Geen rapport meer, wel rapportfolio

14-03-2023 22:05 70 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kind krijgt sinds dit jaar geen rapport meer, maar een rapportfolio.
De meningen zijn erover verdeeld.

Ik weet het nog niet. Graag hoor ik de meningen van anderen bij wie het ook aan de orde is. Wat vind jij ervan?

En als er leerkrachten zijn hier, wat is dan volgens jullie de meerwaarde, anders dan dat een kind betrokken is bij zijn/haar ontwikkeling?

Edit: het gaat hier om PO.
honolulu wijzigde dit bericht op 14-03-2023 22:14
3.70% gewijzigd
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn "rapport" op de lagere school had het formaat van een dun A5-schriftje.

5 balletjes die de meester of juf kon inkleuren en qua cijfers ging voor iedereen de score van 4 tot 8. Hoger of lager werd gewoon niet gegeven. Toch wisten ze wie naar VWO kon gaan of beter naar de butjesschool vertrok.

En inderdaad bij de buren en oma langs. De mooiste tijd van het jaar. Guldens verzamelen.
cottonclean wijzigde dit bericht op 15-03-2023 06:17
2.63% gewijzigd
Every woman deserves a man that destroys her lipstick, not her mascara.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn rapport op de mavo en havo was een A5-kartonnetje met de gemiddelde eindcijfers.

Onvoorstelbaar dat ik nog leef en zelfs de kost verdien zonder aan alle kanten gemonitord te zijn sinds de kleutertijd.
Every woman deserves a man that destroys her lipstick, not her mascara.
Alle reacties Link kopieren Quote
https://fd.nl/samenleving/1468920/makke ... c3aaSHNYXB


...Nederlandse leerlingen scoren de afgelopen vijftien tot twintig jaar steeds slechter in het PISA. Bij de sterkste leerlingen, vaak vwo'ers, is die daling het scherpst bij natuurkunde en wiskunde.
...

### Wilt u het artikel delen met iemand zonder account? Schenk het artikel en ontvangers kunnen het artikel direct lezen. U vindt deze mogelijkheid onderaan het artikel en in het deelmenu. We vragen u enkel voor persoonlijk gebruik onze content te kopiëren, om geen inbreuk te maken op onze Algemene Voorwaarden. Vraag eventueel naar onze bedrijfslicenties via klanten@fdmediagroep.nl ###
...
De onderzoekers ontdekten dat op universiteiten al langer kritische geluiden klinken over het dalende niveau van vwo-leerlingen. TU Delft stelde het toelatingsadvies bij, van een voldoende naar minimaal een zeven voor wiskunde B. Volgens de technische universiteit is het dalende niveau van Nederlandse leerlingen ook de reden dat steeds minder van hen doorstromen naar de Faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek.

Lees het volledige artikel: https://fd.nl/samenleving/1468920/makke ... c3aaSHNYXB
Every woman deserves a man that destroys her lipstick, not her mascara.
Blossom schreef:
15-03-2023 01:43
Je hebt toch geen rapport nodig om te zien hoe je kind het cognitief doet? Rapport besprekingen vind ik zelf vreselijk. Cito scores interesseren mij ook niks. Vraag altijd naar het welbevinden.
Is er nog iets wat wij spelenderwijs kunnen oppakken.

Ooit gaf een leerkracht ons een compliment. Dat zij het zo prettig vond dat zij haar zorgen eerlijk en rechtstreeks kon delen. Er zijn gewoon nog steeds ouders waarbij je het slecht nieuws gesprek van hun “wonderkind” mooi verpakt moeten delen.

Laten wij gewoon eens stoppen met toetsen. Gaat zoveel tijd aan verloren. Kinderen leren juist op zoveel andere manieren.

Digitaal snappet onderwijs vind ik ook maar niks. Helaas stappen veel scholen hierop over. Met wat “gedoe” mocht onze zoon weer rekenen uit een werkboek. Dit gaf veel meer inzicht (dyslexie). Ik ben ervan overtuigd dat je andere verbindingen maakt als je ook erbij moet schrijven. Wellicht is het digitale onderwijs voor sommige kinderen fijner of voor de leerkracht.

Zo’n portfolio met smileys vond ik destijds ook weinig aan. Zelfreflectie is gewoon lastig, meestal werd het gewoon deels voorgekauwd.

Van een kant helemaal eens, maar dat vraagt nogal een omslag in het denken van ouders en kinderen.

Ik kom nu kinderen tegen die bij heel veel dingen vragen of ze er een cijfer voor krijgen. En indien dat niet zo is doen ze geen moer meer of het minimale. .

Soms zijn dat slimme kinderen, van hoogopgeleide ouders die liever niks doen dat niet 'betaald' wordt. En er zijn kinderen die kinderen die meteen bedenken dat hun cijfer er geen gevolgen van ondervindt als het niet zo goed lukt. Verder nog kinderen die helemaal niet geïnteresseerd zijn in cijfers maar gewoon alles leuk en interessant vinden.

Cijfers zijn nu vaak dé enige motivator voor kinderen. Hoe kun je dat doorbreken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
15-03-2023 06:49


Cijfers zijn nu vaak dé enige motivator voor kinderen. Hoe kun je dat doorbreken?
Boek van Tijl Koenderink.

https://www.bol.com/nl/nl/p/is-het-voor ... 015494099/
Every woman deserves a man that destroys her lipstick, not her mascara.
Alle reacties Link kopieren Quote
evelien2010 schreef:
14-03-2023 23:07
Hier een rapport met een redelijk uitgebreid verhaal over inzet, sociaal-emotioneel en punten om aan te werken (op een positieve manier geformuleerd). En daarnaast onvoldoende, matig, voldoende, ruim voldoende, goed. En een blad met cito scores. Dus een compleet plaatje van mijn kind. Het rapport is steeds uitgebreider bij hogere klassen.

Ik kan echt niets met een portfolio. Dat is leuk voor zeer creatieve kinderen. Die daar tijd en moeite in steken. Maar zegt inhoudelijk vrij weinig over het daadwerkelijke niveau van een kind. En dat is wel van groot belang bij middelbaar en vervolgonderwijs. Daarnaast zijn er tal van kinderen die daar gewoon niets mee hebben.

Als ouder wil ik graag een totaalbeeld van mijn kind. En cijfers horen daar gewoon bij.
Zelfde hier. wij zijn niet creatief en vinden het ook niet interessant. Gelukkig was het rapport op de basisschool 80% normaal (cijfers, cito's, r/v/g en korte paragraaf tekst). De laatste jaren hadden ze wel geprobeerd een portfolio-achtig iets op te starten, iets met een code, maar dat werkte nooit of het was niet ingevuld. Er was ook iets voor speciale projecten dat ik nooit kon volgen waarin zowel de leerkracht als het kind moesten aangeven hoe iets gegaan was. Bijvoorbeeld samenwerken. Kind gaf altijd aan heel goed, leerkracht was altijd behoudender. Tja.

Ik vond cito's het belangrijkste. Cijfers voor een dictee of zo niet echt. Tenslotte krijgt daar in tegenstelling tot op de middelbare school toch iedereen zoveel mogelijk een voldoende voor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rapportfolio is toch veel meer dan alleen maar werkjes van het kind. Er zit bij ons ook een sociaal onderdeel bij. Daar geeft de leerkracht aan hoe het kind leert en hoe het reageert op ruzies enz. Daarnaast zit er een heel gedeelte in waarin de leerkracht aangeeft hoe het met de legeronderdelen gaat. Dit gebeurt met bolletjes. Niet van toepassing, onvoldoende, voldoende, beheerst. Daarnaast zijn er wolkjes waarin de leerkracht de onderbouwing opschrijft. Ik persoonlijk zie het verschil niet met een verslag op papier.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
15-03-2023 06:49
Van een kant helemaal eens, maar dat vraagt nogal een omslag in het denken van ouders en kinderen.

Ik kom nu kinderen tegen die bij heel veel dingen vragen of ze er een cijfer voor krijgen. En indien dat niet zo is doen ze geen moer meer of het minimale. .

Soms zijn dat slimme kinderen, van hoogopgeleide ouders die liever niks doen dat niet 'betaald' wordt. En er zijn kinderen die kinderen die meteen bedenken dat hun cijfer er geen gevolgen van ondervindt als het niet zo goed lukt. Verder nog kinderen die helemaal niet geïnteresseerd zijn in cijfers maar gewoon alles leuk en interessant vinden.

Cijfers zijn nu vaak dé enige motivator voor kinderen. Hoe kun je dat doorbreken?
Ik denk dat leerkrachtengedrag daar een grote rol in speelt. Dit jaar heeft dochter een juf die erg van de cijfers is. Ze hebben veel toetsen en krijgen bijna dagelijks cijfers te horen. Ineens worden tekenwerkjes en knutselwerkjes ook becijferd. Alles klassikaal gedeeld. Een groot omslagpunt met vorig jaar. Dochter is nu dus ook erg bezig met die cijfers. En heeft verdrietige vriendinnetjes die minder gemotiveerd raken. Dochter zelf haalt met weinig moeite hoge cijfers, haar motiveert t ook niet. Wel wordt ze zenuwachtig als de toetscijfers worden opgenoemd. De druk om weer een hoog cijfer te halen voelt ze wel. Terwijl wij als ouders dat niet belangrijk vinden.

Als ouder ben ik tegen de cijfertjescultuur, maar als leerkracht ook. Als je bij mij een toets krijgt is dat omdat ik wil weten wat ik beter moet uitleggen. Dat is ook waar al die reken/spelling/taaltoetsen eigenlijk voor bedoeld zijn. Welke stof beklijft wel en wat moet geremedieerd worden? Niet om kinderen te becijferen.
Voor topo en de zaakvakken waar echt thuis voor geleerd moet worden snap ik het geven van een cijfer wel.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
Alle reacties Link kopieren Quote
NoPepsiPlease, het gaat toch niet om wat jíj beter uit moet leggen, maar om wat de kinderen beheersen? Elke dag cijfers geven lijkt me wat veel, maar summatief toetsen geeft aan waar de kinderen staan en wie wat beheerst.

Mijn ervaring is dat leerlingen vooral lui worden van formatief toetsen. Er zijn er maar weinig die voor elk vak motivatie op kunnen brengen. Daarnaast zijn cijfers nodig voor bijvoorbeeld toelating tot de universiteit.

(dit is allemaal zeer kort door de bocht, maar ik heb een stapel nakijkwerk liggen en moet aan de slag. :) )
Een poffertje is geen oliebol.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blossom schreef:
15-03-2023 01:43
Je hebt toch geen rapport nodig om te zien hoe je kind het cognitief doet? Rapport besprekingen vind ik zelf vreselijk. Cito scores interesseren mij ook niks. Vraag altijd naar het welbevinden.
Is er nog iets wat wij spelenderwijs kunnen oppakken.

Ooit gaf een leerkracht ons een compliment. Dat zij het zo prettig vond dat zij haar zorgen eerlijk en rechtstreeks kon delen. Er zijn gewoon nog steeds ouders waarbij je het slecht nieuws gesprek van hun “wonderkind” mooi verpakt moeten delen.

Laten wij gewoon eens stoppen met toetsen. Gaat zoveel tijd aan verloren. Kinderen leren juist op zoveel andere manieren.

Digitaal snappet onderwijs vind ik ook maar niks. Helaas stappen veel scholen hierop over. Met wat “gedoe” mocht onze zoon weer rekenen uit een werkboek. Dit gaf veel meer inzicht (dyslexie). Ik ben ervan overtuigd dat je andere verbindingen maakt als je ook erbij moet schrijven. Wellicht is het digitale onderwijs voor sommige kinderen fijner of voor de leerkracht.

Zo’n portfolio met smileys vond ik destijds ook weinig aan. Zelfreflectie is gewoon lastig, meestal werd het gewoon deels voorgekauwd.
Zo mee eens!
En kan ik ook mijn aversie tegen Snappet weer eens kwijt 😉.
Het leek zo mooi. Leerkrachten kunnen direct zien wie iets niet begrijpt en daarop inspelen! Minder nakijkwerk! Nog meer persoonlijke differentiatie! Directe feedback aan de kinderen!

En toen kwamen de grafiekjes. Want Snappet houdt per dag ook bij of je wel groeit. En dan komen de directies en IB'ers die groei willen zien! Daar heeft Snappet data voor nodig. Dus moet er wel genoeg op het apparaat gewerkt worden. In een vakantie dippen ze allemaal, apparaat krijgt geen data. Wil je buiten een les doen, krijgt apparaat geen data. Dus wel elke dag gebruiken! Ook al is wetenschappelijk aangetoond en algemeen bekend dat je voor spelling moet schrijven, voor automatiseren moet schrijven. Gewoon vanaf groep 3 achter het apparaat en vanaf 4 voor alle vakken. Kan de IB'er in 1 klap zien hoe alle groepen er voor staan!

Ik heb zelf zo'n Snappetfabriek verlaten. Toen ik kinderen van 8 met een score van 97% moest gaan bevragen hoe ze daar 98% van gingen maken was de maat wel vol.

Steeds meer scholen krijgen inzicht dat Snappet een doel op zich wordt ipv een van de vele mogelijke verwerkingsmiddelen. Tenzij directie en leerkrachten de verleiding kunnen weerstaan van alle mogelijkheden.

Mijn kinderen werken wel met Snappet. Zoontje klaagt dat hij bij 1 fout 34 punten zakt. Want hoog niveau rekenen dus bij een "makkelijke" fout gaan er veel punten af. Daar moet een kind toch helemaal niet mee bezig zijn?

Ik ben dus aardig van het anticijferfront 😉
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
Alle reacties Link kopieren Quote
Pofpoffertje schreef:
15-03-2023 09:07
NoPepsiPlease, het gaat toch niet om wat jíj beter uit moet leggen, maar om wat de kinderen beheersen? Elke dag cijfers geven lijkt me wat veel, maar summatief toetsen geeft aan waar de kinderen staan en wie wat beheerst.

Mijn ervaring is dat leerlingen vooral lui worden van formatief toetsen. Er zijn er maar weinig die voor elk vak motivatie op kunnen brengen. Daarnaast zijn cijfers nodig voor bijvoorbeeld toelating tot de universiteit.

(dit is allemaal zeer kort door de bocht, maar ik heb een stapel nakijkwerk liggen en moet aan de slag. :) )

Ik toets idd om te kijken of de kinderen iets beheersen of niet. Om te bepalen of iets beter, passender of gewoon vaker uitgelegd moet worden en daar naar te handelen. Niet om een cijfer op een kind te kunnen plakken.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochter in groep 4 kwam gisteren teleurgesteld in huis. Ze had “maar” een 7. Ik heb zo’n mijn best gedaan mama, die en die hadden een 9. Ik vind het vooral demotiverend en slecht voor het zelf vertrouwen.

Ik zie liever cijfers op het rapport die het kind kan motiveren of vertrouwen geeft.

Ik ben van 86. Niemand was destijds bezig met cijfers, niveau etcetera je hoorde gewoon eind groep 8 naar welke school je heen ging.
Alle reacties Link kopieren Quote
NoPepsiPlease schreef:
15-03-2023 09:08
Zo mee eens!
En kan ik ook mijn aversie tegen Snappet weer eens kwijt 😉.
Het leek zo mooi. Leerkrachten kunnen direct zien wie iets niet begrijpt en daarop inspelen! Minder nakijkwerk! Nog meer persoonlijke differentiatie! Directe feedback aan de kinderen!

En toen kwamen de grafiekjes. Want Snappet houdt per dag ook bij of je wel groeit. En dan komen de directies en IB'ers die groei willen zien! Daar heeft Snappet data voor nodig. Dus moet er wel genoeg op het apparaat gewerkt worden. In een vakantie dippen ze allemaal, apparaat krijgt geen data. Wil je buiten een les doen, krijgt apparaat geen data. Dus wel elke dag gebruiken! Ook al is wetenschappelijk aangetoond en algemeen bekend dat je voor spelling moet schrijven, voor automatiseren moet schrijven. Gewoon vanaf groep 3 achter het apparaat en vanaf 4 voor alle vakken. Kan de IB'er in 1 klap zien hoe alle groepen er voor staan!

Ik heb zelf zo'n Snappetfabriek verlaten. Toen ik kinderen van 8 met een score van 97% moest gaan bevragen hoe ze daar 98% van gingen maken was de maat wel vol.

Steeds meer scholen krijgen inzicht dat Snappet een doel op zich wordt ipv een van de vele mogelijke verwerkingsmiddelen. Tenzij directie en leerkrachten de verleiding kunnen weerstaan van alle mogelijkheden.

Mijn kinderen werken wel met Snappet. Zoontje klaagt dat hij bij 1 fout 34 punten zakt. Want hoog niveau rekenen dus bij een "makkelijke" fout gaan er veel punten af. Daar moet een kind toch helemaal niet mee bezig zijn?

Ik ben dus aardig van het anticijferfront 😉
Heel begrijpelijk.

Push cultuur moet echt stoppen. Leerkracht vond het echt een dingetje om niet het hoogst haalbare eruit te halen. Ze keek ons zo verward aan toen ik zei; “ vmbo basis of praktijk” is voor ons helemaal prima.

Mijn zoon werkt sindsdien sinds Gr 5 op een eigen leerlijn. Nu heeft hij weer ruimte om te groeien.

Kinderen kunnen mede door snappet amper nog leesbaar schrijven.
Die scores slaan ook nergens op. Tijdens het Corona onderwijs en het vele samenwerken/uitleg werden de opdrachten al snel veel te moeilijk.

Directe feedback… dan moet een leerkracht wel een onderwijs assistent hebben. Geloof echt niet dat het mogelijk is, met alle kinderen die tegenwoordig extra ondersteuning nodig zijn.

Hier hebben wij meekijk dagen. Schrok gewoon van de hectiek/druk hoe snel zo’n les gaat (werd gewoon gestampt). Mede door de vele projecten die tegenwoordig ook helemaal in de mode zijn. Als je geen adhd hebt ontwikkel je het wel.

Al met al echt respect voor de leerkracht!
Alle reacties Link kopieren Quote
Cottonclean schreef:
15-03-2023 06:14

En inderdaad bij de buren en oma langs. De mooiste tijd van het jaar. Guldens verzamelen.
Vreselijk dit, dit mogen mijn kinderen dus niet. Afgerekend in geld op hun prestaties - al op de basisschool. Dat gebeurt je hele leven nog, dat hoeft van mij niet al op de basisschool te beginnen.

Hier geen rapportfolio maar wel een verslagrapport. Ik ben er blij mee. De docent steekt er veel tijd en energie in, het is goed om met kind te bespreken. Er worden geen cijfers gegeven, citoscores staan er wel in (met grafieken) zodat je als ouder een prima beeld krijgt van hoe je kind het op school doet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Op het rapportfolio na ben ik ontzettend blij met onze school. Dat pushen en gedoe met cijfers en Snappet (wat is dat?) hebben we hier allemaal niet. Er wordt echt naar het kind gekeken en ik vind overleg met de juffen/meesters ook altijd prettig en open.
De kinderen krijgen geen cijfers te horen, maar als ouder kun je inloggen om cijfers en scores te zien. Ik vertel zelf ook nooit aan mijn kinderen wat voor cijfer ze voor iets hebben; volgens mij weten ze niet eens dat er cijfers gegeven worden.
Tegelijkertijd weten ze heel goed welke kinderen makkelijk en snel leren en welke kinderen er hard voor moeten werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij hebben dit al vanaf begin (en zoon zit nu in groep 8). Ik vond een rapport zoals wij vroeger kregen wel wat duidelijker, maar goed, het is wel heel uitgebreid en van de kinderen wordt op deze school verwacht dat ze er zelf eea aan toevoegen waar ze trots op waren in de voorgaande periode. Ze mogen ook foto's uitprinten en inplakken die de juf heeft gemaakt tijdens projecten en leuke dagen. Mijn zoon is er altijd wel heel trots op. En dat is ook wel leuk.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het rapport wel belangrijk. De kleuter krijgt hier zijn rapportfolio, de hogere klassen gelukkig gewoon een rapport. Niet met cijfers maar voldoende, goed enzovoorts. Die aversie tegen cijfers snap ik niet. Ja, je hebt er altijd die beter kunnen leren en daardoor hogere cijfers halen. Dat zegt verder niets over je andere kwaliteiten. Dus we moeten niet van de cijfers af, maar van de conclusies die we daaruit menen te moeten trekken. Dat gezeik van je persoonlijk ontwikkelingsplan zou juist verboden moeten worden. Zoveel werk, allemaal sociaal wenselijk geneuzel. Als je opschrijft dat je dit jaar wilt leren parachutespringen zal het wel niet geaccepteerd worden laat staan uitgevoerd. Vreselijk dat dat op de basisschool blijkbaar al begint.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens met Ohneenietweer. Veel mensen hangen een oordeel aan een cijfer, terwijl het cijfer op zich niets zegt. Een zeven is een zeven, zeg maar. Zet je die zeven af tegen andere cijfers die een jndividuele leerling haalt, dan zegt het ineens wel iets. Het kind dat doorgaans negens haalt voor bijvoorbeeld rekenen laat met een zeven een flinke dip zien. Het kind dat moeite heeft met voldoendes halen, laat zien dat dit onderdeel goed wordt beheerst.

Persoonlijke doelen vind ik nogal wat voor de basisschool. Het doel moet zijn om ze zo goed mogelijk voorbereid naar het vo te krijgen.
Een poffertje is geen oliebol.
Alle reacties Link kopieren Quote
Volgens mij weer extra werk voor de leerkracht. Het zijn enorme boekwerken geworden. Best geinig hoor maar heb liever aandacht voor het echte onderwijs.
Het ligt er aan hoeveel portfolio gebruikt wordt. Als je het goed doet, in mijn ogen, leren leerlingen door feedbackgesprekken die ze voeren en de feedback die ze krijgen op hun proces en leren ze vooral ook zelf feedback geven, en dus kritisch kijken naar hun eigen leerproces. Doordat leerlingen zelf hun doelen formuleren zijn ze meer betrokken en gemotiveerd.
Wordt het een afstreeplijstje voor de leerkracht (wat veel portfolio’s zijn), dan heeft hetgeen enkel nut.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cijfers...het is op zich wel een leuke meetwaarde.

Toen een 2 voor wiskunde een 4,7 werd hebben we zelfs een taartje gegeten. Ook onvoldoendes kun je vieren.

En bij het huiswerk vergeten van oudste hebben we dit ook gevierd. Heel precies en netjes. Nooit buiten de lijntjes durven kleuren en nu er zomaar achterkomen dat de wereld niet vergaat als een keer iets niet volgens planning gaat.

Ik ben trouwens wel blij dat ik geen peuters meer heb. Hoorde laatst dat je overdag appjes krijgt over de hoeveelheid plasluiers, poepluiers en eten. Ik laat ze bij professionals achter. Hoef toch geen continue updates. Gekkenwerk.

Laatst op een verjaardag. Vrouw met olijke baby in de arm krijgt de vraag...goh hij ziet er heeeel gezond uit, waar zit hij op de groeicurve? Knettergek al die meetinstrumenten.
stormke81 wijzigde dit bericht op 15-03-2023 11:00
0.37% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat zou je wel graag willen, TO? En heb je niet ook nog andere kanalen waarmee je de ontwikkeling op school kunt inzien?

Hier is het een combinatie en dat vind ik prima. Via een digitaal systeem, Parro, kunnen we als ouders de resultaten van toetsen en Cito’s al inzien zodra het nagekeken is. Die cijfers komen ook in het rapport terug, maar dan de toetsen als goed-voldoende-etc en de Cito’s in grafiekjes van de hele school-periode. Grafieken van de ontwikkeling in Snappet over de hele schoolperiode staan er ook in. Snappet heeft zeker ook nadelen, maar wij vinden deze overzichten wel nuttig, het was duidelijk te zien toen zoon een dip had in zijn schoolwerk, waardoor we daarmee aan de slag konden. Bij de grafiekjes en cijfers staan op diverse plekken ook opmerkingen van de leerkracht, bijv “Pietje, je bent afgelopen tijd erg gegroeid in lezen, je hebt daar heel goed je best op gedaan! Komende tijd gaan we verder werken aan hoe je iets met mooie intonatie kunt lezen.” of iets dergelijks. Er is daarnaast een deel in het rapport over verschillende aspecten van de sociaal-emotionele ontwikkeling, beoordeeld door de leerkracht. En tot slot een aantal ‘werkjes’ van het kind zelf. De kinderen vinden dat zelf het leukste. Alleen allerlei zelf-analyses van het kind over leerdoelen en de ontwikkeling enzo staan er niet in. Dat komt wel aan bod bij het startgesprek van leerkracht + kind + ouder in september, maar niet in het rapport. Ik zou het niet erg vinden als er wel zoiets in zou staan, maar mis het ook niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij vinden een rapport verder iets voor het kind zelf en de ouders, er wordt hier niet bij opa’s en oma’s langsgegaan om geld en ze krijgen er van ons ook geen cadeautjes of geld voor. We ontmoedigen ook dat de kinderen gaan vergelijken met elkaar of met vriendjes. Een rapport is voor jezelf, iedereen doet z’n best, iedereen heeft zijn of haar eigen talenten en bij de een is dat in A en bij de ander in B.

Ik vind het ook wat tegenstrijdig als mensen enerzijds ageren tegen cijfers en dat kinderen zoveel moeten e.d., maar wel hun kinderen met hun rapporten laten showen of er zelf iets voor geven. Dan stimuleer je juist dat een kind het heel belangrijk gaat vinden, in plaats waarvoor het volgens mij bedoeld is: gewoon een update over hoe het loopt op school, hoe het kind zich ontwikkelt en waarin het zich nog verder kan ontwikkelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blij dat echt cijfers pas dit jaar in beeld zijn, met topografie. Daarvoor worden gewoon geen cijfers gegeven.

De CITO toetsen zijn bij ons dit jaar vervangen voor een andere toetsmethode. Meer persoonlijk om te kijken wie waar staat in de basisschool. Hadden we dat nu een paar jaar eerder gehad, dan had ik niet zoveel haar uit mijn hoofd hoeven trekken om duidelijk te maken dat mijn kind zich te pletter verveelt en niet dat hij niet wil werken. Nu het zwart op wit staat dat mijn kind de basisschool al bijna uit heeft, nu kunnen we verder bouwen dit half jaar en verder.

Dus graag alleen cijfers als het nut en zin heeft, om een kind te helpen ( verbeteren of versnellen) maar niet als doel op zich nee.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Stormke81 schreef:
15-03-2023 10:50
Ik ben trouwens wel blij dat ik geen peuters meer heb. Hoorde laatst dat je overdag appjes krijgt over de hoeveelheid plasluiers, poepluiers en eten. Ik laat ze bij professionals achter. Hoef toch geen continue updates. Gekkenwerk.
Dan mis je het doel hiervan denk ik. Dat is niet dat jij op je werk weet dat je baby gepoept heeft of dat je de leidster niet zou vertrouwen in dat ze weet wat ze doet, maar dat de leidster niet aan het eind van de dag binnen een kwartier van de ouder van Jantje de vraag krijgt of hij wel gepoept heeft (aangezien Jantje poepproblemen heeft is dat bij hem belangrijk), van de ouder van Marietje hoe laat ze de laatste fles gehad heeft (zodat de ouder weet hoe laat de volgende ongeveer nodig is) en van de ouder van Keesje of hij wel of niet een middagslaapje heeft gedaan (dan weten ze of ze hem wat eerder of later op bed zullen leggen). Door zo’n app sla je 2 vliegen in 1 klap: de leidster hoeft al dit soort dingen niet van alle 10 de kinderen te onthouden de hele dag (overigens werd het daarom ook voor die apps al geregistreerd, maar dan op papier) en je kunt de overdracht aan het eind van de dag korter en daarmee rustiger laten verlopen en de belangrijke dingen niet laten ondersneeuwen door al die poep/eet/slaap-feitjes.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven