Kinderen
alle pijlers
Geven jullie straf?
zondag 31 maart 2024 om 16:59
Die verschillen en hangen af van wat er is gebeurd. Voor de zoveelste keer met je modderschuiten de witte trap vernaggelen= zelf poetsen bijvoorbeeld. Maar mijn kind is 13, een 3-jarige laat je dat niet doen (die laat je dan ‘helpen’ door doekjes aan te laten geven of zo).
De een noemt dat straf, de ander een consequentie. Ik heb niet altijd tijd of het geduld gehad om alles maar te laten ‘ervaren’. Leuk als we de hond gingen uitlaten en hij weigerde schoenen aan te doen met 2 jaar, dan heb je de tijd om hem te laten ontdekken dat je wel heel natte en koude voeten krijgt zonder schoenen op een regenachtige herfstdag. Als we op het punt stonden om naar een afspraak te gaan, dan had ik die tijd niet en ging hij gewoon onder de arm mee en propte ik die schoenen in de handtas.
De een noemt dat straf, de ander een consequentie. Ik heb niet altijd tijd of het geduld gehad om alles maar te laten ‘ervaren’. Leuk als we de hond gingen uitlaten en hij weigerde schoenen aan te doen met 2 jaar, dan heb je de tijd om hem te laten ontdekken dat je wel heel natte en koude voeten krijgt zonder schoenen op een regenachtige herfstdag. Als we op het punt stonden om naar een afspraak te gaan, dan had ik die tijd niet en ging hij gewoon onder de arm mee en propte ik die schoenen in de handtas.
zondag 31 maart 2024 om 17:02
Dit.Yakuzakiko schreef: ↑31-03-2024 16:56We praten dan, ik leg uit waarom ik iets niet goed vind. Straffen vind ik niet nodig, is volgens mij ook vrij nutteloos, dan leren ze niet waarom iets niet mag.
zondag 31 maart 2024 om 17:03
Het hangt heel erg af van de leeftijd. Maar ik ging altijd uit van een logische consequentie. Als je iets stuk maakt mag je het dus niet meer hebben. Als je iets vies maakt, zelf opruimen. Niet luisteren betekent dat we naar huis gaan en die activiteit voorlopig niet meer doen. Etc. Ik heb nu pubers en ze zijn over het algemeen redelijk braaf, maar ik zou de lijn doortrekken. Vandalisme is repareren en vergoeden, diefstal is terugbrengen, etc.
Dochter van 15 heeft onlangs voor het eerst een half glaasje alcohol gedronken terwijl ze zélf had toegezegd dat niet te doen. Daar hebben we haar niet voor gestraft. Ik heb wel duidelijk gezegd dat ik het er niet mee eens ben, maar ik realiseer me ook dat ik er toch niet bij ben en dan houd ik liever het lijntje open. Ik ga haar daar geen huisarrest voor geven of zo. Maar ik realiseer me dat dat misschien anders zou zijn als ze voor de derde keer straalbezopen thuis kwam.
Dochter van 15 heeft onlangs voor het eerst een half glaasje alcohol gedronken terwijl ze zélf had toegezegd dat niet te doen. Daar hebben we haar niet voor gestraft. Ik heb wel duidelijk gezegd dat ik het er niet mee eens ben, maar ik realiseer me ook dat ik er toch niet bij ben en dan houd ik liever het lijntje open. Ik ga haar daar geen huisarrest voor geven of zo. Maar ik realiseer me dat dat misschien anders zou zijn als ze voor de derde keer straalbezopen thuis kwam.
lariba wijzigde dit bericht op 31-03-2024 17:06
34.93% gewijzigd
zondag 31 maart 2024 om 17:04
Dochter van drie is regelmatig ontzettend aan het testen en klieren. Dingen doen waarvan ze weet dat het niet mag, doorgaan na vaker zeggen dat iets niet mag. Dat waren we helemaal zat, dus nu is het één keer waarschuwen en als ze doorgaat, moet ze even naar haar kamer. Dat werkt, ze vindt het heel erg als ze even niet meer mee mag doen.
Onze oudste snapt het als we vertellen dat en waarom iets niet mag. En ze luistert ernaar. Dus bij haar is beetje kletsen genoeg.
Onze oudste snapt het als we vertellen dat en waarom iets niet mag. En ze luistert ernaar. Dus bij haar is beetje kletsen genoeg.
zondag 31 maart 2024 om 17:11
Voor als dit een vervolg is op je vorige topic: Ik zou een vijfjarige niet straffen voor boos zijn. Die emotie mag er gewoon zijn.
En als hij in zijn woede iets stuk maakt of iemand pijn doet, zou ik hem daar denk ik ook niet voor straffen. Daar gaat hij wel een grens over, maar die kun je ook anders aangeven. Hem aanleren waar hij wél op mag slaan bij voorbeeld, of zelf weggaan als hij jou pijn heeft gedaan. En als het bijvoorbeeld altijd hetzelfde vriendje is met wie het mis gaat, dan mag hij daar voorlopig niet meer spelen. Of alleen op neutraal terrein, als dat scheelt.
En als hij in zijn woede iets stuk maakt of iemand pijn doet, zou ik hem daar denk ik ook niet voor straffen. Daar gaat hij wel een grens over, maar die kun je ook anders aangeven. Hem aanleren waar hij wél op mag slaan bij voorbeeld, of zelf weggaan als hij jou pijn heeft gedaan. En als het bijvoorbeeld altijd hetzelfde vriendje is met wie het mis gaat, dan mag hij daar voorlopig niet meer spelen. Of alleen op neutraal terrein, als dat scheelt.
zondag 31 maart 2024 om 17:21
zondag 31 maart 2024 om 17:25
Dit. Met vrij veel aandacht voor de natuurlijke consequentie van het gedrag dat ik niet oké vind.Yakuzakiko schreef: ↑31-03-2024 16:56We praten dan, ik leg uit waarom ik iets niet goed vind. Straffen vind ik niet nodig, is volgens mij ook vrij nutteloos, dan leren ze niet waarom iets niet mag.
En dan ook nog zo neutraal als mogelijk want zoon vindt terecht gewezen worden VERSCHRIKKELIJK.
Als het over dat boos worden gaat; dat was hier ook wel een ding. Dat vereiste veel praten/uitleg over boosheid. En samen bedenken wat dan wel zou werken.
•
zondag 31 maart 2024 om 17:27
La_Galette schreef: ↑31-03-2024 17:25Niet echt straf in de zin van; nu moet je op de trap zitten.
Wel straf in de zin van; als je in de winkel gaat gillen dan gaan we naar huis en mag je voorlopig niet meer mee.
Wat een heerlijke consequentie, lekker geen boodschappen meer doen!
•
zondag 31 maart 2024 om 17:29
Ik zocht juist wat er achter dat gedrag zat. Steeds dingen opnieuw doen is vaak een roep om aandacht. Dan naar de kamer sturen, is juist onthouden van wat ze ze nodig hebben (aandacht).JandeVries schreef: ↑31-03-2024 17:04Dochter van drie is regelmatig ontzettend aan het testen en klieren. Dingen doen waarvan ze weet dat het niet mag, doorgaan na vaker zeggen dat iets niet mag. Dat waren we helemaal zat, dus nu is het één keer waarschuwen en als ze doorgaat, moet ze even naar haar kamer. Dat werkt, ze vindt het heel erg als ze even niet meer mee mag doen.
Onze oudste snapt het als we vertellen dat en waarom iets niet mag. En ze luistert ernaar. Dus bij haar is beetje kletsen genoeg.
Maar snap ook dat je grenzen stelt. Sommige leeftijden/fases zijn lastig, uitputtend en irritant.
De woorden "heb je een knuffel van me nodig" heeft een lastige situatie hier al vaak doorbroken. Jonge kinderen zijn er namelijk niet op uit om irritant gevonden te worden, ze willen gezien worden.
Maar voor iedereen geldt een grens. Dat mag ook. En dat mogen kinderen ook best leren, dat als ze bepaald gedrag laten zien dat er dan gereageerd wordt op ze. Vaak probeer ik dat vooraf al om te buigen door proberen te begrijpen wat ze nodig hebben, maar dat valt ook niet altijd mee (zelf moe, geïrriteerd, chagrijnig, geen geduld op dat moment). Dus eigenlijk klooien we als ouders ook maar wat aan vaak.
Daarnaast is elk kind ook anders. Mijn oudste heb ik nooit boos toe hoeven spreken, hij is nu tiener. Uitleg waarom iets vervelend is voor een ander is voldoende. Maar dat voelt hij vaak zo al aan waardoor hij heel empathisch reageert op anderen. Straf is bij hem (tot nu toe?) niet nodig.
De jongste heeft veel meer pit. Daar moet ik soms wat duidelijker tegen zijn. Echt straf komt daar tot nu toe ook nog niet bij voor.
zondag 31 maart 2024 om 17:33
Nee, geen straf hier. Ik merk dat zoon (11jr) vooralsnog eerlijk dingen verteld waarvan hij weet dat we het niet ok vinden. En ik denk dat dat daar mee te maken heeft.
Laatst heeft hij bijv stiekem een hele nacht de ipad meegenomen in bed. Dat heeft hij zelf verteld en daar hebben we een prima gesprek over gehad. Hij kwam zelf tot de conclusie dat zoiets niet handig is als je de dag erna vroeg op moet. Lijkt me een prima les.
En zoon was heel pittig toen hij jonger was. Veel driftbuien (jaren later diagnose ASS). Wij hebben hem nooit hiervoor gestraft, maar hebben juist met hem geprobeerd te achterhalen wat leidde tot het gedrag en hoe dit te voorkomen. Ik vond het voor ons vervelend maar voor hem nog meer.
Laatst heeft hij bijv stiekem een hele nacht de ipad meegenomen in bed. Dat heeft hij zelf verteld en daar hebben we een prima gesprek over gehad. Hij kwam zelf tot de conclusie dat zoiets niet handig is als je de dag erna vroeg op moet. Lijkt me een prima les.
En zoon was heel pittig toen hij jonger was. Veel driftbuien (jaren later diagnose ASS). Wij hebben hem nooit hiervoor gestraft, maar hebben juist met hem geprobeerd te achterhalen wat leidde tot het gedrag en hoe dit te voorkomen. Ik vond het voor ons vervelend maar voor hem nog meer.
zondag 31 maart 2024 om 17:36
Ik sta er exact hetzelfde in. Wat goed dat dochter daar gewoon met jullie over gesproken heedt. Ik vind eerlijkheid een groot goed,dus ze komen hier met vrij veel weg (volgens sommigen). Nu heb ik ook twee tot nu toe vrij "makkelijke" kinderen. Scheelt ook.Lariba schreef: ↑31-03-2024 17:03Het hangt heel erg af van de leeftijd. Maar ik ging altijd uit van een logische consequentie. Als je iets stuk maakt mag je het dus niet meer hebben. Als je iets vies maakt, zelf opruimen. Niet luisteren betekent dat we naar huis gaan en die activiteit voorlopig niet meer doen. Etc. Ik heb nu pubers en ze zijn over het algemeen redelijk braaf, maar ik zou de lijn doortrekken. Vandalisme is repareren en vergoeden, diefstal is terugbrengen, etc.
Dochter van 15 heeft onlangs voor het eerst een half glaasje alcohol gedronken terwijl ze zélf had toegezegd dat niet te doen. Daar hebben we haar niet voor gestraft. Ik heb wel duidelijk gezegd dat ik het er niet mee eens ben, maar ik realiseer me ook dat ik er toch niet bij ben en dan houd ik liever het lijntje open. Ik ga haar daar geen huisarrest voor geven of zo. Maar ik realiseer me dat dat misschien anders zou zijn als ze voor de derde keer straalbezopen thuis kwam.
zondag 31 maart 2024 om 17:38
Als ze haar zus pijn doet, dingen expres kapot maakt, blijft klooien met haar beker of eten, mij uitdagend aankijkt terwijl ze weer op de bank gaat springen… vraag ik echt niet of ze een knuffel nodig heeft. Dan is het gewoon klaar en kan ze moven. En dat werkt, want ze doet het minder en gaat er minder lang mee door. Ik vind het niet leuk om te zeggen dat ze naar boven kan als ze doorgaat, maar ik vind het nog vervelender als ze doorgaat met klieren. Dus tsja.apiejapie schreef: ↑31-03-2024 17:29Ik zocht juist wat er achter dat gedrag zat. Steeds dingen opnieuw doen is vaak een roep om aandacht. Dan naar de kamer sturen, is juist onthouden van wat ze ze nodig hebben (aandacht).
Maar snap ook dat je grenzen stelt. Sommige leeftijden/fases zijn lastig, uitputtend en irritant.
De woorden "heb je een knuffel van me nodig" heeft een lastige situatie hier al vaak doorbroken. Jonge kinderen zijn er namelijk niet op uit om irritant gevonden te worden, ze willen gezien worden.
Maar voor iedereen geldt een grens. Dat mag ook. En dat mogen kinderen ook best leren, dat als ze bepaald gedrag laten zien dat er dan gereageerd wordt op ze. Vaak probeer ik dat vooraf al om te buigen door proberen te begrijpen wat ze nodig hebben, maar dat valt ook niet altijd mee (zelf moe, geïrriteerd, chagrijnig, geen geduld op dat moment). Dus eigenlijk klooien we als ouders ook maar wat aan vaak.
Daarnaast is elk kind ook anders. Mijn oudste heb ik nooit boos toe hoeven spreken, hij is nu tiener. Uitleg waarom iets vervelend is voor een ander is voldoende. Maar dat voelt hij vaak zo al aan waardoor hij heel empathisch reageert op anderen. Straf is bij hem (tot nu toe?) niet nodig.
De jongste heeft veel meer pit. Daar moet ik soms wat duidelijker tegen zijn. Echt straf komt daar tot nu toe ook nog niet bij voor.
Als ze een peuterdriftbui heeft is het een ander verhaal. Dan vraag ik idd of ze bij mij komt zitten.
zondag 31 maart 2024 om 17:40
2 pubers van 13 en 15 hier. Werkelijk nog nooit straf gegeven. Wel eens boos geweest, of van ze gebaald en ze dat verteld. Dat is eigenlijk altijd genoeg. Ze doen heus wel dingen die ik irritant vind (net als alle pubers, volgens mij ongeacht de reactie van hun ouders), maar niets fundamenteels.
Nou heb ik wel rustige kinderen die alles wat ze doen eerst goed overdenken. Dat scheelt natuurlijk enorm. Ik deel dan ook alleen mijn eigen ervaring, en heb nadrukkelijk geen oordeel over andere ouders met kinderen waarbij wellicht een andere aanpak nodig is....
Nou heb ik wel rustige kinderen die alles wat ze doen eerst goed overdenken. Dat scheelt natuurlijk enorm. Ik deel dan ook alleen mijn eigen ervaring, en heb nadrukkelijk geen oordeel over andere ouders met kinderen waarbij wellicht een andere aanpak nodig is....
zondag 31 maart 2024 om 17:47
Juist bij dit soort gedrag zou ik willen weten wat erachter zit. Wat ze eruit haalt om dit te doen. (Waarbij ik snap dat je maar net de tijd en ruimte moet hebben om dit te achterhalen.)JandeVries schreef: ↑31-03-2024 17:38Als ze haar zus pijn doet, dingen expres kapot maakt, blijft klooien met haar beker of eten, mij uitdagend aankijkt terwijl ze weer op de bank gaat springen…
Én ik zou zoeken naar manieren om dit gedrag voor te zijn / om te buigen.
Wij hebben bijv twee jaar lang drama in de supermarkt gehad. Dus hij ging gewoon niet meer mee, tot het ineens van het ene op het andere moment wel weer goed ging.
_horizon_ wijzigde dit bericht op 31-03-2024 17:50
22.13% gewijzigd
zondag 31 maart 2024 om 17:48
Overigens mogen ze hier wel veel - in de ogen van veel andere ouders dan. Geen bedtijd, telefoon mag mee naar boven 'savonds, huiswerk helemaal zelf bepalen, geen tijd waarop ze thuis moeten zijn als ze 'savonds weg willen, enz. Ik vind dat ze goed omgaan met deze vrijheden: niet altijd exact zoals ik zou willen maar wel binnen acceptabele grenzen. (Voor mij dan, ik ken best ouders die daar anders over zouden denken). Ik vind hun gedrag dus hooguit onwenselijk, eigenlijk nooit ontoelaatbaar. Ik heb dus ook geen reden voor straf.
zondag 31 maart 2024 om 17:50
Vind ik ook. En wij doen het ook zo.Yakuzakiko schreef: ↑31-03-2024 16:56We praten dan, ik leg uit waarom ik iets niet goed vind. Straffen vind ik niet nodig, is volgens mij ook vrij nutteloos, dan leren ze niet waarom iets niet mag.
Alleen soms is er bepaald gedrag dat gewoon echt niet gewenst is. Bijv mij schoppen als iets niet mag. En dit houd echt lang aan nu,
Heb al veel geprobeerd.
zondag 31 maart 2024 om 17:54
Ik wilde dat mijn kinderen het goede deden uit overtuiging dat het goed was, niet uit angst voor straf.
Zelf dealen met de consequenties moesten ze ook. Wat je vies maakt, maak je schoon, ruimen ruim je op. Als je je niet aan afspraken houdt, worden afspraken strenger en preciezer.
Bij iets oudere kinderen na veel waarschuwen. Als je iets flikt dat mij veel geld kost, kost het jou ook geld. Als het mij veel tijd kost, kost het jou ook tijd.
Zelf dealen met de consequenties moesten ze ook. Wat je vies maakt, maak je schoon, ruimen ruim je op. Als je je niet aan afspraken houdt, worden afspraken strenger en preciezer.
Bij iets oudere kinderen na veel waarschuwen. Als je iets flikt dat mij veel geld kost, kost het jou ook geld. Als het mij veel tijd kost, kost het jou ook tijd.
zondag 31 maart 2024 om 17:54
Daar zou ik hulp voor zoeken. Straffen gaat in ieder geval niet helpen, en terugschoppen ook niet.
zondag 31 maart 2024 om 17:56
Kind krijgt ook veel vrijheid hier. Word ook vaak tegen mij gezegd dat hij best een vrije opvoeding heeft.
En hij kan er prima mee omgaan.
Bedtijd nooit gezeur over.
Opruimen doet hij vaak uit zichzelf.
Eten is ook nooit gedoe. En zijn er makkelijk in. Zit je vol? Prima. Eet maar je toetje op.
Is vaak ook meegaand buiten de deur, nooit gedoe over dat hij speelgoed wilt uit de winkel. We maken er een foto van en dan gaat het op zijn verlanglijstje.
Maar dat gedrag van mij schoppen als iets niet mag. Dat stoort gewoon heel erg nu.
Want bij man doet hij dit niet.
En hij kan er prima mee omgaan.
Bedtijd nooit gezeur over.
Opruimen doet hij vaak uit zichzelf.
Eten is ook nooit gedoe. En zijn er makkelijk in. Zit je vol? Prima. Eet maar je toetje op.
Is vaak ook meegaand buiten de deur, nooit gedoe over dat hij speelgoed wilt uit de winkel. We maken er een foto van en dan gaat het op zijn verlanglijstje.
Maar dat gedrag van mij schoppen als iets niet mag. Dat stoort gewoon heel erg nu.
Want bij man doet hij dit niet.
zondag 31 maart 2024 om 17:56
Mijn kinderen geven zichzelf straf. 'nou, dan ga ik wel boven zitten hoor, als jij dat wil!'
Wij zijn meer bezig met gekwetste gevoelens om denkbeeldige straffen in juiste banen te leiden dan straffen.
Mijn ene kind is heel gevoelig voor 'boos worden', standaardzin
'toen deed ik
*iets onbenulligs waarvoor alleen de tip is gegeven het misschien volgende keer anders aan te pakken*
...en toen was iedereen weer heel boos op mij'.
Hij heeft nu een fantastische juf die 'ook altijd boos op hem is' en de meest draconische straffen uitdeelt, waar hij dan volgens zichzelf op het nippertje aan ontsnapt is.
Verder vind ik het een semantische discussie vaak. Natuurlijk geef je je kind straf, een beetje ouder zet een consequentie op ongewenst gedrag. Een dreiging ervan is al 'straf' en hoe vager de dreiging van de 'ik straf niet maar moeder is dan wel erg teleurgesteld' brigade, hoe intenser voor een kind.
Erg onveilig als je niet weet waar je aan toe bent als je niet eens mag experimenteren met zaken die niet mogen.
Duidelijker dan een soort poel van onoverzichtelijke gevoelens en gevolgen van 'oh moeder is zo teleurgesteld nu in jouw karakter dat had ik nooit verwacht', zo kun je ook geen wandaden afsluiten.
Ongenoegen uiten is altijd al straf, anderen hebben wat steviger een 'boem is ho' nodig.
Wij zijn meer bezig met gekwetste gevoelens om denkbeeldige straffen in juiste banen te leiden dan straffen.
Mijn ene kind is heel gevoelig voor 'boos worden', standaardzin
'toen deed ik
*iets onbenulligs waarvoor alleen de tip is gegeven het misschien volgende keer anders aan te pakken*
...en toen was iedereen weer heel boos op mij'.
Hij heeft nu een fantastische juf die 'ook altijd boos op hem is' en de meest draconische straffen uitdeelt, waar hij dan volgens zichzelf op het nippertje aan ontsnapt is.
Verder vind ik het een semantische discussie vaak. Natuurlijk geef je je kind straf, een beetje ouder zet een consequentie op ongewenst gedrag. Een dreiging ervan is al 'straf' en hoe vager de dreiging van de 'ik straf niet maar moeder is dan wel erg teleurgesteld' brigade, hoe intenser voor een kind.
Erg onveilig als je niet weet waar je aan toe bent als je niet eens mag experimenteren met zaken die niet mogen.
Duidelijker dan een soort poel van onoverzichtelijke gevoelens en gevolgen van 'oh moeder is zo teleurgesteld nu in jouw karakter dat had ik nooit verwacht', zo kun je ook geen wandaden afsluiten.
Ongenoegen uiten is altijd al straf, anderen hebben wat steviger een 'boem is ho' nodig.
zondag 31 maart 2024 om 17:56
Wij straffen niet vanwege boosheid/verdriet.Lariba schreef: ↑31-03-2024 17:11Voor als dit een vervolg is op je vorige topic: Ik zou een vijfjarige niet straffen voor boos zijn. Die emotie mag er gewoon zijn.
En als hij in zijn woede iets stuk maakt of iemand pijn doet, zou ik hem daar denk ik ook niet voor straffen. Daar gaat hij wel een grens over, maar die kun je ook anders aangeven. Hem aanleren waar hij wél op mag slaan bij voorbeeld, of zelf weggaan als hij jou pijn heeft gedaan. En als het bijvoorbeeld altijd hetzelfde vriendje is met wie het mis gaat, dan mag hij daar voorlopig niet meer spelen. Of alleen op neutraal terrein, als dat scheelt.
Zou wel heel raar zijn.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
