Geeft echt iedereen borstvoeding?

23-07-2007 15:40 112 berichten
Alle reacties Link kopieren
En zijn er dus ook mensen die dat niet willen? Niet kunnen ok, maar zijn er hier ook mensen die dat niet willen? Ikzelf dus niet. Hoor altijd van die horor verhalen: onstoken tepels, kapotte tepels, harde schijven. Verder moet je altijd je kindje gaan wegen of het wel genoeg heeft gehad of dat je toch nog door moet gaan. Verder mag je niet alles eten in verband met. Pfffffft... kijk als ik dat dan zo hoor, dan denk ik : doe mij maar gewoon een fles. Geen polonaise aan mijn lijf.

En wat ik dan ook denk. Iedereen vertelt altijd dat dat het beste is in verband met allergieen later enzo. Maar echt veel meer kinderen krijgen tegenwoordig uitslag en zijn allergisch enzovoorts.. Dus dat klopt ook niet.  

Bovendien wil ik blijven werken en dan moet je kolven. En daar heb ik echt iets tegen. Ik ben geen koe namelijk ! Sorry, maar dat is het eerste waar ik aan moet denken als ik dat zie.

En ik ben best egoistisch. Ik heb mooie borsten en ik hoor altijd van vrouwen met kinderen dat ze hun borsten geen borsten meer kunnen noemen. Meer theezakjes??:o 

Dus misschien ben ik ijdel, maar als borstvergroting algemeen geaccepteerd is, waarom geen borstvoeding wegens borstbehoud niet?



Nou, tot zover mijn verhaal. Ik heb dus nog geen kinderen en misschien denk ik er tegen die tijd wel heel anders over.Maar ik ben benieuwd of er uberhaupt mensen zijn die mijn mening delen. Of dat ze bepaalde punten in mijn verhaal kunnen ontkrachten.
Alle reacties Link kopieren
tsja, ik ben blij dat er nog een forumster is die ook van haar moeder heeft meegekregen dat borstvoeding zo onhandig is enzovoorts. Daar groei je mee op en wordt nog versterkt als je gaat werken en je alleen maar hororverhalen hoort. Eerlijk waar, hiervoor nooit iets goeds daarover gehoord.

Maar even over dat koegevoel. Voor alle duidelijkheid. Daarmee bedoel ik dus niet de borstvoeding zelf. Dat vind ik echt heel mooi als ik niet aan die hororverhalen denk. Met koegevoel bedoel ik dus dat kolven.

Sorry, maar dat doen ze dus ook met koeien. Voor de commerciele verkoop worden koeien aan een enorm kolfapparaat aangesloten zodat wij pakjes melk in de supermarkt kunnen kopen. :D 

En kolven is feitelijk hetzelfde omdat we in deze moderne tijden allemaal gaan werken en dat vind ik niks. Wat dat betreft weet ik nu al dat ik dat niet wil. Lijkt mij vreselijk.

Over borstvoeding; nou misschien. Kijk, als ik helemaal anti was geweest, dan had ik ook nooit dit topic geopend. 

Ik twijfel dus en ga me zeker inlezen. Van kindsaf meegekregen dat mijn moeder het niks vond en aangezien zij mijn grote voorbeeld was als klein meisje heb ik dat overgenomen. Maar nu vraag ik me af. Was dat wel echt zo? Zij bleef ook thuis en ging niet werken. Ook dat heb ik als ideale situatie overgenomen, maar als ik nu terugdenk aan mijn gesprekken met haar kwam dat toch niet zo sterk naar voren. Ik kom er steeds meer achter dat dat mijn eigen hersenkronkels waren.

Dus wellicht dit ook? Helaas kan ik het hier nooit meer met haar over hebben en dat terwijl ik nu op de leeftijd ben gekomen dat ik aan kinderen zou willen beginnen. Echt kut! ;( Sorry, zit met tranen even...



En ik ben nog niet eens zwanger! :D :? 

In elk geval bedankt voor alle verhalen, ervaringen enzovoorts...
Alle reacties Link kopieren
Chicaatje, de ervaringen van je moeder zeggen niet zoveel. Mijn moeder heeft mij 2 weken gevoed, toen kreeg ik de fles, ze vond het niets. Mijn broertje heeft helemaal geen BV gekregen, ze begon er niet meer aan. Ik zag het ook nog niet voor me, zo'n baby aan mijn tiet. Maar toen dochter er eenmaal was werd dat anders. Heb 9 maanden gevoed. Mijn moeder snapte er niet veel van in het begin, maar toen ze eenmaal zag hoe makkelijk ik het na een tijdje vond, hoe goed het ging en hoe goed mijn dochter het deed had ze er spijt van dat zij het niet wat langer had volgehouden en dat zij niet dezelfde informatie en begeleiding had als ik nu had. Ben nu zwanger van de 2e en ik kijk er echt naar uit dat ik weer een kindje mag gaan voeden, dat had ik nooit gedacht toen ik zwanger was van de 1e.
Alle reacties Link kopieren


Chicaatje, de ervaringen van je moeder zeggen niet zoveel. Mijn moeder heeft mij 2 weken gevoed, toen kreeg ik de fles, ze vond het niets. Mijn broertje heeft helemaal geen BV gekregen, ze begon er niet meer aan. Ik zag het ook nog niet voor me, zo'n baby aan mijn tiet. Maar toen dochter er eenmaal was werd dat anders. Heb 9 maanden gevoed. Mijn moeder snapte er niet veel van in het begin, maar toen ze eenmaal zag hoe makkelijk ik het na een tijdje vond, hoe goed het ging en hoe goed mijn dochter het deed had ze er spijt van dat zij het niet wat langer had volgehouden en dat zij niet dezelfde informatie en begeleiding had als ik nu had. Ben nu zwanger van de 2e en ik kijk er echt naar uit dat ik weer een kindje mag gaan voeden, dat had ik nooit gedacht toen ik zwanger was van de 1e. 





Ik zou dit zelf geschreven kunnen hebben. Ook mijn moeder heeft ons geen bv gegeven. Nu was de kennis over bv/fv in de jaren 70 ook heel anders dan nu. Mijn moeder kijkt er nu ook heel anders tegenaan, juist omdat ik nog steeds (nou ja, 7 maanden inmiddels) bv geef. Ze zegt ook dat ze het jammer vindt dat ze vroeger veel dingen niet wist en dat ze het nu misschien anders zou doen,,, ach, dat zeggen wij later vast ook weer tegen onze dochters :D

En die horrorverhalen... over bevallingen ken ik er nog veel meer, en toch zijn we allemaal geboren en komen er nog genoeg beebies bij...
Alle reacties Link kopieren
TO, wat naar dat je er niet meer met je moeder over kunt praten:(.



Ik heb als baby geen druppel borstvoeding gehad en ik kan het nog steeds jammer vinden. Maar ja, niets meer aan te doen. Mijn broer (ouder dan ik) dronk na zijn geboorte niet goed; wilde de borst niet (?:?, het lijkt me sterk dat een baby geen gebruik wil maken van zijn natuurlijke voedingsbron..maar het zullen wel aanlegproblemen geweest zijn). En bij mij heeft ze het daarom (en om het leven wat ze toen leidden; ze waren binnenschippers en mijn moeder werkte (dus) mee op het schip) helemaal niet meer geprobeerd. Ik snap die redenering alleen niet: het leek hen lastig als ik moest drinken als ze net door een sluisje moesten ofzo. Maar drinken moest ik dan toch sowieso op zo'n moment?? Ik kan alleen niet helemaal tot haar "doordringen" als ik hier naar vraag, ze vond het toen gewoon lastig. Ze ziet nu wel met hoeveel plezier en gemak ik dochter voed en dat vindt ze wel bijzonder. Maar als ik haar nu vraag of ze het ook niet anders had gedaan met ons als ze weer voor die keuze zou staan (zeker nu ik haar steeds vertel hoeveel voordelen borstvoeding heeft voor een baby), antwoordt ze dat het niet zou weten; ze zou het dan toch weer lastig vinden met het varen..:?
Alle reacties Link kopieren
Ik begin er niet meer aan!!!



Bij de 1e zo stellig dat ik het hoe dan ook ging doen etc etc. Ik vond iedereen die snel stopte aanstellers en die mensen namen niet de moeite om door te gaan, lekker kort door de bocht dus. Maar goed dat was toen. Inmiddels heb ik 2 kinderen en we willen graag een 3e. Bij de eerste heb ik het 7 weken volgehouden, met heel veel ellende, weinig aankomen van de kleine, HEEL VEEL PIJN! Echt veel, ik beet op mijn tanden tijdens het voeden en vaak liepen de tranen over mijn wangen. Experts alles bijgehad. En toen zeiden ze op het CB: en nu MOET je gaan bijvoeden, ze hadden het uitgesteld omdat ik ZO GRAAG WILDE. Vanaf dat ik ging bijvoeden, liep de BV terug en was het gebeurd. Bij de 2e riep ik heel hard, ik probeer het nog 1 keer, lukt het niet, dan stop ik en blijf ik niet proberen zoals bij de 1e. Uiteindelijk toch grenzen verleggen, 6 weken volgehouden, inclusief heel veel pijn, deskundigen, 2 borstontstekingen met 41 graden koorts en overgeven. Het was een feestje. NOT!!! En dan vreet het ook nog eens energie van heb ik jou daar en had ik continu pijn. Ik doe het dus echt NOOIT WEER!
Alle reacties Link kopieren
TO: ik heb niet alles gelezen, maar wilde wel even reageren op dat Koe-gevoel bij kolven.



Mijn zoontje werd gelijk na zijn geboorte opgenomen op de high intensive care omdat hij een zeer ernstige hartafwijking had en het waarschijnlijk niet zou overleven. Drie maanden lang heb ik niets anders kunnen doen dan mijn hand op zijn hoofd leggen, hopen dat hij de ochtend zou halen, en kolven. Drie maanden lang heb ik fulltime voor mijn zoontje gekolfd, terwijl ik thuis nog een baby (tweeling) en een meisje van net 2 had.



Ik heb me nooit, dan ook nooit een koe gevoeld en was alleen maar heel erg blij dat ik dit voor mijn kind kon doen. Ik begrijp dat het beeld je niet erg aanstaat, maar een koe hoef je je echt niet te voelen. Ik weet dat je het zegt uit onwetendheid, maar misschien moet je kijken naar waarom je iets doet, en niet naar hoe het eruit ziet.



Succes met het nemen van een beslissing.
Alle reacties Link kopieren
PS: ik heb helaas ook geen moeder meer, ze is overleden toen ik 21 was, inmiddels 7 jaar geleden. Het is gewoon echt @#%^ dat je dit soort dingen niet met haar kan delen en haar kan vragen wat je wil. Zo moeilijk, ik weet het!  Vaak weten tante's nog heel veel. Kwam ik ook pas achter toen ze op kraamvisite kwamen en mij vertelden hoe het mama toen was vergaan. Wel leuk om op die manier toch haar ervaringen te horen. Maar het blijft moeilijk!

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ik begin er niet meer aan!!!

Bij de 1e zo stellig dat ik het hoe dan ook ging doen etc etc. Ik vond iedereen die snel stopte aanstellers en die mensen namen niet de moeite om door te gaan, lekker kort door de bocht dus. Maar goed dat was toen. Inmiddels heb ik 2 kinderen en we willen graag een 3e. Bij de eerste heb ik het 7 weken volgehouden, met heel veel ellende, weinig aankomen van de kleine, HEEL VEEL PIJN! Echt veel, ik beet op mijn tanden tijdens het voeden en vaak liepen de tranen over mijn wangen. Experts alles bijgehad. En toen zeiden ze op het CB: en nu MOET je gaan bijvoeden, ze hadden het uitgesteld omdat ik ZO GRAAG WILDE. Vanaf dat ik ging bijvoeden, liep de BV terug en was het gebeurd. Bij de 2e riep ik heel hard, ik probeer het nog 1 keer, lukt het niet, dan stop ik en blijf ik niet proberen zoals bij de 1e. Uiteindelijk toch grenzen verleggen, 6 weken volgehouden, inclusief heel veel pijn, deskundigen, 2 borstontstekingen met 41 graden koorts en overgeven. Het was een feestje. NOT!!! En dan vreet het ook nog eens energie van heb ik jou daar en had ik continu pijn. Ik doe het dus echt NOOIT WEER!
Ik ken hier op het forum het prachtige verhaal van Cin, waar het bij de eerste twee ook heel erg moeizaam (zeg maar niet) ging en nu bij de derde gaat het goed. Drie keer recht...:)
'It could be lupus'
Alle reacties Link kopieren


PS: ik heb helaas ook geen moeder meer, ze is overleden toen ik 21 was, inmiddels 7 jaar geleden. Het is gewoon echt @#%^ dat je dit soort dingen niet met haar kan delen en haar kan vragen wat je wil. Zo moeilijk, ik weet het!  Vaak weten tante's nog heel veel. Kwam ik ook pas achter toen ze op kraamvisite kwamen en mij vertelden hoe het mama toen was vergaan. Wel leuk om op die manier toch haar ervaringen te horen. Maar het blijft moeilijk!

Sterkte!



Dank je. Het is inderdaad moeilijk. Ik was zelf 22 toen zij overleed. Dus een beetje dezelfde leeftijd. Nog erger voor mijn broertje. Hij was toen 16. Maar hoe dan ook. Gewoon heel vervelend. Heb voor de rest geen familie meer behalve mijn vader en broertje. Aleen heb ik met mijn vader geen contact meer. Ouders hadden een ongelukkig huwelijk. Altijd wel geweten dat het niet perfect was, maar zo erg dat je als kind de schuld krijgt van het verpesten van je vaders leven? Sorry voor het laten schrikken, maar is echt gebeurd. Hij heeft een nieuwe vrouw met kinderen. We zijn eigenlijk gewoon ingeruild. Beter zo. Het deed me alleen maar pijn.

Ik heb wel schoonzussen, maar mijn schoonfamilie is Chinees en de cultuurverschillen zijn nogal groot. Zo hebben zij bijvoorbeeld een aupair zodat zij weer 7 dagen in de week kunnen werken. Aupair slaapt namelijk op de kamer van de baby om te voeden 's nachts. Zo zijn zij helemaal uitgeslapen en kunnen weer zonder problemen aan het werk.  Een hele andere wereld dus en iets wat ik totaal niet kan begrijpen. Ieder zijn ding, maar ik kan het er met hen niet echt over hebben. Volgens mij heeft 1 schoonzus wel borstvoeding gegeven omdat ze het wel leuk vond. Maar stopte ermee na 6 weken. Ze had er geen zin meer in en het duurde te lang.

Maar gelukkig is mijn vriendin vorige week bevallen. Dus kan het er in ieder geval met haar over hebben en haar ervaringen aanhoren. Tegen de tijd dat ik zwanger ben, zal ik me nog maar eens goed inlezen.
Alle reacties Link kopieren
Chicaatje, het lijkt me vreselijk om (met name als je over dit soort dingen wilt praten) je moeder te moeten missen. Maar als het gaat om het geven van bv is de kans groot dat je inderdaad weinig aan die generatie moeders zult hebben. Mijn ervaring is hetzelfde als die van Eowyn en A1mee: Mijn moeder is een schat van een mens, heeft alles over voor haar kinderen, heeft er 3 met succes grootgebracht en ik ben meer dan dol op haar.



Maaaaarr: als het gaat om het geven van bv, dan heb ik echt niks aan haar. Alle cliché's aan vooroordelen en broodje aapverhalen die er maar over bv te geven zijn, heb ik al van haar gehoord: na 2 weken (en anders toch echt na een week of 6) is je melk op. Dan geef je een kind dus gewoon flesvoeding, met bij voorkeur een scheut extra Molenaars Kindermeel erin als ze nog niet doorslapen. Bijvoeden doe je met 6 weken en dan zet je je koter gezellig aan de geprakte Liga met sinaasappelsap. Van bv worden je tieten slap, wordt je weerstand laag en eigenlijk is het allemaal maar een enorme belasting voor de moeder in kwestie, als je ook nog eens bedenkt dat kinderen vanaf een week of 6 eigenlijk helemaal geen moedermelk meer nodig hebben (;)).



Inmiddels ziet ze aan mij dat langervoeden prima kan (de jongste is nu 10,5 maand), maar is ze er, sinds we het eerste halve jaar voorbij zijn, wel (net als meer mensen) op aan het hameren dat het toch wel tijd wordt om te gaan stoppen. Ik pak de laatste maanden namelijk de ene verkoudheid na de andere griep mee (eigenlijk ben ik sinds een maand of 6 niet meer echt fit geweest) en zij is ervan overtuigd dat dat door de bv komt. Ze weet niks van bv, geeft dat zelf ook grif toe, maar dit weet ze dan toch echt wel zeker.

~zucht~



Kortom: over dit onderwerp heb ik nooit normaal met haar kunnen praten, laat staan dat ik (goed en zinnig) advies van haar kan verwachten. En dat geldt voor zoveel moeders van haar generatie, dat instituten als Vereniging Borstvoeding Natuurlijk en La Leche League nu juist zijn opgericht om aan die behoefte van onze generatie moeders te voldoen.
Alle reacties Link kopieren
OK: ik ben zo'n moeder bij wie het niet van een leien dakje ging. Heb 4 borstontstekingen gehad en een aantal aankomende. Heb alleen maar kunnen voeden met tepelhoedje ondanks hulp van lactatiekundige en het kostte me ontzettend veel energie. Daarbij werkte de omgeving ook niet echt mee. "Ach, dan stop je toch? Zonder bv wordt hij ook groot hoor!"...



MAAR:   

Nu zwanger van de tweede en ik ga er weer voor. Ik ga me iets beter voorbereiden en ik ga er weer voor. Heb nog steeds heimwee als ik moeders zie voeden of erover hoor... Ook bij langervoedende moeders. Weet niet of ik dat ga redden, maar ga het doen. Gevoel van uk die bij mij drinkt. Van uk die in een half jaar tijd zo gegroeid was, en dat allemaal alleen van mij! Hij die heerlijk tot rust kwam als hij bij mij lag. Vond het heerlijk evengoed, ook al zal ik even flink gevloekt hebben hoor, tijdens... Maar gevoel is gewoon heerlijk! En daarbij de wetenschap dat ik hem het beste meegeef maakt het helemaal mooi, daar doe je het natuurlijk ook voor! In de kraamweek kwamen we er ook achter dat zoon een heel droog huidke was, dus die bv kwam helemaal goed uit!



En ja dan moet je kolven. Niet de leukste klus maar ik heb me nooit een koe gevoeld eigenlijk. Ik zie het als een manier om mijn kind toch te kunnen voeden, ondanks dat ik er niet bij ben. En vond het soms nog wel prettig ook. Had ik even mijn handen vrij, en voor zoon werd toch gezorgd. Ik kolfde even, en was klaar. Was soms met kolven sneller klaar dan met live voeden. Heerlijk toch?



En jemig die nachten idd. Zag me al helemaal midden in de nacht naar beneden stommelen, flesje maken, naar boven naar kind die dus al even trek had. pfff... ik vond het heel fijn. Hij wakker, schone luier en eraan! Zat heerlijk in stoel op zijn kamer, en ging prima zo!



En wat een geld ik heb bespaard aan die dure vboeding! Pff kwam ik pas achter nadat ik was gestopt! Enorm!



Ik zou zeggen, verdiep je er tegen die tijd eens goed in, en probeer het gewoon! Stoppen kan altijd nog!
Alle reacties Link kopieren
Ik was zooo blij met die kloven, voelde ik die hechting tenminste niet meer...
Als je nog een carriere ambieert als naaktmodel of pornoster, dan kan je BV beter laten. Maar verder.. ik zie niet in waarom ik mijn borsten per sé zou moeten 'sparen'. Voor wie dan? Voor die man die er aan zal zitten? Nou dan zijn ze maar wat slapper, jammer als ie me daarom dumpt, maar beter dat ik dan van hem af ben. En BV lijkt me goedkoper en handiger.

Maar verder heb ik al eens gepost in een wel/niet discussie en heb er eigenlijk niet zo'n trek meer in.
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder en schoonmoeder zijn allebei anti-BV. En snappen dus ook echt niet waarom ik er de moeite wel voor over had. Beetje hetzelfde verhaal als Athena eigenlijk. De grap is, mijn kind is allergisch voor koemelk, en toch vinden zowel moeder als schoonmoeder het vele malen logische dat ik dan toch koemelk ging geven ipv BV :o. En linksom of rechtsom, ik kreeg ze niet aan het verstand gepeuterd dat het niet logisch is iets in je kind te stoppen waar het allergisch voor is, ook al is het dan bewerkt.



Nu heb ik afgebouwd en allebei vinden ze dus ook eindelijk dat ik verstandig ben geworden. Wat dat betreft heb ik aan hen dus ook echt niets gehad tijdens de BV periode, eerder het tegendeel.
Ik reageerde eigenlijk vooral op het esthetische aspect wat TO aanhaalde.
.. hm, ik heb eigelijk geen idee hoe mn moeder er over denkt. Ben nu 22 weken, maar heb nog niet zo veel zwangerschapsdingen met haar besproken. Bijna niks eigenlijk. Moet dan toch wel even slikken als ik zie hoe moeilijk mensen het hebben die hun moeder moeten missen..

Mijn moeder heeft mij en mn zusje geen BV gegeven, dat was toen heel normaal zegt ze altijd.
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder heeft 3 keer FV gegeven en ik geef zelf nu al 18 maanden BV aan mijn eerste. Laatst zei ze voor het eerst tegen me dat ze dat knap vond en dat zij dat niet zo lang vol heeft gehouden. Bij de eerste een flinke borstontsteking en toen is ze gestopt, bij de tweede kwam het niet op gang en bij de derde (ik dus) zei de huisarts, ach mevrouwtje het is al 2 keer mislukt, de derde keer zal het ook niet gaan, hup spuit erin tegen de stuwing. Ik heb gevraagd of ze dat erg vond en toen zei ze: ach, het is niet anders (maar wel met een treurige blik) dat vond ik zo zielig, als zij goed begeleid was was het misschien 3 keer wel gelukt.



Vergeet niet dat onze moeders in een hele andere tijd leefden waar nog sneller voor FV gekozen werd en er veel minder bekend was over de gezondheidsnadelen van FV. Toen was ook het idee dat als je een borstontsteking kreeg je niet meer moest voeden met die borst.



En ik ken ook wel moeders die om dezelfde reden als jij hierboven schrijft meteen zijn begonnen aan FV, maar ik denk niet dat zij zich op een forum gaan melden omdat ze toch al wel weten dat ze dan een hoop tegengas gaan krijgen.



En over de horrorverhalen kan ik gedeeltelijk meepraten, maar ik denk dat veel moeders in het begin last krijgen van kloven en spruw en dat soort dingen, maar hoe langer je voed des te makkelijker en leuker het wordt!
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren


Als je nog een carriere ambieert als naaktmodel of pornoster, dan kan je BV beter laten.





Nee dus. Als je echt zeker zou willen weten dat er niks aan je lijf verandert, moet je niet zwanger worden. Als je borsten al slap worden, dan worden ze dat van een zwangerschap, niet van het geven van borstvoeding.
Alle reacties Link kopieren
Nu heb ik afgebouwd en allebei vinden ze dus ook eindelijk dat ik verstandig ben geworden. Wat dat betreft heb ik aan hen dus ook echt niets gehad tijdens de BV periode, eerder het tegendeel.
Haha, ik denk dat ik hier ook pas waarderende woorden ga horen als ik gestopt ben :P.
Hallo TO,



Ik heb nog geen enkele reactie gelezen, maar kan me zo voorstellen wat voor reacties het zijn!



Tja, persoonlijk vind ik borstvoeding erg belangrijk, al ben ik er niet zoëen die drie jaar lang borstvoedt.

Ik heb drie maanden volledig gevoed, daarna zo zoetjes aan af en toe kunstvoeding ernaast gaan doen en met vijf maanden was ze volledig van de borst af. Moet ik er bijzeggen dat ik inmiddels ook weer zwanger was en die combinatie was mijn lichaam echt te zwaar geworden.



Persoonlijk vond ik het een erg naar idee om koeienpoeder in mijn pasgeboren baby te stoppen, dat voelde gewoon niet natuurlijk. Inmiddels drinkt ze dus wel flesvoeding en ze is nog steeds niet groen uitgeslagen, dus vergif is het niet natuurlijk, maar ik ben blij dat ze toch een aantal maanden van mij heeft kunnen voeden en nummer twee zal ik zeker op dezelfde manier gaan voeden.

Ik heb haar trouwens nooit "extra" hoeven wegen of zo, om te zien of ze wel genoeg binnenkreeg, volgens mij doet niemand dat trouwens hoor.



Wat betreft je argumenten w.b. tepelkloven, pijn, lelijke borsten eraan overhouden, tja, zal best, zelf heb ik nooit problemen gehad en mijn borsten zijn niet anders dan voorheen. Maar er zullen vast vrouwen zijn die wél al die problemen hadden. Ik ben ervan overtuigd dat goede voorbereiding (dus lezen, cursus volgen) het allerbelangrijkste is. Als je weet wat je kunt verwachten, dan kun je dingen anticiperen voordat het een probleem gaat worden.

Wat betreft de allergiën, ik denk dat de statistieken duidelijk zijn. Er zullen ongetwijfeld borstgevoedde kinderen zijn die ook allergiën ontwikkelen, maar de cijfers spreken voor zich lijkt me (ervan uitgaande dat sommige die-hard borstvoeders hier die al genoemd hebben :P).



Als laatste, ik kan me niet herinneren of je schreef of je inmiddels aan het proberen bent om zwanger te worden, maar mocht je zwanger zijn, probeer dan gewoon zoveel mogelijk informatie in te winnen over dit onderwerp. Uiteindelijk is het aan jou om te beslissen natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het allemaal gehad; 2 keer borstontsteking en bloederinge pustepels. Maar toch wilde ik doorgaan. Na een maand van heel veel pijn en tranen ging het beter en heb ik uiteindelijk 7 maanden borstvoeding gegeven. Na een maand ging het hartstikke goed en was het gemakkelijk. Je hebt het overal en altijd bij je en s; nachts hoef je er niet uit om een fles te maken. (beeb lag naast me in zijn wieg)
Alle reacties Link kopieren
Nog een sneu verhaaltje om te bevestigen dat je die 'theezakjes' niet van BV krijgt: ik ben helaas eentje van die 2% die geen BV kon geven (mocht niet ivm medicijngebruik). Mijn borsten hangen nu echter behoorlijk en zitten vol met littekentjes van de striae. Tijdens de zwangerschap en vlak na de bevalling waren m'n borsten echt rood (striae) en blauw (je zag de aders heel goed, waarom dat is weet ik niet). Dat kleurenpalet is gelukkig weggetrokken. Mijn cupmaat is weer hetzelfde als voor de zwangerschap, maar ze hangen er dus vrij treurig bij, verder...  :(



(ik kan er overigens prima mee leven, hoor :P )
Alle reacties Link kopieren
Ik geef nu 13 maanden met veel plezier borstvoeding. Als het eenmaal een beetje loopt is het echt heel makkelijk en ook erg leuk. Ik heb nauwelijks problemen gehad. Alleen een paar keer een kloofje en een keer een productiedip doordat ik ziek was. Voor veel problemen zijn oplossingen en je kunt je van te voren inlezen. Kijk bijvoorbeeld op Borstvoeding.com en het borstvoedingsforum.

Kolven is inderdaad niet zo heel leuk maar het hoort er nu eenmaal bij. Dat koegevoel: We zijn nu eenmaal zoogdieren! Het hele zwanger zijn, kind baren, borstvoeding geven heeft zoiezo iets dierlijks. Toen mijn dochter voor het eerst bij mij dronk moest ik denken de poes van mijn ouders die tevreden spinnend haar pas geboren jongen zooogde.




quote: Vana77 reageerde



Als je nog een carriere ambieert als naaktmodel of pornoster, dan kan je BV beter laten.

Nee dus. Als je echt zeker zou willen weten dat er niks aan je lijf verandert, moet je niet zwanger worden. Als je borsten al slap worden, dan worden ze dat van een zwangerschap, niet van het geven van borstvoeding.



En dan moet je ook niet ouder worden :P
Ik heb trouwens aan 14 maanden borstvoeding prachtige borsten overgehouden. Na mijn eerste was het wat minder maar toen was ik heel veel afgevallen door de borstvoeding. Na mijn tweede helaas niet maar mijn borsten varen er wel bij ;)



En al zouden ze wat minder mooi zijn, ik ben trots op wat mijn borstjes hebben gepresteerd; in totaal bijna 2 jaar borstvoeding! Dat doen die van jou me nog niet na :P

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven