Kinderen
alle pijlers
Hoe gaat dat bij jullie thuis?
maandag 16 juli 2007 om 10:26
Al vanaf dat onze kleine meid geboren is (31 januari), ben ik degene die zich vooral met haar bezig houdt qua aankleden, baderen, eten geven. Dat eten geven was tot voor kort borstvoeding, maar nu is ze op de fles over.
Zo af en toe zou ik het wel fijn vinden als mijn vriend zegt, laat mij maar een keer (luier verschonen en eten geven). Maar dat is er moeilijk bij hem in te krijgen. Hij heeft een onwijs drukke baan (fulltime), ik werk ook parttime. En met de zorg van zo'n kleintje erbij vrij druk. Toch zou ik het fijn vinden als hij wat meer tijd aan de zorg voor haar besteed.
Hoe gaat dat bij jullie thuis? Hoe hebben jullie dat geregeld? Of is dit typisch mannen-eigen?
Zo af en toe zou ik het wel fijn vinden als mijn vriend zegt, laat mij maar een keer (luier verschonen en eten geven). Maar dat is er moeilijk bij hem in te krijgen. Hij heeft een onwijs drukke baan (fulltime), ik werk ook parttime. En met de zorg van zo'n kleintje erbij vrij druk. Toch zou ik het fijn vinden als hij wat meer tijd aan de zorg voor haar besteed.
Hoe gaat dat bij jullie thuis? Hoe hebben jullie dat geregeld? Of is dit typisch mannen-eigen?
maandag 16 juli 2007 om 10:32
Bij ons thuis is het juist heel erg gelijk verdeeld máár.....
Parelman werkt in 24 uursdiensten waarna hij 48 uur vrij is.
En dus heel wat meer 'vrije tijd' heeft dan jouw vriend.
Maar goed, de mijne werkt daarnaast ook nog voor zichzelf en is dus ook
veel weg.
Maar goed, zodra hij thuis is neemt hij zoontje meteen altijd voor zichzelf om mij zo even wat tijd voor mezelf te geven en daar geniet ik volop van.
Ik kan lekker even gaan slapen, kapper, zonnebankje enzo maar ook gewoon even weggaan.
We vechten hier thuis soms om wie flesje/luier doet hahaha
Zoontje is ook stapelgek op mn vriend ook al is ie nog maar zo klein :D
Ik heb echt een supervriend wat dat betreft.
Parelman werkt in 24 uursdiensten waarna hij 48 uur vrij is.
En dus heel wat meer 'vrije tijd' heeft dan jouw vriend.
Maar goed, de mijne werkt daarnaast ook nog voor zichzelf en is dus ook
veel weg.
Maar goed, zodra hij thuis is neemt hij zoontje meteen altijd voor zichzelf om mij zo even wat tijd voor mezelf te geven en daar geniet ik volop van.
Ik kan lekker even gaan slapen, kapper, zonnebankje enzo maar ook gewoon even weggaan.
We vechten hier thuis soms om wie flesje/luier doet hahaha
Zoontje is ook stapelgek op mn vriend ook al is ie nog maar zo klein :D
Ik heb echt een supervriend wat dat betreft.
maandag 16 juli 2007 om 10:35
Ik werk ook parttime en vriend fulltime, maar dat betekend niet dat we de taken echt aan het verdelen zijn. Het gaat zoals het die dag gaat!
Ik ben meestal degene die bij huilbuien e.d. uit bed ging als ik vrij was, moesten we samen werken, dan verdeelden we dit.
Toen ik borstvoeding gaf, ging vriend uit bed, verschoonde haar en gaf haar aan, ik deed haar dan na de tijd weer in bedje.
De rest van de dag deed ik alles natuurlijk huishouden e.d., maar er zijn van die dagen dat je er niet doorkomt, dan doet vriend ook een wasje of pakt de stofzuiger.
Vriend vond het meestal fijn dat hij de fles kon geven als hij thuiskwam, hij zag haar al veel minder.
Nu is mijn dochter anderhalf en eten we gewoon samen, het huishouden is meestal voor het grootste gedeelte aan de kant en nu ik weer zwanger ben, neemt vriend wat meer taken over. Dus grote klussen als douche schoonmaken e.d. Luier verschonen is voor degene die haar toevallig het eerst "ruikt":D en dat loopt altijd prima.
Natuurlijk zeg ik ook wel eens, na een heftige dag door huilbuien e.d.: Kun jij haar even in bad doen en naar bed brengen en knal ik uitgeput op de bank. Soms ook andersom, maar meestal doen we het laatste stukje samen om vanaf acht uur (laatste tijd niet, door slecht slapen van dochter) samen te bankhangen of andere dingen te doen.
Ik ben meestal degene die bij huilbuien e.d. uit bed ging als ik vrij was, moesten we samen werken, dan verdeelden we dit.
Toen ik borstvoeding gaf, ging vriend uit bed, verschoonde haar en gaf haar aan, ik deed haar dan na de tijd weer in bedje.
De rest van de dag deed ik alles natuurlijk huishouden e.d., maar er zijn van die dagen dat je er niet doorkomt, dan doet vriend ook een wasje of pakt de stofzuiger.
Vriend vond het meestal fijn dat hij de fles kon geven als hij thuiskwam, hij zag haar al veel minder.
Nu is mijn dochter anderhalf en eten we gewoon samen, het huishouden is meestal voor het grootste gedeelte aan de kant en nu ik weer zwanger ben, neemt vriend wat meer taken over. Dus grote klussen als douche schoonmaken e.d. Luier verschonen is voor degene die haar toevallig het eerst "ruikt":D en dat loopt altijd prima.
Natuurlijk zeg ik ook wel eens, na een heftige dag door huilbuien e.d.: Kun jij haar even in bad doen en naar bed brengen en knal ik uitgeput op de bank. Soms ook andersom, maar meestal doen we het laatste stukje samen om vanaf acht uur (laatste tijd niet, door slecht slapen van dochter) samen te bankhangen of andere dingen te doen.
maandag 16 juli 2007 om 10:41
Bij ons loopt ht gewoon zoals het loopt. Man werkt, ik ben TBM. Zorg voor de kinderen doet degene die toevallig in de burut is als het nodig is. Ik betseed meer tijd aan de kinderen, maar ik ben ook thuis. Als Plindje thuis is en er moet verschoond, drinken ingeschonken of weet ik veel, dan doet hij dat gewoon. Eigenlijk zonder verder overleg. Het enige dat we wel hebben afgesproken is dat op de nachten dat Plindje de volgende dag werkt, ik er uit ga. Hij heeft twee banen en een van die banen is op de taxi. Dan is uitgeslapen zijn wel heel prettig (kost anders zoveel bedrijfswagens LOL).
maandag 16 juli 2007 om 12:00
Momenteel ben ik nog thuis (helaas) en heb dus de meeste zorg over zoon van 29 januari! (bijna net zo oud dus!!!)
Maar mijn man vindt het leuk om als hij er is ook luiers te verschonen, met zoon onder de douche, in badje doen. Ik geef nog volledige BV dus als zoon afgekolfde melk krijgt, geeft mijn man deze. Mijn man werkt ook fulltime maar als het aan hem lag was hij veel meer thuis. Ik geef om 23.00 nog steeds laatste voeding zodat mijn man zijn zoon tenminste ziet, hij is vaak pas rond 19.00 uur thuis en dan gaat de kleine net naar bed. Ik vind het prachtig om te zien hoe mijn man en zoon van elkaar genieten, zijn nu al dikke vrienden!!!
Maar mijn man vindt het leuk om als hij er is ook luiers te verschonen, met zoon onder de douche, in badje doen. Ik geef nog volledige BV dus als zoon afgekolfde melk krijgt, geeft mijn man deze. Mijn man werkt ook fulltime maar als het aan hem lag was hij veel meer thuis. Ik geef om 23.00 nog steeds laatste voeding zodat mijn man zijn zoon tenminste ziet, hij is vaak pas rond 19.00 uur thuis en dan gaat de kleine net naar bed. Ik vind het prachtig om te zien hoe mijn man en zoon van elkaar genieten, zijn nu al dikke vrienden!!!
maandag 16 juli 2007 om 12:13
Hallo,
Fabi het is wel erg herkenbaar hoor! Ik werk 3 dagen in de week en manlief fulltime en 90% komt ook op mij neer.
Manlief is wel zo dat ik vaak in het weekend 1 ochtend iets langer kan blijven liggen dan gaat hij eruit. En ook als ze erg huilerig is s'-avonds dan neemt hij het ook vaak over. Als we thuiskomen van het werk dan gaat hij meestal koken en ik geef onze dochter de groentehap.
Fabi het is wel erg herkenbaar hoor! Ik werk 3 dagen in de week en manlief fulltime en 90% komt ook op mij neer.
Manlief is wel zo dat ik vaak in het weekend 1 ochtend iets langer kan blijven liggen dan gaat hij eruit. En ook als ze erg huilerig is s'-avonds dan neemt hij het ook vaak over. Als we thuiskomen van het werk dan gaat hij meestal koken en ik geef onze dochter de groentehap.
maandag 16 juli 2007 om 12:17
Eerst deed ik het meeste, maar langzamerhand begint het meer gelijk te worden.
We werken ook ongeveer evenveel.
Ik geef borstvoeding, dus de voedingen doe ik zelf. Het voeren van de hapjes delen we wel een beetje, anders wordt ons eigen eten zo snel koud, haha.
Verschonen doet degene die ons zoontje toevallig vastheeft op het moment dat ie poept.
's Nachts proberen we er omstebeurt uit te gaan, maar ik hoor het meestal wel als eerste.
Badjes gaat ook gelijk op. Maandagavond na de creche doet een van ons tweeën het, wie toevallig zin en tijd heeft. Woensdag doet mijn man het op zijn vrije dag. Vrijdag doe ik het op mijn vrije dag. En zondagochtend degene die niet naar de kerk gaat.
Alleen aankleden doe ik graag zelf. Mijn man heeft echt totaal geen smaak (soms denk ik wel eens dat hij kleurenblind is!). Als hij het doet, weet ik zeker dat zoonlief er de hele dag voor paal bij ligt, dus ik doe dat liever zelf even. Of ik leg de kleren in elk geval vast klaar.
Nu ik het zo lees valt het me echt mee. Toen ik dit stukje begon te schrijven had ik het idee dat ik bijna alles deed, maar dat is dus niet zo. Wel ben ik degene die overal over na moet denken: wat moet ie eten, welke kleren moet ie aan, wat moet er mee naar de oppas of de creche.... dat soort dingen. Dat wordt echt niks als mijn man dat moet doen. Soms is dat best lastig, want als ik er niet aan denk, gebeurt het dus ook niet. Ook als we straks op vakantie gaan, moet ik overal aan denken, want anders hebben we helft niet bij ons. Nou ja, ik weet het dus, ik ben nu al lijstjes aan het maken voor over 3 weken. Is dat bij jullie ook zo?
We werken ook ongeveer evenveel.
Ik geef borstvoeding, dus de voedingen doe ik zelf. Het voeren van de hapjes delen we wel een beetje, anders wordt ons eigen eten zo snel koud, haha.
Verschonen doet degene die ons zoontje toevallig vastheeft op het moment dat ie poept.
's Nachts proberen we er omstebeurt uit te gaan, maar ik hoor het meestal wel als eerste.
Badjes gaat ook gelijk op. Maandagavond na de creche doet een van ons tweeën het, wie toevallig zin en tijd heeft. Woensdag doet mijn man het op zijn vrije dag. Vrijdag doe ik het op mijn vrije dag. En zondagochtend degene die niet naar de kerk gaat.
Alleen aankleden doe ik graag zelf. Mijn man heeft echt totaal geen smaak (soms denk ik wel eens dat hij kleurenblind is!). Als hij het doet, weet ik zeker dat zoonlief er de hele dag voor paal bij ligt, dus ik doe dat liever zelf even. Of ik leg de kleren in elk geval vast klaar.
Nu ik het zo lees valt het me echt mee. Toen ik dit stukje begon te schrijven had ik het idee dat ik bijna alles deed, maar dat is dus niet zo. Wel ben ik degene die overal over na moet denken: wat moet ie eten, welke kleren moet ie aan, wat moet er mee naar de oppas of de creche.... dat soort dingen. Dat wordt echt niks als mijn man dat moet doen. Soms is dat best lastig, want als ik er niet aan denk, gebeurt het dus ook niet. Ook als we straks op vakantie gaan, moet ik overal aan denken, want anders hebben we helft niet bij ons. Nou ja, ik weet het dus, ik ben nu al lijstjes aan het maken voor over 3 weken. Is dat bij jullie ook zo?
..
maandag 16 juli 2007 om 12:25
We werken allebei 32 uur, en de zorg is ook helemaal gelijk verdeeld. Ben ook heel erg tevreden met hoe m'n man het doet: super-papa. Moet wel zeggen dat het bij hem wat meer heeft moeten 'groeien'. Als vrouw sta je natuurlijk na 10 weken zwangerschapsverlof sowieso op voorsprong. Kan me ook herinneren dat dat wel wat gebotst heeft in het begin. Dan voelde het alsof in het weekend 'alles' op mij neerkwam (niet dat hij dan geen luiers 'deed', maar het leek een beetje alsof ik het als enige voor het zeggen had, wat onze dochter betreft).
Inmiddels is ook daar wel weer evenwicht bereikt. Hij staat soms wat moeilijker op dan ik, in het weekend of 's nachts (soms ram ik 'm er dan uit...), maar bv. op feestjes of zo, houdt hij zich weer het meest met haar bezig, terwijl ik loop te kletsen ;-)
Ondanks deze onwijs ge-emancipeerde verdeling is het trouwens meestal wel zo, dat als we er allebei zijn, ik vaak voor het troosten ben en papa voor het dollen/stoeien.
Inmiddels is ook daar wel weer evenwicht bereikt. Hij staat soms wat moeilijker op dan ik, in het weekend of 's nachts (soms ram ik 'm er dan uit...), maar bv. op feestjes of zo, houdt hij zich weer het meest met haar bezig, terwijl ik loop te kletsen ;-)
Ondanks deze onwijs ge-emancipeerde verdeling is het trouwens meestal wel zo, dat als we er allebei zijn, ik vaak voor het troosten ben en papa voor het dollen/stoeien.
maandag 16 juli 2007 om 12:30
Man doet hier alle nachtelijke activiteiten, van speen tot nachtvoeding. Ik ben nogal een wrak 's nachts. Het duurt lang voor ik wakker ben en het duurt heel erg lang voordat ik dan weer slaap. Behalve als de jongens ziek zijn, daar ben ik beter in (kots ruimen, bed verschonen, zetpillen toedienen etc.)
Luiers en voedingen gaan gelijk op.
Spelen met oudste van 2.5 gaat gelijk op.
Hond uitlaten doet hij meer
Koken doe ik vaker.
Schoonmaken doet hij vaker
De was doe ik altijd.
Jongste in bad doe ik altijd. (bij de oudste deed man dat vaker)
Maarja, ik heb dan ook wel de ideaalste man van het westelijk halfrond. Naast al deze zeer belangrijke taken is hij ook nog eens een lief, leuk, humoristisch en zeer aantrekkelijk.:D
Luiers en voedingen gaan gelijk op.
Spelen met oudste van 2.5 gaat gelijk op.
Hond uitlaten doet hij meer
Koken doe ik vaker.
Schoonmaken doet hij vaker
De was doe ik altijd.
Jongste in bad doe ik altijd. (bij de oudste deed man dat vaker)
Maarja, ik heb dan ook wel de ideaalste man van het westelijk halfrond. Naast al deze zeer belangrijke taken is hij ook nog eens een lief, leuk, humoristisch en zeer aantrekkelijk.:D
maandag 16 juli 2007 om 12:40
Tot een half jaar geleden had mijn man een dag in de week ouderschapsverlof (dat heeft in totaal wel zo'n drie jaar geduurd).
Die dag zorgde hij voor een groot deel.
Verder was het best gelijk verdeeld bij ons: ik ben er altijd heel duidelijk in geweest dat dat voor mij ook een vereiste was om überhaupt aan kinderen te beginnen. Zorgen doe ik wel natuurlijk, maar mijn hobby is het niet voor hele dagen. Dat weet mijn man heel goed. Ik vind ook dat een dag thuis met de kinderen zwaarder is dan een dag werken. En omdat mijn man zolang ook regelmatig helemaal alleen voor de kinderen zorgde, op die 'papa-dag' weet hij hoe het is.
Tegenwoordig is de balans wel veranderd. Mijn man heeft een andere baan en is nu heel vaak meerdere dagen in het buitenland. Dan komt het dus allemaal op mij neer en dat valt me niet altijd makkelijk. Gelukkig hebben we twee dagen kinderopvang per week en krijg ik veel hulp van mijn ouders en schoonmoeder. En ik werk tegenwoordig maar 12 uur, tot een jaar geleden was dat 24 uur per week.
Ik ben blij dat mijn man geëmancipeerd is en er zijn hand echt niet voor omdraait om de kinderen in bad te doen of een luier te verschonen. Laatst verschoonde hij onze jongste in de trein, een aantal Italiaanse meisjes dat verderop zat, keek de ogen uit. Vooral omdat ik er ook bij zat en het toch mijn man liet doen, haha.
Ik vermoed dat sommige mensen van mij vinden dat ik veel 'op mijn man afschuif'. Ik delegeer ook flink, want ik vind dat hij wat extra's mag doen qua zorg nadat hij een paar dagen van huis geweest is en ik alles alleen heb moeten doen in die tijd.
Tip: laat je man een paar keer een hele dag voor je kindje zorgen zodat hij precies weet hoe zwaar het is. Mannen, of andere mensen zonder kinderen, begrijpen vaak niet wat er dan zo druk is aan een dag met een baby. Zoveel hoef je toch niet te dóen? En als je eens op zou schrijven wat je allemaal doet, is het ook bijna niks. En toch ben je de hele dag bezig. En dat begrijp je pas als je het zelf hebt ondervonden.
Tip 2: vertel je man wat je van hem wilt. Voor jou lijkt het misschien dat je duidelijke signalen geeft, maar een man kan niet ruiken wat je van hem wilt en zit gewoon anders in elkaar. Mond open dus!
xx lisa.
Die dag zorgde hij voor een groot deel.
Verder was het best gelijk verdeeld bij ons: ik ben er altijd heel duidelijk in geweest dat dat voor mij ook een vereiste was om überhaupt aan kinderen te beginnen. Zorgen doe ik wel natuurlijk, maar mijn hobby is het niet voor hele dagen. Dat weet mijn man heel goed. Ik vind ook dat een dag thuis met de kinderen zwaarder is dan een dag werken. En omdat mijn man zolang ook regelmatig helemaal alleen voor de kinderen zorgde, op die 'papa-dag' weet hij hoe het is.
Tegenwoordig is de balans wel veranderd. Mijn man heeft een andere baan en is nu heel vaak meerdere dagen in het buitenland. Dan komt het dus allemaal op mij neer en dat valt me niet altijd makkelijk. Gelukkig hebben we twee dagen kinderopvang per week en krijg ik veel hulp van mijn ouders en schoonmoeder. En ik werk tegenwoordig maar 12 uur, tot een jaar geleden was dat 24 uur per week.
Ik ben blij dat mijn man geëmancipeerd is en er zijn hand echt niet voor omdraait om de kinderen in bad te doen of een luier te verschonen. Laatst verschoonde hij onze jongste in de trein, een aantal Italiaanse meisjes dat verderop zat, keek de ogen uit. Vooral omdat ik er ook bij zat en het toch mijn man liet doen, haha.
Ik vermoed dat sommige mensen van mij vinden dat ik veel 'op mijn man afschuif'. Ik delegeer ook flink, want ik vind dat hij wat extra's mag doen qua zorg nadat hij een paar dagen van huis geweest is en ik alles alleen heb moeten doen in die tijd.
Tip: laat je man een paar keer een hele dag voor je kindje zorgen zodat hij precies weet hoe zwaar het is. Mannen, of andere mensen zonder kinderen, begrijpen vaak niet wat er dan zo druk is aan een dag met een baby. Zoveel hoef je toch niet te dóen? En als je eens op zou schrijven wat je allemaal doet, is het ook bijna niks. En toch ben je de hele dag bezig. En dat begrijp je pas als je het zelf hebt ondervonden.
Tip 2: vertel je man wat je van hem wilt. Voor jou lijkt het misschien dat je duidelijke signalen geeft, maar een man kan niet ruiken wat je van hem wilt en zit gewoon anders in elkaar. Mond open dus!
xx lisa.
maandag 16 juli 2007 om 16:28
Dit herken ik helemaal! Mijn vriend doet ook alles gewoon, geen onderscheid. Maar als ik er niet was (denk ik) dronk mijn dochter (11 maanden) bij wijze van nog steeds alleen maar melkvoeding (en dan waarschijnlijk de zuigelingenvoeding). Heb het weleens tegen hem gezegd, en hij wil ook wel anders, maar het lijkt gewoon niet in zijn systeem te zitten en als het eenmaal wel in zijn systeem zit, is het er bijna niet meer uit te rammen, haha. Ik denk dat ik veel meer lees enzo op gebied van verzorging dan hij, dus ben ik er allerter op. Als hij een keer bij het cb is geweest is hij wel beter bij de les.
Maar ook met spullen meenemen. Ik neem waarschijnlijk teveel mee, maar hij altijd te weinig, haha. Ach en verder heb ik ook niets te klagen!
Kay
maandag 16 juli 2007 om 16:37
maandag 16 juli 2007 om 17:31
Ik ben thuis duidelijk van de regie en aansturing, manlief helpt mee. Ik kan me daar soms zo aan ergeren. Als we weg gaan moet ik inderdaad overal aan denken, anders gaat er te weinig mee. En als we elders zijn, ben ik degene die bedenkt dat de kinderen moeten eten/plassen/verschonen etc. Loeiirritant vind ik het. Ik heb wel eens een paar weken lang de regie aan vriend overgelaten, maar dat was geen groot succes. Spullen werden vergeten en dat het kind eten moest ook.
Ik vind mezelf dan ook een betere moeder dan mijn vriend vader. Ik kan me ooit nog een discussie herinneren over of vaders net zo goed zijn als moeders in het verzorgen. En daar was iemand die met droge ogen beweerde dat haar man het net zo goed kon als zijzelf, ook al vergat hij op zijn vrije dag wel eens de kinderen te eten te geven. Tja.
Dus als we het hebben over bassale verzorging dan ben ik beter, maar vriend is nog steeds een prima vader. Want als ik wat vraag, wordt het altijd uitgevoerd. Luiers worden verschoond, eten wordt gegeven, bedden worden verschoond, de strijk wordt gedaan. Maar ik moet het wel vragen. En als ik niet expliciet help herinneren dat de jongste nu ook vast voedsel mag, dan krijgt Madammeke dus rustig alleen maar melk en wordt het vaste voedsel vergeten. Wel humor, afgelopen papa-dag herinnerde mijn zoon van drie zijn vader aan het feit dat Madammeke ook een rijstewafel mocht. Haha.
Ik heb me er maar bij neergelegd. De regie ligt dus bij mij, maar we doen uiteindelijk wel even veel. En dat is in mijn ogen wel het belangrijkste. En ach, twee kapiteins op 1 schip werkt ook niet.
Tip voor TO: vraag het gewoon 'ach, doe jij die luier even en breng jij haar naar bed vanavond, doe ik het morgen weer'.
Ik vind mezelf dan ook een betere moeder dan mijn vriend vader. Ik kan me ooit nog een discussie herinneren over of vaders net zo goed zijn als moeders in het verzorgen. En daar was iemand die met droge ogen beweerde dat haar man het net zo goed kon als zijzelf, ook al vergat hij op zijn vrije dag wel eens de kinderen te eten te geven. Tja.
Dus als we het hebben over bassale verzorging dan ben ik beter, maar vriend is nog steeds een prima vader. Want als ik wat vraag, wordt het altijd uitgevoerd. Luiers worden verschoond, eten wordt gegeven, bedden worden verschoond, de strijk wordt gedaan. Maar ik moet het wel vragen. En als ik niet expliciet help herinneren dat de jongste nu ook vast voedsel mag, dan krijgt Madammeke dus rustig alleen maar melk en wordt het vaste voedsel vergeten. Wel humor, afgelopen papa-dag herinnerde mijn zoon van drie zijn vader aan het feit dat Madammeke ook een rijstewafel mocht. Haha.
Ik heb me er maar bij neergelegd. De regie ligt dus bij mij, maar we doen uiteindelijk wel even veel. En dat is in mijn ogen wel het belangrijkste. En ach, twee kapiteins op 1 schip werkt ook niet.
Tip voor TO: vraag het gewoon 'ach, doe jij die luier even en breng jij haar naar bed vanavond, doe ik het morgen weer'.
maandag 16 juli 2007 om 20:34
Ik was dus heel bang voor zo'n situatie, waarin de zorg voor een kind voor 80% op mij zou neerkomen en dat mijn man zou 'meehelpen'. Dat zag ik absoluut niet zitten. En dus heb ik daar tijdens mijn zwangerschap hele duidelijke afspraken over gemaakt met mijn man. (als ik gepland zwanger was geworden had ik dat al voor mijn zwangerschap gedaan)
Hij doet écht evenveel als ik met onze dochter, altijd al gedaan ook. Ik hoef hem niets te vertellen of te vragen en dat vind ik heerlijk. We hebben de zorg voor Juna beiden een tijdje full-time gedaan terwijl de ander werkte en we vonden dat beiden vreselijk. Eerst was ik 4 maanden full-time thuis doordat ik geen baan had en daarna hij toen ik een baan vond en hij de zijne kwijtraakte.
En spontaan deed degene die full-time werkte véél minder met dochter, dat gold zowel voor mij als voor hem.
En degene die thuis was werd opeens wakker 's nachts als ze huilde en degene die werkte sliep overal doorheen. Toen is voor mij wel bewezen dat vrouwen daar niet persé beter in zijn dan mannen, want ik begon echt gedrag te vertonen dat hier als 'typisch mannen' wordt omschreven.
Ik wist namelijk ook niet meer wanneer ze nou precies d'r fruithap moest en wanneer een schone luier.
Pas toen we beiden evenveel zijn gaan werken trok dat weer recht. En nu doen we echt evenveel en dat vind ik heerlijk. Ik heb immers niet alleen een kind gekregen, maar samen.
En dus Dannas, ik durf écht met een gerust hart te zeggen dat mijn man evengoed is in het verzorgen van mijn dochter.
Hij doet écht evenveel als ik met onze dochter, altijd al gedaan ook. Ik hoef hem niets te vertellen of te vragen en dat vind ik heerlijk. We hebben de zorg voor Juna beiden een tijdje full-time gedaan terwijl de ander werkte en we vonden dat beiden vreselijk. Eerst was ik 4 maanden full-time thuis doordat ik geen baan had en daarna hij toen ik een baan vond en hij de zijne kwijtraakte.
En spontaan deed degene die full-time werkte véél minder met dochter, dat gold zowel voor mij als voor hem.
En degene die thuis was werd opeens wakker 's nachts als ze huilde en degene die werkte sliep overal doorheen. Toen is voor mij wel bewezen dat vrouwen daar niet persé beter in zijn dan mannen, want ik begon echt gedrag te vertonen dat hier als 'typisch mannen' wordt omschreven.
Ik wist namelijk ook niet meer wanneer ze nou precies d'r fruithap moest en wanneer een schone luier.
Pas toen we beiden evenveel zijn gaan werken trok dat weer recht. En nu doen we echt evenveel en dat vind ik heerlijk. Ik heb immers niet alleen een kind gekregen, maar samen.
En dus Dannas, ik durf écht met een gerust hart te zeggen dat mijn man evengoed is in het verzorgen van mijn dochter.
maandag 16 juli 2007 om 20:36
maandag 16 juli 2007 om 20:44
Ik ben het met vorige schrijfster eens. Nadat de oudste was geboren heb ik mijn tong er af en toe af moeten bijten als ik hem weer zag 'stuntelen' met de kleine. Doordat ik 13 weken met haar thuis was dacht ik dat ik alles beter wist.
Daarna zijn de rollen omgedraaid. Ik werk fulltime en hij parttime en neemt dus het grootste deel van de zorg op zich. Ik denk dat het heel belangrijk is je vooral NIET met alles te willen bemoeien. Heeft het kind een keer de verkeerde kleren aan?... pech dan, en ook al is het natuurlijk niet goed als hij de fles vergeet, als hij weet dat jij er toch voor zal zorgen, zal hij er niets van leren.
Ik denk trouwens dat dat omgekeerd hetzelfde is. Wanneer mijn man altijd voor alles zou zorgen, zou ik ook niet meer van de bank af komen... :$
Daarna zijn de rollen omgedraaid. Ik werk fulltime en hij parttime en neemt dus het grootste deel van de zorg op zich. Ik denk dat het heel belangrijk is je vooral NIET met alles te willen bemoeien. Heeft het kind een keer de verkeerde kleren aan?... pech dan, en ook al is het natuurlijk niet goed als hij de fles vergeet, als hij weet dat jij er toch voor zal zorgen, zal hij er niets van leren.
Ik denk trouwens dat dat omgekeerd hetzelfde is. Wanneer mijn man altijd voor alles zou zorgen, zou ik ook niet meer van de bank af komen... :$
maandag 16 juli 2007 om 20:50
Goh, lijkt wel of er alleen maar mensen zijn die beide even veel werken en even veel qua zorg doen...:P Ik denk dat moeders van de gezinnen waarbij de balans qua zorg en werk iets meer bij de een of de ander ligt minder reageren, dan de moeders van de gezinnen waarbij het meeste 50/50 ligt.
Zelf werk ik 18 uur en manlief (meer dan) fulltime. Ik doe dus ook meer dan hem qua huishouden en zorg. En nog heb ik tijd over, dus ik voel me echt niet overwerkt :$...
Ik geef wel BV, dus het eerste half jaar kwamen alle voedingen op mij neer. Nu geef ik de voedingen natuurlijk wanneer manlief er niet is en de overige (niet BV's) doet manlief haast allemaal en het avondeten doen we samen (we zitten samen aan tafel). Verder doen we douchen (met manlief) of badje samen. Luiers verschonen doet hij ook, maar dan moet ik wel een hint geven. Kleertjes e.d. zoek ik altijd uit (ik blijf een vrouw he ;)). Verder knuffelt en speelt manlief veel met de kleine. Op feestjes e.d. is inderdaad manlief degene die zich het meest met zoontje bezighoudt.
Ik denk dat je je vriend/man best lief kan vragen om iets te doen. Hij weet natuurlijk niet wanneer je de luier voor het laatste verschoond hebt. Dus dan mag hem best vragen dat te doen. En gewoon veel samen doen, want samen is niet alleen.
Zelf werk ik 18 uur en manlief (meer dan) fulltime. Ik doe dus ook meer dan hem qua huishouden en zorg. En nog heb ik tijd over, dus ik voel me echt niet overwerkt :$...
Ik geef wel BV, dus het eerste half jaar kwamen alle voedingen op mij neer. Nu geef ik de voedingen natuurlijk wanneer manlief er niet is en de overige (niet BV's) doet manlief haast allemaal en het avondeten doen we samen (we zitten samen aan tafel). Verder doen we douchen (met manlief) of badje samen. Luiers verschonen doet hij ook, maar dan moet ik wel een hint geven. Kleertjes e.d. zoek ik altijd uit (ik blijf een vrouw he ;)). Verder knuffelt en speelt manlief veel met de kleine. Op feestjes e.d. is inderdaad manlief degene die zich het meest met zoontje bezighoudt.
Ik denk dat je je vriend/man best lief kan vragen om iets te doen. Hij weet natuurlijk niet wanneer je de luier voor het laatste verschoond hebt. Dus dan mag hem best vragen dat te doen. En gewoon veel samen doen, want samen is niet alleen.
maandag 16 juli 2007 om 21:39
Hoho, ik wil helemaal niet de regie houden en vind al helemaal niet dat ik in alles een betere moeder ben. Alleen als je het hebt over bassale dingen zoals eten en drinken, dan ben ik beslist de betere thuis. Mijn vriend denkt er gewoon niet aan. Madammeke krijgt sinds 3 weken vast voedsel. Vriend vergeet regelmatig dit aan te bieden als hij zijn papadag heeft. En als we bij vrienden zijn vergeet hij ook om te zorgen dat kind drinken en eten heeft. Dan istie druk met borrelen en kletsen. En ik zou de regie best uit handen willen geven. Want ik sta best open voor een andere methode. Maar als die andere methode betekent dat mijn kinderen geen eten hebben en de luiertas nog thuis staat, dan toch maar liever op mijn manier.
Maar verder loop ik vent echt niet de hele dag te commanderen hoor. Wat ik wel merk: bij mijn oudste is de zorg veel meer verdeeld over ons beiden, terwijl bij de jongste nog meer op mij neer komt. Dat zal ook wel door de BV komen, dan doe je toch ook automatisch de andere dingen ofzo. Ik neem aan dat als Madammeke van de tiet af is, het ook wel weer wordt zoals bij zoon.
Maar dames, wees eens eerlijk. Jullie gaan weg: wie zorgt dat de luiertas gevuld is en meegaat? Wie pakt de spullen van de kinderen in bij vakantie? En als jullie op een verjaardag zijn, wie zorgt ervoor dat de kinderen ook wat te drinken hebben, te eten hebben en op het toilet worden gezet? Hoe eerlijk veel van mijn vrienden de boel ook geregeld hebben, ik zie toch dat dit soort zaken altijd door de vrouw gedaan worden.
maandag 16 juli 2007 om 22:11
Maar dames, wees eens eerlijk. Jullie gaan weg: wie zorgt dat de luiertas gevuld is en meegaat? Dit doen we beiden wel eens. De ander controleert, trouwens (ik ben ook best vergeetachtig) Wie pakt de spullen van de kinderen in bij vakantie? Ik. Man zal niet een rokje aandoen bij koud weer, oid, maar de combinaties die hij kan uitkiezen... :PEn als jullie op een verjaardag zijn, wie zorgt ervoor dat de kinderen ook wat te drinken hebben, te eten hebben en op het toilet worden gezet? Dit doet m'n man vrijwel altijd. Hij geeft haar sowieso meestal te eten. Hoe eerlijk veel van mijn vrienden de boel ook geregeld hebben, ik zie toch dat dit soort zaken altijd door de vrouw gedaan worden.
Dannas, ik denk toch dat het vaak de combinatie van 2 personen is waardoor dit zo verdeeld is, maw eentje die de regie graag wil (en geen zin heeft om op haar strepen te staan, want dat hoort er soms ook een beetje bij) en de ander die het wel best vindt zo, en dus echt niet 'die mannen'.
Dannas, ik denk toch dat het vaak de combinatie van 2 personen is waardoor dit zo verdeeld is, maw eentje die de regie graag wil (en geen zin heeft om op haar strepen te staan, want dat hoort er soms ook een beetje bij) en de ander die het wel best vindt zo, en dus echt niet 'die mannen'.
dinsdag 17 juli 2007 om 00:24
Hier is de situatie heeeeel anders. Ik werk fulltime, manlief werkt thuis en is grotendeels huisvader. huishouden doet hij (ik help mee in het weekend, maar dat is het wel) en hij heeft dus ook verreweg het grootste deel zorg over dochterlief. Zijn we allebei heel happy mee overigens.
Wel is het zo dat ze op de dagen dat ik vrij ben (wo/za/zo - ik werk 4x9), veel bij mij is. Ik doe dan dus ook veel met haar, en manlief wat meer voor zichzelf (hetzij zijn werk, hetzij huishoud-dingen waar je niet makkelijk alleen aan toekomt).
Wat de regie betreft, die ligt dus meestal bij manlief en als we er beiden zijn, dan delen we het. Hij denkt ook (of misschien wel juist) aan haar drinken, aan wat te eten, aan de luiers en een vestje. En echt, hij is een van de meest lakse personen die ik ken, dus het is echt niet zo dat hij altijd al netjes georganiseerd was. Hij heeft gewoon de zorg over onze dochter, en die verantwoordelijkheid neemt hij dan ook.
(maar... toegegeven... als ik wil dat ze een echt leuk schattig setje aanheeft, wat ik zo leuk in de winkel bij elkaar heb gezocht, ja dan moet ik dat zelf regelen... hahaha)(aan de andere kant, als dat nou het belangrijkste is)
Wel is het zo dat ze op de dagen dat ik vrij ben (wo/za/zo - ik werk 4x9), veel bij mij is. Ik doe dan dus ook veel met haar, en manlief wat meer voor zichzelf (hetzij zijn werk, hetzij huishoud-dingen waar je niet makkelijk alleen aan toekomt).
Wat de regie betreft, die ligt dus meestal bij manlief en als we er beiden zijn, dan delen we het. Hij denkt ook (of misschien wel juist) aan haar drinken, aan wat te eten, aan de luiers en een vestje. En echt, hij is een van de meest lakse personen die ik ken, dus het is echt niet zo dat hij altijd al netjes georganiseerd was. Hij heeft gewoon de zorg over onze dochter, en die verantwoordelijkheid neemt hij dan ook.
(maar... toegegeven... als ik wil dat ze een echt leuk schattig setje aanheeft, wat ik zo leuk in de winkel bij elkaar heb gezocht, ja dan moet ik dat zelf regelen... hahaha)(aan de andere kant, als dat nou het belangrijkste is)
dinsdag 17 juli 2007 om 07:57
Ik werk 24 uur en vriendlief 32. Wij hebben de taken niet echt verdeeld, het loopt zoals het loopt. Hij werkt in ploegen en heeft overdag dus best veel tijd met onze dochter. Ook heeft hij een eigen zorgdag.
Ik vind het wel prettig zoals het gaat. Als we samen zijn dan verdelen we de taken, maar dat gaat eigenlijk automatisch.
Ik vind het wel prettig zoals het gaat. Als we samen zijn dan verdelen we de taken, maar dat gaat eigenlijk automatisch.
dinsdag 17 juli 2007 om 14:00
Jeetje, velen van jullie hebben wel de ideale man getroffen, zeg :D.
Ik niet. 't Zit helemaal goed tussen ons, hoor, maar op bovenstaand besproken gebied is er zeer veel verbetering vatbaar, zeg maar. Manlief werkt veel (5 dgn, minstens 60 uur), maar ik ook (4 dgn, 32 uur maar ook nog administratie bedrijf man). Manlief KAN alles met onze kids (aankleden, eten geven, aandacht geven enz enz) maar in de praktijk komt het er eigenlijk wel op neer dat als we met zijn allen thuis zijn, IK kleertjes aandoe, luiers verschoon, eten verzorg, wondjes verzorg enzovoort. Het gekke is, dat als ik gewoon vraag of ie iets wil doen, hij het zonder morren doet. Maar ik wil niet iedere keer vragen! Ik wil gewoon dat ie af en toe uit zichzelf een luier verwisseld!!! Helaas, zit niet in zijn genen........
's Nachts is een ander verhaal. Ik ga er altijd uit, en dat is eigenlijk omdat ik meteen fris en fruitig wakker wordt, terwijl hij verschrikkelijk brak is, en de eerste minuten niet op kan staan. Valt ie ECHT van de trap!
Overigens is ie op visite wel altijd voor 50% van de tijd met de kids bezig. Doen we echt een beetje om de beurt....
Anyway; ik vind dat het een beetje natuurlijk moet verlopen, hoe de taakverdeling is. Ik haat hele strakke afspraken over wie wat moet doen. Maar heee... als dat Y-chromosoom op twee benen het te bont maakt qua niet-bijspringen, dan is een "goed" gesprek ;) natuurlijk wel op zijn plaats!
Ik niet. 't Zit helemaal goed tussen ons, hoor, maar op bovenstaand besproken gebied is er zeer veel verbetering vatbaar, zeg maar. Manlief werkt veel (5 dgn, minstens 60 uur), maar ik ook (4 dgn, 32 uur maar ook nog administratie bedrijf man). Manlief KAN alles met onze kids (aankleden, eten geven, aandacht geven enz enz) maar in de praktijk komt het er eigenlijk wel op neer dat als we met zijn allen thuis zijn, IK kleertjes aandoe, luiers verschoon, eten verzorg, wondjes verzorg enzovoort. Het gekke is, dat als ik gewoon vraag of ie iets wil doen, hij het zonder morren doet. Maar ik wil niet iedere keer vragen! Ik wil gewoon dat ie af en toe uit zichzelf een luier verwisseld!!! Helaas, zit niet in zijn genen........
's Nachts is een ander verhaal. Ik ga er altijd uit, en dat is eigenlijk omdat ik meteen fris en fruitig wakker wordt, terwijl hij verschrikkelijk brak is, en de eerste minuten niet op kan staan. Valt ie ECHT van de trap!
Overigens is ie op visite wel altijd voor 50% van de tijd met de kids bezig. Doen we echt een beetje om de beurt....
Anyway; ik vind dat het een beetje natuurlijk moet verlopen, hoe de taakverdeling is. Ik haat hele strakke afspraken over wie wat moet doen. Maar heee... als dat Y-chromosoom op twee benen het te bont maakt qua niet-bijspringen, dan is een "goed" gesprek ;) natuurlijk wel op zijn plaats!
dinsdag 17 juli 2007 om 14:12
Ik ben ook huisvrouw dus alle dagen thuis mijn man werkt fulltime.
In het begin de eerste maanden ging het hier ook stroef e toen zijn we op een gegeven moment om de tafel gaan zitten.
Waar het bij ons gewoon op neer kwam was dat man lief heel erg moest wennen aan de situatie en het moeilijk vond om het uit zichzelf van me over te nemen als hij thuis was.
Daarnaast is hij van huis uit opgevoed met het idee vrouwen zijn voor het huishouden en de kinderen en mannen zijn er om te werken.
Na wat gesprekken is het bij ons nu gewoon zo dat als mijn man thuis komt van zn werk verdelen we het.. de een verschoont haar voor het eten en de ander geeft haar de fles en zo wisselen we af.
Zaterdags en zondags is mijn man toch altijd vroeg wakker dus dan zorgt hij altijd smorgens dat de klene meid aangekleed is , gewassen is en te eten heeft gehad voordat ik opsta en de rest van de dag gaat het hetzelfde als door de weeks savonds alles om en om dus.
Enigste wat ik bij hem niet voor elkaar krijg is dat hij de kleine meid in bad doet daarin is hij doodsbang dat er iets fout gaat en dat krijg ik er niet uit.
In het begin de eerste maanden ging het hier ook stroef e toen zijn we op een gegeven moment om de tafel gaan zitten.
Waar het bij ons gewoon op neer kwam was dat man lief heel erg moest wennen aan de situatie en het moeilijk vond om het uit zichzelf van me over te nemen als hij thuis was.
Daarnaast is hij van huis uit opgevoed met het idee vrouwen zijn voor het huishouden en de kinderen en mannen zijn er om te werken.
Na wat gesprekken is het bij ons nu gewoon zo dat als mijn man thuis komt van zn werk verdelen we het.. de een verschoont haar voor het eten en de ander geeft haar de fles en zo wisselen we af.
Zaterdags en zondags is mijn man toch altijd vroeg wakker dus dan zorgt hij altijd smorgens dat de klene meid aangekleed is , gewassen is en te eten heeft gehad voordat ik opsta en de rest van de dag gaat het hetzelfde als door de weeks savonds alles om en om dus.
Enigste wat ik bij hem niet voor elkaar krijg is dat hij de kleine meid in bad doet daarin is hij doodsbang dat er iets fout gaat en dat krijg ik er niet uit.
dinsdag 17 juli 2007 om 14:44
Dannas, dat gaat bij ons écht 50/50. Spullen inpakken voor dochter en luiertas en dergelijke doet degene die het eerst klaar is met zichzelf, dus de ene keer is hij dat en de andere keer ik. Wat betreft eten en drinken, daar zit gewoon geen verschil in, we zorgen écht beiden evenveel en evengoed voor haar. Ik zou dat ook niet accepteren als het niet zo was. Ik wil niet meer verantwoordelijk zijn voor mijn dochter dan dat hij is, dus ik gedráág me ook niet meer verantwoordelijk voor haar. Ik vind niet dat ik uiteindelijk de regie of de eindverantwoording heb, iets dat veel vrouwen wél vinden. Daar pas ik voor.
