Is dit een rare gedachte?

28-06-2023 09:16 136 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik nadenk over kinderen krijgen, krijg ik het Spaans benauwd.
Mijn situatie zou het toelaten, als in: stabiele relatie, financieel stabiel en een woning.
Maar ik ben zelf minder stabiel, heb mijn handen meestal wel vol aan mezelf.
Omdat ik veel last had van depri klachten ben ik als experiment gestopt met de pil.
Ik ben 10 kg afgevallen in korte tijd en ik heb het gevoel dat ik weer een beetje leef.
Als ac gebruik ik nu een cyclustracker en dan periodiek geen seks.
Dit is natuurlijk niet waterdicht en dat baart mij wel zorgen. Na heel veel piekeren, heb ik bedacht dat ik mijn huidige geluk te belangrijk vind om weer aan hormonen te gaan, en ik dus de kans dat het een keer fout gaat voor lief neem.
Vervolgens lijkt het mij dan eigenlijk best wel 'Leuk' als het fout zou gaan?!
Dan kan ik ineens denken: ja dan overkomt het je en ga je er maar het beste van maken en er ook van genieten.
En dan schrik ik van mezelf: huh?! Je wil er niet voor kiezen, maar het lijkt je wel leuk als het (letterlijk) in je schoot geworpen wordt?
Ik snap mezelf hierin niet zo goed, is dit een verborgen kinderwens?
Pitabroodje schreef:
28-06-2023 11:22
Zoals ik al zei, als er een kind in het spel komt zal ik eerder mijzelf opofferen dan dat het kind zal lijden onder mijn tekortkomingen. Vind het een heel vervelende aanname dat mensen zich direct zorgen maken over een toekomstig kind, zonder ook maar iets over mij te weten behalve het feit dat het me nu angst aanjaagt (jaagt het vrouwen die wél willen niet ook angst aan? zijn die dan ook bij voorbaat mislukte moeders?)
Zoek dan gewoon even goed uit hoe je er in staat. Een kind moet zich vooral gewenst voelen. Eten, kleding, onderdak en andere zorg is niet voldoende.
Alle reacties Link kopieren Quote
PlayingTheAngel schreef:
28-06-2023 11:24
Je reageert zelf ook bijzonder selectief. Er wordt al een paar keer een spiraaltje genoemd. Dat is betrouwbaarder en minder gedoe. Je hoeft dus niet je hele leven hormonen te nemen of met een condoom te kloten.
Zoals ik al zei is het ook heel natuurlijk dat je erover nadenkt.
Ik overweeg dit ook wel.
Zoals ik aangaf, gaat het niet per se over anticonceptie dit topic.
Maar meer over botsende gedachtes/gevoelens en hoe ik dit moet interpreteren voor mezelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Pitabroodje: Je hebt het in je topic over depressieve klachten en je handen vol hebben aan jezelf. Dus niet zo raar dat mensen hier op doorgaan. Je kunt je willen opofferen, maar kinderen krijgen de psychische situatie van hun ouders toch mee. Vaak heeft dit invloed op hun hechting. Daarom is het goed om extra veilige seks te hebben als je zelf momenteel niet stabiel bent. De hormonen tijdens een zwangerschap moet je vooral niet onderschatten.
Had heel die anticonceptie dan uit het topic gelaten. De vraag was dan gewoon: eigenlijk wil ik geen kinderen, maar soms denk ik, als het me zou overkomen, dan misschien wel. Is dat raar?

Je besteedt een hele paragraaf aan jouw vorm van anticonceptie en bent dan verbaasd dat mensen daar op in gaan.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 28-06-2023 11:29
2.21% gewijzigd
Ik herken er wel een voorzichtige kinderwens in eigenlijk.

Maar vooral ook een wens om geen actieve beslissing te hoeven nemen over zoiets groots, alsof je daarmee wil voorkomen dat je je té verantwoordelijk voelt of schuldig of zoiets.

Maar goed, dat is een illusie, zodra een kind geboren wordt bestaat je leven uit een grote kluwe verantwoordelijkheidsgevoel. Vandaar ook die scherpe reacties in het begin: als je dat niet wil, voorkom dan te alle tijde dat je een kind krijgt.
Alle reacties Link kopieren Quote
nitflex schreef:
28-06-2023 11:29
Had heel die anticonceptie dan uit het topic gelaten. De vraag was dan gewoon: eigenlijk wil ik geen kinderen, maar soms denk ik, als het me zou overkomen, dan misschien wel. Is dat raar?

Je besteedt een hele paragraaf aan jouw vorm van anticonceptie en bent dan verbaasd dat mensen daar op in gaan.
Daar heb je een punt, voor mij was deze methode de aanleiding dat ik er überhaupt op deze manier over dacht, vandaar dat ik het meegenomen heb in mijn verhaal. Misschien was dat onnodig verwarrend.
Alle reacties Link kopieren Quote
ja, het is een rare gedachtekronkel, jij durft niet bewust de keus te maken
Dat is vreemd. Waarom durf je dat niet? Weet jij zelf misschien niet, wat je echt wil? Heb je dat vaker?
Of durf je niet voor je mening uit te komen?
Het Lot laten beslissen is een hele gevaarlijk manier.
Pitabroodje schreef:
28-06-2023 11:22
Zoals ik al zei, als er een kind in het spel komt zal ik eerder mijzelf opofferen dan dat het kind zal lijden onder mijn tekortkomingen. Vind het een heel vervelende aanname dat mensen zich direct zorgen maken over een toekomstig kind, zonder ook maar iets over mij te weten behalve het feit dat het me nu angst aanjaagt (jaagt het vrouwen die wél willen niet ook angst aan? zijn die dan ook bij voorbaat mislukte moeders?)
Bespreek dit dan met familie en vrienden. Wij kennen jou inderdaad niet en gaan af op wat je hier zegt.

Ik vind gewoon dat het er op aan laten komen niet de manier is om uit te vinden of je kinderen wil.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoggellia schreef:
28-06-2023 11:29
Ik herken er wel een voorzichtige kinderwens in eigenlijk.

Maar vooral ook een wens om geen actieve beslissing te hoeven nemen over zoiets groots, alsof je daarmee wil voorkomen dat je je té verantwoordelijk voelt of schuldig of zoiets.

Maar goed, dat is een illusie, zodra een kind geboren wordt bestaat je leven uit een grote kluwe verantwoordelijkheidsgevoel. Vandaar ook die scherpe reacties in het begin: als je dat niet wil, voorkom dan te alle tijde dat je een kind krijgt.
Ja misschien is dat het wel. Ik vind keuzes maken ook moeilijk, zeker over zoiets groots en onbekends. Dan ga ik het liever uit de weg dan dat ik het risico loop dat het enorm tegenvalt. Maar ook ik heb blijkbaar die oerdrang in mij, die toch speelt met mijn gevoel. Als het je overkomt en het valt tegen, is het het lot wat ik gewoon accepteer. Als ik er zelf voor gekozen had, heb ik het mezelf aangedaan. Een beetje dat idee.
Pitabroodje schreef:
28-06-2023 11:33
Ja misschien is dat het wel. Ik vind keuzes nemen ook moeilijk, zeker over zoiets groots en onbekends. Dan ga ik het liever uit de weg dan dat ik het risico loop dat het enorm tegenvalt. Maar ook ik heb blijkbaar die oerdrang in mij, die toch speelt met mijn gevoel. Als het je overkomt en het valt tegen, is het het lot wat ik gewoon accepteer. Als ik er zelf voor gekozen had, heb ik het mezelf aangedaan. Een beetje dat idee.
Hier val ik dus over, vanuit het kind. Het is niet leuk een ouder te hebben die zich heeft geschikt in het lot en jouw komst. Al heb je alles wat je hartje begeert.

Denk eerst na over wat jij aan liefde kunt bieden. Dan pas over je eigen wensen.

Ja, daarin ben ik hard in mijn oordeel. Het spijt me.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 28-06-2023 11:38
5.29% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Pitabroodje schreef:
28-06-2023 11:25
Ik was vooral verbaasd wat het bij mij teweeg bracht als ik nadacht over dat het per ongeluk eens zou gebeuren.
Dat dat me geen vervelend gevoel gaf, misschien zelfs licht enthousiast.
Terwijl als ik aan de keuze an sich denk, ik blokkeer en denk 'nee!'.
Hoe kunnen die 'nee!' en 'oh lijkt me eigenlijk best leuk' naast elkaar bestaan.
En of meerdere mensen dit herkennen, meegemaakt hebben.
Misschien omdat als je er bewust over nadenkt je veel verder denkt, zoals de praktische zaken die erbij komen en de gevolgen voor het leven. Als je alleen denkt wat als het per ongeluk gebeurd, je de ervaring misschien best leuk/interessant lijkt, maar de rationele gedachten (die er wel zijn bij bewust nadenken) op dat moment er niet zijn.

Ik heb 2 kinderen. Nu een nieuwe partner en ja als ik kort denk wat als het weer gebeurd, dan denk ik ook, mooi om een zwangerschap nog eens te ervaren en de spanning van de bevalling en dat moment delen met mijn nieuwe partner en zo'n kleine hummel in je armen krijgen. Maar rationeel gedacht moet ik echt niet aan nog een kind denken. Al die zorgen en geregel wat er vervolgens bij komt kijken. Dus in de opwellingsgedachte komen er geen rationele argumenten voorbij, die wel in de bewuste gedachte voorbij komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pitabroodje schreef:
28-06-2023 11:33
Ja misschien is dat het wel. Ik vind keuzes maken ook moeilijk, zeker over zoiets groots en onbekends. Dan ga ik het liever uit de weg dan dat ik het risico loop dat het enorm tegenvalt. Maar ook ik heb blijkbaar die oerdrang in mij, die toch speelt met mijn gevoel. Als het je overkomt en het valt tegen, is het het lot wat ik gewoon accepteer. Als ik er zelf voor gekozen had, heb ik het mezelf aangedaan. Een beetje dat idee.
zo wordt je niet gelukkig hoor
Durf te leven! Durf keuzes te maken!
Alle reacties Link kopieren Quote
Pitabroodje schreef:
28-06-2023 11:33
Ja misschien is dat het wel. Ik vind keuzes maken ook moeilijk, zeker over zoiets groots en onbekends. Dan ga ik het liever uit de weg dan dat ik het risico loop dat het enorm tegenvalt. Maar ook ik heb blijkbaar die oerdrang in mij, die toch speelt met mijn gevoel. Als het je overkomt en het valt tegen, is het het lot wat ik gewoon accepteer. Als ik er zelf voor gekozen had, heb ik het mezelf aangedaan. Een beetje dat idee.
ik snap je wel, ik had dat ook een beetje. Bij mij was dat de pre-kinderwens fase. Ik heb toen dat gewoon laten zijn (maar wel anticonceptie gebruikt) en na een tijdje sloeg de balans door naar 'ik wil wel een kind', en toen dus pas gestopt met anticonceptie. Sommige mensen weten gewoon dat ze een kind willen, anderen (waaronder ik) hebben daar gewoon een beetje tijd voor nodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een kind zou alleen geboren mogen worden als het ontzettend gewenst is. Niet een “oepsie laat het dan maar komen” verhaal. Het is geen handtas.
Alle reacties Link kopieren Quote
Soumis schreef:
28-06-2023 11:37
Misschien omdat als je er bewust over nadenkt je veel verder denkt, zoals de praktische zaken die erbij komen en de gevolgen voor het leven. Als je alleen denkt wat als het per ongeluk gebeurd, je de ervaring misschien best leuk/interessant lijkt, maar de rationele gedachten (die er wel zijn bij bewust nadenken) op dat moment er niet zijn.

Ik heb 2 kinderen. Nu een nieuwe partner en ja als ik kort denk wat als het weer gebeurd, dan denk ik ook, mooi om een zwangerschap nog eens te ervaren en de spanning van de bevalling en dat moment delen met mijn nieuwe partner en zo'n kleine hummel in je armen krijgen. Maar rationeel gedacht moet ik echt niet aan nog een kind denken. Al die zorgen en geregel wat er vervolgens bij komt kijken. Dus in de opwellingsgedachte komen er geen rationele argumenten voorbij, die wel in de bewuste gedachte voorbij komen.
Ja dat klinkt eigenlijk best logisch. Of dat je, als het je overkomt, meer oplossingsgericht naar de obstakels gaat kijken.
In plaats van dat de obstakels je weerhouden van de keuze om het te doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
florence13 schreef:
28-06-2023 11:39
ik snap je wel, ik had dat ook een beetje. Bij mij was dat de pre-kinderwens fase. Ik heb toen dat gewoon laten zijn (maar wel anticonceptie gebruikt) en na een tijdje sloeg de balans door naar 'ik wil wel een kind', en toen dus pas gestopt met anticonceptie. Sommige mensen weten gewoon dat ze een kind willen, anderen (waaronder ik) hebben daar gewoon een beetje tijd voor nodig.
volgens mij gaat het bij de meeste mensen zo
al die tijd heb je nog in je achterhoofd dat je eens moet gaan nadenken over kinderen.
En ineens is het actueel, krijgen je vriendinnen kinderen, of je hormonen spelen op?
Het lijkt alsof er een knop omgaat, bij de ene in 1x, bij de ander duurt het wat langer

Misschien is jouw knop aan het omgaan TO, en moet je gewoon nog even wachten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Pitabroodje schreef:
28-06-2023 11:41
Ja dat klinkt eigenlijk best logisch. Of dat je, als het je overkomt, meer oplossingsgericht naar de obstakels gaat kijken.
In plaats van dat de obstakels je weerhouden van de keuze om het te doen.
Hmm dat vind ik weer de andere kant en persoonlijk niet echt een optie wat betreft een kind krijgen. Want wat als de obstakels echt te groot zijn en er geen oplossing is? Dat kind gaat niet meer weg hé en draagt er vervolgens de gevolgen van.

Het is wel een keuze of je je laat leiden door je bewuste, rationele gedachten of je opwellingsgedachten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
28-06-2023 11:38
zo wordt je niet gelukkig hoor
Durf te leven! Durf keuzes te maken!
Eens. Zelf ben ik van mening dat het beter is om zelf de beslissing te nemen als het gaat om levensveranderlijke situaties. Maar dat is omdat ik het makkelijker vind om met mijn eigen verkeerde keuzes te leven, dan dat de keuze voor mij gemaakt wordt.

De keuze wel of geen kind laten afhangen van het 'lot', vind ik onbegrijpelijk! En dan bedoel ik niet dat je besloten hebt dat een kind echt welkom is, alleen er is geen garantie dat het lukt en dat aan het 'lot' overlaat. Dat laatste is iets ander.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Femme schreef:
28-06-2023 11:40
Een kind zou alleen geboren mogen worden als het ontzettend gewenst is. Niet een “oepsie laat het dan maar komen” verhaal. Het is geen handtas.
En ouders die bewust kiezen voor een kind, en het achteraf gewoon mega zwaar vinden en misschien zelfs anders gekozen hadden als ze het over mochten doen? Ik lees die verhalen best vaak, maar die ouders houden net zo goed wel van het kind en doen er alles voor. Dus als het bij de bewuste keuze tegen kan vallen maar een kind het desondanks toch goed heeft en geliefd is, waarom kan dat dan niet in de situatie dat het een ouder overkomen is? En waarom moet dat in het tweede geval betekenen dat het kind eronder lijdt?
Pitabroodje schreef:
28-06-2023 11:46
En ouders die bewust kiezen voor een kind, en het achteraf gewoon mega zwaar vinden en misschien zelfs anders gekozen hadden als ze het over mochten doen? Ik lees die verhalen best vaak, maar die ouders houden net zo goed wel van het kind en doen er alles voor. Dus als het bij de bewuste keuze tegen kan vallen maar een kind het desondanks toch goed heeft en geliefd is, waarom kan dat dan niet in de situatie dat het een ouder overkomen is? En waarom moet dat in het tweede geval betekenen dat het kind eronder lijdt?
Het gaat er om dat je in ieder geval probeert de beste keuze te maken.

Mensen die dolgraag een kind wilden en het valt hen tegen, dat is evengoed triest.

Mensen die geen kinderen wilden en het valt ook tegen, is nog triester. Dat lijkt me dan ook moeilijker te dragen.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 28-06-2023 11:51
13.02% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Pitabroodje schreef:
28-06-2023 11:25
Ik was vooral verbaasd wat het bij mij teweeg bracht als ik nadacht over dat het per ongeluk eens zou gebeuren.
Dat dat me geen vervelend gevoel gaf, misschien zelfs licht enthousiast.
Terwijl als ik aan de keuze an sich denk, ik blokkeer en denk 'nee!'.
Hoe kunnen die 'nee!' en 'oh lijkt me eigenlijk best leuk' naast elkaar bestaan.
En of meerdere mensen dit herkennen, meegemaakt hebben.
Ah - dank. Ik denk dat het je wel leuk lijken niet voldoende is om er actief mee aan de slag te gaan. Maar dat baseer ik ook op hetgeen je schrijft over je depressieve klachten.

Een kind is niet iets dat je er even bij doet namelijk: het verandert je leven compleet. Ik kan mij nu niets meer voorstellen bij de vrijheid die ik voor de geboorte van onze (zeer gewenste) dochter had bijvoorbeeld. Daarom denk ik dat het verstandig is als je bij jezelf echt uitzoekt of je een kind wil. Als je de methode van onthouding betrouwbaar genoeg vindt, soit, maar ik ken een paar stellen (mijn eigen man en zijn ex) die op die manier voor een verassing kwamen te staan. Tja…

En dat het je enerzijds eng lijkt en anderzijds ook weer niet snap ik ergens wel, maar dan nog lijkt het mij verstandig dat je een en ander bij jezelf onderzoekt. Een kind kan geweldig zijn, maar is ook een enorme verantwoordelijkheid.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Pitabroodje schreef:
28-06-2023 11:33
Ja misschien is dat het wel. Ik vind keuzes maken ook moeilijk, zeker over zoiets groots en onbekends. Dan ga ik het liever uit de weg dan dat ik het risico loop dat het enorm tegenvalt. Maar ook ik heb blijkbaar die oerdrang in mij, die toch speelt met mijn gevoel. Als het je overkomt en het valt tegen, is het het lot wat ik gewoon accepteer. Als ik er zelf voor gekozen had, heb ik het mezelf aangedaan. Een beetje dat idee.
Heel eerlijk? Ik vind dat dus een beetje jong of kinderachtig gedacht. Heel erg 'het leven is maakbaar en ik kan dat beinvloeden door goede keuzes te maken'. En dat is volgens mij niet zo, tenminste - dat is niet wat mijn levenservaring mij geleerd heeft.

Het leven is niet ineens wél leuk als je kinderen hebt of de juiste relatie of het juiste werk. Leven is gewoon Leven. Met leuke en minder leuke dingen tegelijkertijd. Met fases van veel energie en positiviteit en fases van vermoeidheid en uitdaging.

De makkelijkste vergelijking vind ik met relaties, die gaat iedereen wel eens in meer of mindere mate aan: relaties en vriendschappen zijn niet altijd 100% van de tijd perfect en leuk en fantastisch. Maar daarbij ga je ook niet de hele tijd twijfelen of je dan wel-of niet de keuze had moeten maken om een keer met iemand te zoenen of te daten.
Het gaat eigenlijk pas mis als blijkt dat je je op geen enkele manier wil binden aan iets of iemand. Dag mag natuurlijk ook, er zijn mensen die dat verkiezen. Of het aantal 'verantwoordelijkheden en aanpassingen' zo klein en overzichtelijk mogelijk te houden. Niks mis met die manier van leven. En in dat geval zou ik zeggen, begin dan zeker niet aan kinderen, want die zijn er gewoon voor altijd. Het is geen perfect kind en jij wordt geen perfecte ouder, maar het is biologisch gezien wel een hele warme verbinding.

En een leuk of tegenvallend leven heeft niet zo heel veel te maken met 'de perfecte keuze' of de 'perfecte timing'.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat zeker niet inderdaad, het 'wel leuk lijken' gevoel zet me nu ook nog echt niet aan tot bewust het proberen.
Het is gewoon verwarrend, en ik kan het niet zo goed plaatsen.

Over de koperspiraal lees ik trouwens ook veel enge verhalen. Ik wil het liefst zo min mogelijk poeha aan mijn lijf. Misschien dan toch maar condoom. Al heb ik het idee dat mijn vriend dit doet omdat het 'moet', maar er dan vervolgens weinig aan vindt. Dat haalt bij mij dan ook alle zin weg.
Sorry dat ik nu trouwens toch uitwijk naar de anti conceptie, terwijl ik eerder aangaf dat het mij daar niet om gaat. Het schoot gewoon even door mijn gedachten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sterilisatie. Ben je meteen van alle poeha af.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pitabroodje schreef:
28-06-2023 11:55
Dat zeker niet inderdaad, het 'wel leuk lijken' gevoel zet me nu ook nog echt niet aan tot bewust het proberen.
Het is gewoon verwarrend, en ik kan het niet zo goed plaatsen.
wellicht begint je gevoel JA te fluisteren, terwijl je verstand nog NEE roept??

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven