Dynamiek gezin, vroege puberteit?

31-12-2022 12:06 64 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi mede forummers,

Als je wil reageren in dit topic, heel graag, maar lees dan wel de gehele op inclusief disclaimer.

Wij zijn een gezin van drie personen, man, vrouw en zoon van 9. We hebben weinig tot geen zorgen, we zijn gezond, financieel op orde, leuk huis en over het algemeen hebben we het gezellig. Man en ik kunnen redelijk praten over verschillen, Hoewel ik me kan ergeren aan zijn soms toegeeflijke manier van met zoon omgaan ( ik hoor hem meestal een keer of vijf zeggen dat de spelcomputer uit moet voordat die daadwerkelijk uit gaat. En meer van dit soort kleine dingen)
Hij is het aan de andere kant niet eens met mijn soms felle manier van reageren op zoon. ( Meteen erboven op)
Zoon is enig kind en zoekt enorm de grenzen op. Dingen als ergens op tikken en nadat ik vraag ( gewoon met normale stem, niet boos) ermee op te houden, kijkt hij me aan en tikt nog even door. Nou, dan heb je mij op de kast 🤣
Maar goed, dit net even doorgaan doet hij dus meerdere keren per dag, gelukkig niet elke dag, het zijn periodes.
Voor zover ik weet zijn wij de enigen die op dit gedrag ' getrakteerd' worden. Zijn juffen vinden en vonden hem altijd geweldig, ouders van vriendjes vinden hem goed opgevoed en lief. Oh, hij kan dit ook bij zijn oma s doen trouwens, zomaar niet normaal antwoord geven op onschuldige vragen zoals: wat heb jij gemaakt voor het kerstdiner? Gewone smalltalk zeg maar. Maar als een juf of ouder van vriendje vragen stelt, kan hij dat wel en heeft hij gewoon een leuk babbeltje met diegene.
Hij ligt gewoon goed in de groep op school, heeft vrienden en kan goed met de leerkrachten, 'echt een model leerling' heb ik weleens te horen gekregen... Ik vertel dit erbij, omdat ik zelf ook weleens gedacht heb: zit alles wel goed met hem? Zit hij goed in zijn vel?
Hij heeft zeker geen woede aanvallen, maar lijkt ons, zijn ouders dus, irritant te vinden en voor lief te nemen en weinig respect te hebben. Het is ook geen gemeen gedrag, het is vooral brutaal en alsof we leeftijdsgenoten zijn. ' Dissen' en ' pranken ' zijn nu 'leuk' om te doen geloof ik. Aan de andere kant bakt hij met liefde een eitje voor me of hij ruimt de vaatwasser uit ( dit laatste onder protest)
Is het al puber gedrag? Wordt dit erger? Waarom zo jong al?

Disclaimer: aannames over onze geestelijke gesteldheid zijn niet nodig, het valt allemaal binnen de normale bandbreedte van een gezin, jeugdzorg zal me uitlachen als ik me kom melden.
Zoon groeit vermoedelijk niet uit tot een psychopaat, narcist of andere engerd.
( In een eerder topic over dat zoon dingen had gestolen, werd er vanalles over ons gesuggereerd en dat was niet echt helpend vandaar deze disclaimer)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zie werkelijk helemaal niets geks. Die jongen mag best eens iets doen en je hoeft niet alles direct te corrigeren om hem door jouw hoepeltje te laten springen. Krijgt hij wel voldoende autonomie?
kamillet wijzigde dit bericht op 31-12-2022 12:13
0.25% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Klinkt mij als heel normaal gedrag in mijn oren. Jullie zijn zijn veilige haven waar hij zijn gedrag kan testen en toetsen en dingen kan uit proberen. Rete irritant maar normaal en hoe leuk is het om je moeder op de kast te jagen? Ik heb 2 pubers en ze doen het vaak. Pick your battles, het gaat vanzelf over.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ha, dit wordt waarschijnlijk wel nog wat erger ja ;)
Maar het schijnt goed nieuws te zijn, kinderen/jongeren die thuis de grenzen opzoeken en buitenhuis zich heel normaal gedragen, voelen zich blijkbaar thuis veilig genoeg om wat dingen uit te proberen. Wat je natuurlijk niet allemaal hoeft te accepteren, maar ik zou ook oppassen dat je niet op alle slakken zout legt. Ik heb er twee, van een stukje ouder, wij gaan voor een deel mee in de grappen, waar dat kan en als er meer serieuze dingen spelen dan kom ik meestal na een "bui" erop terug en kunnen we rustig bespreken waarom iets niet/wel kan. Het is niet altijd rustig bij ons thuis, maar iedereen weet wat ie aan elkaar heeft, of kan verwachten.
Ik denk dat hij ook merkt dat er verschil tussen de ouders zit. Voor de rest herken ik het wel, al was het bij ons anders, het kind thuis was echt niet hetzelfde als het kind op school.

Ik vind het daarom ook bijzonder dat je er zo'n disclaimer bij zet, maar ik heb het andere topic niet gelezen natuurlijk.

Ik doe bij mijn eigen kind aan geweldloos verzet. Het is niet vaak nodig, maar ik vind het een fijne manier.
Mijn jongste is 9 en vertoont hetzelfde gedrag (is heel goed in irritatie opwekken bij anderen), met dat verschil dat hij het ook bij anderen doet en al zijn hele leven doet.
Ik snap je irritatie (ik denk ook regelmatig: waarom, maar die vraag is voor kind niet te beantwoorden natuurlijk) en ik denk dat het beter wordt naarmate kinderen ouder worden. Het helpt hier om regelmatig door te nemen welk gedrag leuk is en welk gedrag irritatie opwekt en kind er regelmatig (niet boos) er op aan te spreken.

Wat bij mijn kind speelt is dat hij mentaal veel verder is dan sociaal. Dat is best lastig en botst regelmatig in het hoofd van mijn jongste. We zien wel verbetering. Puberteit is het hier nog niet: dat was bij mijn oudere kinderen echt losmaken van de ouders, dat zien we bij jongste nog niet zo.
Tja, hij weet nou eenmaal precies hoe makkelijk je op de kast te krijgen bent, haha!

Het lijkt me heel normaal dat een kind thuis meer de grenzen opzoekt dan buitenshuis.
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
31-12-2022 12:11
Ik zie werkelijk helemaal niets geks. Die jongen mag best eens iets doen en je hoeft niet alles direct te corrigeren om hem door jouw hoepeltje te laten springen. Krijgt hij wel voldoende autonomie?
Ik probeer er inderdaad niet teveel bovenop te zitten, maar nu ik ziek ben gaan allerlei extra geluiden me door merg en been. Goed dat je me eraan herinnert dat mijn eigen gesteldheid ook invloed heeft, soms kan ik minder hebben dan anders ( en dat zijn de momenten waarop ik een topic open ;))

Wat bedoel je met autonomie? Sommige dingen vinden wij ( nu nog) erg belangrijk en moet hij dus doen, zoals ( huiswerk voor) school en bijles. Maar bijvoorbeeld met eten kiest hij binnen ( ruime) kaders wat hij eet en wanneer hij dat eet en hoeveel. Hij heeft heel lang haar, dat mag gewoon, maar hij mag het ook afknippen. Hij mag best een keer shit of fuck zeggen of naar YouTubers kijken die wij stom vinden.
Piano oefenen moet wel ( bijna) elke dag, maar een sessie duurt meestal maar tien minuten, dat vinden wij prima. Hij mag ook van pianoles af, maar zolang hij les volgt hoort oefenen erbij. Elke dag minstens een keer het opgegeven liedje pingelen zodat hij de volgende les weer een nieuwe krijgt. Daarnaast oefent hij muziek die hij zelf kiest...( Dit is niet verplicht maar gisteren heeft hij een half uur Pirates of the Caribbean zitten oefenen)
Hij gaat weleens met vriendjes naar de bios of schaatsen zonder volwassenen erbij, dit mag ook gewoon en daar krijgt hij geld voor mee. Meestal veel te veel...
Hij gaat goed om met deze verantwoordelijkheden, hij snoept niet teveel, terwijl hij gewoon mag pakken want het is zijn snoeppot, hij geeft altijd een normale hoeveelheid geld terug als hij geld mee heeft gekregen etc, hij heeft niet heel veel aansporing nodig voor huiswerk of piano oefenen, hij mag gewoon zelf ergens heen fietsen ( Hoewel hij niet alleen wil fietsen, maar hij wel met een vriendje etc) hij is bepaald geen ongeleid projectiel ofzo....
Het lijkt mij overigens zalig als kinderen dit alleen thuis doen. Mijn jongste kan echt tenenkrommend gedrag vertonen buiten de deur (met als gevolg dat mensen en kinderen ontzettend boos op hem worden) en mijn andere kind was thuis heel relaxt en op school een vat buskruit.
Voordeel is wel dat mensen altijd binnen 2 sec begrijpen wat ik bedoel met gedrag.
Ceester schreef:
31-12-2022 12:39
Ik probeer er inderdaad niet teveel bovenop te zitten, maar nu ik ziek ben gaan allerlei extra geluiden me door merg en been. Goed dat je me eraan herinnert dat mijn eigen gesteldheid ook invloed heeft, soms kan ik minder hebben dan anders ( en dat zijn de momenten waarop ik een topic open ;))

Wat bedoel je met autonomie? Sommige dingen vinden wij ( nu nog) erg belangrijk en moet hij dus doen, zoals ( huiswerk voor) school en bijles. Maar bijvoorbeeld met eten kiest hij binnen ( ruime) kaders wat hij eet en wanneer hij dat eet en hoeveel. Hij heeft heel lang haar, dat mag gewoon, maar hij mag het ook afknippen. Hij mag best een keer shit of fuck zeggen of naar YouTubers kijken die wij stom vinden.
Piano oefenen moet wel ( bijna) elke dag, maar een sessie duurt meestal maar tien minuten, dat vinden wij prima. Hij mag ook van pianoles af, maar zolang hij les volgt hoort oefenen erbij. Elke dag minstens een keer het opgegeven liedje pingelen zodat hij de volgende les weer een nieuwe krijgt. Daarnaast oefent hij muziek die hij zelf kiest...( Dit is niet verplicht maar gisteren heeft hij een half uur Pirates of the Caribbean zitten oefenen)
Hij gaat weleens met vriendjes naar de bios of schaatsen zonder volwassenen erbij, dit mag ook gewoon en daar krijgt hij geld voor mee. Meestal veel te veel...
Hij gaat goed om met deze verantwoordelijkheden, hij snoept niet teveel, terwijl hij gewoon mag pakken want het is zijn snoeppot, hij geeft altijd een normale hoeveelheid geld terug als hij geld mee heeft gekregen etc, hij heeft niet heel veel aansporing nodig voor huiswerk of piano oefenen, hij mag gewoon zelf ergens heen fietsen ( Hoewel hij niet alleen wil fietsen, maar hij wel met een vriendje etc) hij is bepaald geen ongeleid projectiel ofzo....
Dus met andere woorden: het meeste gaat gewoon prima. Ik snap je irritatie hoor, maar lees deze post een paar keer over als irritatie je overvalt ;-D.
Ceester schreef:
31-12-2022 12:39
Ik probeer er inderdaad niet teveel bovenop te zitten, maar nu ik ziek ben gaan allerlei extra geluiden me door merg en been. Goed dat je me eraan herinnert dat mijn eigen gesteldheid ook invloed heeft, soms kan ik minder hebben dan anders ( en dat zijn de momenten waarop ik een topic open ;))

Wat bedoel je met autonomie? Sommige dingen vinden wij ( nu nog) erg belangrijk en moet hij dus doen, zoals ( huiswerk voor) school en bijles. Maar bijvoorbeeld met eten kiest hij binnen ( ruime) kaders wat hij eet en wanneer hij dat eet en hoeveel. Hij heeft heel lang haar, dat mag gewoon, maar hij mag het ook afknippen. Hij mag best een keer shit of fuck zeggen of naar YouTubers kijken die wij stom vinden.
Piano oefenen moet wel ( bijna) elke dag, maar een sessie duurt meestal maar tien minuten, dat vinden wij prima. Hij mag ook van pianoles af, maar zolang hij les volgt hoort oefenen erbij. Elke dag minstens een keer het opgegeven liedje pingelen zodat hij de volgende les weer een nieuwe krijgt. Daarnaast oefent hij muziek die hij zelf kiest...( Dit is niet verplicht maar gisteren heeft hij een half uur Pirates of the Caribbean zitten oefenen)
Hij gaat weleens met vriendjes naar de bios of schaatsen zonder volwassenen erbij, dit mag ook gewoon en daar krijgt hij geld voor mee. Meestal veel te veel...
Hij gaat goed om met deze verantwoordelijkheden, hij snoept niet teveel, terwijl hij gewoon mag pakken want het is zijn snoeppot, hij geeft altijd een normale hoeveelheid geld terug als hij geld mee heeft gekregen etc, hij heeft niet heel veel aansporing nodig voor huiswerk of piano oefenen, hij mag gewoon zelf ergens heen fietsen ( Hoewel hij niet alleen wil fietsen, maar hij wel met een vriendje etc) hij is bepaald geen ongeleid projectiel ofzo....

Klinkt goed, wat je doet. Zoon klinkt ook als een heel normaal kind eigenlijk.

Wat ik wil zou doen om hem nog meer zelf verantwoordelijk te maken is hem geen geld per keer meer geven voor zijn eigen vermaak en vertier. Geef hem in verhouding met zakgeld en laat hem alles zelf betalen en bepalen. Geld terug geven hoeft dan niet een dus ook geen controle op hoeveel hij uitgeeft.

Werkt dat niet dan misschien iets meer begeleiden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
31-12-2022 12:45
Klinkt goed, wat je doet. Zoon klinkt ook als een heel normaal kind eigenlijk.

Wat ik wil zou doen om hem nog meer zelf verantwoordelijk te maken is hem geen geld per keer meer geven voor zijn eigen vermaak en vertier. Geef hem in verhouding met zakgeld en laat hem alles zelf betalen en bepalen. Geld terug geven hoeft dan niet een dus ook geen controle op hoeveel hij uitgeeft.

Werkt dat niet dan misschien iets meer begeleiden.
Oh, hij krijgt geen zakgeld... Hij kan klusjes doen en wordt dan goed betaald ( verkapt zakgeld). Ook als hij speelgoed verkoopt op Koningsdag is het geld voor hem.
Het is nu een paar keer voorgekomen dat hij door zijn vrienden werd gevraagd om mee te gaan schaatsen of een filmpje pakken. Vrienden krijgen dan twintig of dertig euro mee en hij kreeg vijftig ( we hadden niet kleiner) als er dan na een kaartje en popcorn dertig euro terugkomt ben ik tevreden, het gaat niet op de euro.... Ook brengt hij lege flessen weg en mag het geld houden. Daarvan koopt hij dan snoep met een vriend en bewaart dat op de kamer van vriend ;) ook flessengeld waarvan hij nog niks heeft gekocht, wordt bij vriend bewaard.
Geld is een ruilmiddel, dus in dit geval is het voor wat, hoort wat...
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij komt op mij over als een heel gezeglijk kind dat af en toe al wat puberstreken vertoont. Volgens mij loopt het prima zoals het loopt. Ja, en dat ze soms herrie maken, daar zijn het kinderen voor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zie hier niets raars aan. Als jij nu last van hem hebt omdat je ziek bent en/of minder belastbaar, laat je man er dan een extra keer met hem op uitgaan tijdens de kerstvakantie. Heb jij ook wat rust aan je hoofd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sommige kinderen/volwassenen zijn nu eenmaal zo. Die vinden het leuk om een ander op de kast te krijgen. Net even te lang door gaan.

Ik heb nauwelijks kinderen in mijn omgeving, dus geen verdere ervaring mee. Maar wel volwassenen, en dan eigenlijk alleen mannen. Vaak vinden ze het leuk om mijn naam op een bepaalde manier uit te spreken die heel vervelend is. Dan vraag ik 1x of ze hem normaal willen uitspreken, ik waarschuw 1x en dan word ik boos. Dat werkt. Want ze vinden het niet leuk om en plein public aangesproken te worden op hun gedrag.

Geen idee wat ik zou doen met mijn eigen kind. Misschien als hij oud genoeg is om te begrijpen dat het niet leuk is, naar zijn kamer sturen of zo. Want het is gewoon een vervelende karaktertrek. Bij een kind gewoon irritant, bij een volwassene is het gewoon sneu.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik me afvroeg bij je OP is waarom je hem vráágt of hij wil stoppen met irritant gedrag. Wat is er mis met gewoon zeggen "Stop eens, super irritant dit"?
Alle reacties Link kopieren Quote
sprankelend schreef:
31-12-2022 13:06
Wat ik me afvroeg bij je OP is waarom je hem vráágt of hij wil stoppen met irritant gedrag. Wat is er mis met gewoon zeggen "Stop eens, super irritant dit"?
Dat zit er bij mij ook wel in. Ik doe het zelfs bij irritante neefjes en honden van familie, ‘kappen joh, ga dat maar even ergens anders doen.’ Niet-eigen kinderen doen dat dan altijd gelijk :)
Alle reacties Link kopieren Quote
sprankelend schreef:
31-12-2022 13:06
Wat ik me afvroeg bij je OP is waarom je hem vráágt of hij wil stoppen met irritant gedrag. Wat is er mis met gewoon zeggen "Stop eens, super irritant dit"?

Dat kan ook, ja.
Mijn kinderen hebben ook wel de neiging om mij aan te spreken als een leeftijdsgenoot. Dan zeg ik: zo praat je maar tegen je vriendinnen, maar niet tegen mij. Als ze te hard schreeuwen, roep ik: lineaalstem! Dat zeiden de juffen op de basisschool altijd en het werkt soms nog steeds bij mijn pubers :proud:
Alle reacties Link kopieren Quote
Loosduinen schreef:
31-12-2022 13:11
Dat kan ook, ja.
Mijn kinderen hebben ook wel de neiging om mij aan te spreken als een leeftijdsgenoot. Dan zeg ik: zo praat je maar tegen je vriendinnen, maar niet tegen mij. Als ze te hard schreeuwen, roep ik: lineaalstem! Dat zeiden de juffen op de basisschool altijd en het werkt soms nog steeds bij mijn pubers :proud:
Lineaalstem?
Alle reacties Link kopieren Quote
montblanc schreef:
31-12-2022 13:12
Lineaalstem?
Dat is het volume dat ze op de basisschool moesten hanteren als ze tijdens het werken met hun buurman of buurvrouw wilden praten. Zachtjes praten dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Loosduinen schreef:
31-12-2022 13:11
Dat kan ook, ja.
Mijn kinderen hebben ook wel de neiging om mij aan te spreken als een leeftijdsgenoot. Dan zeg ik: zo praat je maar tegen je vriendinnen, maar niet tegen mij. Als ze te hard schreeuwen, roep ik: lineaalstem! Dat zeiden de juffen op de basisschool altijd en het werkt soms nog steeds bij mijn pubers :proud:
‘We hebben dan wel samen in de zandbak gespeeld, maar dat betekent nog steeds niet dat je zo tegen me kunt praten.’
Alle reacties Link kopieren Quote
Loosduinen schreef:
31-12-2022 13:13
Dat is het volume dat ze op de basisschool moesten hanteren als ze tijdens het werken met hun buurman of buurvrouw wilden praten. Zachtjes praten dus.
Ja, snap ik, maar waar is het dan op gebaseerd? Klinkt wel grappig.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
31-12-2022 13:14
‘We hebben dan wel samen in de zandbak gespeeld, maar dat betekent nog steeds niet dat je zo tegen me kunt praten.’
Mijn moeder zei altijd: Ik heb niet met je geknikkerd. :biggrin:
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
dianaf schreef:
31-12-2022 13:14
Ja, snap ik, maar waar is het dan op gebaseerd? Klinkt wel grappig.
https://www.klascement.net/downloadbaar ... emvolumes/

Het lijkt vrij breed gebruikt te worden in het basisonderwijs, want ik kreeg een hoop hits op Google. Ken het zelf niet van vroeger, maar het werkte goed in de klassen van mijn kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees ook niks geks.

Ik herken wel je irritatie mbt geluiden: ik heb dat zelf ook. Ik moet mezelf er af en toe aan herinneren dat sommige geluiden op mij heel irritant overkomen, maar dat die geluiden niet per definitie irritant zijn. Ik leg dan vaak uit dat ik die geluiden op dat moment niet trek vanwege [vul maar in] en dat ik wil dat die geluiden stoppen of dat ze die op hun kamer gaan maken. Soms ga ik ook even met oortjes in muziek luisteren als alle herrie mij even teveel wordt. Beetje schipperen af en toe maar tot nu toe werkt dit.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven