Kinderen
alle pijlers
embryo donatie
woensdag 25 juli 2007 om 14:20
AMSTERDAM - Medisch Centrum Kinderwens in het Zuid-Hollandse Leiderdorp begint mogelijk nog dit jaar met de eerste embryodonaties in Nederland. Dat zegt de directeur van het centrum Marinus Crooij in de zaterdageditie van Trouw. De techniek geeft onvruchtbare paren een nieuwe kans op een kind. Donatie Embryo's van vrouwen die zwanger zijn geworden na een ivf-behandeling blijven soms over. Deze worden ingevroren. Echtparen die zelf geen kinderen meer willen hebben drie mogelijkheden: de embryo's laten vernietigen, ze doneren aan de wetenschap, of geven aan een stel met een kinderwens. In dat laatste geval worden de gedoneerde embryo's geplaatst bij een vrouw die bijvoorbeeld vanwege een vroege overgang zelf geen eicellen meer produceert. De behandeling is technisch eenvoudig, schrijft de krant, en de kans op zwangerschap is twintig procent. Ethische redenen Embryodonatie, ook wel embryoadoptie genoemd, is toegestaan in Nederland maar het gebeurt nog niet, zo concludeert de krant na een belrondje langs ivf-klinieken. Het VU medisch centrum Amsterdam voert de behandeling niet uit om ethische redenen. Andere klinieken melden dat er geen of weinig vraag naar is. Volgens Crooij, die eveneens fertiliteitsgynaecoloog is, is de behoefte er wel maar zijn nog niet veel mensen bekend met embryodonatie. Gewenst Bij Medisch Centrum Kinderwens hebben zich twee stellen gemeld die hun embryo's ter beschikking willen stellen. In Groot-Brittannië en de VS wordt embryodonatie al vijftien jaar gedaan. Crooij ziet geen bezwaren. "De embryo's bestaan al. En ik denk dat die kinderen zeer gewenst zijn en dus een uitstekend leven tegemoet gaan." Ik vroeg me af hoe jullie dit zien, zelf heb ik van een IVF poging nog 3 emmy's in de vriezer liggen, ik twijfel echter of ik die ooit zou kunnen afstaan. Het zijn toch mensen in wording met mijn genen en de genen van mijn man.Andere kant, je kunt er heel wat wanhopige stellen meehelpen
woensdag 25 juli 2007 om 14:44
dat weet ik dus ook niet, onze IVF is nu bijna een jaar geleden en als ik het me goed herinner bewaren ze de emmy's in eerste instantie een jaar, daarna moet je aangeven of je ze wilt bewaren of laten vernietigen. Ik ben nu nog niet zo ver dat ik ze kan laten vernietigen, niet als ik mijn zoontje zie en weet dat dit eigenlijk tweelinbgbroertjes of zusjes zijn.
woensdag 25 juli 2007 om 14:45
Van mij zouden ze het mogen hebben. Ik zou het wel prettig vinden als mijn gegevens dan wel bekend zijn en het kindje dus later naar mij op zoek zou kunnen, je bent toch de biologische ouders.
Ik zie die cryo's niet als toekomstige kindjes, niet emotioneel gezien dan. Voor mij zijn het cellen met een prachtige potentie, maar als die potentie geen werkelijkheid wordt, zie ik het dus niet als een overlijden van een kindje.
Van mij mogen ze die cellen ook hebben voor onderzoek, maar vind ik het helpen van stellen met een prachtige wens een nog veel mooier doel.
Ik zie die cryo's niet als toekomstige kindjes, niet emotioneel gezien dan. Voor mij zijn het cellen met een prachtige potentie, maar als die potentie geen werkelijkheid wordt, zie ik het dus niet als een overlijden van een kindje.
Van mij mogen ze die cellen ook hebben voor onderzoek, maar vind ik het helpen van stellen met een prachtige wens een nog veel mooier doel.
woensdag 25 juli 2007 om 14:46
Ik zie eigenlijk niet echt ht verschil met eiceldonatie. is genetisch ook jouw kind maar uiteindelijk wordt iemand anders moeder.
Als ik in deze situatie terecht zou komen zou ik er nog eens goed over nadenken. een ander stel kan zo immens gelukkig worden van iets waar jij niet meer voor kiest.
Misschien komt het omdat ik ook erg makkelijk over "gewone" donatie denk. Als ik er iemand gelukkig mee maak waarom dan niet. Ik merk er niks van.
Zo ook bij embryodonatie. Ze laten vernietigen vind ik ook al zo raar als je er iemand anders mee kunt helpen.
Moeder wordt je niet alleen door eitje/zaadje....dat zou iedereen hier op dit forum toch goed moeten weten. Waarom dus niet?
maar ik realiseer me ook goed dat ik nooit in deze situatie heb gezeten en dit nooit voor 100% zeker zou kunnen zeggen. Dit is wel hoe ik er nu over denk.
Als ik in deze situatie terecht zou komen zou ik er nog eens goed over nadenken. een ander stel kan zo immens gelukkig worden van iets waar jij niet meer voor kiest.
Misschien komt het omdat ik ook erg makkelijk over "gewone" donatie denk. Als ik er iemand gelukkig mee maak waarom dan niet. Ik merk er niks van.
Zo ook bij embryodonatie. Ze laten vernietigen vind ik ook al zo raar als je er iemand anders mee kunt helpen.
Moeder wordt je niet alleen door eitje/zaadje....dat zou iedereen hier op dit forum toch goed moeten weten. Waarom dus niet?
maar ik realiseer me ook goed dat ik nooit in deze situatie heb gezeten en dit nooit voor 100% zeker zou kunnen zeggen. Dit is wel hoe ik er nu over denk.
woensdag 25 juli 2007 om 14:51
Ik zou ze afstaan, zeker weten. Alles beter dan laten vernietigen, dat gaat echt helemaal tegen mijn gevoel in. Het kan tegenwoordig niet eens meer anoniem maar ik zou het ook niet erg vinden als een kind uit een gedoneerde eicel/embryo naar mij op zoek ging. Denk dat ik heel goed in staat zou zijn dat niet als mijn kind te zien, ook al heeft hij/zij mijn genen.
woensdag 25 juli 2007 om 15:07
Je zou toch verwachten dat mensen die zwanger worden via IVF, en weten wat ongewenst kinderloos zijn is en met je doet, meteen ja zeggen om hun overbodig geworden embryo's af te staan...?
Ken iemand die zwanger is geworden met medicijnen die gemaakt worden van urine van moeders voor moeders en op haar beurt niet mee deed. Vond ze namelijk te veel gedoe, in een maatbeker plassen :?
Ken iemand die zwanger is geworden met medicijnen die gemaakt worden van urine van moeders voor moeders en op haar beurt niet mee deed. Vond ze namelijk te veel gedoe, in een maatbeker plassen :?
woensdag 25 juli 2007 om 15:24
Met eiceldonatie wordt het zaad van de wensouder gebruikt en met embryodonatie is het alle combi van jouw en je partner. Ik heb hopelijk binnenkort een tp en moet dan een formulier invullen wat je met de evt emmy's wil doen. Wegooien of doneren aan de wetenschap (waar je ook anderen weer mee helpt) als je specifiek je emmy wil doneren dan moet je dit apart kenbaar maken. Het lijkt me toch een raar idee dat een kind met jouw genen ergens in nederland rond loopt. Moeder voor Moeders uiteraard , evt onderzoeken prima maar dit zouden wij persoonlijk niet doen.
woensdag 25 juli 2007 om 15:32
Vraag me opeens af he... stel dat je man onvruchtbaar is en jij niet, zou je dan kiezen voor KI met Donorzaad? Als je de keuze had, zou embryoadoptie dan ook een optie zijn? Het lijkt me voor de man best heel moeilijk een kind te hebben dat wel van je vrouw maar (biologisch dan he) niet van jou is...
woensdag 25 juli 2007 om 15:47
is het laten vernietigen van emmy's niet t zelfde als abortus? je ontneemt een potencieel kindje de kans een kindje te worden. in alle abortus topics strijden vrouwen die moeite hebben met t krijgen van kinderen hier tegen, abortus is oh zo fout, dan had je maar beter op moeten passen, of een adoptiekindje er van maken.
terwijl nu het gaat om de emmy's ze afstaan ineens heel erg is want t zijn jouw genen. vreemde redenatie, en ik vind eigenlijk dat ze het verplicht zouden moeten stellen, als prijs die je betaald voor je eigen kind.
terwijl nu het gaat om de emmy's ze afstaan ineens heel erg is want t zijn jouw genen. vreemde redenatie, en ik vind eigenlijk dat ze het verplicht zouden moeten stellen, als prijs die je betaald voor je eigen kind.
woensdag 25 juli 2007 om 15:48
Ik zou ook geen eiceldonatie en sperma donatie willen ontvangen. Een kindje van ons samen en anders niet, helaas. Ik vind dat wel erg makkelijk gezegd, je wil het zelf graag dus maak er iemand anders ook blij mee. Het is wel in potentie jouw kind die je weggeeft. Dat mag iedereen toch zelf beslissen neem ik aan?
woensdag 25 juli 2007 om 16:51
Ik denk dat wanneer een kindje in een vrouws buik groeit en hij/zij gebore wordt en de geur en stem en hartslag hoort, dat het gevoel moeder/kind net zo sterk is als wanneer het om een 'eigen' kindje gaat. Je draagt het dan toch 9 maanden bij je onder je hart.
Dus ja, ik zou het wel doen. Laatst stond hier een oproep van iemand die kanker had gehad en een eiceldonor zocht. Dat heb ik serieus overwogen en besproken met mijn man omdat we zelf weten wat een rotziekte kanker is uit onze omgeving. Maar omdat ons kindje niet helemaal gezond is (heeft epilepsie) zal ik dat toch niet doen, het is misschien toeval en voor een tweede durf ik het voor mezelf wel aan, maar voor een ander niet.
Als je een ander zijn grootste wens daardoor uit kan laten komen....
Dus ja, ik zou het wel doen. Laatst stond hier een oproep van iemand die kanker had gehad en een eiceldonor zocht. Dat heb ik serieus overwogen en besproken met mijn man omdat we zelf weten wat een rotziekte kanker is uit onze omgeving. Maar omdat ons kindje niet helemaal gezond is (heeft epilepsie) zal ik dat toch niet doen, het is misschien toeval en voor een tweede durf ik het voor mezelf wel aan, maar voor een ander niet.
Als je een ander zijn grootste wens daardoor uit kan laten komen....
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 25 juli 2007 om 17:23
hmzz ingewikkelde zaak. Genetisch gezien is het kindje van degene die een eicel en zaadcel hebben laten samensmelten, maar een emmy is nog geen levend kindje. Pas als er een bloedband ontstaat en het hartje begint te kloppen, kan je spreken van een kindje. Ik zou kunnen begrijpen dat vrouwen embryodonatie kunnen zien als een eigen kind, want het zal gevoed worden door hun bloed. Theoretisch gezien niet jouw kind, praktisch gezien dus wel.
Pff waarschijnlijk wordt het straks een discussie over ethiek....dus voor die heisa maar mijn mening geven.:D
Pff waarschijnlijk wordt het straks een discussie over ethiek....dus voor die heisa maar mijn mening geven.:D
woensdag 25 juli 2007 om 17:40
woensdag 25 juli 2007 om 19:41
Ik vind de redenatie 'het zijn mijn biologische kinderen, dús ik laat ze liever vernietigen dan dat ik ze afsta' een beetje vreemd. Ik zou zelf denk ik niet voor IFV of een andere behandeling kiezen, maar als ik voor de keus zou staan om embryo's af te staan aan een ander stel zou ik dat zeker doen. Je weet vrijwel zeker dat het bij een stel terecht komt wat dolgraag een kindje wil, je hebt er zelf totaal niets meer aan en het vernietigen van embryo's vind ik etisch gezien ook discutabel.
Denk ook dat genen wel invloed hebben, maar opvoeding en dergelijke minstens net zoveel, en het zou dus voor mijn gevoel echt het kind van de ontvangende ouders zijn.
Denk ook dat genen wel invloed hebben, maar opvoeding en dergelijke minstens net zoveel, en het zou dus voor mijn gevoel echt het kind van de ontvangende ouders zijn.
woensdag 25 juli 2007 om 20:01
Sterker nog, eiceldonatie moet je nog wat voor doen. Heb op het andere topic gelezen dat je wordt volgestopt met medicijnen en dergelijke. Deze embryo's zijn er al. De ouders van deze embryo's hebben dit allemaal zelf ondergaan, omdat ze graag kinderen wilden.
Ik moet zeggen, ik ben blij dat ik niet voor deze keus gesteld hoef te worden.
vrijdag 27 juli 2007 om 10:14
hmmmm.....Ik vind het echt lastig.... Vind idd vernietigen een raar en triest idee:? Ik denk als ik (ooit) in de positie zou komen dat ik met medcijnen kinderen moet krijgen en na de bevruchting/zwangerschap embryo's over zou hebben dan zou ik ze aan de wetenschap doneren.
Ik ben altijd (voor zwangerschap) bloeddonor geweest, en doneer nu urine voor MvM en ben blij dat ik op die manier anderen kan helpen, zonder dat er iets 'blijvends' van mij achterblijft. Persoonlijk zou ik er moeite mee hebben om een embryo van hubbie en mij weg te geven voor zwangerschap van iemand anders: ik zou het een raar gevoel vinden dat ik een stukje van mezelf en hubbie aan iemand anders voor een zwangerschap zou geven, waaruit iets blijvends, een mens uit kan ontstaan... Ik zou de embryo blijven zien als een stukje van onszelf.
Ik ben altijd (voor zwangerschap) bloeddonor geweest, en doneer nu urine voor MvM en ben blij dat ik op die manier anderen kan helpen, zonder dat er iets 'blijvends' van mij achterblijft. Persoonlijk zou ik er moeite mee hebben om een embryo van hubbie en mij weg te geven voor zwangerschap van iemand anders: ik zou het een raar gevoel vinden dat ik een stukje van mezelf en hubbie aan iemand anders voor een zwangerschap zou geven, waaruit iets blijvends, een mens uit kan ontstaan... Ik zou de embryo blijven zien als een stukje van onszelf.
vrijdag 27 juli 2007 om 10:29
Wat ik altijd zo knap vindt is dat mensen die er zelf niet mee te maken hebben gehad kunnen zeggen wat ze zouden doen. Volgens mij weet je dat pas als je ervoor staat. Hoe kun je nu zo stellig zeggen dat je geen IVF zou doen als je zelf heel gemakkelijk op de natuurlijke manier zwanger bent geraakt ?
Wij hebben een zoon van 10 maanden via IVF. Jammer genoeg zijn bij geen van de 3 pogingen de embryo's van dusdanige kwaliteit geweest dat invriezen mogelijk was.
Had ik nog cryo's gehad en ze zelf niet meer nodig gehad dan had ik ze zeker afgestaan ter adoptie.
Allereerst is IVF echt geen pretje maar je doet het als je een sterke kinderwens hebt. Die ellende gun je niemand en door cryo's af te staan voorkom je dat anderen door die ellende moeten terwijl jij de embryo's in de vuilnisbak kiepert.
Natuurlijk is het vreemd om te weten dat er ergens in Nederland een 100 % genetisch kind van jou en je partner rondloopt.
Maar als ik dan naar onze zoon kijk denk ik ; zo'n geweldig kind gun je toch iedereen ?
Een ander geen embryo's gunnen omdat ze van jou zijn maar ze wel met gemak vernietigen dat kan er bij mij niet in.
Wij hebben een zoon van 10 maanden via IVF. Jammer genoeg zijn bij geen van de 3 pogingen de embryo's van dusdanige kwaliteit geweest dat invriezen mogelijk was.
Had ik nog cryo's gehad en ze zelf niet meer nodig gehad dan had ik ze zeker afgestaan ter adoptie.
Allereerst is IVF echt geen pretje maar je doet het als je een sterke kinderwens hebt. Die ellende gun je niemand en door cryo's af te staan voorkom je dat anderen door die ellende moeten terwijl jij de embryo's in de vuilnisbak kiepert.
Natuurlijk is het vreemd om te weten dat er ergens in Nederland een 100 % genetisch kind van jou en je partner rondloopt.
Maar als ik dan naar onze zoon kijk denk ik ; zo'n geweldig kind gun je toch iedereen ?
Een ander geen embryo's gunnen omdat ze van jou zijn maar ze wel met gemak vernietigen dat kan er bij mij niet in.
vrijdag 27 juli 2007 om 10:46
Mamamarleen, Het wil niet zeggen dat je als je IVF hebt gehad zomaar meteen je cryo's kunt doneren, tuurlijk kun je meer meevoelen met mensen die geen kinderen kunnen krijgen maar het blijven toch ergens jouw cryo's.
Ik heb ook al eens over eiceldonatie gedacht, wat me nog tegenhoud is het feit dat je dan weer aan de homonen moet en een punctie moet doen, na jaren van medicijnen ben ik eigenlijk wel blij om er vanaf te zijn.
Op dit moment overweeg ik serieus om onze cryos af te staan, ik zou ze zelf liever niet vernietigen, want dan is alles wat we voor ze hebben moeten doen eigenlijk zinloos geweest en ergens vernietig je ook leven.
Alleen, mijn man staat er nog niet echt positief tegenover, wat misschien ook wel logisch is. En daarbij, het zal geen anonieme donatie worden.
ik vind het moeilijk. Iemand anders heeft dan eigenlijk een beetje mijn kind
Mijn gevoel zegt dat het goed is maar mijn verstand twijfelt nog.
En wat zeg je je omgeving, vertel je dat je dat gedaan hebt of hou je het geheim.
Ik heb ook al eens over eiceldonatie gedacht, wat me nog tegenhoud is het feit dat je dan weer aan de homonen moet en een punctie moet doen, na jaren van medicijnen ben ik eigenlijk wel blij om er vanaf te zijn.
Op dit moment overweeg ik serieus om onze cryos af te staan, ik zou ze zelf liever niet vernietigen, want dan is alles wat we voor ze hebben moeten doen eigenlijk zinloos geweest en ergens vernietig je ook leven.
Alleen, mijn man staat er nog niet echt positief tegenover, wat misschien ook wel logisch is. En daarbij, het zal geen anonieme donatie worden.
ik vind het moeilijk. Iemand anders heeft dan eigenlijk een beetje mijn kind
Mijn gevoel zegt dat het goed is maar mijn verstand twijfelt nog.
En wat zeg je je omgeving, vertel je dat je dat gedaan hebt of hou je het geheim.
