Kinderen
alle pijlers
Een derde kindje?
zaterdag 4 november 2023 om 20:36
Het houdt me dagelijks bezig. Wil ik een derde kind, als het ons gegund zou zijn?
Mijn man wil heel graag!
Even onze situatie schetsen:
We hebben een dochter van ruim 5, en een dochter van ruim 1,5.
Beide zwangerschappen waren een hell, misselijkheid tot einde zwangerschap, nierstuwing, bekkenpijn, lage bloedsuikers, veel migraines, hormonaal niet stabiel voelen, hyperventilatie, angsten, gewoon overall geen fijn gevoel voor mij. Bij beide zwangerschappen gezworen dit nooit weer te willen doen. Bevallingen waren pittig, wij maken grote (gezonde) Hollandse baby’s van rond de 4,8 kilo. Waardoor ik bij de jongste veel bloed ben verloren. Waardoor ik met mijn 1,65 een mega buik mee draag. Waardoor mijn herstel in beide gevallen heel langzaam verliep.
Waardoor ik nu nog steeds 10 kilo te zwaar ben.
Maar nu, begint het langzaamaan weer te kriebelen. Van mijn man weet ik al een tijdje dat hij ook graag wel weer zou willen. Ik zat voor kort nog in twijfel, omdat mijn herstel van de jongste heel langzaam is verlopen omdat ik corona kreeg in de kraamweek en daar heel veel last van heb (gehad). Nog steeds ben ik niet de oude kwa energielevel en prikkelverwerking.
We hebben altijd gezegd 3 kindjes als het ons gegund zou zijn zouden we fantastisch vinden. Onze grote droom.
Maar ik weet echt niet of ik nog een zwangerschap aan kan.
Kunnen? Ja je moet wel, dus uiteindelijk ga je er voor en sla je je er samen doorheen. En is een zwangerschap op een mensenleven maar relatief kort. Maar wíl ik het mezelf nog aan doen? Niet alleen mezelf, maar ook onze meiden zullen er last van ondervinden als ik weer gevloerd lig door 40 weken lang kotsmisselijk zijn, of in bed moet liggen vanwege migraines.
Ergens hoop ik dat een derde zwangerschap me makkelijker af zou gaan, en me niet zo ziek zou gaan voelen, maar ik weet dat dat niet gaat gebeuren want ik ga slecht op hormonen en na twee zwangerschappen die klote waren is de kans klein dat het een derde keer allemaal rozengeur en maneschijn gaat zijn.
Het lijkt me zo mooi om nog eens mee te maken. Helemaal omdat onze hele kraamperiode bij de jongste verpest is geweest door corona.
Nog één keer een lief klein babytje in ons armen sluiten…
Ik weet het oprecht niet wat juist is om te doen en het houdt me dagelijks bezig.
Mijn man wil heel graag!
Even onze situatie schetsen:
We hebben een dochter van ruim 5, en een dochter van ruim 1,5.
Beide zwangerschappen waren een hell, misselijkheid tot einde zwangerschap, nierstuwing, bekkenpijn, lage bloedsuikers, veel migraines, hormonaal niet stabiel voelen, hyperventilatie, angsten, gewoon overall geen fijn gevoel voor mij. Bij beide zwangerschappen gezworen dit nooit weer te willen doen. Bevallingen waren pittig, wij maken grote (gezonde) Hollandse baby’s van rond de 4,8 kilo. Waardoor ik bij de jongste veel bloed ben verloren. Waardoor ik met mijn 1,65 een mega buik mee draag. Waardoor mijn herstel in beide gevallen heel langzaam verliep.
Waardoor ik nu nog steeds 10 kilo te zwaar ben.
Maar nu, begint het langzaamaan weer te kriebelen. Van mijn man weet ik al een tijdje dat hij ook graag wel weer zou willen. Ik zat voor kort nog in twijfel, omdat mijn herstel van de jongste heel langzaam is verlopen omdat ik corona kreeg in de kraamweek en daar heel veel last van heb (gehad). Nog steeds ben ik niet de oude kwa energielevel en prikkelverwerking.
We hebben altijd gezegd 3 kindjes als het ons gegund zou zijn zouden we fantastisch vinden. Onze grote droom.
Maar ik weet echt niet of ik nog een zwangerschap aan kan.
Kunnen? Ja je moet wel, dus uiteindelijk ga je er voor en sla je je er samen doorheen. En is een zwangerschap op een mensenleven maar relatief kort. Maar wíl ik het mezelf nog aan doen? Niet alleen mezelf, maar ook onze meiden zullen er last van ondervinden als ik weer gevloerd lig door 40 weken lang kotsmisselijk zijn, of in bed moet liggen vanwege migraines.
Ergens hoop ik dat een derde zwangerschap me makkelijker af zou gaan, en me niet zo ziek zou gaan voelen, maar ik weet dat dat niet gaat gebeuren want ik ga slecht op hormonen en na twee zwangerschappen die klote waren is de kans klein dat het een derde keer allemaal rozengeur en maneschijn gaat zijn.
Het lijkt me zo mooi om nog eens mee te maken. Helemaal omdat onze hele kraamperiode bij de jongste verpest is geweest door corona.
Nog één keer een lief klein babytje in ons armen sluiten…
Ik weet het oprecht niet wat juist is om te doen en het houdt me dagelijks bezig.
zaterdag 4 november 2023 om 22:06
Een kennis ging voor nummer 4. Mooi rond getal, paste nog bij in huis, na 3 jongens was een meisje eventueel wel welkom, ...
En toen ... kwamen ze met 2 .
Nieuw huis, 2 nieuwe wagens, 3 jaar chaos, nieuwe baan met minder uren want 5 kinderen managen met een drukke baan was toch écht too much, ... en dat met de oudsten die stilaan begonnen te puberen.
Hoe zeker ben je trouwens dat het bij 3 écht stopt? En je niet weer door wil naar nummer 4?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 4 november 2023 om 22:07
Ik had niet leuke zwangerschappen, maar als ik die van jou hoor valt het allemaal nog reuze mee. Voor mij betekende dat ik dus niet over een derde ging nadenken. Bij jou speelt het duidelijk wel. Ik merk dat ik dacht, als je ondanks die zwangerschappen toch denkt dat je er nog 1 wil, dan moet je het wel heel graag willen.....
zaterdag 4 november 2023 om 22:13
Oh zo herkenbaar !
Altijd gezegd dat ik er niet meer dan 2 wil! Maar nu zijn ze 2 en 4 jaar en beginnen de twijfels.
Ze zijn zo lief samen nu met z’n 2e, spelen samen, amper ruzie. Ben bang dat de dynamiek gaat verander . En ja, nu meer vrijheid terug nu ze naar de psz en school gaan.
Maar mis toch nog iets ergens!
Altijd gezegd dat ik er niet meer dan 2 wil! Maar nu zijn ze 2 en 4 jaar en beginnen de twijfels.
Ze zijn zo lief samen nu met z’n 2e, spelen samen, amper ruzie. Ben bang dat de dynamiek gaat verander . En ja, nu meer vrijheid terug nu ze naar de psz en school gaan.
Maar mis toch nog iets ergens!
zaterdag 4 november 2023 om 22:20
Ik zou het niet doen. Maar ik ben een slechte graadmeter, wellicht. Nu zwanger van de 2e en no way dat ik nog een keer zwanger ga/wil zijn. Ik sta doodsangst uit voor de bevalling en voel me ook niet echt top geestelijk en lichamelijk.
Ik zou persoonlijk het risico te groot vinden. Vooral bij zulke zware bevallingen en 2 gezonde kids. Maar dat ben ik.
Ik zou persoonlijk het risico te groot vinden. Vooral bij zulke zware bevallingen en 2 gezonde kids. Maar dat ben ik.
zaterdag 4 november 2023 om 22:42
Ik vind dit echt zó’n stomme vraag… alsof dat er iets mee te maken moet hebben. Ik heb drie kinderen van hetzelfde geslacht en ben dolblij met ze maar altijd dat onzinnige geneuzel van ‘dan komt er zeker nog een vierde, want je moet nog een ander geslacht?’ Wat een totale onzin. Er zullen vast mensen zijn die dit wel in hun overweging meenemen maar voor de meeste mensen maakt het echt geen bal uit.
zaterdag 4 november 2023 om 22:42
Maakt ons niks uit.
Beide geslachten zijn welkom. Genoeg jongens in de familie en vriendenkring mocht het wel weer een meid worden. We willen het ook vooraf niet weten, net zoals de vorige keren. Geslacht is voor ons het minst belangrijk.
zaterdag 4 november 2023 om 22:45
zaterdag 4 november 2023 om 22:46
Vind ik ook hoor. Ik kan begrijpen dat voor sommige mensen het zo over kan komen, je hebt namelijk ook mensen die het wel echt daarom doen. Maar onze droom is altijd 3 kinderen geweest, los van welk geslacht dat zou zijn. In onze vriendenkring is een stel geëindigd met 4 meiden. Ik weet zeker dat de laatste er is gekomen met het idee “het zou wel leuk zijn nog een jongetje he?!”Minik schreef: ↑04-11-2023 22:42Ik vind dit echt zó’n stomme vraag… alsof dat er iets mee te maken moet hebben. Ik heb drie kinderen van hetzelfde geslacht en ben dolblij met ze maar altijd dat onzinnige geneuzel van ‘dan komt er zeker nog een vierde, want je moet nog een ander geslacht?’ Wat een totale onzin. Er zullen vast mensen zijn die dit wel in hun overweging meenemen maar voor de meeste mensen maakt het echt geen bal uit.
Iets waar ik me totaal niet in kan vinden. Wij willen beide ook het geslacht vooraf niet weten.
zaterdag 4 november 2023 om 22:49
Ik zei dat ook tijdens de zwangerschap van de tweede. Maar toch ben ik het een soort van “vergeten”. Of eigenlijk, het gevoel slijt naarmate de tijd verstrijkt.Zwemvliezen1988 schreef: ↑04-11-2023 22:20Ik zou het niet doen. Maar ik ben een slechte graadmeter, wellicht. Nu zwanger van de 2e en no way dat ik nog een keer zwanger ga/wil zijn. Ik sta doodsangst uit voor de bevalling en voel me ook niet echt top geestelijk en lichamelijk.
Ik zou persoonlijk het risico te groot vinden. Vooral bij zulke zware bevallingen en 2 gezonde kids. Maar dat ben ik.
En nu, here I am twijfelend over een derde kindje..
Had ik zelf ook nooit verwacht!
zaterdag 4 november 2023 om 23:00
Dat is een hele goede!
Ergens heb ik het gevoel wel dat ik het heel graag over wil doen allemaal. Want dat wat er is gebeurt, heeft nog steeds niet helemaal een plekje gekregen, en geeft me soms nog een gevoel van onmacht. Ik heb zo’n 8 weken alleen maar in bed kunnen liggen, geen luier kunnen verschonen, geen huishouden, geen dingen kunnen doen met de oudste. En de periode daarna heel lang rustig aan moeten doen (en nog steeds op sommige dagen). En dat doet soms nog zeer.
Als ik mezelf de vraag stel zou ik die periode over willen doen, op een “normale” manier zeg ik ja, zeker!
En als ik mezelf de vraag stel wil ik een derde kindje, los van wat er na de (nu) jongste is gebeurt en kijkend in de toekomst zeg ik ook ja. En dat is niet om die kraamperiode op te vullen of om nog maar een baby te hebben, maar ook écht omdat ik ons samen met 3 kindjes zie in de toekomst. Dus diep in mijn hart zeg ik ja, maar verstandelijk gezien de hele toestand er omheen gun ik mezelf en mijn lijf de rust die ik nu ervaar. Want ik kan nu na 1,5 jaar pas zeggen dat ik hormonaal en mentaal weer wat op orde ben en redelijk hersteld ben.
En nu ik dit zo typ, denk ik dat ik er goed aan doe om het sowieso nog even uit te stellen en nog even te genieten van hoe ik me nu voel en genieten van mijn dames nu.
zaterdag 4 november 2023 om 23:01
Daar zijn wij wel vrij zeker van, mijn man wil sowieso niet meer dan 3 kinderen. Praktisch en financieel gezien is 3 de max voor ons.Wissewis schreef: ↑04-11-2023 22:06Een kennis ging voor nummer 4. Mooi rond getal, paste nog bij in huis, na 3 jongens was een meisje eventueel wel welkom, ...
En toen ... kwamen ze met 2 .
Nieuw huis, 2 nieuwe wagens, 3 jaar chaos, nieuwe baan met minder uren want 5 kinderen managen met een drukke baan was toch écht too much, ... en dat met de oudsten die stilaan begonnen te puberen.
Hoe zeker ben je trouwens dat het bij 3 écht stopt? En je niet weer door wil naar nummer 4?
zaterdag 4 november 2023 om 23:18
Heftig! Mijn jongste is iets ouder dan 1,5 en ik ben fitter dan ooit ondanks 2 horror zwangerschappen qua migraine etc. Jouw herstel is echt nog niet afgerond….is jouw wens eerlijk ten opzichte van de oudste 2? Ik vond de weken (door de migraine) op met bed met een peuter al heftig en het herstel van 6 weken. Dat zal bij een 3e bij jouw waarschijnlijk veel langer zijn is dat het waard?Assiral schreef: ↑04-11-2023 23:00Dat is een hele goede!
Ergens heb ik het gevoel wel dat ik het heel graag over wil doen allemaal. Want dat wat er is gebeurt, heeft nog steeds niet helemaal een plekje gekregen, en geeft me soms nog een gevoel van onmacht. Ik heb zo’n 8 weken alleen maar in bed kunnen liggen, geen luier kunnen verschonen, geen huishouden, geen dingen kunnen doen met de oudste. En de periode daarna heel lang rustig aan moeten doen (en nog steeds op sommige dagen). En dat doet soms nog zeer.
Als ik mezelf de vraag stel zou ik die periode over willen doen, op een “normale” manier zeg ik ja, zeker!
En als ik mezelf de vraag stel wil ik een derde kindje, los van wat er na de (nu) jongste is gebeurt en kijkend in de toekomst zeg ik ook ja. En dat is niet om die kraamperiode op te vullen of om nog maar een baby te hebben, maar ook écht omdat ik ons samen met 3 kindjes zie in de toekomst. Dus diep in mijn hart zeg ik ja, maar verstandelijk gezien de hele toestand er omheen gun ik mezelf en mijn lijf de rust die ik nu ervaar. Want ik kan nu na 1,5 jaar pas zeggen dat ik hormonaal en mentaal weer wat op orde ben en redelijk hersteld ben.
En nu ik dit zo typ, denk ik dat ik er goed aan doe om het sowieso nog even uit te stellen en nog even te genieten van hoe ik me nu voel en genieten van mijn dames nu.
zaterdag 4 november 2023 om 23:39
Het lijkt me zo mooi om nog eens mee te maken. Helemaal omdat onze hele kraamperiode bij de jongste verpest is geweest door corona.
Nog één keer een lief klein babytje in ons armen sluiten…
Sorry maar de kraamtijd en de newborntijd nog eens over willen doen zou natuurlijk geen argument mogen zijn. Dat is alles bij elkaar een paar maanden van je leven, maar dat lieve kleine babytje wordt wel gewoon een mens natuurlijk.
Ik weet dat dit heel hard klinkt, maar wellicht heb je er iets aan om ook de mening van de totaal andere kant te horen; zulke helse zwangerschappen doorstaan, twee gezonde kinderen hebben, en dan toch die wens voor een derde (en de argumenten die je er bij geeft) voor mij is zoiets echt waanzin.
zaterdag 4 november 2023 om 23:42
Financieel gezien is 3 de max, denk daar ook goed over na. Dat betekent dus dat wanneer het financieel eens even minder gaat, 3 eigenlijk te veel is. Bij 2 is er wat meer 'speling'.
Maar ik zou sowieso bij twijfel niet doen.
zaterdag 4 november 2023 om 23:47
En hier sluit ik me ook bij aan.Metallover schreef: ↑04-11-2023 23:43Ik ben zo iemand die het not done vindt om meer dan twee kinderen te nemen, om honderden redenen. Eigenlijk vind ik twee al teveel in deze overbevolkte wereld.
zondag 5 november 2023 om 02:58
Dat is een hele goede hoor. Maar ik werk nu maar 2 dagen, en mijn man 4. En dan nog hebben we het financieel goed. Bij eventueel een financiële tegenslag zou mijn man weer 5 dagen moeten gaan werken en ik eventueel nog een dag extra. Dat is gelukkig allemaal mogelijk. Maar zeker iets om ook mee te nemen inderdaad.BlauweTulp schreef: ↑04-11-2023 23:42Financieel gezien is 3 de max, denk daar ook goed over na. Dat betekent dus dat wanneer het financieel eens even minder gaat, 3 eigenlijk te veel is. Bij 2 is er wat meer 'speling'.
Maar ik zou sowieso bij twijfel niet doen.
zondag 5 november 2023 om 03:01
Dat is voor mij ook de grote vraag…Zwaluw1984 schreef: ↑04-11-2023 23:18Heftig! Mijn jongste is iets ouder dan 1,5 en ik ben fitter dan ooit ondanks 2 horror zwangerschappen qua migraine etc. Jouw herstel is echt nog niet afgerond….is jouw wens eerlijk ten opzichte van de oudste 2? Ik vond de weken (door de migraine) op met bed met een peuter al heftig en het herstel van 6 weken. Dat zal bij een 3e bij jouw waarschijnlijk veel langer zijn is dat het waard?
zondag 5 november 2023 om 03:03
Ikzelf kan daar niet zoveel mee omdat wij er niet zo in staan, maar bedankt voor je reactie!Metallover schreef: ↑04-11-2023 23:43Ik ben zo iemand die het not done vindt om meer dan twee kinderen te nemen, om honderden redenen. Eigenlijk vind ik twee al teveel in deze overbevolkte wereld.
zondag 5 november 2023 om 03:06
Oh nee hoor ik kan wat hebben haha, juist fijn om andermans gedachtes te lezen.Mijniebelle schreef: ↑04-11-2023 23:39Sorry maar de kraamtijd en de newborntijd nog eens over willen doen zou natuurlijk geen argument mogen zijn. Dat is alles bij elkaar een paar maanden van je leven, maar dat lieve kleine babytje wordt wel gewoon een mens natuurlijk.
Ik weet dat dit heel hard klinkt, maar wellicht heb je er iets aan om ook de mening van de totaal andere kant te horen; zulke helse zwangerschappen doorstaan, twee gezonde kinderen hebben, en dan toch die wens voor een derde (en de argumenten die je er bij geeft) voor mij is zoiets echt waanzin.
Ik snap helemaal dat het als waanzin klinkt. Zo klinkt het voor mij eigenlijk ook, want 1,5 jaar geleden zwoor ik dat ik er nooit weer aan zou beginnen
zondag 5 november 2023 om 03:23
Ik heb ooit van iemand bij een ander - laten we het levensvraagstuk noemen - het advies gehad: bij twijfel niet inhalen. Eigenlijk is dat advies op veel situaties toe te passen, ook op die van jou. Je zegt dat je nog jong bent, dus je hebt nog even de tijd om nu niet in te halen en over een paar maanden of een jaar nog eens te kijken hoe de situatie dan is..
zondag 5 november 2023 om 06:51
Lastig TO. Ik zou zelf niet niet-fit aan een zwangerschap starten. Je geeft aan dat je 10 kg te zwaar bent en nog steeds dealt met Corona problemen. Dat zou ik eerst opgelost willen zien. Dan is de kans het grootste dat je zo fit mogelijk door je zwangerschap heen komt en dus je huidige 2 kids en je partner en jezelf zo min mogelijk tekort doet. Ook is de kans groter dat je herstel dan beter verloopt dan wanneer je al met 1-0 achterstaat.
Is het een idee om daar naartoe te werken en dan het gesprek nog eens aan te gaan? Het zo’n kunnen dat je dan denkt “dit heeft me zoveel tijd en moeite gekost, om te komen waar ik nu ben, dat ik het niet zie zitten om op te geven voor een pittige zwangerschap”. En als je het wel ziet zitten, go for it
Is het een idee om daar naartoe te werken en dan het gesprek nog eens aan te gaan? Het zo’n kunnen dat je dan denkt “dit heeft me zoveel tijd en moeite gekost, om te komen waar ik nu ben, dat ik het niet zie zitten om op te geven voor een pittige zwangerschap”. En als je het wel ziet zitten, go for it
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in