Kinderen
alle pijlers
Jong kinderen gekregen - ervaringen
dinsdag 26 april 2022 om 12:40
Hoi!
Wij hebben jong kinderen (relatief in onze omgeving iig). Nu 29 en 3 kinderen van 5, 3 en 1.
Ik vond het eenzaam in het begin en voelde me best geisoleerd. Onze vrienden (allemaal geen kinderen) begrepen echt niet hoe intensief een baby is en hoe moe je wordt van die gebroken nachten.
Nu krijgen de eerste mensen om ons heen kinderen, en het is zoooo anders dan ik me had voorgesteld! Ik dacht altijd dat het zou voelen als aansluiting, maar bij sommigen is het tegenovergestelde juist waar.. ten eerste omdat ik me niet meer helemaal kan verplaatsen in hoe het was om voor het eerst ouder te worden (merk dat ik meer behoefte heb om te sparren over de oudste bijvoorbeeld, zo’n baby is gewoon een beetje.. saai
) en ten tweede kan het juist ook voor meer verwijdering zorgen als iemand het heel anders aanpakt dan jij. Wel krijgen we van alle mensen die nu kinderen krijgen credits, dat het toch best pittig is
Ben benieuwd of er meer mensen hier zijn die jong kinderen hebben gekregen en ben benieuwd wat dan opvalt op lange termijn. Ook bijvoorbeeld als de kinderen groot zijn. Sommigen zeggen dat het heerlijk is dat je dan weer tijd voor jezelf hebt, maar mij lijkt het eigenlijk saai dat je dan dus geen kinderen meer in huis hebt op jonge leeftijd.
Heel benieuwd naar jullie ervaringen!
Wij hebben jong kinderen (relatief in onze omgeving iig). Nu 29 en 3 kinderen van 5, 3 en 1.
Ik vond het eenzaam in het begin en voelde me best geisoleerd. Onze vrienden (allemaal geen kinderen) begrepen echt niet hoe intensief een baby is en hoe moe je wordt van die gebroken nachten.
Nu krijgen de eerste mensen om ons heen kinderen, en het is zoooo anders dan ik me had voorgesteld! Ik dacht altijd dat het zou voelen als aansluiting, maar bij sommigen is het tegenovergestelde juist waar.. ten eerste omdat ik me niet meer helemaal kan verplaatsen in hoe het was om voor het eerst ouder te worden (merk dat ik meer behoefte heb om te sparren over de oudste bijvoorbeeld, zo’n baby is gewoon een beetje.. saai
) en ten tweede kan het juist ook voor meer verwijdering zorgen als iemand het heel anders aanpakt dan jij. Wel krijgen we van alle mensen die nu kinderen krijgen credits, dat het toch best pittig is Ben benieuwd of er meer mensen hier zijn die jong kinderen hebben gekregen en ben benieuwd wat dan opvalt op lange termijn. Ook bijvoorbeeld als de kinderen groot zijn. Sommigen zeggen dat het heerlijk is dat je dan weer tijd voor jezelf hebt, maar mij lijkt het eigenlijk saai dat je dan dus geen kinderen meer in huis hebt op jonge leeftijd.
Heel benieuwd naar jullie ervaringen!
dinsdag 26 april 2022 om 14:16
Attraverso schreef: ↑26-04-2022 13:18
Ik vind het altijd een beetje triest als ik een 50er tegenkom die nog steeds aan schoolvakanties vasthangt, met co ouderschap rekening moet houden en met kind van hobby naar hobby moet..dat is dan meestal nog een 2 de leg.
Net alsof een 2e leg triest is....
Of dat iedereen die oud kinderen krijgt hierom gevraagd heeft..... vriendin van mij is nu zwanger, 40 en al 9 jaar bezig.
Ik vind jouw reactie eerder een beetje "triest"
dinsdag 26 april 2022 om 14:18
Jammer dat jij er zo over denkt of die ervaring hebt. Ik heb absoluut geen ‘last’ van mijn volwassen kind en heb totale vrijheid.Airesopure schreef: ↑26-04-2022 14:06En dan heb je nog de groep die geen kinderen wil in hun twintigerjaren
Kinderen zijn er altijd. Ook als ze groot en volwassen zijn. Dan zitten ze niet 24/7 aan je vast en maak je je niet druk om elke scheet, maar de vrijheid die je als kinderloze twintiger (of dertiger) hebt is met geen mogelijkheid te vergelijken met de vrijheid van een vijftiger met volwassen kinderen.
Welke belemmeringen ervaar jij dan van jouw volwassen kind(eren)?
dinsdag 26 april 2022 om 14:19
Ja ik vind een 2de leg triest. En dat mag.Noekie-Noek schreef: ↑26-04-2022 14:16Net alsof een 2e leg triest is....
Of dat iedereen die oud kinderen krijgt hierom gevraagd heeft..... vriendin van mij is nu zwanger, 40 en al 9 jaar bezig.
Ik vind jouw reactie eerder een beetje "triest"
dinsdag 26 april 2022 om 14:21
Het ligt er natuurlijk aan hoe iemand er over praat, wat ze zeggen en op welke manier. Een grappige anekdote kan ik best waarderen of bijvoorbeeld als iemand in een traject is voor dyslexieonderzoek of zo vind ik ook erg interessant. Maar niet de vieze verhalen (daar houdt ik sowieso niet van) of dat kind het enige onderwerp is waar het over gaat. En ik kan mij best voorstellen dat je als ouder met je handen in het haar zit als het met kind niet lekker gaat en je het daar over wilt hebben.Socie schreef: ↑26-04-2022 12:57Ik vind het heerlijk om met vriendinnen zonder kinderen af te spreken, juist omdat het niet de hele tijd over de kinderen hoeft te gaan (bij sommige moeders is dat bijna onmogelijk). Maar heb ook vaak gedacht dat als ik het al zo lastig vind om me in te leven in die verhalen, hoe is dat dan voor kinderlozen? Best een impact op je vriendschappen.
Dus eigenlijk is het net als wanneer je een gesprek hebt met volwassenen. Iemand die het alleen over voetbal wil hebben, saaaai. Iemand die het alleen over vieze dingen of kwaaltjes wil hebben, saai. Iemand die het normaal over allerlei dingen heeft, maar zich nu druk maakt over een kwaaltje of iets anders, dan kan ik mij best inleven en zo niet, je kunt altijd lief/geinteresserd/begrijpend zijn voor mensen die belangrijk voor je zijn, ook al begrijp je de situatie niet helemaal of heb je het niet meegemaakt.
dianaf wijzigde dit bericht op 26-04-2022 14:26
1.17% gewijzigd
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 26 april 2022 om 14:23
Ik heb bewust gewacht met aan kinderen te beginnen. Wilde dat niet voor m’n 30ste. Toen ik 25 was kregen de eerste in m’n omgeving kinderen en die mensen heb ik daarna nauwelijks meer gezien. Ik had geen behoefte om continu over hun kinderen aan te moeten horen. Toen we zelf kinderen kregen raakte we bevriend met mensen van de basisschool.
Sparren met andere ouders heb ik nooit behoefte aan gehad.
En een saai leven wanneer de kinderen groot zijn? Geen last van want ik heb genoeg hobby’s samen met man om ons bezig te houden.
Sparren met andere ouders heb ik nooit behoefte aan gehad.
En een saai leven wanneer de kinderen groot zijn? Geen last van want ik heb genoeg hobby’s samen met man om ons bezig te houden.
dinsdag 26 april 2022 om 14:25
Tja, alles heeft voor- en nadelen, valt niet zoveel zinnigs over te zeggen. Het leven loopt zoals het loopt. Ik was net 26 toen ik moeder werd, duurde anderhalf jaar voordat ik zwanger was, dus had ook 24 kunnen zijn. Onze oudste is nu 6 en ik weet nu al dat we de rest van ons leven zorgen om hem zullen hebben.
Het leven loopt zoals het loopt. Ik was net 26 toen ik moeder werd, duurde anderhalf jaar voordat ik zwanger was, dus had ook 24 kunnen zijn. Onze oudste is nu 6 en ik weet nu al dat we de rest van ons leven zorgen om hem zullen hebben.
dinsdag 26 april 2022 om 14:25
Jawel, maar ook dat is niet iets triest waarover je een oordeel moet kunnen vellen.
dinsdag 26 april 2022 om 14:27
Ik heb het niet over last hebben van of iets anders negatiefs, maar met of zonder kinderen is toch een heel ander gevoel van vrijheid?Attraverso schreef: ↑26-04-2022 14:18Jammer dat jij er zo over denkt of die ervaring hebt. Ik heb absoluut geen ‘last’ van mijn volwassen kind en heb totale vrijheid.
Welke belemmeringen ervaar jij dan van jouw volwassen kind(eren)?
Sowieso krijg je niet terug wat je hebt gemist toen je 20 was. Je bent tenslotte 30 jaar ouder. Dus voor beiden zal wel wat te zeggen vallen.
Ik kreeg mijn kind bewust "laat" (33).
dinsdag 26 april 2022 om 14:34
De hekkensluiter kwam hier toen ik 28 was. Destijds woonde ik op een plek waar het gangbaarder was om zo jong je gezin te starten dus ik had in die periode nooit het gevoel ergens buiten te vallen. Toen ik een paar jaar later in de randstad ging wonen was ik wel echt aan de jonge kant op het schoolplein maar had ik het als alleenstaande full time werkende moeder toch te druk om daar iets van te merken.
Later, tegen de tijd dat ze op de middelbare school zaten en ik ook 's avonds weg kon merkte ik wel dat ik het heel fijn vond om bevriend te zijn met vrouwen zonder kinderen. En dat is eigenlijk nog steeds zo. Mijn vriendinnen zijn wel geïnteresseerd hoe het met mijn kinderen gaat op hoofdlijnen maar kinderen in het algemeen zijn echt nooit onderwerp van gesprek. Grappig is dat mede daardoor mijn vriendenkring ook super divers is qua leeftijd, van halverwege de twintig tot halverwege de vijftig. Tussen mij en de vrouwen van mijn leeftijd die tien jaar later hun gezin compleet hadden is het eigenlijk allemaal verwaterd. Omdat ik toch in mijn hoofd op één of andere manier op de fast forward knop wil drukken als het over groep 8 of de brugklas gaat.
Ik denk wel dat dat anders was geweest als ik al die jaren gewoon getrouwd was gebleven. Nu ben ik al vijftien jaar volledig ongebonden en sinds mijn kinderen boven de 15 zijn hebben die me ook niet meer nodig nodig. Dus ik hoef met niemand meer rekening te houden en doe dat ook heel enthousiast niet.
Later, tegen de tijd dat ze op de middelbare school zaten en ik ook 's avonds weg kon merkte ik wel dat ik het heel fijn vond om bevriend te zijn met vrouwen zonder kinderen. En dat is eigenlijk nog steeds zo. Mijn vriendinnen zijn wel geïnteresseerd hoe het met mijn kinderen gaat op hoofdlijnen maar kinderen in het algemeen zijn echt nooit onderwerp van gesprek. Grappig is dat mede daardoor mijn vriendenkring ook super divers is qua leeftijd, van halverwege de twintig tot halverwege de vijftig. Tussen mij en de vrouwen van mijn leeftijd die tien jaar later hun gezin compleet hadden is het eigenlijk allemaal verwaterd. Omdat ik toch in mijn hoofd op één of andere manier op de fast forward knop wil drukken als het over groep 8 of de brugklas gaat.
Ik denk wel dat dat anders was geweest als ik al die jaren gewoon getrouwd was gebleven. Nu ben ik al vijftien jaar volledig ongebonden en sinds mijn kinderen boven de 15 zijn hebben die me ook niet meer nodig nodig. Dus ik hoef met niemand meer rekening te houden en doe dat ook heel enthousiast niet.
sprankelend wijzigde dit bericht op 26-04-2022 14:36
0.17% gewijzigd
dinsdag 26 april 2022 om 14:58
Ik vind dat ook triest. Er is niets triests aan om op je 50e nog schoolgaande kinderen te hebben. Als je maar gelukkig bent.Andersom schreef: ↑26-04-2022 13:34Ik vind het dan weer triest dat je daar zin uitgesproken mening over hebt. Het is niet iedereen gegeven om jong kinderen te krijgen. Door vruchtbaarheidsproblemen, doordat er (nog) geen partner is. Etc.
Ik was bijna 31 toen de oudste kwam. Ik was vijftig toen de jongste 14 was. Helemaal prima! Nu ben ik 55 en schoolvakanties zijn nog steeds deel van mijn leven, is niet erg hoor!
Ik heb mijn eerste gekregen op m’n 34e en heb tussen m’n 20e en 34e heerlijke vrijheid gehad. Vanaf m’n 25e hoefde ik ook financieel nergens over na te denken, ik had nog geen partner of gezin en verdiende teveel om in mijn eentje te gebruiken. Ik heb de gekste dingen gedaan, luxe vakanties etc
Ik zeg trouwens niet dat het triest is als je dat niet hebt gedaan. Want zo is het niet. Het gaat erom dat iedereen andere keuzes maakt en alles heeft voor en nadelen. Daar is niks triests aan.
Ik ben intens gelukkig met mijn kind op mijn 34e en hoop straks op m’n 50e intens gelukkig de school van mijn kind mee te maken. Suf om dan weggezet te worden als triest
dinsdag 26 april 2022 om 15:00
Mijn eerste kreeg ik een week na mijn 35e verjaardag en over een maand word ik 38 en rond die tijd ben ik uitgerekend van onze (laatste) baby. Dit was geen bewuste keuze, het leven liep gewoon zo. Ik leerde mijn man pas kennen toen ik 32 was. De eerste zwangerschap liet een jaar op zich wachten en deze zwangerschap ruim 1,5 jaar. We hadden wel afgesproken dat als ik afgelopen december nog niet zwanger zou zijn, we zouden stoppen met proberen, want 38 was voor mijzelf de grens.
Ik ben dus ook een van de laatste van mijn vriendinnengroep die kinderen kreeg, maar heb nooit echt een afstand tussen ons gevoeld.
Voordeel aan zo laat kinderen krijgen voor mij is dat ik daardoor een paar jaar in het buitenland heb kunnen wonen en werken, en qua werk, financiën en wonen is alles heel stabiel. Zelf ben ik ook volwassener, rustiger en stabieler.
Nadeel is wel dat ik inderdaad straks 50 ben met pubers en middelbareschool keuzes en stappende kinderen. Als ik ooit kleinkinderen zou krijgen, zal ik een relatief oude oma zijn.
Het is wat het is. Ik ben erg blij dat het me uiteindelijk nog gegund is om moeder te zijn, en wat anderen van mijn leeftijd vinden moeten ze lekker zelf weten.
Ik ben dus ook een van de laatste van mijn vriendinnengroep die kinderen kreeg, maar heb nooit echt een afstand tussen ons gevoeld.
Voordeel aan zo laat kinderen krijgen voor mij is dat ik daardoor een paar jaar in het buitenland heb kunnen wonen en werken, en qua werk, financiën en wonen is alles heel stabiel. Zelf ben ik ook volwassener, rustiger en stabieler.
Nadeel is wel dat ik inderdaad straks 50 ben met pubers en middelbareschool keuzes en stappende kinderen. Als ik ooit kleinkinderen zou krijgen, zal ik een relatief oude oma zijn.
Het is wat het is. Ik ben erg blij dat het me uiteindelijk nog gegund is om moeder te zijn, en wat anderen van mijn leeftijd vinden moeten ze lekker zelf weten.
washetmaarwat wijzigde dit bericht op 26-04-2022 15:13
2.33% gewijzigd
dinsdag 26 april 2022 om 15:01
Hier ben ik ook wel benieuwd naar. Ik neem mijn baby meestal ook mee naar vrienden, en daar slapen gaat goed. Waarom mag dat bij jullie niet?Honingbij_ schreef: ↑26-04-2022 13:49Ben toch even benieuwd. Maar eh, waarom mag die baby niet even op jullie slaapkamer? Kan me echt geen reden bedenken behalve dwarsigheid eigenlijk.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
dinsdag 26 april 2022 om 15:08
Ik was 28 toen ik zwanger werd en net 29 toen baby, inmiddels bijna 9 maanden, er was. Biologisch gezien niet erg jong maar merk dat het in mijn bubbel wel als jong wordt gezien.
Het heeft mijn vriendschappen niet verandert. Sowieso praat ik nog steeds over andere dingen. Ik spreek nog veel af met mensen en dan regel ik een oppas, of baby gaat gewoon mee. Ook terras of restaurant gaat altijd goed (lees: geen gejank). Tuurlijk hebben we geluk met onze zoon maar ik hoor wel van veel mensen dat ze ons heel relaxed vinden met dat soort dingen en dat je dat ook merkt aan het kind.
Edit: ook als ik kapot ben/was van gebroken nachten zeg ik afspraken niet af want ik haal daar juist energie en plezier uit. Maar dat verschilt per persoon.
Het heeft mijn vriendschappen niet verandert. Sowieso praat ik nog steeds over andere dingen. Ik spreek nog veel af met mensen en dan regel ik een oppas, of baby gaat gewoon mee. Ook terras of restaurant gaat altijd goed (lees: geen gejank). Tuurlijk hebben we geluk met onze zoon maar ik hoor wel van veel mensen dat ze ons heel relaxed vinden met dat soort dingen en dat je dat ook merkt aan het kind.
Edit: ook als ik kapot ben/was van gebroken nachten zeg ik afspraken niet af want ik haal daar juist energie en plezier uit. Maar dat verschilt per persoon.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
dinsdag 26 april 2022 om 15:13
het lijkt mij helemaal niks, een 2e leg (ken iemand met een 3e leg), maar ik heb er geen last van, als anderen het wel doen
dinsdag 26 april 2022 om 15:15
omdat het altijd impact heeftHoningbij_ schreef: ↑26-04-2022 13:49Ben toch even benieuwd. Maar eh, waarom mag die baby niet even op jullie slaapkamer? Kan me echt geen reden bedenken behalve dwarsigheid eigenlijk.
Deur naar boven moet dichtblijven
eigen kinderen mogen niet naar boven
de katten ook niet
mag de muziek wat zachter
baby komt weer even beneden (zo'n dreutel gaat om de tafel lopen, glazen op de vloer, natte handjes in de chips)
ik heb er gewoon verrekte slechte ervaringen mee
dinsdag 26 april 2022 om 15:16
Ik was 26 bij onze oudste en man 27 maar had toen al dochter. Het scheelt dat ik van onze vriendengroep de jongste ben en de rest dus op latere leeftijd kinderen kregen maar toen was ik 26.
Maar onze opvoedstijlen verschillen en gelijkgestemden ontmoette ik vooral online. Ben nu ook een van de jongere moeders op het schoolplein, maar omdat de kinderen even oud zijn verbind dat toch.
Maar onze opvoedstijlen verschillen en gelijkgestemden ontmoette ik vooral online. Ben nu ook een van de jongere moeders op het schoolplein, maar omdat de kinderen even oud zijn verbind dat toch.
dinsdag 26 april 2022 om 15:23
Pff als dit steeds gebeurt snap ik wel dat je er klaar mee bent. Bij ons gaat dat iig niet zo maar onze beebie is letterlijk geboren tussen de gitaren en gewend aan geluid/lawaai/mensenlilalinda schreef: ↑26-04-2022 15:15omdat het altijd impact heeft
Deur naar boven moet dichtblijven
eigen kinderen mogen niet naar boven
de katten ook niet
mag de muziek wat zachter
baby komt weer even beneden (zo'n dreutel gaat om de tafel lopen, glazen op de vloer, natte handjes in de chips)
ik heb er gewoon verrekte slechte ervaringen mee
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
dinsdag 26 april 2022 om 15:26
Ben zelf 39 mijn oudste is 20 en jongste 12.
Paar vriendinnen van mijn leeftijd zijn nu voor het eerst zwanger of pas bevallen van de eerste.
Er is toch wel een soort van afstand ontstaan tussen ons. Ik ken deze meiden via sport en hobby en terwijl ik steeds meer vrijheid terug krijg zijn hun nu bezig met voor het eerst een kamertje inrichten shoppen voor de baby darmkrampjes spuitluiers enz. Dat heb ik allemaal al gehad gezien en meegemaakt. En tuurlijk toon ik interesse en ga ik regelmatig langs maar na een middagje tandjes die doorkomen en een kinderliedje dat op repeat staat heb ik zoiets van gelukkig hoef ik dit niet meer te doen.
Paar vriendinnen van mijn leeftijd zijn nu voor het eerst zwanger of pas bevallen van de eerste.
Er is toch wel een soort van afstand ontstaan tussen ons. Ik ken deze meiden via sport en hobby en terwijl ik steeds meer vrijheid terug krijg zijn hun nu bezig met voor het eerst een kamertje inrichten shoppen voor de baby darmkrampjes spuitluiers enz. Dat heb ik allemaal al gehad gezien en meegemaakt. En tuurlijk toon ik interesse en ga ik regelmatig langs maar na een middagje tandjes die doorkomen en een kinderliedje dat op repeat staat heb ik zoiets van gelukkig hoef ik dit niet meer te doen.
dinsdag 26 april 2022 om 15:28
Ik was 28 bij kind 1 en 30 bij kind 2 en de eerste in zowel de vriendengroep van mijzelf als van man, met kinderen. Niet erg jong, maar ik merkte wel dat mijn leefwereld anders werd.
Daar kwam wel redelijk snel verandering in, maar omdat wij er al 2 hebben en sommige stellen nog 'bezig' zijn om kind 1 te krijgen, merk je af en toe wel wat verschillen.
1 vriendin van mij vond mij wel jong ( en nog steeds), want in haar directe familiekring was 35 jaar een prima leeftijd om kinderen te krijgen. Ik ben nu, met 2 jonge kinderen, vooral erg blij dat ik met 35 geen baby's, maar kleuters in huis heb
Dat is verder niet erg, het verschil in voorkeuren of denkbeelden.
Ik heb me wel wat zitten te ergeren aan het feit dat bij mijn 2 kinderen ( de twee oudste kinderen aan beide kanten), geen enkele keer werd gevraagd hoe het ging, maar nu de rest ook kinderen krijgt, is het ineens wel elkaar appen, bevragen etc. Logisch, daar niet van, zij hadden geen idee hoe het was, zo'n newbornfase en alles wat er op je af komt, maar die fase ben ik wel voorbij en heel eerlijk, ook al veel van vergeten.
Daar kwam wel redelijk snel verandering in, maar omdat wij er al 2 hebben en sommige stellen nog 'bezig' zijn om kind 1 te krijgen, merk je af en toe wel wat verschillen.
1 vriendin van mij vond mij wel jong ( en nog steeds), want in haar directe familiekring was 35 jaar een prima leeftijd om kinderen te krijgen. Ik ben nu, met 2 jonge kinderen, vooral erg blij dat ik met 35 geen baby's, maar kleuters in huis heb
Dat is verder niet erg, het verschil in voorkeuren of denkbeelden.
Ik heb me wel wat zitten te ergeren aan het feit dat bij mijn 2 kinderen ( de twee oudste kinderen aan beide kanten), geen enkele keer werd gevraagd hoe het ging, maar nu de rest ook kinderen krijgt, is het ineens wel elkaar appen, bevragen etc. Logisch, daar niet van, zij hadden geen idee hoe het was, zo'n newbornfase en alles wat er op je af komt, maar die fase ben ik wel voorbij en heel eerlijk, ook al veel van vergeten.
dinsdag 26 april 2022 om 15:37
Wij hadden in de jaren '90 een leuke vriendengroep met wie we leuke dingen deden. Maar de kinderen kwamen enorm verspreid.
Het oudste kind is inmiddels 30 en zelf moeder, het jongste kind is 10. Onze kinderen zijn jonge twintigers, maar wij waren ook bij de vroegen. Eigenlijk was het altijd wel lastig. De eersten waren nog erg jong en het was een 'ongelukje', die brachten hun kind veel naar opa en oma en deden nog met alles mee. Diegenen die wat later kinderen kregen hadden vaker een oppasprobleem. Dit tot onbegrip van de kinderlozen. Een kinderloos stel ging trouwen en dat was zonder kinderen. Wij waren de hele dag uitgenodigd, maar hadden echt een oppasprobleem. Uiteindelijk moesten we gebruik maken van twee verschillende oppassen. Oppas 1 bracht onze kinderen naar de feestlocatie en daarna hadden we een gat van 1,5 uur tot de volgende oppas beschikbaar was. Mijn man heeft toen met de kinderen in de auto gewacht, omdat ze absoluut niet welkom waren. Achteraf snap ik nog steeds niet dat we het gedaan hebben. En toen hetzelfde stel een aantal jaren later begon te zeuren dat zij wilden dat er ook kinderen mee mochten met een weekendje weg, zette dat wel wat kwaad bloed. Nu bijna alle kinderen volwassen zijn is het wel weer gezellig. Alleen degene met de jongste kinderen moet nog vaak afhaken (ook een 15 jaar jongere vriendin, vandaar de jonge kinderen nog). Maar dan ben je dus inmiddels wel dik 20 jaar verder.
Het oudste kind is inmiddels 30 en zelf moeder, het jongste kind is 10. Onze kinderen zijn jonge twintigers, maar wij waren ook bij de vroegen. Eigenlijk was het altijd wel lastig. De eersten waren nog erg jong en het was een 'ongelukje', die brachten hun kind veel naar opa en oma en deden nog met alles mee. Diegenen die wat later kinderen kregen hadden vaker een oppasprobleem. Dit tot onbegrip van de kinderlozen. Een kinderloos stel ging trouwen en dat was zonder kinderen. Wij waren de hele dag uitgenodigd, maar hadden echt een oppasprobleem. Uiteindelijk moesten we gebruik maken van twee verschillende oppassen. Oppas 1 bracht onze kinderen naar de feestlocatie en daarna hadden we een gat van 1,5 uur tot de volgende oppas beschikbaar was. Mijn man heeft toen met de kinderen in de auto gewacht, omdat ze absoluut niet welkom waren. Achteraf snap ik nog steeds niet dat we het gedaan hebben. En toen hetzelfde stel een aantal jaren later begon te zeuren dat zij wilden dat er ook kinderen mee mochten met een weekendje weg, zette dat wel wat kwaad bloed. Nu bijna alle kinderen volwassen zijn is het wel weer gezellig. Alleen degene met de jongste kinderen moet nog vaak afhaken (ook een 15 jaar jongere vriendin, vandaar de jonge kinderen nog). Maar dan ben je dus inmiddels wel dik 20 jaar verder.
dinsdag 26 april 2022 om 15:39
Bij ons ook geen baby's/ peuters op de slaapkamer heb er precies dezelfde ervaringen mee . Heb voor mijn kinderen ook altijd een oppas geregeld als ik bij vrienden op bezoek ging.lilalinda schreef: ↑26-04-2022 15:15omdat het altijd impact heeft
Deur naar boven moet dichtblijven
eigen kinderen mogen niet naar boven
de katten ook niet
mag de muziek wat zachter
baby komt weer even beneden (zo'n dreutel gaat om de tafel lopen, glazen op de vloer, natte handjes in de chips)
ik heb er gewoon verrekte slechte ervaringen mee
dinsdag 26 april 2022 om 15:41
bij ons was het definitief over met babies op de slaapkamer, toen de ouders foto's van de beeb gingen uitdelen "om te houden"
Het waren al niet heel goede vrienden, en het is ook niet meer beter geworden
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
