Kinderen
alle pijlers
Ervaring uitzitten reflux/darmklachten
woensdag 12 mei 2021 om 17:10
Hoi allen,
Mijn dochter van bijna 5 maanden kreeg na 3 maanden hevige voedingsproblemen. Enorm krijsen tijdens de fles, met vreselijk veel moeite gingen er de nodige milliliters in. Iedere fles was een gevecht waarbij je op den duur zelf ook zit mee te huilen.
Inmiddels zijn we dus al 2 maanden bezig met diëtistes, kinderarts, fysio, prelogopediste en als laatste een bezoek aan de osteopaat.
Ze zit op Neocate voeding om kma uit te sluiten, krijgt de hoogste dosering Nexium en met Forlax is haar ontlasting weer regelmatig. Het hele scherpe van het begin wat waarschijnlijk voortkwam uit een geïrriteerde slokdarm is er vanaf. Prelogopediste constateerde geen rare drinktechniek, osteopaat voelde wel wat spanning in haar lijfje maar het is nog afwachten of zijn behandeling resultaat heeft. Volgens de kinderarts zal het nu wachten zijn tot de omslag komt omdat andere dingen uitsluiten niet nodig zijn. Het is niet aannemelijk dat ze iets anders lichamelijks mankeert want ze groeit immers goed. ( waarschijnlijk ook mede doordat wij uren de tijd nemen er voeding in te krijgen, vraag dus niet hoe).
Wat nu overblijft is een soort van vol gevoel en krampen. Ze drinkt vaak een tiental cc achter elkaar en stopt dan. We laten haar vaak boeren en pauzeren. We proberen te stoppen als ze niet meer hoeft maar na een nacht slaap en maar hooguit 60cc willen drinken gaat een beetje tegen je gevoel in. We geven de fles gemiddeld 45 tot 60 min. De tijd.
Ook hapjes gestart om dat dit uiteindelijk alleen maar goed is maar heb het idee dat ze daar ook aardig last van heeft.
We zitten nu een beetje op het punt, we hebben alles geprobeerd en halen alles uit de kast wat nodig is om er voldoende voeding in te krijgen. Het zal nu uitzitten zijn tot ze ouder is en haar maagklepje en darmen goed werken.
Zijn er hier dames die hetzelfde hebben meegemaakt? Alles geprobeerd en uiteindelijk uitzitten de oplossing was? Na welke leeftijd ging het beter?
We zijn inmiddels zo moe en we weten dat het over gaat een keer. Maar wanneer..,,
Mijn dochter van bijna 5 maanden kreeg na 3 maanden hevige voedingsproblemen. Enorm krijsen tijdens de fles, met vreselijk veel moeite gingen er de nodige milliliters in. Iedere fles was een gevecht waarbij je op den duur zelf ook zit mee te huilen.
Inmiddels zijn we dus al 2 maanden bezig met diëtistes, kinderarts, fysio, prelogopediste en als laatste een bezoek aan de osteopaat.
Ze zit op Neocate voeding om kma uit te sluiten, krijgt de hoogste dosering Nexium en met Forlax is haar ontlasting weer regelmatig. Het hele scherpe van het begin wat waarschijnlijk voortkwam uit een geïrriteerde slokdarm is er vanaf. Prelogopediste constateerde geen rare drinktechniek, osteopaat voelde wel wat spanning in haar lijfje maar het is nog afwachten of zijn behandeling resultaat heeft. Volgens de kinderarts zal het nu wachten zijn tot de omslag komt omdat andere dingen uitsluiten niet nodig zijn. Het is niet aannemelijk dat ze iets anders lichamelijks mankeert want ze groeit immers goed. ( waarschijnlijk ook mede doordat wij uren de tijd nemen er voeding in te krijgen, vraag dus niet hoe).
Wat nu overblijft is een soort van vol gevoel en krampen. Ze drinkt vaak een tiental cc achter elkaar en stopt dan. We laten haar vaak boeren en pauzeren. We proberen te stoppen als ze niet meer hoeft maar na een nacht slaap en maar hooguit 60cc willen drinken gaat een beetje tegen je gevoel in. We geven de fles gemiddeld 45 tot 60 min. De tijd.
Ook hapjes gestart om dat dit uiteindelijk alleen maar goed is maar heb het idee dat ze daar ook aardig last van heeft.
We zitten nu een beetje op het punt, we hebben alles geprobeerd en halen alles uit de kast wat nodig is om er voldoende voeding in te krijgen. Het zal nu uitzitten zijn tot ze ouder is en haar maagklepje en darmen goed werken.
Zijn er hier dames die hetzelfde hebben meegemaakt? Alles geprobeerd en uiteindelijk uitzitten de oplossing was? Na welke leeftijd ging het beter?
We zijn inmiddels zo moe en we weten dat het over gaat een keer. Maar wanneer..,,
woensdag 12 mei 2021 om 19:22
Bedankt voor je reactie. Met de Neocate voeding blijft ze dus klachten houden. Het is dus de vraag of ze kma heeft. Maar het was zo dramatisch dat we eerst vol alles ingezet hebben om straks te kijken wat er af kan. Meestal doen ze dat andersom.Parella schreef: ↑12-05-2021 17:37Wat een gedoe joh. Ik herken het wel, alleen bij ons sloeg het grotendeels om toen we hypoallergene melk kregen met 3 maanden. Fles geven bleef geklooi maar het huilen stopte toen.
Hoe gaat het slapen? Wat bij ons ook veel verschil maakte was een strak ritme en stoppen met een uur de fles geven. Na 15 minuten stoppen werd ons aangeraden. Wat ook hielp was na het slaapje voeden ipv ervoor. En wat hielp was erop uit gaan en dan onderweg in de kinderwagen de fles of hapjes geven, dan was ze afgeleid en ging het veel beter.
Jouw kind is 5 maanden, die mag inderdaad hapjes, dat scheelt alweer wat qua honger. Loslaten is het vooral dat je kan doen.
Slapen gaat best ok. Overdag heeft ze steeds meer een ritme en savonds en snachts slaapt ze bijna altijd. We moeten haar wel vaak in slaap helpen maargoed, ze is nog maar bijna 5 maanden.
Ze kan ook veel lachen tussendoor. Dus er zijn zeker ook veel dingen die goed gaan.
Maarja, we moeten ook werken. Dus ze gaat 2 dagen naar het kdv. Dat ging eerst niet zo goed, lag ook aan of er een leidster was met veel geduld. Heb haar nu op een babygroep gezet en hoop dat de leidsters haar daar nu goed gaan leren kennen zodat ze er wat voeding in krijgen en ik een keer onbezorgd een hele dag kan werken.
Afleiden werkt hier wat averechts helaas
maar is wel een goede. Eerder stoppen probeer ik nu vaak ook. Dus inderdaad misschien meer loslaten en vertrouwen dat ze het later wel weer inhaalt.
woensdag 12 mei 2021 om 20:27
Herkenbaar. Drinken ging wel redelijk, maar daarna veel krijsen/huilen/hikken/overstrekken. Na opname in het ziekenhuis over op Neocate en Omeprazol. Dit ging 4 dagen goed, daarna van kwaad tot erger. Iedere fles een gevecht, dronk 10cc en gilde het uit, troosten, weer 10cc enz. Hapte daardoor weer veel lucht mee met nog meer krampen tot gevolg. Fysio, logopedie, osteopaat. Overal geweest zonder succes.
We zijn, na maanden proberen, resoluut gestopt met Neocate en weer over gestapt op Nutrilon. Dit omdat de klachten hetzelfde bleven en daarmee volgens de kinderarts KMA uitgesloten. Ze dronk de eerste fles 120 cc zonder problemen... waarschijnlijk vond ze de Neocate echt niet te rammen. En terecht ook, neem voor de grap eens een slok.
Zijn er nog andere symptomen die kunnen wijzen op KMA?
We zijn, na maanden proberen, resoluut gestopt met Neocate en weer over gestapt op Nutrilon. Dit omdat de klachten hetzelfde bleven en daarmee volgens de kinderarts KMA uitgesloten. Ze dronk de eerste fles 120 cc zonder problemen... waarschijnlijk vond ze de Neocate echt niet te rammen. En terecht ook, neem voor de grap eens een slok.
Zijn er nog andere symptomen die kunnen wijzen op KMA?
woensdag 12 mei 2021 om 23:08
Wat jij zegt is ook door mijn hoofd gegaan. Misschien vind ze het gewoon niet te drinken. Er zijn geen keiharde symptomen die wijzen op kma. Reflux zou er door verergerd kunnen worden, dus dat misschien, ze heeft wat eczeem maar niet super veel. Het is dus de vraag of ze het heeft. Misschien als de rust weer wat terug is eens wat proberen. Ik heb nog een diepvries vol borstvoeding. Maar ik vind dat wel heel spannend hoor. Ookal heeft ze de eerste maanden op de borstvoeding nergens last van gehad.Gatonegro schreef: ↑12-05-2021 20:27Herkenbaar. Drinken ging wel redelijk, maar daarna veel krijsen/huilen/hikken/overstrekken. Na opname in het ziekenhuis over op Neocate en Omeprazol. Dit ging 4 dagen goed, daarna van kwaad tot erger. Iedere fles een gevecht, dronk 10cc en gilde het uit, troosten, weer 10cc enz. Hapte daardoor weer veel lucht mee met nog meer krampen tot gevolg. Fysio, logopedie, osteopaat. Overal geweest zonder succes.
We zijn, na maanden proberen, resoluut gestopt met Neocate en weer over gestapt op Nutrilon. Dit omdat de klachten hetzelfde bleven en daarmee volgens de kinderarts KMA uitgesloten. Ze dronk de eerste fles 120 cc zonder problemen... waarschijnlijk vond ze de Neocate echt niet te rammen. En terecht ook, neem voor de grap eens een slok.
Zijn er nog andere symptomen die kunnen wijzen op KMA?
donderdag 13 mei 2021 om 08:28
Zo ging het hier ook. Wel wat eczeem maar dat was het. Wij zijn van het ene op het andere moment overgestapt zonder mengen o.i.d.
De buikpijn bleef na het overstappen, dat was inderdaad uitzitten en ook nu nog zijn we voorzichtig met wat we haar geven, maar de fles was niet meer zo'n gevecht. Met Neocate duurde het soms 1.5 uur met veel huilen voor de helft van de fles leeg was. Zo sneu. En de hele dag alleen maar bezig met die strijd, aan knuffelen en spelen kom je anper toe. Ze dronk alleen het nodige om in leven te blijven en weigerde de rest. Viel ook af en ze was al niet zo groot.
Bespreek het inderdaad eens met de arts zou ik zeggen. Heel veel succes!
De buikpijn bleef na het overstappen, dat was inderdaad uitzitten en ook nu nog zijn we voorzichtig met wat we haar geven, maar de fles was niet meer zo'n gevecht. Met Neocate duurde het soms 1.5 uur met veel huilen voor de helft van de fles leeg was. Zo sneu. En de hele dag alleen maar bezig met die strijd, aan knuffelen en spelen kom je anper toe. Ze dronk alleen het nodige om in leven te blijven en weigerde de rest. Viel ook af en ze was al niet zo groot.
Bespreek het inderdaad eens met de arts zou ik zeggen. Heel veel succes!
donderdag 13 mei 2021 om 08:58
Wij hebben iets soortgelijks gehad met onze dochter, rond vier maanden stopte zij met drinken (gelijk met overgang bv naar kv). Toen eerst pepti geprobeerd maar werkte niet. Daarna met ranitidine (dat werd toen nog gegeven) ging het ietsje beter. Met behulp vd pre logopedie haar drinken aangepakt. Er was ook niks mis met haar techniek maar de hypothese was dat mijn dochter niet meer dronk omdat het haar eerder zoveel pijn deed. Ze dronk het hoognodige zeg maar. En ze groeide ook goed. Wat ik het meest frustrerende vond was dat mensen om me heen zeiden niet zo moeilijk doen joh, ze groeit toch goed. Ja alleen maar omdat ik zo investeer in dat drinken... Het werd erg eenzaam.
Met Behulp vd logopediste een manier gevonden om m'n dochter weer aan het drinken te krijgen. We bakerden haar tijdens drink moment in in een hydrofiel en ze lag op de bank. Op schoot drinken weigerde ze pertinent (dat deed ze pas weer rond haar eerste verjaardag). En zo lag ze dan in die hydrofiele doek, hoofd op zij (ze keek je niet aan) die fles te drinken. En ook de regel dat een drink moment in begin (toen ze nog moest wennen) niet langer dan 45 min mocht duren en langzaam afbouwen naar max 30. Dochter moest dan 'leren' dat ze niet de hele dag maar kleine beetje kon drinken.En ik moest loslaten dat ze,zeker in het begin dus soms maar 30cc per voeding dronk. Dat vond ik lastig maar haar groei werd extra in de gaten gehouden dus ik ging er voor. Want wat je zegt, dat continue voeden, het breekt zo op. En dat huilen tijdens de voeding, terwijl dat toch juist een fijn momentje moet zijn. Het duurde best even maar uiteindelijk gingen de meeste flessen wel redelijk. Rond 9 maanden konden we het inbakeren afbouwen tijdens het drinken, ze dronk dan zelf haar flesje in de wipper. En wat ik zei pas rond haar 1ste verjaardag had ze er genoeg vertrouwen in dat ze weer op schoot ging drinken. Maarja toen kreeg ze alleen nog maar voor het slapen een flesje. Gelukkig is ze verder een knuffelkontje gebleven en zit ze (nog steeds, ruim 2) graag bij papa of mama op schoot.
Met 6 maanden waren we op vakantie en was de ranitidine bijna op. In Frankrijk hadden ze dat niet. We zijn toen de dosering gaan minderen om hopelijk uit te komen. Maar dat lukte niet, meteen een terugval. Uiteindelijk uit weten te zingen tot we weer in NL waren. Toen ze 10 maanden was kwam in 't nieuwe dat er (mogelijk) kankerverwekkende stoffen in ranitidine zaten. We moesten abrupt stoppen en mochten omeprazole geven. We wilden eerst wel weer proberen zonder überhaupt medicijnen, omdat afbouwen van omeprazole ook lastig kan zijn ivm rebound. En wonderwel ging het ineens goed. Geen terugval meer.
De overgang naar vast voedsel was helaas wel heel pittig en ze ging toen ook echt afvallen omdat ze gewoon niet meer genoeg had aan de melk en zo weinig eten. Uiteindelijk kwam ook dat goed en voor een peuter eet ze best goed
Ik wil je veel sterkte wensen in dit proces. Het is intensief en eenzaam. Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Met Behulp vd logopediste een manier gevonden om m'n dochter weer aan het drinken te krijgen. We bakerden haar tijdens drink moment in in een hydrofiel en ze lag op de bank. Op schoot drinken weigerde ze pertinent (dat deed ze pas weer rond haar eerste verjaardag). En zo lag ze dan in die hydrofiele doek, hoofd op zij (ze keek je niet aan) die fles te drinken. En ook de regel dat een drink moment in begin (toen ze nog moest wennen) niet langer dan 45 min mocht duren en langzaam afbouwen naar max 30. Dochter moest dan 'leren' dat ze niet de hele dag maar kleine beetje kon drinken.En ik moest loslaten dat ze,zeker in het begin dus soms maar 30cc per voeding dronk. Dat vond ik lastig maar haar groei werd extra in de gaten gehouden dus ik ging er voor. Want wat je zegt, dat continue voeden, het breekt zo op. En dat huilen tijdens de voeding, terwijl dat toch juist een fijn momentje moet zijn. Het duurde best even maar uiteindelijk gingen de meeste flessen wel redelijk. Rond 9 maanden konden we het inbakeren afbouwen tijdens het drinken, ze dronk dan zelf haar flesje in de wipper. En wat ik zei pas rond haar 1ste verjaardag had ze er genoeg vertrouwen in dat ze weer op schoot ging drinken. Maarja toen kreeg ze alleen nog maar voor het slapen een flesje. Gelukkig is ze verder een knuffelkontje gebleven en zit ze (nog steeds, ruim 2) graag bij papa of mama op schoot.
Met 6 maanden waren we op vakantie en was de ranitidine bijna op. In Frankrijk hadden ze dat niet. We zijn toen de dosering gaan minderen om hopelijk uit te komen. Maar dat lukte niet, meteen een terugval. Uiteindelijk uit weten te zingen tot we weer in NL waren. Toen ze 10 maanden was kwam in 't nieuwe dat er (mogelijk) kankerverwekkende stoffen in ranitidine zaten. We moesten abrupt stoppen en mochten omeprazole geven. We wilden eerst wel weer proberen zonder überhaupt medicijnen, omdat afbouwen van omeprazole ook lastig kan zijn ivm rebound. En wonderwel ging het ineens goed. Geen terugval meer.
De overgang naar vast voedsel was helaas wel heel pittig en ze ging toen ook echt afvallen omdat ze gewoon niet meer genoeg had aan de melk en zo weinig eten. Uiteindelijk kwam ook dat goed en voor een peuter eet ze best goed
Ik wil je veel sterkte wensen in dit proces. Het is intensief en eenzaam. Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
donderdag 13 mei 2021 om 13:37
Veel herkenbare dingen in je verhaal. Hier is de ellende ook begonnen bij de overgang van bv naar kv. Bij mijn eerste dochter waren we rond die tijd ook gestart met omeprazol en daarna had ik een ander kind. Dus ik dacht, hup doen we nu ook maar en dan bouw ik wel weer af rond 6mnd net zoals bij dochter nr 1. Maar helaas liep dat anders.Teckeltje88 schreef: ↑13-05-2021 08:58Wij hebben iets soortgelijks gehad met onze dochter, rond vier maanden stopte zij met drinken (gelijk met overgang bv naar kv). Toen eerst pepti geprobeerd maar werkte niet. Daarna met ranitidine (dat werd toen nog gegeven) ging het ietsje beter. Met behulp vd pre logopedie haar drinken aangepakt. Er was ook niks mis met haar techniek maar de hypothese was dat mijn dochter niet meer dronk omdat het haar eerder zoveel pijn deed. Ze dronk het hoognodige zeg maar. En ze groeide ook goed. Wat ik het meest frustrerende vond was dat mensen om me heen zeiden niet zo moeilijk doen joh, ze groeit toch goed. Ja alleen maar omdat ik zo investeer in dat drinken... Het werd erg eenzaam.
Met Behulp vd logopediste een manier gevonden om m'n dochter weer aan het drinken te krijgen. We bakerden haar tijdens drink moment in in een hydrofiel en ze lag op de bank. Op schoot drinken weigerde ze pertinent (dat deed ze pas weer rond haar eerste verjaardag). En zo lag ze dan in die hydrofiele doek, hoofd op zij (ze keek je niet aan) die fles te drinken. En ook de regel dat een drink moment in begin (toen ze nog moest wennen) niet langer dan 45 min mocht duren en langzaam afbouwen naar max 30. Dochter moest dan 'leren' dat ze niet de hele dag maar kleine beetje kon drinken.En ik moest loslaten dat ze,zeker in het begin dus soms maar 30cc per voeding dronk. Dat vond ik lastig maar haar groei werd extra in de gaten gehouden dus ik ging er voor. Want wat je zegt, dat continue voeden, het breekt zo op. En dat huilen tijdens de voeding, terwijl dat toch juist een fijn momentje moet zijn. Het duurde best even maar uiteindelijk gingen de meeste flessen wel redelijk. Rond 9 maanden konden we het inbakeren afbouwen tijdens het drinken, ze dronk dan zelf haar flesje in de wipper. En wat ik zei pas rond haar 1ste verjaardag had ze er genoeg vertrouwen in dat ze weer op schoot ging drinken. Maarja toen kreeg ze alleen nog maar voor het slapen een flesje. Gelukkig is ze verder een knuffelkontje gebleven en zit ze (nog steeds, ruim 2) graag bij papa of mama op schoot.
Met 6 maanden waren we op vakantie en was de ranitidine bijna op. In Frankrijk hadden ze dat niet. We zijn toen de dosering gaan minderen om hopelijk uit te komen. Maar dat lukte niet, meteen een terugval. Uiteindelijk uit weten te zingen tot we weer in NL waren. Toen ze 10 maanden was kwam in 't nieuwe dat er (mogelijk) kankerverwekkende stoffen in ranitidine zaten. We moesten abrupt stoppen en mochten omeprazole geven. We wilden eerst wel weer proberen zonder überhaupt medicijnen, omdat afbouwen van omeprazole ook lastig kan zijn ivm rebound. En wonderwel ging het ineens goed. Geen terugval meer.
De overgang naar vast voedsel was helaas wel heel pittig en ze ging toen ook echt afvallen omdat ze gewoon niet meer genoeg had aan de melk en zo weinig eten. Uiteindelijk kwam ook dat goed en voor een peuter eet ze best goed
Ik wil je veel sterkte wensen in dit proces. Het is intensief en eenzaam. Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Nu zijn we gestart met ranitidine. Man was met haar bij de huisarts en zij gaf hier de voorkeur aan. Deed geen fluit. Snel overgestapt op omeprazol, deed niet voldoende, dosering verdubbeld, deed wel meer maar nog niet voldoende. Toen iom kinderarts over op hoge dosering Nexium. Dat deed eindelijk iets.
Dat eenzaam voelen is ook zoooo herkenbaar. Iedere keer werd er gezegd, ze groeit goed, de hoeveelheid die ze drinkt is niet eens zo belangrijk. Ondertussen zat ik met een krijsend oncomfortabel kind. Ze moesten eens weten hoeveel moeite we deden om haar te laten groeien. Precies zoals jij omschrijft.
Sinds ik gister met haar bij de osteopaat ben geweest drinkt ze rustiger. Met minder ongemak en ook doorgaans grotere hoeveelheden. Ik was er wat sceptisch over en het kan nog steeds toeval zijn, maar we houden hoop.
Tot die tijd zullen we er denk ik een weg in moeten vinden. Zodat zij zich prettig voelt, ook op het kdv drinkt en wij toch onze normale werkzaamheden en dingen kunnen doen.
Het drukt zo’n stempel de laatste tijd.
Ik probeer het ook nuchter te bekijken maar het blijft lastig. Zeker na zo’n strijdfles. Ik ga wel proberen er iets kortere sessies van te maken. En dat zal ik op het kdv ook zeggen. Dan maar wat vaker wat minder. Dat doe ik nu ook wel eens op slechte dagen.
Bedankt voor het delen van je verhaal.
zaterdag 15 mei 2021 om 10:07
Hier bij jongste ook reflux en kma. We hebben de eerste paar maanden vooral aan kma gedacht waardoor het krijsen bleef. Hij spuugde niet maar slikte de hele dag door melk weg. Na 5 maanden was ik het zat en wilde ik medicatie, kreeg ranitidine en na 2 weken was het eindelijk niet meer de hele dag krijsen. Rond 10 maanden geprobeerd af te bouwen zonder succes, uiteindelijk rond 1 jaar lukte dat wel. Ik heb altijd borstvoeding gegeven dus herken niet het fles weigeren (ja wilde wel neocate geven maar dat weigerde hij dus toch maar door met borstvoeding). Vond het kma dieet zelf redelijk te doen maar de vele opmerkingen van de omgeving vervelender (ah, dit kan heus wel). Ik denk dat doordat hij altijd dronk tegen de pijn (en dus dagen en nachtenlang doorging) hij wel genoeg aankwam. Kinderarts was dus ook niet heel erg overtuigd. Inmiddels is het een peuter waarvan we denken dat de kma over is (geen bloed meer bij ontlasting) en de reflux ook. Al wordt hij nog steeds altijd krijsend wakker in een plasje zuur…
