Kinderen
alle pijlers
Go Sam!
zaterdag 5 mei 2007 om 12:11
zaterdag 5 mei 2007 om 12:16
Wat is er raar aan die uitspraak, Jinny?
Je schoonfamilie krijg je er toch ook maar bijgeleverd? Geloof me, als ik het voor het zeggen had gehad dan had ik m'n schoonouders niet toegevoegd aan het pakket. :) (en dan te bedenken dat die relatie eigenlijk alweer tijden redelijk goed verloopt).
Wat ik ook nooit begrijp is dat sommige mensen hun schoonouders 'vader en moeder' gaan noemen. Gruweldegruwel, dat zou ik dus echt nooit doen.
Hier hebben we het over 'je vader' en 'je moeder' en sinds we kinderen hebben is het helemaal makkelijk (opa en oma). Eduard noemt mijn ouders wel gewoon bij de voornaam maar die relatie is ook vele malen beter. Maarja, dat had ook zomaar anders kunnen zijn natuurlijk. Puur geluk.
Je schoonfamilie krijg je er toch ook maar bijgeleverd? Geloof me, als ik het voor het zeggen had gehad dan had ik m'n schoonouders niet toegevoegd aan het pakket. :) (en dan te bedenken dat die relatie eigenlijk alweer tijden redelijk goed verloopt).
Wat ik ook nooit begrijp is dat sommige mensen hun schoonouders 'vader en moeder' gaan noemen. Gruweldegruwel, dat zou ik dus echt nooit doen.
Hier hebben we het over 'je vader' en 'je moeder' en sinds we kinderen hebben is het helemaal makkelijk (opa en oma). Eduard noemt mijn ouders wel gewoon bij de voornaam maar die relatie is ook vele malen beter. Maarja, dat had ook zomaar anders kunnen zijn natuurlijk. Puur geluk.
zaterdag 5 mei 2007 om 12:22
Cin
, omdat het wel familie is (helemaal als je kinderen hebt, zijn ouders zijn evenveel opa en oma als de ouders van de kant van de vrouw). Totaal los van het feit hoe een en ander wordt ingevuld. Dat je meer naar de kant van de vrouw toetrekt, dat gebeurt vaak automatisch (niet altijd). En dat je niet blij kunt zijn met dat extra stukje familie snap ik ook heel goed. Beide ouders hebben genetisch gezien wel dezelfde "invloed".
zaterdag 5 mei 2007 om 12:22
Hihi Cin, ik probeer ook maar altijd die voornamen/vader/moeder kwestie een beetje te ontwijken door ze gewoon aan te kijken en wat te vragen :D
Maar ik denk dat als je ouder bent je het uiteindelijk wel gaat zeggen, mijn moeder zegt nu ook ma tegen mijn oma van vader's kant, die is 87. Haar eigen moeder noemde ze mama. En terecht want een mama daar heb je er maar 1 van.
Maar ik denk dat als je ouder bent je het uiteindelijk wel gaat zeggen, mijn moeder zegt nu ook ma tegen mijn oma van vader's kant, die is 87. Haar eigen moeder noemde ze mama. En terecht want een mama daar heb je er maar 1 van.
Stressed is just desserts spelled backwards
zaterdag 5 mei 2007 om 12:23
Maar jij kunt het gewoon goed vinden met je schoonouders, heerlijk toch? Dan voel je dat ook als familie.
Voor mij zijn de ouders van Eduard geen familie. Het is familie van hem maar niet van mij. Ik voel er ook niks bjizonders bij. Kan ik me nog wel eens heel veel zorgen maken over mijn eigen moeder's gezondheid, die van de moeder van Eduard is ook niet echt goed maar daar maak ik me nooit een seconde zorgen over.
Geniet er lekker van dat het bij jullie zo soepel loopt!
Overigens doe ik helemaal geen moeite om dezelfde band te creeren met beide setjes grootouders. Sam doet bij zijn ouders hele andere dingen als met mijn ouders. Ze vindt beide leuk maar het is wel totaal anders. Ik betrek mijn schoonmoeder ook niet perse overal bij, mijn ouders veel meer. Als Eduard de behoefte heeft om dat met zijn ouders te doen dan moet hij dat doen maar ik voel me daar niet toe geroepen.
Voor mij zijn de ouders van Eduard geen familie. Het is familie van hem maar niet van mij. Ik voel er ook niks bjizonders bij. Kan ik me nog wel eens heel veel zorgen maken over mijn eigen moeder's gezondheid, die van de moeder van Eduard is ook niet echt goed maar daar maak ik me nooit een seconde zorgen over.
Geniet er lekker van dat het bij jullie zo soepel loopt!
Overigens doe ik helemaal geen moeite om dezelfde band te creeren met beide setjes grootouders. Sam doet bij zijn ouders hele andere dingen als met mijn ouders. Ze vindt beide leuk maar het is wel totaal anders. Ik betrek mijn schoonmoeder ook niet perse overal bij, mijn ouders veel meer. Als Eduard de behoefte heeft om dat met zijn ouders te doen dan moet hij dat doen maar ik voel me daar niet toe geroepen.
zaterdag 5 mei 2007 om 12:26
Het is dus familie van mijn man en van mijn kinderen maar toch niet van mij?
Ik zie het dus ook niet als mijn taak om daar maar iets in te faciliteren. Dat doe ik natuurlijk wel af en toe maar dat is dan een leuke bonus voor ze. Verder vind ik het Eduard's taak. En er zijn best wel tijden dat ze ik-weet-niet-hoe-lang niks van ons heeft gehoord omdat hij daar niet veel zin in had. Tsja, jammer dan, dat is zijn keuze, hij zal er zijn redenen wel voor hebben. Ik stuur daar ook niet in.
zaterdag 5 mei 2007 om 12:29
Cin
, ik doe inderdaad erg mijn best om een band met schoonouders te creeeren (maar noem ze zeker geen pappa of mamma, daar heb ik er maar één van). Ik noem ze Schonvati en Schonmutti(een rare verbastering omdat ik toen ik hier kwam wonen de woorden voor schoonfamilie nog niet kende :D), of noem ze bij de voornaam. Ik heb een veel intenser contact met mijn moeder dan met mijn schoonmoeder, maar blijf er zeker wel mijn best voor doen! Ik vind dat toch belangrijk. Ondanks dat ik het niet altijd met mijn schoonvader eens ben (vaker niet dan wel, is een erg dominante man).
zaterdag 5 mei 2007 om 12:32
Star
, daarom heet het ook SCHOONfamilie en geen familie:D, gevoelsmatig zit er zeker wel een verschil in, maar ik probeer (lukt niet altijd) ook voor Thomas, om daar niet al te veel onderscheid in te maken (ik vind het ook zeker wel mijn taak, maar meer nog Jinnyman zijn taak) om contact te onderhouden, daar ben ik het absoluut mee eens.
zaterdag 5 mei 2007 om 12:42
Ik zou het ook graag anders willen zien maar helaas is het nu eenmaal zo. Ik ben er best vaak verdrietig over maar dat veranderd de zaak ook niet. Gelukkig heb ik wel een hele goede band met mijn schoonvader en daar haal ik veel uit. Het kwetst me wel eens als ik op topics lees dat het ook vaak aan de schoondochters ligt en dat zij hun eigen moeder belangrijker vinden en hun best niet doen enzo. Zo is het hier echt niet gegaan. En ik had hiervoor een schoonmoeder en dat vond ik zo'n lieverd dat klikte juist heel goed. Het ligt toch aan de combi van karakters en in hoeverre schoonouders hun zoon hebben kunnen loslaten.
Stressed is just desserts spelled backwards
zaterdag 5 mei 2007 om 12:44
Dat verhaal van Cin en haar schoonfamilie heb ik even gemist.
Hoewel we elkaar allemaal een warm hart toedragen is er ook maar weinig contact met schoonouders en dat vind ik best wel eens jammer. Ik vind ook dat het aan vent is om de contacten te onderhouden maar dat doet hij ook maar minimaal. Zijn ouders zijn druk, vent is druk. Zijn zus heeft een kindje en die is het helemaal en hoewel ik me daar in het begin erg druk over gemaakt heb leg ik het nu ook wel bij ons zelf neer. Zijn zus zoekt veel contact met haar ouders, wij minder dus dan gebeurt dat al gauw. Maar er zijn altijd al grote verschillen geweest tussen vent en zijn zussen en dat zal er ongetwijfeld in meespelen. We grappen altijd maar dat vent eigenlijk geadopteerd is maar eigenlijk is dat helemaal niet zo leuk. Ik was erg bang dat wanneer ik een jongetje zou krijgen ik hem later zou "kwijt" raken aan zijn schoonfamilie (jaja waar ik me nu al druk om kan maken) maar dat hoeft helemaal niet, het moet van twee kanten komen, je hebt het als ouder ook zelf in de hand. Over twee weken gaan we met de hele schoonfamilie op vakantie, zitten we 8 dagen met elkaar op een eiland misschien dat er dan wat verandering in komt. Hoe ik ze moet noemen vind ik nooit zo'n probleem, gewoon bij de voornaam.
Hoewel we elkaar allemaal een warm hart toedragen is er ook maar weinig contact met schoonouders en dat vind ik best wel eens jammer. Ik vind ook dat het aan vent is om de contacten te onderhouden maar dat doet hij ook maar minimaal. Zijn ouders zijn druk, vent is druk. Zijn zus heeft een kindje en die is het helemaal en hoewel ik me daar in het begin erg druk over gemaakt heb leg ik het nu ook wel bij ons zelf neer. Zijn zus zoekt veel contact met haar ouders, wij minder dus dan gebeurt dat al gauw. Maar er zijn altijd al grote verschillen geweest tussen vent en zijn zussen en dat zal er ongetwijfeld in meespelen. We grappen altijd maar dat vent eigenlijk geadopteerd is maar eigenlijk is dat helemaal niet zo leuk. Ik was erg bang dat wanneer ik een jongetje zou krijgen ik hem later zou "kwijt" raken aan zijn schoonfamilie (jaja waar ik me nu al druk om kan maken) maar dat hoeft helemaal niet, het moet van twee kanten komen, je hebt het als ouder ook zelf in de hand. Over twee weken gaan we met de hele schoonfamilie op vakantie, zitten we 8 dagen met elkaar op een eiland misschien dat er dan wat verandering in komt. Hoe ik ze moet noemen vind ik nooit zo'n probleem, gewoon bij de voornaam.
zaterdag 5 mei 2007 om 12:49
Jullie hadden het over seks, wij hadden het over schoonfamilies :D ja waar het hart vol van is... geintje hoor.
quote: Juud_ reageerde
Dat verhaal van Cin en haar schoonfamilie heb ik even gemist.
Komt omdat je in de Open keuken aan het andere tafeltje zat.
Stressed is just desserts spelled backwards
zaterdag 5 mei 2007 om 12:50
Mal het ligt idd ook aan de interesses en de karakters. Onze opvoedingen zijn ook totaal verschillend geweest dus daar begint het al en dat is bij jullie natuurlijk ook het geval geweest. Ik weet ook nooit zo goed waar ik het met mijn schoonouders over moet hebben behalve dan over hun kleinkind en dat terwijl ik een hele makkelijke prater ben.
zaterdag 5 mei 2007 om 12:55
Idem dito, ik praat ook altijd over Jonathan. Bijkomend nadeel is gewoon dat ze al een aantal keer heeft geprobeerd tussen ons in te komen door te gaan stoken (wederzijds) en daar heb ik dan heel weinig begrip voor. Ik denk dat dat echt te maken heeft met niet kunnen loslaten als moeder en dat ze hem heel weinig ziet. Als ze er is wil ze ook al zijn aandacht ofzoiets.
Stressed is just desserts spelled backwards
zaterdag 5 mei 2007 om 12:55
Juud
, ik begrijp heel goed dat als het niet niet gaat dat het ophoudt, hoe jammer dat ook is. Alleen het kind om over te kletsen is niet zo heel veel raakvlak...
Mal, ik heb geprobeerd een foto te plaatsen, maar het lukt niet (van het huis). Mocht het echt wat zijn dan maak ik een echte foto en die plaats ik!
zaterdag 5 mei 2007 om 12:58
Bij mij is het iets anders, ik kan met beide ouders goed overweg, alleen is het hier juist dat mijn eigen ouders maar weinig contact zoeken en zo dus veel missen van hun kleinzoon. En ik vind dat afstand niet altijd een goed excuus is, tis maar een uurtje rijden. Mijn schoonouders daarentegen wonen naast ons (ook niet altijd even leuk, maar laten ons gelukkig met rust) en zien Kevin wel vaak, meestal elke dag wel even. Ook niet mijn wens, maar ja, als je naast elkaar woont en je loopt buiten vooral met mooi weer, dan zie je elkaar sneller.
Overigens is mijn schoonmoeder niet het type waar ik gezellig de stad mee in ga (schoonzus doet dat wel, maar ja, is haar moeder). Mijn ex-schoonmoeder was juist heel anders, daar deed ik leuke dingen mee, en dat mis ik nu heel erg. Ook omdat mijn eigen moeder geen tijd heeft voor mij en de afstand wel een rol speelt bij hun.
Snappen jullie het nog?
Overigens is mijn schoonmoeder niet het type waar ik gezellig de stad mee in ga (schoonzus doet dat wel, maar ja, is haar moeder). Mijn ex-schoonmoeder was juist heel anders, daar deed ik leuke dingen mee, en dat mis ik nu heel erg. Ook omdat mijn eigen moeder geen tijd heeft voor mij en de afstand wel een rol speelt bij hun.
Snappen jullie het nog?
zaterdag 5 mei 2007 om 13:02
Voor de rest zijn mijn schoonouders heel aardig hoor, geen problemen mee gelukkig.
't zijn meer mijn eigen ouders waar ik soms problemen mee heb... als we langskomen, hebben wij soms het gevoel dat we ze belemmeren in hun eigen ding, en ze hebben ook al eens zo gereageerd toen we onverwachts langskwamen, dat we het gevoel hadden dat we niet welkom waren.
Maar toch blijf ik zo vaak mogelijk gaan, ook omdat Kevin ze dus bijna niet ziet en dus wel eenkennig is dan, en dat vind ik jammer.
't zijn meer mijn eigen ouders waar ik soms problemen mee heb... als we langskomen, hebben wij soms het gevoel dat we ze belemmeren in hun eigen ding, en ze hebben ook al eens zo gereageerd toen we onverwachts langskwamen, dat we het gevoel hadden dat we niet welkom waren.
Maar toch blijf ik zo vaak mogelijk gaan, ook omdat Kevin ze dus bijna niet ziet en dus wel eenkennig is dan, en dat vind ik jammer.
zaterdag 5 mei 2007 om 13:04
Met mijn broer en zijn vriendin trouwens hetzelfde!
Die moeten nog steeds langskomen (hadden ze toen gezegd) voor vriends verjaardag van afgelopen oktober.... ach ja... ik vind het jammer, maar ik blijf niet al m'n energie erin stoppen hoor. Die tijd heb ik gehad!
Mijn relatie met mijn ouders en broer & vriendin is al jaren zo, en het zal ook wel niet veranderen. Hoe jammer ook.
Die moeten nog steeds langskomen (hadden ze toen gezegd) voor vriends verjaardag van afgelopen oktober.... ach ja... ik vind het jammer, maar ik blijf niet al m'n energie erin stoppen hoor. Die tijd heb ik gehad!
Mijn relatie met mijn ouders en broer & vriendin is al jaren zo, en het zal ook wel niet veranderen. Hoe jammer ook.
zaterdag 5 mei 2007 om 13:06
