Kind heeft geen vrienden

06-07-2023 00:16 51 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Onze zoon, einde eerste klas middelbare, heeft altijd al moeite gehad vrienden te maken. Erger nog, hij wordt regelmatig (lagere school stelselmatig) gepest. Als ik af ga op zoon dan zitten er in de klas jongens die probleemgedrag (verstoren les, pestgedrag) vertonen, nerds en een paar ‘normale’ kinderen. En eigenlijk heeft hij nergens echt aansluiting.

Op de lagere school liep hij zo vast dat hij traumatherapie (emdr) heeft gehad om alles te verwerken. We dachten opnieuw begonnen te zijn dit jaar (nieuwe school, nieuwe kinderen) en toch loopt hij weer vast. Zelfs de leerkracht geeft aan dat hij niet weet hoe met de klas om te gaan (hetzelfde op de lagere school gehoord).

En wij weten het even niet meer. Zoon is lief, sociaal, sportief maar geen haantje. Hij geeft aan buiten de groep te vallen omdat hij niet van vechten houdt? Halverwege dit jaar op het punt gestaan van school te wisselen, afgelopen maand weer, net twee weken geleden definitief besloten toch in de klas te blijven en vanavond huilende puber in bed🙁

En ik twijfel. Met mijn kind is niks mis, vind ik, Maar het lijkt erop dat hij gewoon geen aansluiting heeft bij leeftijdsgenoten en onder de voet gelopen wordt door klasgenoten waardoor hij zich niet veilig voelt. Wat is slim? School wisselen? Coachingstraject in (dus zeggen dat hij het niet goed doet)?

Wij weten het even niet meer. Iemand ervaring?
Ik zou denk ik gaan voor school wisselen. Heeft hij bij het sporten wel vrienden? Zo ja misschien school kiezen waar er mensen van sporten zitten.
Wat sneu. Ik herken het wel want ik ben vroeger ook enorm gepest, vanaf de basisschool en had ook amper vriendinnen. Op de basisschool wel eentje maar dat liep ook snel stuk toen we naar andere middelbare gingen.

Het is daarna een lastig thema gebleven in mijn leven, vriendschappen. Ik vertrouw ook niet snel mensen dankzij mijn pestverleden en heb de pech gehad dat veel van mijn vriendinnen borderline hadden en vaak ineens uit mijn leven verdwenen zonder enige uitleg of reden. Wat alleen maar meer bevestigt voor mij dat ik niemand kan vertrouwen en dus de moeite niet waard ben.

Wat hier wel hielp was van school wisselen, mijn moeder heeft me van die helse middelbare afgehaald en op een andere gezet waar het een stuk beter ging en ik minder gepest werd. Je kan opnieuw EMDR proberen voor je zoon als dat helpt.
Het blijft een heel heftig iets, dat gevoel dat je nergens bij hoort en dat iedereen het over je heeft. Ik ben daar nog steeds snel paranoide door, als in dat ik altijd bang ben dat men het over mij heeft.
Heeft hij hobby's of sport wat hij leuk vindt? Misschien kan hij daar aansluiting vinden bij leeftijdsgenoten.
Wat je vooral kan doen is er zijn voor hem en lief en begripvol zijn. Zonder mijn lieve, stabiele moeder en fijne thuisbasis had ik het nooit getrokken allemaal.

Veel sterkte voor jullie, ik hoop dat het uiteindelijk goed komt met hem.
Ik heb nu trouwens wel een paar vrienden gevonden, dus het is zeker mogelijk. Houdt hoop, er loopt vast wel iemand rond die je zoon op waarde schat. :redrose:
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat sneu voor jullie! Kan school echt niks hierin betekenen?

Nog iets anders; Zou bv scouting hem beetje helpen? Dit kan met name zijn zelfvertrouwen echt positief beïnvloeden! Hier wordt heel erg ingezet op er voor elkaar zijn.

Dit heeft bij dochter enorm geholpen toen zij er op de basis school buiten lag.

Ze heeft mede door scouting geleerd dat je best anders mag zijn, je bent goed zoals je zelf bent! en niet alles draait om vriendschappen op school maar dat daarbuiten ook een sociaal leven kan zijn.
Och wat verdrietig. .
Hier wisselde de samenstelling van de klas in de tweede, ook omdat het een onstuimige klas was is er gehusseld.
Ik zou echt gaan navragen wat school eraan gaat doen.
Hier is er uitgebreid ingezet in de tweede op omgangsvormen, ouders moesten extra komen opdraven voor extra info avonden,
(Zeer inzichtgevend over waar sommige rare omgangsvormen vandaan komen trouwens :-( )
er zijn op onderwerpen extra thema klassetrainingen gegeven, voor de klas speciale regels en indeling wie er naast wie mocht zitten etc.
De docenten zeiden dat de vriendengroepen sowieso ook veranderen in de tweede en hoe hecht het in de eerste ook was, halverwege het tweede jaar is er toch ineens een heel andere vriendengroep voor kind, en dynamiek in de klas.

Maar wisselen van school is ook zeker een optie.
Ik zou deze zomer kijken voor een leuk kamp. Dat hij ook leuke sociale contacten heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jaardopje schreef:
06-07-2023 00:16
Coachingstraject in (dus zeggen dat hij het niet goed doet)?
Deze zin trigger me! Hoezo zeg je met coaching dat hij het niet goed doet?? Als dit de manier is waarop jullie in het leven staan snap ik dat hij het moeilijk heeft!
Coaching is wat mij betreft hulp/het bij de hand nemen bij iets wat zelfstandig nog niet zo goed lukt. Een duwtje in de goede richting ipv een trap omlaag.

Sneu voor jullie zoon! Deze struggle is zwaar, moeilijker dan niet goed kunnen rekenen of zo!
Ik denk dat ik zou beginnen met EMDR, om het zware gevoel eraf te krijgen. Daarna coaching. En als je zoon dan wat tools gekregen heeft óf op school van groep wisselen en met school een fijne groep hiervoor kiezen óf van school wisselen.

Hoop heel erg voor zoon dat dit lukt!
En anders iets van scouting of zo buiten school. Je hoeft vrienden natuurlijk niet persé op school te hebben. Als je er maar een (paar) hebt!
Doet me denken aan een van m’n broers vroeger. Wat hem erg geholpen heeft is budo sporten gaan doen, starten met judo en later jiujitsu.
Voor zijn zelfvertrouwen, en hij kreeg er ook nieuwe, andere vrienden. Sommigen daarvan ziet hij nu, decennia later, nog.
Vechtsport is inderdaad een goed idee, dat heb ik ook gedaan op een gegeven moment toen ik rond de 17 was. Deed mijn zelfvertrouwen veel goed. Daar had ik eerder aan moeten beginnen. Ik heb er geen vrienden aan over gehouden maar had daar wel leuke contacten en voelde me er geaccepteerd en bijna "normaal".
moizer schreef:
06-07-2023 07:10
Deze zin trigger me! Hoezo zeg je met coaching dat hij het niet goed doet?? Als dit de manier is waarop jullie in het leven staan snap ik dat hij het moeilijk heeft!
Coaching is wat mij betreft hulp/het bij de hand nemen bij iets wat zelfstandig nog niet zo goed lukt. Een duwtje in de goede richting ipv een trap omlaag.

Sneu voor jullie zoon! Deze struggle is zwaar, moeilijker dan niet goed kunnen rekenen of zo!
Ik denk dat ik zou beginnen met EMDR, om het zware gevoel eraf te krijgen. Daarna coaching. En als je zoon dan wat tools gekregen heeft óf op school van groep wisselen en met school een fijne groep hiervoor kiezen óf van school wisselen.

Hoop heel erg voor zoon dat dit lukt!
En anders iets van scouting of zo buiten school. Je hoeft vrienden natuurlijk niet persé op school te hebben. Als je er maar een (paar) hebt!
Ik snap je reactie hoor, maar ik begrijp ook dat het overkomt als niet goed genoeg zijn.

Ik ben zelf gepest tijdens mijn gehele schooltijd en werd gek van alle praatclubjes, coaches en vertrouwenspersonen waar ik naartoe moest. Voor mij voelde dat inderdaad als "niet goed genoeg zijn" en "moeten veranderen" en "normaal doen, dat word je niet gepest".
Vind zo verdrietig om te lezen voor je zoon.
Pesten is zo naar en kan zeker op latere leeftijd gevolgen hebben.
Ben zelf ook gepest, zelf in mijn eerste echte volwassen baan zetten dit door.
Denk niet dat het verkeerd is voor je zoon om te leren hiermee om te gaan en voor zichzelf te leren opkomen. Dit kan inderdaad met therapie, vechtsport of zoon in andere omgeving plaatsen.

Wat vind je zoon verder leuk om te doen qua sport of hobby's? Misschien kan die bij een clubje gaan en kan die daar dat beetje zelfvertrouwen terug krijgen.

Pestgedrag kan je zo breken en onzeker maken, terwijl je zoon niets verkeerd doet.
Ik vind ook dat ze op school wat mij betreft nog harder mogen optreden tegen pestgedrag. Blijkbaar is wat ze nu doen niet genoeg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Scouting en judo zijn goeie tips! Wisselen van school zou ik ook overwegen. Na de zomervakantie worden de klassen weer anders samengesteld toch? Dan is het ook niet ‘bijzonder’ dat hij erbij komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
"Hij geeft aan buiten de groep te vallen omdat hij niet van vechten houdt?"


Wat bedoelt hij hiermee? Is iedereen daar fan van MMA, zit iedereen op vechtsport, wordt er gevochten in de klas/school?
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
PrettyBrave schreef:
06-07-2023 07:42
Ik snap je reactie hoor, maar ik begrijp ook dat het overkomt als niet goed genoeg zijn.

Ik ben zelf gepest tijdens mijn gehele schooltijd en werd gek van alle praatclubjes, coaches en vertrouwenspersonen waar ik naartoe moest. Voor mij voelde dat inderdaad als "niet goed genoeg zijn" en "moeten veranderen" en "normaal doen, dat word je niet gepest".
Ja dit zegt mijn man ook over zijn pestverleden. Dat hij dan naar zo'n clubje moest, waardoor het voelde alsof hij gestraft werd. Dat hij moest veranderen in plaats van de pesters. Hij vond dat alle pesters een traject moesten krijgen.
GreenLadyFern schreef:
06-07-2023 08:27
Ja dit zegt mijn man ook over zijn pestverleden. Dat hij dan naar zo'n clubje moest, waardoor het voelde alsof hij gestraft werd. Dat hij moest veranderen in plaats van de pesters. Hij vond dat alle pesters een traject moesten krijgen.
Precies, het zijn de pesters die moeten veranderen. Helaas is daar veel te weinig oog voor. Ik knijp maar in mijn handjes dat mijn kind nooit gepest is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aaah wat zielig. Wisselen van school (nu het nog kan)? Zoals iemand anders zei dan heb je al klassen met mensen die elkaar niet allemaal kennen. Vraag me af of zo’n traject nodig is, is dit niet puur toeval dat deze situatie zich voordeed bij twee scholen? Want hij houdt niet van vechten? (Wat kennelijk een ding is in die klas, maar hij is wel sociaal?)
GreenLadyFern schreef:
06-07-2023 08:27
Ja dit zegt mijn man ook over zijn pestverleden. Dat hij dan naar zo'n clubje moest, waardoor het voelde alsof hij gestraft werd. Dat hij moest veranderen in plaats van de pesters. Hij vond dat alle pesters een traject moesten krijgen.
Nou, even advocaat van de duivel spelen maar achteraf snap ik dus heel goed waarom ze mij steeds moesten hebben en heb ik zelf ook onhandige dingen gedaan ( in de vraag naar aandacht ) waardoor ik een groot doelwit geworden ben. Is dat een excuus voor de pesters en meelopers? Nee, absoluut niet. Pesten is nooit oke. Negeren hielp niet, er tegen in gaan ook niet. Assertiviteitscursussen ook niet.
Het enige wat hier hielp was van school wisselen en naar een school gaan waar er een veel beter anti-pest beleid was. Daar valt voor veel scholen nog veel winst te behalen. Want een kind doet soms ( bewust of onbewust ) onhandige dingen ( logisch gezien de leeftijd ) en wordt daardoor een doelwit van pesten. Op dat moment moet de school dus ingrijpen en dat gebeurde er bij mij nooit. Behalve op de nieuwe school.
Ik vond de meelopers trouwens nog tien keer erger dan de echte pesters.
Miss_Edwards schreef:
06-07-2023 08:46

Ik vond de meelopers trouwens nog tien keer erger dan de echte pesters.
Ik heb/ben zelf nooit gepest en veel van school gewisseld. Er was in het laatste jaar in een pauze een vriendinnetje zwaar mishandeld (botbreuk).
Ik ben langs drie docenten gelopen met dat kind en haar breuk, als 'nieuw kind' had ik de mores niet door en was gewoon oprecht verontwaardigd en geschrokken.
Wat ik het allerergste vond was de paniekerige reactie van de docenten 'oh nee dit weet ik niet en je hebt toets he, zo mis je je toets, zij moet gewoon naar huis en jij moet ehh nouja je er niet zo mee bemoeien...' terwijl er letterlijk een kind MET EEN BOTBREUK voor ze stond.
En toen kwam er zo'n walgelijke ommekeer:
Je gaat langs docent 1 die paniekerig reageert en kinderen die het huilende meisje lelijk nadoen.
Dan klas 2, idem, lachen gieren brullen.
Concierge stond ook maar wat te stamelen .
Docent die langsliep liep snel door en deed alsof hij het niet hoorde.
Ondertussen eigen docent die maar bleef mekkeren over een toets 'ja ik doe nu de deur dicht, zij mag herkansen maar jij moet echt gewoon komen joh.'
En dan uiteindelijk naar een docente die ik had ingeschat als 'normaal' en die gelukkige reageerde zoals je hoopt: gelijk handelen, meisje troosten, verontwaardigd, boos.
Een 'populair' meisje was ook geschrokken en vond het zooooo erg.
En hup, van de ene seconde naar de andere was de hele school meelevend, sprak er schande van .
We werden in een haag van 'meelevende' kinderen naar het kantoortje van de nu ineens wel in actie komende concierge gebracht, waar we met thee en alles konden wachten op haar ouders die ineens wel konden worden gebeld, en er kwam ook een ambulance.
Hele massahysterie, populaire meisjes huilen, heel dramatisch.
Het slachtoffer werd daarna bedolven onder kado's en kaarten, veelal van dezelfde kinderen die daarvoor nog hadden lopen nadoen en het eerst een enorme grap vonden en de actie die leidde tot de breuk lachend na acteerden.
Het was zo walgelijk dat ik echt heel goed kan begrijpen waarom je als je zoiets meemaakt weinig vertrouwen meer hebt in mensen.
Ik was er als niet direct betrokkene al echt van in de war, net als de andere vriendinnetjes die maar de toets gingen maken omdat de docent daar zo op aandrong.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat zie je zelf als je je zoon observeert in contact met leeftijdsgenoten ? Heb je zelf enig idee wat er aan de basis van zou kunnen liggen dat hij moeilijk in contact komt ? Niet om te bepalen wat er "mis" is met hem, maar wel om misschien concreet eens wat tips/trucs te kunnen geven. Om een soort neutraal advies te kunnen geven. Wat dat betreft vind ik zelf een coach helemaal niet zo'n gek idee. Die kunnen toch objectief analyseren waar het mogelijk mis gaat.

Daarnaast is een school met een doortastende pest-aanpak belangrijk. Als deze school alles afschuift, kunnen het nog wel eens lange moeilijke jaren worden, dus dan zou ik toch kijken of er elders een beter alternatief is.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
moizer schreef:
06-07-2023 07:10
Deze zin trigger me! Hoezo zeg je met coaching dat hij het niet goed doet?? Als dit de manier is waarop jullie in het leven staan snap ik dat hij het moeilijk heeft!
Coaching is wat mij betreft hulp/het bij de hand nemen bij iets wat zelfstandig nog niet zo goed lukt. Een duwtje in de goede richting ipv een trap omlaag.

Sneu voor jullie zoon! Deze struggle is zwaar, moeilijker dan niet goed kunnen rekenen of zo!
Ik denk dat ik zou beginnen met EMDR, om het zware gevoel eraf te krijgen. Daarna coaching. En als je zoon dan wat tools gekregen heeft óf op school van groep wisselen en met school een fijne groep hiervoor kiezen óf van school wisselen.

Hoop heel erg voor zoon dat dit lukt!
En anders iets van scouting of zo buiten school. Je hoeft vrienden natuurlijk niet persé op school te hebben. Als je er maar een (paar) hebt!

Wat onaardig. Ik snap precies wat TO bedoelt. Je wil niet je kind het gevoel geven dat er dingen mis zijn met kind en er dus vooral wat bij hem moet veranderen.

Kinderen zijn net mensen, coaching werkt met name als je zelf de wil hebt om iets te veranderen. Als je door je ouders naar coaching wordt gestuurd door je ouders, terwijl je zelf dat probleem niet ziet, dan wordt je ook nog eens door je ouders afgewezen.

Ook bij coaching bij kinderen, lijkt het me handig dat kind zelf ook wat wil veranderen. Dus als TO dat voor zou stellen, zou ik dat vanuit vraag van kind doen.

Lastige situatie TO. Iemand opperde scouting. Vond ik wel een goede.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoezo noemt je zoon bepaalde kinderen 'nerds'? En dat zijn dan geen 'normale' kinderen?

Kan jouw kind zelf verder kijken naar kwaliteiten van anderen zonder mensen direct af te schrijven?
Alle reacties Link kopieren Quote
Vanillana schreef:
06-07-2023 10:21
Hoezo noemt je zoon bepaalde kinderen 'nerds'? En dat zijn dan geen 'normale' kinderen?

Kan jouw kind zelf verder kijken naar kwaliteiten van anderen zonder mensen direct af te schrijven?
Wie zegt dat hij met zijn uitspraak kinderen direct af schrijft?

Deze termen gebruikt mijn kind ook. In mijn middelbare schooltijd had je ook kakkers, ghotics etc. Dat is toch van alle tijden?

Mijn kind noemt zichzelf overigens een nerd en voelt zich thuis bij haar vriendengroep met nog meer nerds.

TO mijn kind had aan het begin van de middelbare school ook moeite met sociale contacten. Terwijl ik haar ook een sociaal kind vond en vind. Toch bleek er wel iets meer aan de hand, ze heeft ASS. Ik zeg daarmee niet dat jouw zoon dat heeft. Hou wel een vinger aan de pols bij hem en volg je gevoel hier in.

Ze heeft overigens, net als hierboven al genoemd, ook lang op judo gezeten(vanaf de lagere school). Dat deed haar ook goed als het ging om zelfvertrouwen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat sneu TO.

Wel of niet van school wisselen vind ik moeilijk om advies over te geven.

Wel zou ik zeker inzetten op leuke contacten buiten school. Sport, kamp, buurtkinderen, neven/nichten, wat maar het beste aansluit.
Alle reacties Link kopieren Quote
School wel wisselen.
Lorem Ipsum
Hoe gaat het buiten school bij andere activiteiten? Heeft je kind daar wel aansluiting? Wil je kind graag veel vrienden of zijn 1-2 goede vrienden voldoende? Wat zijn de interesses van je kind?

Heel wat vragen zo. Sorry.

Ik heb geen ervaring met pesten, wel kinderen (op eentje na) die niet heel handig zijn in sociale contacten. Nu ze ouder worden realiseren ze zich beter dat ze zich niet anders voor hoeven doen om er bij te horen. 1 Kind vindt zichzelf een nerd (is ook enigszins nerdy) en draagt die titel met trots, heeft nu een paar goede contacten en vindt dat voldoende. 1 kind is nog zoekende hierin, ook nu nog , nu kind studeert. En 1 kind gaat volgend jaar naar het VO, dit wordt spannend.

En dan heb ik dus ook 1 kind wat vrij makkelijk contact maakt met anderen.

Van school verwisselen kan een goede oplossing zijn, maar kan ook niets brengen als je kind weer in dezelfde situatie belandt (en dat geeft dan weer een deuk in het zelfvertrouwen). Ik zou met deze optie dus voorzichtig zijn en ook goed kijken waar het buitensluiten en pestgedrag vandaan komt.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven