Kinderen
alle pijlers
Driftbuien dreumes
donderdag 4 november 2021 om 18:58
Mijn lieve dreumes van 1 jaar en 4 maanden is sinds 4 weken enorm wisselvallig qua humeur. Met name etenstijd is een strijd. Niet het eten zelf, maar zitten in de kinderstoel weigert ze pertinent. Van de ene op de andere dag.
Ze kan zelf nog niet praten (mama/papa/die/daar wel), dus we leggen uit wat we doen. Ze helpt zelf met tafel dekken en afruimen, lijkt enthousiast, pakt zelf haar slab en wijst naar de stoel. Maar dan gaan die benen de lucht in en krijg je haar niet in die stoel. Krijsen tot ze een hoestbui krijgt. Soms lukt het nog om op schoot het eten erin te krijgen, maar vandaag was een dieptepunt: twee maaltijden alleen op schoot na veel gehuil en het avondeten met een bordje op de grond.
Ik baal er van, het zal vast een fase zijn, maar ik wil ook niet zelf de boel verpesten door er teveel in mee te gaan of juist haar duidelijke merkbare frustratie compleet te negeren. Bij de kinderopvang herkennen ze dit niet, dus misschien ligt het toch aan ons? Of is dit gewoon vroege ‘peuterpuberteit’?
Heeft iemand tips of ervaring die hij/zij wil delen? Is dit iets waar een consultatiebureau ons hulp bij kan bieden?
Ze kan zelf nog niet praten (mama/papa/die/daar wel), dus we leggen uit wat we doen. Ze helpt zelf met tafel dekken en afruimen, lijkt enthousiast, pakt zelf haar slab en wijst naar de stoel. Maar dan gaan die benen de lucht in en krijg je haar niet in die stoel. Krijsen tot ze een hoestbui krijgt. Soms lukt het nog om op schoot het eten erin te krijgen, maar vandaag was een dieptepunt: twee maaltijden alleen op schoot na veel gehuil en het avondeten met een bordje op de grond.
Ik baal er van, het zal vast een fase zijn, maar ik wil ook niet zelf de boel verpesten door er teveel in mee te gaan of juist haar duidelijke merkbare frustratie compleet te negeren. Bij de kinderopvang herkennen ze dit niet, dus misschien ligt het toch aan ons? Of is dit gewoon vroege ‘peuterpuberteit’?
Heeft iemand tips of ervaring die hij/zij wil delen? Is dit iets waar een consultatiebureau ons hulp bij kan bieden?
donderdag 4 november 2021 om 19:06
Ik zie in de omgeving veel oudere kinderen die nog in een kinderstoel zitten. Mijn zoontje heeft er tot 1,5 jaar of 2 jaar ongeveer in gezeten. Toen wilde hij ook niet meer. Hij maakte drama en wilde eruit klimmen. Hij is vanaf toen op zijn eigen stoeltje gaan zitten of op schoot, nu al lange tijd op een grote stoel. Ik had een stoelverhoger gekocht maar ook hier wilde hij niet op zitten. Rond de zelfde tijd besloot hij dat hij echt geen slab meer om ging doen.
We hebben het geprobeerd, maar hij ging het echt niet doen. Op die leeftijd beginnen de driftbuien en die win je niet…. Het geeft ook meer rust een middenweg of andere oplossing te vinden. Dan zit ze niet in een kinderstoel, ook prima toch. Misschien kan het volgende week ineens weer wel, of is dit nu al klaar.
We hebben het geprobeerd, maar hij ging het echt niet doen. Op die leeftijd beginnen de driftbuien en die win je niet…. Het geeft ook meer rust een middenweg of andere oplossing te vinden. Dan zit ze niet in een kinderstoel, ook prima toch. Misschien kan het volgende week ineens weer wel, of is dit nu al klaar.
donderdag 4 november 2021 om 19:19
Oh ja hoor herkenbaar. Inderdaad zoveel mogelijk autonomie geven, maar harde grenzen als nodig. Dan blijft het zo gezellig mogelijk.
Dus dreumes mocht zonder het babygedeelte en zonder tuigje op een hoge stoel. Prima, die slag won hij, ik zie mijzelf als een redelijk mens.
Maar hij mag geen mes. En het kostte wat tranen, maar die strijd heeft hij opgegeven.
Dus dreumes mocht zonder het babygedeelte en zonder tuigje op een hoge stoel. Prima, die slag won hij, ik zie mijzelf als een redelijk mens.
Maar hij mag geen mes. En het kostte wat tranen, maar die strijd heeft hij opgegeven.
donderdag 4 november 2021 om 19:19
Een kind van 1,5 dat braaf mee eet....volgens mij is dat een utopie. Zij is nog te klein. Behalve wat proberen zou ik niet te veel van haar verwachten. Hier dat de baby liefst op schoot af en toe een hapje mee te pikken.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 4 november 2021 om 19:22
Inderdaad, pick your battles.Tunamelt schreef: ↑04-11-2021 19:19Oh ja hoor herkenbaar. Inderdaad zoveel mogelijk autonomie geven, maar harde grenzen als nodig. Dan blijft het zo gezellig mogelijk.
Dus dreumes mocht zonder het babygedeelte en zonder tuigje op een hoge stoel. Prima, die slag won hij, ik zie mijzelf als een redelijk mens.
Maar hij mag geen mes. En het kostte wat tranen, maar die strijd heeft hij opgegeven.
donderdag 4 november 2021 om 19:51
Mijn dreumes van 1,5 had ook twee weken waarin niks wilde, krijsen en krijsen en vooral niet bij mij. Probeer in de buurt te blijven en hem te kalmeren en soms laat ik hem even.
Wildie niet eten, dan niet en dan krijgt hij daarna yoghurt of een mandarijn als we toetje eten. Soms wil hij daarna spelen, mag gaat hij spelen en eten wij verder.
Scheelt wel dat hij warm eet op de opvang maar de ene dag is beter dan de andere. Ik geef hem niet met alles zijn zin maar ga ook niet de strijd aan want dat heeft ook weinig zin hij krijst toch wel door.
Ik zou zeggen, zet hem ergens anders neer en als ze eet goed complimenteren en enthousiast zijn. Hopelijk is het volgende week weer beter.
Wildie niet eten, dan niet en dan krijgt hij daarna yoghurt of een mandarijn als we toetje eten. Soms wil hij daarna spelen, mag gaat hij spelen en eten wij verder.
Scheelt wel dat hij warm eet op de opvang maar de ene dag is beter dan de andere. Ik geef hem niet met alles zijn zin maar ga ook niet de strijd aan want dat heeft ook weinig zin hij krijst toch wel door.
Ik zou zeggen, zet hem ergens anders neer en als ze eet goed complimenteren en enthousiast zijn. Hopelijk is het volgende week weer beter.
donderdag 4 november 2021 om 20:45
Bedankt voor de reacties tot dusver. Pick your battles is het nieuwe mantra. Maar de babyset van de kinderstoel afhalen lijkt me nog wat vroeg, ze is zo beweeglijk, ik zie haar al zijlings van die stoel afschuiven 
Het zou inderdaad kunnen dat ze net als wij normaal wil zitten, ze is alles van ons aan het kopieren. Ondanks dat ze niet echt praat heeft ze oren op steeltjes en begrijpt ze alles.
Ik hoop dat het een fase is. Zo hebben we ook de fase gehad dat luier verschonen terror was, is nu ook beter met luierbroekjes en alleen bij enorme poepluiers nog liggend.
Pfff, alleen al hier opschrijven lucht al op. Vriend heeft er nog meer moeite mee dan ik en vraagt zich echt af of dit wel normaal gedrag is. Ik denk van wel en hoop dat leren praten een stuk zal oplossen.
Het zou inderdaad kunnen dat ze net als wij normaal wil zitten, ze is alles van ons aan het kopieren. Ondanks dat ze niet echt praat heeft ze oren op steeltjes en begrijpt ze alles.
Ik hoop dat het een fase is. Zo hebben we ook de fase gehad dat luier verschonen terror was, is nu ook beter met luierbroekjes en alleen bij enorme poepluiers nog liggend.
Pfff, alleen al hier opschrijven lucht al op. Vriend heeft er nog meer moeite mee dan ik en vraagt zich echt af of dit wel normaal gedrag is. Ik denk van wel en hoop dat leren praten een stuk zal oplossen.
donderdag 4 november 2021 om 21:00
Ja pick your battles hoor.
Hier ook vaak op schoot, aan het barretje of de dreumes komt voorbij op de loopfiets en neemt een hap.
En dan gaat het weer tijden goed aan tafel. Ik heb liever dat er gegeten wordt zonder strijd en als er een dag geen avondeten wordt gegeten, dan is er morgen weer een dag.
Hier ook vaak op schoot, aan het barretje of de dreumes komt voorbij op de loopfiets en neemt een hap.
En dan gaat het weer tijden goed aan tafel. Ik heb liever dat er gegeten wordt zonder strijd en als er een dag geen avondeten wordt gegeten, dan is er morgen weer een dag.
We’re all mad here
donderdag 4 november 2021 om 21:08
Je kunt het toch gewoon proberen? Zorg dat je binnen handbereik zit zodat je de val eventueel kan breken als ze wel valt maar misschien verbaasd ze je
en anders zet je babyset er weer gewoon op.
donderdag 4 november 2021 om 21:21
Ik heb dit stukje net even voorgelezen aan mijn man. Zo herkenbaar, ik had het zelf kunnen schrijven. Rond die leeftijd beginnen de driftbuien en het eigen willetje. Die horen erbij en liggen niet aan jullie. En ineens zijn ze ook weer over. (En gaat het een maand heel voorspoedig en komt het volgende dilemmaNoor226 schreef: ↑04-11-2021 20:45Ik hoop dat het een fase is. Zo hebben we ook de fase gehad dat luier verschonen terror was, is nu ook beter met luierbroekjes en alleen bij enorme poepluiers nog liggend.
Pfff, alleen al hier opschrijven lucht al op. Vriend heeft er nog meer moeite mee dan ik en vraagt zich echt af of dit wel normaal gedrag is. Ik denk van wel en hoop dat leren praten een stuk zal oplossen.
). Ons zoontje praatte laat en kon daardoor ook heel boos worden omdat we hem niet begrepen.
En de luier issue en aankleed issue hebben we hier ook gehad. Ik heb wel eens zitten janken omdat ik s morgens niet eens normaal mijn kind aan kon kleden en me afvroeg wat ik verkeerd deed. En ineens ergens verandert er iets en is t ineens over en koek en ei…. Soms kan ik niet eens goed bedenken waarom.
O, en man vroeg zich hier ook wel eens af of het gedrag normaal was. En nu hebben we het idee van wel. Maar hij weet heel goed wat ie wel en niet wil en op je strepen gaan staan werkt meestal niet zo goed….. Dus we kijken goed waar we wel of geen issue van maken, leggen dingen uit en geven hem de tijd.
donderdag 4 november 2021 om 21:35
Noor226 schreef: ↑04-11-2021 20:45Bedankt voor de reacties tot dusver. Pick your battles is het nieuwe mantra. Maar de babyset van de kinderstoel afhalen lijkt me nog wat vroeg, ze is zo beweeglijk, ik zie haar al zijlings van die stoel afschuiven
Het zou inderdaad kunnen dat ze net als wij normaal wil zitten, ze is alles van ons aan het kopieren. Ondanks dat ze niet echt praat heeft ze oren op steeltjes en begrijpt ze alles.
Ik hoop dat het een fase is. Zo hebben we ook de fase gehad dat luier verschonen terror was, is nu ook beter met luierbroekjes en alleen bij enorme poepluiers nog liggend.
Pfff, alleen al hier opschrijven lucht al op. Vriend heeft er nog meer moeite mee dan ik en vraagt zich echt af of dit wel normaal gedrag is. Ik denk van wel en hoop dat leren praten een stuk zal oplossen.
Zet haar tussen jullie in, dan is de kans groot dat iemand haar wel vangt.
En echt, als moeder van 2 en antieke kdv leidster, het is echt heel normaal dit gedrag. En het gaat ook weer over, maar dan is er wel weer iets anders. Komt allemaal goed.
donderdag 4 november 2021 om 23:50
Je kunt haar keuzes geven, en dan kijken waar ze op klimt. Wat is nou echt helemaal het probleem als ze op een stoel zit?
Ze is bewegelijk schrijf je, maar dat komt ook omdat ze vastzit en voelt dat ze niet kan wegglijden.
Jij denkt dat ze precies zo wiebelt als die beugel er niet voor zit, en dat zou best eens niet zo kunnen zijn. Kinderen zijn niet gek. Probeer het eens terwijl je er bij staat om haar te vangen.
Ze is bewegelijk schrijf je, maar dat komt ook omdat ze vastzit en voelt dat ze niet kan wegglijden.
Jij denkt dat ze precies zo wiebelt als die beugel er niet voor zit, en dat zou best eens niet zo kunnen zijn. Kinderen zijn niet gek. Probeer het eens terwijl je er bij staat om haar te vangen.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
vrijdag 5 november 2021 om 10:17
Dus dat rugsteuntje en tafeltje en dingetje tussen de benen zeg maar?Kiwimeisje schreef: ↑05-11-2021 09:22Hier was de oplossing ook het babygedeelte van Tripp trapp afhalen, zou ik toch proberen. Ik had het nooit verwacht, maar ze bleven juist veel rustiger aan tafel zitten daardoor.
Hier afgelopen weekend uit de stoel gevallen, omdat ze nu steeds gaat staan. Hier ook driftbuitjes, zijn niet heftig, maar wel vaaaaak. Huilen (nep) en gillen. Ook steeds vroeg wakker wat ook niet meehelpt.
Ik geef nu vaak gewoon tijdens t spelen haar eten. Ze wil wel eten, maar niet zitten.
vrijdag 5 november 2021 om 10:52
Ja inderdaad, dat stuk eraf. Je kunt het altijd proberen. Mocht het een drama zijn, zet je het er ook zo weer op.Minitutti schreef: ↑05-11-2021 10:17Dus dat rugsteuntje en tafeltje en dingetje tussen de benen zeg maar?
Hier afgelopen weekend uit de stoel gevallen, omdat ze nu steeds gaat staan. Hier ook driftbuitjes, zijn niet heftig, maar wel vaaaaak. Huilen (nep) en gillen. Ook steeds vroeg wakker wat ook niet meehelpt.
Ik geef nu vaak gewoon tijdens t spelen haar eten. Ze wil wel eten, maar niet zitten.
Verder helpt hier met eten ook alles zelfstandig pakken, drinken uit een gewone beker etc.
dinsdag 15 maart 2022 om 07:56
Update omdat ik dat zelf altijd fijn vindt als ik google en op een topic uitkom:
Na 1 maand weigeren was de kinderstoel nu weer prima, op een enkele weigering na. De gegeven tips van ombouwen van de tripptrapp of stoelverhoger hielp bij ons niet, ze wilde gewoon niet zitten.
De driftbuien zijn wel gebleven, maar kan om iedere reden losbarsten, zoals dat kan passen bij een peuter. Daarbuiten is het een vrolijk en lief meisje.
Het bleek dus toch ‘een faaaaase’
Na 1 maand weigeren was de kinderstoel nu weer prima, op een enkele weigering na. De gegeven tips van ombouwen van de tripptrapp of stoelverhoger hielp bij ons niet, ze wilde gewoon niet zitten.
De driftbuien zijn wel gebleven, maar kan om iedere reden losbarsten, zoals dat kan passen bij een peuter. Daarbuiten is het een vrolijk en lief meisje.
Het bleek dus toch ‘een faaaaase’
dinsdag 15 maart 2022 om 08:41
Geen utopie: ze bestaanviva-amber schreef: ↑04-11-2021 19:19Een kind van 1,5 dat braaf mee eet....volgens mij is dat een utopie. Zij is nog te klein. Behalve wat proberen zou ik niet te veel van haar verwachten. Hier dat de baby liefst op schoot af en toe een hapje mee te pikken.
. En natuurlijk niet altijd, maar wel 85% van de tijd.TO: geen strijd van maken, kinderen hoeven echt heel weinig te eten!
dinsdag 15 maart 2022 om 09:48
Enige wat ik kan zeggen, er komen nog veel meer irritante fases
Sorry daar kun je niets mee, maar mijn jongste is 5 en heeft ook nog steeds van die fases dat je denkt "wat een gedoe weer"
Ik heb vooral mezelf aangepast in die 9 jaar dat ik nu kinderen heb, 1 van de grootste lessen die mij helpen is niet overal strijd van maken en soms ook toegeven.
Sorry daar kun je niets mee, maar mijn jongste is 5 en heeft ook nog steeds van die fases dat je denkt "wat een gedoe weer"
Ik heb vooral mezelf aangepast in die 9 jaar dat ik nu kinderen heb, 1 van de grootste lessen die mij helpen is niet overal strijd van maken en soms ook toegeven.
