Kinderen
alle pijlers
Jong pubermeisje
woensdag 8 december 2021 om 14:36
Mijn dochter wordt over 2 weken tien en ze lijkt ineens echt te gaan puberen. Lichamelijk begint er al één en ander een beetje te groeien maar ik merk de laatste tijd vooral haar gedrag. Sowieso is ze nogal heftig met haar emoties, de ene dag is alles GEWELDIG en de andere dag is alles VRESELIJK. Ook is haar broer ineens ‘vet irritant’ en papa is ook stom en hij zeurt.
Zoon van 12 is soms echt verdrietig om haar kattige reacties naar hem toe. Ik vind het ook heel lastig, want waar is ineens mijn lieve meisje gebleven? Vaak is ze dat natuurlijk nog wel hoor, maar dat nukkige en geïrriteerde gedrag trek ik heel slecht. Ze is ook nog zo jong om nu al te gaan puberen, vind ik.
Hoe gaan jullie om met zulke jonge pubers en hun nukkige gedrag? Ik probeer als het om mezelf gaat om maar veel te laten gaan, maar ik wil niet dat ze haar broer afbekt, dus daar spreek ik haar op aan. Maar wat is wijsheid, in hoeverre laat je dingen gaan?
Zoon van 12 is soms echt verdrietig om haar kattige reacties naar hem toe. Ik vind het ook heel lastig, want waar is ineens mijn lieve meisje gebleven? Vaak is ze dat natuurlijk nog wel hoor, maar dat nukkige en geïrriteerde gedrag trek ik heel slecht. Ze is ook nog zo jong om nu al te gaan puberen, vind ik.
Hoe gaan jullie om met zulke jonge pubers en hun nukkige gedrag? Ik probeer als het om mezelf gaat om maar veel te laten gaan, maar ik wil niet dat ze haar broer afbekt, dus daar spreek ik haar op aan. Maar wat is wijsheid, in hoeverre laat je dingen gaan?
woensdag 8 december 2021 om 14:55
woensdag 8 december 2021 om 15:24
woensdag 8 december 2021 om 15:52
woensdag 8 december 2021 om 17:08
Toen mijn oudste begon met prepuberen werd dat ook afgereageerd op broertje en zusje. Ik kon een hoop hebben en heb een hoop nukkigheid laten gaan, dat hoort erbij, maar broertje/zusje kwetsen, daar trok ik wel een grens. De oudste kon daar echt ver in gaan. Dan stuurde ik hem even naar buiten om even een rondje te rennen om af te koelen. Natuurlijk wilde hij dat niet, maar dan was de keuze of buiten afkoelen of nu gewoon stoppen met dat gekat, want dat werd niet geaccepteerd. Meestal kreeg ik dan nog even een grote mond en werd er daarna naar de kamer gestampt om even later in huilen uit te barsten bij me, omdat hij zich ook schuldig voelde en zich geen raad wist met eigen gevoel.
Nu zijn we een paar jaar verder. Eerst wat rustigere jaren gehad. Nu weer vaker een grote mond, een chaos in kamer, trommels met beschimmeld brood, etc. Nu zit hij in de gewone puberteit. De eerste hormonen zijn wat geland, maar de hersenen zijn duidelijk nog in ontwikkeling. Dingen die hij een paar jaar geleden kon lijken nu tijdelijk even veel lastiger te zijn.
Wat hier helpt is een duidelijke grens trekken bij wat echt niet kan (broer kwetsen bijvoorbeeld). Duidelijke verwachtingen uitspreken en afspraken maken. Voor mezelf incalculeren dat die afspraken regelmatig geschonden en vergeten worden en dus herhaalt moeten worden. In mezelf lachen om de situatie en als puber de humor er ook van inziet samen lachen. Dus duidelijkheid, verwachtingen bijstellen naar wat nu haalbaar is en humor. En een duidelijke grens bij wat echt niet kan. En vooral in gesprek en verbinding proberen te blijven.
Nu zijn we een paar jaar verder. Eerst wat rustigere jaren gehad. Nu weer vaker een grote mond, een chaos in kamer, trommels met beschimmeld brood, etc. Nu zit hij in de gewone puberteit. De eerste hormonen zijn wat geland, maar de hersenen zijn duidelijk nog in ontwikkeling. Dingen die hij een paar jaar geleden kon lijken nu tijdelijk even veel lastiger te zijn.
Wat hier helpt is een duidelijke grens trekken bij wat echt niet kan (broer kwetsen bijvoorbeeld). Duidelijke verwachtingen uitspreken en afspraken maken. Voor mezelf incalculeren dat die afspraken regelmatig geschonden en vergeten worden en dus herhaalt moeten worden. In mezelf lachen om de situatie en als puber de humor er ook van inziet samen lachen. Dus duidelijkheid, verwachtingen bijstellen naar wat nu haalbaar is en humor. En een duidelijke grens bij wat echt niet kan. En vooral in gesprek en verbinding proberen te blijven.
woensdag 8 december 2021 om 17:24
Over het algemeen zijn meiden eerder met hun pubertijd dan jongens én ik hoor dat het overall ontwikkelingen steeds eerder lijken plaats te vinden.
Ik werd voor het eerst ongesteld toen was ik al een jaar of 14. Dat is volgens mij voor de huidige generatie heel laat. Ook borstvoeding ontwikkelde ik pas heel laat. Ongeveer gelijk met die eerste menstruatie, of zelfs wat later.
Inmiddels zie ik al veel klasgenoten van mijn kind die echt al borstgroei hebben.
Dat dochter eerder begint dan je zoon kan dus normaal zijn, en niet iets om je zorgen om te maken. Hoewel ik je vragen heel goed begrijp.
Ik werd voor het eerst ongesteld toen was ik al een jaar of 14. Dat is volgens mij voor de huidige generatie heel laat. Ook borstvoeding ontwikkelde ik pas heel laat. Ongeveer gelijk met die eerste menstruatie, of zelfs wat later.
Inmiddels zie ik al veel klasgenoten van mijn kind die echt al borstgroei hebben.
Dat dochter eerder begint dan je zoon kan dus normaal zijn, en niet iets om je zorgen om te maken. Hoewel ik je vragen heel goed begrijp.
woensdag 8 december 2021 om 17:28
En dit. Als je niet normaal kan doen ga je maar boven zitten. Puber of niet, je hoeft niet alles te accepteren.Gatinmijnsok schreef: ↑08-12-2021 15:52Het werd hier ook veel beter na de eerste menstruatie, bij dochter 1 en dochter 2. Het half jaar daarvoor was verschrikkelijk.
Kattig doen en snauwen betekent naar je kamer. Vervelend dat je er last van hebt, maar daar hoeven je zussen geen last van te hebben.
ik geef mn bek ook maar een douw
woensdag 8 december 2021 om 17:44
Hier moet de hond het ontgelden bij gebrek aan brusjes. Tegen ons probeert ze het ook wel maar dan spreek ik haar er op aan als ze rustig is dat ze goed moet bedenken of alles wat zegt wel aardig overkomt. Vaak bedoelt ze het helemaal niet zo lomp en brutaal. We hebben nu een code (he puberrella) als het uit de bocht dreigt te vliegen. Dat gebruiken we vooral als ze er in blijft "hangen".
woensdag 8 december 2021 om 18:21
Ohhhh wij zitten een week voor de 9e verjaardag maar hier is deze fase ook al een tijdje bezig. Met een jongen broertje dat het moet ontgelden en ik ook.
Emoties all over the place, mag niet meer geknuffeld worden en andere momenten moet ik bij haar blijven tot ze slaapt, hebben we de grootste lol, is broertje de liefste en zelfs jij vindt ze dan weer lief
Ik vind het heel heftig wel, probeer broertje uit de wind te houden.
Ik vond het allemaal wel vroeg, maar ben toch wel overtuigd nu dat het de prepuberteit is sinds er een paar pukkeltje zijn verschenen en lichte borstgroei is begonnen.
Emoties all over the place, mag niet meer geknuffeld worden en andere momenten moet ik bij haar blijven tot ze slaapt, hebben we de grootste lol, is broertje de liefste en zelfs jij vindt ze dan weer lief
Ik vind het heel heftig wel, probeer broertje uit de wind te houden.
Ik vond het allemaal wel vroeg, maar ben toch wel overtuigd nu dat het de prepuberteit is sinds er een paar pukkeltje zijn verschenen en lichte borstgroei is begonnen.
This is not kosher!
woensdag 8 december 2021 om 18:34
Hier na twee puberjongens ook een pubermeid. Wow, dat vind ik wel serieus een stuk heftiger, haha.
Ook zij begon zeker met 10 jaar. Op haar 9e ook al aan de deo, omdat de lucht echt niet meer kon.
Al vroeg met ontwikkelen van borsten en nog geen 12 toen ze begon te menstrueren (ik was zelf 10, allang blij dat het bij haar ietsje later is geworden, maar jong zat hoor). En idd lijkt het nu wel wat rustiger te worden. Maar oef...wat kan/kon zij onredelijk katten zeg. En dan broers hebben die er om begonnen te lachen helpt ook niet mee
. Maar ze ging ook wel echt in stand zwaar overdrijven.
Ook zij begon zeker met 10 jaar. Op haar 9e ook al aan de deo, omdat de lucht echt niet meer kon.
Al vroeg met ontwikkelen van borsten en nog geen 12 toen ze begon te menstrueren (ik was zelf 10, allang blij dat het bij haar ietsje later is geworden, maar jong zat hoor). En idd lijkt het nu wel wat rustiger te worden. Maar oef...wat kan/kon zij onredelijk katten zeg. En dan broers hebben die er om begonnen te lachen helpt ook niet mee
. Maar ze ging ook wel echt in stand zwaar overdrijven.
woensdag 8 december 2021 om 18:44
oh ja, ik weet er alles van. Een 11-jarige hier. Ze is gelukkig ook nog heel vaak vrolijk en gezellig. Maar ze heeft haar buien. Ik stuur haar dan ook wel naar haar kamer. dat vindt ze niet eens zo heel erg. Ze is ook wel graag op zichzelf met haar eigen puberdingen bezig, zoals haar vriendinnen bellen, tiktok, BTS, youtube shorts. Papa is vaak stom en streng. Ze trekt wel heel erg naar mij toe, gelukkig vindt ze het niet erg om van mij uitleg te krijgen waarom wij reageren zoals we reageren op haar gedrag. En ze weet dat ze altijd bij mij terecht kan en ik merk dat ze dat ook doet, met vragen over van alles. Ik hoop dat het zo blijft, dan wordt ze best een leuke puber denk ik…
Don't cry, buy a bag and move on.
woensdag 8 december 2021 om 19:17
Nou, mijn dochter is al ruim 5 jaar ongesteld en het gaat echt niet beter.
En ook dat eeuwige ‘het is maar een fase’…. Wel een verdomd lange fase dan, waar ik inmiddels echt wel klaar mee ben.
