gebeld. Baby ging maar niet slapen en wij waren in staat haar wat aan te doen, zo compleet gesloopt waren we. (Helaas was het advies overigens zwaar ruk, dus het is geen tip haha).
Ik kreeg ook weinig begrip op mijn werk, heb doorgezet maar het heeft me heel veel energie gekost. Ben nu ook van baan gewisseld, wilde niet nog een keer een kind krijgen bij die werkgever waar ik me nog geen dag mocht ziekmelden (officieel wel, maar onofficieel kreeg ik veel sneren van mijn leidinggevende).
Hier waren de nachten overigens vaak wel heel slecht door lichamelijke ongemakken bij de kinderen (denk aan tandjes en voedselintolleranties). Mijn jongste heeft z’n eerste jaar vooral overleefd op paracetamol en speciale voeding van de kinderarts. Heeft je baby lichamelijk ongemak waardoor het zo slecht slaapt? Merk je bijv verbetering bij pcm of een sessie bij een osteopaat? Dan niet blijven doormodderen, maar echt doorzetten naar de kinderarts en je niet laten afschepen. Hoe vaak ik wel niet gehoord heb dat het er allemaal wel bij hoorde.. absoluut niet waar.
Ik kreeg ook weinig begrip op mijn werk, heb doorgezet maar het heeft me heel veel energie gekost. Ben nu ook van baan gewisseld, wilde niet nog een keer een kind krijgen bij die werkgever waar ik me nog geen dag mocht ziekmelden (officieel wel, maar onofficieel kreeg ik veel sneren van mijn leidinggevende).
Hier waren de nachten overigens vaak wel heel slecht door lichamelijke ongemakken bij de kinderen (denk aan tandjes en voedselintolleranties). Mijn jongste heeft z’n eerste jaar vooral overleefd op paracetamol en speciale voeding van de kinderarts. Heeft je baby lichamelijk ongemak waardoor het zo slecht slaapt? Merk je bijv verbetering bij pcm of een sessie bij een osteopaat? Dan niet blijven doormodderen, maar echt doorzetten naar de kinderarts en je niet laten afschepen. Hoe vaak ik wel niet gehoord heb dat het er allemaal wel bij hoorde.. absoluut niet waar.
Ik denk zo stil in mijn hoofd hè
woensdag 8 november 2023 om 15:45
Slaapgebrek is slopend. Het heeft effect op je stemming en op je cognitieve vaardigheden (concentratie, nadenken, focus, overzicht). Het onthouden van slaap schijnt een geweldige marteltechniek te zijn.
Je moet echt prioriteit geven aan slapen boven al het andere!
Je bent niet zwak of wat je ook maar over jezelf denkt, je bent gewoon uitgeput. En dat is helemaal niet gek na een zwangerschap, bevalling en een weinig slapende baby, terwijl je ook alweer aan het werk bent.
En ga idd ook even langs de huisarts. Veel vrouwen hebben na de bevalling een ijzertekort, als je borstvoeding geeft is die kans zelfs heel groot.
Mijn kinderen sliepen ook slecht, vooral mijn oudste, en ik weet nog hoe het voelde. Ik was continu in een soort zombie-achtige toestand en mijn man dacht dat ik veranderd was in een heks. Ik was chronisch boos en prikkelbaar.
Je moet echt prioriteit geven aan slapen boven al het andere!
Je bent niet zwak of wat je ook maar over jezelf denkt, je bent gewoon uitgeput. En dat is helemaal niet gek na een zwangerschap, bevalling en een weinig slapende baby, terwijl je ook alweer aan het werk bent.
En ga idd ook even langs de huisarts. Veel vrouwen hebben na de bevalling een ijzertekort, als je borstvoeding geeft is die kans zelfs heel groot.
Mijn kinderen sliepen ook slecht, vooral mijn oudste, en ik weet nog hoe het voelde. Ik was continu in een soort zombie-achtige toestand en mijn man dacht dat ik veranderd was in een heks. Ik was chronisch boos en prikkelbaar.
woensdag 8 november 2023 om 16:15
Bedankt voor de reacties, met name de herkenning doet me heel erg goed.
Er is momenteel niemand die op onze baby kan passen, laat staan een hele nacht. Wij hebben een klein, overbelast netwerk helaas. Maar ik weet ook niet of het zou helpen. Mijn man en ik proberen elkaar zo nu en dan een volledige nacht gunnen. Alleen voor voedingen moet ik er dan nog uit want ik geef borstvoeding, maar hoe fijn ook, na zo'n nacht voel ik me soms nog wanhopiger. Omdat ik niet genoeg ben uitgerust terwijl ik dan geacht wordt er weer tegenaan te kunnen. Omdat het gewoon weer doorgaat. Het is een druppel op een gloeiende plaat.
Mijn man is een grote hulp en steun, maar zijn moeder ligt slecht. Hij zit er ook helemaal doorheen en ik probeer hem nu een beetje te ontlasten voor zover dat gaat. Daarom neem ik nu tijdelijk een wat groter deel van de nacht op me.
Op werk gaan praten en naar de huisarts gaan vind ik wel een goed idee. Ik loop met vanalles maar schaar dat steeds onder slaaptekort, ontzwangeren en een zware bevalling. Mijn baby is overigens al door de molen gehaald, maar kerngezond. Gewoon een sterk karakter en zeer alert zei de kinderarts.
Nogmaals fijn om hier wat begrip te krijgen. Ik hoor zo vaak dat het erbij hoort, dat geeft me een heel zwak gevoel.
Er is momenteel niemand die op onze baby kan passen, laat staan een hele nacht. Wij hebben een klein, overbelast netwerk helaas. Maar ik weet ook niet of het zou helpen. Mijn man en ik proberen elkaar zo nu en dan een volledige nacht gunnen. Alleen voor voedingen moet ik er dan nog uit want ik geef borstvoeding, maar hoe fijn ook, na zo'n nacht voel ik me soms nog wanhopiger. Omdat ik niet genoeg ben uitgerust terwijl ik dan geacht wordt er weer tegenaan te kunnen. Omdat het gewoon weer doorgaat. Het is een druppel op een gloeiende plaat.
Mijn man is een grote hulp en steun, maar zijn moeder ligt slecht. Hij zit er ook helemaal doorheen en ik probeer hem nu een beetje te ontlasten voor zover dat gaat. Daarom neem ik nu tijdelijk een wat groter deel van de nacht op me.
Op werk gaan praten en naar de huisarts gaan vind ik wel een goed idee. Ik loop met vanalles maar schaar dat steeds onder slaaptekort, ontzwangeren en een zware bevalling. Mijn baby is overigens al door de molen gehaald, maar kerngezond. Gewoon een sterk karakter en zeer alert zei de kinderarts.
Nogmaals fijn om hier wat begrip te krijgen. Ik hoor zo vaak dat het erbij hoort, dat geeft me een heel zwak gevoel.
woensdag 8 november 2023 om 16:26
Jullie mogen jezelf nu even op 1 zetten en werk op 2.
Je man kan zorgverlof vragen voor zowel zijn moeder als voor jou. Dat geeft adem.
En hij kan ook ouderschapsverlof opnemen, voor zover dat nog niet is gebeurd.
Jij kan ook zorgverlof aanvragen, zodat je even niet meer zoveel hóeft.
Je wil iedereen tevreden houden, waardoor je alles maar half doet. Dat heb je de komende 4 jaar zo ongeveer, tot je zoon op de basisschool zit. Tot dat moment voel je je, ik in elk geval, over alles schuldig dat je geen 100% inzetbaarheid toont. Maar dat lukt ook gewoon niet. Want je hebt er een meer dan fulltime baan bij gekregen met je zoon.
Met borstvoeding deden wij dat man eruit ging om de baby te halen en bij mij te leggen. Dan doezelde hij tot de baby vol gedronken was en geboerd had. Dan ging hij eruit om de baby te verschonen en terug in bed te leggen en sliepen we weer verder.
Je man kan zorgverlof vragen voor zowel zijn moeder als voor jou. Dat geeft adem.
En hij kan ook ouderschapsverlof opnemen, voor zover dat nog niet is gebeurd.
Jij kan ook zorgverlof aanvragen, zodat je even niet meer zoveel hóeft.
Je wil iedereen tevreden houden, waardoor je alles maar half doet. Dat heb je de komende 4 jaar zo ongeveer, tot je zoon op de basisschool zit. Tot dat moment voel je je, ik in elk geval, over alles schuldig dat je geen 100% inzetbaarheid toont. Maar dat lukt ook gewoon niet. Want je hebt er een meer dan fulltime baan bij gekregen met je zoon.
Met borstvoeding deden wij dat man eruit ging om de baby te halen en bij mij te leggen. Dan doezelde hij tot de baby vol gedronken was en geboerd had. Dan ging hij eruit om de baby te verschonen en terug in bed te leggen en sliepen we weer verder.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 8 november 2023 om 16:28
Maak het jezelf ook vooral zo gemakkelijk mogelijk. Slaapt je kindje naast je? Dan hoef je er niet echt helemaal uit, hooguit nog even de luier verschonen, maar ik had alles bij de hand naast mijn bed.
Jullie hebben het op alle fronten zwaar zo te horen. Waarom nemen jullie niet wat meer vrij/ouderschapsverlof/onbetaald verlof?
Van 1 nacht door kunnen slapen rust je inderdaad niet uit. Je moet echt structureel veel meer uren gaan slapen en rusten. Dus even geen tv kijken, sporten of 's avonds de deur uit (tenzij het moet) maar gewoon naar bed gaan, allebei. Je man is ook kapot zo te horen. En gun elkaar in het weekend een (lange) ochtend- of middagdut wanneer dat maar kan.
En ja, enerzijds is het waar dat nachtvoedingen en vermoeidheid erbij horen... (De mensen die zulke uitspraken doen hebben misschien van die hele brave baby's die na een paar weken al min of meer doorslapen, dus die hoef je niet serieus te nemen.)
Maar dat gebroken nachten erbij horen betekent vooral dat je je leven op andere vlakken aan moet passen, anders ga je eraan onderdoor. Geen enkel mens kan normaal functioneren op 3 uur slaap. Dat gaat gewoon niet.
Jullie hebben het op alle fronten zwaar zo te horen. Waarom nemen jullie niet wat meer vrij/ouderschapsverlof/onbetaald verlof?
Van 1 nacht door kunnen slapen rust je inderdaad niet uit. Je moet echt structureel veel meer uren gaan slapen en rusten. Dus even geen tv kijken, sporten of 's avonds de deur uit (tenzij het moet) maar gewoon naar bed gaan, allebei. Je man is ook kapot zo te horen. En gun elkaar in het weekend een (lange) ochtend- of middagdut wanneer dat maar kan.
En ja, enerzijds is het waar dat nachtvoedingen en vermoeidheid erbij horen... (De mensen die zulke uitspraken doen hebben misschien van die hele brave baby's die na een paar weken al min of meer doorslapen, dus die hoef je niet serieus te nemen.)
Maar dat gebroken nachten erbij horen betekent vooral dat je je leven op andere vlakken aan moet passen, anders ga je eraan onderdoor. Geen enkel mens kan normaal functioneren op 3 uur slaap. Dat gaat gewoon niet.
woensdag 8 november 2023 om 16:33
Oh jaaa, vooral dat uitslapen in een weekend!
Man had de zaterdag en ik de zondag.
Dan ging de een met de baby naar beneden en de ander bleef liggen. Heerlijk en magisch was dat. Ook met borstvoeding. Want ik tankte baby om 7 uur vol en gaf hem dan af. En dan kwam baby om 10 uur weer, en dan lag ik nog op bed. Man bracht dan baby en ontbijt en koffie op bed! En dan na die voeding kwam ik dan uit bed.
Man had de zaterdag en ik de zondag.
Dan ging de een met de baby naar beneden en de ander bleef liggen. Heerlijk en magisch was dat. Ook met borstvoeding. Want ik tankte baby om 7 uur vol en gaf hem dan af. En dan kwam baby om 10 uur weer, en dan lag ik nog op bed. Man bracht dan baby en ontbijt en koffie op bed! En dan na die voeding kwam ik dan uit bed.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 8 november 2023 om 16:35
Jeetje wat heftig. Als je in de buurt woont zou ik graag af en toe een nachtje op passen in het weekend! Ons eerste kleinkind is net geboren maar die woont op ruim een uur rijden, dus helaas zien we die niet zo vaak als we zouden willen. En oh wat kriebelt het nu bij mij om zo'n kleintje wat vaker te zien nu de eerste er is! 
En we hebben een compleet ingerichte logeer/babykamer ook dus bedje en commode etc is aanwezig.....
En verder: ja veel herkenning. Mijn eerste jaren met kinderen vond ik heel heftig qua vermoeidheid. Je hebt er niets aan maar weet dat je zeker niet de enige bent. En pak alle rust/slaap die je kan pakken. Voel je niet schuldig over een stapel was of de stofzuiger die nog door het huis moet maar rust uit zodra je de kans hebt (lees: als de kleine slaapt). Een opgeruimd huis komt (ooit) nog wel weer, je hebt nu even alle energie voor jezelf nodig. Sterkte!
En we hebben een compleet ingerichte logeer/babykamer ook dus bedje en commode etc is aanwezig.....En verder: ja veel herkenning. Mijn eerste jaren met kinderen vond ik heel heftig qua vermoeidheid. Je hebt er niets aan maar weet dat je zeker niet de enige bent. En pak alle rust/slaap die je kan pakken. Voel je niet schuldig over een stapel was of de stofzuiger die nog door het huis moet maar rust uit zodra je de kans hebt (lees: als de kleine slaapt). Een opgeruimd huis komt (ooit) nog wel weer, je hebt nu even alle energie voor jezelf nodig. Sterkte!
anniexx wijzigde dit bericht op 08-11-2023 16:37
5.95% gewijzigd
woensdag 8 november 2023 om 16:35
GreenLadyFern schreef: ↑08-11-2023 14:47Als er een partner in beeld is: Shifts draaien. De ene helft van de nacht voor partner, de andere helft voor jou. Desnoods kolven.
Of de één de ene nacht en de ander de andere nacht. Gewoon af en toe even een hele nacht niet aan hoeven staan voor je baby. Desnoods allebei een keer een nacht in een hotel oid slapen. Dan hoor je je baby ook niet dus daar word je dan in ieder geval ook niet wakker van. Lekker in je eentje ongestoord een keer 12 uur kunnen slapen. Kan me voorstellen dat je daar enorm van opknapt.
Here am I in my little bubble
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
