Kinderen
alle pijlers
Gevoelig kind
donderdag 16 januari 2025 om 17:39
Beste allemaal,
Dit topic schrijf ik voor tips en ervaringen van anderen. Mijn man en ik hebben een zoontje van bijna 3. Wij merken al vanaf baby af aan dat hij gevoelig is voor prikkels. Hij kan niet goed tegen drukte, geeft dan aan dat het te veel herrie is, doet bij harde geluiden zijn handjes voor zijn oren, als zijn babynichtje huilt gaat hij direct een speentje en een knuffel geven, maar hij is dan duidelijk zelf ook van slag. Dit zijn een paar voorbeelden, maar we merken dit eigenlijk dagelijks wel. Hij is rustig van karakter en ook een enorme dromer (soms niet te bereiken als hij in gedachten verzonken is). Hij is verder wel sociaal en speelt graag met andere kindjes, maar zijn ‘terrornichtje’ (veel gillen en erg druk), daar heeft hij echt last van. Hij gaat dan huilen en vermijdt haar. Ik herken dit erg van mezelf, maar bij mij thuis werd er altijd gezegd dat ik te bang/saai was en werd er nooit rekening mee gehouden. Ik heb daar behoorlijk last van gehad als kind. Hij is nu nog klein, maar ik ben toch zoekende naar hoe ik hem kan begeleiden hierin. Hem tegemoetkomen en helpen, maar over een jaar moet hij naar de basisschool en ik ben bang dat dat ook lastig voor hem wordt zo. Ervaringsdeskundigen? Tips? Alvast heel erg bedankt!
Dit topic schrijf ik voor tips en ervaringen van anderen. Mijn man en ik hebben een zoontje van bijna 3. Wij merken al vanaf baby af aan dat hij gevoelig is voor prikkels. Hij kan niet goed tegen drukte, geeft dan aan dat het te veel herrie is, doet bij harde geluiden zijn handjes voor zijn oren, als zijn babynichtje huilt gaat hij direct een speentje en een knuffel geven, maar hij is dan duidelijk zelf ook van slag. Dit zijn een paar voorbeelden, maar we merken dit eigenlijk dagelijks wel. Hij is rustig van karakter en ook een enorme dromer (soms niet te bereiken als hij in gedachten verzonken is). Hij is verder wel sociaal en speelt graag met andere kindjes, maar zijn ‘terrornichtje’ (veel gillen en erg druk), daar heeft hij echt last van. Hij gaat dan huilen en vermijdt haar. Ik herken dit erg van mezelf, maar bij mij thuis werd er altijd gezegd dat ik te bang/saai was en werd er nooit rekening mee gehouden. Ik heb daar behoorlijk last van gehad als kind. Hij is nu nog klein, maar ik ben toch zoekende naar hoe ik hem kan begeleiden hierin. Hem tegemoetkomen en helpen, maar over een jaar moet hij naar de basisschool en ik ben bang dat dat ook lastig voor hem wordt zo. Ervaringsdeskundigen? Tips? Alvast heel erg bedankt!
donderdag 16 januari 2025 om 17:54
Ja, ons enige kinddebuurvrouw schreef: ↑16-01-2025 17:51Is dit je enige kindje?
Ik herken wel dingen die je beschrijft.
donderdag 16 januari 2025 om 18:06
Op de school van mijn kind is het rustig. Er is daar veel ruimte, veel meer dan vroeger, om aan te geven als je last van de drukte hebt.
Mijn kind heeft een soort training gehad met schoolgenoten om dit ook goed te kunnen aangeven. Was echt een groepje uitgezocht die hiervan zouden kunnen profiteren.
Het is op de school van mijn kind redelijk 'normaal' dat je verschillende kinderen hebt, de ene druk, de ander rustig, alles ertussenin, allemaal prima.
Nu kind duidelijk kan maken wat dwars zit is het leven wel een stuk relaxter, ik neem zo ongeveer alles serieus en dat helpt echt. Zoals ik ben opgegroeid werkt dus niet en het serieus nemen.werkt heel goed, kan ik je uit eigen ervaring vertellen.
Het is een heel sociaal jongetje geworden wat ook wel wat kan hebben, juist omdat het meestal gaat zoals hij aangeeft prettig te vinden is er ook flexibiliteit en kan hij drukte leuk en gezellig vinden.
Wat ik een leuk voorbeeld vond was dat mijn kind een andere plek in de klas kreeg.
Hij vond het helemaal niks, is naar de juf gegaan en gaf aan dat hij het koud in zijn nek had op die plek en er een druk kindje achter hem zat waardoor hij niet kon opletten.
Juf stuurde een berichtje naar me dat hij een ander plekje had gekregen.
Had ik vroeger niet om hoeven komen, hoon was mijn deel spot was mijn lot.
Mijn kind heeft een soort training gehad met schoolgenoten om dit ook goed te kunnen aangeven. Was echt een groepje uitgezocht die hiervan zouden kunnen profiteren.
Het is op de school van mijn kind redelijk 'normaal' dat je verschillende kinderen hebt, de ene druk, de ander rustig, alles ertussenin, allemaal prima.
Nu kind duidelijk kan maken wat dwars zit is het leven wel een stuk relaxter, ik neem zo ongeveer alles serieus en dat helpt echt. Zoals ik ben opgegroeid werkt dus niet en het serieus nemen.werkt heel goed, kan ik je uit eigen ervaring vertellen.
Het is een heel sociaal jongetje geworden wat ook wel wat kan hebben, juist omdat het meestal gaat zoals hij aangeeft prettig te vinden is er ook flexibiliteit en kan hij drukte leuk en gezellig vinden.
Wat ik een leuk voorbeeld vond was dat mijn kind een andere plek in de klas kreeg.
Hij vond het helemaal niks, is naar de juf gegaan en gaf aan dat hij het koud in zijn nek had op die plek en er een druk kindje achter hem zat waardoor hij niet kon opletten.
Juf stuurde een berichtje naar me dat hij een ander plekje had gekregen.
Had ik vroeger niet om hoeven komen, hoon was mijn deel spot was mijn lot.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
donderdag 16 januari 2025 om 18:23
Fijn dat je vanuit je eigen perspectief wel ruimte voelt voor je kind.
Geef je kind de ruimte om af te schakelen. Na bezoek aan nichtje, en later op school.
Daarnaast kunnen boekjes als Relaxklets heel helpend zijn. Onze kinderen kwamen/komen daar echt mee tot rust. Uit hun hoofd en in hun lijf. Ook boekjes als Slaapklets (nee ik heb geen aandelen) zijn hier veelvuldig ingevuld.
Hebben jullie een trampoline? Dat kan erg helpen om te aarden. Ook onder een lekker warme douche zetten om de dag van je af te spoelen, kan helpen.
En Geef je kind fijne kleding aan. Geen stugge spijkerbroek, geen kriebelplaatjes, enz. Al die dingen vreten energie gedurende dag. Lastig voor te stellen voor mensen die er geen last van hebben, maar wel energietrekkers voor gevoelige kinderen/mensen.
Geef je kind de ruimte om af te schakelen. Na bezoek aan nichtje, en later op school.
Daarnaast kunnen boekjes als Relaxklets heel helpend zijn. Onze kinderen kwamen/komen daar echt mee tot rust. Uit hun hoofd en in hun lijf. Ook boekjes als Slaapklets (nee ik heb geen aandelen) zijn hier veelvuldig ingevuld.
Hebben jullie een trampoline? Dat kan erg helpen om te aarden. Ook onder een lekker warme douche zetten om de dag van je af te spoelen, kan helpen.
En Geef je kind fijne kleding aan. Geen stugge spijkerbroek, geen kriebelplaatjes, enz. Al die dingen vreten energie gedurende dag. Lastig voor te stellen voor mensen die er geen last van hebben, maar wel energietrekkers voor gevoelige kinderen/mensen.
donderdag 16 januari 2025 om 18:34
Wat mooi om te lezen, dat jouw zoon zo goed kan aarden op deze manier. Ik herken heel erg wat je zegt over jezelf. Ik wilde meestal niet spelen na een schooldag en ging dan alleen op mijn kamer zitten. Er werd dan gezegd dat ik een apart kind was, maar eigenlijk was ik gewoon helemaal uitgeblust. Dit zorgt er ook wel voor dat ik extra alert ben bij dit soort signalen bij mijn eigen kind.Valtifest schreef: ↑16-01-2025 18:06Op de school van mijn kind is het rustig. Er is daar veel ruimte, veel meer dan vroeger, om aan te geven als je last van de drukte hebt.
Mijn kind heeft een soort training gehad met schoolgenoten om dit ook goed te kunnen aangeven. Was echt een groepje uitgezocht die hiervan zouden kunnen profiteren.
Het is op de school van mijn kind redelijk 'normaal' dat je verschillende kinderen hebt, de ene druk, de ander rustig, alles ertussenin, allemaal prima.
Nu kind duidelijk kan maken wat dwars zit is het leven wel een stuk relaxter, ik neem zo ongeveer alles serieus en dat helpt echt. Zoals ik ben opgegroeid werkt dus niet en het serieus nemen.werkt heel goed, kan ik je uit eigen ervaring vertellen.
Het is een heel sociaal jongetje geworden wat ook wel wat kan hebben, juist omdat het meestal gaat zoals hij aangeeft prettig te vinden is er ook flexibiliteit en kan hij drukte leuk en gezellig vinden.
Wat ik een leuk voorbeeld vond was dat mijn kind een andere plek in de klas kreeg.
Hij vond het helemaal niks, is naar de juf gegaan en gaf aan dat hij het koud in zijn nek had op die plek en er een druk kindje achter hem zat waardoor hij niet kon opletten.
Juf stuurde een berichtje naar me dat hij een ander plekje had gekregen.
Had ik vroeger niet om hoeven komen, hoon was mijn deel spot was mijn lot.
O, en heel erg bedankt voor de tips, ik ga het gelijk opzoeken.
charlotteccc wijzigde dit bericht op 16-01-2025 18:34
Reden: Wilde iets toevoegen
Reden: Wilde iets toevoegen
1.79% gewijzigd
donderdag 16 januari 2025 om 18:38
donderdag 16 januari 2025 om 18:42
donderdag 16 januari 2025 om 19:00
Mijn oudste kon als baby al hartverscheurend huilen als een broek niet goed zat. Nog steeds (ze zit nu in het voorexamenjaar) gaan sokken weg als de naadjes te voelen zijn. Op de basisschool werd ze vaak ingezet als buffer: ze straalde veel vriendelijkheid en rust uit en werd dan naast het drukke jongetje gezet. Thuis kreeg ik een compleet overstuur kind terug. Ik ben nog altijd de juf dankbaar die haar met de carnavalsviering met een stapel boeken op de zolder van de school liet zitten, zodat ze niet 6 uur in een snollebollekesinferno moest vertoeven.
Ik denk dat je je kind al de grootste dienst bewijst die er is, door te zien hoe hij is en te waarderen wat de positieve kanten daarvan zijn. En natuurlijk moet hij dingen leren, maar dat kan ook op een rustige en liefdevolle manier. Ik was vreemd, te zacht, bijzonder, overgevoelig. Ik ben erg hard geworden, maar dat is echt jammer.
Ik denk dat je je kind al de grootste dienst bewijst die er is, door te zien hoe hij is en te waarderen wat de positieve kanten daarvan zijn. En natuurlijk moet hij dingen leren, maar dat kan ook op een rustige en liefdevolle manier. Ik was vreemd, te zacht, bijzonder, overgevoelig. Ik ben erg hard geworden, maar dat is echt jammer.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
donderdag 16 januari 2025 om 19:06
Ik merk dat ik dit soort topics lastig vind. Jonge kinderen zijn over het algemeen gevoelig. Je ziet bijvoorbeeld vaker dat kinderen mee gaan huilen als een ander kindje huilt. Of dat ze harde geluiden vervelend vinden. Hoe ouder ze worden hoe meer die gevoeligheid vaak wordt afgeleerd (helaas). Ik lees en hoor vaak dat ouders hun kind hooggevoelig noemen en daar heb ik moeite mee, net zoals dat mannen tegenwoordig al snel een narcist genoemd worden. Wanneer is een kind echt gevoeliger dan gemiddeld en wanneer is het "gewoon" een kind.
Ook worden kinderen vaak al snel prikkelgevoelig genoemd. Er zijn gewoon veel prikkels in de huidige samenleving en alles is drukker. Kinderen moeten vaak op jonge leeftijd al veel (kdv, school, bso, sport etc.) Dat kost hen vaak al best veel energie waardoor ze sneller overprikkeld raken van andere dingen. Maar wanneer heeft een kind sneller last van prikkels dan "gemiddeld".
Neemt niet weg dat je rekening moet houden met wat je kind aangeeft en in moet spelen op zijn behoeften. Maar we moeten niet vergeten dat (prikkel)gevoeligheid ook gewoon bij kinderen hoort.
Ook worden kinderen vaak al snel prikkelgevoelig genoemd. Er zijn gewoon veel prikkels in de huidige samenleving en alles is drukker. Kinderen moeten vaak op jonge leeftijd al veel (kdv, school, bso, sport etc.) Dat kost hen vaak al best veel energie waardoor ze sneller overprikkeld raken van andere dingen. Maar wanneer heeft een kind sneller last van prikkels dan "gemiddeld".
Neemt niet weg dat je rekening moet houden met wat je kind aangeeft en in moet spelen op zijn behoeften. Maar we moeten niet vergeten dat (prikkel)gevoeligheid ook gewoon bij kinderen hoort.
donderdag 16 januari 2025 om 19:20
Heel herkenbaar, ik vond dit een prettig en duidelijk boek:
https://www.bruna.nl/boeken/hoogsensiti ... gJu5vD_BwE
https://www.bruna.nl/boeken/hoogsensiti ... gJu5vD_BwE
donderdag 16 januari 2025 om 19:21
Dan is de vraag van to toch ook prima, hoe ze het beste met haar kind om kan gaan op momenten dat hij last heeft van die prikkels?Tornmesje86 schreef: ↑16-01-2025 19:06Ik merk dat ik dit soort topics lastig vind. Jonge kinderen zijn over het algemeen gevoelig. Je ziet bijvoorbeeld vaker dat kinderen mee gaan huilen als een ander kindje huilt. Of dat ze harde geluiden vervelend vinden. Hoe ouder ze worden hoe meer die gevoeligheid vaak wordt afgeleerd (helaas). Ik lees en hoor vaak dat ouders hun kind hooggevoelig noemen en daar heb ik moeite mee, net zoals dat mannen tegenwoordig al snel een narcist genoemd worden. Wanneer is een kind echt gevoeliger dan gemiddeld en wanneer is het "gewoon" een kind.
Ook worden kinderen vaak al snel prikkelgevoelig genoemd. Er zijn gewoon veel prikkels in de huidige samenleving en alles is drukker. Kinderen moeten vaak op jonge leeftijd al veel (kdv, school, bso, sport etc.) Dat kost hen vaak al best veel energie waardoor ze sneller overprikkeld raken van andere dingen. Maar wanneer heeft een kind sneller last van prikkels dan "gemiddeld".
Neemt niet weg dat je rekening moet houden met wat je kind aangeeft en in moet spelen op zijn behoeften. Maar we moeten niet vergeten dat (prikkel)gevoeligheid ook gewoon bij kinderen hoort.
Wat maakt dat jij zo'n topic lastig vindt?
donderdag 16 januari 2025 om 19:22
Oh, Tornmesje, ik dacht dat de conclusie van je betoog zou zijn, dat de maatschappij doorgedraaid is, en dat we als ouders er dan in ieder geval voor kunnen zorgen dat het leven van onze jonge kinderen rustig, voorspelbaar, kalm en zacht mag zijn. Dat is namelijk wat ik denk en probeerde, vooral met kleine kinderen!
Dat betekent een stapje terug, of anders: minder uitjes, minder geluid of scherm in huis, doseren...
Ik denk dat de prikkelgevoeligheid van zoveel kinderen juist ontzettend normaal is, logisch, en dat het soms dus als een spagaat kan aanvoelen: hoe laveer je in een druk bestaan, zorgend voor een jong kind, dat je wil laten kennismaken met, maar ook afschermen waar nodig voor prikkels?
Dat betekent een stapje terug, of anders: minder uitjes, minder geluid of scherm in huis, doseren...
Ik denk dat de prikkelgevoeligheid van zoveel kinderen juist ontzettend normaal is, logisch, en dat het soms dus als een spagaat kan aanvoelen: hoe laveer je in een druk bestaan, zorgend voor een jong kind, dat je wil laten kennismaken met, maar ook afschermen waar nodig voor prikkels?
donderdag 16 januari 2025 om 19:22
https://www.bol.com/nl/p/langmuts-op-sc ... androidapp
Deze boekjes zijn vaak ook fijn voor kinderen om zichzelf beter te leren begrijpen
Deze boekjes zijn vaak ook fijn voor kinderen om zichzelf beter te leren begrijpen
donderdag 16 januari 2025 om 19:34
Ik ben het hier niet mee eens. Ik herken niet echt wat TO beschrijft bijvoorbeeld. Mijn kind kan juist niet genoeg prikkels hebben, de enige dagen dat ze als baby niet ongelukkig was, was als we op drukke verjaardagen waren geweest, en als we ergens zijn geweest, hoe druk het ook was, vraagt ze na vijf minuten wat het volgende is wat we gaan doen. Mijn ene kind is ook veel gevoeliger voor andermans emoties dan de andere, die trekt veel meer zijn eigen plan.Tornmesje86 schreef: ↑16-01-2025 19:06Ik merk dat ik dit soort topics lastig vind. Jonge kinderen zijn over het algemeen gevoelig.. <knip> Maar we moeten niet vergeten dat (prikkel)gevoeligheid ook gewoon bij kinderen hoort.
Je hebt gewoon te maken met verschillende karakters, met unieke combinaties van karaktereigenschappen. Zo te lezen vindt TO het karakter van haar kind niet per se problematisch, maar zoekt ze gewoon een manier om hier het beste mee om te gaan (waar ik dus niet over mee kan praten
.
donderdag 16 januari 2025 om 19:37
Dit is wat ik bedoel. Juist dat die gevoeligheid normaal is. Alleen lijkt het alsof er ouders zijn die het meteen als hooggevoelig bestempelen. Terwijl het juist normaal is bij kinderen.Jubelien schreef: ↑16-01-2025 19:22Oh, Tornmesje, ik dacht dat de conclusie van je betoog zou zijn, dat de maatschappij doorgedraaid is, en dat we als ouders er dan in ieder geval voor kunnen zorgen dat het leven van onze jonge kinderen rustig, voorspelbaar, kalm en zacht mag zijn. Dat is namelijk wat ik denk en probeerde, vooral met kleine kinderen!
Dat betekent een stapje terug, of anders: minder uitjes, minder geluid of scherm in huis, doseren...
Ik denk dat de prikkelgevoeligheid van zoveel kinderen juist ontzettend normaal is, logisch, en dat het soms dus als een spagaat kan aanvoelen: hoe laveer je in een druk bestaan, zorgend voor een jong kind, dat je wil laten kennismaken met, maar ook afschermen waar nodig voor prikkels?
donderdag 16 januari 2025 om 19:39
Dit. Het is hoe een kind is, en inderdaad niet per se problematisch. En daarom schreef ik ook dat ze gewoon moeten reageren op behoeften van kind.__appelbloesem__ schreef: ↑16-01-2025 19:34Ik ben het hier niet mee eens. Ik herken niet echt wat TO beschrijft bijvoorbeeld. Mijn kind kan juist niet genoeg prikkels hebben, de enige dagen dat ze als baby niet ongelukkig was, was als we op drukke verjaardagen waren geweest, en als we ergens zijn geweest, hoe druk het ook was, vraagt ze na vijf minuten wat het volgende is wat we gaan doen. Mijn ene kind is ook veel gevoeliger voor andermans emoties dan de andere, die trekt veel meer zijn eigen plan.
Je hebt gewoon te maken met verschillende karakters, met unieke combinaties van karaktereigenschappen. Zo te lezen vindt TO het karakter van haar kind niet per se problematisch, maar zoekt ze gewoon een manier om hier het beste mee om te gaan (waar ik dus niet over mee kan praten
donderdag 16 januari 2025 om 19:42
Omdat er vaak, en ik bedoel niet te zeggen dat TO dat nu doet, als conclusie komt dat kind hooggevoelig is. Terwijl die gevoeligheid van een kind in veel gevallen gewoon normaal is.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
