Kinderen
alle pijlers
Gedrag 16 jarige zoon
zaterdag 15 maart 2025 om 22:46
Omdat ik niet veel informatie niet kan vinden over het specifieke gedrag van mijn 16 jarige zoon wil ik hier kijken of er ouders zijn die dit gedrag herkennen en hoe ze hiermee omgaan.
Mijn zoon is een goeduitziende jongen die in 4 vwo zit. Hij is gedisciplineerd met leren en haalt goede cijfers. Verder heeft hij een leuke vriendin waar hij erg lief voor is en onderneemt regelmatig dingen met vrienden. Volgens mij zit hij goed in zijn vel dus daar komt zijn problematische gedrag niet vandaan.
Waar we tegenaan lopen:
- Als we hem aanspreken op bijvoorbeeld het opruimen van spullen die hij gebruikt (voor de 5e keer) en hij heeft daar geen zin in dan kan dat escaleren. Hij gaat dingen zeggen zoals ik hoef niet maar iemand te luisteren met een mbo opleiding en obesitas of jij hoeft mij niks te zeggen met je receptiebaantje en meer van dat soort onzin.
- Hij is van mening dat hij meer waard is dan anderen nav zijn vwo.
- Hij zegt dingen zoals jullie laten je in kont n.. door de overheid.
- Hij heeft geloof ik meer respect voor Trump dan voor zn moeder want over de eerste is hij nogal positief.
Ik sprak een leraar die vertelde dat dit gedrag vaak voorkomt bij jongens en vaak op het vwo. Het witte mannensyndroom noemde hij het. Ze voelen zich oppermachtig en kijken neer op anderen.
Het is al 2 keer tot nare situaties gekomen met familie die zijn gedrag niet konden waarderen.
Natuurlijk hebben we al verschillende aanpakken geprobeerd wat niet tot verbetering heeft geleid. We zijn op een rustige manier het gesprek met hem aangegaan tot aan hem het maar uit te laten zoeken. Hij heeft ons als ouders natuurlijk nog voor van alles nodig, maar door zijn respectloze houding naar ons toe, heb ik vaak zoiets van zoek het uit Als we toch zulke losers zijn dan zijn we ook niet goed genoeg om je goed te verzorgen en helpen.
Ik hoop hier tips te vinden van mensen die hier kennis over hebben bv door hun werk of natuurlijk ouders die dit herkennen.
Mijn zoon is een goeduitziende jongen die in 4 vwo zit. Hij is gedisciplineerd met leren en haalt goede cijfers. Verder heeft hij een leuke vriendin waar hij erg lief voor is en onderneemt regelmatig dingen met vrienden. Volgens mij zit hij goed in zijn vel dus daar komt zijn problematische gedrag niet vandaan.
Waar we tegenaan lopen:
- Als we hem aanspreken op bijvoorbeeld het opruimen van spullen die hij gebruikt (voor de 5e keer) en hij heeft daar geen zin in dan kan dat escaleren. Hij gaat dingen zeggen zoals ik hoef niet maar iemand te luisteren met een mbo opleiding en obesitas of jij hoeft mij niks te zeggen met je receptiebaantje en meer van dat soort onzin.
- Hij is van mening dat hij meer waard is dan anderen nav zijn vwo.
- Hij zegt dingen zoals jullie laten je in kont n.. door de overheid.
- Hij heeft geloof ik meer respect voor Trump dan voor zn moeder want over de eerste is hij nogal positief.
Ik sprak een leraar die vertelde dat dit gedrag vaak voorkomt bij jongens en vaak op het vwo. Het witte mannensyndroom noemde hij het. Ze voelen zich oppermachtig en kijken neer op anderen.
Het is al 2 keer tot nare situaties gekomen met familie die zijn gedrag niet konden waarderen.
Natuurlijk hebben we al verschillende aanpakken geprobeerd wat niet tot verbetering heeft geleid. We zijn op een rustige manier het gesprek met hem aangegaan tot aan hem het maar uit te laten zoeken. Hij heeft ons als ouders natuurlijk nog voor van alles nodig, maar door zijn respectloze houding naar ons toe, heb ik vaak zoiets van zoek het uit Als we toch zulke losers zijn dan zijn we ook niet goed genoeg om je goed te verzorgen en helpen.
Ik hoop hier tips te vinden van mensen die hier kennis over hebben bv door hun werk of natuurlijk ouders die dit herkennen.
maandag 17 maart 2025 om 08:49
En jij denk dat als je dan zijn schermen en zijn geld afpakt dat ie dan wel inzicht krijgt?
Wat een beperkte fantasie heb je dan.
Er is een hele wereld tussen 'braaf luisteren' en 'alles afpakken'.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 17 maart 2025 om 09:02
maandag 17 maart 2025 om 09:13
Een goed gesprek is iets heel anders dan een preek afsteken.Mette schreef: ↑17-03-2025 07:25Praten ja. Maar praten alleen zou mij veel te vrijblijvend zijn. Daarnaast, hoeveel diepgang en effect verwacht je van een gesprek met puber die heel duidelijk laat zien geen milimeter verder te kunnen denken dan zijn neus lang is. Na 2 x is het jaaahaaaaa nu weet ik het wel.
En ongetwijfeld is 1 gesprek niet genoeg. Maar wel in gesprek gaan met elkaar, dus niet puur tegen hem praten, dat zal weinig effect hebben.
Wat voor niet-vrijblijvends denk jij dan dat meer effect heeft dan jou een 'zo, dat heeft hij verdiend, net goed!' gevoel geven?
maandag 17 maart 2025 om 09:31
Geopperd. Maar ik heb niet gelezen dat TO zelf consequenties aan dit gedrag heeft gesteld. Laten we eens beginnen met huisarrest zonder telefoon. Feestjes? Jammer, je kunt voorlopig niet.
Het maakt mij niet eens uit of het 'helpt'. Dat eeuwige gezever met 'goede gesprekken'.... daar is het nu duidelijk te laat voor. Die kans is verkeken.
maandag 17 maart 2025 om 09:31
Mijn god, ik heb niet alles geleden maar ik zou dit heel slecht trekken.
Mensen, en dan in dit geval een kind, die zich boven anderen plaatsen, getver.
En dan te bedenken dat hij nog moet beginnen in het leven, dat ie niet per se geslaagd is omdat ie NU op het VWO zit. Het dus helemaal nog niet gemaakt heeft en dat ie alles wat ie tot nu toe heeft, te danken heeft aan zijn hardwerkende ouders.
Heeft ie er weleens aan gedacht ook dat hij niet met zijn fietsje naar school kan, als een stratenmaker met MBO het fietspad niet gestraat heeft? Of als die suffe buschauffeur er niet was geweest?
Hij zou eens moeten zien dat iedereen nodig is in de samenleving en op zijn of haar manier belangrijk is. Of je nou vuilnisman of chirurg bent.
Mensen, en dan in dit geval een kind, die zich boven anderen plaatsen, getver.
En dan te bedenken dat hij nog moet beginnen in het leven, dat ie niet per se geslaagd is omdat ie NU op het VWO zit. Het dus helemaal nog niet gemaakt heeft en dat ie alles wat ie tot nu toe heeft, te danken heeft aan zijn hardwerkende ouders.
Heeft ie er weleens aan gedacht ook dat hij niet met zijn fietsje naar school kan, als een stratenmaker met MBO het fietspad niet gestraat heeft? Of als die suffe buschauffeur er niet was geweest?
Hij zou eens moeten zien dat iedereen nodig is in de samenleving en op zijn of haar manier belangrijk is. Of je nou vuilnisman of chirurg bent.
maandag 17 maart 2025 om 09:48
En wat zal het effect daar dan van zijn, behalve jou een goed gevoel geven dat je nu echt ingrijpt?Taskmaster schreef: ↑17-03-2025 09:31Geopperd. Maar ik heb niet gelezen dat TO zelf consequenties aan dit gedrag heeft gesteld. Laten we eens beginnen met huisarrest zonder telefoon. Feestjes? Jammer, je kunt voorlopig niet.
Het maakt mij niet eens uit of het 'helpt'. Dat eeuwige gezever met 'goede gesprekken'.... daar is het nu duidelijk te laat voor. Die kans is verkeken.
Waarom maakt het jou niet uit of het 'helpt'? Wat is je doel dan?
maandag 17 maart 2025 om 09:50
Maar dat is toch ook zo? Jonge kinderen zijn echt niet opgewassen tegen de slimme ' makers' op YouTube. Heel veel volwassenen ook niet. Het is je taak als ouder om daarop te letten. Negeer dit gevoel alsjeblieft en geloof in jezelf. Er zijn zoveel andere mogelijkheden voor je kind om plezier te belevenValtifest schreef: ↑16-03-2025 10:09Ze mogen leren toch. Ik had als puber ook denkbeelden die ik nu niet meer heb.
Zo heb ik mijn moeder eens geprobeerd uit te leggen dat ze misschien eens wat meer leuke dingen moet gaan doen, dan hoefde ze zich ook niet zo druk te maken over futiliteiten als een deur die niet dicht werd gedaan of een niet opgeruimde schoen of een extra glas afwas.
Gewoon een beetje plezier maken en als je het zo dramatisch vindt dat er een schoen ligt, hou het gezellig en ruim het zelf even op inplaats van dat drama!
Ik voor mij had het gewoon te druk om me met dat soort dingen bezig te houden, moest zij ook eens doen!
Viel niet zo lekker.
Ik beperk bij jongste zijn telefoongebruik omdat hij hele warrige verhalen gaat vertellen, echt als een nutty professor van die rare theorieën van YouTubers na kletsen.
Juf was het ook al opgevallen en die heeft hem 'verantwoorde' kanalen gewezen, daar veranderen de verhalen ook gelijk door.
Maar ik vind het toch ergens sneu om iets waar hij plezier aan beleefd af te pakken. Ik voel me dan in een positie waar ik me niet fijn in voel. Alsof je bevestigd dat je niet op een slimmere manier ermee om kunt gaan ofzo.
maandag 17 maart 2025 om 10:05
Een gesprek is nooit alleen de oplossing ,Taskmaster schreef: ↑17-03-2025 09:31Geopperd. Maar ik heb niet gelezen dat TO zelf consequenties aan dit gedrag heeft gesteld. Laten we eens beginnen met huisarrest zonder telefoon. Feestjes? Jammer, je kunt voorlopig niet.
** maar veranderd zijn gedrag daardoor ?? **
Het maakt mij niet eens uit of het 'helpt'. Dat eeuwige gezever met 'goede gesprekken'.... daar is het nu duidelijk te laat voor. Die kans is verkeken.
Maar gedrag buig je niet alleen om met domweg te straffen.
maandag 17 maart 2025 om 10:26
Taskmaster schreef: ↑17-03-2025 09:31Geopperd. Maar ik heb niet gelezen dat TO zelf consequenties aan dit gedrag heeft gesteld. Laten we eens beginnen met huisarrest zonder telefoon. Feestjes? Jammer, je kunt voorlopig niet.
Het maakt mij niet eens uit of het 'helpt'. Dat eeuwige gezever met 'goede gesprekken'.... daar is het nu duidelijk te laat voor. Die kans is verkeken.
Met een gesprek kun je bewustwording creëren. Met straf zorg je er vooral voor dat het gedrag zo verandert dat je het niet meer ziet als ouder.
Uit angst voor straf doen kinderen niet altijd het juiste maar ze leren er vooral voor te zorgen dat ze niet meer betrapt worden.
speculaastaart wijzigde dit bericht op 17-03-2025 10:44
0.14% gewijzigd
maandag 17 maart 2025 om 10:37
Een kind is niet in steen gehouwen met 16. Een mens leert zijn hele leven.Taskmaster schreef: ↑17-03-2025 09:31Geopperd. Maar ik heb niet gelezen dat TO zelf consequenties aan dit gedrag heeft gesteld. Laten we eens beginnen met huisarrest zonder telefoon. Feestjes? Jammer, je kunt voorlopig niet.
Het maakt mij niet eens uit of het 'helpt'. Dat eeuwige gezever met 'goede gesprekken'.... daar is het nu duidelijk te laat voor. Die kans is verkeken.
Ik vind huisarrest en geen schermen een prima maatregel, maar niet om hem te pesten.
Hij zit in een ongezonde sociale (media) bubbel met vrienden/tik tok enz.
Hem uit die bubbel halen voor positieve interactie met stabiele volwassenen is precies wat hij nodig heeft, maar dan moet die interactie er wel zijn.
In zijn eentje op zijn kamer gaat hij zich alleen maar steeds verder ingraven in zijn opvattingen.
Iemand zei: weekendje Londen: prima idee.
Je hebt ook van die ouder-kind, vader-zoon survival weekends. Een weekend lang zonder telefoon leren om te overleven in de natuur.
Wat je ook verzint dat past bij je kind: leer bijvoorbeeld als gezin Dungeons en dragons als dat is wat hij cool vindt en organiseer een gezin spelletjes avond.
De straf is prima, maar laat de straf ook een verbindende functie hebben. Anders doet het niks.
maandag 17 maart 2025 om 10:39
Uitlachen heeft nog nooit iemand van mening doen veranderen. Als je hem beschaamd, zet hij alleen maar zijn hakken in het zand.
maandag 17 maart 2025 om 10:40
Ik zou nooit straffen, met huisarrest of geld afpakken voed je zijn woede alleen maar, bovendien komt straffen voort uit machteloosheid en dat voelt zo’n jongen haarfijn aan, waardoor de machtsstrijd in zijn voordeel eindigt.poldervrouw schreef: ↑17-03-2025 10:05Een gesprek is nooit alleen de oplossing ,
Maar gedrag buig je niet alleen om met domweg te straffen.
Sowieso moet het geen machtsstrijd worden, lijkt me. Praten en blijven praten is de enige manier om hem te laten merken dat jij hem als ouder serieus neemt maar dat je moeite hebt met zijn gedrag en denkbeelden.
Ik denk dat zijn gedrag op zich niet zo uitzonderlijk is, op 16-jarige leeftijd maken kinderen zich wel vaker los van (de ideeën van) hun ouders en dat doen ze door te provoceren en te rebelleren tegen alles waar hun ouders voor staan. Gaat wel weer over. Leuk is het niet, maar onder die grofgebekte hork zit vast een aardige jongen verborgen die over een tijdje weer tevoorschijn komt. Blijven praten dus, en ook blijven relativeren: deze fase gaat voorbij, hij is aan het ontdekken wie hij is zónder zijn ouders en hoe meer je je uit de tent laat lokken, hoe zwaarder het voor jullie wordt.
maandag 17 maart 2025 om 10:40
Het kind is 16. Straf is wat mij betreft sowieso onzinnig, maar bij een zestienjarige al helemaal. Op bepaald gedrag volgen wel bepaalde consequenties, misschien zien sommige forummers dat ook als straf. Als je je de hele dag uitlaat als een vrouwenhatende eikel, dan willen mensen niet meer met je omgaan. Als je lofzangen over Trump houdt, dan heb je geen plek in mijn woonkamer. Als je lelijk doet tegen je moeder, dan ga je zelf maar fietsen naar dat feestje, in plaats van dat je gebracht wordt.
Maar echt straffen om het straffen, dat zie ik niet zo. Het zorgt voor een nog sterkere verharding van de relatie. Bovendien, wil je hem in de hoek zetten ofzo?
Concrete casus: mijn oudste, verder een lief kind, werkt nogal veel. Dat wil ze zelf graag. Ze eet dan pas na haar werk en dan hebben wij al gegeten. Ze heeft me twee keer, met een opgetrokken neusje, met de maaltijd die ik voor haar bewaard en apart bereid had, laten zitten. Dat vond ik onbeleefd en kwetsend en dat heb ik haar verteld. Ik heb haar toen uitgelegd dat ik, als deze situatie zich nog een keer voor zou doen, niet meer voor haar zou koken op deze avonden en ook geen maaltijd apart zou houden. Dat hielp. Mensen zullen dat straf noemen, maar ik vind het een logisch gevolg van bepaald gedrag.
Maar echt straffen om het straffen, dat zie ik niet zo. Het zorgt voor een nog sterkere verharding van de relatie. Bovendien, wil je hem in de hoek zetten ofzo?
Concrete casus: mijn oudste, verder een lief kind, werkt nogal veel. Dat wil ze zelf graag. Ze eet dan pas na haar werk en dan hebben wij al gegeten. Ze heeft me twee keer, met een opgetrokken neusje, met de maaltijd die ik voor haar bewaard en apart bereid had, laten zitten. Dat vond ik onbeleefd en kwetsend en dat heb ik haar verteld. Ik heb haar toen uitgelegd dat ik, als deze situatie zich nog een keer voor zou doen, niet meer voor haar zou koken op deze avonden en ook geen maaltijd apart zou houden. Dat hielp. Mensen zullen dat straf noemen, maar ik vind het een logisch gevolg van bepaald gedrag.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
maandag 17 maart 2025 om 10:53
Sommige mensen zien alles buiten praten als straf. Ik zou dit ook gewoon ‘consequenties’ noemen. Elk gedrag heeft consequenties, positief of negatief. En in dit geval zou ik dus zeggen dat als mijn ‘baantje’ te min is voor hem, de opbrengst daarvan ook te min voor hem is. Dat noem ik geen straf maar een consequentie. Het voorbeeld van jouw dochter is heel herkenbaar. Jouw reactie daarop ook. Ik zie ook niet hoe ik daar tig uren aan tijd aan zou moeten verspillen met keer op keer vertellen hoe respectloos ik het zou vinden, hoeveel voedsel verspild is, etc. Alsof een doorsnee puber niet weet wat maatschappelijk gewenste antwoorden zijn om onder het suffe geouwehoer uit te komen. Diep van binnen weet een doorsnee puber echt wel wanneer ze vervelend, onhebbelijk of gewoon fout zitten. Ook helemaal niets mis mee om ze daar even in te laten sudderen.Nana_Mouskouri schreef: ↑17-03-2025 10:40Het kind is 16. Straf is wat mij betreft sowieso onzinnig, maar bij een zestienjarige al helemaal. Op bepaald gedrag volgen wel bepaalde consequenties, misschien zien sommige forummers dat ook als straf. Als je je de hele dag uitlaat als een vrouwenhatende eikel, dan willen mensen niet meer met je omgaan. Als je lofzangen over Trump houdt, dan heb je geen plek in mijn woonkamer. Als je lelijk doet tegen je moeder, dan ga je zelf maar fietsen naar dat feestje, in plaats van dat je gebracht wordt.
Maar echt straffen om het straffen, dat zie ik niet zo. Het zorgt voor een nog sterkere verharding van de relatie. Bovendien, wil je hem in de hoek zetten ofzo?
Concrete casus: mijn oudste, verder een lief kind, werkt nogal veel. Dat wil ze zelf graag. Ze eet dan pas na haar werk en dan hebben wij al gegeten. Ze heeft me twee keer, met een opgetrokken neusje, met de maaltijd die ik voor haar bewaard en apart bereid had, laten zitten. Dat vond ik onbeleefd en kwetsend en dat heb ik haar verteld. Ik heb haar toen uitgelegd dat ik, als deze situatie zich nog een keer voor zou doen, niet meer voor haar zou koken op deze avonden en ook geen maaltijd apart zou houden. Dat hielp. Mensen zullen dat straf noemen, maar ik vind het een logisch gevolg van bepaald gedrag.
maandag 17 maart 2025 om 11:05
Consequenties worden inderdaad denk ik door sommigen gezien als straf.
Straf is op je kamer blijven, in de hoek staan, regeltjes schrijven... in mijn ogen dan toch.
Maar idd als mijn werk te min is dan is mijn geld ook te min kennelijk. Dus: geen geld meer voor noet noodzakelijke dingen. Evenals geen taxi spelen voor feestjes (mijn auto, met mijn geld).
Verder zou ik nog altijd op zo'n moment mezelf uit de situatie halen. Geen gesprek aangaan op dat moment maar hij mag terugkomen wanneer jij weer met respect kan praten tegen mij. Ik ga niet erbij staan wanneer ik obese en dom genoemd wordt door mijn eigen kind. En de reden is dat ik waarschijnlijk mezelf zou verlagen tot zijn niveau, en dat zou ik willen voorkomen.
Maar ik vraag me sterk af of dit uit het niets ineens is gekomen of dat hij al op veel jongere leeftijd brutaal is geweest zonder dat daar consequenties aan zaten. Dat kind nu de grenzen verder en verder oprekt omdat hij gemerkt heeft dat dit gaat? Lijkt me sterk dat hij ineens thuis is gekomen en zo'n gedragsverandering heeft laten zien.
Straf is op je kamer blijven, in de hoek staan, regeltjes schrijven... in mijn ogen dan toch.
Maar idd als mijn werk te min is dan is mijn geld ook te min kennelijk. Dus: geen geld meer voor noet noodzakelijke dingen. Evenals geen taxi spelen voor feestjes (mijn auto, met mijn geld).
Verder zou ik nog altijd op zo'n moment mezelf uit de situatie halen. Geen gesprek aangaan op dat moment maar hij mag terugkomen wanneer jij weer met respect kan praten tegen mij. Ik ga niet erbij staan wanneer ik obese en dom genoemd wordt door mijn eigen kind. En de reden is dat ik waarschijnlijk mezelf zou verlagen tot zijn niveau, en dat zou ik willen voorkomen.
Maar ik vraag me sterk af of dit uit het niets ineens is gekomen of dat hij al op veel jongere leeftijd brutaal is geweest zonder dat daar consequenties aan zaten. Dat kind nu de grenzen verder en verder oprekt omdat hij gemerkt heeft dat dit gaat? Lijkt me sterk dat hij ineens thuis is gekomen en zo'n gedragsverandering heeft laten zien.
maandag 17 maart 2025 om 11:11
Klopt, daar heb ik hier op dit eigenste forum schier eindeloze discussies over gevoerd. Ik ben van de lijn Nana. Prima als mijn kinderen de koektrommel leeg aten, dan werd ik echt niet boos en ik zette ze ook niet op de gang. Maar ze moesten dan wel een aantal dagen koekloos door het leven want ik ging er geen seconde eerder voor naar de winkel dan gepland. En nee, dat zie ik niet als straf.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
maandag 17 maart 2025 om 11:18
MrsM schreef: ↑17-03-2025 11:05Consequenties worden inderdaad denk ik door sommigen gezien als straf.
Straf is op je kamer blijven, in de hoek staan, regeltjes schrijven... in mijn ogen dan toch.
Maar idd als mijn werk te min is dan is mijn geld ook te min kennelijk. Dus: geen geld meer voor noet noodzakelijke dingen. Evenals geen taxi spelen voor feestjes (mijn auto, met mijn geld).
Verder zou ik nog altijd op zo'n moment mezelf uit de situatie halen. Geen gesprek aangaan op dat moment maar hij mag terugkomen wanneer jij weer met respect kan praten tegen mij. Ik ga niet erbij staan wanneer ik obese en dom genoemd wordt door mijn eigen kind. En de reden is dat ik waarschijnlijk mezelf zou verlagen tot zijn niveau, en dat zou ik willen voorkomen.
Maar ik vraag me sterk af of dit uit het niets ineens is gekomen of dat hij al op veel jongere leeftijd brutaal is geweest zonder dat daar consequenties aan zaten. Dat kind nu de grenzen verder en verder oprekt omdat hij gemerkt heeft dat dit gaat? Lijkt me sterk dat hij ineens thuis is gekomen en zo'n gedragsverandering heeft laten zien.
Mijn maatstaf is altijd dat als ik het moet verzinnen dat het dan straf is. Als het een logisch gevolg is, is het een consequentie.
Anderen verzinnen maatregelen en noemen dat consequenties. Is voor mij niet logisch. Geen schermen omdat je brutaal bent, is voor mij gewoon straf.
Je huis niet in kunnen omdat je de sleutels bent vergeten/kwijt bent is een consequentie.
maandag 17 maart 2025 om 11:20
Mijn grote zorg is dat deze puber dat dus niet weet, en volstrekt overtuigd is van zijn eigen gelijk.LemoosGaatDoor schreef: ↑17-03-2025 10:53Diep van binnen weet een doorsnee puber echt wel wanneer ze vervelend, onhebbelijk of gewoon fout zitten. Ook helemaal niets mis mee om ze daar even in te laten sudderen.
Waar komen al die Tate-aanhangers e.d. anders vandaan? Weten die diep van binnen werkelijk dat ze vervelend en onhebbelijk zijn en gewoon fout zitten? Waarom schieten die overtuigingen dan zo wortel?
maandag 17 maart 2025 om 11:25
Dit. Ik zou dat ook sanctioneren. Natuurlijk kun je rustig een gesprek hebben over respect en omgangsvormen, maar als ouder ben je ook geen deurmat. Je hebt je zoon het leven geschonken en je wordt afgedaan als een “domme, dikke MBO-er” - je bent in zijn ogen nog net geen untermensch als ik het zo lees en dat zou ik zeer slecht trekken. Bovendien help je je zoon niet. Als hij zo in het leven staat, valt hij nog weleens hard op z’n tandvlees mag ik hopen. Dog gedrag zo snel mogelijk de kop indrukken lijkt mij.LemoosGaatDoor schreef: ↑17-03-2025 10:53Sommige mensen zien alles buiten praten als straf. Ik zou dit ook gewoon ‘consequenties’ noemen. Elk gedrag heeft consequenties, positief of negatief. En in dit geval zou ik dus zeggen dat als mijn ‘baantje’ te min is voor hem, de opbrengst daarvan ook te min voor hem is. Dat noem ik geen straf maar een consequentie. Het voorbeeld van jouw dochter is heel herkenbaar. Jouw reactie daarop ook. Ik zie ook niet hoe ik daar tig uren aan tijd aan zou moeten verspillen met keer op keer vertellen hoe respectloos ik het zou vinden, hoeveel voedsel verspild is, etc. Alsof een doorsnee puber niet weet wat maatschappelijk gewenste antwoorden zijn om onder het suffe geouwehoer uit te komen. Diep van binnen weet een doorsnee puber echt wel wanneer ze vervelend, onhebbelijk of gewoon fout zitten. Ook helemaal niets mis mee om ze daar even in te laten sudderen.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 17 maart 2025 om 11:27
Oh dat geloof ik wel hoor, dat je ineens zo’n bekwerk krijgt te zien binnen korte tijd. Zoon was vroeger buitenshuis altijd de rebel (niet onbeschoft gelukkig) en thuis meer een gezapige muurbloem. Dat heeft hij van de een op de andere dag omgedraaid. Nu is hij op school zo’n pro-actieve, vriendelijke jongen en thuis een tergdwerg.
Voor man tenminste, zoon weet feilloos binnen 10 seconden alle knoppen in te drukken. En dan half op man’s lip te staan met een ‘wat wil je doen dan’ houding. Bij mij flikt zoon dat niet met zijn 14 jaar. Niet omdat ik zo’n imposante fysieke verschijning ben, hij steekt nu al een kop boven mij uit. Maar ik ben ontiegelijk voorspelbaar en doe wat ik zeg. Ik kap bepaalde gesprekken ook sneller af als er alleen onzin uitkomt. Ik ga daar niet zoals man serieus op in. Ik benoem de onzin en mijn beperkte aandachtspanne voor dergelijk gemurmel. En dan moet hij als echte puber dat nog even dunnetjes overdoen alvorens te stoppen. Twee uur later komt hij dan met een flinterdun excuusje nog even de plooien gladstrijken. Of speelt quasi verontwaardigd de stervende zwaan dat ik dacht dat hij dat allemaal echt meende.
Maar goed, mijn zoon is pas 14, die komt net pas lekker in het hele pubergebeuren.
Voor man tenminste, zoon weet feilloos binnen 10 seconden alle knoppen in te drukken. En dan half op man’s lip te staan met een ‘wat wil je doen dan’ houding. Bij mij flikt zoon dat niet met zijn 14 jaar. Niet omdat ik zo’n imposante fysieke verschijning ben, hij steekt nu al een kop boven mij uit. Maar ik ben ontiegelijk voorspelbaar en doe wat ik zeg. Ik kap bepaalde gesprekken ook sneller af als er alleen onzin uitkomt. Ik ga daar niet zoals man serieus op in. Ik benoem de onzin en mijn beperkte aandachtspanne voor dergelijk gemurmel. En dan moet hij als echte puber dat nog even dunnetjes overdoen alvorens te stoppen. Twee uur later komt hij dan met een flinterdun excuusje nog even de plooien gladstrijken. Of speelt quasi verontwaardigd de stervende zwaan dat ik dacht dat hij dat allemaal echt meende.
Maar goed, mijn zoon is pas 14, die komt net pas lekker in het hele pubergebeuren.
maandag 17 maart 2025 om 11:54
Ik denk dat deze houding nog wel tot zijn 25e ofzo aan kan houden. Wordt allicht ook nog erger als hij gaat studeren. En dan moet hij gaan werken en leert hij normaal te doen tegen cliënten en collega's, anders wordt hij ontslagen. Tot hij normaal leert te doen, is belangrijk je niet op laat naaien en steeds in ruzies te verzanden; dat heeft geen zin. Rustig af en toe uitleggen waarom Trump slecht is voor de wereld en dat hij zich eerst maar eens moet bewijzen voordat hij zo arrogant doet, maar geen discussies en ruzies. Dit betekent niet automatisch dat hij een vreselijke volwassene wordt.
maandag 17 maart 2025 om 11:56
Waarom jij vindt dat Trump slecht is voor de wereld.ZaphodBeeblebrox schreef: ↑17-03-2025 11:54Ik denk dat deze houding nog wel tot zijn 25e ofzo aan kan houden. Wordt allicht ook nog erger als hij gaat studeren. En dan moet hij gaan werken en leert hij normaal te doen tegen cliënten en collega's, anders wordt hij ontslagen. Tot hij normaal leert te doen, is belangrijk je niet op laat naaien en steeds in ruzies te verzanden; dat heeft geen zin. Rustig af en toe uitleggen waarom Trump slecht is voor de wereld en dat hij zich eerst maar eens moet bewijzen voordat hij zo arrogant doet, maar geen discussies en ruzies. Dit betekent niet automatisch dat hij een vreselijke volwassene wordt.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
maandag 17 maart 2025 om 12:01
Een bijbaantje zoeken omdat je onbeschoft bent tegen je moeder is dan dus straf?Speculaastaart schreef: ↑17-03-2025 11:18Mijn maatstaf is altijd dat als ik het moet verzinnen dat het dan straf is. Als het een logisch gevolg is, is het een consequentie.
Anderen verzinnen maatregelen en noemen dat consequenties. Is voor mij niet logisch. Geen schermen omdat je brutaal bent, is voor mij gewoon straf.
Je huis niet in kunnen omdat je de sleutels bent vergeten/kwijt bent is een consequentie.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
