Is dit een rare gedachte?

28-06-2023 09:16 136 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik nadenk over kinderen krijgen, krijg ik het Spaans benauwd.
Mijn situatie zou het toelaten, als in: stabiele relatie, financieel stabiel en een woning.
Maar ik ben zelf minder stabiel, heb mijn handen meestal wel vol aan mezelf.
Omdat ik veel last had van depri klachten ben ik als experiment gestopt met de pil.
Ik ben 10 kg afgevallen in korte tijd en ik heb het gevoel dat ik weer een beetje leef.
Als ac gebruik ik nu een cyclustracker en dan periodiek geen seks.
Dit is natuurlijk niet waterdicht en dat baart mij wel zorgen. Na heel veel piekeren, heb ik bedacht dat ik mijn huidige geluk te belangrijk vind om weer aan hormonen te gaan, en ik dus de kans dat het een keer fout gaat voor lief neem.
Vervolgens lijkt het mij dan eigenlijk best wel 'Leuk' als het fout zou gaan?!
Dan kan ik ineens denken: ja dan overkomt het je en ga je er maar het beste van maken en er ook van genieten.
En dan schrik ik van mezelf: huh?! Je wil er niet voor kiezen, maar het lijkt je wel leuk als het (letterlijk) in je schoot geworpen wordt?
Ik snap mezelf hierin niet zo goed, is dit een verborgen kinderwens?
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, ik lees echt niets geks in je OP, behalve de opmerking ‘dat overkomt je’. Het overkomt je niet, je neemt zelf genoegen met een in jouw ogen mindere vorm van anticonceptie. Er van uitgaande dat je verder gezond van verstand bent past dat prima bij een veranderende houding t.o.v. het krijgen van kinderen.


Toen ik echt panisch was om mijn vriendin te bezwangeren gebruikten we condoom én pil. Dat vonden de dames hier op Viva zwaar overdreven :mrgreen:

Nu we kids hebben gaan we hier een stuk relaxter mee om, ook al zitten we niet echt te wachten op een ‘ongelukje’. Je hoeft niet altijd expliciet ergens voor te kiezen.
Je hoeft niet ergens expliciet voor te kiezen. Maar als je iets echt niet wil, moet je wel je best doen te zorgen dat het niet gebeurt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is dat niet precies wat ik schrijf?
Alle reacties Link kopieren Quote
Pitabroodje schreef:
28-06-2023 13:57
Dankje voor je input. Op basis van wat zou jij dan de grote levenskeuzes maken? Hier zit toch altijd gevoel in vermengd lijkt me?
Je maakt keuzes op basis van wat je van jezelf weet. Zoals je al aangeeft vind je het leven best lastig dat wordt natuurlijk niet makkelijker met een kind,
Je maakt keuzes op basis van hoe je je leven voor je ziet, wat vind je belangrijk, waar hecht je waarde aan. En dan stel je jezelf de vraag of dat verenigbaar is met een gezin.
De vraag waar je wel/niet goed in bent en wat je belangrijk vindt in het leven zijn relatief stabiel, en dus een redelijke basis voor keuzes.

En ja, gevoel speelt ook een rol. Maar ik denk dat je alleen uit kunt gaan van je gevoel nu, En nu wil je niet bewust stoppen met AC en een kind, dan zegt je gevoel nee. Pas als je gaat fantaseren over mogelijke scenario's in de toekomst, denk je dat het misschien wel iets is wat je zou willen. Maar dat zegt niets, het kan zo zijn, maar je kunt je dan ook heel anders voelen. Gevoel laat zich makkelijk beïnvloeden en niet voorspellen. Je positieve fantasie komt misschien wel voort uit een domme reclame. Het zegt niets.
lolapaloeza wijzigde dit bericht op 29-06-2023 12:25
0.46% gewijzigd
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren Quote
nitflex schreef:
28-06-2023 23:51
Je hoeft niet ergens expliciet voor te kiezen. Maar als je iets echt niet wil, moet je wel je best doen te zorgen dat het niet gebeurt.
Voor mijn gevoel doe ik ook mijn best, heb me uren ingelezen, een apparaat van honderden euro's aangeschaft en neem het gebruik ervan serieus.
Ook de werking van de pil kan minder zijn als je ziek bent, dus wat dat betreft is niks waterdicht.
Maargoed, ik heb redelijk veel vertrouwen in dit systeem en anderen niet, dat kan en mag.
Ik hoef me niet te verdedigen.
Alle reacties Link kopieren Quote
lolapaloeza schreef:
29-06-2023 08:35
Je maakt keuzes op basis van wat je van jezelf weet. Zoals je al aangeeft vind je het leven best lastig dat wordt natuurlijk niet makkelijker met een kind,
Je maakt keuzes op basis van hoe je je leven voor je ziet, wat vind je belangrijk, waar hecht je waarde aan. En dan stel je jezelf de vraag of dat verenigbaar is met een gezin.
De vraag waar je wel/niet goed in bent en wat je belangrijk vindt in het leven zijn relatief stabiel, en dus een redelijke basis voor keuzes.

En ja, gevoel speelt ook een rol. Maar ik denk dat je alleen uit kunt gaan van je gevoel nu, En nu wil je niet bewust soppen met AC en een kind, dan zegt je gevoel nee. Pas als je gaat fantaseren over mogelijke scenario's in de toekomst, denk je dat het misschien wel iets is wat je zou willen. Maar dat zegt niets, het kan zo zijn, maar je kunt je dan ook heel anders voelen. Gevoel laat zich makkelijk beïnvloeden en niet voorspellen. Je positieve fantasie komt misschien wel voort uit een domme reclame. Het zegt niets.
Je hebt een punt. Als ik je verhaal lees, besef ik mij ook dat het 'niet kinderen willen' eveneens gebaseerd is op gevoel. Angst voor een bevalling. Faalangst. Angst dat een kind mij later maar een stomme moeder vindt of zich voor mij schaamt. Angst dat ik heel veel opoffer en het uiteindelijk alleen maar verdriet zal opleveren. Angst dat mijn relatie onder druk komt te staan. Dat ik fysiek nooit meer de oude word, etc. etc.
Als ik heel rationeel kijk naar mijn leven zie ik eigenlijk helemaal niks. Ik weet niet zo goed wat belangrijk is voor mij, behalve dan de mensen/dieren waarom ik geef. Ik heb niet bepaalde doelen of verlangens. Probeer gewoon met de dag mijn best te doen in alles wat ik doe en de geluksmomenten die ik soms heb koester ik. Vraagstukken als dit brengen me over het algemeen uit balans en dan kan het me weken bezig houden zonder dat ik een stap verder kom.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar weet je TO, de keuze voor een kind is vrijwel nooit een rationele.
Er zitten rationele kanten aan ("ik heb nu een stabiele relatie / inkomen / woning dus nu kan het"), maar de keuze zelf is een gevoelsmatige, het is natuurlijk een heel primitief instinct om je te willen voortplanten.

Zelf heb ik kinderen en dat was een bewuste keuze, maar de dingen die jij schrijft, daar kan ik 's nachts ook wel van wakker liggen. En ik denk dat heel veel ouders dat hebben. En dat je het eventjes benauwd krijgt bij het zien van een positieve zwangerschapstest, of een echo, dat is ook echt niet gek. Ook als het een bewuste keuze is. Spreek ik uit ervaring ;)

Dus ja, het kan ook een keuze zijn om het maar "te laten gebeuren". Om het lot te laten bepalen als het ware. Maar ik zou er dan wel alvast goed over nadenken wat je zou willen áls er een ongelukje gebeurt. Want als je nu al weet dat je dat écht niet wil, dan zou ik misschien toch voor een iets betrouwbaardere vorm van AC kiezen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vlag schreef:
29-06-2023 09:49
Maar weet je TO, de keuze voor een kind is vrijwel nooit een rationele.
Er zitten rationele kanten aan ("ik heb nu een stabiele relatie / inkomen / woning dus nu kan het"), maar de keuze zelf is een gevoelsmatige, het is natuurlijk een heel primitief instinct om je te willen voortplanten.

Zelf heb ik kinderen en dat was een bewuste keuze, maar de dingen die jij schrijft, daar kan ik 's nachts ook wel van wakker liggen. En ik denk dat heel veel ouders dat hebben. En dat je het eventjes benauwd krijgt bij het zien van een positieve zwangerschapstest, of een echo, dat is ook echt niet gek. Ook als het een bewuste keuze is. Spreek ik uit ervaring ;)

Dus ja, het kan ook een keuze zijn om het maar "te laten gebeuren". Om het lot te laten bepalen als het ware. Maar ik zou er dan wel alvast goed over nadenken wat je zou willen áls er een ongelukje gebeurt. Want als je nu al weet dat je dat écht niet wil, dan zou ik misschien toch voor een iets betrouwbaardere vorm van AC kiezen.
Dankje voor je reactie!
Dat nadenken was ik dus aan het doen, en toen ontstond dit topic.
Omdat ik dacht: volgens mij, als het eenmaal een voldongen feit is, kan ik er ook best positief naar kijken en mij over die angsten heen zetten of eraan werken.
En dat voelt anders dan er bewust voor kiezen, maanden proberen, die angsten aan de zijlijn die je steeds laten twijfelen.
Volgens sommigen is dat dus geen juiste gedachtegang, en zou een kind altijd een bewuste keuze moeten zijn.
En dat snap ik ergens ook wel weer.
Nee, een kind willen mag met twijfels gepaard gaan en hoeft ook weer geen superbewuste keuze te zijn. Dat mag je best een beetje laten gebeuren.

Maar als je het echt níet wil, dan moet je het wel echt voorkomen dat je jezelf en het kind niet in die positie brengt. Dat zijn twee verschillende dingen.
Fairway schreef:
28-06-2023 23:59
Is dat niet precies wat ik schrijf?
Ik dacht je ook niet tegen te spreken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Soms is het gewoon best prettig als er voor je beslist wordt als je van twee of meer keuzes zowel de voordelen en de nadelen even zwaar vindt wegen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven