ik heb een pastapotjeskind.

26-01-2008 17:44 119 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mooi woord voor scrabble.



Mijn zoon van 13 maanden eet alleen maar potjes pasta. Het liefst de spaghetti bolognese variant van het kruidvat. Ik blijf mijn verse eten aanbieden maar na een hap of 5 hoeft hij niet meer.



Nu zit ik met een opvoedilemma. Ik wil niet dat mijn zoon leert "ach, als ik het uitspuug, krijg ik wel wat ik wil". Ik geef hem dus niets anders als hij niet meer wil. Maar hij moet op een gegeven moment wel wat meer eten dan 5 happen, of zelfs nog minder. Ik heb het laatst 4 dagen volgehouden en steeds heeft hij dus praktisch geen avondeten gehad. Uiteindelijk op dag 5 maar een potje gegeven. Hoppa, met smaak ging het naar binnen. Overdag eet hij meestal goed.



Is het een kwestie van een lange adem? Hij zal vast niet op zijn 12e nog potjes bolognese als avondeten willen, dat weet ik ook wel. Het begint me echter een beetje te irriteren dat hij alleen goed eet met een potje van die smurrie.



Wat eet jullie kind eigenlijk het liefst.
Alle reacties Link kopieren
Misschien vind hij het leuk om zelf te eten. Dus zelf pasta maken en een paar pastaschelpjes oid op een bordje voor hem en dan met zijn allen eten. Kijken wat hij doet..
Alle reacties Link kopieren
Al geprobeerd. Hij mikt alles op de grond. Klein monstertje.



Ik heb een klein dwingelandje. Als hij de kans krijgt gaat hij met ons op de loop. Vandaar dat ik niet goed weet hoe ik dit aan moet pakken.



Hij krijgt trouwens zo'n drie kwartier na het eten nog een fles melk (voor tandjes poetsen en naar bed). Daar is hij echt zo gek op. Kan zo'n mannetje al de conclusie trekken "oh, maakt niet uit dat ik dit niet opeet. Over een poosje krijg ik toch wel mijn flesje melk"?
Alle reacties Link kopieren
In ieder geval is het rete-handig op vakantie ; even uitrekenen hoeveel keer avondeten en jij weet hoeveel potjes je mee moet nemen ; hij zal geen last krijgen van buikloop omdat de kok zijn handen niet zo goed gewassen heeft....affijn , je snapt me vast ! :)

Ik ben net zo geweest ; ik bliefde maar 1 soort potje en dat heb ik gevroten tot ik naar de kleuterschool ging .

Dus ja ......kans is groot dat jullie kind een langere adem heeft dan zijn ouders , die nou eenmaal denken dat als hun kind geen avondeten eet zijn oren er binnen een week afvallen , ofzo .

Mijn man at overalllllll hachee overheen , geen wonder dat onze koters ook lastige eters waren en hoewel ik me daar in het begin met hand en tand tegen verzet heb en echt de creatiefste dingen heb gedaan die altijd maar éven effect hadden hebben ook zij die strijd weer weten te winnen en ........ is lollig dat ze nu ze ouder worden denken het wiel te hebben uitgevonden ; " he mam , waren eten wij nooit .... " " Omdat jij ! dat altijd ! uitkotste ! Over mijn bord ! daarom ! " :)
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Nee, krokus , ik denk echt niet dat hij zulke linken al leggen kan , hoor .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Geen ervaringen met dit soort dilemma's. Wel heb ik een aantal jaren als kraamverzorgster gewerkt en mij werd door verloskundige, consultatiebureau's en kinderartsen verteld dat een kind tot 6 maanden nog totaal geen benul heeft van de consequenties van zijn/haar gedrag Maar daarna gaan ze het door krijgen... Haha.

Dit heb ik goed in mijn oren geknoopt. Was dan wel nav de vraag "als mijn pasgeborene huilt moet ik het dan laten huilen of oppakken?" en "verwen ik het dan niet?"



Goed, is dan wel heel wat anders dan het onderwerp 'eten'. Maar ik denk zelf dat het op hetzelfde neerkomt.



Over het algemeen komen dit soort dingen uiteindelijk op hun pootjes terecht. En als je je zorgen maakt om zijn gezondheid schroom dan niet om je vraag neer te leggen bij een deskundige.



Succes met je pastapotjeskind! (inderdaad mooi woord voor scrabble.. of galgje, haha)
Alle reacties Link kopieren
blijfgewoonbianca schreef op 26 januari 2008 @ 17:56:

In ieder geval is het rete-handig op vakantie ; even uitrekenen hoeveel keer avondeten en jij weet hoeveel potjes je mee moet nemen ; hij zal geen last krijgen van buikloop omdat de kok zijn handen niet zo goed gewassen heeft....affijn , je snapt me vast ! :)

Ik ben net zo geweest ; ik bliefde maar 1 soort potje en dat heb ik gevroten tot ik naar de kleuterschool ging .

Dus ja ......kans is groot dat jullie kind een langere adem heeft dan zijn ouders , die nou eenmaal denken dat als hun kind geen avondeten eet zijn oren er binnen een week afvallen , ofzo .

Mijn man at overalllllll hachee overheen , geen wonder dat onze koters ook lastige eters waren en hoewel ik me daar in het begin met hand en tand tegen verzet heb en echt de creatiefste dingen heb gedaan die altijd maar éven effect hadden hebben ook zij die strijd weer weten te winnen en ........ is lollig dat ze nu ze ouder worden denken het wiel te hebben uitgevonden ; " he mam , waren eten wij nooit .... " " Omdat jij ! dat altijd ! uitkotste ! Over mijn bord ! daarom ! " :)
Whehe, volgens mij ben jij iemand die overal het positieve van ziet. Hahaha. Inderdaad handig in dat opzicht!! Loopt hij ook de campingmacaroni mis!
Alle reacties Link kopieren
@degezegende (vanwaar die naam trouwens?) Ik maak me geen zorgen om zijn gezondheid. Overdag eet hij meestal goed. Daar haalt hij zijn vitamines wel vandaan. Het begint me gewoon te iriteren dat hij niets anders wil eten. Strijd rondom eten aangaan met een kind is een verloren zaak heb ik gemerkt. Zorgt voor een hysterische moeder en een hysterisch kind.
Het is natuurlijk een heel flauw idee, maar als je eens probeert om jouw zelfgemaakte pasta in een leeg potje van de smurrie te stoppen.... trapt hij daar in?



(waarbij ik er nu natuurlijk geheel blassé van uit ga dattie z'n pasta rechtstreeks uit het potje krijgt)
Alle reacties Link kopieren
Zolang je hem steeds een potje blijft geven leert hij nooit iets anders eten. Ik ben daar vrij makkelijk in, ik kook, er staat iets op tafel en dochterlief mag kiezen of ze het eet of niet. Eet ze wel, dan applaus en veel 'goed zo' eet ze niet, dan niet, jammer dan. Ze hongert zichzelf vast niet uit. En ze heeft dus écht weleens tijden dat ze erg weinig eet. Jammer dan. De fles pap voor het slapen gaan heb ik om dezelfde reden afgeschaft, anders eet ze zich dán alsnog vol en leert ze nooit om haar avondeten te eten.



Nou moet ik eigenlijk niet piepen, want dochter lust vrijwel alles en eet ook bijna alles goed, maar ze heeft zo haar periodes.
Alle reacties Link kopieren
niet rechtstreeks uit een potje. Maar daar trapt hij ook niet in, want hij kijkt eerst wat er op z'n lepel ligt. Meneer is nl wel gek op vlees. Afgelopen week aten we broccoli, aardappeltjes en karbonade. Voor hem ook een bordje. Ik doe wat prak op z'n lepel met daarbovenop een stukje karbonade. Hij trapt er in eerste instantie in. Tot hij ineens met z'n tong ging draaien, hetprakje uitspuugde en de karbonade nog in z'n mond had. Vervolgens wilde hij niet meer happen, alleen maar het stukje karbonade van de lepel halen en in zn mond stoppen.



Best wel een slim kind eigenlijk.
Alle reacties Link kopieren
Lastig, want je mannetje is nog klein. Maar strijd om eten verlies je altijd. Dat weet ik uit ervaring. Bij Max ga ik de strijd niet aan. Hij krijgt eten, lust hij het niet, prima. Dan niet, hij krijgt zijn toetje en klaar. Volgende dag, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Wel andere dingen aan blijven bieden, maar niet dwingen of iets ter vervanging gaan geven. Zo snel komen ze geen dingen tekort helemaal niet als hij overdag wel goed eet.
Alle reacties Link kopieren
Eowynn_ schreef op 26 januari 2008 @ 18:33:

Zolang je hem steeds een potje blijft geven leert hij nooit iets anders eten. Ik ben daar vrij makkelijk in, ik kook, er staat iets op tafel en dochterlief mag kiezen of ze het eet of niet. Eet ze wel, dan applaus en veel 'goed zo' eet ze niet, dan niet, jammer dan. Ze hongert zichzelf vast niet uit. En ze heeft dus écht weleens tijden dat ze erg weinig eet. Jammer dan. De fles pap voor het slapen gaan heb ik om dezelfde reden afgeschaft, anders eet ze zich dán alsnog vol en leert ze nooit om haar avondeten te eten.



Nou moet ik eigenlijk niet piepen, want dochter lust vrijwel alles en eet ook bijna alles goed, maar ze heeft zo haar periodes.




Die stap vind ik nog moeilijk. Na een dag of 5 geen of slechts een paar happen avondeten ga ik overstag. Het is trouwens niet zo dat ik hem eerst vers aanbied en wanneer hij niet wil gelijk een potje geven. Wil hij niet eten wat op tafel staat? Nou, dan niet.



Maar net wat ik zeg, na een dag of 5 geef ik hem toch maar een potje. Voordat hij naar bed gaat krijgt hij nog een flesje gewone melk. Niet zozeer voor de calorieen, meer omdat we er allebei zo van genieten. Even afscheid nemen van de dag.
Alle reacties Link kopieren
Bij 13 maanden kan een fles pap ook nog best hoor. Mijn dochter is inmiddels bijna 22 maanden, en krijgt sinds ze 18 maanden is ofzo geen fles meer voor het slapen gaan.





En toch zou ik niet steeds dat potje blijven aanbieden. Uiteindelijk zal hij toch een keer zonder moeten. Ik heb een kennis van inmiddels rond de 17 die nog steeds zijn soep gezeefd eet omdat hij vroeger nooit de 'stukjes' uit de soep lustte. Die ouders dachten ook 'dat gaat vanzelf weer over'. Niet dus. Erg lullig, want als ze nu ergens eten wordt er serieus een zeefje gebruikt om de soep te zeven........

En ik ken ook iemand die alles alléén maar eet met appelmoes erover. Ook een volwassen kerel. Dat soort dingen wil ik dus écht niet.
Alle reacties Link kopieren
@eowynn. Ik zal het zeker weer proberen, om hem alleen maar vers te geven. Heb trouwens nooit pap gegeven. Ik maak van die fles voor het naar bed gaan nog weleens een fles opvolmelk zodat hij toch wat binnen heeft.



Nog verhalen over kindertjes die van het ene op het andere moment wel met de pot mee-aten? Heb ik iets om naar uit te kijken. ;-)
Alle reacties Link kopieren
Hoi Krokus, het is toch wat met die kerel van jullie.



Dat hij die link tussen het eten en de fles kan leggen, ik denk van wel. Met Floor hebben we ook een tijdje het probleem gehad dat ze haar eten van haar bord afgooide omdat ze liever de yoghurt had die erna kwam.

We hebben toen een tijdje de yoghurt op een ander moment van de dag gedaan en na een paar dagen ging ze weer gewoon haar avondeten opeten.

Ik ben in dat opzicht een grotere stijfkop dan zij en als zij 2 weken lang maar een paar happen avondeten wil dan is dat haar probleem, daar doe ik verder niks aan. Ik geef haar ook alles in stukken zodat ze zelf kan kiezen wat ze wel en niet wil. Ook krijgt ze geen aandacht als ze slecht eet of met haar eten gaat spelen, dan pak ik het gewoon af zonder commentaar.

Het verschilt natuurlijk per kind maar deze manier werkt voor ons heel goed en ze eet de rest van de dag heel goed dus dan vind ik het ook niet zo erg als ze wat minder avondeten eet.



Hier net als Eow, wil ze niet, dan wil ze niet, jammer dan.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook hoor. Niet eten? jammer dan. Wel gewoon toetje en verder niks. Avondfles kreeg hij al tijd niet meer en nu eet meneer dus soms tijden achter elkaar niets 's avonds, of weinig. As we denken dat hij het nodig heeft krijgt hij overdag pakje zonnatura drink (met groente en fruit) en verder maken we er geen punt van. Nu begint het heel langzaam ietsje beter te gaan. Dat wil zeggen: heel soms proeft hij een hapje van het een of ander, en hij eet aardappelen en gehaktbal (maar dan alleen die van ons, die van opa en oma lust hij niet, haha!) dus ach... En hij wordt niet wakker vand e honger 's nachts dus blijkbaar werkt dit voor hem... Succes!
Alle reacties Link kopieren
Het enige argument om overstag te gaan hier (als zoon weigert te eten, geven we soms fruit, wat hij wel eet) is dat hij anders 's nachts een drama maakt omdat hij honger heeft. Als je zoon dat niet doet, zou ik gewoon volhouden. Zolang je maar geen STRIJD om eten gaat voeren... eten is een enorm machtsmiddel voor kinderen...

Mijn zoon wilde een tijdje geleden een paar dagen achter elkaar niet eten, toen heb ik voor de zekerheid even de assistent van de huisarts gebeld met de vraag hoe lang dit mocht duren. Het antwoord was: zolang je kind maar goed drinkt, is er geen probleem. Hij komt er vanzelf wel om.



Succes er mee... zo te lezen heb je regelmatig heel wat te stellen met je zoon...
Alle reacties Link kopieren
Zelf geen ervaring met potjes-kinderen, die van mij waren juist echt anti-potjes , spuugde alles meteen uit, ook alle smaken/merken geprobeerd, maar het ging er echt niet in, wilde meteen mee-eten, ook niet altijd handig, want je moet echt overal aan denken.



Maar goed,



Heb je al geprobeerd te mixen, half potje en half van wat jullie zelf eten ?

Misschien de recept van het kruidvat-potje achterhalen ?

Je kan ook proberen, als dat mogelijk is voor jullie, om s'middags warm eten aan te bieden, misschien als hij wat minder moe, dat hij dan wel zin heeft in iets anders dan pasta.

Mijn jongste (2 jaar ) eet s'middags beter dan s'avonds en krijgt op dagen waarvan ik weet dat we het s'middags nog druk krijgen s'middags warm eten i.p.v. s'avonds, zodat ik niet hoeft te gaan vechten om een paar lepels eten in zijn mond te krijgen.



( Mijn partner moet hierom altijd zo lachen; hij komt uit Afrika en elke keer dat ze niet willen eten, begint het verhaal :kindjes in Afrika vechten om wat jullie nu laten staan. En zo worden jullie nooit groot en sterk, zegt hij dan; hij is zelf 1.90 en 100 kg.

Het af en toe wat minder eten krijgen heeft bij hem geen kwaad gedaan, maar nu geloven onze kinderen het verhaal nog wel. Dus we blijven dat nog even vertellen ) :-]
Alle reacties Link kopieren
krokusje schreef op 26 januari 2008 @ 18:54:

Nog verhalen over kindertjes die van het ene op het andere moment wel met de pot mee-aten? Heb ik iets om naar uit te kijken. ;-)




Mijn dochter heeft tijden alleen maar potjes gegeten, wel meer dan maar 1 smaak, maar vers wilde ze echt niet.



Op een gegeven moment wilde ze wel wat met ons meeeten, bv tortellini, want daar kun je zo leuk je vinger doorheen doen :-P



En ineens weigerde ze potjes en wilde ze alleen nog maar vers! Ik denk dat dat zo rond de 15 / 16 maanden was. Ze is nu 21 maanden en eet best goed met ons mee. Wij geven alleen wel wat anders, bv een boterham, als ze het eten niet lust. Ze wordt anders 's nachts wakker van de honger, of slaapt heel slecht en ze is al niet zo'n beste slaper.



Maar het kan dus wel, ineens potjes weigeren. Succes ermee!
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
Alle reacties Link kopieren
Ik moet nu even graven in mijn geheugen. Mijn oudste(nu bijna 17) wilde toen ze rond de anderhalf was alleen maar eten hebben waar ik eigengemaakte pastasaus overheen deed. Ik heb er toen maar aan toegegeven, anders at ze niet en werd ze 's morgensvroeg supervroeg wakker omdat ze honger had. Ik deed dus zelfs pastasaus over aardappels en groente heen. Ze is er uiteindelijk overheen gegroeid en eet ze wat de pot schaft. Mijn jongste(nu 11) at op de leeftijd van de jouwe ook alleen maar potjes. Ik heb er geen strijd om gemaakt en ze heeft in de loop van de jaren ook geleerd om met de pot mee te eten.

Succes met jouw eigenwijze kereltje!



Groetjes, Juicy
Alle reacties Link kopieren
Weet je wat het is, ik heb een heel ondernemend kind waar ik de eerste maanden van zijn leven geen raad mee wist. Deels door m'n eigen ontplofte hormonen, deels doordat het gewoon een pittig kind is met een hele sterke eigen wil.



Ik heb zoveel geleerd het afgelopen jaar. Niet alleen over m'n kind, maar ook over mezelf (mede dankzij dit forum). Opvoeden heb ik onderschat ben ik achtergekomen. Ik weet dat mijn zoon iemand is die over mij heen zou kunnen lopen, als ik mee zou gaan in wat hij wil.



Ben dus heel erg op zoek naar de grens tussen aan de ene kant "geef ik nu teveel toe" of "ben ik nu te streng". Zo ook in dit geval. Zal ik gewoon maar accepteren dat hij voorlopig aan de potjes pasta zit? Zoals BGB bij wijze van spreken tot haar vierde hetzelfde at. Of moet ik in dit geval doorgaan met "eisen" dat hij met de pot mee-eet.



En wat betreft veel te stellen hebben met. Inmiddels zie ik het als een uitdaging. Aan het eind van de dag wordt die uitdaging wat groter. Maar dat zal bij alle kinderen zo zijn. Tot 16 uur heb ik het vrolijkste en leukste kind dat bestaat. Na die tijd wil het nog weleens een monstertje worden. Een leuk monstertje (met de mooiste lach van de wereld!)



Ik zal binnenkort eens een topic openen over de leuke en lieve dingen die hij doet. Vanmiddag lekker z'n koppie tegen me aan gelegd. Dat soort dingen. Heeeeerlijk is dat.
Alle reacties Link kopieren
vorige posting was nav wat zeef zei, over mijn eigenwijze mannetje
Alle reacties Link kopieren
Haha, zie je het al voor je? Een puber van 17 die 's avonds een potje kruidvat bolognese voor 8 maanden opgewarmd krijgt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven