Kinderen
alle pijlers
Het 'wonder'van de natuur
maandag 24 september 2007 om 14:19
Vooropgesteld dat mijn kinderen het grootste wonder zijn van moeder natuur, ben ik tot de conclusie gekomen dat ik er nog 1 heb gevonden.. 
Ik kan er namelijk helemaal NIET tegen als ik mensen over hun nek zie of hoor gaan. Dan heb ik vaak de neiging gezellig mee te gaan doen
.
Ik heb me dan ook serieus afgevraagd hoe ik dat ging doen als ik kinderen zou hebben want die zouden vast ook weleens hun maaginhoud voor me neerleggen.
Alleen al bij de gedachte kwam mijn eigen maaginhoud al omhoog..
Nu heb ik al mogen ervaren het me niet boeit om een uitgekotste flesinhoud op te ruimen,maar gisteren heeft mijn zoontje (11 maanden) echt de hele zooi ondergekotst en zonder blikken of blozen kon ik het gewoon opruimen. ((Terwijl manlief was gevlucht voor de lucht
)
Natuurlijk rook ik de zure lucht,maar het deed me niks.
Maar als het een ander kind het was geweest ,ik hoogstwaarschijnlijk al kokhalzend was weggerend.
Ik vind dit echt een hele bizarre gewaarwording
Misschien een beetje 'vies; onderwerp,maar wie herkend dit?
Wie kan er normaal gesproken absoluut NIET tegen als een kindje spuugt,maar dit van zijn/haar eigen kind geen enkel probleem vind.
Ik kan er namelijk helemaal NIET tegen als ik mensen over hun nek zie of hoor gaan. Dan heb ik vaak de neiging gezellig mee te gaan doen
.Ik heb me dan ook serieus afgevraagd hoe ik dat ging doen als ik kinderen zou hebben want die zouden vast ook weleens hun maaginhoud voor me neerleggen.
Alleen al bij de gedachte kwam mijn eigen maaginhoud al omhoog..
Nu heb ik al mogen ervaren het me niet boeit om een uitgekotste flesinhoud op te ruimen,maar gisteren heeft mijn zoontje (11 maanden) echt de hele zooi ondergekotst en zonder blikken of blozen kon ik het gewoon opruimen. ((Terwijl manlief was gevlucht voor de lucht
)Natuurlijk rook ik de zure lucht,maar het deed me niks.
Maar als het een ander kind het was geweest ,ik hoogstwaarschijnlijk al kokhalzend was weggerend.
Ik vind dit echt een hele bizarre gewaarwording
Misschien een beetje 'vies; onderwerp,maar wie herkend dit?
Wie kan er normaal gesproken absoluut NIET tegen als een kindje spuugt,maar dit van zijn/haar eigen kind geen enkel probleem vind.
maandag 24 september 2007 om 14:27
Grappig, ik kan er normaal ook absoluut niet tegen maar van mijn eigen kind kan ik toch wel meer hebben. Ik weet nog dat ik vroeger kokhalzend de poepluiers van mijn jongere zusje stond te verschonen, maar van mijn eigen dochter van bijna 5 maanden doet het me niks. Nu heeft ze nog niet echt veel overgegeven, behalve 1 x een volledige melkvoeding, maar dat vond ik ook niet echt vies, vond het meer zielig voor haar.
maandag 24 september 2007 om 14:29
Ik moest even uitlachen hoor, zucht.
Als ik iemand er alleen al van verdenk te gaan kotsen dan sta ik zelf al over te geven. Mijn zoontje laat ik gewoon over me heen kotsen zonder probleem.
Poepluiers van andere kinderen moet ik echt kokhalsend verschonen. Mijn zoontje heb ik geen problemen mee, 't is eigen he
Als ik iemand er alleen al van verdenk te gaan kotsen dan sta ik zelf al over te geven. Mijn zoontje laat ik gewoon over me heen kotsen zonder probleem.
Poepluiers van andere kinderen moet ik echt kokhalsend verschonen. Mijn zoontje heb ik geen problemen mee, 't is eigen he
Als je loslaat, heb je twee handen vrij.
maandag 24 september 2007 om 14:33
maandag 24 september 2007 om 14:35
Poepluiers heb ik geen moeite mee.
Maar mèn, stront in een potje...
blerk.
Daar kan ik echt niet tegen. Hoe eigen het ook is, stront stinkt.
Melkkots kan ik wel hebben. Wil wel graag een schoon shirt aan, maar ik kan het hebben. Kots terwijl er al fatsoenlijk vaste voeding wpordt gegeten is een ander verhaal. Ik sta niet zo snel te kokken als bij 'grote mensenkots', maar als het stinkt, dan stinkt het gewoon echt.
Blèrk!
Maar mèn, stront in een potje...
blerk.
Daar kan ik echt niet tegen. Hoe eigen het ook is, stront stinkt.
Melkkots kan ik wel hebben. Wil wel graag een schoon shirt aan, maar ik kan het hebben. Kots terwijl er al fatsoenlijk vaste voeding wpordt gegeten is een ander verhaal. Ik sta niet zo snel te kokken als bij 'grote mensenkots', maar als het stinkt, dan stinkt het gewoon echt.
Blèrk!
maandag 24 september 2007 om 14:38
Ik kan er ab-so-luut niet tegen, zélfs niet van mijn eigen kinderen. Ik moet niet zelf overgeven dan (want dat doe ik namelijk NOOIT!) maar ik raak in paniek, tis (haast) fobisch.
En da's knap lastig!
Ik word al zenuwachtig als ik iemand op het schoolplein of waar dan ook hoor zeggen: "ja buikgriep, dat heerst"... aargh!
Gelukkig wordt hier niet heel vaak over gegeven. (afkloppen)
En da's knap lastig!
Ik word al zenuwachtig als ik iemand op het schoolplein of waar dan ook hoor zeggen: "ja buikgriep, dat heerst"... aargh!
Gelukkig wordt hier niet heel vaak over gegeven. (afkloppen)
maandag 24 september 2007 om 14:48
mijn neefje van 7 mnd spuugd best veel. zijn halve fles komt er meestal weer uit gezamelijk me fruit hapje/groentehapje/brood. hij gaat ook maar om de dag in bad. maar als ik hem al zie word ik al misselijk hij ruikt ook altijd zuur. maar als mijn kleine van 3 mnd spuugd doet het me niks ruikt zij zuur maakt dat me niks uit. ik doe haar wel elke dag ik bad en elke dag schonen kleren aan. ik vind het best wel erg dat ik zo over mijn neefje denk!!
maandag 24 september 2007 om 14:50
maandag 24 september 2007 om 14:50
:
Maar nu we het er toch over hebben en ik een groentje ben op dat gebied: hoe ruim je dat eigenlijk op? Ik neem aan dat ze niet netjes in de WC pot spugen
Stel, je hebt midden in de nacht een bedje vol. Stop je dat met "piep" en al in de wasmachine of spoel je het eerst uit (en hoe dan eigenlijk? Wij hebben geen bad en een dekbedovertrek in de wastafel is ook niet echt handig)
Of doe je het helemaal anders?
Wie geeft me tips voor als het hier een keer gebeurt (en aangezien ik nu heb uitgesproken dat het hier nog nooit is voorgekomen, verwacht ik dat vannacht de eerste keer zal zijn)
* je treft je kind ondergekotst aan
*je roept je Lief
*Lief **houdt kind vast in handige houding om gore kleren uit te trekken
*kind eventueel omkeren zodat shirt makkelijk van romp afgaat
* Lief kalmeert kind
(LET OP!! EEN KIND KOTST ALTIJD TWEE KEER! DUS NIETS MET SCHONE KLEREN OF LAKENS DOEN TOT JE ZEKER WEET DAT KIND TWEE KEER GEKOTST HEEFT)
*je haalt bed af **
*je doet frisse lakens op het bed
* je frist kind op en kleedt het weer aan
* je gaat met vieze zooi naar de wc
*houdt het gedeelte met de meeste stukjes *piep* in de wc en trekt door
(houdt het stuk textiel goed vast om verstopping en verdwijning te voorkomen)
*herhaal deze laatste stap tot alle vieze stukjes *piep* weg zijn
*Kwak dan de hele meuk in de wasmachine.
** NB: daar waar Lief staat, is dit natuurlijk inwisselbaar voor jezelf. Maar als je het in deze volgorde doet, heb je de meeste kans dat het kind de tweede keer op je Lief kotst, en niet op jou.
maandag 24 september 2007 om 14:59
maandag 24 september 2007 om 15:19
Ha! Voordat ik een kind had, had ik bijna een soort poepfobie. Kon al gruwelen bij het idee dat zelfs mijn eigen moeder op mijn wc zou poepen enwildehet liefst niets met poep te maken hebben. Ook heb ik hetzelfde wat meer dames hier beschrijven, ik moet altijd zelf kotsen als ik een ander zie of hoor overgeven. Net toevallig nog op mijn werk kokhalzend een luchtje gaan scheppen omdat ik een filmpje met een kotsende vrouw voorgeschoteld kreeg.
En toen kreeg ik een kind dat projectielbraakte. En dan niet 1 keer, niet 2 keer, nee, rustig 8 keer achter elkaar. En datzelfde kind had ook nog eens chronische diarree. En als ik diarree zeg, dan bedoel ik het soort poep dat zo dun is dat het zo langs het beentje van je dreumes loopt zodat je hem regelmatig klaaglijk huilend in een plas poep ziet staan. Of in een plas poep in bed vindt. Of in een plas poep uit de autostoel of kinderwagen haalt. Of langzaam aan het bad waarin je hem net gestopt hebt ziet veranderen in een poepbad.
En guess what? Behalve medelijden met mijn zielige lieverdje of angst dat er iets ernstigers aan de hand was, doet het me niks. Toen hij een keer in het ziekenhuis lag, zo zielig en ziek dat hij niet meer dan een lappenpopje leek en ik hem in bad stopte omdat hij aan alle kanten leegliep, ben ik zelfs half in het bad vol poep gaan zitten om hem te gaan troosten. Die oogjes die me bang en zielig aankeken, terwijl het water om hem heen volstroomde met diarree, braken mijn hart maar de poep deed me niks.
Geen ander kind moet het wagen om vol over me heen te kotsen, maar mijn eigen kind heeft me al regelmatig dusdanig ondergekotst dat ik tot op mijn slipje doorweekt ben. En dan blijf ik gewoon in die natte kotskleren lopen totdat hij geholpen is, haha.
Ik heb wel 1 tik: ik ben wel altijd panisch voor mijn bank of het matrasje. Heb al eens een nieuw matrasje moeten aanschaffen vanwege de kots en ook de bank heeft al heel wat moeten verduren, dus ik ben tegenwoordig zo dat ik éérst de bank red, dan pas kind, en dan na een half uur me verbaasd realiseer dat ik zelf nog de kots in mijn haar heb hangen.
Hahaha, lekker verhaal dit. Ben stiekem toch wel blij dat die periode achter ons ligt. *klopt het heel erg af*
En toen kreeg ik een kind dat projectielbraakte. En dan niet 1 keer, niet 2 keer, nee, rustig 8 keer achter elkaar. En datzelfde kind had ook nog eens chronische diarree. En als ik diarree zeg, dan bedoel ik het soort poep dat zo dun is dat het zo langs het beentje van je dreumes loopt zodat je hem regelmatig klaaglijk huilend in een plas poep ziet staan. Of in een plas poep in bed vindt. Of in een plas poep uit de autostoel of kinderwagen haalt. Of langzaam aan het bad waarin je hem net gestopt hebt ziet veranderen in een poepbad.
En guess what? Behalve medelijden met mijn zielige lieverdje of angst dat er iets ernstigers aan de hand was, doet het me niks. Toen hij een keer in het ziekenhuis lag, zo zielig en ziek dat hij niet meer dan een lappenpopje leek en ik hem in bad stopte omdat hij aan alle kanten leegliep, ben ik zelfs half in het bad vol poep gaan zitten om hem te gaan troosten. Die oogjes die me bang en zielig aankeken, terwijl het water om hem heen volstroomde met diarree, braken mijn hart maar de poep deed me niks.
Geen ander kind moet het wagen om vol over me heen te kotsen, maar mijn eigen kind heeft me al regelmatig dusdanig ondergekotst dat ik tot op mijn slipje doorweekt ben. En dan blijf ik gewoon in die natte kotskleren lopen totdat hij geholpen is, haha.
Ik heb wel 1 tik: ik ben wel altijd panisch voor mijn bank of het matrasje. Heb al eens een nieuw matrasje moeten aanschaffen vanwege de kots en ook de bank heeft al heel wat moeten verduren, dus ik ben tegenwoordig zo dat ik éérst de bank red, dan pas kind, en dan na een half uur me verbaasd realiseer dat ik zelf nog de kots in mijn haar heb hangen.
Hahaha, lekker verhaal dit. Ben stiekem toch wel blij dat die periode achter ons ligt. *klopt het heel erg af*
Am Yisrael Chai!
maandag 24 september 2007 om 15:24
Oh, ik gooi de hele boel zo in de wasmachine. Maar goed, in de poep- en kotshoogtijdagen moest ik soms wel 3 of 4 keer per nacht een kinderbed verschonen en als ik pech had mijn eigen bed ook nog 1 of 2 keer. Want tja, kind uit bed vissen, snel op je eigen bed leggen want ziek en zielig, snel snel bed afhalen, in wasmachine proppen, snel aanzetten want stel je voor dat het nog een paar keer gebeurd dan heb je niet genoeg beddengoed, snel snel terug naar je eigen bed rennen want kind moet in de gaten gehouden worden....
Fuckediefuck. Te laat. Eigen bed inmiddels ook veranderd in zee van ellende.
Ja, ja, ik weet wat men met tropenjaren bedoelt, inmiddels.
Fuckediefuck. Te laat. Eigen bed inmiddels ook veranderd in zee van ellende.
Ja, ja, ik weet wat men met tropenjaren bedoelt, inmiddels.
Am Yisrael Chai!
maandag 24 september 2007 om 15:34
Had iemand dat van dat 2x kotsen niet eerder kunnen vertellen??????
Picture this:
Vind kleine smurfje zielug in de kots in zijn bedje, til hem op en houdt hem liefdevol tegen me aan..
-Arm arm kindje, wat moet jij je beroerd voelen, kom maar lekker bij me lieverd ik maar het allemaal weer bete....*&##$@!^$!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!-
(gooit de tweede lading zo over mijn schouder mijn haar en mijn truitje in)
En dan zelf niet kotsen, als dat geen wonder van de natuur is!
Picture this:
Vind kleine smurfje zielug in de kots in zijn bedje, til hem op en houdt hem liefdevol tegen me aan..
-Arm arm kindje, wat moet jij je beroerd voelen, kom maar lekker bij me lieverd ik maar het allemaal weer bete....*&##$@!^$!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!-
(gooit de tweede lading zo over mijn schouder mijn haar en mijn truitje in)
En dan zelf niet kotsen, als dat geen wonder van de natuur is!
maandag 24 september 2007 om 15:55
Zo, wat een reacties al, wat leuk! Bedankt dames.
Tja, ik blijf het echt vreemd vinden. Je zou toch denkenl poep is poep en kots is kots. Allebei gewoon goor!
Ik heb 10 jaar in de kinderopvang gewerkt en daar spuugden kinderen ook weleens en meestal stond ik dan OF als eerste op de gang Of als het ECHT moest, had ik toch wel degelijk een serieus probleem, want ik zou zo over mn nek gaan. Oh wat ranzig!
.
Maar ja.. je eigen kinderen kan je moeilijk in hun kots of poep laten zitten, ja toch?
Mijn dochter (bijna 4) was een maand of 6 toen ze voor het eerst tijdens een projectielbraakbeurt zichzelf en mij helemaal onderkotste. Deed me niks, anders dan, wat ook al genoemt is, dat ik het heel erg zielig vond want ze bleef er zowat in.
Nou ja, so far so good dacht ik nog. Maar ja, een kind gaat ook vast voedsel eten...ooit...ga ik ECHT NIET opruimen, dacht ik nog.
Tja, je zal toch moeten...
Maar inderdaad... ook dat doe je. En het zal mij een zorg zijn of ik het bijv aan mijn handen krijg of niet. Heb gister alles gewoon opgeveegd bijv met zoonlief zijn slabber.
Het is zelfs een keer voorgekomen dat ik uit reflex bij mijn dochter een keer mijn hand onder haar kin heb gehouden om het op te vangen!! (Niet dat het hielp hoor...maar gaat om het idee)
Ik zweer het je, als iemand me ooit verteld had dat ik dat zou doen had ik diegene voor debiel verklaart!
Vishnu zei het ook al; als ik iemand al er van verdenk dat ie gaat kotsen ben ik hem al voor! (normaal gesproken dan.)
Tila gaf zei inderdaad ook al iets grappigs... poep in een potje.
Raar maar waar..daar heb ik dan ook weer meer moeite mee, dan een gigantische volle luier.
Ik ga er nog net NIET van over mn nek,maar het scheelt niet veel. terwijl ik totaal geen moeite heb met een poepbroek (van mn eigen kinderen dan).Zelfs niet als het langs hun benen loopt..
Foxymama: Jouw laatste stukje... dat is nou PRECIES wat ik bedoel...
Heb namelijk een keer met mijn dochter net zoiets meegemaakt.
Voordat dit mij overkwam bestond deze situatie slechts in mijn nachtmerries.
Tja, ik blijf het echt vreemd vinden. Je zou toch denkenl poep is poep en kots is kots. Allebei gewoon goor!
Ik heb 10 jaar in de kinderopvang gewerkt en daar spuugden kinderen ook weleens en meestal stond ik dan OF als eerste op de gang Of als het ECHT moest, had ik toch wel degelijk een serieus probleem, want ik zou zo over mn nek gaan. Oh wat ranzig!
.
Maar ja.. je eigen kinderen kan je moeilijk in hun kots of poep laten zitten, ja toch?
Mijn dochter (bijna 4) was een maand of 6 toen ze voor het eerst tijdens een projectielbraakbeurt zichzelf en mij helemaal onderkotste. Deed me niks, anders dan, wat ook al genoemt is, dat ik het heel erg zielig vond want ze bleef er zowat in.
Nou ja, so far so good dacht ik nog. Maar ja, een kind gaat ook vast voedsel eten...ooit...ga ik ECHT NIET opruimen, dacht ik nog.
Tja, je zal toch moeten...
Maar inderdaad... ook dat doe je. En het zal mij een zorg zijn of ik het bijv aan mijn handen krijg of niet. Heb gister alles gewoon opgeveegd bijv met zoonlief zijn slabber.
Het is zelfs een keer voorgekomen dat ik uit reflex bij mijn dochter een keer mijn hand onder haar kin heb gehouden om het op te vangen!! (Niet dat het hielp hoor...maar gaat om het idee)
Ik zweer het je, als iemand me ooit verteld had dat ik dat zou doen had ik diegene voor debiel verklaart!
Vishnu zei het ook al; als ik iemand al er van verdenk dat ie gaat kotsen ben ik hem al voor! (normaal gesproken dan.)
Tila gaf zei inderdaad ook al iets grappigs... poep in een potje.
Raar maar waar..daar heb ik dan ook weer meer moeite mee, dan een gigantische volle luier.
Ik ga er nog net NIET van over mn nek,maar het scheelt niet veel. terwijl ik totaal geen moeite heb met een poepbroek (van mn eigen kinderen dan).Zelfs niet als het langs hun benen loopt..
Foxymama: Jouw laatste stukje... dat is nou PRECIES wat ik bedoel...
Heb namelijk een keer met mijn dochter net zoiets meegemaakt.
Voordat dit mij overkwam bestond deze situatie slechts in mijn nachtmerries.
anoniem_44746 wijzigde dit bericht op 24-09-2007 16:01
Reden: typfoutjes
Reden: typfoutjes
% gewijzigd
maandag 24 september 2007 om 16:11
Het klopt denk ik wel dat je een poepluier van je eigen kind kan herkennen.. Heb ik wel in ieder geval.
Maar kots?? Naar mijn inzicht is kots gewoon kots hoor. Allemaal zuur en even ranzig. Ik kan op tv bijv ook niet kijken naar iemand die overgeeft, en dan ruik ik het nog niet eens.
Mijn man was een keer zo ziek dat ie moest overgeven in de wc in de badkamer. Ik moest echt met mn hoofd onder de dekens gaan liggen, want ik kon het echt niet aanhoren.
Niet omdat ik het zo sneu vond (had ie maar wat minder moeten zuipen
) maar gewoon van het geluid. Anders had ik zeker weten mijn bed zelf ook ondergekotst.
maandag 24 september 2007 om 16:24
Mijn man was een keer zo ziek dat ie moest overgeven in de wc in de badkamer. Ik moest echt met mn hoofd onder de dekens gaan liggen, want ik kon het echt niet aanhoren.
Niet omdat ik het zo sneu vond (had ie maar wat minder moeten zuipen
Herkenning! Vent had er "vroeger" nogal een gewoonte van om de vinger in zijn keel te steken als ie teveel had gezopen. Tótdat ik een keer zei; als je graag de volgende keer ook het bed wil verschonen; ga vooral zo door. If not: HOU ERMEE OP!
