Kinderen
alle pijlers
Kind (17 mond) zoekt de grenzen op, hoe ermee omgaan?
vrijdag 7 mei 2021 om 13:08
Ik heb van de opvang het advies gekregen om consequent te zijn naar zoon. Hij is op het moment heel erg opzoek naar de grenzen. Voorbeelden van zijn gedrag zijn: andere kinderen slaan op de opvang, met eten gooien, overal aan zitten, klimmen. Alles wat niet mag is leuk.
Als ik zoon aanspreek, dan gooit hij zichzelf neer en zet het op een krijsen. Vooral in de ochtend, wanneer ik moet haasten krijst hij alles bij elkaar. Het resulteert zich in dat ik soms een krijsend kind in de auto zet.
Ik heb het met vader over gehad dat wij consequent moeten zijn. Vader lacht het gedrag van zoon weg en neemt mij niet serieus. Hij vindt zoon geweldig en het is zijn prinsje. En oma vindt alles maar goed en doet alles voor zoon. Enorm verwennen.
Ik ben als moeder erg duidelijk en probeer consequent te zijn. Ik hoor mezelf vaak zeggen: niet doen, hou op, stop daar mee en heel hard (naam) roepen. Op het moment dat ik zoon heb aangesproken gaat ie heel hard krijsen. Ik negeer dat, na een uitbarsting komt hij een knuffel halen.
Het is vermoeiend. Ik probeer uit de negatieve cirkel te komen. Ik wil ook niet de boze moeder elke keer zijn.
Ik weet niet zo goed hoe ik hier mee om moet gaan. Hebben jullie adviezen?
Als ik zoon aanspreek, dan gooit hij zichzelf neer en zet het op een krijsen. Vooral in de ochtend, wanneer ik moet haasten krijst hij alles bij elkaar. Het resulteert zich in dat ik soms een krijsend kind in de auto zet.
Ik heb het met vader over gehad dat wij consequent moeten zijn. Vader lacht het gedrag van zoon weg en neemt mij niet serieus. Hij vindt zoon geweldig en het is zijn prinsje. En oma vindt alles maar goed en doet alles voor zoon. Enorm verwennen.
Ik ben als moeder erg duidelijk en probeer consequent te zijn. Ik hoor mezelf vaak zeggen: niet doen, hou op, stop daar mee en heel hard (naam) roepen. Op het moment dat ik zoon heb aangesproken gaat ie heel hard krijsen. Ik negeer dat, na een uitbarsting komt hij een knuffel halen.
Het is vermoeiend. Ik probeer uit de negatieve cirkel te komen. Ik wil ook niet de boze moeder elke keer zijn.
Ik weet niet zo goed hoe ik hier mee om moet gaan. Hebben jullie adviezen?
zaterdag 8 mei 2021 om 11:03
Oh ja, dat ook ja. Mijn kind wil heel vaak ‘pjei’ en ik weet nog steeds niet wat dat is. Meestal kom ik er wel uit met ‘wijs het eens aan voor mama’ en zo, maar deze blijft onduidelijk.Caro_22 schreef: ↑07-05-2021 23:18Ik heb een tweeling van bijna twee, en een van de twee heeft na een periode dat hij alleen maar speculoos op brood (net als grote broers) wilde nu besloten dat hij dat ook niet meer wil. Hij wil alleen maar: “DIE!!!! DIE!!!!”.
Alleen nog steeds geen idee wat “die” is.
En gisteren was ze heel boos dat haar paddestoel kwijt was. Alleen ze heeft helemaal geen paddestoel, dus geen idee wat er nou aan de hand was.
zaterdag 8 mei 2021 om 11:06
Overigens: hoewel het op zich normaal is dat een kind een ander kind een keer een mep geeft op deze leeftijd, is het natuurlijk ook weer niet de bedoeling dat ze dat iedere dag doen en jij daar niks mee doet. Dat ze de mep verkopen is niet gek, maar daarna moet je wel proberen ze uit te leggen dat dat dus niet mag. Dat is soms nog best een uitdaging, maar je moet het wel proberen natuurlijk.
zaterdag 8 mei 2021 om 11:07
nausicaa schreef: ↑08-05-2021 11:03Oh ja, dat ook ja. Mijn kind wil heel vaak ‘pjei’ en ik weet nog steeds niet wat dat is. Meestal kom ik er wel uit met ‘wijs het eens aan voor mama’ en zo, maar deze blijft onduidelijk.
En gisteren was ze heel boos dat haar paddestoel kwijt was. Alleen ze heeft helemaal geen paddestoel, dus geen idee wat er nou aan de hand was.
Ik moest zo hard lachen dat die van twee aan kwam dribbelen en bezit vroeg Wattiser mama?
Een zebra is geen paard met strepen
zaterdag 8 mei 2021 om 11:10
Ik was net met kind bij de teststraat, en moest nog aan dit topic denken: er liep daar buiten een moeder met een kind van een jaar of 3, te wachten tot het kind durfde. Ze vroeg hoe de mijne het vond (prima, niet onder de indruk), en zei toen: ja, eigenlijk hadden we een half uur geleden een afspraak, maar ze durft nog niet. Straks maar weer proberen, anders gaat ze gillen.
Toen dacht ik toch echt even: eh ok? Dan gilt ze toch? Van een uur lang daar buiten blijven drentelen in afwachting wordt de spanning echt niet beter. Soms is gillen gewoon even niet te voorkomen (bron: Viva forum).
Toen dacht ik toch echt even: eh ok? Dan gilt ze toch? Van een uur lang daar buiten blijven drentelen in afwachting wordt de spanning echt niet beter. Soms is gillen gewoon even niet te voorkomen (bron: Viva forum).
zaterdag 8 mei 2021 om 11:14
Klopt. Maar als dat op het KDV gebeurt, moeten de leidsters dat op dát moment doen. Daar kan TO na het ophalen helemaal niets meer mee. Als het vaker voorkomt is het wel goed dat de leidsters het bespreken bij het ophalen, maar meer in de trant van herken je het, heb je er thuis een oplossing voor, etc. Maar de aanpak op het moment zelf en een eventueel 'handelingsplan' (klinkt zwaarder dan ik bedoel maar weet even geen betere term) zullen ze toch zelf moeten verzinnen.nausicaa schreef: ↑08-05-2021 11:06Overigens: hoewel het op zich normaal is dat een kind een ander kind een keer een mep geeft op deze leeftijd, is het natuurlijk ook weer niet de bedoeling dat ze dat iedere dag doen en jij daar niks mee doet. Dat ze de mep verkopen is niet gek, maar daarna moet je wel proberen ze uit te leggen dat dat dus niet mag. Dat is soms nog best een uitdaging, maar je moet het wel proberen natuurlijk.
zaterdag 8 mei 2021 om 11:15
Als ik moet wachten tot mijn kinderen durven komt er geen pleister vanaf en zat het gips van twee jaar geleden er nog steeds omheen.... en een wrat ter grootte van een bloemkool onder een voet. Ongeknipte nagels. Onze kinderen vinden alles wel een keer eng om van te gillen helaas (net als ik ook niet zo goed ben in dat soort dingen, de tandarts of een uitstrijkje moet ik inwendig ook heel hard van huilen van te voren dus ze hebben t niet van een vreemde).nausicaa schreef: ↑08-05-2021 11:10Ik was net met kind bij de teststraat, en moest nog aan dit topic denken: er liep daar buiten een moeder met een kind van een jaar of 3, te wachten tot het kind durfde. Ze vroeg hoe de mijne het vond (prima, niet onder de indruk), en zei toen: ja, eigenlijk hadden we een half uur geleden een afspraak, maar ze durft nog niet. Straks maar weer proberen, anders gaat ze gillen.
Toen dacht ik toch echt even: eh ok? Dan gilt ze toch? Van een uur lang daar buiten blijven drentelen in afwachting wordt de spanning echt niet beter. Soms is gillen gewoon even niet te voorkomen (bron: Viva forum).
Gillen en de houdgreep horen hier er gewoon bij voor dat soort dingen.
Een zebra is geen paard met strepen
zaterdag 8 mei 2021 om 11:17
nausicaa schreef: ↑08-05-2021 11:10Ik was net met kind bij de teststraat, en moest nog aan dit topic denken: er liep daar buiten een moeder met een kind van een jaar of 3, te wachten tot het kind durfde. Ze vroeg hoe de mijne het vond (prima, niet onder de indruk), en zei toen: ja, eigenlijk hadden we een half uur geleden een afspraak, maar ze durft nog niet. Straks maar weer proberen, anders gaat ze gillen.
Toen dacht ik toch echt even: eh ok? Dan gilt ze toch? Van een uur lang daar buiten blijven drentelen in afwachting wordt de spanning echt niet beter. Soms is gillen gewoon even niet te voorkomen (bron: Viva forum).
Daarin ben ik het dan helemaal met 'ons' eens. Spanning bouwt alleen maar op zo. Als er een rij is zou je juist kunnen vragen of je even vóór mag, maar verder is het gewoon een kwestie van doorpakken. Dan maar gillen.
zaterdag 8 mei 2021 om 11:24
Bij ons op het kvd krijgen ze de keuze tussen 3 soorten beleg tussen de middag. Het staat op tafel en ze mogen zelf kiezen door het aan te wijzen of te benoemen (ook de jonge kinderen kunnen/weten dit al). Als ze na drie keer vragen van ons "wat wil je op je brood" zeuren om iets anders (wat ze thuis gewend zijn, bijvoorbeeld alleen maar hagelslag) dan krijgen ze alleen boter erop. Na 2x geen beleg valt dat kwartje echt wel en kiezen ze de volgende keer wel.Led-lampje schreef: ↑07-05-2021 13:25Je kan ook gewoon zonder soebatten een broodje voorzetten.
Kijk eens jam op brood ..
Niet alles hoeft in overleg.
Pittige kindjes hebben wij ook regelmatig. Door stug vol te houden, alternatieven te bieden (niet met eten, daar is steeds keuze genoeg), uit de situatie halen, soms te negeren en mee te laten gaan in de flow komt het 9 van de 10x wel goed.
We balen dat vader en oma niet meewerken. Met z'n allen aan een plan dat werkt en alle neuzen dezelfde kant op werkt wel het beste. Ga anders nog een keer in gesprek met de opvang. Zij hebben een goede kijk op je kind en vaak tools om je kind te helpen. Wat een ding is zeker, je kind is/wordt hier ook niet blij van.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
zaterdag 8 mei 2021 om 11:26
Niet mee eens. Ik zeg niet dat die moeder buiten het goed deed, maar sommige kinderen kunnen ZO totaal van de leg raken bij dwang... Mijn zoon heeft ASS, en die raakt compleet de weg kwijt als hij ineens gedwongen wordt tot iets dat hij niet kan overzien. Dan is de ervaring 10x erger dan de baten.
En ja: hij heeft ASS. Diagnose pas ruim na kleutertijd gekregen: een "jonge" diagnose heb je alleen bij ernstige gevallen, en zo obvious is het allemaal niet bij die van mij.
Maar dat betekent dat er dus nog best een aantal kinderen als kleuter duizend doden kunnen sterven als iemand "even doorpakt", terwijl ze een eventuele diagnose pas een aantal jaar later krijgen.
Dus ik zeg alleen maar: oordeel niet over het kind en de aanpak van iemand die je verder helemaal niet kent. Wees gewoon blij als jouw kind het veel beter doet. Misschien is jouw techniek niet superieur, maar heb je gewoon een makkelijk kind.
zaterdag 8 mei 2021 om 11:29
Dat eten was met onze zoon, nu 12, ook een drama. Jeetje, wat heb ik daar een energie aan verspild. Na jaren kloten en frustratie hebben we een kinderarts bezocht die zei: hij drinkt een pakje fristi en eet een boterham met pindakaas, een stukje kaas en worst en wat komkommer op een dag? Prima hoor, bijna de schijf van 5. Ik was in shock! En daarna nooit meer gedoe met eten. Nu is hij 12 en eet hij bijna alles.DuchessMeganMarkle schreef: ↑07-05-2021 14:11Hij eet alleen maar een boterham met pindakaas. Sowieso is hij thuis een moeilijke eter. En op de opvang eet hij zijn warme maaltijd op en thuis eet hij niets van de warme maaltijd. ‘S avonds krijgt hij ook een boterham met pindakaas als hij niet zijn warme maaltijd eet. Ik wil niet dat hij met een lege maag naar bed gaat.
Ik heb toen hij een peuter was en zo slecht at veel gehad aan een verpleegkundige van het consultatie bureau. Ze zei eigenlijk alleen maar 'je doet het goed meis, je bent geen slechte moeder'. Ik kon haar bellen en mailen en dat hielp. Even de frustratie eraf zeg maar. Dat was zo fijn,
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
zaterdag 8 mei 2021 om 11:34
Dan kan. Ik ben me er zeker van bewust dat er kinderen zijn die een andere aanpak nodig hebben. Sowieso ben ik niet van het 'ineens dwingen tot iets wat hij niet kan overzien'. Ook bij mijn kinderen zonder extra handleiding leg ik uit waarom we het doen, vertel ik wat ik weet over het proces, geef ik de keus over de dingen die we wél kunnen beïnvloeden (met papa of mama, jij eerst of wij, knuffel mee of niet, ik noem maar iets). Toen wij het in oktober aan de hand hadden heb ik bij mijn 9- en 11-jarige ook echt overlegd - vooraf, thuis! - of ze wilden testen of langer in quarantaine blijven. Maar uiteindelijk leg ik de keus over wel of niet doorzetten niet zó nadrukkelijk bij hen neer. Het is in mijn ogen voor niemand goed om daar buiten te blijven staan soebatten. Dat is vooral mijn punt. Als het voor jouw kind in die hal niet kan, dan besluit je dus om niet te testen, of je overlegt vooraf of het in een andere ruimte kan, of onder een roesje, of wat dan ook.blijmetmij schreef: ↑08-05-2021 11:26Niet mee eens. Ik zeg niet dat die moeder buiten het goed deed, maar sommige kinderen kunnen ZO totaal van de leg raken bij dwang... Mijn zoon heeft ASS, en die raakt compleet de weg kwijt als hij ineens gedwongen wordt tot iets dat hij niet kan overzien. Dan is de ervaring 10x erger dan de baten.
En ja: hij heeft ASS. Diagnose pas ruim na kleutertijd gekregen: een "jonge" diagnose heb je alleen bij ernstige gevallen, en zo obvious is het allemaal niet bij die van mij.
Maar dat betekent dat er dus nog best een aantal kinderen als kleuter duizend doden kunnen sterven, terwijl ze een eventuele diagnose pas een aantal jaar later krijgen.
Dus ik zeg alleen maar: oordeel niet over het kind en de aanpak van iemand die je verder helemaal niet kent. Wees gewoon blij als jouw kind makkelijk is.
Ik moet wel toegeven dat dit ook een beetje in mijn allergie zit omdat ik het herken van het vaccineren van kleuters. Dat IS spannend, en het IS niet leuk, maar over het algemeen is kordaat en duidelijk zijn wel de beste aanpak. Dit is wat we gaan doen, waarom en hoe. En dan is vasthouden over het algemeen helemaal niet nodig en zijn ze vaak stoerder dan je als ouder van tevoren verwacht had.
lariba wijzigde dit bericht op 08-05-2021 11:41
14.50% gewijzigd
zaterdag 8 mei 2021 om 11:38
[quote=tanteslankie post_id=32850645
We balen dat vader en oma niet meewerken. Met z'n allen aan een plan dat werkt en alle neuzen dezelfde kant op werkt wel het beste. Ga anders nog een keer in gesprek met de opvang.
[/quote]
Dit is wel een beetje de wereld op zijn kop. Als het kind al een project van iemand is, dan is het het project van de ouders.
De juffies van de opvang komen en gaan, dat zijn niet echt de opstellers van het ouderschapsplan. En dat de ouder daar dan naar mag schikken. Haha.
We balen dat vader en oma niet meewerken. Met z'n allen aan een plan dat werkt en alle neuzen dezelfde kant op werkt wel het beste. Ga anders nog een keer in gesprek met de opvang.
[/quote]
Dit is wel een beetje de wereld op zijn kop. Als het kind al een project van iemand is, dan is het het project van de ouders.
De juffies van de opvang komen en gaan, dat zijn niet echt de opstellers van het ouderschapsplan. En dat de ouder daar dan naar mag schikken. Haha.
zaterdag 8 mei 2021 om 11:43
Vader en moeder hoeven toch ook niet hetzelfde te doen? Dat is als je nog bij elkaar woont vaak ook niet zo. En bij opa’s en oma’s mag sowieso zo’n beetje alles volgens mijtanteslankie schreef: ↑08-05-2021 11:24
We balen dat vader en oma niet meewerken. Met z'n allen aan een plan dat werkt en alle neuzen dezelfde kant op werkt wel het beste. Ga anders nog een keer in gesprek met de opvang. Zij hebben een goede kijk op je kind en vaak tools om je kind te helpen. Wat een ding is zeker, je kind is/wordt hier ook niet blij van.
Geen idee wat het kdv hier mee zou moeten.
zaterdag 8 mei 2021 om 11:43
Ik heb bijna niks gelezen, sorry iedereen, maar ik heb wel een kindje en die doet dat ook allemaal. Ik zou het dus niet direct als enorm problematisch zien.
Ik vraag me wel af in welk kader de kdv dat gezegd heeft want blijkbaar gaat het daar gewoon goed.
Een paar dingen die je misschien helpen:
- Veel met hem naar buiten. Mijn kind moet echt energie kwijt kunnen en als dat niet kan dan komt het op een andere manier weer uit. Meestal manieren die je in je OP noemt.
- Let op om welke reden je kind anderen slaat. Is het omdat hij iets wil hebben wat de ander heeft? Omdat hij op dat moment geen aandacht krijgt en dat wel nodig heeft, maar dat nog niet op een andere manier kan uiten? Of bijvoorbeeld omdat hij stoeien wil initiëren en geen goede andere manier daarvoor weet? Dat laatste doet mijn kind bijv ook vaak.
Als je de reden weet is het wat makkelijker om op de juiste wijze bij te sturen. Bijv andere manieren leren om stoeien te initiëren, aandacht te vragen e.d. Soms helpt dat ze leren praten ook al veel voor kinderen
- Overal aan zitten en klimmen: persoonlijk vind ik dat dat ook moet kunnen tot op zekere hoogte. Kijk hoe je het op een veilige manier kan faciliteren zodat het niet te gevaarlijk is, zodat je niet bij elk initiatief hoeft in te grijpen maar alleen soms. En zorg voor genoeg manieren om energie kwijt te kunnen (naar buiten), dat scheelt echt.
En accepteer dat klimmen en vallen er ook bij hoort.
- vwb de ochtenden: probeer eens of het helpt om hem te vertellen wat je steeds gaat doen. Mijn kind flipt als ik 's ochtends snel de slaapzak uittrek omdat ik haast heb, maar als ik zeg oke we gaan nu je slaapzak uit doen en dan je kleren aantrekken dan is het wel goed. Kind heeft een enorme hekel als dingen kind zomaar overkomen. Mijn oudste had dat niet, maar ach, ieder kind is anders. Misschien iets om te proberen.
Verder werkt teveel haast ook averechts. Beetje ruimte voor kind en het gaat een stuk beter. Zou ik ook eens wat mee experimenteren.
En kijk waar hij s ochtends behoefte aan heeft en geef dat zodat je win win hebt en snel weg kan. Wil hij schoenen aan voor het eten? Boeiend dan doe je dat toch, schoenen moeten toch aan voor het weggaan. Wil hij zelf proberen zijn jas aan te doen? Lekker laten proberen, kan jij ondertussen even wat pakken. Dat soort dingen.
Dit is even wat me te binnen schiet. Misschien al genoemd door anderen, maar toch.
Ik vraag me wel af in welk kader de kdv dat gezegd heeft want blijkbaar gaat het daar gewoon goed.
Een paar dingen die je misschien helpen:
- Veel met hem naar buiten. Mijn kind moet echt energie kwijt kunnen en als dat niet kan dan komt het op een andere manier weer uit. Meestal manieren die je in je OP noemt.
- Let op om welke reden je kind anderen slaat. Is het omdat hij iets wil hebben wat de ander heeft? Omdat hij op dat moment geen aandacht krijgt en dat wel nodig heeft, maar dat nog niet op een andere manier kan uiten? Of bijvoorbeeld omdat hij stoeien wil initiëren en geen goede andere manier daarvoor weet? Dat laatste doet mijn kind bijv ook vaak.
Als je de reden weet is het wat makkelijker om op de juiste wijze bij te sturen. Bijv andere manieren leren om stoeien te initiëren, aandacht te vragen e.d. Soms helpt dat ze leren praten ook al veel voor kinderen
- Overal aan zitten en klimmen: persoonlijk vind ik dat dat ook moet kunnen tot op zekere hoogte. Kijk hoe je het op een veilige manier kan faciliteren zodat het niet te gevaarlijk is, zodat je niet bij elk initiatief hoeft in te grijpen maar alleen soms. En zorg voor genoeg manieren om energie kwijt te kunnen (naar buiten), dat scheelt echt.
En accepteer dat klimmen en vallen er ook bij hoort.
- vwb de ochtenden: probeer eens of het helpt om hem te vertellen wat je steeds gaat doen. Mijn kind flipt als ik 's ochtends snel de slaapzak uittrek omdat ik haast heb, maar als ik zeg oke we gaan nu je slaapzak uit doen en dan je kleren aantrekken dan is het wel goed. Kind heeft een enorme hekel als dingen kind zomaar overkomen. Mijn oudste had dat niet, maar ach, ieder kind is anders. Misschien iets om te proberen.
Verder werkt teveel haast ook averechts. Beetje ruimte voor kind en het gaat een stuk beter. Zou ik ook eens wat mee experimenteren.
En kijk waar hij s ochtends behoefte aan heeft en geef dat zodat je win win hebt en snel weg kan. Wil hij schoenen aan voor het eten? Boeiend dan doe je dat toch, schoenen moeten toch aan voor het weggaan. Wil hij zelf proberen zijn jas aan te doen? Lekker laten proberen, kan jij ondertussen even wat pakken. Dat soort dingen.
Dit is even wat me te binnen schiet. Misschien al genoemd door anderen, maar toch.
zaterdag 8 mei 2021 om 12:51
Oh, ik had helemaal geen techniek nodig, mijn kind vond het gewoon prima allemaal. Dat is niet mijn verdienste, maar gewoon zoals ze is. Ik vond ook niet dat ik het op dat moment beter deed of zo, ik hoefde weinig te doen.blijmetmij schreef: ↑08-05-2021 11:26Niet mee eens. Ik zeg niet dat die moeder buiten het goed deed, maar sommige kinderen kunnen ZO totaal van de leg raken bij dwang... Mijn zoon heeft ASS, en die raakt compleet de weg kwijt als hij ineens gedwongen wordt tot iets dat hij niet kan overzien. Dan is de ervaring 10x erger dan de baten.
En ja: hij heeft ASS. Diagnose pas ruim na kleutertijd gekregen: een "jonge" diagnose heb je alleen bij ernstige gevallen, en zo obvious is het allemaal niet bij die van mij.
Maar dat betekent dat er dus nog best een aantal kinderen als kleuter duizend doden kunnen sterven als iemand "even doorpakt", terwijl ze een eventuele diagnose pas een aantal jaar later krijgen.
Dus ik zeg alleen maar: oordeel niet over het kind en de aanpak van iemand die je verder helemaal niet kent. Wees gewoon blij als jouw kind het veel beter doet. Misschien is jouw techniek niet superieur, maar heb je gewoon een makkelijk kind.
Maar toch: die ouders hadden duidelijk besloten dat kind getest moest worden, om wat voor reden dan ook, anders waren ze daar niet geweest. Dan zie ik echt weinig nut in een half uur op de parkeerplaats rondlopen en steeds vragen of ze al durft, aan een kind van 3. Daarmee maak je het veel groter dan het is.
Als je een kind hebt die dit soort dingen echt niet trekt, dan test je niet maar hou je ze thuis. Ook een optie. Dat je rustig uitlegt wat er gaat gebeuren, ook prima. Maar dit was echt heel raar, vooral omdat ze zelf ook zei: ja, anders zit ik met een schreeuwend kind binnen. Daar zag ik het probleem dus niet van in.
zaterdag 8 mei 2021 om 12:56
Ik ben ook van het doorpakken, maar ik moet ook bekennen dat mijn kinderen niet verblikken of verblozen van dit soort dingen (1 van mijn kinderen is redelijk ongevoelig voor lichamelijke (pijn)prikkels, wat overigens ook weer nadelen met zich meebrengt). Dat is niet echt mijn verdienste, maar gewoon geluk vermoed ik. Het kind zal misschien al eerder getest zijn, want anders snap ik niet zo waar de angst vandaan komt.nausicaa schreef: ↑08-05-2021 11:10Ik was net met kind bij de teststraat, en moest nog aan dit topic denken: er liep daar buiten een moeder met een kind van een jaar of 3, te wachten tot het kind durfde. Ze vroeg hoe de mijne het vond (prima, niet onder de indruk), en zei toen: ja, eigenlijk hadden we een half uur geleden een afspraak, maar ze durft nog niet. Straks maar weer proberen, anders gaat ze gillen.
Toen dacht ik toch echt even: eh ok? Dan gilt ze toch? Van een uur lang daar buiten blijven drentelen in afwachting wordt de spanning echt niet beter. Soms is gillen gewoon even niet te voorkomen (bron: Viva forum).
zaterdag 8 mei 2021 om 13:06
Precies. Ook (en misschien wel juist) bij autisten.Lariba schreef: ↑08-05-2021 11:34Dan kan. Ik ben me er zeker van bewust dat er kinderen zijn die een andere aanpak nodig hebben. Sowieso ben ik niet van het 'ineens dwingen tot iets wat hij niet kan overzien'. Ook bij mijn kinderen zonder extra handleiding leg ik uit waarom we het doen, vertel ik wat ik weet over het proces, geef ik de keus over de dingen die we wél kunnen beïnvloeden (met papa of mama, jij eerst of wij, knuffel mee of niet, ik noem maar iets). Toen wij het in oktober aan de hand hadden heb ik bij mijn 9- en 11-jarige ook echt overlegd - vooraf, thuis! - of ze wilden testen of langer in quarantaine blijven. Maar uiteindelijk leg ik de keus over wel of niet doorzetten niet zó nadrukkelijk bij hen neer. Het is in mijn ogen voor niemand goed om daar buiten te blijven staan soebatten. Dat is vooral mijn punt. Als het voor jouw kind in die hal niet kan, dan besluit je dus om niet te testen, of je overlegt vooraf of het in een andere ruimte kan, of onder een roesje, of wat dan ook.
Ik moet wel toegeven dat dit ook een beetje in mijn allergie zit omdat ik het herken van het vaccineren van kleuters. Dat IS spannend, en het IS niet leuk, maar over het algemeen is kordaat en duidelijk zijn wel de beste aanpak. Dit is wat we gaan doen, waarom en hoe. En dan is vasthouden over het algemeen helemaal niet nodig en zijn ze vaak stoerder dan je als ouder van tevoren verwacht had.
zaterdag 8 mei 2021 om 13:12
Daar ben ik al mee opgehouden toen die van mij 2 maanden werd. Toen vonden ze het raar dat ik niet de weken telde
zonneoog wijzigde dit bericht op 08-05-2021 13:42
11.26% gewijzigd
Op elk potje past dekseltje, maar als dat niet past dan heb je altijd nog afdekfolie.
zaterdag 8 mei 2021 om 13:38
De jongste van mij wordt van de week al weer 216 maanden. ,
zaterdag 8 mei 2021 om 14:31
Ik snap de mensen die zeggen dat de kdv meiden er niet echt verstand van hebben, want kinderen gedragen zich er echt anders dan thuis. Maar als je een moeder dagelijks ziet worstelen met de omgang van het kind en je ziet dat ze dingen niet handig aanpakt, wil je misschien wel op de een of andere manier tips geven. En aangezien er in bijna al jouw topics onzekerheid, frustratie en worsteling lijkt te zitten, zou ik wel adviseren om hulp te zoeken bij de opvoeding. Iemand die je opvoedondersteuning geeft kan ook directe tips geven die je meteen in de praktijk kunt toepassen.
Je geeft zelf aan consequent te zijn, maar continu Nee roepen maakt het er niet leuker op thuis. Pas op dat je niet continu negatief bent. En kinderen van die leeftijd snappen het woord Nee wel, maar vinden het moeilijk om er naar te handelen.
Mijn zoon (ook net 1½) is ook pittig en ik vind het soms ook lastig. Wat mij heeft geholpen is om "nee mag niet" om te buigen:
"Zitten op de bank." Ipv Nee, niet op de bank rennen
"Doe de kast maar dicht, goed zo!" Ipv Nee, niet de kasten open doen
"Geef de afstandsbediening maar aan mama, dank je wel!" Ipv Niet aan de afstandsbediening zitten
Bij het uitruimen van de vaatwasser hem een plastic bord geven, zodat hij het gevoel heeft te helpen.
Hij wilde steeds de prullenbak open doen, nu geef ik hem steeds rotzooi die hij zelf weg mag gooien (daarna zeg ik: Wat fijn dat je zo goed helpt)
Als hij echt gaat schreeuwen, ga ik soms zijn lievelingsliedje zingen, na een minuutje hoor ik hem meeneurien.
Of ik negeer zijn driftbui en ga uitgebreid met zijn speelgoed spelen en vraag of hij mee komt doen.
Kan het altijd: nee, ik word echt boos als hij bijv de stekkers uit de stopcontacten trekt. Dan zeg ik dus ook: nee, niet de stekkers eruit trekken!
Helpt deze aanpak altijd? Nee, zeker niet. Soms laat ik hem gewoon schreeuwen of neem ik hem resoluut mee onder mn arm. Daarna probeer ik weer positief te zijn
Hopelijk heb je er iets aan.
Je geeft zelf aan consequent te zijn, maar continu Nee roepen maakt het er niet leuker op thuis. Pas op dat je niet continu negatief bent. En kinderen van die leeftijd snappen het woord Nee wel, maar vinden het moeilijk om er naar te handelen.
Mijn zoon (ook net 1½) is ook pittig en ik vind het soms ook lastig. Wat mij heeft geholpen is om "nee mag niet" om te buigen:
"Zitten op de bank." Ipv Nee, niet op de bank rennen
"Doe de kast maar dicht, goed zo!" Ipv Nee, niet de kasten open doen
"Geef de afstandsbediening maar aan mama, dank je wel!" Ipv Niet aan de afstandsbediening zitten
Bij het uitruimen van de vaatwasser hem een plastic bord geven, zodat hij het gevoel heeft te helpen.
Hij wilde steeds de prullenbak open doen, nu geef ik hem steeds rotzooi die hij zelf weg mag gooien (daarna zeg ik: Wat fijn dat je zo goed helpt)
Als hij echt gaat schreeuwen, ga ik soms zijn lievelingsliedje zingen, na een minuutje hoor ik hem meeneurien.
Of ik negeer zijn driftbui en ga uitgebreid met zijn speelgoed spelen en vraag of hij mee komt doen.
Kan het altijd: nee, ik word echt boos als hij bijv de stekkers uit de stopcontacten trekt. Dan zeg ik dus ook: nee, niet de stekkers eruit trekken!
Helpt deze aanpak altijd? Nee, zeker niet. Soms laat ik hem gewoon schreeuwen of neem ik hem resoluut mee onder mn arm. Daarna probeer ik weer positief te zijn
Hopelijk heb je er iets aan.
zaterdag 8 mei 2021 om 15:31
Daar zit nog wel een logica in hoor. Net 1 of volgende week 2 is een enorm verschil in wat een kind kan en begrijpt. Niet zo gek, het is vrijwel de volledige levensduur dubbel. Dus zeker als je om advies vraagt over iets, of dat bepaald gedrag normaal is etc, is het best nuttig om te weten.
