Kinderen
alle pijlers
Hoe gelijkwaardig voed jij je kind op?
dinsdag 28 februari 2023 om 12:32
Even een peiling hier, want ik heb het idee dat ik zwaar in de minderheid sta.
Vaak hoor je (vooral bij jonge kinderen) ouders zeggen dat kinderen moeten doen wat de ouders zeggen want de ouders zijn de baas. Ik krijg daar zelf echt de kriebels van. Wij als volwassenen hebben ook ergens weleens geen zin in, waarom moeten kinderen wel elke keer zin maken? Omdat ze onderdanig zijn aan hun ouders?
Voorbeeldje op social media: mijn peuter wil niet in de kinderwagen. Bij heel veel antwoorden lees ik. Kind heeft niks te willen, ik ben de baas. Terwijl je als ouder zijnde ook naar een tussenoplossing kunt kijken. Wil kind niet in de buggy, dan loopt hij ernaast en gaat er vanzelf wel in zitten als hij moe is. Zo heeft iedere partij uiteindelijk wat hij wilt. I
Ik ben dus heel erg voor de tussenoplossing zoeken wanneer kinderen iets niet willen.
Hoe staan jullie daar tegenover? Is moeders wil wet bij jullie thuis? Of laten jullie het ook een beetje gaan?
Vaak hoor je (vooral bij jonge kinderen) ouders zeggen dat kinderen moeten doen wat de ouders zeggen want de ouders zijn de baas. Ik krijg daar zelf echt de kriebels van. Wij als volwassenen hebben ook ergens weleens geen zin in, waarom moeten kinderen wel elke keer zin maken? Omdat ze onderdanig zijn aan hun ouders?
Voorbeeldje op social media: mijn peuter wil niet in de kinderwagen. Bij heel veel antwoorden lees ik. Kind heeft niks te willen, ik ben de baas. Terwijl je als ouder zijnde ook naar een tussenoplossing kunt kijken. Wil kind niet in de buggy, dan loopt hij ernaast en gaat er vanzelf wel in zitten als hij moe is. Zo heeft iedere partij uiteindelijk wat hij wilt. I
Ik ben dus heel erg voor de tussenoplossing zoeken wanneer kinderen iets niet willen.
Hoe staan jullie daar tegenover? Is moeders wil wet bij jullie thuis? Of laten jullie het ook een beetje gaan?
dinsdag 28 februari 2023 om 22:03
Zoals jullie allemaal benoemen zijn er voor kinderen de hele dag door al genoeg gelegenheden om te leren dat soms dingen nou eenmaal moeten of juist niet kunnen. Ik voel niet zo de behoefte dat nóg meer erin te stampen. Er zijn ook andere lessen die een kind moet leren immers. Daar leg ik liever wat meer focus op.
dinsdag 28 februari 2023 om 22:07
Ik herken dat wel erg van mijn kind met ASS en ook van haar vader overigens. Altijd dingen op zichzelf betrekken en in het negatieve. Ik trek dat ook slecht, zelfs nu ze een diagnose hebben. Strikt genomen hebben ze dan feitelijk wel gelijk, dus dat maakt de discussie lastig en dan moet je het inderdaad wel eens gewoon afkappen. Ze worden zelf ook niet gelukkiger van dat zwartkijken maar dat is een hardnekkig trekje.Surebaby schreef: ↑28-02-2023 20:45Ik wil heel graag dat hij leert dat als je naar een restaurant wordt meegenomen dat dat iets bijzonders is.
Waarvoor je ook dankjewel mag zeggen ipv op te noemen wat je allemaal hebt misgelopen.
Het was niet alleen het snoepje, het was ook gamen, en voetballen met een vriendje, eerst genieten van het restaurant en dan met al dat soort gemopper aankomen.
Zichzelf en zijn ervaringen de put in praten.
Dus als je goed leest, hellend vlak. Ik hou hem dus kort op bepaalde vlakken of als er een bepaalde toon komt.
Het komt 9 van de 10 keer voor dat hij achteraf ruiterlijk toegeeft zichzelf enorm in de weg te zitten.
Ik ga hem daarin niet faciliteren.
dinsdag 28 februari 2023 om 22:13
Wij woonden met zijn drieën (ik en twee kinderen) en mochten elk twee dagen per week kiezen wat we aten, mits daar groente bij zat en iedereen het lustte. De zevende dag makkelijk/afhaal/patat. Ik vind dat niet ver gaan. Logisch eigenlijk, zo krijgt iedereen even vaak zijn zin (nou ja, behalve ik, want 90% van wat ik lust lustten zij destijds niet).Jufjoke schreef: ↑28-02-2023 21:45Dat vind ik ook apart. Hoe kan een kind net zoveel stemrecht hebben over het menu als een volwassene, die wél het belang begrijpt van gezonde en gevarieerde voeding?
Degene die kookt, bepaalt wat er gekookt wordt. Bij bezorgen is er misschien eenmalig wat meer overleg mogelijk, maar verder....Kind dat zelf bepaalt wat er gegeten wordt gaat wel erg ver.
dinsdag 28 februari 2023 om 22:14
Maar waarom zou een kleuter of peuter niet mogen kiezen of ze een jas aan willen? Ik voel niet of zij het koud hebben. Dus jas gaat mee voor zekerheid maar hoeft niet aan. Ik heb het ook veel sneller warm dan mijn man/gemiddeld mens volgens mij. De kinderen hebben dat niet van een vreemde.Jufjoke schreef: ↑28-02-2023 21:33Oh, dat is al veel meer keuze dan ik gaf. Mijn keuzes:
Nee, je mag niet kiezen wie je naar bed brengt (we deden dat heel bewust om en om)
Nee, je mag niet zelf kiezen of je een jas aan doet (vanaf een jaar of acht, negen wel, maar echt peuters of kleuters absoluut niet)
Ja, je mag een toetje als dat bij de maaltijd hoort die dag.
Nee, je mag niet op blote voeten of sokken in de natuurspeeltuin, tenzij dat net zoiets is als een strand.
Nee, je mag niet kiezen of je mee boodschappen gaat doen.
Hier wilden ze vorige week nog blote voeten in de speeltuin. Helemaal prima. 2 minuten later hadden ze koude voeten en trokken ze schoenen weer aan. Ook goed.
Ik probeer ze qua kleding bijvoorbeeld heel vrij te laten. Zij moeten het mooi vinden, ik niet. Als ze het te koud of te warm hebben kunnen ze dat met 3 en 6 ook zelf aangeven. Hier wel tenminste.
dinsdag 28 februari 2023 om 22:22
Ik ben wel van 'je moet eerst proeven voor je zegt dat je iets niet lust', maar ik ben ook geen voorstander van je kind dingen te laten eten die hij/zij niet lekker vindt. Want ik eet zelf ook geen maaltijden die ik niet te pruimen vind, en van eten moet je wel een beetje genieten vind ik. Dus een kind laten meekiezen (mits gezond, geen friet of pannenkoeken, maar een normale maaltijd) dat vind ik best oké.KamilleT schreef: ↑28-02-2023 22:13Wij woonden met zijn drieën (ik en twee kinderen) en mochten elk twee dagen per week kiezen wat we aten, mits daar groente bij zat en iedereen het lustte. De zevende dag makkelijk/afhaal/patat. Ik vind dat niet ver gaan. Logisch eigenlijk, zo krijgt iedereen even vaak zijn zin (nou ja, behalve ik, want 90% van wat ik lust lustten zij destijds niet).
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 28 februari 2023 om 22:27
Mijn kinderen waren tot ca hun 10e notoire niet-proevers. Daarna wilden ze steeds iets meer proberen. Inmiddels 23 en 18 en ze eten nagenoeg alles. Ik vind dat toch opmerkelijk en ben blij dat mijn ‘makkelijke houding’ toch zijn vruchten heeft afgeworpen. Het was natuurlijk een gok, want de stroming ‘evenveel wortels eten als je leeftijd’ is oververtegenwoordigd:)Maleficent schreef: ↑28-02-2023 22:22Ik ben wel van 'je moet eerst proeven voor je zegt dat je iets niet lust', maar ik ben ook geen voorstander van je kind dingen te laten eten die hij/zij niet lekker vindt. Want ik eet zelf ook geen maaltijden die ik niet te pruimen vind, en van eten moet je wel een beetje genieten vind ik. Dus een kind laten meekiezen (mits gezond, geen friet of pannenkoeken, maar een normale maaltijd) dat vind ik best oké.
dinsdag 28 februari 2023 om 22:33
SimpeleZiel schreef: ↑28-02-2023 18:52Alle voorbeelden die genoemd worden over regels zijn toch ook heel logisch. Volgens mij vindt niemand dat zn kind zelf wel mag bepalen om de straat zomaar op te rennen, zonder gordel te rijden, de hele nacht op tablet te spelen. Ja duh. En volgens mij heeft ook niemand een probleem als kind een appel wil ipv mandarijn (als ze er allebei zijn dan). Ja dus.
Het gaat om juist die situaties in het midden. Mag je kind ook dingen beslissen waar jij eigenlijk minder zin in hebt? Of mag dat alleen als het je echt geen ruk kan schelen?
Bijv:
-of papa of mama naar bed brengt
Nee, je hebt het te doen met de ouder, die aanwezig is en tijd/zin heeft. Al de keuze er wel is, dan mag kind kiezen
-of kind mee gaat boodschappen doen of thuis bij andere ouder blijft
Als de andere ouder tijd heeft geen probleem. Ander is er geen keuze dan ga gewoon mee
-mag kind mee 'helpen' met koken ook al duurt het dan 3x zo lang
Bijna altijd. Geen probleem. Ik geef wel aan wat mag en wat niet, dat is de consequentie. Je mag dus wel aardappels schillen, maar geen pan afgieten
-op de glijbaan omhoog klimmen mits veilig
Alleen als er geen andere kinderen op de glijbaan zijn en je andere niet hindert of in gevaar brengt
-zijn bord niet leegeten en toch een toetje
Geen probleem, wel altijd een hap proeven van het avondeten
Dit zijn allemaal dingen die mijn jonge kinderen mogen en veel andere kinderen niet in mijn omgeving.
anoniem_64f0c7d7b71a9 wijzigde dit bericht op 28-02-2023 22:40
2.01% gewijzigd
dinsdag 28 februari 2023 om 22:37
Het een sluit het ander niet uit. Het idee van gelijkwaardigheid is in mijn oogpunt dat de mening van de ouder meetelt en die van het kind ook. Het gaat er mij met name om dat daar waar ruimte is om je kind mee te laten denken met iets, je dat kunt doen. En ik doe dat zelf ook, want ik vind dat belangrijk. Dus stel ouder 1 zit erdoorheen, dan kan het zijn dat ik uitleg: "Ouder 1 mag even lekker alleen thuis aanrommelen, en jij en ik gaan op pad." en mijn ervaring is dat juist omdat mijn kind veel vrijheid krijgt in keuzes op het moment dat daar de capaciteit voor is, het ook makkelijk voegt als de capaciteit er niet voor is. Ik vind niet dat alléén de stem van mijn kind telt, ik vind dat de stem van mijn kind óók telt.Jufjoke schreef: ↑28-02-2023 21:42Daar ben ik het niet per se mee eens. Ik vind dat je hier wel erg veel toekent aan een kind. Is een kind dat loopt te drammen dat het niet mee wil naar de supermarkt per definitie een kind dat erg goed over deze beslissing heeft nagedacht, of het dat wil en waarom? Ik denk van niet. Iets kan een ouder méér moeite kosten, zoals je schrijft, maar ik vind dat dus een uitstekende reden om iets te weigeren. Als werkende ouders, in de tropenjaren, veel te doen in weinig tijd, en dan ook nog met alle extra-moeite-kostende grillen van je kinderen meegaan? Nee. Waarom? Wat is er mis met deze situatie: ouder 1 is hartstikke moe, zit er even doorheen, en kan heerlijk even een uurtje alleen zijn als ouder 2 kind meeneemt naar de supermarkt. Nou, dan gaat kind gewoon mee. Kind ziet dit soort nuances niet, uiteraard, maar kind mag prima leren dat het niet altijd alleen maar draait om wat kind wil.
En daar hou ik rekening mee voor ik mijn besluit neem. Dus het is niet: "we gaan naar de supermarkt/pasta eten/naar bed" en als mijn kind dan boos wordt dan hoeft het toch niet. Het is: zijn de opties nog open? Dan mag mijn kind net zo goed als de volwassenen in het gezelschap meedenken. Dus is er nog niks geregeld voor het avondeten en valt de vraag "wat zullen we eens eten vanavond?" en mijn kind komt met pasta, dan kan het dus heel goed pasta worden.
dinsdag 28 februari 2023 om 22:48
Heel veel dingen liggen ook aan wat voor kinderen je hebt.Maleficent schreef: ↑28-02-2023 22:22Ik ben wel van 'je moet eerst proeven voor je zegt dat je iets niet lust', maar ik ben ook geen voorstander van je kind dingen te laten eten die hij/zij niet lekker vindt. Want ik eet zelf ook geen maaltijden die ik niet te pruimen vind, en van eten moet je wel een beetje genieten vind ik. Dus een kind laten meekiezen (mits gezond, geen friet of pannenkoeken, maar een normale maaltijd) dat vind ik best oké.
De oudste proefde iets en vond veel eigenlijk best prima. Als ze iets niet lekker vond dan was dat best.
De jongste wilde sowieso niet proeven, dus dat was al strijd. En als ik hem mee zou laten kiezen dan aten we alle dagen Chili concarne of tomatensoep. Want de rest was vies! (En is nu nog steeds vrij beperkt in wat hij lekker vindt, want heeft alles al voor het proeven in het rijtje ‘vies’ geparkeerd) (hij zit inmiddels op het VO,, dus de hoop op dat er op den duur een brede smaak ontwikkeld zou worden heb ik opgegeven).
dinsdag 28 februari 2023 om 22:49
Elke beslissing beargumenteren is niet hetzelfde als overal over in discussie gaan. Als ik argumenten heb waar ik zelf van overtuigd ben, accepteren mijn kinderen die meestal juist zonder discussie. Er komt pas discussie als ik met een slap verhaal kom waar ik zelf eigenlijk ook niet helemaal achter sta. Dat leidt tot een heel natuurlijke’pick your battles - strategie, en dat vind ik zelf prima.
dinsdag 28 februari 2023 om 22:49
Ja precies!Fiorah schreef: ↑28-02-2023 22:37Het een sluit het ander niet uit. Het idee van gelijkwaardigheid is in mijn oogpunt dat de mening van de ouder meetelt en die van het kind ook. Het gaat er mij met name om dat daar waar ruimte is om je kind mee te laten denken met iets, je dat kunt doen. En ik doe dat zelf ook, want ik vind dat belangrijk. Dus stel ouder 1 zit erdoorheen, dan kan het zijn dat ik uitleg: "Ouder 1 mag even lekker alleen thuis aanrommelen, en jij en ik gaan op pad." en mijn ervaring is dat juist omdat mijn kind veel vrijheid krijgt in keuzes op het moment dat daar de capaciteit voor is, het ook makkelijk voegt als de capaciteit er niet voor is. Ik vind niet dat alléén de stem van mijn kind telt, ik vind dat de stem van mijn kind óók telt.
En daar hou ik rekening mee voor ik mijn besluit neem. Dus het is niet: "we gaan naar de supermarkt/pasta eten/naar bed" en als mijn kind dan boos wordt dan hoeft het toch niet. Het is: zijn de opties nog open? Dan mag mijn kind net zo goed als de volwassenen in het gezelschap meedenken. Dus is er nog niks geregeld voor het avondeten en valt de vraag "wat zullen we eens eten vanavond?" en mijn kind komt met pasta, dan kan het dus heel goed pasta worden.
En JufJoke, het geeft toch niet als kind iets wil/niet wil en jij de redenen niet begrijpt of kind heeft daar geen echte reden toe. Als het redelijkerwijs kan, wat is dan het probleem?
Als je zelf niet houdt van onderhandelen met je kind, waarom zou je kind dan wél met een hele argumentatie voor al zijn wensen moeten komen?
dinsdag 28 februari 2023 om 23:51
Dat is fijn voor jou, maar dat wil niet zeggen dat dat in een groep van twintig 18-jarigen bij elkaar net zo werkt.
woensdag 1 maart 2023 om 00:18
Voor de peiling van TO: in mijn kindertijd (en ben de veertig al gepasseerd) waren ouders van de school ‘omdat ik het zeg’ al vrij uniek. Daar waar mogelijk werd er wel gevraagd om een soort van mening/voorkeur aan te geven en bij een weigering naar het waarom. Op school, bij clubjes en bij de meesten thuis ook. In mijn omgeving dan die niet echt bekend staat als vooruitstrevend.
Zelf doe ik het ook zoals de meeste mensen hier al schrijven: afgepast op situatie, leeftijd en eigen mogelijkheden. Van de non-keuzes om een kind een gevoel van controle te geven (want als ouder geef je de opties aan) tot laten ervaren waarom het eigen idee wellicht niet zo handig is.
Nu is zoon 12 en ga ik met alle liefde en geduld eindeloos de discussie aan waarom ik die HPV vaccinatie voor hem echt heel belangrijk vind. Ik luister naar zijn tegenargumenten (die niet verder reiken dan ‘wil niet’). Maar uiteindelijk, linksom of rechtsom, gaat daar voor zijn 13e wel die prik in. Ik kan hem niet in de houdgreep nemen zoals toen hij een kleintje was maar ik kan een dermate gewicht in de schaal leggen dat hij ‘om van het gezeik af te zijn’ die prik in maart wel laat zetten.
Ik ben echter net mijn moeder als ik (sinds hij op de middelbare zit) iedere ochtend weer ‘daarom!’ roep als ik wéér die natte handdoek op de badkamervloer gekwakt en zijn nachtboxershort in een hoek gesmeten zie liggen. Ik heb echt niet de tijd, het geduld en zin om iedere ochtend weer mijn argumenten op tafel te leggen waarom ik vind dat je je zooi even moet opruimen. Ik vind het ook niet verkeerd dat hij leert dat mensen nu niet altijd en overal geïnteresseerd zijn in wat hij voelt, denkt of vindt bij/van een volkomen normaal verzoek. Ik vind ook niet dat ik ieder normaal verzoek meerdere keren hoef te onderbouwen als een eenmalige uitleg toereikend is.
In mijn werk haal ik die kinderen er zo uit die gewend zijn dat het universum om hen draait. Dat ze te allen tijde recht hebben op een disproportionele hoeveelheid unieke aandacht voor tekst en uitleg met verantwoording. Het zijn niet de meest populaire kinderen, vooral niet bij klasgenoten. Daar hangen vaak ouders aan vast die ook maar niet schijnen te begrijpen dat het niet tot mijn taak behoort om iedere lesdag opnieuw, ten koste van 28 andere 15-jarigen, een 15-jarige te moeten uitleggen dat het echt niet aan mij ligt dat men over het algemeen wel verwacht dat hij zelf een pen weet te organiseren om mee te nemen. En ze vinden het vaak ook heel gemeen van mij als ik aangeef dat best in de pauze te willen ‘onderbouwen’ want dat is ‘straf’. Niet kunnen omgaan met uitgestelde aandacht is vaak een familiair trekje heb ik gemerkt (“Ik heb u zondag een mail gestuurd en nog geen enkel antwoord!! Het is nu maandagmiddag!”. Koekoek, wat denk je dat ik doe tussen 08.30 en de eerste pauze? Juist, lesgeven).
Zelf doe ik het ook zoals de meeste mensen hier al schrijven: afgepast op situatie, leeftijd en eigen mogelijkheden. Van de non-keuzes om een kind een gevoel van controle te geven (want als ouder geef je de opties aan) tot laten ervaren waarom het eigen idee wellicht niet zo handig is.
Nu is zoon 12 en ga ik met alle liefde en geduld eindeloos de discussie aan waarom ik die HPV vaccinatie voor hem echt heel belangrijk vind. Ik luister naar zijn tegenargumenten (die niet verder reiken dan ‘wil niet’). Maar uiteindelijk, linksom of rechtsom, gaat daar voor zijn 13e wel die prik in. Ik kan hem niet in de houdgreep nemen zoals toen hij een kleintje was maar ik kan een dermate gewicht in de schaal leggen dat hij ‘om van het gezeik af te zijn’ die prik in maart wel laat zetten.
Ik ben echter net mijn moeder als ik (sinds hij op de middelbare zit) iedere ochtend weer ‘daarom!’ roep als ik wéér die natte handdoek op de badkamervloer gekwakt en zijn nachtboxershort in een hoek gesmeten zie liggen. Ik heb echt niet de tijd, het geduld en zin om iedere ochtend weer mijn argumenten op tafel te leggen waarom ik vind dat je je zooi even moet opruimen. Ik vind het ook niet verkeerd dat hij leert dat mensen nu niet altijd en overal geïnteresseerd zijn in wat hij voelt, denkt of vindt bij/van een volkomen normaal verzoek. Ik vind ook niet dat ik ieder normaal verzoek meerdere keren hoef te onderbouwen als een eenmalige uitleg toereikend is.
In mijn werk haal ik die kinderen er zo uit die gewend zijn dat het universum om hen draait. Dat ze te allen tijde recht hebben op een disproportionele hoeveelheid unieke aandacht voor tekst en uitleg met verantwoording. Het zijn niet de meest populaire kinderen, vooral niet bij klasgenoten. Daar hangen vaak ouders aan vast die ook maar niet schijnen te begrijpen dat het niet tot mijn taak behoort om iedere lesdag opnieuw, ten koste van 28 andere 15-jarigen, een 15-jarige te moeten uitleggen dat het echt niet aan mij ligt dat men over het algemeen wel verwacht dat hij zelf een pen weet te organiseren om mee te nemen. En ze vinden het vaak ook heel gemeen van mij als ik aangeef dat best in de pauze te willen ‘onderbouwen’ want dat is ‘straf’. Niet kunnen omgaan met uitgestelde aandacht is vaak een familiair trekje heb ik gemerkt (“Ik heb u zondag een mail gestuurd en nog geen enkel antwoord!! Het is nu maandagmiddag!”. Koekoek, wat denk je dat ik doe tussen 08.30 en de eerste pauze? Juist, lesgeven).
Nee heb je, ja kun je krijgen
woensdag 1 maart 2023 om 06:54
Ik heb twee meiden 5 en 7. Om en om kan prima. En alternatief: Bij bezorging is vaak beide mogelijk. En bij afhaal fiets ik wel eens met de een en papa met de ander. Als het mogelijk is in de tijd die er is, waarom niet.Noekie-Noek schreef: ↑28-02-2023 21:39Dit vind ik wel een bijzondere. Hoe beslissen jullie dan wat er gegeten wordt? Hoe doe je dat als er broertjes/zusjes zijn en wat als je ergens anders gaat eten?
Nu lijkt het net of we leven op fast food; dit is eens in de 2 maanden ofzo
, maar het is gewoon een voorbeeld. Ja is het standaard antwoord hier.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
woensdag 1 maart 2023 om 06:58
Juist!agene schreef: ↑28-02-2023 22:49Elke beslissing beargumenteren is niet hetzelfde als overal over in discussie gaan. Als ik argumenten heb waar ik zelf van overtuigd ben, accepteren mijn kinderen die meestal juist zonder discussie. Er komt pas discussie als ik met een slap verhaal kom waar ik zelf eigenlijk ook niet helemaal achter sta. Dat leidt tot een heel natuurlijke’pick your battles - strategie, en dat vind ik zelf prima.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
woensdag 1 maart 2023 om 07:08
+1Fiorah schreef: ↑28-02-2023 22:37Het een sluit het ander niet uit. Het idee van gelijkwaardigheid is in mijn oogpunt dat de mening van de ouder meetelt en die van het kind ook. Het gaat er mij met name om dat daar waar ruimte is om je kind mee te laten denken met iets, je dat kunt doen. En ik doe dat zelf ook, want ik vind dat belangrijk. Dus stel ouder 1 zit erdoorheen, dan kan het zijn dat ik uitleg: "Ouder 1 mag even lekker alleen thuis aanrommelen, en jij en ik gaan op pad." en mijn ervaring is dat juist omdat mijn kind veel vrijheid krijgt in keuzes op het moment dat daar de capaciteit voor is, het ook makkelijk voegt als de capaciteit er niet voor is. Ik vind niet dat alléén de stem van mijn kind telt, ik vind dat de stem van mijn kind óók telt.
En daar hou ik rekening mee voor ik mijn besluit neem. Dus het is niet: "we gaan naar de supermarkt/pasta eten/naar bed" en als mijn kind dan boos wordt dan hoeft het toch niet. Het is: zijn de opties nog open? Dan mag mijn kind net zo goed als de volwassenen in het gezelschap meedenken. Dus is er nog niks geregeld voor het avondeten en valt de vraag "wat zullen we eens eten vanavond?" en mijn kind komt met pasta, dan kan het dus heel goed pasta worden.
woensdag 1 maart 2023 om 07:28
Ik denk dat aandacht voor de belevingswereld en de gevoelens van een kind niet hoeft te betekenen dat die ook de dienst mag uitmaken. Dan krijgt het kind vanaf het begin een verkeerd idee van hoe de wereld werkt en dus een achterstand in zijn ontwikkeling.
Als ouder moet je sterk zijn en een baken in zijn wereld dus slap leiderschap voegt alleen maar toe aan zijn onzekerheid. Leiderschap is overigens iets anders dan tirannie; dat spreekt vanzelf. Een leider maakt gebruik van alle talenten in zijn groep voor het beste resultaat.
Overigens groeien kinderen gewoonlijk over opvoedingsfouten heen, behalve de ongelukkigen die al meer tekortkomingen hadden dan de andere kinderen.
Als ouder moet je sterk zijn en een baken in zijn wereld dus slap leiderschap voegt alleen maar toe aan zijn onzekerheid. Leiderschap is overigens iets anders dan tirannie; dat spreekt vanzelf. Een leider maakt gebruik van alle talenten in zijn groep voor het beste resultaat.
Overigens groeien kinderen gewoonlijk over opvoedingsfouten heen, behalve de ongelukkigen die al meer tekortkomingen hadden dan de andere kinderen.
tv-icoon wijzigde dit bericht op 01-03-2023 07:38
45.53% gewijzigd
Dan moet het maar zoals het kan
woensdag 1 maart 2023 om 07:37
lemoos2 schreef: ↑01-03-2023 00:18Ik vind het ook niet verkeerd dat hij leert dat mensen nu niet altijd en overal geïnteresseerd zijn in wat hij voelt, denkt of vindt bij/van een volkomen normaal verzoek. Ik vind ook niet dat ik ieder normaal verzoek meerdere keren hoef te onderbouwen als een eenmalige uitleg toereikend is.
In mijn werk haal ik die kinderen er zo uit die gewend zijn dat het universum om hen draait. Dat ze te allen tijde recht hebben op een disproportionele hoeveelheid unieke aandacht voor tekst en uitleg met verantwoording.
Juist. Dat is exact wat ik bedoelde met mijn verhaal over studenten een paar postings terug. Dan kunnen mensen wel leuk zeggen “maar mijn kinderen doen prima wat je zegt als je het uitlegt”, maar ik heb te maken met honderden jongeren waarvan een klein deel gewend is dat ze altijd en overal recht hebben op toelichting en discussie, telkens en telkens weer. En die ook nog het misverstand hebben dat als zíj de uitleg niet toereikend vinden, dat ze het dan ook niet hoeven te doen. Dat is excusez le mot schijtvervelend als je gewoon werk te doen hebt met elkaar.
Voor een heleboel simpele regels op werk en opleiding is een prima reden en ik wil het op een rustig moment nog wel uitleggen ook maar je moet bij dat soort dingen gewoon doen wat ik zeg. Een werkcollege wordt er voor niemand interessanter of nuttiger van als ik elke keer moet uitleggen waarom je niet mag gamen ondertussen en waarom er geen muziek aan mag.
woensdag 1 maart 2023 om 07:49
Ginevra schreef: ↑01-03-2023 07:37Juist. Dat is exact wat ik bedoelde met mijn verhaal over studenten een paar postings terug. Dan kunnen mensen wel leuk zeggen “maar mijn kinderen doen prima wat je zegt als je het uitlegt”, maar ik heb te maken met honderden jongeren waarvan een klein deel gewend is dat ze altijd en overal recht hebben op toelichting en discussie, telkens en telkens weer. En die ook nog het misverstand hebben dat als zíj de uitleg niet toereikend vinden, dat ze het dan ook niet hoeven te doen. Dat is excusez le mot schijtvervelend als je gewoon werk te doen hebt met elkaar.
Voor een heleboel simpele regels op werk en opleiding is een prima reden en ik wil het op een rustig moment nog wel uitleggen ook maar je moet bij dat soort dingen gewoon doen wat ik zeg. Een werkcollege wordt er voor niemand interessanter of nuttiger van als ik elke keer moet uitleggen waarom je niet mag gamen ondertussen en waarom er geen muziek aan mag.
Dit herken ik zelfs al van de basisschool waar ik werk. Collega en ik hebben pas een aantal ouders op school laten komen om hier over te praten omdat sommige kinderen niet ophielden met gevaarlijk gedrag. Eén van de ouders vroeg zich toen zelfs ook af of wij de kinderen wel vaak genoeg op het gevaar hadden gewezen.
woensdag 1 maart 2023 om 08:47
Ow dat is ook een vaccinatie waarbij man en ik al hebben besloten dat ze deze sowieso krijgen. En dan ga ik met liefde 100x uitleggen waarom, maar ze krijgen hem gegarandeerd. Ik heb hem zelf ook gehad en in mijn directe kring iemand met baarmoederhalskanker gehad.lemoos2 schreef: ↑01-03-2023 00:18Nu is zoon 12 en ga ik met alle liefde en geduld eindeloos de discussie aan waarom ik die HPV vaccinatie voor hem echt heel belangrijk vind. Ik luister naar zijn tegenargumenten (die niet verder reiken dan ‘wil niet’). Maar uiteindelijk, linksom of rechtsom, gaat daar voor zijn 13e wel die prik in. Ik kan hem niet in de houdgreep nemen zoals toen hij een kleintje was maar ik kan een dermate gewicht in de schaal leggen dat hij ‘om van het gezeik af te zijn’ die prik in maart wel laat zetten.
woensdag 1 maart 2023 om 09:06
Ik ben helemaal voor de vaccinatie. Maar vanaf 12 jaar is niet alleen toestemming van de ouders, maar ook van de jongere verplicht bij medische handelingen. Ik zou er zelf daarom voor kiezen het samen te bespreken maar uiteindelijk de wens van kind te respecteren linksom of rechtsom.Banananaa schreef: ↑01-03-2023 08:47Ow dat is ook een vaccinatie waarbij man en ik al hebben besloten dat ze deze sowieso krijgen. En dan ga ik met liefde 100x uitleggen waarom, maar ze krijgen hem gegarandeerd. Ik heb hem zelf ook gehad en in mijn directe kring iemand met baarmoederhalskanker gehad.
woensdag 1 maart 2023 om 09:17
O krijgen daarom veel kinderen de oproep al eerder? Want wij moeten voor de 12e verjaardag al.SimpeleZiel schreef: ↑01-03-2023 09:06Ik ben helemaal voor de vaccinatie. Maar vanaf 12 jaar is niet alleen toestemming van de ouders, maar ook van de jongere verplicht bij medische handelingen. Ik zou er zelf daarom voor kiezen het samen te bespreken maar uiteindelijk de wens van kind te respecteren linksom of rechtsom.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 1 maart 2023 om 09:21
Oh ik zie inderdaad dat het sinds vorig jaar vanaf 10 is! Ik moest toen ik 13 was.Maleficent schreef: ↑01-03-2023 09:17O krijgen daarom veel kinderen de oproep al eerder? Want wij moeten voor de 12e verjaardag al.
woensdag 1 maart 2023 om 09:22
Wat discussiëren en luisteren betreft: mijn kinderen vonden dat heel lastig. Ik heb toen vooral het groepsproces met ze besproken. Uitgelegd dat het voor de groep heel vervelend kan zijn als er een paar kinderen continu wat anders doen of in discussie willen. Soms ben je het ergens niet mee eens of wil je meer uitleg. In zo'n geval stap je later naar de trainer/docent/whatever, dus als de training of les afgelopen is.
Veel kinderen vinden dit lastig en het ís ook lastig, want genuanceerd. Immers soms zijn de omstandigheden zo dat je wél direct om uitleg moet vragen. Naarmate kinderen ouder worden leren ze dat onderscheid beter te maken.
Mijn kinderen geven nu zelf sporttraining en merken hoe verstorend het is als sommige kinderen blijven vragen of discussiëren. Of gewoon standaard niet doen wat je vraagt.
Ik heb daar bij mijn kinderen dus wel bovenop gezeten. Op een sporttraining moet je weleens dingen doen waarvan je het nut niet direct inziet. Dat kan, soms heb je gelijk en soms is het nut er wel maar zie je dat niet direct. Maar je doet wel gewoon zonder zeuren mee, anders ben je de training aan het ondermijnen en daar hebben dan veel mensen/kinderen last van.
Veel kinderen vinden dit lastig en het ís ook lastig, want genuanceerd. Immers soms zijn de omstandigheden zo dat je wél direct om uitleg moet vragen. Naarmate kinderen ouder worden leren ze dat onderscheid beter te maken.
Mijn kinderen geven nu zelf sporttraining en merken hoe verstorend het is als sommige kinderen blijven vragen of discussiëren. Of gewoon standaard niet doen wat je vraagt.
Ik heb daar bij mijn kinderen dus wel bovenop gezeten. Op een sporttraining moet je weleens dingen doen waarvan je het nut niet direct inziet. Dat kan, soms heb je gelijk en soms is het nut er wel maar zie je dat niet direct. Maar je doet wel gewoon zonder zeuren mee, anders ben je de training aan het ondermijnen en daar hebben dan veel mensen/kinderen last van.
woensdag 1 maart 2023 om 09:24
Ik vind niet dat een 12 jarige die nog niet bezig is met seks de gevolgen daarvan kan overzien. Een kennis liep waarschijnlijk in haar tienerjaren hpv op en had daardoor 12 jaar later een tumor van 4 cm. Ze mogen over heel veel dingen hun mening geven en die respecteer ik. Maar de hpv vaccinatie is een medische beslissing die mijn man en ik zullen maken.SimpeleZiel schreef: ↑01-03-2023 09:06Ik ben helemaal voor de vaccinatie. Maar vanaf 12 jaar is niet alleen toestemming van de ouders, maar ook van de jongere verplicht bij medische handelingen. Ik zou er zelf daarom voor kiezen het samen te bespreken maar uiteindelijk de wens van kind te respecteren linksom of rechtsom.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
