Grotere kids en toch nog voor een 3de??

Ik ben dus een nakomeling en scheel 8 jaar met mijn jongste zus.

Veel aandacht inderdaad,heb het ook nooit erg gevonden.Maar misschien was het toch leuker geweest als ik nog een broer/zus had gehad van mijn eigen leeftijd.

Dus na 2 kinderen van 10/12 jaar nog 2 kinderen van 1/2 jaar.

Hoe zien jullie dat na de derde een vierde speciaal voor de derde?

Nou, sorry: broertje/zusje dan (ik wist echt niet dat het iets anders betekende). Moest maar eens een woord voor gevonden worden dan, want een 'het' is het ook niet (het geslacht is alleen nog niet bekend). En zurtje/zoertje klinkt niet gezellig

Gewoon lekker "brusje" gebruiken hoor..bekt veel beter.

ElleMichelle schreef op 19 mei 2008 @ 13:36:

Hoe zien jullie dat na de derde een vierde speciaal voor de derde?

Daar twijfelen we nog hard over, aangezien het nogal wat voeten in de aarde gehad heeft om deze 'derde' te verwekken (ICSI) met alle spanning die daarbij kwam kijken. De dames hebben daar weinig van meegekregen, aangezien ze hier maar een klein deel van de tijd wonen, maar voor het guppie dat nu mijn buik bewoont zou dat toch andere koek worden. Daarbij ben ik andersom bang dat de oudsten "ondersneeuwen" als er nog een vierde komt. 1 kleintje neem je makkelijker ergens mee naartoe dan twee, etc.. Vind het moeilijk....maar dit is ook niet een moment om dat te beslissen (voor mij/ons iig)!

Ik ben de jongste thuis, mijn broers zijn 10, 12 en 16 jaar ouder dan ik. Persoonlijk heb ik dat vroeger als behoorlijk eenzaam ervaren, al kreeg ik genoeg aandacht. Ze gingen het huis uit toen ik nog klein was en waren met totaal andere dingen bezig. Ik wilde altijd erg graag een broer of zus van m'n eigen leeftijd hebben.

Nou ja, als je het een lekkerder woord vindt, zelfs nu je weet wat het betekend, dan moet je het helemaal zelf weten. Moet je alleen niet raar opkijken als mensen denken dat een van je kinderen gehandicapt is.

Mijn kids zijn 18,11 en 3.

Tussen alledrie dus een groot leeftijdsverschil.



Mijn oudste kids vinden het superleuk een klein broertje te hebben.

Ze zijn heel zorgzaam en betrokken. Wel vrees ik soms voor de gevolgen van de overkill aan aandacht die de jongste krijgt.

Mijn dochter(de oudste) merkt soms wel op dat ze het jammer vind niet de hele jeugd bewust mee te zullen maken,aangezien ze op een gegeven moment het huis uit zal gaan.Mischien zelfs op korte termijn want ze gaat volgend jaar studeren.

Ik vond het wel erg wennen iedere keer om weer een kleintje te hebben,net als met je andere kind(deren) alles wat makkelijker te organiseren is.

Andere kant is dat ik mijn volle aandacht aan de kids heb kunnen geven toen ze klein waren.

En erg heb kunnen genieten van de babytijd van alledrie omdat dat iedere keer weer een tijd geleden was.Was wel weer bijzonder iedere keer.



Nadeel vind ik soms wel dat ze alledrie in een andere levenfase zitten met andere interesses.Dat is lastig als je met je gezin iets leuks wil doen wat voor allemaal leuk is.

Ook hebben ze allemaal een andere vorm van aandacht nodig en dat is weleens vermoeiend.Je bent altijd individueel met een kind bezig en dat neemt veel tijd in beslag. Ik vind de bewering dat het minder tijdrovend is als je veel leeftijdsverschil hebt tussen je kids dan ook niet terecht.



Wel makkelijk,vaak oppas in huis!! (de oudste dan)

Behalve op zaterdagavond :-)



Ik maak mij ook wel zorgen over het feit dat de jongste een achterblijvertje gaat worden.Hij zal uiteindelijk als enig kind overblijven thuis.

Ik denk er wel eens over na.Een vierde kindje zal wel leuk zijn voor hem.

Alleen denk ik niet dat ik dat nog zal kunnen bolwerken.Het is nu al vaak zwaar voor mij,een druk gezin te hebben.Ik ben geestelijk en lichamelijk niet gezond,vandaar.

Ook ben ik al 35,vind ik ook niet echt meer een leeftijd om eraan te beginnen.

Het zal er dus niet van gaan komen hoogstwaarschijnlijk en soms vind ik dat wel een beetje sneu voor de jongste.



Maar goed,voor nu hebben we het heel leuk met ons gezin en varen we er allemaal goed bij.

Bijzonder vind ik dat mijn dochter bij alletwee de bevalingen is geweest van haar broertjes!

yette schreef op 19 mei 2008 @ 14:01:

Nou ja, als je het een lekkerder woord vindt, zelfs nu je weet wat het betekend, dan moet je het helemaal zelf weten. Moet je alleen niet raar opkijken als mensen denken dat een van je kinderen gehandicapt is.

Volgens mij is taal nogal dynamisch en snappen mensen prima wat iemand bedoelt als hij of zij zegt dat hun kind een brusje krijgt. In mijn referentiekader kennen mensen een andere betekenis toe aan dit woord, dus ik ben niet zo bang dat ze me niet zouden begrijpen.

iry schreef op 19 mei 2008 @ 14:29:

Bijzonder vind ik dat mijn dochter bij alletwee de bevalingen is geweest van haar broertjes!

Gaaf zeg. Dat zal ze wel heel bijzonder hebben gevonden!

Ja dat vind ze inderdaad bijzondere ervaringen. Vooral de bevalling van haar jongste broertje heeft ze erg mee geleefd.ze was toen 15.

Is toen zelfs samen met haar stiefvader op pad geweest voor al het mogelijk absorptie materiaal toen mijn vliezen waren gebroken. Dat moet een grappig tafereeltje geweest zijn in de drogist!

Ik was blij dat ze mee ging want,zo hoorde ik later van haar,wat mijn vriend had uitgezocht zou niet echt comfortabel geweest zijn..

Ja dat is echt leuk dat we dit als moeder en dochter hebben kunnen delen.

Ik heb kinderen van 18, 13 en bijna 2. Grote leeftijdsverschillen dus. Het was geen bewuste keuze dat er zoveel tijd tussen zat, wél een bewuste keuze om er (na zoveel jaar) tóch nog een keer voor te gaan. Ik geniet heel erg van weer een kleintje in huis. Vind het erg leuk om alles nog een keer mee te maken. En ik kán er ook echt meer van genieten, ben nu rustiger en ontspannener dan destijds (m.n. bij de eerste) omdat je al veel beter weet hoe 't allemaal werkt, dat iedere 'lastige' periode ook weer overgaat.

Groot voordeel is dat Digiman ook meer tijd doorbrengt met het kleintje. Bij de oudste 2 was hij toch meer bezig om dingen op te bouwen en inmiddels heeft hij 't goed voor elkaar en kan met rust en plezier dingen doen met kleintje.



De oudste 2 vinden hun kleine zusje ook erg leuk. Natuurlijk was het soms wennen: ineens weer op tijd avondeten en niet je muziek keihard aan als zusje slaapt. En vorig jaar had kleintje nét een slapelozenachtenperiode toen oudste eindexamen deed. Dan moet je als ouders nóg wat harder inspringen om alles in goede banen te leiden.

Maar verder ervaart iedereen het toch vooral als leuk, een aanwinst. Ik zie hoe de oudsten genieten van de ontdekkingen die zusje doet, hoe ze met plezier met haar spelen (goed excuus om zelf ook weer eens met de lego te spelen, of Nijntje te lezen ) , foto's maken, met haar kletsen. En jongste geniet van de aandacht, laat zich dat leker aanleunen, maar is ook heel sociaal naar haar oudere zussen. En ze toont nog geen verwend gedrag. Ze kan ook heel goed alleen spelen en trekt zich vooral erg op aan haar 2 grote voorbeelden.



Ik denk wel dat 't voor haar jammer is dat haar grote zussen het huis uit gaan en dat zij dan met haar (natuurlijk oersaaie) ouders achterblijft. Mede daarom (maar ook omdat we zelf nog graag willen) proberen we nog een 4e kindje te krijgen. Mocht dat niet meer lukken, dan ben ik toch heel blij dat we nog voor een 3e gekozen hebben!

.

Klopt Darsjan: het houd je jong (en bezig ), maar het is vooral ook erg leuk, om die verschillende levensfases tegelijk mee te maken.

.