Kinderen
alle pijlers
Enig kind.
donderdag 26 december 2024 om 15:00
vrijdag 27 december 2024 om 21:33
Dat kan idd zo zijn. Daarom probeer ik juist de gezinsavonden zoals de Sint groots te vieren, ook met z’n drietjes. Denk aan een spel, alles verstoppen, de hond krijgt ook wat. Ze lijkt hier van te genieten.poldervrouw schreef: ↑27-12-2024 20:28Er zijn dingen die daar idd los van staan. Maar er altijd alleen voor staan is een feit. Ik kan de zorgen niet delen. Dus tijdens de ziekte van mijn ouders kwam alles op mij neer. Bij overlijden van naaste ouder idem. Het is sowieso zwaar om je ouders te verliezen maar om alles alleen af te ronden .. plus dus 0 herinneringen meer aan vroeger. Niemand die je iets kan vertellen over vroeger. Dan zie ik om me heen hoe mensen uit groter gezien dingen samen oppakken , dat heb ik niet gehad.
En als kind altijd alleen zijn vond ik niet leuk. Ik had niet die gezellige gezins avonden met Sint. Met 3 ben je snel klaar. Kortom voor MIJ is het gemis er wel degelijk en ervaar ik het als eenzaam op die vlakken.
Hiermee wil ik niet zeggen dat het bij jouw niet eenzaam was, maar dit betekent niet per definitie dat een enig kind een eenzaam kind is. Helaas heeft dit bij jou anders uitgepakt, maar er zijn veel onderzoeken geweest dat enig kinderen niet zielig en eenzaam zijn, maar gewoon kinderen. Elke gezinssituatie brengt gelukkigere en ongelukkigere kinderen voor. De rol van de ouders is daarin van belang.
vrijdag 27 december 2024 om 21:43
Nou in sommige families vinden ze jeHannahroos schreef: ↑27-12-2024 21:33Dat kan idd zo zijn. Daarom probeer ik juist de gezinsavonden zoals de Sint groots te vieren, ook met z’n drietjes. Denk aan een spel, alles verstoppen, de hond krijgt ook wat. Ze lijkt hier van te genieten.
Hiermee wil ik niet zeggen dat het bij jouw niet eenzaam was, maar dit betekent niet per definitie dat een enig kind een eenzaam kind is. Helaas heeft dit bij jou anders uitgepakt, maar er zijn veel onderzoeken geweest dat enig kinderen niet zielig en eenzaam zijn, maar gewoon kinderen. Elke gezinssituatie brengt gelukkigere en ongelukkigere kinderen voor. De rol van de ouders is daarin van belang.
Kind zielig dat hij alleen is en niet kan spelen met broertjes of zusjes.
Grappige is ook vaak dat kinderen met mijn kind willen spelen bij ons thuis. Terwijl mijn kind daar vaak geen behoefte aan heeft zo na schooltijd.
Terwijl die vriendjes allemaal broertjes en zusjes thuis hebben. Die kinderen willen ook eens met iemand anders spelen dan alleen met de broertjes/zusjes
vrijdag 27 december 2024 om 21:48
Dat mis ik dan weer niet dat je met een groot gezin Sint kan vieren.Hannahroos schreef: ↑27-12-2024 21:33Dat kan idd zo zijn. Daarom probeer ik juist de gezinsavonden zoals de Sint groots te vieren, ook met z’n drietjes. Denk aan een spel, alles verstoppen, de hond krijgt ook wat. Ze lijkt hier van te genieten.
Hiermee wil ik niet zeggen dat het bij jouw niet eenzaam was, maar dit betekent niet per definitie dat een enig kind een eenzaam kind is. Helaas heeft dit bij jou anders uitgepakt, maar er zijn veel onderzoeken geweest dat enig kinderen niet zielig en eenzaam zijn, maar gewoon kinderen. Elke gezinssituatie brengt gelukkigere en ongelukkigere kinderen voor. De rol van de ouders is daarin van belang.
Nu vieren wij ook feestdagen bij mijn ouders/schoonfamillie
Wij zijn alleen de ochtenden van de feestdagen thuis. En dan is het samen uitgebreid ontbijten, en cadeautjes uitpakken.
vrijdag 27 december 2024 om 21:53
Ik krijg wel vragen hoor.. Naast dat ik moeilijk zwanger bleef (ik werd het wel, maar bleef het maar 1 x) leg ik gewoon uit dat ik altijd maar 1 kind wilde.. en eigenlijk maakt het me dan niks uit wat iemand daarvan zegt of vindt, maar dat is denk ik ook omdat het 100% mijn keuze is.. Wel ben ik intens gelukkig dat ik 1 kind heb want ben 5 x zwanger geweest! Ik zie nu vooral voordelen maar nadelen zijn er vast ook..
vrijdag 27 december 2024 om 21:56
Tsja, dat oordelen is waar ik zo moe van wordt. natuurlijk is het prachtig als je twee kinderen hebt die heerlijk met elkaar kunnen spelen, maar ja het leven is niet maakbaar.nobodinoz schreef: ↑27-12-2024 21:43Nou in sommige families vinden ze je
Kind zielig dat hij alleen is en niet kan spelen met broertjes of zusjes.
Grappige is ook vaak dat kinderen met mijn kind willen spelen bij ons thuis. Terwijl mijn kind daar vaak geen behoefte aan heeft zo na schooltijd.
Terwijl die vriendjes allemaal broertjes en zusjes thuis hebben. Die kinderen willen ook eens met iemand anders spelen dan alleen met de broertjes/zusjes
En dat bij ons willen spelen herken ik ook, lekker rustig, geen klein broertje of zusje dat in de weg loopt. En daarnaast zie ik om me heen dat kinderen steeds meer een eigen leventje krijgen buiten de familie met vriendjes en vriendinnetjes. En echt niet alleen ons kind omdat ze enig kind is. En als kinderen veel schelen in leeftijd valt dat samen spelen ook tegen.
Natuurlijk hoop ik dat ze later niet eenzaam kerstfeest zit te vieren, maar dat weet je met een broer of zus ook niet. Dus mijn boodschap is om vooral te genieten van hetgeen je hebt en daar zo goed mogelijk voor te zorgen!
Oh en dat fotoboek doe ik ook. Vol met foto’s van dagelijkse dingen.
vrijdag 27 december 2024 om 23:25
Ja zeker wij genieten ook met zijn drietjes hoor. En we zijn erg close met elkaar.Hannahroos schreef: ↑27-12-2024 21:56Tsja, dat oordelen is waar ik zo moe van wordt. natuurlijk is het prachtig als je twee kinderen hebt die heerlijk met elkaar kunnen spelen, maar ja het leven is niet maakbaar.
En dat bij ons willen spelen herken ik ook, lekker rustig, geen klein broertje of zusje dat in de weg loopt. En daarnaast zie ik om me heen dat kinderen steeds meer een eigen leventje krijgen buiten de familie met vriendjes en vriendinnetjes. En echt niet alleen ons kind omdat ze enig kind is. En als kinderen veel schelen in leeftijd valt dat samen spelen ook tegen.
Natuurlijk hoop ik dat ze later niet eenzaam kerstfeest zit te vieren, maar dat weet je met een broer of zus ook niet. Dus mijn boodschap is om vooral te genieten van hetgeen je hebt en daar zo goed mogelijk voor te zorgen!
Oh en dat fotoboek doe ik ook. Vol met foto’s van dagelijkse dingen.
Indd genieten van wat je WEL hebt.
Want ken ook wat mensen die eigenlijk nooit Moeder zijn geworden. Heel verdrietig.
Het leven is indd helaas niet maakbaar.
Bij mij is het verdriet erger als ik niet lekker in mijn vel zit. Of als er veel zwangerschaps aankondigingen zijn in mijn omgeving.
En dat is absoluut niet dat ik jaloers ben of de ander dat niet gun.
Probeer vaak als we dagje weg zijn met vriendinnen die meer kids hebben altijd hulp aan te bieden, of even een baby op schoot te nemen zodat vriendin even rustig wat kan eten of drinken.
zaterdag 28 december 2024 om 18:23
Ik heb een broer, maar desondanks draai ik toch alleen voor het mantelzorgen voor mijn moeder op.poldervrouw schreef: ↑27-12-2024 08:16Ik ben enig kind en heb het nooit leuk gevonden.
Je staat overal alleen voor. Als kind altijd alleen. Mijn ouders hadden niet de middelen om iemand extra mee te nemen op vakantie ( als we al op vakantie gingen ). Ik had ook weinig vrienden Ik viel wat buiten de boot omdat ik stotterde èn ik ben 6 x verhuisd als kind. Dat is ook niet bepaald goed voor kinder vriendschappen.
Waar veel mensen nog omgaan met mensen van school had ik dat nooit. Oh en gepest worden helpt niet mee.
En toen mijn ouders ziek werden alles alleen doen. Toen ze kwamen te overlijden .. wederom alleen. Natuurlijk heb ik een partner maar dat is toch anders als een broer en zus en mijn partner heeft ASS dis emotioneel gezien afwezig wat dit soort dingen aangaat.
En nu ik ouder ben en mijn ouders niet meer heb is ook gelijk mijn jeugd weg. Niemand die je iets kan vertellen over vroeger. Ik vind en ervaar het als eenzaam. Het was niet anders maar nee. Niet leuk
Voor mijn zoon vind ik het idee dat hij geen broers of zussen heeft om toekomstige zorgen om/voor mij te kunnen delen wel naar. Maar ja...ik kan het niet veranderen. Hoop dat langdurige zorg nooit nodig zal zijn....
zaterdag 28 december 2024 om 19:03
Hier had ik alleen maar mot met mijn broertje toen mijn vader kwam te overlijden. We kunnen prima door een deur maar hij had op het hele sterf- en rouwproces een hele andere visie dan ik. Ik heb dat echt als last ervaren, dat het niet op mijn eigen manier kon en dat er constant mot was over hoe het zou moeten.
Om het hele “ steun aan elkaar” ook maar weer even in perspectief te zetten…
Om het hele “ steun aan elkaar” ook maar weer even in perspectief te zetten…
zaterdag 4 januari 2025 om 12:45
Goed gezegd Bbubbels, ik zelf ben niet opgegroeid als enig kind en mijn partner ook niet, ons kind is dat (helaas) wel. Wie weet lukt het toch nog, een tweede, maar al veel verliezen gehad. Ik romantiseer het soms te veel, dat hele broer/zussen verhaal, omdat ik het niet leuk vind voor ons kind Terwijl ik zelf niet close ben met mijn broer, gewoon nooit geweest. We hadden en hebben ieder ons eigen leven, op vakantie had ik mijn vakantievriendinnen en broer zijn vakantievriendjes. Als we een dagje naar pretpark gingen mochten we vaak ieder een vriendinnetje/vriendje meenemen. We trokken gewoon niet zo met elkaar op. Mijn parter idem dito met zijn broer&zus. Gewoon niet zo'n match met elkaar zijn, en ieder heeft eigen levens. Met Kerst zit mijn familie vooral in buitenland, en mijn partner doet een kort bezoekje aan zijn familie. Toch zou ik graag nog een broer/zusje hebben voor eigen kind. Ook al weet ik dus dondersgoed dat het geen heilige graal is. Kind is gelukkig sociaalvaardig, op vakantie vindt ze (net als ik vroeg) overal wel gezelligheid met andere kinderen, en doet graag mee aan activiteiten. Is misschien meer het idee 'voor later', dat je met iemand anders hetzelfde gezinsverleden deelt, en de zorg kunnen delen voor je ouders.
zaterdag 4 januari 2025 om 15:05
Hier ook tot mijn 11e enig kind geweest. Daarna kregen mijn ouders partners die ook kinderen hadden. Vond/vind beide situaties prima. Ik merk vaak dat enig kinderen sneller contact maken en hun vriendschappen inniger onderhouden, zodat er toch een “gevoelstemperatuur” broer/zus relatie ontstaat.
Het enige wat ik me nu weleens afvraag is: hoe zou een broer of zus van mij eruit hebben gezien en hoe zou het karakter zijn geweest?
Er alleen voor staan ben ik niet bang voor; ook al zou ik geen stiefbroers/zussen hebben gehad, dan nog zou ik van mijn vrienden alle hulp krijgen mocht dat in de toekomst nodig zijn. En qua herinneringen; mijn vrienden zijn vrijwel al sinds mijn kleutertijd in mijn leven, dus zij hebben ook herinneringen aan mijn ouders die ik met hen kan delen.
Het enige wat ik me nu weleens afvraag is: hoe zou een broer of zus van mij eruit hebben gezien en hoe zou het karakter zijn geweest?
Er alleen voor staan ben ik niet bang voor; ook al zou ik geen stiefbroers/zussen hebben gehad, dan nog zou ik van mijn vrienden alle hulp krijgen mocht dat in de toekomst nodig zijn. En qua herinneringen; mijn vrienden zijn vrijwel al sinds mijn kleutertijd in mijn leven, dus zij hebben ook herinneringen aan mijn ouders die ik met hen kan delen.
zaterdag 4 januari 2025 om 18:26
Zelf geen ervaring, maar uit onderzoeken blijkt dat enig kinderen gemiddeld genomen even sociaal zijn als kinderen met broers en zussen en evenveel vrienden hebben. En ze zijn zelfs iets gelukkiger dan kinderen met broers en zussen.
Maar als je anders had gewild voor je kind en voor jezelf, doet het natuurlijk gewoon pijn
Maar als je anders had gewild voor je kind en voor jezelf, doet het natuurlijk gewoon pijn
zondag 5 januari 2025 om 14:02
Over het sociaal gedrag maak ik me zeker geen zorgen, denk dat dit voor een groot deel in het kind zit en deels in de opvoeding. Ik ben in ieder geval niet meer of minder sociaal geworden door het hebben van een broerMolly schreef: ↑04-01-2025 18:26Zelf geen ervaring, maar uit onderzoeken blijkt dat enig kinderen gemiddeld genomen even sociaal zijn als kinderen met broers en zussen en evenveel vrienden hebben. En ze zijn zelfs iets gelukkiger dan kinderen met broers en zussen.
Maar als je anders had gewild voor je kind en voor jezelf, doet het natuurlijk gewoon pijn
Een groter gezin had ik wel voor iedereen leuker gevonden, terwijl dat natuurlijk een aanname is, geen idee hoe het zou uitpakken.
zondag 5 januari 2025 om 17:32
Ik heb 2 broers maar voor t mantelzorgen voor mijn ouders sta/stond ik er toch echt alleen voor. Ik doe het met liefde, maar soms knaagt het wel.Bbubbels schreef: ↑28-12-2024 19:03Hier had ik alleen maar mot met mijn broertje toen mijn vader kwam te overlijden. We kunnen prima door een deur maar hij had op het hele sterf- en rouwproces een hele andere visie dan ik. Ik heb dat echt als last ervaren, dat het niet op mijn eigen manier kon en dat er constant mot was over hoe het zou moeten.
Om het hele “ steun aan elkaar” ook maar weer even in perspectief te zetten…
Wij hameren bij onze puber erop dat vriendschappen erg belangrijk zijn in je leven. In ons huis hangt een bordje met de tekst 'friends are family you choose'. Dat is een belangrijke levensmotto bij ons.
Twee dingen zijn oneindig, het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker. A. Einstein
zondag 5 januari 2025 om 19:30
Tuurlijk. En tegelijkertijd heb ik al zoveel geluk gehad met mijn kind, dat ik ook vind dat mijn handen al gevuld zijn. Er is maar een kind nodig om moeder te zijn en dat kind heb ik mogen krijgen. Ik heb er inmiddels ook vrede mee dat dit het is… En ik heb met haar komst genoeg om dankbaar voor te zijn.Molly schreef: ↑04-01-2025 18:26Zelf geen ervaring, maar uit onderzoeken blijkt dat enig kinderen gemiddeld genomen even sociaal zijn als kinderen met broers en zussen en evenveel vrienden hebben. En ze zijn zelfs iets gelukkiger dan kinderen met broers en zussen.
Maar als je anders had gewild voor je kind en voor jezelf, doet het natuurlijk gewoon pijn
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
