Kinderen
alle pijlers
Geboren in de jaren 70, 80 of 90? Donorkind?
dinsdag 23 januari 2024 om 15:35
Geen idee of ik bij de goede pijler zit.
Allereerst een tip:
https://podcastluisteren.nl/pod/De-Kwak-Kwaakt
Een paar jaar geleden kwam ik erachter doordat iemand zich versprak dat ik een donorkind was. De bedoeling was dat dit tot de dood van mijn ouders en ook mijn eigen dood geheim zou blijven. Als de verspreking er niet was geweest was ik er nooit achtergekomen.
Daarom wil ik nu proberen andere volwassenen te helpen. De onzichtbare groep donorkinderen. Die hun levenlang al worden voorgelogen door mensen die jou leerden dat je eerlijk moest zijn.
Eerlijk? Ik had nooit verwacht dat ik een donorkind zou zijn. Mijn moeder kon achteraf gezien bijzonder goed liegen. Ze had een uitgebreid verhaal klaar over zwangerschappen die niet goed gingen en uiteindelijk na jaren die wonderdokter die haar en mijn vader geholpen heeft.
Dat mijn broer en ik niet op mijn ouders of elkaar leken kon ze ook prima verklaren. Er was altijd wel een oma of neef waar de een of ander kennelijk op leek.
Naar schatting weten ongeveer 40.000 volwassenen niet dat ze een andere biologische vader hebben dan dat ze dachten. De ouders zullen het nooit vertellen. Zij hebben nooit hun verantwoordelijkheid genomen wat betreft kans op relaties met halfbroers en zussen. Of ernstige erfelijke ziektes. Overal werd over gelogen.
De ouders komen op een leeftijd dat ze zullen overlijden. Missie geslaagd, zij hun kinderen, de kinderen zelf, en vele anderen levenslang voorgelogen en met de leugens dan sterven.
De donoren worden ook ouder en zijn al vaak niet meer in leven.
Ik hoop dat ik op deze manier mensen wakker kan schudden die denken dit kan weleens over mij gaan.
Iedereen van de 40.000 personen die nog op tijd erachter komt is er één. Op wat kleine campagnes na stopt de overheid alles in de doofpot.
Doe een test bij Ancestry of Myheritage en laat je helpen door mensen die dat goed kunnen.
Ik heb inmiddels 11 halfbroers en zussen gevonden en ben zo blij dat ik niet meer in een leugen leef.
Handige link: https://pzz.to/click?uid=13240&referrer ... %20this%7D
Allereerst een tip:
https://podcastluisteren.nl/pod/De-Kwak-Kwaakt
Een paar jaar geleden kwam ik erachter doordat iemand zich versprak dat ik een donorkind was. De bedoeling was dat dit tot de dood van mijn ouders en ook mijn eigen dood geheim zou blijven. Als de verspreking er niet was geweest was ik er nooit achtergekomen.
Daarom wil ik nu proberen andere volwassenen te helpen. De onzichtbare groep donorkinderen. Die hun levenlang al worden voorgelogen door mensen die jou leerden dat je eerlijk moest zijn.
Eerlijk? Ik had nooit verwacht dat ik een donorkind zou zijn. Mijn moeder kon achteraf gezien bijzonder goed liegen. Ze had een uitgebreid verhaal klaar over zwangerschappen die niet goed gingen en uiteindelijk na jaren die wonderdokter die haar en mijn vader geholpen heeft.
Dat mijn broer en ik niet op mijn ouders of elkaar leken kon ze ook prima verklaren. Er was altijd wel een oma of neef waar de een of ander kennelijk op leek.
Naar schatting weten ongeveer 40.000 volwassenen niet dat ze een andere biologische vader hebben dan dat ze dachten. De ouders zullen het nooit vertellen. Zij hebben nooit hun verantwoordelijkheid genomen wat betreft kans op relaties met halfbroers en zussen. Of ernstige erfelijke ziektes. Overal werd over gelogen.
De ouders komen op een leeftijd dat ze zullen overlijden. Missie geslaagd, zij hun kinderen, de kinderen zelf, en vele anderen levenslang voorgelogen en met de leugens dan sterven.
De donoren worden ook ouder en zijn al vaak niet meer in leven.
Ik hoop dat ik op deze manier mensen wakker kan schudden die denken dit kan weleens over mij gaan.
Iedereen van de 40.000 personen die nog op tijd erachter komt is er één. Op wat kleine campagnes na stopt de overheid alles in de doofpot.
Doe een test bij Ancestry of Myheritage en laat je helpen door mensen die dat goed kunnen.
Ik heb inmiddels 11 halfbroers en zussen gevonden en ben zo blij dat ik niet meer in een leugen leef.
Handige link: https://pzz.to/click?uid=13240&referrer ... %20this%7D
bamboetafeltje wijzigde dit bericht op 02-05-2024 12:48
15.45% gewijzigd
woensdag 24 januari 2024 om 15:27
Zeker een paar keer kort erover gesproken. Mijn moeder moest en zou persé een baby en was bereid tot het uiterste te gaan en in dit plan mee te gaan. Waar anderen afhaakten was het voor haar geen probleem om zwanger te raken van een wildvreemde en iedereen behalve mijn vader jarenlang te bedonderen. Zolang zij maar een kind zou krijgen. Het was blinde focus op een baby, het maakte niets uit wie of wat ze daarvoor moest bedonderen of van wie het zou zijn.
woensdag 24 januari 2024 om 15:27
En misschien wilde je ouders voorkomen dat jij dat zo voelde en hebben ze daarom gelogen.Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:07Ja nu ik dit lees, dit komt ook echt binnen bij mij. Eigenlijk word je voor een gedeelte echt ontkend. Als er maar een kind in die wieg kwam. Maakt niet uit hoe of wat, van wie dan ook er moest persé een kind komen. Dat voelt zo leeg.
woensdag 24 januari 2024 om 15:29
Misschien omdat je ouders meer dan gebruikelijk hun best hebben gedaan om zwanger te worden van jou? Dat ze zo ontzettend graag een kind wilden dat ze voor een donor kozen, met alle lastige stukken die erbij horen, laat zien dat je echt heel welkom bent. Iemand die 'een kindje is leuk, maar word ik niet zwanger is dat ook goed', niet zoveel moeite doet. Of denk ik verkeerd?
woensdag 24 januari 2024 om 15:31
Recht hebben hebben op de waarheid is niet hetzelfde als dat je ook automatisch gelukkiger bent doordat je de waarheid weet. Dat zijn twee verschillende dingen.Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:22Wat weet jij daarvan, dat kan jij toch helemaal niet voor een ander bepalen.
Elk kind heeft er recht op. Ik ook.
woensdag 24 januari 2024 om 15:34
zou het voor jou anders zijn geweest als je vanaf jongsafaan had geweten dat je vader niet je biologische vader is?Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:27Zeker een paar keer kort erover gesproken. Mijn moeder moest en zou persé een baby en was bereid tot het uiterste te gaan en in dit plan mee te gaan. Waar anderen afhaakten was het voor haar geen probleem om zwanger te raken van een wildvreemde en iedereen behalve mijn vader jarenlang te bedonderen. Zolang zij maar een kind zou krijgen. Het was blinde focus op een baby, het maakte niets uit wie of wat ze daarvoor moest bedonderen of van wie het zou zijn.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 24 januari 2024 om 15:34
Dat slaat toch nergens op. Een ongeplande zwangerschap kan toch enorm veel vreugde met zich meebrengen en een donorkind juist niet of omgekeerd. Het zou toch waanzin zijn om te zeggen dat een donorkind meer gewenst is dan geen donorkind. Mijn kinderen zijn geen donorkinderen maar allemaal extreem gewenst. Een donorkind was echt niet meer gewenst geweest. Wat een rare uitspraak.apiejapie schreef: ↑24-01-2024 15:29Misschien omdat je ouders meer dan gebruikelijk hun best hebben gedaan om zwanger te worden van jou? Dat ze zo ontzettend graag een kind wilden dat ze voor een donor kozen, met alle lastige stukken die erbij horen, laat zien dat je echt heel welkom bent. Iemand die 'een kindje is leuk, maar word ik niet zwanger is dat ook goed', niet zoveel moeite doet. Of denk ik verkeerd?
woensdag 24 januari 2024 om 15:36
En wat maakt dat je het niet kunt zien dat ze dus 'bereid tot het uiterste te gaan ' (jouw woorden) omdat ze jou zo ontzettend graag wilden? Je was ongelooflijk welkom voor je ouders. Wat maakt dat je je afkomst alleen betiteld als leugen en niet als warme liefde voor een nog ongeboren kind? Word niet bijna elk kind geboren uit de wens van een toekomst ouder om papa of mama te mogen zijn? Je bent boos over het verzwijgen en dat kan ik ergens wel begrijpen (maar ik begrijp ook hoe dit tot stand kan komen). Maar hoe komt het dat je niet kunt zien dat je ouders jou juist heel graag wilden? Denk je niet dat zij zelf niet liever op de gebruikelijke manier zwanger waren geraakt? Ze zijn niet bewust een crimineel pad op gegaan met jou als gevolg, en dat dat uit schaamte jarenlang verzwegen is. Ze wilden jouw papa en mama worden omdat ze liefde te geven hebben. Dat is toch ook als waardevol te bekijken?Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:27Zeker een paar keer kort erover gesproken. Mijn moeder moest en zou persé een baby en was bereid tot het uiterste te gaan en in dit plan mee te gaan. Waar anderen afhaakten was het voor haar geen probleem om zwanger te raken van een wildvreemde en iedereen behalve mijn vader jarenlang te bedonderen. Zolang zij maar een kind zou krijgen. Het was blinde focus op een baby, het maakte niets uit wie of wat ze daarvoor moest bedonderen of van wie het zou zijn.
woensdag 24 januari 2024 om 15:37
Het gedeelte liegen was er dan niet geweest, dat is een groot deel natuurlijk. Maar daarnaast had ik me nog steeds een in elkaar geknutseld kind gevoeld. Ik had het nog steeds erg gevonden en was dan denk ik zsm uit huis gegaan. Wel contact blijven houden, maar toch niet de behoefte gehad om dan nog veel bij hun te zijn. De pijn zou ook erg groot zijn.
woensdag 24 januari 2024 om 15:41
Een ongeplande zwangerschap kan zeker veel vreugde geven. Ik zeg niet dat dat niet zo is. Ook zeg ik niet dat kinderen die 'spontaan' komen minder gewenst zijn dan donorkinderen. Ik denk dat het gevoel van de andere reageerder van extra welkom voelen, te maken kan hebben dat je voelt dat je ouders extra hun best hebben gedaan om jou te krijgen het gevoel kan geven van extra welkom zijn. Wie gaat er naar een donor die niet heel heel heel graag zwanger wil worden? Dat doen toch alleen ouders die héél graag een kind willen?Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:34Dat slaat toch nergens op. Een ongeplande zwangerschap kan toch enorm veel vreugde met zich meebrengen en een donorkind juist niet of omgekeerd. Het zou toch waanzin zijn om te zeggen dat een donorkind meer gewenst is dan geen donorkind. Mijn kinderen zijn geen donorkinderen maar allemaal extreem gewenst. Een donorkind was echt niet meer gewenst geweest. Wat een rare uitspraak.
woensdag 24 januari 2024 om 15:42
En als dat zaadje van je biologische vader was?Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 14:38Dat heb ik al eerder uitgelegd. Het voelt in elkaar geknutseld en leeg. Van een wildvreemde een zaadje krijgen en er een kind van krijgen. Niet respectvol naar de kinderen.
Wat heeft dit in godsnaam met respect te maken?
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 24 januari 2024 om 15:42
Nee, niet makkelijk maar never nooit donorkind overwogen. En toen wist ik nog niet dat ik er zelf 1 was. Of van ons samen of niet. En ja ook veel verdriet gehad van al die zwangeren om me heen en al die babyshowers. Maar nee voor ons geen donor. Gelukkig na best een aardige tijd toch nog zwanger geraakt.
woensdag 24 januari 2024 om 15:44
Dat vraag ik me af.
Ik krijg de indruk dat die boosheid van TO een zeer belangrijke functie heeft voor haarzelf.
En als dit onderwerp er niet was geweest had ze mss een ander onderwerp uitgezocht om haar boosheid mee te voeden.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 24 januari 2024 om 15:44
Ik vind het leeg en respectloos voelen om te ontstaan uit oa een donor. Een abstract persoon die mijn moeder niet kende, het voelt zo van even op aliexpress een plastic kit bestellen en dan huppetee zonder enkel menselijk gevoel even een kind in elkaar knutselen. Het past totaal niet bij mij.
woensdag 24 januari 2024 om 15:44
Wat is na een aardige tijd? Heb je gebruik moeten maken van medicatie om te ovuleren of IVF?Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:42Nee, niet makkelijk maar never nooit donorkind overwogen. En toen wist ik nog niet dat ik er zelf 1 was. Of van ons samen of niet. En ja ook veel verdriet gehad van al die zwangeren om me heen en al die babyshowers. Maar nee voor ons geen donor. Gelukkig na best een aardige tijd toch nog zwanger geraakt.
woensdag 24 januari 2024 om 15:46
Bij deze nogmaals mijn vraag; sta je verwerpelijk tegenover elke vorm van zwangerschap/ouderschap dan tussen twee geliefden die op een natuurlijke manier zwanger worden?Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:37Het gedeelte liegen was er dan niet geweest, dat is een groot deel natuurlijk. Maar daarnaast had ik me nog steeds een in elkaar geknutseld kind gevoeld. Ik had het nog steeds erg gevonden en was dan denk ik zsm uit huis gegaan. Wel contact blijven houden, maar toch niet de behoefte gehad om dan nog veel bij hun te zijn. De pijn zou ook erg groot zijn.
woensdag 24 januari 2024 om 15:46
Heel eerlijk. Ik ken ze niet eigenlijk. Die vrouwen of stellen die als het niet lukt besluiten om het dan maar te laten. Die gaan in mijn omgeving allemaal de medische molen in. IUI IVF en wat er allemaal nog meer kan tegenwoordig. Er is maar 1 stel die ik ken waarbij het medische circuit uiteindelijk geen baby opleverde, omdat de man gewoon totaal onvruchtbaar bleek. En zij hebben met een zaaddonor een kind gekregen.Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:13Er zijn zat vrouwen die graag een kind van hun partner willen en als dat niet lukt dat ze het vol pijn laten. Het samen uit samen thuis gevoel. En nee het is niet altijd zo dat een vrouw denkt ach boeie van wie die zaadcel is, of er ziektes zijn, of het misschien wel een hele rare vieze vent is. Maakt allen niet uit, zolang er maar een kind komt.
Accepteren dat je kinderwens niet wordt vervuld is in mijn omgeving eigenlijk iets wat niemand heeft gekund.
anything that is unrelated to elephants = Irrelephant
woensdag 24 januari 2024 om 15:48
Wat maakt dat je hier zo stellig in bent?Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:42Nee, niet makkelijk maar never nooit donorkind overwogen. En toen wist ik nog niet dat ik er zelf 1 was. Of van ons samen of niet. En ja ook veel verdriet gehad van al die zwangeren om me heen en al die babyshowers. Maar nee voor ons geen donor. Gelukkig na best een aardige tijd toch nog zwanger geraakt.
woensdag 24 januari 2024 om 15:48
Je verdraait de boel.Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:34Dat slaat toch nergens op. Een ongeplande zwangerschap kan toch enorm veel vreugde met zich meebrengen en een donorkind juist niet of omgekeerd. Het zou toch waanzin zijn om te zeggen dat een donorkind meer gewenst is dan geen donorkind. Mijn kinderen zijn geen donorkinderen maar allemaal extreem gewenst. Een donorkind was echt niet meer gewenst geweest. Wat een rare uitspraak.
Een donorkind ontstaat nooit 'per ongeluk', daar doen ouders veel moeite voor. Dat kind is dus altijd zeer gewenst.
Dat zegt niks over niet-donorkinderen, die zijn gelukkig in het overgrote deel van de gevallen ook zeer gewenst. Maar niet altijd.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 24 januari 2024 om 15:49
Maar waarom veroordeel je dat ook bij anderen?Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:42Nee, niet makkelijk maar never nooit donorkind overwogen. En toen wist ik nog niet dat ik er zelf 1 was. Of van ons samen of niet. En ja ook veel verdriet gehad van al die zwangeren om me heen en al die babyshowers. Maar nee voor ons geen donor. Gelukkig na best een aardige tijd toch nog zwanger geraakt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 24 januari 2024 om 15:50
Mijn woorden? Mijn moeders woordenapiejapie schreef: ↑24-01-2024 15:36En wat maakt dat je het niet kunt zien dat ze dus 'bereid tot het uiterste te gaan ' (jouw woorden) omdat ze jou zo ontzettend graag wilden? Je was ongelooflijk welkom voor je ouders. Wat maakt dat je je afkomst alleen betiteld als leugen en niet als warme liefde voor een nog ongeboren kind? Word niet bijna elk kind geboren uit de wens van een toekomst ouder om papa of mama te mogen zijn? Je bent boos over het verzwijgen en dat kan ik ergens wel begrijpen (maar ik begrijp ook hoe dit tot stand kan komen). Maar hoe komt het dat je niet kunt zien dat je ouders jou juist heel graag wilden? Denk je niet dat zij zelf niet liever op de gebruikelijke manier zwanger waren geraakt? Ze zijn niet bewust een crimineel pad op gegaan met jou als gevolg, en dat dat uit schaamte jarenlang verzwegen is. Ze wilden jouw papa en mama worden omdat ze liefde te geven hebben. Dat is toch ook als waardevol te bekijken?
woensdag 24 januari 2024 om 15:51
Dat weet je toch niet. Alsof dat een wetenschap is.Solomio schreef: ↑24-01-2024 15:48Je verdraait de boel.
Een donorkind ontstaat nooit 'per ongeluk', daar doen ouders veel moeite voor. Dat kind is dus altijd zeer gewenst.
Dat zegt niks over niet-donorkinderen, die zijn gelukkig in het overgrote deel van de gevallen ook zeer gewenst. Maar niet altijd.
woensdag 24 januari 2024 om 15:51
Het past niet bij jou, maar wel bij jouw ouders.Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:44Ik vind het leeg en respectloos voelen om te ontstaan uit oa een donor. Een abstract persoon die mijn moeder niet kende, het voelt zo van even op aliexpress een plastic kit bestellen en dan huppetee zonder enkel menselijk gevoel even een kind in elkaar knutselen. Het past totaal niet bij mij.
Bij mij past het dan weer niet om een kind met een partner in elkaar te knutselen.
Zo heeft iedereen z'n eigen voorkeuren.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
woensdag 24 januari 2024 om 15:52
Ik ken ze ook niet. Als je eenmaal in die medische molen zit, verschuiven je grenzen. Het accepteren van ongewenste kinderloosheid is voor iedereen in mijn omgeving iets wat zo moeilijk is. Als je zelf alsnog een kind krijgt, dan begrijp je nog niet hoe dat voor iemand is die totaal met lege handen staat uiteindelijk. Ook al heb je misschien jaren van ongewenste kinderloosheid beleefd en toch hoop gehouden en er toch een kind is gekomen. Zelfs dan is het niet voor te stellen, denk ik, hoe het is als er uiteindelijk niets is. Want waarom zou je dan nog hopen en doorgaan? Ik ken wel mensen die uiteindelijk besloten hebben om helemaal af te zien van die molen omdat ze niet steeds die hoop wilden houden, die hoop en iedere maand die verwachting. Bijvoorbeeld dat de man of de vrouw zich uiteindelijk maar heeft laten steriliseren omdat ze kapotgingen aan die hoop en niet door konden met hun leven.Irrelephant schreef: ↑24-01-2024 15:46Heel eerlijk. Ik ken ze niet eigenlijk. Die vrouwen of stellen die als het niet lukt besluiten om het dan maar te laten. Die gaan in mijn omgeving allemaal de medische molen in. IUI IVF en wat er allemaal nog meer kan tegenwoordig. Er is maar 1 stel die ik ken waarbij het medische circuit uiteindelijk geen baby opleverde, omdat de man gewoon totaal onvruchtbaar bleek. En zij hebben met een zaaddonor een kind gekregen.
Accepteren dat je kinderwens niet wordt vervuld is in mijn omgeving eigenlijk iets wat niemand heeft gekund.
woensdag 24 januari 2024 om 15:52
Ik denk dat je daar de plank juist misslaat en daardoor ook geen begrip voor je ouders kunt opbrengen; het is juist allesbehalve 'zonder enkel menselijk gevoel'. Hoe pijnlijk is het om dolgraag een kind te willen, dat om je heen bij vrienden te zien gebeuren en zelf elke maand met een lege buik te staan? Hoeveel liefde moet je in je hebben om deze stappen tot zwangerschap te zetten?Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:44Ik vind het leeg en respectloos voelen om te ontstaan uit oa een donor. Een abstract persoon die mijn moeder niet kende, het voelt zo van even op aliexpress een plastic kit bestellen en dan huppetee zonder enkel menselijk gevoel even een kind in elkaar knutselen. Het past totaal niet bij mij.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in