Kinderen
alle pijlers
Kind geen geld voor fruit
zondag 9 oktober 2022 om 11:27
Onze beide kinderen zitten op de basisschool en in beide klassen is er een leerling die nagenoeg nooit fruit meeneemt omdat ouders hiervoor het geld niet hebben.
Er wordt tijdens het fruit eten aan de andere kinderen gevraagd wie er iets over heeft om te delen met dit kindje.
Ik vind dit zo’n schrijnende situatie voor de betreffende kindjes dat we graag zouden willen helpen.
Ik heb alleen geen idee hoe dit aan te pakken. Sowieso weet ik niet of een juf hierop zit te wachten (wellicht zijn er andere opties waar de juf aanspraak op kan maken). Ik kan dit uiteraard bespreekbaar maken maar graag stel ik eerst hier m’n vragen.
Wat zouden wij hieraan kunnen doen? Fruit naar school brengen? Iedere maand een bijdrage voor school om fruit voor deze kindjes te kopen? Gewoon niet mee bemoeien en aan school overlaten?
Iemand tips?
Er wordt tijdens het fruit eten aan de andere kinderen gevraagd wie er iets over heeft om te delen met dit kindje.
Ik vind dit zo’n schrijnende situatie voor de betreffende kindjes dat we graag zouden willen helpen.
Ik heb alleen geen idee hoe dit aan te pakken. Sowieso weet ik niet of een juf hierop zit te wachten (wellicht zijn er andere opties waar de juf aanspraak op kan maken). Ik kan dit uiteraard bespreekbaar maken maar graag stel ik eerst hier m’n vragen.
Wat zouden wij hieraan kunnen doen? Fruit naar school brengen? Iedere maand een bijdrage voor school om fruit voor deze kindjes te kopen? Gewoon niet mee bemoeien en aan school overlaten?
Iemand tips?
dinsdag 11 oktober 2022 om 22:55
Het kan prima naast elkaar. Ik zeg niet dat je een kind niets moet geven. Het kind kan er niets aan doen dit soort ouders te hebben. Maar naast die appel moet je ook verder kijken.Ginevra schreef: ↑11-10-2022 20:28Oh jawel hoor. Het lost op dat een kind geen fruit heeft in de pauze als de rest allemaal zijn fruit zit weg te kanen.
En wat lost dat precies op, dat leerkracht kind in de gaten houdt? Dan betaalt juf voortaan de huur of de winterjas? Of betekent het weer een rapportage en een casemanager erbij, maar dan zonder appel?
Dus een appel EN een gesprek met juf. Die kan dan verder kijken en heeft daar de opties voor.
Waarom zou je een kind niet echt willen helpen of zelfs hulp ontzeggen?
dinsdag 11 oktober 2022 om 23:19
Moedernooitgenoeg, ik wil graag zonder oordeel of ruziezoekerij oprecht iets aan je voorleggen.
Als je mijn reactie leest over dat kind bij mijn kind in de klas (desnoods even loepen). Stel jezelf voor dat dit een kind is dat bij jouw kind (onderbouw basisschool) in de klas zit. Je hoort van je eigen kind af en toe wat dat het kind stil is, niet goed meekomt, in de kring niks kan vertellen wat hij gedaan heeft in het weekend/vakantie. Zelf zie je bij het hek een bleek timide ventje. Een vader zie je nooit wel een “aparte” moeder, die wat asociaal en minder begaafd overkomt. Afwerend in gedrag is naar andere ouders. Het kind mag niet afspreken met andere kinderen en wordt na school snel mee naar huis getroond als je een speeldate wil voorstellen. Stel je ziet ook rare intereactie tussen moeder en dat kind (weinig liefdevol, afzeikerig, ruwheid van moeder). Bij schoolevenementen is die moeder altijd afwezig en kind altijd alleen of zelfs afwezig. Dat kind lijdt er zichtbaar onder. Je hoort dat veilig thuis betrokken is. Iedereen ziet dat het niet goed gaat. Je kind komt ook nog met verhalen thuis dat dit jongetje geen gymkleding heeft, met niemand speelt, geen tussendoortjes bij zich heeft, etc etc. Dit valt andere ouders ook op. Je merkt iets op tegen de leerkracht dat je je zorgen maakt en die zegt dat het de aandacht heeft maar mag er natuurlijk ook niks over zeggen verder.
Wat zou jij doen in zo’n situatie?
Ga jij dan echt zo’n jochie van vier jaar oud in de kou laten staan omdat zijn ouders het af laten weten? Ook Als je ziet dat een beetje aandacht en moeite of een tussendoortje zo veel goed doet bij zo’n kind? Ook als dat jou helemaal niet zoveel moeite of geld kost? Zou je in het echt ook zo hard zijn zoals je hier reageert en gewoon langs dat kind lopen en denken,
- daar zijn instanties voor, en/of
- moet de maatschappij hier dan voor opdraaien?, e/o
- als ik hem nu help dan komt z’n tokkie- moeder er maar mooi mee weg met haar pakjes Belinda menthol,
- etc etc
Zou je dat echt kunnen? En hoe voel je je daar dan bij?
Ik hoop zo dat je vanuit emotie / irritatie hier reageert en niet in het echte leven daadwerkelijk zo bent. Ik weet uit ervaring dat kleine daden van vriendelijkheid zo vreselijk belangrijk kunnen zijn voor kinderen die thuis in een rotsituatie zitten.
Als je mijn reactie leest over dat kind bij mijn kind in de klas (desnoods even loepen). Stel jezelf voor dat dit een kind is dat bij jouw kind (onderbouw basisschool) in de klas zit. Je hoort van je eigen kind af en toe wat dat het kind stil is, niet goed meekomt, in de kring niks kan vertellen wat hij gedaan heeft in het weekend/vakantie. Zelf zie je bij het hek een bleek timide ventje. Een vader zie je nooit wel een “aparte” moeder, die wat asociaal en minder begaafd overkomt. Afwerend in gedrag is naar andere ouders. Het kind mag niet afspreken met andere kinderen en wordt na school snel mee naar huis getroond als je een speeldate wil voorstellen. Stel je ziet ook rare intereactie tussen moeder en dat kind (weinig liefdevol, afzeikerig, ruwheid van moeder). Bij schoolevenementen is die moeder altijd afwezig en kind altijd alleen of zelfs afwezig. Dat kind lijdt er zichtbaar onder. Je hoort dat veilig thuis betrokken is. Iedereen ziet dat het niet goed gaat. Je kind komt ook nog met verhalen thuis dat dit jongetje geen gymkleding heeft, met niemand speelt, geen tussendoortjes bij zich heeft, etc etc. Dit valt andere ouders ook op. Je merkt iets op tegen de leerkracht dat je je zorgen maakt en die zegt dat het de aandacht heeft maar mag er natuurlijk ook niks over zeggen verder.
Wat zou jij doen in zo’n situatie?
Ga jij dan echt zo’n jochie van vier jaar oud in de kou laten staan omdat zijn ouders het af laten weten? Ook Als je ziet dat een beetje aandacht en moeite of een tussendoortje zo veel goed doet bij zo’n kind? Ook als dat jou helemaal niet zoveel moeite of geld kost? Zou je in het echt ook zo hard zijn zoals je hier reageert en gewoon langs dat kind lopen en denken,
- daar zijn instanties voor, en/of
- moet de maatschappij hier dan voor opdraaien?, e/o
- als ik hem nu help dan komt z’n tokkie- moeder er maar mooi mee weg met haar pakjes Belinda menthol,
- etc etc
Zou je dat echt kunnen? En hoe voel je je daar dan bij?
Ik hoop zo dat je vanuit emotie / irritatie hier reageert en niet in het echte leven daadwerkelijk zo bent. Ik weet uit ervaring dat kleine daden van vriendelijkheid zo vreselijk belangrijk kunnen zijn voor kinderen die thuis in een rotsituatie zitten.
dinsdag 11 oktober 2022 om 23:33
Heb je ook gelijk in hoor, vind ik heel verstandig en lief van je.
Ik schreef dat ook niet zozeer om publiekelijk medeleven te promoten, als wel om duidelijk te maken dat een kind meer heeft aan dat appeltje dan aan iemand die meent de moeder de les te lezen door het kind géen appel te geven.
dinsdag 11 oktober 2022 om 23:34
Wat een raar frame.evelien2010 schreef: ↑11-10-2022 22:55Waarom zou je een kind niet echt willen helpen of zelfs hulp ontzeggen?
woensdag 12 oktober 2022 om 05:45
evelien2010 schreef: ↑11-10-2022 22:55Het kan prima naast elkaar. Ik zeg niet dat je een kind niets moet geven. Het kind kan er niets aan doen dit soort ouders te hebben. Maar naast die appel moet je ook verder kijken.
Dus een appel EN een gesprek met juf. Die kan dan verder kijken en heeft daar de opties voor.
Waarom zou je een kind niet echt willen helpen of zelfs hulp ontzeggen?
En daar gaat het dan soms alsnog fout.
Mijn dochter had een vriendinnetje dat thuis echt het minimale aan zorg kreeg. In vakantie was er geen opvang dus was kind onder de tien drie dagen per week alleen thuis. Droeg kleding die niet bij het seizoen paste. Een tostie, patat of soep uit blik was het warmste warme eten dat geserveerd werd.
Meisje haar oma woonde bij ons om de hoek. Als ze bij ons speelde riep oma haar regelmatig voor een bordje warm eten. Bij mij kreeg ze vaak lunch in de vakantie omdat, als ze eenmaal buiten was, ze niet meer naar binnen kon want geen sleutel. Ons kind, maar ook andere kinderen, mocht daar niet spelen.
Ik heb dat als feit op school bij de leerkracht neergelegd. Met als doel iets meer voor dat kind te kunnen doen. Leerkracht heeft dat bij ouders neergelegd mijn naam niet genoemd. Contact met oma werd verbroken, en kind mocht niet meer bij ons spelen. Ouders konden natuurlijk wel aanvoelen waar het vandaan kwam. Kind was door mijn inbreng uiteindelijk slechter af.
woensdag 12 oktober 2022 om 08:14
Exact wat ik bedoel. Triest verhaal. Je hebt je best gedaan uit goede intenties, daar niet van.
Maar in dit soort topics zit altijd een groepje mensen met een heilig geloof in instanties. Alsof een kind daar per definitie beter van wordt als je zoiets in gang zet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
