Kinderen
alle pijlers
Hoe gelijkwaardig voed jij je kind op?
dinsdag 28 februari 2023 om 12:32
Even een peiling hier, want ik heb het idee dat ik zwaar in de minderheid sta.
Vaak hoor je (vooral bij jonge kinderen) ouders zeggen dat kinderen moeten doen wat de ouders zeggen want de ouders zijn de baas. Ik krijg daar zelf echt de kriebels van. Wij als volwassenen hebben ook ergens weleens geen zin in, waarom moeten kinderen wel elke keer zin maken? Omdat ze onderdanig zijn aan hun ouders?
Voorbeeldje op social media: mijn peuter wil niet in de kinderwagen. Bij heel veel antwoorden lees ik. Kind heeft niks te willen, ik ben de baas. Terwijl je als ouder zijnde ook naar een tussenoplossing kunt kijken. Wil kind niet in de buggy, dan loopt hij ernaast en gaat er vanzelf wel in zitten als hij moe is. Zo heeft iedere partij uiteindelijk wat hij wilt. I
Ik ben dus heel erg voor de tussenoplossing zoeken wanneer kinderen iets niet willen.
Hoe staan jullie daar tegenover? Is moeders wil wet bij jullie thuis? Of laten jullie het ook een beetje gaan?
Vaak hoor je (vooral bij jonge kinderen) ouders zeggen dat kinderen moeten doen wat de ouders zeggen want de ouders zijn de baas. Ik krijg daar zelf echt de kriebels van. Wij als volwassenen hebben ook ergens weleens geen zin in, waarom moeten kinderen wel elke keer zin maken? Omdat ze onderdanig zijn aan hun ouders?
Voorbeeldje op social media: mijn peuter wil niet in de kinderwagen. Bij heel veel antwoorden lees ik. Kind heeft niks te willen, ik ben de baas. Terwijl je als ouder zijnde ook naar een tussenoplossing kunt kijken. Wil kind niet in de buggy, dan loopt hij ernaast en gaat er vanzelf wel in zitten als hij moe is. Zo heeft iedere partij uiteindelijk wat hij wilt. I
Ik ben dus heel erg voor de tussenoplossing zoeken wanneer kinderen iets niet willen.
Hoe staan jullie daar tegenover? Is moeders wil wet bij jullie thuis? Of laten jullie het ook een beetje gaan?
dinsdag 28 februari 2023 om 20:25
Ik heb een kind dat bekend is met 'moeilijk om het moeilijk doen' dus die moet gewoon weleens wat of mag juist iets niet
Vandaag waren we naar een restaurant gegaan om iets bijzonders te eten.
Dat was op een tijdstip dat er, volgens hem, een snoepje moest worden gegeten.
Zijn redenatie: dus omdat ik iets lekkers heb gegeten waar ik niet om heb gevraagd mag ik geen snoepje meer.
Vraag ik: lust je nu nog een snoepje dan
(Soms zie ik dit soort discussies ook een beetje als vermaak)
Hij: nee maar dan wil ik het snoepje in mijn zak of een keer snoep als ik zomaar zin heb
Ik: haha moet niet gekker worden.
In zijn hoofd heeft hij 'recht' op een keer extra snoep en hij houdt dat rustig een jaar bij tussenpozen vol.
'mag ik nu dat snoepje wat ik toen niet had gekregen,weet je nog, toen we naar dat restaurant gingen'
Ik heb niet altijd zin in deze gekte dus dan hou ik het kort.
Als je haast hebt en je vraagt hem alvast een jas aan te trekken. Dan gaat de trui uit en een zomerjasje aan. Terwijl hij een koukleum is.
Dus dan worden het een soort commando's ' ja uit! en dit aan! en in beweging nu met je kadaver!'
Dat komt soms heel onaardig over maar ik ken de gladde helling bij hem.
Vandaag waren we naar een restaurant gegaan om iets bijzonders te eten.
Dat was op een tijdstip dat er, volgens hem, een snoepje moest worden gegeten.
Zijn redenatie: dus omdat ik iets lekkers heb gegeten waar ik niet om heb gevraagd mag ik geen snoepje meer.
Vraag ik: lust je nu nog een snoepje dan
(Soms zie ik dit soort discussies ook een beetje als vermaak)
Hij: nee maar dan wil ik het snoepje in mijn zak of een keer snoep als ik zomaar zin heb
Ik: haha moet niet gekker worden.
In zijn hoofd heeft hij 'recht' op een keer extra snoep en hij houdt dat rustig een jaar bij tussenpozen vol.
'mag ik nu dat snoepje wat ik toen niet had gekregen,weet je nog, toen we naar dat restaurant gingen'
Ik heb niet altijd zin in deze gekte dus dan hou ik het kort.
Als je haast hebt en je vraagt hem alvast een jas aan te trekken. Dan gaat de trui uit en een zomerjasje aan. Terwijl hij een koukleum is.
Dus dan worden het een soort commando's ' ja uit! en dit aan! en in beweging nu met je kadaver!'
Dat komt soms heel onaardig over maar ik ken de gladde helling bij hem.
dinsdag 28 februari 2023 om 20:31
Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen leren dat het leven bestaat uit veel dingen moeten doen die niet perse leuk zijn. Ik zie op mijn werk (mbo) zoveel jongeren met een werkethos om van te huilen. Zodra het een klein beetje oncomfortabel wordt geven ze op. Niet gewend om door te zetten als het zwaar of moeilijk is, meteen de handdoek in de ring gooien. Werkelijk overal over in discussie gaan, niet soms even kunnen luisteren of weten wanneer je beter even je mond kunt houden. Ziekmelden/naar de huisarts gaan om 1 snottebel of kuchje. Heb je een stageplek op 5km afstand voor ze en kijken ze je aan of je gek bent. Nee dit moet op maximaal 10 minuten lopen. Ik vind het echt schrijnend.
In dit licht vind ik het heel belangrijk dat mijn kinderen leren dat er dingen moeten gebeuren. Opruimen in huis, huiswerk, sporten als je daarvoor gekozen hebt, afspraken nakomen... Daar kan ik heel streng in zijn en daar hebben ze niet altijd een keuze in.
Aan de andere kant vind ik het ook belangrijk dat mijn kinderen leren om hun mening te geven en voelen dat hun mening ertoe doet. Dus waar mogelijk is er ruimte voor een mening en maak ik een afweging of ik hierin mee kan/wil gaan. Hoe ouder ze worden, hoe meer ruimte er ontstaat.
Maar 'mijn wil is wet' is het hier zeker niet. Mijn vaders oplossing voor elke discussie was altijd 'Ik betaal, dus ik bepaal'. Vreselijk. Zo doe ik het zeker niet.
In dit licht vind ik het heel belangrijk dat mijn kinderen leren dat er dingen moeten gebeuren. Opruimen in huis, huiswerk, sporten als je daarvoor gekozen hebt, afspraken nakomen... Daar kan ik heel streng in zijn en daar hebben ze niet altijd een keuze in.
Aan de andere kant vind ik het ook belangrijk dat mijn kinderen leren om hun mening te geven en voelen dat hun mening ertoe doet. Dus waar mogelijk is er ruimte voor een mening en maak ik een afweging of ik hierin mee kan/wil gaan. Hoe ouder ze worden, hoe meer ruimte er ontstaat.
Maar 'mijn wil is wet' is het hier zeker niet. Mijn vaders oplossing voor elke discussie was altijd 'Ik betaal, dus ik bepaal'. Vreselijk. Zo doe ik het zeker niet.
herfst100 wijzigde dit bericht op 28-02-2023 20:37
4.58% gewijzigd
dinsdag 28 februari 2023 om 20:32
Ok en als je hem dat snoepje wel gaf voor in zijn zak, groeit hij dan op voor galg en rad ofzo? Zou ik dus echt de machtstrijd niet waard vinden.Surebaby schreef: ↑28-02-2023 20:25Ik heb een kind dat bekend is met 'moeilijk om het moeilijk doen' dus die moet gewoon weleens wat of mag juist iets niet
Vandaag waren we naar een restaurant gegaan om iets bijzonders te eten.
Dat was op een tijdstip dat er, volgens hem, een snoepje moest worden gegeten.
Zijn redenatie: dus omdat ik iets lekkers heb gegeten waar ik niet om heb gevraagd mag ik geen snoepje meer.
Vraag ik: lust je nu nog een snoepje dan
(Soms zie ik dit soort discussies ook een beetje als vermaak)
Hij: nee maar dan wil ik het snoepje in mijn zak of een keer snoep als ik zomaar zin heb
Ik: haha moet niet gekker worden.
In zijn hoofd heeft hij 'recht' op een keer extra snoep en hij houdt dat rustig een jaar bij tussenpozen vol.
'mag ik nu dat snoepje wat ik toen niet had gekregen,weet je nog, toen we naar dat restaurant gingen'
Ik heb niet altijd zin in deze gekte dus dan hou ik het kort.
Als je haast hebt en je vraagt hem alvast een jas aan te trekken. Dan gaat de trui uit en een zomerjasje aan. Terwijl hij een koukleum is.
Dus dan worden het een soort commando's ' ja uit! en dit aan! en in beweging nu met je kadaver!'
Dat komt soms heel onaardig over maar ik ken de gladde helling bij hem.
dinsdag 28 februari 2023 om 20:45
SimpeleZiel schreef: ↑28-02-2023 20:32Ok en als je hem dat snoepje wel gaf voor in zijn zak, groeit hij dan op voor galg en rad ofzo? Zou ik dus echt de machtstrijd niet waard vinden.
Ik wil heel graag dat hij leert dat als je naar een restaurant wordt meegenomen dat dat iets bijzonders is.
Waarvoor je ook dankjewel mag zeggen ipv op te noemen wat je allemaal hebt misgelopen.
Het was niet alleen het snoepje, het was ook gamen, en voetballen met een vriendje, eerst genieten van het restaurant en dan met al dat soort gemopper aankomen.
Zichzelf en zijn ervaringen de put in praten.
Dus als je goed leest, hellend vlak. Ik hou hem dus kort op bepaalde vlakken of als er een bepaalde toon komt.
Het komt 9 van de 10 keer voor dat hij achteraf ruiterlijk toegeeft zichzelf enorm in de weg te zitten.
Ik ga hem daarin niet faciliteren.
dinsdag 28 februari 2023 om 20:55
Het einde van de opvoeding van Jan Geurtz, de podcast (boek niet gelezen) vond ik erg interessant. Natuurlijk moet je grenzen als ouders stellen aan je kinderen. Maar je mag best ook flexibel zijn. Bijv, elke avond gaat je kind om half 9 naar bed, maar er is een leuk iets te zien om 21 uur, dan mag je best een keer zeggen, natuurlijk mag je deze keer wat langer opblijven.
groentuintje wijzigde dit bericht op 28-02-2023 20:55
2.87% gewijzigd
Voor iedereen een groene tuin
dinsdag 28 februari 2023 om 20:55
Ik onderhandel over het algemeen niet met kinderen. Maar tegelijkertijd geef ik ze wel zoveel mogelijk de ruimte om eigen keuzes te maken. Daar waar dat, mijns inziens, kan. Maar groente & fruit eten, tanden poetsen, douchen & bedtijd en dat soort zaken zijn bij mij never nooit een keuze. Enkele veiligheidsafspraken/overwegingen, omgangsvormen & fatsoensnormen ook niet. En dat heeft eigenlijk nooit problemen (“strijd”) opgeleverd. Want duidelijkheid en voorspelbaarheid geeft kinderen juist een veilig gevoel.
dinsdag 28 februari 2023 om 20:56
Ik lees een hoop mensen die vinden dat ze elke beslissing moeten beargumenteren. Dat “omdat ik het zeg” slecht is en er altijd recht is op uitleg.
Maar ik word als docent in het hbo wel eens gek van de studenten die dus gewend zijn álles ter discussie te stellen.
“Waarom moet mijn studentnummer in de bestandsnaam?”
“Omdat ik dan kan zien van wie het werkstuk is”
“Maar dat kun je toch zien als je het bestand opent?”
“Ja, maar dan zie ik het dus pas als ik het bestand open. En jij bent niet mijn enige student, ik moet 60 bestanden nakijken. Dan is het dus niet handig als ik in mijn lijst niet kan zien wat van wie is”
“Maar dat kost toch maar een paar seconden om even een bestand te openen”
“Het gaat niet alleen om nakijken, maar om overzicht kunnen maken van wie ik het heb en snel kunnen terugvinden welke de jouwe is als je bv inzage wil”
“Maar dan verander jij het toch even voor me?”
“Je zet gewoon je studentnummer in de bestandsnaam omdat ik het zeg. Deze discussie is nu klaar”
“Sjezus die docenten zijn ook zó onredelijk, je vraagt gewoon waarom iets is en dan word je afgebekt zonder dat je een fatsoenlijk antwoord krijgt”.
Maar ik word als docent in het hbo wel eens gek van de studenten die dus gewend zijn álles ter discussie te stellen.
“Waarom moet mijn studentnummer in de bestandsnaam?”
“Omdat ik dan kan zien van wie het werkstuk is”
“Maar dat kun je toch zien als je het bestand opent?”
“Ja, maar dan zie ik het dus pas als ik het bestand open. En jij bent niet mijn enige student, ik moet 60 bestanden nakijken. Dan is het dus niet handig als ik in mijn lijst niet kan zien wat van wie is”
“Maar dat kost toch maar een paar seconden om even een bestand te openen”
“Het gaat niet alleen om nakijken, maar om overzicht kunnen maken van wie ik het heb en snel kunnen terugvinden welke de jouwe is als je bv inzage wil”
“Maar dan verander jij het toch even voor me?”
“Je zet gewoon je studentnummer in de bestandsnaam omdat ik het zeg. Deze discussie is nu klaar”
“Sjezus die docenten zijn ook zó onredelijk, je vraagt gewoon waarom iets is en dan word je afgebekt zonder dat je een fatsoenlijk antwoord krijgt”.
dinsdag 28 februari 2023 om 21:05
Ik voed mijn kind waar mogelijk gelijkwaardig op, behalve als het om veiligheid gaat. Maar ik ben wel een mens en ook mijn geduld is eindig. Dus er is ook wel eens strijd. Of soms vind ik dat ik het grotere belang beter kan beoordelen, bijvoorbeeld als het om gezondheid gaat. Ik herken me eigenlijk in wat Hecamel zegt: over alles wat geen serieuze impact heeft mag ze sowieso zelf beslissen. De standaard dingen zoals welke kleren ze draagt en of ze wel of geen jas aantrekt. Maar bijvoorbeeld ook hoeveel vriendjes ze thuis uitnodigt. Alle dingen die wel impact hebben bespreek ik waar mogelijk.
Mijn kind is overigens heel makkelijk op school, luistert goed en is gezellig.
Mijn kind is overigens heel makkelijk op school, luistert goed en is gezellig.
dinsdag 28 februari 2023 om 21:08
Bezien vanuit bepaalde behandelingen gericht op vroegkinderlijk trauma heeft een kind ook realistische grenzen nodig, net zoals het affectie, gezien worden, veiligheid etc nodig heeft. Persoonlijkheidsproblematiek kan ontstaan uit het niet bieden van grenzen waardoor het kind niet leert dat het zich ook af en toe moet voegen naar anderen. Vanuit dat perspectief ben ik erg benieuwd hoe de nieuwere generaties zich ontwikkelen
onsjemeer wijzigde dit bericht op 28-02-2023 21:14
3.70% gewijzigd
dinsdag 28 februari 2023 om 21:11
Oh afschuwelijk! Dat is meer bedoeld om je klem te zetten/hun zin te krijgen dan uit nieuwsgierigheid waarom iets op die manier moet. Daar heb ik een hekel aan.Ginevra schreef: ↑28-02-2023 20:56Ik lees een hoop mensen die vinden dat ze elke beslissing moeten beargumenteren. Dat “omdat ik het zeg” slecht is en er altijd recht is op uitleg.
Maar ik word als docent in het hbo wel eens gek van de studenten die dus gewend zijn álles ter discussie te stellen.
“Waarom moet mijn studentnummer in de bestandsnaam?”
“Omdat ik dan kan zien van wie het werkstuk is”
“Maar dat kun je toch zien als je het bestand opent?”
“Ja, maar dan zie ik het dus pas als ik het bestand open. En jij bent niet mijn enige student, ik moet 60 bestanden nakijken. Dan is het dus niet handig als ik in mijn lijst niet kan zien wat van wie is”
“Maar dat kost toch maar een paar seconden om even een bestand te openen”
“Het gaat niet alleen om nakijken, maar om overzicht kunnen maken van wie ik het heb en snel kunnen terugvinden welke de jouwe is als je bv inzage wil”
“Maar dan verander jij het toch even voor me?”
“Je zet gewoon je studentnummer in de bestandsnaam omdat ik het zeg. Deze discussie is nu klaar”
“Sjezus die docenten zijn ook zó onredelijk, je vraagt gewoon waarom iets is en dan word je afgebekt zonder dat je een fatsoenlijk antwoord krijgt”.
Ik gebruikte vroeger bij mijn kind niet de woorden 'omdat ik het zeg' maar ging ook niet per se ellenlang alles beargumenteren.
dinsdag 28 februari 2023 om 21:14
Herkenbaar. Ik leg aan een kind de eerste keer met alle liefde uitgebreid uit waarom iets moet of juist niet mag. En vroeger op mijn werk legde ik het met liefde & geduld wat vaker uit, in verschillende situaties/contexten, zodat ik zeker wist dat het duidelijk was. Maar daarna houdt het op. Dan is “omdat ik het zeg” soms ook een prima antwoord. En ik ga zeer zeker niet de discussie aan of in onderhandeling. Dus als mijn uitleg niet bevalt: jammer dan. Maar veel teveel kinderen worden nauwelijks begrensd. Waardoor je taferelen krijgt zoals wat jij omschrijft.Ginevra schreef: ↑28-02-2023 20:56Ik lees een hoop mensen die vinden dat ze elke beslissing moeten beargumenteren. Dat “omdat ik het zeg” slecht is en er altijd recht is op uitleg.
Maar ik word als docent in het hbo wel eens gek van de studenten die dus gewend zijn álles ter discussie te stellen.
“Waarom moet mijn studentnummer in de bestandsnaam?”
“Omdat ik dan kan zien van wie het werkstuk is”
“Maar dat kun je toch zien als je het bestand opent?”
“Ja, maar dan zie ik het dus pas als ik het bestand open. En jij bent niet mijn enige student, ik moet 60 bestanden nakijken. Dan is het dus niet handig als ik in mijn lijst niet kan zien wat van wie is”
“Maar dat kost toch maar een paar seconden om even een bestand te openen”
“Het gaat niet alleen om nakijken, maar om overzicht kunnen maken van wie ik het heb en snel kunnen terugvinden welke de jouwe is als je bv inzage wil”
“Maar dan verander jij het toch even voor me?”
“Je zet gewoon je studentnummer in de bestandsnaam omdat ik het zeg. Deze discussie is nu klaar”
“Sjezus die docenten zijn ook zó onredelijk, je vraagt gewoon waarom iets is en dan word je afgebekt zonder dat je een fatsoenlijk antwoord krijgt”.
dinsdag 28 februari 2023 om 21:21
Ik ben, zo voel ik me ook in mijn omgeving, heel makkelijk. Op al jouw vragen antwoord ik ja. In de buggy als je niet wilt hoeft ook niet. Je hoeft geen jas aan als je dat niet wilt, ook als ik het wel koud vind en je mag met je sokken of op blote voeten in de natuurspeeltuin.SimpeleZiel schreef: ↑28-02-2023 18:52Het gaat om juist die situaties in het midden. Mag je kind ook dingen beslissen waar jij eigenlijk minder zin in hebt? Of mag dat alleen als het je echt geen ruk kan schelen?
Bijv:
-of papa of mama naar bed brengt
-of kind mee gaat boodschappen doen of thuis bij andere ouder blijft
-mag kind mee 'helpen' met koken ook al duurt het dan 3x zo lang
-op de glijbaan omhoog klimmen mits veilig
-zijn bord niet leegeten en toch een toetje
Maarrrr... ik vind het daarbij wel belangrijk dat anderen niet al te veel last van je hebben.
Als er andere kinderen van de glijbaan willen glijden, ga jij ook via het trappetje. En als de andere ouder moet werken en je bent te klein om 'alleen' te blijven, zul je toch mee moeten naar de supermarkt. Zelf vind ik bv. het geluid van filmpjes/spelletjes op de telefoon echt niet te doen dus dat mag niet tijdens het eten en al helemaal niet in een restaurant. Gewoon niet, nooit. We gaan ons niet allemaal voegen om die ene. Maar goed, dat geldt voor alle partijen, mijn kind hoeft zich dus ook niet te voegen naar alles wat ik wil.
dinsdag 28 februari 2023 om 21:28
Maar dit is gewoon eikelen. Dat trek ik ook niet. Er is een verschil tussen iets niet begrijpen maar wel willen begrijpen en zuigen.Ginevra schreef: ↑28-02-2023 20:56Ik lees een hoop mensen die vinden dat ze elke beslissing moeten beargumenteren. Dat “omdat ik het zeg” slecht is en er altijd recht is op uitleg.
Maar ik word als docent in het hbo wel eens gek van de studenten die dus gewend zijn álles ter discussie te stellen.
“Waarom moet mijn studentnummer in de bestandsnaam?”
“Omdat ik dan kan zien van wie het werkstuk is”
“Maar dat kun je toch zien als je het bestand opent?”
“Ja, maar dan zie ik het dus pas als ik het bestand open. En jij bent niet mijn enige student, ik moet 60 bestanden nakijken. Dan is het dus niet handig als ik in mijn lijst niet kan zien wat van wie is”
“Maar dat kost toch maar een paar seconden om even een bestand te openen”
“Het gaat niet alleen om nakijken, maar om overzicht kunnen maken van wie ik het heb en snel kunnen terugvinden welke de jouwe is als je bv inzage wil”
“Maar dan verander jij het toch even voor me?”
“Je zet gewoon je studentnummer in de bestandsnaam omdat ik het zeg. Deze discussie is nu klaar”
“Sjezus die docenten zijn ook zó onredelijk, je vraagt gewoon waarom iets is en dan word je afgebekt zonder dat je een fatsoenlijk antwoord krijgt”.
dinsdag 28 februari 2023 om 21:29
Naar mijn mening hebben jonge kinderen zoals peuters en kleuters juist belang bij duidelijke grenzen. En die stellen de ouders voor hen. Als kinderen wat ouder worden is het goed ze meer inspraak te geven. Betekent niet dat je altijd rigide of niet flexibel moet zijn maar soms moeten dingen gewoon omdat ze moeten. En dan de discussie aangaan met een kleuter vind ik niet constructief.
dinsdag 28 februari 2023 om 21:30
Onsjemeer schreef: ↑28-02-2023 21:08Bezien vanuit bepaalde behandelingen gericht op vroegkinderlijk trauma heeft een kind ook realistische grenzen nodig, net zoals het affectie, gezien worden, veiligheid etc nodig heeft. Persoonlijkheidsproblematiek kan ontstaan uit het niet bieden van grenzen waardoor het kind niet leert dat het zich ook af en toe moet voegen naar anderen. Vanuit dat perspectief ben ik erg benieuwd hoe de nieuwere generaties zich ontwikkelen
Ik ben er ook benieuwd naar. Ik denk dat een zekere begrenzing nodig is en veel duidelijkheid geeft. Ik zie de opvoeding de laatste tiental jaren best verschuiven. In sommige opzichten is dat goed, er is meer ruimte voor het kind en z'n mening, maar ik vind dat ze wel heel erg gepamperd worden.
dinsdag 28 februari 2023 om 21:33
Oh, dat is al veel meer keuze dan ik gaf. Mijn keuzes:Fiorah schreef: ↑28-02-2023 21:21Ik ben, zo voel ik me ook in mijn omgeving, heel makkelijk. Op al jouw vragen antwoord ik ja. In de buggy als je niet wilt hoeft ook niet. Je hoeft geen jas aan als je dat niet wilt, ook als ik het wel koud vind en je mag met je sokken of op blote voeten in de natuurspeeltuin.
Maarrrr... ik vind het daarbij wel belangrijk dat anderen niet al te veel last van je hebben.
Als er andere kinderen van de glijbaan willen glijden, ga jij ook via het trappetje. En als de andere ouder moet werken en je bent te klein om 'alleen' te blijven, zul je toch mee moeten naar de supermarkt. Zelf vind ik bv. het geluid van filmpjes/spelletjes op de telefoon echt niet te doen dus dat mag niet tijdens het eten en al helemaal niet in een restaurant. Gewoon niet, nooit. We gaan ons niet allemaal voegen om die ene. Maar goed, dat geldt voor alle partijen, mijn kind hoeft zich dus ook niet te voegen naar alles wat ik wil.
Nee, je mag niet kiezen wie je naar bed brengt (we deden dat heel bewust om en om)
Nee, je mag niet zelf kiezen of je een jas aan doet (vanaf een jaar of acht, negen wel, maar echt peuters of kleuters absoluut niet)
Ja, je mag een toetje als dat bij de maaltijd hoort die dag.
Nee, je mag niet op blote voeten of sokken in de natuurspeeltuin, tenzij dat net zoiets is als een strand.
Nee, je mag niet kiezen of je mee boodschappen gaat doen.
Dit alles gold wel voor toen mijn kind nog echt klein was, dus grofweg tot een jaar of zeven, acht. Daarna kon hij bijvoorbeeld prima zelf beredeneren dat hij toch wel erg koude vingers kreeg van fietsen zonder handschoenen in de vrieskou. Een peuter laat je dat soort dingen niet zelf uitzoeken, vind ik. Die hoor je in mijn ogen in veel situaties tegen zichzelf te beschermen door zelf die grens neer te leggen. Ik denk dat het vermogen tot oorzaak -gevolgredeneren bij een peuter vrij beperkt is.
dinsdag 28 februari 2023 om 21:33
Grenzen stellen is in mijn ogen belangrijk, echter ga ik niet moeilijk doen over in je trainingspak naar school willen of groente alleen geprakt willen hebben. Je doet maar.
Maar ik zie wel veel ouders om mij heen die hele discussies met kinderen aangaan, doen alsof kinderen van suiker zijn of niet begrenzen. Ik heb daar in mijn nabije omgeving een voorbeeld van en daar wordt echt niemand gelukkig van. Sommige dingen moeten gewoon. Geen discussie mogelijk. Hoort bij het leven. Niet alles is leuk. Maar in mijn ogen kan dat prima samen met liefdevol opvoeden en je kind de ruimte geven zich te ontplooien en eigen keuzes leren maken.
Maar ik zie wel veel ouders om mij heen die hele discussies met kinderen aangaan, doen alsof kinderen van suiker zijn of niet begrenzen. Ik heb daar in mijn nabije omgeving een voorbeeld van en daar wordt echt niemand gelukkig van. Sommige dingen moeten gewoon. Geen discussie mogelijk. Hoort bij het leven. Niet alles is leuk. Maar in mijn ogen kan dat prima samen met liefdevol opvoeden en je kind de ruimte geven zich te ontplooien en eigen keuzes leren maken.
anoniem_63ff3e3a3a3dd wijzigde dit bericht op 28-02-2023 21:35
16.21% gewijzigd
dinsdag 28 februari 2023 om 21:33
Ik zie wel vaak ouders die vinden dat ze veel moeten bepalen, ook dingen die de kinderen aangaan maar die geen grote impact hebben. Bijvoorbeeld dus of het kind wel of niet mee moet ergens naartoe terwijl er ook gelegenheid is om thuis te blijven, maar ook wat er gegeten moet worden, welke kleren er gedragen moet worden, met wie er al dan niet gespeeld wordt, of de jas aan moet blijven of uit mag. Al dat soort dingen vind ik ongelijkwaardig, omdat het voor jezelf geen concreet verschil maakt. Op z'n hoogst is het net iets moeilijker of ongemakkelijk, omdat je een keertje extra heen en weer moet fietsen, een extra wasje moet draaien, een klasgenootje in je huis hebt dat je zelf wat minder leuk vindt. Maar ik vind er tegenover staan dat je kind zelfstandig wordt en, in mijn geval tenminste, zelf goed nadenkt over wat het wil en waarom.Noekie-Noek schreef: ↑28-02-2023 16:28Dit heeft niks met gelijkwaardigheid te maken maar met respect. Een kind luisterd vaak beter naar een ouder die ook open staat voor de kijk en menong van het kind. Maar dat maakt de relatie niet gelijwaardig. Een relatie tussen ouder en kind is nl niet gelijkwaardig.
dinsdag 28 februari 2023 om 21:39
Dit vind ik wel een bijzondere. Hoe beslissen jullie dan wat er gegeten wordt? Hoe doe je dat als er broertjes/zusjes zijn en wat als je ergens anders gaat eten?
dinsdag 28 februari 2023 om 21:42
Daar ben ik het niet per se mee eens. Ik vind dat je hier wel erg veel toekent aan een kind. Is een kind dat loopt te drammen dat het niet mee wil naar de supermarkt per definitie een kind dat erg goed over deze beslissing heeft nagedacht, of het dat wil en waarom? Ik denk van niet. Iets kan een ouder méér moeite kosten, zoals je schrijft, maar ik vind dat dus een uitstekende reden om iets te weigeren. Als werkende ouders, in de tropenjaren, veel te doen in weinig tijd, en dan ook nog met alle extra-moeite-kostende grillen van je kinderen meegaan? Nee. Waarom? Wat is er mis met deze situatie: ouder 1 is hartstikke moe, zit er even doorheen, en kan heerlijk even een uurtje alleen zijn als ouder 2 kind meeneemt naar de supermarkt. Nou, dan gaat kind gewoon mee. Kind ziet dit soort nuances niet, uiteraard, maar kind mag prima leren dat het niet altijd alleen maar draait om wat kind wil.Fiorah schreef: ↑28-02-2023 21:33Ik zie wel vaak ouders die vinden dat ze veel moeten bepalen, ook dingen die de kinderen aangaan maar die geen grote impact hebben. Bijvoorbeeld dus of het kind wel of niet mee moet ergens naartoe terwijl er ook gelegenheid is om thuis te blijven, maar ook wat er gegeten moet worden, welke kleren er gedragen moet worden, met wie er al dan niet gespeeld wordt, of de jas aan moet blijven of uit mag. Al dat soort dingen vind ik ongelijkwaardig, omdat het voor jezelf geen concreet verschil maakt. Op z'n hoogst is het net iets moeilijker of ongemakkelijk, omdat je een keertje extra heen en weer moet fietsen, een extra wasje moet draaien, een klasgenootje in je huis hebt dat je zelf wat minder leuk vindt. Maar ik vind er tegenover staan dat je kind zelfstandig wordt en, in mijn geval tenminste, zelf goed nadenkt over wat het wil en waarom.
dinsdag 28 februari 2023 om 21:45
Dat vind ik ook apart. Hoe kan een kind net zoveel stemrecht hebben over het menu als een volwassene, die wél het belang begrijpt van gezonde en gevarieerde voeding?Noekie-Noek schreef: ↑28-02-2023 21:39Dit vind ik wel een bijzondere. Hoe beslissen jullie dan wat er gegeten wordt? Hoe doe je dat als er broertjes/zusjes zijn en wat als je ergens anders gaat eten?
Degene die kookt, bepaalt wat er gekookt wordt. Bij bezorgen is er misschien eenmalig wat meer overleg mogelijk, maar verder....Kind dat zelf bepaalt wat er gegeten wordt gaat wel erg ver.
dinsdag 28 februari 2023 om 21:49
Noekie-Noek schreef: ↑28-02-2023 21:39Dit vind ik wel een bijzondere. Hoe beslissen jullie dan wat er gegeten wordt? Hoe doe je dat als er broertjes/zusjes zijn en wat als je ergens anders gaat eten?
Inderdaad, hoe dan?
Wij hebben ooit wel eens besteld bij drie verschillende bezorgers maar toen was de groep groot genoeg om drie keer geen bezorgkosten te hoeven betalen.
Verder geldt dan meestal, wie betaalt, bepaalt. (En wie het voorstel doet, betaalt)
dinsdag 28 februari 2023 om 21:50
SimpeleZiel schreef: ↑28-02-2023 20:14Ik snap de link met gelijkwaardigheid wel hoor.
Er zit een verschil in vinden dat je kind een gelijkwaardig, maar minder ervaren persoontje is. En vinden dat je kind per definitie overal later komt in de rangorde als jij als ouder.
Dus als je vaak dingen zegt als
"Jij hebt niks te willen"
"Omdat ik het zeg"
"Dat doe je maar als je op jezelf bent"
Dan zie je je kind dus niet als gelijkwaardig maar jij als de Baas ipv de opvoeder. En dat heeft wel degelijk te maken met de OP.
Wacht maar tot je een kind krijgt dat van drammen z’n expertise maakt! En per definitie niet luistert naar jouw argumenten. Liefst 10 min. voordat je naar school moet vertrekken.
Hier was veel in redelijk overleg. Maar bij sommige dingen geen discussie mogelijk. Of er nu of morgenochtend gedoucht werd daar kon ik wel in meeveren. Maar in tandenpoetsen wel of niet bijvoorbeeld niet. Dat gebeurt gewoon. Klaar!
Rode of blauwe jas aan? Kies maar. Maar dat na 2 dagen dragen en nu een dikke vlek die lievelingstrui nu in de was gaat bepaal ik.
Ik vind trouwens niks mis met dat dingen soms nou eenmaal moeten. Als volwassene moet je ook zoveel. Om 8.30 op je werk zijn, zorgen dat iedere avond het eten klaar staat om 18.00, belastingaangifte vind ik een rotklus (toevallig net gedaan
), maar ook daarin heb ik geen keuze. Moet gewoon gedaan worden! Punt. En geen discussie mogelijk. Ook op school wordt er gerekend als het rekentijd is. Ook als kind daar geen zin in heeft en liever gaat lezen. Ik vind het juist ook wel een vaardigheid om je te kunnen zetten tot dingen waar je geen zin in hebt (omdat het moet, omdat het goed is voor je toekomst, omdat het zo hoort, omdat je er een ander een plezier mee doet of om wat voor reden dan ook! )
dinsdag 28 februari 2023 om 21:51
stemrecht niet hoor, maar ik vraag best wel eens aan kind van, waar heb je zin in met avondeten, het moet wel een normale maaltijd zijn. En dan kan hij prima iets kiezen wat gezond is, met groentes en alles.
Stressed is just desserts spelled backwards
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
