Kinderen
alle pijlers
Geboren in de jaren 70, 80 of 90? Donorkind?
dinsdag 23 januari 2024 om 15:35
Geen idee of ik bij de goede pijler zit.
Allereerst een tip:
https://podcastluisteren.nl/pod/De-Kwak-Kwaakt
Een paar jaar geleden kwam ik erachter doordat iemand zich versprak dat ik een donorkind was. De bedoeling was dat dit tot de dood van mijn ouders en ook mijn eigen dood geheim zou blijven. Als de verspreking er niet was geweest was ik er nooit achtergekomen.
Daarom wil ik nu proberen andere volwassenen te helpen. De onzichtbare groep donorkinderen. Die hun levenlang al worden voorgelogen door mensen die jou leerden dat je eerlijk moest zijn.
Eerlijk? Ik had nooit verwacht dat ik een donorkind zou zijn. Mijn moeder kon achteraf gezien bijzonder goed liegen. Ze had een uitgebreid verhaal klaar over zwangerschappen die niet goed gingen en uiteindelijk na jaren die wonderdokter die haar en mijn vader geholpen heeft.
Dat mijn broer en ik niet op mijn ouders of elkaar leken kon ze ook prima verklaren. Er was altijd wel een oma of neef waar de een of ander kennelijk op leek.
Naar schatting weten ongeveer 40.000 volwassenen niet dat ze een andere biologische vader hebben dan dat ze dachten. De ouders zullen het nooit vertellen. Zij hebben nooit hun verantwoordelijkheid genomen wat betreft kans op relaties met halfbroers en zussen. Of ernstige erfelijke ziektes. Overal werd over gelogen.
De ouders komen op een leeftijd dat ze zullen overlijden. Missie geslaagd, zij hun kinderen, de kinderen zelf, en vele anderen levenslang voorgelogen en met de leugens dan sterven.
De donoren worden ook ouder en zijn al vaak niet meer in leven.
Ik hoop dat ik op deze manier mensen wakker kan schudden die denken dit kan weleens over mij gaan.
Iedereen van de 40.000 personen die nog op tijd erachter komt is er één. Op wat kleine campagnes na stopt de overheid alles in de doofpot.
Doe een test bij Ancestry of Myheritage en laat je helpen door mensen die dat goed kunnen.
Ik heb inmiddels 11 halfbroers en zussen gevonden en ben zo blij dat ik niet meer in een leugen leef.
Handige link: https://pzz.to/click?uid=13240&referrer ... %20this%7D
Allereerst een tip:
https://podcastluisteren.nl/pod/De-Kwak-Kwaakt
Een paar jaar geleden kwam ik erachter doordat iemand zich versprak dat ik een donorkind was. De bedoeling was dat dit tot de dood van mijn ouders en ook mijn eigen dood geheim zou blijven. Als de verspreking er niet was geweest was ik er nooit achtergekomen.
Daarom wil ik nu proberen andere volwassenen te helpen. De onzichtbare groep donorkinderen. Die hun levenlang al worden voorgelogen door mensen die jou leerden dat je eerlijk moest zijn.
Eerlijk? Ik had nooit verwacht dat ik een donorkind zou zijn. Mijn moeder kon achteraf gezien bijzonder goed liegen. Ze had een uitgebreid verhaal klaar over zwangerschappen die niet goed gingen en uiteindelijk na jaren die wonderdokter die haar en mijn vader geholpen heeft.
Dat mijn broer en ik niet op mijn ouders of elkaar leken kon ze ook prima verklaren. Er was altijd wel een oma of neef waar de een of ander kennelijk op leek.
Naar schatting weten ongeveer 40.000 volwassenen niet dat ze een andere biologische vader hebben dan dat ze dachten. De ouders zullen het nooit vertellen. Zij hebben nooit hun verantwoordelijkheid genomen wat betreft kans op relaties met halfbroers en zussen. Of ernstige erfelijke ziektes. Overal werd over gelogen.
De ouders komen op een leeftijd dat ze zullen overlijden. Missie geslaagd, zij hun kinderen, de kinderen zelf, en vele anderen levenslang voorgelogen en met de leugens dan sterven.
De donoren worden ook ouder en zijn al vaak niet meer in leven.
Ik hoop dat ik op deze manier mensen wakker kan schudden die denken dit kan weleens over mij gaan.
Iedereen van de 40.000 personen die nog op tijd erachter komt is er één. Op wat kleine campagnes na stopt de overheid alles in de doofpot.
Doe een test bij Ancestry of Myheritage en laat je helpen door mensen die dat goed kunnen.
Ik heb inmiddels 11 halfbroers en zussen gevonden en ben zo blij dat ik niet meer in een leugen leef.
Handige link: https://pzz.to/click?uid=13240&referrer ... %20this%7D
bamboetafeltje wijzigde dit bericht op 02-05-2024 12:48
15.45% gewijzigd
woensdag 24 januari 2024 om 17:21
Dat laatste leest idd zo.apiejapie schreef: ↑24-01-2024 17:07Dat heb ik ook al meermaals gevraagd. Maar er wordt niet op gereageerd. Lijkt erop op to vooral boos en verontwaardigd wil zijn ipv gesprek aangaan met ouders. Waarbij er ook veel vragen gesteld worden en geluisterd wordt naar elkaar. Zoals ik het proef heeft to in haar hoofd dat ze zwaar teleurgesteld is in haar ouders en al het andere ondergeschikt of zelfs onbelangrijk is. En daarmee maak je zowel jezelf als je ouders ongelukkig en is dat een basis voor een slechte (of misschien uiteindelijk verbroken) relatie. Zo zonde! Je kunt ook met elkaar praten, luisteren, begrip voor elkaar hebben en vanuit daar besluiten dat je het graag anders had gezien en zelf misschien andere keuzes had gemaakt. Maar toch begrip voor elkaar proberen te krijgen en zo verbinding te zoeken. Maar to lijkt vooral boos te willen zijn. En ook die vraag is al meermaals gesteld: wat levert die boosheid to op?
Die boosheid mag best lucht krijgen want er zo achterkomen is vreselijk natuurlijk, maar die boosheid lijkt nu vooral gericht op donors in het algemeen en vrouwen die door een donor zwanger (willen) worden, ook weer in het algemeen, gericht.
To, je hebt therapie (gehad) toch? Wat zegt de therapeut?
woensdag 24 januari 2024 om 17:22
Dat staat er al genoeg. Mijn ouders schamen zich rot. De bedoeling was alles stiekem te houden en iedereen voor te liegen totdat iedereen inclusief mijn broer en ik dood zouden zijn.
woensdag 24 januari 2024 om 17:23
Mijn therapeut is zelf ook donorkind en begrijpt mij wel. Ongeveer zelfde gevoel en verdriet dus goede gesprekken.Grobbekuiken_ schreef: ↑24-01-2024 17:21Dat laatste leest idd zo.
Die boosheid mag best lucht krijgen want er zo achterkomen is vreselijk natuurlijk, maar die boosheid lijkt nu vooral gericht op donors in het algemeen en vrouwen die door een donor zwanger (willen) worden, ook weer in het algemeen, gericht.
To, je hebt therapie (gehad) toch? Wat zegt de therapeut?
woensdag 24 januari 2024 om 17:24
woensdag 24 januari 2024 om 17:27
Dat mag. Onze donoren waren goed gescreend. Niet aan de orde verder.Grobbekuiken_ schreef: ↑24-01-2024 17:24Hmmm...daar snap ik to dan wel in als ze het over erfelijkheid en aandoeningen heeft.
woensdag 24 januari 2024 om 17:28
Fijn dat je daar begrip vindt, maar eerlijk gezegd vind ik het eerder jouw boosheid en verdriet bevorderen want ze heeft dezelfde gevoelens. Bevestigen jullie elkaar juist niet zo?Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 17:23Mijn therapeut is zelf ook donorkind en begrijpt mij wel. Ongeveer zelfde gevoel en verdriet dus goede gesprekken.
woensdag 24 januari 2024 om 17:29
Omdat we dat niet nodig vinden. DNA-testen zijn bij onze (ruimschoots volwassen) kinderen niet aan de orde.Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 17:21Waarom zou je dat niet vertellen? En wat ga je zeggen als de kinderen erachter komen? Dna testen worden steeds populairder.
woensdag 24 januari 2024 om 17:29
Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 15:42
Nee, niet makkelijk maar never nooit donorkind overwogen. En toen wist ik nog niet dat ik er zelf 1 was. Of van ons samen of niet. En ja ook veel verdriet gehad van al die zwangeren om me heen en al die babyshowers. Maar nee voor ons geen donor. Gelukkig na best een aardige tijd toch nog zwanger geraakt.
Dat donorschap heb je gelukkig niet hoeven kiezen omdat je uiteindelijk zelf zwanger bent geworden. Donorschap en adoptie zijn mogelijkheden om de ongewenste kinderloosheid alsnog te kunnen vervullen. Jouw ouders kozen destijds met hun hart voor donorschap. Door deze keuze besta jij. Hadden zij hun keuze niet gemaakt dan was je ook niet geboren. Kun je leren omdenken?
De boosheid en het verdriet over je situatie als donorkind is feitelijk een rouwproces over jouw ontstaansgeschiedenis en je bestaansrecht. Dat dit pijn doet is logisch.
Het liefst had je het verhaal over hoe je bent ontstaan op een bepaalde manier gezien, maar de waarheid is anders. Het is aan jou om door alle pijnlagen van het rouwproces heen te gaan. Daar staat geen tijd voor. Dus als je blijft hangen in het verwijten van de keuze van je oudetrs dan dient dat jou waarschijnlijk nog ergens voor.
Als je het verwijt kunt loslaten en erdoorheen shiften dan kom je op een veel diepere laag, wat waarachijnlijk meer verzachting gaat geven.
woensdag 24 januari 2024 om 17:30
Ik ben ook erg benieuwd wat er gezegd gaat worden als het kind erachter komt en er wellicht halfbroers en zussen opduiken. Niet ongebruikelijk. En als de donor inmiddels overleden is en het kind diegene niet meer kan ontmoeten maar dat wel graag wil. Ook niet ongebruikelijk. Ik heb geen idee over wat voor donor we hier spreken maar de meeste donoren doneren wel vaker dan 1 keer en hebben ook vaak ook nog kinderen met een partner. Dat is best wel wat.Grobbekuiken_ schreef: ↑24-01-2024 17:24Hmmm...daar snap ik to dan wel in als ze het over erfelijkheid en aandoeningen heeft.
woensdag 24 januari 2024 om 17:32
Ik had daar nooit voor gekozen. 100 procent niet. Daar waren wij direct uit. Ook niet als de vruchtbare jaren bijna op waren geweest. Gewoon niet. Nooit. Of van ons samen of niet. Ja dat kan he.fruityjuice schreef: ↑24-01-2024 17:29Dat donorschap heb je gelukkig niet hoeven kiezen omdat je uiteindelijk zelf zwanger bent geworden. Donorschap en adoptie zijn mogelijkheden om de ongewenste kinderloosheid alsnog te kunnen vervullen. Jouw ouders kozen destijds met hun hart voor donorschap. Door deze keuze besta jij. Hadden zij hun keuze niet gemaakt dan was je ook niet geboren. Kun je leren omdenken?
De boosheid en het verdriet over je situatie als donorkind is feitelijk een rouwproces over jouw ontstaansgeschiedenis en je bestaansrecht. Dat dit pijn doet is logisch.
Het liefst had je het verhaal over hoe je bent ontstaan op een bepaalde manier gezien, maar de waarheid is anders. Het is aan jou om door alle pijnlagen van het rouwproces heen te gaan. Daar staat geen tijd voor. Dus als je blijft hangen in het verwijten van de keuze van je oudetrs dan dient dat jou waarschijnlijk nog ergens voor.
Als je het verwijt kunt loslaten en erdoorheen shiften dan kom je op een veel diepere laag, wat waarachijnlijk meer verzachting gaat geven.
woensdag 24 januari 2024 om 17:35
Ik vraag me echt af waarom je je kind niet verteld dat het een donorkind is inclusief het complete verhaal. Het lijkt net of jij voor het kind bepaalt wat hij of zij wil. Wat als het kind het wel wil weten en wel bijvoorbeeld met halfzussen wil gaan winkelen. Dan kan dat niet omdat jij dat niet wil? Dat mag het kind toch zelf bepalen lijkt me? Ja het kan dat het kind zegt ik hoef het niet te weten maar er zijn ook echt genoeg donorkinderen waarvan de ouders niet wilden dat het kind het wist en het kind er toch achter is gekomen en erg blij is de waarheid te weten incl soms de donor ontmoeten, zijn kinderen bijvoorbeeld. Het kind mag dat zelf weten toch?
bamboetafeltje wijzigde dit bericht op 24-01-2024 17:37
0.32% gewijzigd
woensdag 24 januari 2024 om 17:37
Hoe bedoel je dat het niet aan de orde is? Er kopen genoeg onwetende donorkinderen een dnatest en komen er zo achter. Is het dan zo dat jij dat voor hun bepaalt? Een volwassene mag dat zelf weten toch? Twee halfzussen van mij deden ook voor de fun zo'n test.
woensdag 24 januari 2024 om 17:39
In ons geval hebben we die keus nooit gegeven. Niemand weet ervan. Niets met schaamte te maken maar anderen hebben er gewoon helemaal niets mee te maken. Wij zijn de ouders. Niet degene die "iets" (anoniem) gedoneerd heeft. Wij staan hier volledig achter (het niet vertellen) en hebben er nooit spijt van gehad.Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 17:35Ik vraag me echt af waarom je je kond niet verteld dat het een donorkind is inclusief het complete verhaal. Het lijkt net of jij voor het kind bepaalt wat hij of zij wil. Wat als het kind het wel wil weten en wel bijvoorbeeld met halfzussen wil gaan winkelen. Dan kan dat niet omdat jij dat niet wil? Dat mag het kind toch zelf bepalen lijkt me? Ja het kan dat het kind zegt ik hoef het niet te weten maar er zijn ook echt genoeg donorkinderen waarvan de ouders niet wilden dat het kind het wist en het kind er toch achter is gekomen en erg blij is de waarheid te weten include soms de donor ontmoeten, zijn kinderen bijvoorbeeld. Het kind mag dat zelf weten toch?
woensdag 24 januari 2024 om 17:40
Klopt! wij bepalen dat!Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 17:37Hoe bedoel je dat het niet aan de orde is? Er kopen genoeg onwetende donorkinderen een dnatest en komen er zo achter. Is het dan zo dat jij dat voor hun bepaalt? Een volwassene mag dat zelf weten toch? Twee halfzussen van mij deden ook voor de fun zo'n test.
woensdag 24 januari 2024 om 17:47
Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 17:35Ik vraag me echt af waarom je je kind niet verteld dat het een donorkind is inclusief het complete verhaal. Het lijkt net of jij voor het kind bepaalt wat hij of zij wil. Wat als het kind het wel wil weten en wel bijvoorbeeld met halfzussen wil gaan winkelen. Dan kan dat niet omdat jij dat niet wil? Dat mag het kind toch zelf bepalen lijkt me? Ja het kan dat het kind zegt ik hoef het niet te weten maar er zijn ook echt genoeg donorkinderen waarvan de ouders niet wilden dat het kind het wist en het kind er toch achter is gekomen en erg blij is de waarheid te weten incl soms de donor ontmoeten, zijn kinderen bijvoorbeeld. Het kind mag dat zelf weten toch?
TO, vertel jij je kinderen waarom je zo boos bent op hun oma en hoe je denkt over donorkinderen en hun moeders?
woensdag 24 januari 2024 om 17:49
Daar zijn heel veel redenen voor te geven. Ik ben weliswaar niet bang dat ze net zo overtrokken en kwaad zouden reageren als jij maar ik voel er niets voor hun leven toch enigszins overhoop te gooien. Een weloverwogen besluit waar wij 100% achter staan en bij blijven.
woensdag 24 januari 2024 om 17:51
Hopelijk komen ze er nog achter! Elk kind heeft recht op de waarheid!Marrijne schreef: ↑24-01-2024 17:49Daar zijn heel veel redenen voor te geven. Ik ben weliswaar niet bang dat ze net zo overtrokken en kwaad zouden reageren als jij maar ik voel er niets voor hun leven toch enigszins overhoop te gooien. Een weloverwogen besluit waar wij 100% achter staan en bij blijven.
woensdag 24 januari 2024 om 17:52
Ik zou even wat teruglezen.nerdopviva schreef: ↑24-01-2024 17:47TO, vertel jij je kinderen waarom je zo boos bent op hun oma en hoe je denkt over donorkinderen en hun moeders?
woensdag 24 januari 2024 om 17:54
Welnee, ik zou niet weten hoe! En mijn kinderen kennen de enige waarheid die belangrijk is: 2 liefdevolle ouders die zielsveel van ze houden en die ze een heerlijke jeugd hebben "gegeven". Hetzelfde zie ik nu gebeuren in hun gezinnen.Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 17:51Hopelijk komen ze er nog achter! Elk kind heeft recht op de waarheid!
woensdag 24 januari 2024 om 17:55
woensdag 24 januari 2024 om 17:56
Wat sneu!
woensdag 24 januari 2024 om 17:58
Grappig dat je zegt dat jullie niet op elkaar lijken. Ik denk dat jullie qua innerlijk echt ontzettend veel op elkaar lijken.Bamboetafeltje schreef: ↑24-01-2024 14:11Mijn halfbroer en ik zijn juist enorm blij dat we een streep konden halen door alle leugens. Dat we open kunnen praten over hoe alles zit. We zijn halfbroer en zus. Donorkinderen. Van verschillende donoren. En dan onze eigen verhalen over onze donoren etc. Eerlijk kunnen zeggen hoe het zit. Eerlijk kunnen zijn over onze identiteit. Iets mooiers is er niet voor ons.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
