Hoe om tegaan met mijn kinderen

29-02-2008 13:49 30 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wie heeft er tips voor me het gaat om het volgende.

Mijn zoon is 4 jaar en is superlief voor zijn zusje van 2 terwijl zij het tegenovergestelde is. Ze pakt alles van hem af en hij vraagt het dan lief terug maar natuurlijk krijgt hij het niet terug van haar en dan gaat hij huilen of komt bij mij klagen. Ze speelt de baas over hem. En als het niet gaat zoals mevrouwtje wilt gaat ze slaan en bijten. Hoe leer ik hem voorzichzelf op te komen?
Kun je je dochter niet beter leren om niet zo bitchy te zijn?
Alle reacties Link kopieren
Was ook het eerste wat ik dacht! Ze is natuurlijk nog erg jong, en het hoort een beetje bij de leeftijd, maar ze moet natuurlijk wel leren dat het niet oké is om te slaan en bijten.

Vaak doet eventjes op de gang dan wonderen! (met duidelijke uitleg uiteraard)
Alle reacties Link kopieren
Voorlopig zal je dat kleintje moeten begeleiden in het teruggeven van dingen. Voelt je zoon zich ook gelijk gesteund en wat zekerder van zijn zaak. Als je zoon weerbaar zou zijn zoals je graag ziet zou het een groot afpakdrama worden in jullie huis, dus nog even geduld totdat de kleine meid ook vier is of zo.
Alle reacties Link kopieren
Eensch met voorgaande posters. Slaan en bijten is onacceptabel! Dus zul je die kleine tante moeten leren dat niet te doen. Daardoor zal jouw zoon zich door jou gesteund voelen, zoals Mamzelle zegt.
Alle reacties Link kopieren
Zei is altijd al een pittige meid geweest die goed voorzichzelf kan opkomen dus ik denk niet dat het een fase is. Ook ben ik altijd bezig met haar duidelijk te maken dat ze moet leren te delen en dat niet alles van haar is. Maar het gaat me erom dat mijn zoontje ook best weerbaarder mag zijn.
Maar als je alleen aan zijn gedrag gaat werken, dan zal hij gaan denken dat hij fout zit. Maar in werkelijkheid is dat natuurlijk zijn zusje.
Enneuh bijten en slaan vind ik niet de definitie van een "pittige meid" maar eerder van een kreng. Ik zou dat van mijn dochter dan ook absoluut niet toestaan, niet tegenover zoon, maar ook zeker niet tegenover anderen.
Alle reacties Link kopieren
bedankt voor alle tips!!! Sarah Scott hier had ik helemaal niet aan gedacht bedankt! Ik bedoelde het allleen maar goed voor hem.
Alle reacties Link kopieren
Laat het hem ook eens zelf oplossen en niet meteen naar zijn moeder te laten lopen. Hem terugsturen naar zijn zusje en hem laten oplossen. Als je jongste dan iets doet wat niet mag, moet ze dan wel gecorrigeerd worden.



Mijn kinders zijn bijna even oud. Maar tussen hen is het wat meer in evenwicht. Maar jongste kan best al duidelijk maken als ze iets niet fijn vindt en ik leer ze wel om iets netjes te vragen als de ander dat heeft wat ze willen hebben.



Slaan, schoppen, bijten is hier niet toegestaan en als ze het samen niet kunnen oplossen is het speelgoed van mama. Hierdoor kunnen ze het best goed samen oplossen.
Alle reacties Link kopieren
Stuur hem weg als hij komt huilen of klagen, met de opdracht het zelf op te lossen. Misschien werkt dat -zal best pijn doen in je hart-

Zo niet dan is het toch wel fijn dat hij ondersteund wordt door zijn moeder.

Die pittigheid van je dochter zal inderdaad wel levenslang zijn, wat niet levenslang is is de noodzaak om haar heel fysiek te begeleiden naar correct gedrag. Woorden komen op deze leeftijd nog niet/nauwelijks binnen bij haar. Ik bedoel dus dat je op het meisje afloopt, haar zegt dat ze x aan broertje terug moet geven, want niet af mag pakken, en haar opdraagt x daadwerkelijk af te geven. Bij slaan en bijten afzonderen met duidelijke uitleg.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb mijn zoontje verschillende keren bij een ruzie teruggestuurd om het maar onderling op te lossen dan luister ik stiekkem mee en hoor hem haar heel lief vragen of hij ook met het speeltje kan spelen en mevrouwtje zeg keihard nee en gaat door met spelen!!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb mijn kinderen wel gecorrigeerd op afpakken, zeker bij andere kinderen. MIsschien kun je dat bij je jongste ook doen. Als ze iets afpakt, direct weer bij haar afpakken en teruggeven aan je oudste. Ze moet natuurlijk wel in dit gedrag gestuurd worden.
gelukkig schreef op 29 februari 2008 @ 14:13:

Ik heb mijn zoontje verschillende keren bij een ruzie teruggestuurd om het maar onderling op te lossen dan luister ik stiekkem mee en hoor hem haar heel lief vragen of hij ook met het speeltje kan spelen en mevrouwtje zeg keihard nee en gaat door met spelen!!
En wat gebeurt er dan?
Alle reacties Link kopieren
krengiserweer: Dan is hij verdrietig en ik zie het dan meestal ga ik het dan oplossen voor hun.
Alle reacties Link kopieren
Hij zal ook op school tegen dit probleem aanlopen? Ben bang dat je het ook nauwelijks kunt beïnvloeden. Wat je nog kunt doen is hem zeggen dat 'ie dingen terug mag 'eisen' in plaats van vragen, en vertellen/laten zien hoe hij dat in woorden en gedrag kan uitdrukken. Als je weer zo'n voorval hebt gezien. Hij moet wel de kans krijgen om dit te oefenen. Dat jij weet wat hem overkomen is is voor hem een vanzelfsprekendheid: hij is zo druk met zichzelf bezig dat hij niet beseft dat jij eigenlijk wat anders doet of hoort te doen dan waar hij mee bezig is.
Alle reacties Link kopieren
mamzelle: hoebedoel je terug eisen? Afpakken?
gelukkig schreef op 29 februari 2008 @ 14:07:

bedankt voor alle tips!!! Sarah Scott hier had ik helemaal niet aan gedacht bedankt! Ik bedoelde het allleen maar goed voor hem.




Natuurlijk bedoel je het ook goed voor hem, daar twijfel ik ook niet aan :)

Maar ik gaf je de visie van een buitenstaander, en je zoontje zou het ook op dezelfde manier kunnen zien, en dat zou jammer zijn, omdat dat juist je bedoeling niet is.
Alle reacties Link kopieren
Ik bedoel een andere manier van zusje aanspreken. Ik wil die auto terug in plaats van Mag ik alstjeblieft die auto terug. Liefst met begeleidende, strenge, lichaamstaal. Je kunt met hem oefenen in streng kijken of boos doen, een spelletje ervan maken. Dat helpt hem verder in de relatie met zijn zusje.

Ook in assertiviteitstrainingen leer je eigenlijk gedrag aan wat je van nature niet hebt. Denk dat je het zo moet zien.
Ik denk dan dat je idd te vroeg ingrijp. Je zegt wel dat ze het zelf moeten oplossen, maar uiteindelijk is hij verdrietig omdat zij ne zegt en los jij het voor hem op. Als ie echt weerbarder moet worden, dan moet je dat niet doen.

Ze moeten het samen oplossen, dus moet jij pas tussenbeide komen als het echt op vechten lijkt uit te draaien.



Dus idd hem leren om het stuk speelgoed dat zij heeft afgepakt gewoon terug te pakken. en haar dan straf geven als ze agressief wordt.
Alle reacties Link kopieren
Als 'ie verdrietig is: hem vertellen dat je snapt dat 'ie verdrietig is, en daarna met eventuele aanwijzingen nog eens op pad sturen. Of voorstellen om samen dat autootje voor hem te gaan regelen waarbij híj het woord voert. Okee, jouw strenge blik zal zusje ook beïnvloeden maar dat heeft je zoontje nog niet direct door. Hij wordt sterker van iets wat 'ie ervaart als eigen succes.
Alle reacties Link kopieren
Dus hem weer terug sturen en hem dat ding af laten pakken?
Niet áfpakken, maar terúgpakken. Dat is wel een verschil ;-)
Alle reacties Link kopieren
jaja dat bedoel ik. Ik weet dat het dan een gevecht word van haar kant omdat ze het niet zomaar laat gebeuren.
Ja, maar dat is dan blijkbaar nodig. Ze zal het ook vast niet na 1 keer al snappen hoor, dus bereidt je maar vast voor ;-]

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven