Het is even teveel met dreumes

12-01-2023 19:07 85 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal,

Ik open dit topic omdat ik hoop herkenning te vinden.

Ons zoontje wordt bijna 1,5 en is zeer ondernemend. Zo ondernemend dat als ik zelfs maar ga plassen de lamp is omgegooid, alle schoenen door de gang liggen, hij zijn hoofd heeft gestoten en alle keukenkastjes openstaan.

Hij huilt de laatste tijd ook ontzettend veel bij alles. Als ik nee zeg, als ik m’n schoenen pak om ze aan te doen, als ik mijn eigen ontbijt smeer (hij heeft dan al brood) en ook als ik een slokje water neem.

Het is wellicht allemaal normaal dreumes gedrag, maar het is me soms even teveel. Ik zit ook in de ziektewet vanwege langdurige bekkenklachten, dus mijn lichaam helpt ook niet altijd mee. Ook wil hij vaak niet vastgehouden of getroost worden en duwt me dan weg. Als ik hem neerzet is het ook niet goed en gaat hij vaak nog harder huilen.

Iemand die het herkent en een hart onder de riem heeft? Kan wel een peptalk gebruiken 😅
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ook een dreumes van bijna 1,5 en pro-tip: zet hem in de (grond)box als je naar de wc gaat. Dan gaat ie maar lekker janken, hij kan iig niet de hele kamer overhoop halen.
Onze dreumes speelt veel in de grondbox maar wij hebben hem aan onze eigen muur gemonteerd, dus het vierkant bestaat uit 2 x muur en 2 x box waardoor het veel groter is dan een box en hij de halve kamer heeft.

Dat huilen is echt een fase omdat hij heeft ondekt dat ie een eigen willetje heeft. Gaat echt vanzelf weer over. Wij negeren dat gehuil om niks zoveel mogelijk en troosten niet.
Als het echt te ver gaat zeg ik er wel wat van in de trant van "kom op zeg". Het is nu alweer wat minder dan vorige week :)
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik dan bij mijn kinderen deed was even naar de huisarts. Even oortjes na laten kijken ed., gewoon om te kijken of ze geen pijn hadden.

En box, je moet gewoon even de tijd hebben om rustig te plassen, koken, wat dan ook, zonder dat ze de tent afbreken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hebben wij soms hetzelfde kind? 😅 Mijn zoontje van 2 is precies zo. Hij trekt steeds zijn kledingkast leeg en alle kastjes (kinderslot maakt hij zelf open nu hij heeft ontdekt hoe dat werkt). Zijn eigen speelgoed is blijkbaar niet boeiend genoeg...
Ik word er soms echt hopeloos van, want ik kan hem geen seconde alleen laten! Ik kan hem ook niet meer in de box zetten want daar klimt hij zo uit. Binnenkort gaat hij naar de peuteropvang. Hopelijk wordt hij dan zo moe, dat hij thuis wat beter is te handhaven.
Groetjes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Omg as we speak is hij aan het hockeyen met een mandarijn. De fruitschaal moet er ook aan geloven🙄
Groetjes!
Herkenbaar, maar echt binnenkort snapt hij opeens veel meer van wat je hem vertelt! Merkte ik heel erg vanaf 18 maanden. Dus blijf je kindje uitleggen en je merkt vanzelf dat hij beter snapt wat wel/niet mag, hoe je hem kan helpen et cetera.

Huilbuien negeren zoals hierboven wordt gezegd zou ik weer niet doen. Ook een dreumes heeft soms heftige emoties (zoals teleurstelling of frustratie), als ouders ben je er om ze te helpen daarmee om te gaan. Dat doe je niet door ze in hun sop te laten gaarkoken. Je hoeft het niet voor hem op te lossen en door hoepels te springen om het huilen te laten stoppen. Maar gewoon laten merken dat je er bent voor hem en dat zijn gevoelens er mogen zijn. En dan daarna even rustig afleiden met iets. Bij mijn kind zijn dan de woedeaanvallen of huilbuien zo over.
Alle reacties Link kopieren Quote
Daarom heb ik vrij lang de box laten staan. Dat vond hij niet altijd leuk (meestal was het wel ok), maar jammer dan, een mens wil wel eens rustig plassen.
En koop goede kindersloten. Met een magneet, die hang je dan hoog zodat hij er niet bij kan.
Dat huilen om alles is een faaaaaase. Dat maakt het niet minder rot, maar soms helpt het om te bedenken dat het weer voorbij gaat. Consequent zijn, mag iets niet, dan dat benoemen en kind weghalen. En dat 1000x. Bij huilen uit verdriet troosten, maar verder niet toegeven aan wat hij wil en van jou niet mag.
s0leil wijzigde dit bericht op 12-01-2023 19:32
9.56% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen onze middelste dit had ging hij gewoon mee naar de wc. Waar ik was, was hij ook. Ik liet hem onbeperkt kastjes leegtrekken, corrigeren was zinloos. Op zijn hoogte was alles veilig (gemaakt). Een box hadden we niet, dat was krijsen en ik denk dat hij ook eruit was gaan klimmen. Heeeeeel veel naar buiten, zodra het droog was (of stampen in de plassen): hop naar buiten. Ook als het eerst huilen was om schoenen enzo aan te krijgen, eenmaal buiten was het snel weer beter.
Verder zou ik ook even oortjes laten nakijken, of krijgt hij kiezen misschien? Dat is ook pijnlijk en zorgt voor een korter lontje. Oh en hij ging 3 dagen per week naar het kdv (alhoewel, toen hij 1.5 was zaten we juist thuis in die Coronatijd), daar werd hij moe van. Zwemmen, binnenspeeltuin, kinderboerderij.. Uitdagen en moe maken (en genoeg eten erin proberen te stoppen).
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij het huilen om niks wilde ik nog wel eens meehuilen.
En dan om de beurt. Als ik een blèèèr had gegeven zei ik opgewekt 'zo nu jij weer!'
Dan ging de peuter weer. 'En nou ik weer. Whèèèeèè'

Dat werkte toch wel beter dan dat je meteen alles uit je handen laat vallen om naar het kind toe te rennen en het vol te stoppen met snoep en manderijntjes en vooral aandacht. Gewoon even laten merken dat jullie allebei weten dat het om niks is.

Ik denk dat het een heel primaire reactie van het kind is. Mama doet haar schoenen aan = ik krijg even geen aandacht. Dat vind ik niet fijn en dus even huilen. En hoppa! Mama laat alles vallen en ik heb weer aandacht. Dat mama écht wel van hem houdt als ze haar schoenen aantrekt, dat ze moe wordt en geïrriteerd kan zijn, kan hij nog niet zien.
Dus daarom helpt het om even aan te geven: Joh, dit is niet serieus huilen.
kooktmetknoflook wijzigde dit bericht op 12-01-2023 19:40
32.13% gewijzigd
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Oh hou op.

Wij noemden dagen met onze jongste voor de grap 'we're on suïcide watch'.
Alle reacties Link kopieren Quote
Valkia-the-Bloody schreef:
12-01-2023 19:21
Wat ik dan bij mijn kinderen deed was even naar de huisarts. Even oortjes na laten kijken ed., gewoon om te kijken of ze geen pijn hadden.
Ja dat ga ik nog even doen! Al denk ik dat het geen pijn is, want bij mijn vriend en op de opvang is hij wel wat rustiger..
Alle reacties Link kopieren Quote
Dochter had ook deze fase (is nu 17 maand), maar spreekt sinds zon 6 weken heel behoorlijk en toen is het gedrag ook als sneeuw voor de zon verdwenen. Ze kan nu heel goed aangeven wat ze wil en dat scheelt een hoop frustratie. Ook bied ik haar volop keuzes (de roze of de paarse beker? Melk of water? Welk boekje? etc) en dat geeft haar een gevoel van autonomie waar ze erg goed op reageert. Het is me trouwens ook opgevallen dat ze echt opstandig wordt van het woordje 'nee' dus ik verwoord het anders ("Kom, die la is voor mama, deze is voor jou")
We hebben ook in de keuken een paar lades waar ze in mag rommelen en dat vindt ze heel erg leuk. Dan mag ze van mij bijvoorbeeld de lepels bij de lepels zoeken en de broodmesjes bij de broodmesjes (niet scherp natuurlijk, voor daar reactie op komt :P )
Ik probeer ook zo veel mogelijk de frustratie los te laten om bende die ze maakt, zolang het niet gevaarlijk is en ze is lekker bezig laat ik haar en dan ruimen we het erna weer samen op (die opdrachtjes vindt ze ook heel leuk trouwens: handdoeken terug in de la bijv, of bij de schone was de gekleurde sokken bij elkaar zoeken).
Als ze iets doet wat echt niet door de beugel kan dan doe ik hetzelfde als hoe ik onze pups opvoed (haha): nee zeggen en afleiden met iets anders, bijv speelgoed wat ze heel erg leuk vindt.

Ik ben het trouwens oneens met de reacties hierboven, ook met het huilen 'om niks' troost ik wel. Ze is pas net baby af(!) en wij kunnen iets dan wel 'om niks' vinden, maar voor zo'n kleintje is het heel wat. Ik zeg dan "Ach kom maar bij mama, je wil zooo graag in die la en dat mag niet en dat vind jij dan heel stom, dat snapt mama! Hier hebben we 2 leuke speeltjes waar je wel mee mag spelen, zullen we blokken bouwen of met de auto spelen?" Werkt eigenlijk altijd. Die emoties zijn nog zo groot bij die kleintjes, aan ons om ze te helpen reguleren. Het is pas een dreumes he!
Het wordt echt beter!
zeeschelp wijzigde dit bericht op 12-01-2023 19:45
19.95% gewijzigd
zussel schreef:
12-01-2023 19:31
Toen onze middelste dit had ging hij gewoon mee naar de wc. Waar ik was, was hij ook. Ik liet hem onbeperkt kastjes leegtrekken, corrigeren was zinloos. Op zijn hoogte was alles veilig (gemaakt). Een box hadden we niet, dat was krijsen en ik denk dat hij ook eruit was gaan klimmen. Heeeeeel veel naar buiten, zodra het droog was (of stampen in de plassen): hop naar buiten. Ook als het eerst huilen was om schoenen enzo aan te krijgen, eenmaal buiten was het snel weer beter.
Verder zou ik ook even oortjes laten nakijken, of krijgt hij kiezen misschien? Dat is ook pijnlijk en zorgt voor een korter lontje. Oh en hij ging 3 dagen per week naar het kdv (alhoewel, toen hij 1.5 was zaten we juist thuis in die Coronatijd), daar werd hij moe van. Zwemmen, binnenspeeltuin, kinderboerderij.. Uitdagen en moe maken (en genoeg eten erin proberen te stoppen).
Zo deden wij het ook. Alleen naar de wc was hier langdurig geen optie als de kinderen thuis en wakker waren. Vooral heel veel naar buiten. Als hij kan lopen: met regen eindeloos in de plassen stampen deed wonderen bij ons. Speeltuinen ook trouwens.
Alle reacties Link kopieren Quote
libe schreef:
12-01-2023 19:21
Hebben wij soms hetzelfde kind? 😅 Mijn zoontje van 2 is precies zo. Hij trekt steeds zijn kledingkast leeg en alle kastjes (kinderslot maakt hij zelf open nu hij heeft ontdekt hoe dat werkt). Zijn eigen speelgoed is blijkbaar niet boeiend genoeg...
Ik word er soms echt hopeloos van, want ik kan hem geen seconde alleen laten! Ik kan hem ook niet meer in de box zetten want daar klimt hij zo uit. Binnenkort gaat hij naar de peuteropvang. Hopelijk wordt hij dan zo moe, dat hij thuis wat beter is te handhaven.
Haha ja wellicht, als jij stiekem mijn vriend bent die ook op het forum zit 😂

Nee maar zonder dollen, dat hopeloze herken ik ook. Echt NIKS werkt. Box is oorverdovend huilen dat mijn oren er gewoon van gaan klapperen (en ik vind hem zó hard laten huilen echt niet fijn) en hij trekt gewoon zo hard aan de keukenlades dat de slotjes open springen..

Het enige wat hier helpt is naar buiten gaan. En dan het liefst in de speeltuin en niet naar de supermarkt, want dat is weer een heel nieuw level van drama 😅

Ps. Hopelijk blijft je fruitschaal heel
Alle reacties Link kopieren Quote
Box etc was hier ook echt geen optie. Krijsen schreeuwen janken. Ze doet het echt het best op een gevoel van vrijheid dus dat geven we haar dan zoveel mogelijk binnen de veilige perken.
Naar de wc gaat ze trouwens ook mee, dat was eerst vanwege het gedrag wat jij omschrijft, nu omdat ze me zelf volgt (haha) en omdat ik - hoeveel ik ook van onze hond hou - haar niet alleen in een ruimte wil achter laten met de hond.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij huilen “om niks” helpt afleiden hier prima. Ik negeer haar dan niet maar ga ook niet mee in haar drama. Meestal is t zo over als ik een speeltje of een boekje aan haar geef.

En eindeloos “nee” zeggen hoort nou eenmaal bij deze fase. Betekent nier dat t niet dodelijk vermoeiend is alleen helaas haha. Ik blijf dat consequent doen en tegenwoordig zijn er echt plekken waar ze (bijna) niet meer aanzit.

Als ik t zat ben of ik moet naar de wc ood dan zet ik haar wel eens in haar kinderstoel met een speeltje oid (en soms ook met een filmpje haha).
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor al jullie reacties!

Ik pak het een beetje aan zoals zeeschelp. Als hij huilt, ook als het is omdat ik heb gezegd ‘dit is mama’s brood, jouw brood ligt hier op je bord’ dan troost ik hem nog steeds. We hebben hem ook het gebaar ‘helpen’ geleerd, en dat gebruikt hij nu ook echt, dat scheelt al wat. Verder is alles ‘die’ dus proberen we hem dingen aan te laten wijzen.

Dank voor al jullie fijne woorden en ik zal de woorden ‘het is een faseeeeeee’ wat vaker door mijn gedachten laten gaan. En ik ga morgen laarzen voor hem kopen, dan kunnen we ook met de regen van nu droog naar buiten!
Alle reacties Link kopieren Quote
Theetjeerbij schreef:
12-01-2023 19:58
Bedankt voor al jullie reacties!

Ik pak het een beetje aan zoals zeeschelp. Als hij huilt, ook als het is omdat ik heb gezegd ‘dit is mama’s brood, jouw brood ligt hier op je bord’ dan troost ik hem nog steeds. We hebben hem ook het gebaar ‘helpen’ geleerd, en dat gebruikt hij nu ook echt, dat scheelt al wat. Verder is alles ‘die’ dus proberen we hem dingen aan te laten wijzen.

Dank voor al jullie fijne woorden en ik zal de woorden ‘het is een faseeeeeee’ wat vaker door mijn gedachten laten gaan. En ik ga morgen laarzen voor hem kopen, dan kunnen we ook met de regen van nu droog naar buiten!
Mijn kind zegt ook de hele tijd 'die'!! Ik moet hem optillen en dan wijst hij alles in huis aan en moet ik het benoemen. Soms wil hij dat zo graag dat hij aan mn been gaat trekken en huilen. En als hij wakker wordt en ik naar hem toe ga, is het eerste wat hij zegt:'die!!'
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren Quote
Aviendha schreef:
12-01-2023 20:02
Mijn kind zegt ook de hele tijd 'die'!! Ik moet hem optillen en dan wijst hij alles in huis aan en moet ik het benoemen. Soms wil hij dat zo graag dat hij aan mn been gaat trekken en huilen. En als hij wakker wordt en ik naar hem toe ga, is het eerste wat hij zegt:'die!!'
Hahahaha hier gaan haar ogen open en dan zegt ze (wijzend) “tisda?”. En dat gaat dan zo de hele dag door hahahaa.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is een faaaaaase is zowat mijn lijfspreuk. Want als je dit gehad hebt komt er weer iets anders waarvan je denkt Pfffff :D

Ik heb ook altijd getroost. Mijn zoon had en heeft ook echt verdriet, het is zelden huilen om het huilen of jengelen. Of zoals de zoon van een vriendin, nep-huilen. Het is echt tranen met tuiten. Dat wil niet zeggen dat ik het dan een beetje onzin vind, of gewoon alsnog vind dat iets niet kan of mag. Maar voor hem is het echt heel erg dramatisch, haha en ik vind het dan niet nodig om hem te negeren of boos te worden ofzo. Dus troosten, uitleggen en voet bij stuk houden (altijd makkelijk, advies aan een ander, want in de praktijk staat het zweet me hier ook wel eens op de rug of de tranen in mijn eigen ogen hoor).
Alle reacties Link kopieren Quote
Theetjeerbij schreef:
12-01-2023 19:41
Haha ja wellicht, als jij stiekem mijn vriend bent die ook op het forum zit 😂

Nee maar zonder dollen, dat hopeloze herken ik ook. Echt NIKS werkt. Box is oorverdovend huilen dat mijn oren er gewoon van gaan klapperen (en ik vind hem zó hard laten huilen echt niet fijn) en hij trekt gewoon zo hard aan de keukenlades dat de slotjes open springen..

Het enige wat hier helpt is naar buiten gaan. En dan het liefst in de speeltuin en niet naar de supermarkt, want dat is weer een heel nieuw level van drama 😅

Ps. Hopelijk blijft je fruitschaal heel

Speeltuin werkt hier ook geweldig, meneer is inmiddels de beste klimmer van de hele buurt, maar helaas vindt mama de speeltuin nu niks aan met dit weer, dus die zit soms ook een beetje vast.
Ik laat hem tijdens het eten filmpjes kijken op de tablet en daarna neem ik hem maar mee naar buiten in de kinderwagen om boodschappen te doen of op zijn driewieler (maar dat is ook een uitdaging, want soms is hij het ineens beu op zijn fiets en daar sta je dan...) jammer dat je niet in de buurt woont, anders konden ze elkaar vermaken haha.
Groetjes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoals ik het lees is dat hij om aandacht, nabijheid en grenzen vraagt.

Heb je een duidelijke dagstructuur en betrek je hem bij dagelijkse bezigheden? Onderneem je activiteiten met hem? Bijvoorbeeld samen de was doen, samen boodschappen opruimen, samen een puzzeltje maken, lekker buiten spelen (weer of geen weer), boekjes lezen, zingen etc?

Als je dat allemaal al doet dan is loose parts play of montessori play misschien wel iets voor jullie. (Als het goed maakt dat moe).

Je kunt ook een mand met speelgoed houden voor als je naar de wc gaat oid waar hij normaal niet mee mag spelen. Wc tijd is heilig. Vooral alleen op de wc.

Maar ook qua eten, nee is nee. Je hoeft niet overal in mee te gaan. Ik denk dat je daar iets duidelijker in moet zijn. En misschien ook consequent (dat weet ik natuurlijk niet of je dat al doet :).) het lijkt alsof hij ruimte voelt door het steeds te proberen.

Maar ik weet natuurlijk niet meer dan wat er in de OP staat, wie weet denk je, mens je kent mij niet’ dat klopt ook ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve TO, zelf niet in optimale topvorm verkeren, fysiek en geestelijk en ondertussen topsport met je dreumes moeten uitoefenen put natuurlijk compleet uit! Tips heb ik niet, anders dan proberen je rust te pakken op alle momenten dat het kan! Laat je aanrecht een chaos zijn, de wasmand overvol en de stof 3 cm dik, gewoon de boel de boel laten en geen slaaf van je leven worden.
Verder herkenning en een knuffel!
Alle reacties Link kopieren Quote
Box.. simpel.. Als je de kamer uit moet of even je hand vrij wil. Box.. en laat maar huilen.

consequent zijn
nee is nee
dreinen is een no-go. Als er niets aan de hand is dan hoeft er niet gedreind te worden. Negeren dat gedrag

En eten geen drama van maken. Eet hij, mooi, eet hij niet, morgen weer een dag

HEt gaat over. Het is vaak frustratie omdat ze veel meer willen dan dat ze kunnen. Vaak als ze weer iets nieuws kunnen, wordt het gedrag ook beter.

Adem in.. adem uit
Alle reacties Link kopieren Quote
Die van mij klommen gewoon uit de box hoor ;-D
Voor iedereen een groene tuin

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven