Dynamiek gezin, vroege puberteit?

31-12-2022 12:06 64 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi mede forummers,

Als je wil reageren in dit topic, heel graag, maar lees dan wel de gehele op inclusief disclaimer.

Wij zijn een gezin van drie personen, man, vrouw en zoon van 9. We hebben weinig tot geen zorgen, we zijn gezond, financieel op orde, leuk huis en over het algemeen hebben we het gezellig. Man en ik kunnen redelijk praten over verschillen, Hoewel ik me kan ergeren aan zijn soms toegeeflijke manier van met zoon omgaan ( ik hoor hem meestal een keer of vijf zeggen dat de spelcomputer uit moet voordat die daadwerkelijk uit gaat. En meer van dit soort kleine dingen)
Hij is het aan de andere kant niet eens met mijn soms felle manier van reageren op zoon. ( Meteen erboven op)
Zoon is enig kind en zoekt enorm de grenzen op. Dingen als ergens op tikken en nadat ik vraag ( gewoon met normale stem, niet boos) ermee op te houden, kijkt hij me aan en tikt nog even door. Nou, dan heb je mij op de kast 🤣
Maar goed, dit net even doorgaan doet hij dus meerdere keren per dag, gelukkig niet elke dag, het zijn periodes.
Voor zover ik weet zijn wij de enigen die op dit gedrag ' getrakteerd' worden. Zijn juffen vinden en vonden hem altijd geweldig, ouders van vriendjes vinden hem goed opgevoed en lief. Oh, hij kan dit ook bij zijn oma s doen trouwens, zomaar niet normaal antwoord geven op onschuldige vragen zoals: wat heb jij gemaakt voor het kerstdiner? Gewone smalltalk zeg maar. Maar als een juf of ouder van vriendje vragen stelt, kan hij dat wel en heeft hij gewoon een leuk babbeltje met diegene.
Hij ligt gewoon goed in de groep op school, heeft vrienden en kan goed met de leerkrachten, 'echt een model leerling' heb ik weleens te horen gekregen... Ik vertel dit erbij, omdat ik zelf ook weleens gedacht heb: zit alles wel goed met hem? Zit hij goed in zijn vel?
Hij heeft zeker geen woede aanvallen, maar lijkt ons, zijn ouders dus, irritant te vinden en voor lief te nemen en weinig respect te hebben. Het is ook geen gemeen gedrag, het is vooral brutaal en alsof we leeftijdsgenoten zijn. ' Dissen' en ' pranken ' zijn nu 'leuk' om te doen geloof ik. Aan de andere kant bakt hij met liefde een eitje voor me of hij ruimt de vaatwasser uit ( dit laatste onder protest)
Is het al puber gedrag? Wordt dit erger? Waarom zo jong al?

Disclaimer: aannames over onze geestelijke gesteldheid zijn niet nodig, het valt allemaal binnen de normale bandbreedte van een gezin, jeugdzorg zal me uitlachen als ik me kom melden.
Zoon groeit vermoedelijk niet uit tot een psychopaat, narcist of andere engerd.
( In een eerder topic over dat zoon dingen had gestolen, werd er vanalles over ons gesuggereerd en dat was niet echt helpend vandaar deze disclaimer)
Alle reacties Link kopieren Quote
sprankelend schreef:
31-12-2022 13:06
Wat ik me afvroeg bij je OP is waarom je hem vráágt of hij wil stoppen met irritant gedrag. Wat is er mis met gewoon zeggen "Stop eens, super irritant dit"?
Omdat hij dan leert dat dit een normale manier van elkaar aanspreken is. Ik vraag hem vanalles, zoals de tafel dekken.
*Kan jij even de tafel dekken alsjeblieft?
#mag ik ook nee zeggen?
*Nee, dat mag niet, je moet het gewoon doen. Het is een beleefdheidsvorm, dat vraagteken dat je aan het eind van mijn zin hoorde....

Deze riedel hebben we regelmatig...

Dan leert hij dat " juf, helpen. " niet de manier is waarop hij dat moet vragen. " Juf, kan je me helpen met deze som?" Klinkt al een stuk beter... ( En de kans dat de juf als wedervraag stelt 'mag ik ook nee zeggen?' is gelukkig niet zo groot 😉
Alle reacties Link kopieren Quote
Ceester schreef:
31-12-2022 16:22
Omdat hij dan leert dat dit een normale manier van elkaar aanspreken is. Ik vraag hem vanalles, zoals de tafel dekken.
*Kan jij even de tafel dekken alsjeblieft?
#mag ik ook nee zeggen?
*Nee, dat mag niet, je moet het gewoon doen. Het is een beleefdheidsvorm, dat vraagteken dat je aan het eind van mijn zin hoorde....

Deze riedel hebben we regelmatig...

Dan leert hij dat " juf, helpen. " niet de manier is waarop hij dat moet vragen. " Juf, kan je me helpen met deze som?" Klinkt al een stuk beter... ( En de kans dat de juf als wedervraag stelt 'mag ik ook nee zeggen?' is gelukkig niet zo groot 😉
Ik vind overal een vraagteken achter als het eigenlijk gewoon een mededeling/opdracht is, allesbehalve een normale manier van aanspreken. Strontvervelend vind ik het, mensen die mij zo aanspreken.
star⁴ wijzigde dit bericht op 31-12-2022 16:27
3.07% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
alouette schreef:
31-12-2022 15:15
Ik lees ook niks geks.

Ik herken wel je irritatie mbt geluiden: ik heb dat zelf ook. Ik moet mezelf er af en toe aan herinneren dat sommige geluiden op mij heel irritant overkomen, maar dat die geluiden niet per definitie irritant zijn. Ik leg dan vaak uit dat ik die geluiden op dat moment niet trek vanwege [vul maar in] en dat ik wil dat die geluiden stoppen of dat ze die op hun kamer gaan maken. Soms ga ik ook even met oortjes in muziek luisteren als alle herrie mij even teveel wordt. Beetje schipperen af en toe maar tot nu toe werkt dit.
Hij barst inderdaad ook weleens in zingen uit, heeft altijd muziek in zijn hoofd of is ermee bezig. Aan de ene kant leuk, maar als er iemand naast je slaapkamer zijn tanden poetst onder luid gezang van: hold the line! Love isn't always on time, nononohoooo ( toto) dan ben je wel wakker op je vrije dag ;)
Dus inderdaad, beetje schipperen ...
Alle reacties Link kopieren Quote
Star⁴ schreef:
31-12-2022 16:25
Ik vind overal een vraagteken achter allesbehalve een normale manier van aanspreken. Strontvervelend vind ik het, mensen die mij zo aanspreken.
Oh we doen het niet achter alles, en op school krijgt hij genoeg directheid mee. Ik vind het zelf wel fijn om enigszins vriendelijk te worden bejegend en ook fijn om het zelf te kunnen... Net als met mes en vork eten, doe ik niet altijd, maar ik ben blij dat ik het kan....
Alle reacties Link kopieren Quote
Star⁴ schreef:
31-12-2022 16:25
Ik vind overal een vraagteken achter als het eigenlijk gewoon een mededeling/opdracht is, allesbehalve een normale manier van aanspreken. Strontvervelend vind ik het, mensen die mij zo aanspreken.
Dat is nieuw.
Hoe zou jij een mededeling of opdracht dan verwoorden of verwoord willen hebben?
Ceester schreef:
31-12-2022 16:33
Dat is nieuw.
Hoe zou jij een mededeling of opdracht dan verwoorden of verwoord willen hebben?


Gewoon, gebiedendewijs enkelvoud.
Koen, dek even de tafel. Alsjeblieft.

En als het klaar is: Dank je wel, Koen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
31-12-2022 16:37
Gewoon, gebiedendewijs enkelvoud.
Koen, dek even de tafel. Alsjeblieft.

En als het klaar is: Dank je wel, Koen.
Okay, dat klinkt goed in mijn hoofd. Ook niet te onaardig, zometeen gaat ' Koen' hier de tafel dekken 😉🤣
Alle reacties Link kopieren Quote
Ceester schreef:
31-12-2022 16:25
Hij barst inderdaad ook weleens in zingen uit, heeft altijd muziek in zijn hoofd of is ermee bezig. Aan de ene kant leuk, maar als er iemand naast je slaapkamer zijn tanden poetst onder luid gezang van: hold the line! Love isn't always on time, nononohoooo ( toto) dan ben je wel wakker op je vrije dag ;)
Dus inderdaad, beetje schipperen ...
hij heeft iig een goede smaak wbt muziek ;-D
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Ceester schreef:
31-12-2022 16:33
Dat is nieuw.
Hoe zou jij een mededeling of opdracht dan verwoorden of verwoord willen hebben?
Ja was nog niet klaar ;-)

Ik zou het dus graag zonder vraagteken verwoord zien ;-) Jij wil gewoon dat je zoon stopt, nee is geen optie, dus vanwaar dat vraagteken?
Je kan ook gewoon vriendelijk zeggen dat hij moet stoppen, hoeft niet direct meteen onvriendelijk te zijn.

Verder geen raar kind hoor zo te lezen ;-)
star⁴ wijzigde dit bericht op 31-12-2022 16:49
4.76% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
rosanna08 schreef:
31-12-2022 16:43
hij heeft iig een goede smaak wbt muziek ;-D
Ja dat denk je, totdat je zijn vertaling hoort.... Goeie smaak, maar nogal ' vocaal' zeg maar 😉

Man zegt regelmatig: zoon, niet schreeuwen als hij weer eens in gezang uitbarst ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
31-12-2022 16:37
Gewoon, gebiedendewijs enkelvoud.
Koen, dek even de tafel. Alsjeblieft.

En als het klaar is: Dank je wel, Koen.
Nou dit dus.
Ceester schreef:
31-12-2022 16:43
Okay, dat klinkt goed in mijn hoofd. Ook niet te onaardig, zometeen gaat ' Koen' hier de tafel dekken 😉🤣

Inmiddels is mijn 'Koen' de vaatwasser aan het uitruimen.

Om een puber autonomie te geven, geef ik er vaak een tijd bij. De tijd dat het klaar moet zijn.

Voordeel voor de puber, hij hoeft zijn bezigheid niet à la direct te onderbreken.

Voordeel voor mij, ik hoef hem niet te herinneren aan dat wat nog gedaan moet worden.

Dek straks even de tafel, is vaak niet concreet genoeg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klinkt mij als een superlief kind in de oren TO.
Ga dr maar trots op zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gedrag dat jij benoemt is het begin van de puberteit. Dat is tussen de 10 en 14 jaar. Bij meisjes zie en merk je het vaak eerder. Maar bij jongens duurt het wat langer.

Misschien het boek het puberende brein eens lezen?

Verder lees ik niets vreemds in zijn gedrag.
Ceester schreef:
31-12-2022 16:29
Oh we doen het niet achter alles, en op school krijgt hij genoeg directheid mee. Ik vind het zelf wel fijn om enigszins vriendelijk te worden bejegend en ook fijn om het zelf te kunnen... Net als met mes en vork eten, doe ik niet altijd, maar ik ben blij dat ik het kan....
Uitleggen dat sommige vragen een vriendelijke manier van opdracht geven zijn.
Wil je de tafel even dekken. -> opdracht
Wil je de tafel even dekken? -> keuze
Of gewoon een keuze geven: "ruim je de vaatwasser uit of dek je de tafel?".
Alle reacties Link kopieren Quote
In het kort: ja dit is pubergedrag. Ja dit zal vast nog groeien.

Zoon (inmiddels 12) is ook een meester in het ‘bloed onder je moers nagels vandaan trekken’. Buitenshuis kan hij spontaan helpen, spreken met twee woorden en over het algemeen heel netjes opgevoed overkomen. Binnenshuis krijg ik vooral keelklanken (ggggggg, tsssssss. Pfffffff). Hier trekt de man des huizes dat slecht. Ik ben meer van de gebroken plaat (‘Ik weet niet of een tsssss nu een ja of nee is dus dan ga ik er van uit dat je nog met een antwoord komt’). Of de ‘verknal het plezier’ methode: meetrommelen als hij ergens op zit te tikken/zeggen: ‘Goh waar is dat deuntje van?’ en dan mee neuriën (dat is schijnbaar zo ‘cringe’ dat het trommelen acuut stopt).

In ‘noodgevallen’ (of dagen waarop mijn lontje kort is), verander ik het WiFi wachtwoord en de netwerknaam in hetgeen hij moet doen (bv. RuimDieKamerNuOp). Dat gezemel met keukentafelgesprekken ligt ons niet. En ergens ben ik stiekem ook blij dat hij zo’n klassiek pubertje is. Werkgerelateerd zie en hoor ik ook hele andere verhalen.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Ruilen?

Klinkt echt als een heerlijk jong en een perfecte spiegel voor jou en jouw partner.
Zo lang hij veilig is en zich goed lijkt aan te kunnen passen is hij jou dus aan het testen. Iets wat voor jou een les is om te kijken waar je controle en irritatie moet loslaten om hem zichzelf te laten zijn, maar ook jouw grenzen te stellen?
Alle reacties Link kopieren Quote
noglangnietjarig schreef:
31-12-2022 17:02
Klinkt mij als een superlief kind in de oren TO.
Ga dr maar trots op zijn.
Trots als een hond met zeven lullen!
"Ik zou met niemand willen ruilen" zo trots :)
Hij heeft namelijk ook zoveel leuke momenten, opmerkingen, lieve gebaren. En zelf kon ik ook wel irritante dingen doen en zeggen als puber. Iemand anders zei al: perfecte spiegel voor jou en je partner 😉
Alle reacties Link kopieren Quote
evelien2010 schreef:
31-12-2022 17:10
Het gedrag dat jij benoemt is het begin van de puberteit. Dat is tussen de 10 en 14 jaar. Bij meisjes zie en merk je het vaak eerder. Maar bij jongens duurt het wat langer.

Misschien het boek het puberende brein eens lezen?

Verder lees ik niets vreemds in zijn gedrag.
Ik zie juist eerder heel jong gedrag in wat ze beschrijft. Met een jaar of tien groeiden die van mij daar wel uit. Puberaal gedrag is weer heel anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Star⁴ schreef:
31-12-2022 16:44
Ja was nog niet klaar ;-)

Ik zou het dus graag zonder vraagteken verwoord zien ;-) Jij wil gewoon dat je zoon stopt, nee is geen optie, dus vanwaar dat vraagteken?
Je kan ook gewoon vriendelijk zeggen dat hij moet stoppen, hoeft niet direct meteen onvriendelijk te zijn.

Verder geen raar kind hoor zo te lezen ;-)
Het kan nog erger:
"U mag dit formulier invullen".
"U mag u daar omkleden"

Maar wij dwalen af.

Een vraag stellen die een opdracht is, is normaal.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.

Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Alle reacties Link kopieren Quote
agene schreef:
01-01-2023 01:12
Ik zie juist eerder heel jong gedrag in wat ze beschrijft. Met een jaar of tien groeiden die van mij daar wel uit. Puberaal gedrag is weer heel anders.
Nou, dan hoop ik daar wel op... Hij is nu negen....
Alle reacties Link kopieren Quote
Ceester schreef:
01-01-2023 02:02
Nou, dan hoop ik daar wel op... Hij is nu negen....
Dissen en pranken en eindeloos doorgaan nadat je gevraagd had ergens mee op te houden was rond een jaar of tien klaar. Het pubergedrag dat daarna kwam, was echt weer anders - in veel opzichten subtieler, maar soms juist ook veel lomper.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ceester schreef:
31-12-2022 16:22
Omdat hij dan leert dat dit een normale manier van elkaar aanspreken is. Ik vraag hem vanalles, zoals de tafel dekken.
*Kan jij even de tafel dekken alsjeblieft?
#mag ik ook nee zeggen?
*Nee, dat mag niet, je moet het gewoon doen. Het is een beleefdheidsvorm, dat vraagteken dat je aan het eind van mijn zin hoorde....

Deze riedel hebben we regelmatig...

Ja, dat kan ik me wel voorstellen, zo'n riedel. Op deze manier spiegelt hij genadeloos dat de vraag die jij aan hem stelt helemaal geen vraag is. Door dit in stand te houden leer je een kind dus op termijn dat het geen enkele controle heeft wanneer een volwassene iets wil. Nee is immers geen optie.

Ik wil dat mijn kinderen met iedere vezel in hun lijf weten dat nee een optie is. Dus stel ik alleen vragen waarop ze met nee kunnen antwoorden. "Wil je ophouden met dit irritante gedrag" is niet zo'n vraag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je wat teveel op je kind let. Misschien omdat het er maar een is?

Maar als je al zo analyseert en naar een 'diagnose' zoekt bij een zo te horen volkomen normaal kind, ga je nog lastige jaren tegemoet denk ik. En hij ook met jou als moeder.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven