Kind geen geld voor fruit

09-10-2022 11:27 182 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Onze beide kinderen zitten op de basisschool en in beide klassen is er een leerling die nagenoeg nooit fruit meeneemt omdat ouders hiervoor het geld niet hebben.

Er wordt tijdens het fruit eten aan de andere kinderen gevraagd wie er iets over heeft om te delen met dit kindje.

Ik vind dit zo’n schrijnende situatie voor de betreffende kindjes dat we graag zouden willen helpen.
Ik heb alleen geen idee hoe dit aan te pakken. Sowieso weet ik niet of een juf hierop zit te wachten (wellicht zijn er andere opties waar de juf aanspraak op kan maken). Ik kan dit uiteraard bespreekbaar maken maar graag stel ik eerst hier m’n vragen.

Wat zouden wij hieraan kunnen doen? Fruit naar school brengen? Iedere maand een bijdrage voor school om fruit voor deze kindjes te kopen? Gewoon niet mee bemoeien en aan school overlaten?

Iemand tips?
Alle reacties Link kopieren Quote
Titatoverbal schreef:
09-10-2022 16:42
Het maalt niet uit of je het gesneden of ongesneden mee geeft.
Maar na een schooldag is het minder lekker/oneetbaar geworden.
Dat is ook een beetje zonde van die extra banaan.
Lijkt me toch niet te lastig om te begrijpen?
Het ging om een gebutste appel en een geplette mandarijn, een bakje eromheen helpt dan wel lijkt me. Er staat niet dat het fruit dan ook in stukjes moet.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
fashionvictim schreef:
09-10-2022 12:18
Mijn oudste had een kind in de klas waarvan je als volwassene duidelijk kon zien dat er thuis gedoe en gebrek aan geld was. Dat kind was ook altijd het brood of fruit "vergeten". Toen heb ik een tijdlang mijn kind gewoon een extra broodtrommel en extra fruitbak mee gegeven en hem de opdracht gegeven om tegen dat kind te zeggen dat hij extra had voor als hij het vergeten was. Zo regelden ze het buiten het zicht van de rest van de klas.
Mijn dochters hebben met dezelfde smoes extra gymkleding/schoenen bij zich.
Moiren schreef:
09-10-2022 16:39
Beetje domme bewijsvoering, want alles kan wel opgeschreven worden natuurlijk. En ook bijzonder dat kind maanden trommels weg kan gooien zonder dat die door ook maar iemand gemist worden. En dat een juf daar niet over in gesprek gaat.

Had ze het dan iedere ochtend moeten filmen ofzo? Om geloofwaardig te zijn?
En het lijkt me aannemelijk dat kind niet 5 dagen per week, iedere dag een trommel weggoooide, maar de inhoud.
Susan schreef:
09-10-2022 16:44
Het ging om een gebutste appel en een geplette mandarijn, een bakje eromheen helpt dan wel lijkt me. Er staat niet dat het fruit dan ook in stukjes moet.
Die appel butst hier ook in een bakje

Maar fijn als het bij jullie helpt.


Onze 1e school was heel.fijn. Daar werd je als ouders gevraagd fruit/groente in te leveren en maakten zij er een soort monkey platter van.
Ideaal. Je kind at eens dingen die je zelf niet zo snel zou kopen.
Je kon zelf kiezen of je goedkoper of duurder fruit mee gaf.
En als je een keer niets gaf was het ook geen ramp.
Hetjuistebesluit schreef:
09-10-2022 16:37
Mijn kind gooide zijn broodtrommel altijd in de bosjes en kreeg van juf dan een koekje of een boterham met iets waar hij om vroeg. Pas na maanden moesten we op gesprek komen. Hele trammelant en zelfs dreigen met de kinderbescherming. Ben ik ontzettend boos over geworden.

Hebben toen een afspraak met juf gemaakt dat ik elke dag in zijn schriftje schreef wat hij meekreeg. De volgende dag kwam hij weer met 'honger' naar school. Ik werd door de ouders op het schoolplein met de nek aangekeken.

In het schriftje stond echter in detail zijn ontbijt, inhoud broodtrommeltje, fruit en drinken.

Vooral niet oordelen over de ouders en het er met andere ouders over hebben. Laat dat aan de leerkracht en instanties over.
Eens, we weten toch niet wat exact de reden is dat het kindje geen fruit mee heeft.. Misschien speelt er ook wel zoiets als het voorbeeld dat je hier aangeeft..
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
09-10-2022 15:52
Jezus wat erg. Heb dan ballen en vraag het zelf aan de ouders.

Waarom is het relevant om te weten wat de achterliggende oorzaak van het niet meekrijgen van een banaan is?
Daar kan je zeker met ouders over spreken (indien die bij school komen en aanspreekbaar zijn).

Maar dat de reden relevant is lijkt mij logisch. Indien er sprake is van zaken als verslaving of verwaarlozing is er veel meer aan de hand. En zou er hulpverlening of wellicht toezicht moeten zijn.

Bij iemand die tijdelijk in zwaar weer zit kan je prima helpen met een zak appels. Maar als het gaat om langdurige of ernstige problematiek is dat totaal zinloos. Dan moet er echt naar andere zaken worden gekeken. En natuurlijk niet door ouders. Maar school wordt daar heel vaak bij betrokken.
evelien2010 schreef:
09-10-2022 16:53
Daar kan je zeker met ouders over spreken (indien die bij school komen en aanspreekbaar zijn).

Maar dat de reden relevant is lijkt mij logisch. Indien er sprake is van zaken als verslaving of verwaarlozing is er veel meer aan de hand. En zou er hulpverlening of wellicht toezicht moeten zijn.

Bij iemand die tijdelijk in zwaar weer zit kan je prima helpen met een zak appels. Maar als het gaat om langdurige of ernstige problematiek is dat totaal zinloos. Dan moet er echt naar andere zaken worden gekeken. En natuurlijk niet door ouders. Maar school wordt daar heel vaak bij betrokken.
Wat is er zinloos aan als een kind dagelijks zijn portie fruit krijgt. Je kunt ook gewoon iets geven zonder er bovenop te zitten. Je hebt geen recht op info als je een appel weggeeft. School redt zich wel met de hulpverleningsinstanties.
Hetjuistebesluit, wat ontzettend rot wat jij hebt meegemaakt. Kinderen kunnen wel degelijk de boel in de maling nemen, zaken verzinnen of anders doen lijken voor eigen gewin. Niet realiserende wat dit teweeg kan brengen.
Alle reacties Link kopieren Quote
carrie-bradshaw schreef:
09-10-2022 15:08
Ook in de schuldsanering houden ze rekening met kinderen die moeten eten. En de kinderbijslag is niet voor de schuldeisers. Kindgebonden budget wordt wel meegenomen met het vrij te laten bedrag en de aflossingen.

Voor een gezin met twee kinderen heb je recht op de voedselbank als je minder dan
€ 630 per maand overhoudt voor boodschappen en kleding. Zeker geen vetpot maar zoals gezegd een zak appels zou wel moeten lukken of dat kun je dan via de voedselbank krijgen lijkt mij.
Bij deze kinderen lukt dat nu dus even niet. Stop met oordelen over situaties die je niet kent. Lang niet iedere voedselbank verstrekt wekelijks fruit en zeker niet voldoende voor iedere dag. Er zijn gewoon heel veel gezinnen in Nederland die niet of nauwelijks de eindjes aan elkaar kunnen knopen, met allerlei verschillende oorzaken. Gemeenschappelijke deler is wel dat basisschoolkinderen nou eenmaal geen of nauwelijks invloed hebben op de wijze waarop hun ouders met geld omgaan. Daar lijdt het kind waarschijnlijk al genoeg onder dus dan is het juist heel fijn als andere ouders of juffen als Feow bijspringen. Gewoon omdat het voor deze kinderen het verschil kan maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Titatoverbal schreef:
09-10-2022 16:42
Het maalt niet uit of je het gesneden of ongesneden mee geeft.
Maar na een schooldag is het minder lekker/oneetbaar geworden.
Dat is ook een beetje zonde van die extra banaan.
Lijkt me toch niet te lastig om te begrijpen?
Mijn dochter kan niet altijd haar fruit op omdat het een ontzettend trage eter is, maar dat fruit is nog prima aan het einde van de dag hoor. Alleen echt zacht fruit als aardbeien, peer of frambozen worden wel zacht en minder lekker, maar mandarijn, appel, druif, mango, meloen, blauwe bessen blijven allemaal eetbaar, meestal eet ze dan thuis na school en BSO gewoon haar bakje alsnog leeg. En voor bananen heb ik van die speciale harde bananendoosjes in een banaanvorm, en die blijven daar dus ook goed in.
Ik schil overigens appels en peren niet, snij ze wel in parten maar de schil laat ik eraan zitten. Ik sprenkel wel meestal wat citroensap over het fruit voor ik het in het bakje doe, wellicht dat het daardoor goed blijft. Ik vind het heerlijk zen om in de ochtend lekker voor iedereen een bakje fruit klaar te maken, ik doe het voor mijn meerderjarige zoon ook nog steeds.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
wolkje75 schreef:
09-10-2022 16:49
Eens, we weten toch niet wat exact de reden is dat het kindje geen fruit mee heeft.. Misschien speelt er ook wel zoiets als het voorbeeld dat je hier aangeeft..
Het maakt toch ook niet uit waarom een kind geen fruit of brood mee heeft? Of het nu is omdat de ouders overspannen zijn, arm zijn, in een vechtscheiding zitten, laks zijn of omdat het kind altijd brood krijgt dat het niet lust en daarom weggooit, kinderen moeten gewoon goed eten op een schooldag, die energie hebben ze nodig om te kunnen leren en spelen.
Am Yisrael Chai!
evelien2010 schreef:
09-10-2022 16:53
Daar kan je zeker met ouders over spreken (indien die bij school komen en aanspreekbaar zijn).

Maar dat de reden relevant is lijkt mij logisch. Indien er sprake is van zaken als verslaving of verwaarlozing is er veel meer aan de hand. En zou er hulpverlening of wellicht toezicht moeten zijn.

Bij iemand die tijdelijk in zwaar weer zit kan je prima helpen met een zak appels. Maar als het gaat om langdurige of ernstige problematiek is dat totaal zinloos. Dan moet er echt naar andere zaken worden gekeken. En natuurlijk niet door ouders. Maar school wordt daar heel vaak bij betrokken.
Dan nog is het fijn als het kind een appeltje krijgt toch? Dat appeltje is namelijk een van de laatste zorgen als een situatie complex is.
Jongens, wat een moeilijk gedoe allemaal.

Wat er ook achter zit is toch niet zo relevant? Als het duidelijk is (en dat is vaak al gauw duidelijk) dat een kind uit de klas van jouw kind iets of van alles tekort komt, om welke reden dan ook, dat breekt toch je hart? Het is toch geen probleem om te zorgen dat dat kind het wat beter heeft? Als iedereen doet wat hij kan, en gewoon zonder oordeel naar de ouders toe bereid is om zo’n kind de helpende hand uit te steken dan kan dat al zo veel schelen.

Wij hadden zo’n kind in de klas. Overduidelijk ging het thuis niet goed, veilig thuis scheen betrokken te zijn, kwam allemaal erg onmachtig en verwaarlozend over. De moeder was niet goed benaderbaar. Nadat het kind moest huilen in de kring dat hij weer moest zeggen dat hij niks had gedaan in de vakantie / het weekend etc hebben we met een paar moeders iets bedacht. De één nam hem eens mee naar de speeltuin, of zwembad, we zorgden dat hij ook eens werd uitgenodigd voor partijtjes (en kreeg dan stiekem een cadeautje om te geven van de moeder van de jarige), inderdaad wat extra’s te eten meegeven aan je eigen kind, in de vakantie mee naar pretpark (om te vertellen in de kring) gymschoenen geven inderdaad, hem meenemen naar avondvierdaagse, met uitvoeringen ook een bloem voor hem meenemen, met sportdag ook voor hem juichen etc. En dat gewoon naturel zonder big deal van te maken. Onze eigen kids hebben er vgl mij niets van gemerkt, iig was het geen onderwerp van gesprek. En je zag dat kind toch opbloeien. Uiteindelijk ontdooide zelfs z’n moeder (een beetje). Het is ons zelfs gelukt de moeder af en toe mee te krijgen naar dingetjes van school. Gewoon zonder oordeel.

Dus mijn tip is aan de TO, probeer het wat breder te zien dan alleen die ontbrekende appel. nodig dat kind eens uit voor iets leuks, geef hem aandacht, laat hem erbij horen. Hier wilde hij altijd dat ik voorlas en dat we wat aan tafel aten, dat kende hij namelijk niet. vaak is er meer aan de hand als dat kind structureel onvoldoende eten/ spullen meekrijgt. En als iedereen iets kleins doet, valt zo’n kind niet helemaal buiten de boot. En het is zo’n kleine moeite.

En het lost allemaal de achterliggende problemen niet op, maar het kan gevoelsmatig een wereld van verschil maken voor zo’n kind (en ik weet het want ik was zo’n kind)
Truffel schreef:
09-10-2022 17:18
Jongens, wat een moeilijk gedoe allemaal.

Wat er ook achter zit is toch niet zo relevant? Als het duidelijk is (en dat is vaak al gauw duidelijk) dat een kind uit de klas van jouw kind iets of van alles tekort komt, om welke reden dan ook, dat breekt toch je hart? Het is toch geen probleem om te zorgen dat dat kind het wat beter heeft? Als iedereen doet wat hij kan, en gewoon zonder oordeel naar de ouders toe bereid is om zo’n kind de helpende hand uit te steken dan kan dat al zo veel schelen.

Wij hadden zo’n kind in de klas. Overduidelijk ging het thuis niet goed, veilig thuis scheen betrokken te zijn, kwam allemaal erg onmachtig en verwaarlozend over. De moeder was niet goed benaderbaar. Nadat het kind moest huilen in de kring dat hij weer moest zeggen dat hij niks had gedaan in de vakantie / het weekend etc hebben we met een paar moeders iets bedacht. De één nam hem eens mee naar de speeltuin, of zwembad, we zorgden dat hij ook eens werd uitgenodigd voor partijtjes (en kreeg dan stiekem een cadeautje om te geven van de moeder van de jarige), inderdaad wat extra’s te eten meegeven aan je eigen kind, in de vakantie mee naar pretpark (om te vertellen in de kring) gymschoenen geven inderdaad, hem meenemen naar avondvierdaagse, met uitvoeringen ook een bloem voor hem meenemen, met sportdag ook voor hem juichen etc. En dat gewoon naturel zonder big deal van te maken. Onze eigen kids hebben er vgl mij niets van gemerkt, iig was het geen onderwerp van gesprek. En je zag dat kind toch opbloeien. Uiteindelijk ontdooide zelfs z’n moeder (een beetje). Het is ons zelfs gelukt de moeder af en toe mee te krijgen naar dingetjes van school. Gewoon zonder oordeel.

Dus mijn tip is aan de TO, probeer het wat breder te zien dan alleen die ontbrekende appel. nodig dat kind eens uit voor iets leuks, geef hem aandacht, laat hem erbij horen. Hier wilde hij altijd dat ik voorlas en dat we wat aan tafel aten, dat kende hij namelijk niet. vaak is er meer aan de hand als dat kind structureel onvoldoende eten/ spullen meekrijgt. En als iedereen iets kleins doet, valt zo’n kind niet helemaal buiten de boot. En het is zo’n kleine moeite.

En het lost allemaal de achterliggende problemen niet op, maar het kan gevoelsmatig een wereld van verschil maken voor zo’n kind (en ik weet het want ik was zo’n kind)

Wat ontzettend lief. Serieus. Het is geen structurele oplossing voor een maatschappelijk probleem maar voor dat ene kind hebben jullie een verschil gemaakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
evelien2010 schreef:
09-10-2022 16:53
Daar kan je zeker met ouders over spreken (indien die bij school komen en aanspreekbaar zijn).

Maar dat de reden relevant is lijkt mij logisch. Indien er sprake is van zaken als verslaving of verwaarlozing is er veel meer aan de hand. En zou er hulpverlening of wellicht toezicht moeten zijn.

Bij iemand die tijdelijk in zwaar weer zit kan je prima helpen met een zak appels. Maar als het gaat om langdurige of ernstige problematiek is dat totaal zinloos. Dan moet er echt naar andere zaken worden gekeken. En natuurlijk niet door ouders. Maar school wordt daar heel vaak bij betrokken.

We zouden hier eens wat minder snel om toezicht of hulpverlening moeten gillen. Vaak help je daar mensen alleen maar verder de stront in, en zet je allerlei processen in gang die zo goed als onomkeerbaar zijn. Terwijl vrijwel elke shitsituatie op te lossen is, als mensen maar af en toe een helpende hand krijgen.

Veel hulpverleningssystemen gaan net als veel vormen van beleid vaak uit van wantrouwen, waarbij mensen worden behandeld alsof ze halve criminelen zijn, terwijl hun enige misdaad dan is dat ze werkeloos, of ziek, of arm, of niet zo intelligent, of tijdelijk onmachtig zijn. En met dat wantrouwen worden ze vaak niet vooruit geholpen, maar juist afgebroken zodat na de hulp de problemen nog groter zijn dan toen die begon. Zeker voor kinderen kan dat enorm beschadigend zijn en de rest van hun leven negatieve impact hebben. Terwijl van gewoon die appel en die komkommer geven, en af een toe een tosti en een lekkere boterham, vrijwel niemand slechter wordt.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
09-10-2022 17:40
We zouden hier eens wat minder snel om toezicht of hulpverlening moeten gillen. Vaak help je daar mensen alleen maar verder de stront in, en zet je allerlei processen in gang die zo goed als onomkeerbaar zijn. Terwijl vrijwel elke shitsituatie op te lossen is, als mensen maar af en toe een helpende hand krijgen.

Veel hulpverleningssystemen gaan net als veel vormen van beleid vaak uit van wantrouwen, waarbij mensen worden behandeld alsof ze halve criminelen zijn, terwijl hun enige misdaad dan is dat ze werkeloos, of ziek, of arm, of niet zo intelligent, of tijdelijk onmachtig zijn. En met dat wantrouwen worden ze vaak niet vooruit geholpen, maar juist afgebroken zodat na de hulp de problemen nog groter zijn dan toen die begon. Zeker voor kinderen kan dat enorm beschadigend zijn en de rest van hun leven negatieve impact hebben. Terwijl van gewoon die appel en die komkommer geven, en af een toe een tosti en een lekkere boterham, vrijwel niemand slechter wordt.
Helemaal mee eens.

Heb ook dat soort hulpverleners gehad die ons toespraken alsof we op het matje waren geroepen en eens stevig op ons nummer moesten worden gezet. Onze "misdaad"? Een kind met beperking hebben gekregen. We zaten daar dus ook vrijwillig, niet onder toezicht of zoiets, maar ik was in al mijn onzekerheid doodsbang voor die mensen, doodsbang dat ze hem bjj ons weg konden halen als we niet precies deden wat zij zeiden of ze ook maar durfden tegen te spreken. Want zo'n sfeer was het. Heel kwalijk. Ik zou soms nog best terug willen om te vertellen wat dat heeft gedaan.

Enigszins off-topic, maar om aan te geven dat ik het helemaal met je eens ben als het gaat om die wantrouwende toon, de sfeer en je zelfvertrouwen dat wordt afgebroken.

Ik kan me voorstellen dat ouders hierdoor juist geen hulp durven te zoeken.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
09-10-2022 17:40
We zouden hier eens wat minder snel om toezicht of hulpverlening moeten gillen. Vaak help je daar mensen alleen maar verder de stront in, en zet je allerlei processen in gang die zo goed als onomkeerbaar zijn. Terwijl vrijwel elke shitsituatie op te lossen is, als mensen maar af en toe een helpende hand krijgen.

Veel hulpverleningssystemen gaan net als veel vormen van beleid vaak uit van wantrouwen, waarbij mensen worden behandeld alsof ze halve criminelen zijn, terwijl hun enige misdaad dan is dat ze werkeloos, of ziek, of arm, of niet zo intelligent, of tijdelijk onmachtig zijn. En met dat wantrouwen worden ze vaak niet vooruit geholpen, maar juist afgebroken zodat na de hulp de problemen nog groter zijn dan toen die begon. Zeker voor kinderen kan dat enorm beschadigend zijn en de rest van hun leven negatieve impact hebben. Terwijl van gewoon die appel en die komkommer geven, en af een toe een tosti en een lekkere boterham, vrijwel niemand slechter wordt.
Ook mee eens. Iemand schreef dat in het schriftje schrijven 'domme bewijsvoering is' wat moet ik dan, bonnetjes laten zien?

En hij gooide inderdaad de inhoud van zijn broodtrommeltje leeg. Wij zijn verder een prima doorsnee gezin, geen red flags. Met de juf is het uiteindelijk goed gekomen. Het was de directrice die maandenlang wachten, op eigen houtje rond ging vragen bij andere ouders en toen dacht ons te confronteren en dreigen met een amk melding.

Is allemaal niet gebeurd. Wel kregen we 2 maanden later een brief van veilig thuis.. er waren zorgen geuit, wat? Wilden ze niet vertellen. Zijn 2 keer langsgeweest en ze hadden niets op ons aan te merken. Maar jee wat geeft dat een knauw! Niet happig zijn op veilig thuis laten komen levert je zo een 'gezin staat niet open voor hulpverlening' op.

Heeft een kind dagelijks geen fruit? Overleg dan met juf over een oplossing wat gaat over fruit. (Of geef kind gewoon elke dag extra fruit mee) Vul vooral niet in welke situatie de ouders en kind verkeren. Het lijkt allemaal zo mooi, een kind wat heel dankbaar is voor wél een stuk fruit en ouders die dolgelukkig zouden zijn met dit gebaar. Maar er kan ook schaamte meespelen of eigenlijk weinig bijzonders. Hoe goedbedoeld overleggen met andere ouders ook lijkt, een oplossing kan ook heel simpel zonder kind en gezin in de spotlights te zetten.
hetjuistebesluit wijzigde dit bericht op 09-10-2022 18:11
9.61% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
09-10-2022 17:40
We zouden hier eens wat minder snel om toezicht of hulpverlening moeten gillen.

Eens. Het gaat om een fucking appeltje. Zijn we zo sociaal incompetent geworden dat het niet lukt om in de klas wat extra fruit neer te leggen?

Nee, daar moet eerst beleid op en toezicht en hulpverlening, want o jee stel je voor dat je eens een appeltje zou verstrekken zonder dat de thuissituatie eerst doorgelicht wordt. Moet je eens aan de toeslagenouders vragen, hoe goed het uitpakt als je financiële probleem ineens een jeugdzorgprobleem wordt.

En mensen maken elkaar op dit forum en op internet ook incompetent en monddood als elke vorm van naastenzorg meteen wordt afgekapt met “nee nee nee niet doen hoor, dat moet je aan pro-fes-sio-nals overlaten”.

Nee daar schiet een kind mee op, als er eerst drie beleidsplannen, regiecoördinatoren, casemanagers en hulpverleners op losgelaten worden. In plaats van een appeltje.
Alle reacties Link kopieren Quote
evelien2010 schreef:
09-10-2022 16:53
Daar kan je zeker met ouders over spreken (indien die bij school komen en aanspreekbaar zijn).

Maar dat de reden relevant is lijkt mij logisch. Indien er sprake is van zaken als verslaving of verwaarlozing is er veel meer aan de hand. En zou er hulpverlening of wellicht toezicht moeten zijn.

Bij iemand die tijdelijk in zwaar weer zit kan je prima helpen met een zak appels. Maar als het gaat om langdurige of ernstige problematiek is dat totaal zinloos. Dan moet er echt naar andere zaken worden gekeken. En natuurlijk niet door ouders. Maar school wordt daar heel vaak bij betrokken.
Denk je dat een gezinsvoogd dan elke dag komt toezien op een volle schooltas?
Alle reacties Link kopieren Quote
Zelf vind ik fruit niet zo noodzakelijk hoor. Ik zou wel 200 gr groenten geven, peulvruchten, wat zuivel en volkoren granen. Je hebt daar geen groot budget voor nodig.

Ik weet niet wat er aan gedaan kan worden. Misschien kan je je kinderen wat lekkers voor het kind mee laten nemen, tenminste als te te mager en hongerig zijn.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren Quote
Truffel schreef:
09-10-2022 17:18
Jongens, wat een moeilijk gedoe allemaal.

Wat er ook achter zit is toch niet zo relevant? Als het duidelijk is (en dat is vaak al gauw duidelijk) dat een kind uit de klas van jouw kind iets of van alles tekort komt, om welke reden dan ook, dat breekt toch je hart? Het is toch geen probleem om te zorgen dat dat kind het wat beter heeft? Als iedereen doet wat hij kan, en gewoon zonder oordeel naar de ouders toe bereid is om zo’n kind de helpende hand uit te steken dan kan dat al zo veel schelen.

Wij hadden zo’n kind in de klas. Overduidelijk ging het thuis niet goed, veilig thuis scheen betrokken te zijn, kwam allemaal erg onmachtig en verwaarlozend over. De moeder was niet goed benaderbaar. Nadat het kind moest huilen in de kring dat hij weer moest zeggen dat hij niks had gedaan in de vakantie / het weekend etc hebben we met een paar moeders iets bedacht. De één nam hem eens mee naar de speeltuin, of zwembad, we zorgden dat hij ook eens werd uitgenodigd voor partijtjes (en kreeg dan stiekem een cadeautje om te geven van de moeder van de jarige), inderdaad wat extra’s te eten meegeven aan je eigen kind, in de vakantie mee naar pretpark (om te vertellen in de kring) gymschoenen geven inderdaad, hem meenemen naar avondvierdaagse, met uitvoeringen ook een bloem voor hem meenemen, met sportdag ook voor hem juichen etc. En dat gewoon naturel zonder big deal van te maken. Onze eigen kids hebben er vgl mij niets van gemerkt, iig was het geen onderwerp van gesprek. En je zag dat kind toch opbloeien. Uiteindelijk ontdooide zelfs z’n moeder (een beetje). Het is ons zelfs gelukt de moeder af en toe mee te krijgen naar dingetjes van school. Gewoon zonder oordeel.

Dus mijn tip is aan de TO, probeer het wat breder te zien dan alleen die ontbrekende appel. nodig dat kind eens uit voor iets leuks, geef hem aandacht, laat hem erbij horen. Hier wilde hij altijd dat ik voorlas en dat we wat aan tafel aten, dat kende hij namelijk niet. vaak is er meer aan de hand als dat kind structureel onvoldoende eten/ spullen meekrijgt. En als iedereen iets kleins doet, valt zo’n kind niet helemaal buiten de boot. En het is zo’n kleine moeite.

En het lost allemaal de achterliggende problemen niet op, maar het kan gevoelsmatig een wereld van verschil maken voor zo’n kind (en ik weet het want ik was zo’n kind)

Wat geweldig. Dat is dus levensveranderend. :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat eiwitten eigenlijk belangrijker zijn. Misschien kan je een kilo jonge kaas meegeven in blokjes?
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou me niet verder met het persoonlijke voedingspatroon van dat kind gaan bemoeien en gewoon het stuk fruit meegeven waar het blijkbaar om gaat.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
feow schreef:
09-10-2022 11:32
Ik heb als juf een fruitschaal. Zogenaamd voor mezelf.
❤️
Ginevra schreef:
09-10-2022 18:03
Eens. Het gaat om een fucking appeltje. Zijn we zo sociaal incompetent geworden dat het niet lukt om in de klas wat extra fruit neer te leggen?

Nee, daar moet eerst beleid op en toezicht en hulpverlening, want o jee stel je voor dat je eens een appeltje zou verstrekken zonder dat de thuissituatie eerst doorgelicht wordt. Moet je eens aan de toeslagenouders vragen, hoe goed het uitpakt als je financiële probleem ineens een jeugdzorgprobleem wordt.

En mensen maken elkaar op dit forum en op internet ook incompetent en monddood als elke vorm van naastenzorg meteen wordt afgekapt met “nee nee nee niet doen hoor, dat moet je aan pro-fes-sio-nals overlaten”.

Nee daar schiet een kind mee op, als er eerst drie beleidsplannen, regiecoördinatoren, casemanagers en hulpverleners op losgelaten worden. In plaats van een appeltje.

Je hebt pijnlijk gelijk.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven