Kinderen
alle pijlers
Het hartje van een knuffel over laten vliegen
donderdag 22 februari 2024 om 18:03
Een aantal maanden geleden is mijn dochter van 8 haar knuffel verloren. Zij en dat konijntje waren onafscheidelijk en hij bood haar veel troost bij lastige momenten.
Hij staat zelfs op onze gezinsfoto's aan de wand.
We hebben er alles aan gedaan om hem terug te vinden maar hij is helaas echt weg.
Mijn dochter was er kapot van. En dat is ze nu, na 4 maanden nog steeds.
Enige troost heeft ze wel, een zelfde knuffel hadden we gelukkig nog liggen, maargoed, dat was niet hém natuurlijk.
Nu moest ze net aan tafel weer huilen omdat ze hem zo mist. Ze zegt dat ze het lijfje van hem wel heeft in haar nieuwe knuffel, maar zijn hartje niet.
Ik vroeg haar of het haar zou helpen om via een sport ritueeltje het nieuwe knuffeltje te voorzien van het hartje van haar oude vriendje. Daar was ze erg enthousiast over.
Ik dacht zelf een hartje van klei maken en die in de knuffel naai, maar ze wil absoluut niet dat ik hem open maak.
Heeft iemand misschien een creatief idee?
Alvast bedankt voor het meedenken!
Hij staat zelfs op onze gezinsfoto's aan de wand.
We hebben er alles aan gedaan om hem terug te vinden maar hij is helaas echt weg.
Mijn dochter was er kapot van. En dat is ze nu, na 4 maanden nog steeds.
Enige troost heeft ze wel, een zelfde knuffel hadden we gelukkig nog liggen, maargoed, dat was niet hém natuurlijk.
Nu moest ze net aan tafel weer huilen omdat ze hem zo mist. Ze zegt dat ze het lijfje van hem wel heeft in haar nieuwe knuffel, maar zijn hartje niet.
Ik vroeg haar of het haar zou helpen om via een sport ritueeltje het nieuwe knuffeltje te voorzien van het hartje van haar oude vriendje. Daar was ze erg enthousiast over.
Ik dacht zelf een hartje van klei maken en die in de knuffel naai, maar ze wil absoluut niet dat ik hem open maak.
Heeft iemand misschien een creatief idee?
Alvast bedankt voor het meedenken!
vrijdag 23 februari 2024 om 11:30
vrijdag 23 februari 2024 om 11:39
Ik vind het echt heel zielig, maar ik vind het ook een mooie en relatief zachte kennismaking met verlies en afscheid. Daarbij hoort ook verdriet en rouw, ik zou dus niet allerlei touren (lees wel echt heel bijzondere adviezen) gaan uithalen, maar je dochter leren dat verdriet ok is, het mag er zijn en hoeft niet te worden weggemaakt. dan leert ze ook dat ze verdriet aan ken en dat verdriet ook weer weggaat.
vrijdag 23 februari 2024 om 21:18
Heel goed Redballoon. Je vraagt ook in dit topic om tips en niet om meningen. Jijzelf bent de enige die in kan schatten wat goed is voor jouw kind. Lekker makkelijk praten voor degenen die hun kind niet al 4 maanden zo verdrietig zien.
Hopelijk heb je iets aan de tips en kan ze het beter een plekje geven.
Hopelijk heb je iets aan de tips en kan ze het beter een plekje geven.
vrijdag 23 februari 2024 om 21:28
Superlief topic. Toen mijn jongste erachter kwam dat ik stiekem twee gelijke knuffels rouleerde met 'de echte', dreigde een vechtscheiding met de knuffel.
Ik heb ze samen avonturen laten beleven. Kind en knuffel moesten samen opdrachten uitvoeren. Op liedjes dansen en daarvan filmpjes maken, spelletjes doen, speurtocht. (Iedereen is welkom om dit overdreven te vinden. Ik vind knuffels belangrijk voor kinderen).
Het duurde even voor kind het vertrouwen weer terug gevonden had, maar nu zijn ze weer net zo gelukkig samen.
Ik heb ze samen avonturen laten beleven. Kind en knuffel moesten samen opdrachten uitvoeren. Op liedjes dansen en daarvan filmpjes maken, spelletjes doen, speurtocht. (Iedereen is welkom om dit overdreven te vinden. Ik vind knuffels belangrijk voor kinderen).
Het duurde even voor kind het vertrouwen weer terug gevonden had, maar nu zijn ze weer net zo gelukkig samen.
kipzonderkop wijzigde dit bericht op 25-02-2024 12:12
25.94% gewijzigd
vrijdag 23 februari 2024 om 21:28
Heel andere insteek maar ik wil je graag een boektip geven. Het Kerstvarken van J.K. Rowing. Heb ik zelf ook aan mijn zoon voorgelezen (toen 8 jaar). Gaat over een kind dat zijn lievelingsknuffel kwijt raakt, een andere krijgt maar dat voelt niet hetzelfde. Vervolgens gaat kind op zoek naar de oorspronlijke knuffel en helemaal aan het einde lukt het hem om de oude knuffel los te laten en de nieuwe in de armen te sluiten. Prachtig verhaal en heel mooi passend bij jullie situatie. Misschien heb je er wat aan.
vrijdag 23 februari 2024 om 21:51
Ik vind dit eigenlijk de beste/mooiste tip-Bobo schreef: ↑23-02-2024 21:28Heel andere insteek maar ik wil je graag een boektip geven. Het Kerstvarken van J.K. Rowing. Heb ik zelf ook aan mijn zoon voorgelezen (toen 8 jaar). Gaat over een kind dat zijn lievelingsknuffel kwijt raakt, een andere krijgt maar dat voelt niet hetzelfde. Vervolgens gaat kind op zoek naar de oorspronlijke knuffel en helemaal aan het einde lukt het hem om de oude knuffel los te laten en de nieuwe in de armen te sluiten. Prachtig verhaal en heel mooi passend bij jullie situatie. Misschien heb je er wat aan.
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 23 februari 2024 om 22:11
Goeie tip deze!-Bobo schreef: ↑23-02-2024 21:28Heel andere insteek maar ik wil je graag een boektip geven. Het Kerstvarken van J.K. Rowing. Heb ik zelf ook aan mijn zoon voorgelezen (toen 8 jaar). Gaat over een kind dat zijn lievelingsknuffel kwijt raakt, een andere krijgt maar dat voelt niet hetzelfde. Vervolgens gaat kind op zoek naar de oorspronlijke knuffel en helemaal aan het einde lukt het hem om de oude knuffel los te laten en de nieuwe in de armen te sluiten. Prachtig verhaal en heel mooi passend bij jullie situatie. Misschien heb je er wat aan.
vrijdag 23 februari 2024 om 22:11
Goeie tip deze!-Bobo schreef: ↑23-02-2024 21:28Heel andere insteek maar ik wil je graag een boektip geven. Het Kerstvarken van J.K. Rowing. Heb ik zelf ook aan mijn zoon voorgelezen (toen 8 jaar). Gaat over een kind dat zijn lievelingsknuffel kwijt raakt, een andere krijgt maar dat voelt niet hetzelfde. Vervolgens gaat kind op zoek naar de oorspronlijke knuffel en helemaal aan het einde lukt het hem om de oude knuffel los te laten en de nieuwe in de armen te sluiten. Prachtig verhaal en heel mooi passend bij jullie situatie. Misschien heb je er wat aan.
vrijdag 23 februari 2024 om 23:36
Oh dat klinkt echt als heel passend voor deze situatie!-Bobo schreef: ↑23-02-2024 21:28Heel andere insteek maar ik wil je graag een boektip geven. Het Kerstvarken van J.K. Rowing. Heb ik zelf ook aan mijn zoon voorgelezen (toen 8 jaar). Gaat over een kind dat zijn lievelingsknuffel kwijt raakt, een andere krijgt maar dat voelt niet hetzelfde. Vervolgens gaat kind op zoek naar de oorspronlijke knuffel en helemaal aan het einde lukt het hem om de oude knuffel los te laten en de nieuwe in de armen te sluiten. Prachtig verhaal en heel mooi passend bij jullie situatie. Misschien heb je er wat aan.
Ik ga eens kijken voor dat boek, dankjewel!
vrijdag 23 februari 2024 om 23:40
Eens. Ik zou er niet intrappen, in het innaaien of overdragen van een nephartje of wat dan ook als ik je dochter was. En me ook miskend voelen, in mijn gevoel voor de échte. Ook al kon ik dat toen nog niet zo goed analyseren. Ik wist echt wel het verschil tussen mijn oude knuffel en de nieuwe. Het verlies van de oude en leren accepteren dat je nieuwe knuffel niet dezelfde is maar ook heel fijn kan zijn is gewoon een levensles. Pijnlijk, maar je groeit ervan.Avocadeau schreef: ↑22-02-2024 21:39Misschien raar, maar ik zou juist haar verdriet erkennen als het er is.
Ja, je oude knuffel is kwijt. Je hebt nu deze, die is niet hetzelfde, maar gaat over een tijdje wel weer hetzelfde voor je betekenen. Hoe meer je ermee knuffelt, hoe eerder hij 'eigen' is, dus laat hem je nu maar troosten en je tranen drogen.
Vertel hem alle verhalen en je verdriet.
Juist het erkennen dat ze verdrietig is en op haar manier rouwt om het verlies van haar vriendje zorgt dat ze leert omgaan met haar emoties.
Deze knuffel is bijna exact hetzelde, dus het gaat haar echt om het sentiment, het idee van verlies en nooit meer terug.
Dat is ook rot, maar wel iets om mee te oefenen samen.
Je voelt dat, dat is naar. Hoe kunnen we zorgen dat je dat gevoel het best kan verdragen?
Want een hartjes-ritueel is mooi, maar gaat haar verdriet denk ik niet wegnemen.
Leer haar omgaan met haar emoties. Erken ze, leg uit hoe gevoel werkt, comfort haar zoveel mogelijk als dat nodig is.
Dat gezegd hebbende, ik heb mijn 50 jaar oude beer nog. En het is echt bizar hoezeer ik het gevoel heb dat hij me begrijpt als ik in zijn glazen ogen kijk. Ik heb hem zelfs naar de 'berendokter' gebracht om de gaten in zijn pootjes te laten maken. Maar niemand zou mij kunnen wijsmaken dat een andere beer hetzelfde hart kan hebben, hoe jong ik ook was.
.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in