Kinderen
alle pijlers
Huilbaby en burn-out
dinsdag 19 maart 2024 om 08:20
Ik heb het moeilijk.
Onze zoon is nu 10 maanden en wij krijgen het voor onze kiezen. Rotbevalling, medische zorgen rondom zoon die daardoor ook al 7 maanden veel huilt en enorm slecht slaapt, allebei een verantwoordelijke baan en de moeder van mijn man is heel ernstig ziek.
Lang verhaal kort: ik zit sinds kort thuis met ptss en een burn-out. Toch voelt het ook nu nog alsof ik niet mag instorten. Zoon en man hebben me nodig, mijn leidinggevende is ongeduldig.
Hoe slechter het gaat, hoe sterker ik me probeer te houden. Dat copingsmechanisme uit mijn jeugd zit heel diep. Mijn man prikte daar vroeger feilloos doorheen, maar klampt zich er nu aan vast. Hij doet meer dan zijn deel (!), maar hij kan dit ook niet allemaal alleen dragen en wil daarom liever niet zien hoe het echt gaat met mij. Mijn familie springt bijna dagelijks bij, maar het is een druppel op een gloeiende plaat. Ik heb er veel te lang mee doorgelopen.
In het ziekenhuis krijgen we goede begeleiding rondom zoon, therapie voor mij is onderweg. In de tussentijd ben ik op zoek naar praktische tips, steun en ervaringen.
Hoe laat ik zien hoe het echt met me gaat, zonder nog meer druk op mijn gezin te leggen? Hoe werk ik aan herstel in deze situatie?
Onze zoon is nu 10 maanden en wij krijgen het voor onze kiezen. Rotbevalling, medische zorgen rondom zoon die daardoor ook al 7 maanden veel huilt en enorm slecht slaapt, allebei een verantwoordelijke baan en de moeder van mijn man is heel ernstig ziek.
Lang verhaal kort: ik zit sinds kort thuis met ptss en een burn-out. Toch voelt het ook nu nog alsof ik niet mag instorten. Zoon en man hebben me nodig, mijn leidinggevende is ongeduldig.
Hoe slechter het gaat, hoe sterker ik me probeer te houden. Dat copingsmechanisme uit mijn jeugd zit heel diep. Mijn man prikte daar vroeger feilloos doorheen, maar klampt zich er nu aan vast. Hij doet meer dan zijn deel (!), maar hij kan dit ook niet allemaal alleen dragen en wil daarom liever niet zien hoe het echt gaat met mij. Mijn familie springt bijna dagelijks bij, maar het is een druppel op een gloeiende plaat. Ik heb er veel te lang mee doorgelopen.
In het ziekenhuis krijgen we goede begeleiding rondom zoon, therapie voor mij is onderweg. In de tussentijd ben ik op zoek naar praktische tips, steun en ervaringen.
Hoe laat ik zien hoe het echt met me gaat, zonder nog meer druk op mijn gezin te leggen? Hoe werk ik aan herstel in deze situatie?
dinsdag 19 maart 2024 om 08:32
Wat rottig dat je je zo voelt en dat het zo slecht gaat met iedereen op dit moment. Met recht tropenjaren.
Ik kan je alleen maar aanraden alleen dát aan te pakken waar je invloed op hebt:
Ziek kind, geen invloed.
Zieke schoonmoeder, geen invloed.
Ongeduldige leidinggevende: wél invloed. Ga in gesprek en vertel haar/hem dat hij/zij van je nek moet, dat je dat gehijg er écht niet bij kunt hebben, dat je op instorten staat en diens reacties niet helpend zijn.
Klampende man: wél invloed. Heel naar dat zijn moeder gaat sterven maar daar kun jij niks aan doen, hij mag je enkels loslaten. Wellicht ook met hem tijd voor een goed gesprek?
Laten zien hoe het met je gaat: wel invloed. Waarom zou jij alle ballen hoog moeten houden? Waarom denk je dat laten zien dat het slecht met je gaat meer druk op je gezin legt? Begin eens met één iemand echt in vertrouwen te nemen en heel eerlijk , zonder bagatelliseren te vertellen wat er met je aan de hand is.
Ik hoop dat er snel hulp voor je komt!
Ik kan je alleen maar aanraden alleen dát aan te pakken waar je invloed op hebt:
Ziek kind, geen invloed.
Zieke schoonmoeder, geen invloed.
Ongeduldige leidinggevende: wél invloed. Ga in gesprek en vertel haar/hem dat hij/zij van je nek moet, dat je dat gehijg er écht niet bij kunt hebben, dat je op instorten staat en diens reacties niet helpend zijn.
Klampende man: wél invloed. Heel naar dat zijn moeder gaat sterven maar daar kun jij niks aan doen, hij mag je enkels loslaten. Wellicht ook met hem tijd voor een goed gesprek?
Laten zien hoe het met je gaat: wel invloed. Waarom zou jij alle ballen hoog moeten houden? Waarom denk je dat laten zien dat het slecht met je gaat meer druk op je gezin legt? Begin eens met één iemand echt in vertrouwen te nemen en heel eerlijk , zonder bagatelliseren te vertellen wat er met je aan de hand is.
Ik hoop dat er snel hulp voor je komt!
...
dinsdag 19 maart 2024 om 08:44
Wat vervelend voor je 
Ik herken veel van je situatie.
Traumabehandeling bij een psycholoog heeft bij mij heel snel en goed effect gehad (EMDR). Dus ik hoop dat je snel met therapie kan beginnen.
Mijn advies voor in de tussentijd; praat erover! Met je partner, andere mensen in je omgeving of bijv met de POH GGZ bij de huisarts.
Voor de rest sluit ik me aan bij wat Rooss4.0 zegt.
Sterkte! Het wordt beter, maar nog lastig te zien als je er middenin zit.
Ik herken veel van je situatie. Traumabehandeling bij een psycholoog heeft bij mij heel snel en goed effect gehad (EMDR). Dus ik hoop dat je snel met therapie kan beginnen.
Mijn advies voor in de tussentijd; praat erover! Met je partner, andere mensen in je omgeving of bijv met de POH GGZ bij de huisarts.
Voor de rest sluit ik me aan bij wat Rooss4.0 zegt.
Sterkte! Het wordt beter, maar nog lastig te zien als je er middenin zit.
ginnydamrak wijzigde dit bericht op 19-03-2024 08:45
Reden: Typo
Reden: Typo
1.30% gewijzigd
dinsdag 19 maart 2024 om 09:02
Eerst een hele dikke voor jou.
Je moet nu even voor jezelf kiezen. Heb je een vriendin waar je twee nachtjes kunt logeren?
Slaapgebrek is echt slopend.
Bel de bedrijfsarts en geef aan dat je het echt niet meer trekt dat je leidinggevende zich zo gedraagt.
Je bent een supermama en supermens, maar jij moet ook even aan jezelf toe kunnen komen.
voor jou.Je moet nu even voor jezelf kiezen. Heb je een vriendin waar je twee nachtjes kunt logeren?
Slaapgebrek is echt slopend.
Bel de bedrijfsarts en geef aan dat je het echt niet meer trekt dat je leidinggevende zich zo gedraagt.
Je bent een supermama en supermens, maar jij moet ook even aan jezelf toe kunnen komen.
Je ziet toch liever zo’n strak lijf dan een uitgezakte mokkapunt, weet je wel weet je niet.
dinsdag 19 maart 2024 om 09:16
accepteer dat het niet goed met je gaat en dat werken er de aankomende maanden echt niet inzit. Cancel alle verplichtingen waar je geen zin in hebt. Bestel boodschappen 1x per week. Neem een schoonmaakster 1x per week en breng je kind naar de opvang. Wandel elke dag een stukje. Vooral; zorg goed voor jezelf 
dinsdag 19 maart 2024 om 09:25
Het enige dat van belang is is jouw herstel. Als je dit niet goed aanpakt gaat het nog veel langer duren. Of je krijgt een terugval in de toekomst.
Voer een open en eerlijk gesprek met je man. Jij kunt er nu niet volledig voor hem zijn. En daarnaast moet hij niet zo op jouw leunen. Wellicht is het beter dat hij zelf eens gaat kijken hoe hij ontlast gaat worden. Want heel leuk die super verantwoordelijke baan. Maar dat is natuurlijk niet te combineren met zijn huidige situatie (huilbaby, overspannen vrouw, mantelzorg of zorgen om moeder). Laat hem in gesprek gaan op zijn werk en gas terug nemen voor een tijdje. Anders zit hij straks naast jou op de bank.
Wees open en eerlijk naar je omgeving. Maar ook hard en duidelijk naar velen die het niet kunnen begrijpen. Sociale activiteiten dus grotendeels stop zetten. Richt je op je gezin en jezelf.
Ik heb dit soort situaties diverse malen meegemaakt in mijn omgeving. En er ook diverse relatieproblemen, scheidingen en burn outs door zien ontstaan.
Voer een open en eerlijk gesprek met je man. Jij kunt er nu niet volledig voor hem zijn. En daarnaast moet hij niet zo op jouw leunen. Wellicht is het beter dat hij zelf eens gaat kijken hoe hij ontlast gaat worden. Want heel leuk die super verantwoordelijke baan. Maar dat is natuurlijk niet te combineren met zijn huidige situatie (huilbaby, overspannen vrouw, mantelzorg of zorgen om moeder). Laat hem in gesprek gaan op zijn werk en gas terug nemen voor een tijdje. Anders zit hij straks naast jou op de bank.
Wees open en eerlijk naar je omgeving. Maar ook hard en duidelijk naar velen die het niet kunnen begrijpen. Sociale activiteiten dus grotendeels stop zetten. Richt je op je gezin en jezelf.
Ik heb dit soort situaties diverse malen meegemaakt in mijn omgeving. En er ook diverse relatieproblemen, scheidingen en burn outs door zien ontstaan.
dinsdag 19 maart 2024 om 09:26
Mijn tip: als de stress bij mij torenhoog is, kan ik geen onderscheid meer maken in prioriteiten. Ik heb het dan nodig om met een objectief iemand te gaan zitten en onderscheid te maken wat belangrijk is en wat minder belangrijk is. Spoiler alert: er zijn veel minder zaken belangrijk dan je nu denkt.
Verder heel veel sterkte gewenst. Ik heb in dezelfde situatie gezeten.
Verder heel veel sterkte gewenst. Ik heb in dezelfde situatie gezeten.
dinsdag 19 maart 2024 om 09:49
Je man zit in zn eigen rouwproces als hij zijn ouder gaat verliezen dus dat vergt veel energie en tijd omdat je dat nooit meer over kunt doen.
Het is fijn dat jij veel hulp krijgt van jouw familie, misschien kun je ook nog extra hulp regelen. Kan je kindje daar een keer blijven slapen bijv zodat jij een goede nachtrust kunt pakken? En is er opvang voor overdag te regelen op korte termijn?
Het is fijn dat jij veel hulp krijgt van jouw familie, misschien kun je ook nog extra hulp regelen. Kan je kindje daar een keer blijven slapen bijv zodat jij een goede nachtrust kunt pakken? En is er opvang voor overdag te regelen op korte termijn?
dinsdag 19 maart 2024 om 09:53
Overweeg serieus om je ziek te melden.
Zolang je op je werk bent rekent men 100% op je. Echt. Iedereen rekent erop dat jij in de gaten houdt hoeveel werk je aankunt.
Ze gaan dus geen vervanging zoeken om jou te ontzien. Omdat jij duidelijk aangeeft dat jij er 100% bent - door er te zijn.
Als je er niet bent (ziek) dan wéét men dat en dan zoekt men vervanging.
Je bent vast heel belangrijk, maar de wereld eindigt niet omdat jij er even niet bent.
Zorg dat je er weer 100% voor kunt gaan. Misschien nu even niet.
Zolang je op je werk bent rekent men 100% op je. Echt. Iedereen rekent erop dat jij in de gaten houdt hoeveel werk je aankunt.
Ze gaan dus geen vervanging zoeken om jou te ontzien. Omdat jij duidelijk aangeeft dat jij er 100% bent - door er te zijn.
Als je er niet bent (ziek) dan wéét men dat en dan zoekt men vervanging.
Je bent vast heel belangrijk, maar de wereld eindigt niet omdat jij er even niet bent.
Zorg dat je er weer 100% voor kunt gaan. Misschien nu even niet.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
dinsdag 19 maart 2024 om 09:56
Dat heeft ze toch al gedaan.
dinsdag 19 maart 2024 om 11:02
Hebben jullie mensen dichtbij die de zorg voor jullie zoon over kunnen nemen? Wellicht is het mogelijk dat zoon een vaste dag per week logeert bij deze mensen? Hoe vervelend ook, maar je zoon vaker uitbesteden kan jullie wel de rust brengen waar jullie als gezin (en dus ook zoon) baat bij hebben.
Je leidinggevende is iet goed bezig, houdt dit contact af en onderhoud alleen contact met de arbo arts.
Je man heeft zijn eigen proces, heeft hij ook hulp? Hij kan ook ouderschapsverlof opnemen.
Qua verantwoordelijkheid, je kan echt nog meer loslaten. Wat is nu echt je prioriteit? Zet jezelf op een, niet je kind en man. Tuurlijk had je het eerste jaar met je kind anders voorgesteld, dus het is lastig om jezelf als belangrijkste prioriteit te zien.
Je leidinggevende is iet goed bezig, houdt dit contact af en onderhoud alleen contact met de arbo arts.
Je man heeft zijn eigen proces, heeft hij ook hulp? Hij kan ook ouderschapsverlof opnemen.
Qua verantwoordelijkheid, je kan echt nog meer loslaten. Wat is nu echt je prioriteit? Zet jezelf op een, niet je kind en man. Tuurlijk had je het eerste jaar met je kind anders voorgesteld, dus het is lastig om jezelf als belangrijkste prioriteit te zien.
dahlia74 wijzigde dit bericht op 19-03-2024 12:44
2.66% gewijzigd
dinsdag 19 maart 2024 om 11:18
Wat een heftige situatie. Heel begrijpelijk dat het je te veel is.
Heb je al met een bedrijfsarts gesproken? Dat zou kunnen helpen om die leidinggevende voorlopig even van je nek te krijgen.
Is er iets wat helpt om meer slaap te krijgen? Helpt het om bij je zoontje te slapen? Of oordoppen? Of kun je overdag een paar uur slapen? Gaat hij naar een kdv of grootouders? Laat dat vooral doorgaan zodat je wat tijd hebt om uit te rusten. Als dat niet kan ivm de medische zorgen is er mss iemand die regelmatig een uurtje met hem kan wandelen of zoiets?
Mijn zoontje sliep bijvoorbeeld wel in de maxicosi, maar ik was er destijds zodanig aan toe dat ik niet op het idee kwam hem daar een tijdje in te laten liggen bij thuiskomst. Als ik dat wel had gedaan had ik zelf ook eens een uurtje kunnen gaan liggen.
Je hebt slaap nodig om helder te kunnen denken en te kunnen relativeren.
Heb je al met een bedrijfsarts gesproken? Dat zou kunnen helpen om die leidinggevende voorlopig even van je nek te krijgen.
Is er iets wat helpt om meer slaap te krijgen? Helpt het om bij je zoontje te slapen? Of oordoppen? Of kun je overdag een paar uur slapen? Gaat hij naar een kdv of grootouders? Laat dat vooral doorgaan zodat je wat tijd hebt om uit te rusten. Als dat niet kan ivm de medische zorgen is er mss iemand die regelmatig een uurtje met hem kan wandelen of zoiets?
Mijn zoontje sliep bijvoorbeeld wel in de maxicosi, maar ik was er destijds zodanig aan toe dat ik niet op het idee kwam hem daar een tijdje in te laten liggen bij thuiskomst. Als ik dat wel had gedaan had ik zelf ook eens een uurtje kunnen gaan liggen.
Je hebt slaap nodig om helder te kunnen denken en te kunnen relativeren.
dinsdag 19 maart 2024 om 12:03
je zult ook thuis zaken moeten doorbreken, als je nu continue thuis bent Met jullie huilende zoon... wordt het niet beter
Meer hulp inschakelen. Kun jij wat vaker weg uit de situatie? Hotel? weekend met een vriendin? middag wandelen?
zorg dat je aan jezelf toekomt. Eerst moet jij sterker worden, pas dan kun je weer in de anderen investeren
sterkte!!
Meer hulp inschakelen. Kun jij wat vaker weg uit de situatie? Hotel? weekend met een vriendin? middag wandelen?
zorg dat je aan jezelf toekomt. Eerst moet jij sterker worden, pas dan kun je weer in de anderen investeren
sterkte!!
dinsdag 19 maart 2024 om 12:55
Herkenbare situatie.
Neem alle hulp aan die wordt aangeboden. Mensen die aan je vragen of ze iets voor je kunnen doen, menen dit ook. Vaak zijn ze ook heel blij om zichzelf nuttig te kunnen maken voor je.
Dus besteed zaken uit: was opvouwen, kind opvangen, boodschappen. Alles om jullie te ontlasten.
Dan: jij en jouw man hebben het allebei even zwaar. Laat niet te veel op je leunen. Dat kan door samen afspraken te maken over tijd voor jezelf.
Welke tijd in de week heb jij voor jezelf, en welke tijd hij? Maak een rooster waar je op kunt rekenen. Dan hebben jullie beiden momenten om zelf even op te kunnen laden, terwijl de ander de zorg even op zich neemt.
Veel sterkte.
Neem alle hulp aan die wordt aangeboden. Mensen die aan je vragen of ze iets voor je kunnen doen, menen dit ook. Vaak zijn ze ook heel blij om zichzelf nuttig te kunnen maken voor je.
Dus besteed zaken uit: was opvouwen, kind opvangen, boodschappen. Alles om jullie te ontlasten.
Dan: jij en jouw man hebben het allebei even zwaar. Laat niet te veel op je leunen. Dat kan door samen afspraken te maken over tijd voor jezelf.
Welke tijd in de week heb jij voor jezelf, en welke tijd hij? Maak een rooster waar je op kunt rekenen. Dan hebben jullie beiden momenten om zelf even op te kunnen laden, terwijl de ander de zorg even op zich neemt.
Veel sterkte.
She was brave and strong and broken, all at once.
dinsdag 19 maart 2024 om 13:46
Laat je bedrijfsarts contact opnemen en onderhouden met je leidinggevende. Je zegt dat je een verantwoordelijke baan hebt? Dan moet de bedrijfsarts aangeven dat de verantwoording nu tijdelijk door een ander overgenomen moet worden. Het is de taak van de leidinggevende om dat te regelen. Jij kunt die extra druk nu niet gebruiken. Loslaten dus. Echt doen hoor. Veel sterkte met jullie kindje.
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
dinsdag 19 maart 2024 om 13:57
Dat werk moet je (of eigenlijk jou) sowieso loslaten. Schakel de bedrijfsarts in en zorg dat leidinggevende jou voorlopig niet lastigvalt.
Zoals anderen al zeggen: slaapgebrek is funest en zorgen ervoor dat je niet meer helder kunt denken. Wat heb je nodig om daar even van bij te komen? Kan kind uit logeren? Of jijzelf?
Misschien kan man zich ook een paar dagen ziekmelden of vrij nemen om even bij te komen en resetten als gezin, en van daaruit verder. Probeer te identificeren welke hulp jullie zouden willen. Gezonde maaltijden, verzorging kind, schoonmaak, oppas, administratie/regelwerk.... wat valt je zwaar?
Zoals anderen al zeggen: slaapgebrek is funest en zorgen ervoor dat je niet meer helder kunt denken. Wat heb je nodig om daar even van bij te komen? Kan kind uit logeren? Of jijzelf?
Misschien kan man zich ook een paar dagen ziekmelden of vrij nemen om even bij te komen en resetten als gezin, en van daaruit verder. Probeer te identificeren welke hulp jullie zouden willen. Gezonde maaltijden, verzorging kind, schoonmaak, oppas, administratie/regelwerk.... wat valt je zwaar?
dinsdag 19 maart 2024 om 17:10
Bedankt voor alle reacties. Ik schrik ervan hoeveel mensen dit herkennen. Mijn hoofd is een zeef maar ik probeer overal op te reageren.
- Ik heb een fijne bedrijfsarts. Ik zal daar de situatie wat betreft mijn leidinggevende eens neerleggen.
- Mijn man klampt zich niet aan mij vast, dat heb ik onduidelijk opgeschreven. Hij doet wat hij kan om mij te ontlasten en hij heeft ook al extra ouderschapsverlof opgenomen, maar hij heeft natuurlijk ook zijn grens. Daarom wil hij er niet helemaal aan dat het echt niet goed gaat.
- Onze zoon kan ivm alles wat er medisch speelt helaas niet uit logeren of naar de opvang momenteel.
Over hulp vragen: ik vind het een goed idee om te identificeren welke hulp wij nodig hebben. Ik ben het overzicht nu dermate kwijt dat ik alle hulp die aangeboden wordt vaak automatisch afwijs omdat het me te vermoeiend lijkt om mensen over de vloer te krijgen of alles af te stemmen. Of omdat ik niet eens weet wat er nodig is. Ik vind het ook verschrikkelijk eng om toe te geven dat ik hulp nodig heb met het vouwen van de was terwijl ik gewoon thuis ben. Waarom kan ik dat niet zelf? Hoe moet het met ons als ik dat niet eens kan? Ik word daar angstig van.
Dat is het probleem. Ik weet dat het nodig en verstandig is en dat ik het aan mijn zoon verschuldigd ben om aan de bel te trekken, maar ik ben zo ontzaglijk bang om toe te geven dat het echt niet meer gaat. Dat voelt zo onveilig. Ik neem het mezelf wel iedere keer voor. Dan denk ik nu ga ik zeggen dat dit mij niet meer lukt. Maar dat voelt zo eng en slecht en dan doe ik het toch maar gewoon weer. Dat is zwak en dom ik weet het. Maar het lukt me echt niet. Sorry als dit onsamenhangend is.
- Ik heb een fijne bedrijfsarts. Ik zal daar de situatie wat betreft mijn leidinggevende eens neerleggen.
- Mijn man klampt zich niet aan mij vast, dat heb ik onduidelijk opgeschreven. Hij doet wat hij kan om mij te ontlasten en hij heeft ook al extra ouderschapsverlof opgenomen, maar hij heeft natuurlijk ook zijn grens. Daarom wil hij er niet helemaal aan dat het echt niet goed gaat.
- Onze zoon kan ivm alles wat er medisch speelt helaas niet uit logeren of naar de opvang momenteel.
Over hulp vragen: ik vind het een goed idee om te identificeren welke hulp wij nodig hebben. Ik ben het overzicht nu dermate kwijt dat ik alle hulp die aangeboden wordt vaak automatisch afwijs omdat het me te vermoeiend lijkt om mensen over de vloer te krijgen of alles af te stemmen. Of omdat ik niet eens weet wat er nodig is. Ik vind het ook verschrikkelijk eng om toe te geven dat ik hulp nodig heb met het vouwen van de was terwijl ik gewoon thuis ben. Waarom kan ik dat niet zelf? Hoe moet het met ons als ik dat niet eens kan? Ik word daar angstig van.
Dat is het probleem. Ik weet dat het nodig en verstandig is en dat ik het aan mijn zoon verschuldigd ben om aan de bel te trekken, maar ik ben zo ontzaglijk bang om toe te geven dat het echt niet meer gaat. Dat voelt zo onveilig. Ik neem het mezelf wel iedere keer voor. Dan denk ik nu ga ik zeggen dat dit mij niet meer lukt. Maar dat voelt zo eng en slecht en dan doe ik het toch maar gewoon weer. Dat is zwak en dom ik weet het. Maar het lukt me echt niet. Sorry als dit onsamenhangend is.
dinsdag 19 maart 2024 om 17:40
Slaapt je zoon overdag? Gun het jezelf om dan ook meteen te gaan liggen. En ga vroeg naar bed (ipv dan nog was te vouwen of wat dan ook).
Heb je een huishoudelijke hulp of zou je die willen?
Maak het jezelf zo makkelijk mogelijk qua huishouden en boodschappen. Laat bezorgen, neem al geschilde aardappelen en gesneden groenten, dat soort dingen. Alle beetje helpen.
Ik kan me heel goed voorstellen dat het je nu te veel energie kost om mensen over de vloer te hebben, want dat betekent ook een praatje maken, vertellen hoe het met je gaat et cetera. Maar misschien zijn er een paar mensen in je omgeving die dingen voor je willen doen zonder al te veel ruimte in te nemen. Eten koken bijvoorbeeld of wat klusjes waar je niet aan toekomt.
Vergeet niet om ook elke dag even iets te doen wat je fijn vindt, al is het maar een kwartiertje. Lezen, muziek luisteren, in bad, een wandeling, een sudoku oplossen, iets creatiefs… daar laad je ook weer een beetje van op.
Heel veel sterkte. Ik hoop dat het je lukt om momenten te vinden om te rusten en te slapen. Dat is niet egoïstisch en gaat niet ten koste van iets of iemand. Je hebt het nodig. Als je uitgerust bent ziet de wereld er compleet anders uit.
Heb je een huishoudelijke hulp of zou je die willen?
Maak het jezelf zo makkelijk mogelijk qua huishouden en boodschappen. Laat bezorgen, neem al geschilde aardappelen en gesneden groenten, dat soort dingen. Alle beetje helpen.
Ik kan me heel goed voorstellen dat het je nu te veel energie kost om mensen over de vloer te hebben, want dat betekent ook een praatje maken, vertellen hoe het met je gaat et cetera. Maar misschien zijn er een paar mensen in je omgeving die dingen voor je willen doen zonder al te veel ruimte in te nemen. Eten koken bijvoorbeeld of wat klusjes waar je niet aan toekomt.
Vergeet niet om ook elke dag even iets te doen wat je fijn vindt, al is het maar een kwartiertje. Lezen, muziek luisteren, in bad, een wandeling, een sudoku oplossen, iets creatiefs… daar laad je ook weer een beetje van op.
Heel veel sterkte. Ik hoop dat het je lukt om momenten te vinden om te rusten en te slapen. Dat is niet egoïstisch en gaat niet ten koste van iets of iemand. Je hebt het nodig. Als je uitgerust bent ziet de wereld er compleet anders uit.
dinsdag 19 maart 2024 om 17:42
Goed voor jezelf zorgen is juist zo belangrijk. Wees lief en eerlijk voor jezelf. Als je dat niet doet ga je echt instorten.
Kan je zoon naar een medisch kdv? Is er echt niemand die tijdelijk voor zijn kan zorgen. Of durf jij dat zelf gewoon niet los te laten. Dat is logisch hoor, als moeder kan het best als falen voelen dat je het zelf niet redt. Maar het is geen falen.
Is er begeleiding vanuit het ziekenhuis? Daar hebben ze vaak ervaring met overbelaste ouders bij zieke kinderen. Ben je eerlijk naar de arts als deze aan jou vraagt hoe het gaat?
In de situatie zoals je nu zit is het bijna onmogelijk om te denken in oplossingen. Je mag daar best meer ondersteuning voor zoeken.
Kan je zoon naar een medisch kdv? Is er echt niemand die tijdelijk voor zijn kan zorgen. Of durf jij dat zelf gewoon niet los te laten. Dat is logisch hoor, als moeder kan het best als falen voelen dat je het zelf niet redt. Maar het is geen falen.
Is er begeleiding vanuit het ziekenhuis? Daar hebben ze vaak ervaring met overbelaste ouders bij zieke kinderen. Ben je eerlijk naar de arts als deze aan jou vraagt hoe het gaat?
In de situatie zoals je nu zit is het bijna onmogelijk om te denken in oplossingen. Je mag daar best meer ondersteuning voor zoeken.
dinsdag 19 maart 2024 om 17:54
Praat!Koramias schreef: ↑19-03-2024 17:10ik ben zo ontzaglijk bang om toe te geven dat het echt niet meer gaat. Dat voelt zo onveilig. Ik neem het mezelf wel iedere keer voor. Dan denk ik nu ga ik zeggen dat dit mij niet meer lukt. Maar dat voelt zo eng en slecht en dan doe ik het toch maar gewoon weer. Dat is zwak en dom ik weet het. Maar het lukt me echt niet. Sorry als dit onsamenhangend is.
Vertel het één keer aan iemand, aan de huisarts bv. Als je die drempel eenmaal over bent gaat het een volgende keer makkelijker. Je limiet is bereikt, je bent doodmoe, het lukt niet meer, het wil niet meer.
Ga praten. En huilen. Echt, doe jezelf een groot cadeau en praat!
...
dinsdag 19 maart 2024 om 18:32
Ik heb een zoon die regelmatig in het ziekenhuis ligt. Die periodes zijn voor mijn man en mij rennen en vliegen. Maar ook elkaar afwisselen.
Afgelopen week nog heeft een lieve vriendin m'n keuken even opgeruimd terwijl ik even rustig ging douchen.
Mijn schoonmoeder zorgt voor een verse warme maaltijd.
Kleine dingetjes die op dat moment veel zijn.
Heeft je zoontje een permanente medische conditie? Zo ja: heb je al eens gekeken naar medische kinderdagverblijven?
Afgelopen week nog heeft een lieve vriendin m'n keuken even opgeruimd terwijl ik even rustig ging douchen.
Mijn schoonmoeder zorgt voor een verse warme maaltijd.
Kleine dingetjes die op dat moment veel zijn.
Heeft je zoontje een permanente medische conditie? Zo ja: heb je al eens gekeken naar medische kinderdagverblijven?
She was brave and strong and broken, all at once.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
