kinderen niet uitgenodigd?

20-01-2008 00:11 827 berichten
Alle reacties Link kopieren
hallo allemaal,



Graag wil ik julllie mening weten. Ik ben een getrouwde moeder met 2 meiden van 1 en bijna 7 jaar. Nu hebben we een uitnodiging gekregen van het nichtje van me man, ze gaat zich verloven op de verjaardag van haar moeder, ze gaan hier een zaal voor huren. Erg leuk allemaal totdat we de zin zagen " leeftijdsgrens 12 jaar" Natuurlijk laten we de jongste thuis maar de oudste is gek op feestjes en wij willen graag zelf bepalen wanneer iets te laat of niets is voor onze kids. We hebben laten weten niet te komen en hun mening te respecteren hierin. Dit werd mij niet in dank afgenomen, ik was de enige die erover viel...... Stellen wij ons echt zo aan? Zijn er mensen die dit ook hebben meegemaakt?

Graag horen we reacties

Groetjes Pimmelien
Alle reacties Link kopieren
Dat vind ik redelijk hard TS. . Zeker op gelegenheden als een begrafenis. Het kan voor jou een dierbare zijn die jij "wilt eren" . Maar weet jij veel, en was het kind hem of haar nog veel dierbaarder.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
kletsbets schreef op 20 januari 2008 @ 19:56:

Wat ik me ook nog afvraag, stel er zijn wel kinderen op een avondfeestje, mogen de ouders dan 'eisen' dat er niet gerookt mag worden? (dat overkwam een kennis van mij onlangs, dus die is met gelijkgezinden naar de hal gevlucht)
Nee, dat mogen ze van mij niet eisen. Als ik met mn kind ergens ben, zal ik nooit vragen of ze ergens anders willen roken, vind ik onzin. Als ik niet wil dat mn kind niet in de rook zit, dan moet ik mn kind niet meenemen.
Alle reacties Link kopieren
fleurtje schreef op 20 januari 2008 @ 19:54:

Op de begrafenis van mijn moeder zat de buurvrouw met gezin op de tweede rij (nadat ze de avond ervoor ook al in die kist hadden zitten koekeloeren), afschuwelijk vond ik dat. Mijn moeder had de schutting verhoogd omdat ze zo'n pesthekel aan die buren had. Ik wilde ze geeneens een kaart sturen, maar de vriend van mijn moeder vond dat dat hoorde. Ik kon ze wel weg tráppen toen ik ze daar recht achter de familie zag zitten. Nog steeds spijt dat ik dat niet daadwerkelijk heb gedaan.





Maar goed, redelijk off topic.
Daarom wou mijn moeder dat haar kist werd gesloten. Dat hebben wij uiteraard ook gedaan. Geen pottekijkers!
:) Tila, ik schrijf net op een ander topic dat we Vietje niet hebben meegenomen naar de uitvaart van Mavs moeder omdat hij waarschijnlijk een dansje zou hebben gedaan op de muziek. Maar als ik jouw verhaal zo lees, had het eigenlijk best gekund. :heart:
Alle reacties Link kopieren
tilalia2 schreef op 20 januari 2008 @ 19:59:

Mijn Lief is in 1 jaar tijd zijn twee oma's kwijtgeraakt. En naar beide uitvaarten is Meisje-Klein meegeweest (op de laatste Jom ook). Niet omdat ze die oma's kende: die waren al veel te dement toen zij geboren werden. Maar omdat Lief er verdriet van had, en zijn ouders- hun opa en oma dus - nog veel meer.

Die hadden er dus veel aan dat hun kleinkinderen erbij waren. Bij de eerste uitvaart waren er speciale onderdelen voor de kindjes: kaarsen aansteken, bellen blazen, bloem op de kist, dat soort dingen. Bij de tweede niet zo veel, maar er was wel muziek. Mk vroeg waarom die muziek er was. Nou, dat vond papa's oma mooie muziek. Mocht ze er dan op dansen? Ja hoor, dat mocht. De andere aanwezigen vonden dat alleen maar mooi. Want Oma danste ook altijd graag op die muziek, dus waarom MK niet? Eentje vertelde dat ze het liefst mee was gaan dansen. Omdat Oma dat altijd zo leuk vond.



En dat is dan de stijve, nederlandse, 1 koekje-bij de koffie tijdens koffietijd familie van Lief. Als die het al kunnen, waarom anderen niet?



Ik denk dat het belangrijk is om kinderen mee te nemen naar een uitvart, zeker als de dood nog niet zo'n beladen iets is. Dan weten ze later, als de dood wel opeens een echt begrip wordt, dat ze zich op een uitvaart niet ongemakkelijk hoeven te voelen. Dat is namelijk helemaal niet fijn, als je toch al zo'n verdriet hebt.
:cry: prachtig toch, zo'n hummeltje die danst op de muziek van oma
Tante Sjaan schreef op 20 januari 2008 @ 19:56:

[...]





Klopt maar toen ik met heel veel moeite een toespraakje hield recht uit mijn hart om degene waar ik zo van hield te eren had dat toch echt wel verpest kunnen worden door een kind dat geen besef heeft wat er op dat moment gaande is.
Ik had dat dan juist als een zeer welkome afleiding gezien, opluchtend.
Alle reacties Link kopieren
oh, ik snap het al TS. Ik ging er vanuit dat een kind op een begrafenis er is omdat hij of zij direct betrokken bij de overledene is. En niet een kindje van een vage kennis of achterachternicht oid.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
yoyo2 schreef op 20 januari 2008 @ 19:57:

Gaan jullie dan ook niet naar een uitvaart om een bekende te steunen?

Ik vind het eerlijk gezegd heel normaal om naar een uitvaart te gaan van iemand die ik niet zo goed ken, maar die wel heel dicht bij een goede vriend of vriendin staat.
Ja, dat doe ik ook.
Alle reacties Link kopieren
Ja Fleur, dat bedoelde ik ook met 'ijs breken', dan valt het pijnlijke of stijve ook weer wat weg.
Blind Guardian schreef op 20 januari 2008 @ 20:01:

[...]





Daarom wou mijn moeder dat haar kist werd gesloten. Dat hebben wij uiteraard ook gedaan. Geen pottekijkers!
zou willen zeggen: volgende keer pak ik het ook anders aan, maar wat ouders betreft komt er geen volgende keer.
Alle reacties Link kopieren
fleurtje schreef op 20 januari 2008 @ 19:54:

Op de begrafenis van mijn moeder zat de buurvrouw met gezin op de tweede rij (nadat ze de avond ervoor ook al in die kist hadden zitten koekeloeren), afschuwelijk vond ik dat. Mijn moeder had de schutting verhoogd omdat ze zo'n pesthekel aan die buren had. Ik wilde ze geeneens een kaart sturen, maar de vriend van mijn moeder vond dat dat hoorde. Ik kon ze wel weg tráppen toen ik ze daar recht achter de familie zag zitten. Nog steeds spijt dat ik dat niet daadwerkelijk heb gedaan.



Maar goed, redelijk off topic.




Yep, ik had ook één zo'n gast die ik wel weg had kunnen slaan. Ik heb ook gewoon geëist dat die verplaatst werd, en niet al te vriendelijk.



Maar ondanks dat: ik vond het veel erger dat ik naderhand mensen sprak die tegen mij en mijn broer zeiden dat ze niet geweest waren omdat ze "niet zo goed tegen begrafenissen konden". Wij zaten er voor onze lol, nou goed?





Op mijn nichtjes afscheid heb ik trouwens wel daadwerkelijk mensen uit de zaal gebonjourd, daar heeft mijn familie het nu nog over, hahaha. Mijn nichtje is vermoord en ineens kwam er een hele horde wannabe-gangsta rappers met veel bombarie er een soort van politiek statement van maken, zag ik ineens een hele horde van die opgeschoten pubertjes met ingewikkelde zakdoeken een soort scene uit een of andere South Central LA film naspelen. Terwijl haar ouders en mijn oma daar kapot gingen. Nou, die heb ik letterlijk aan diezelfde zakdoeken naar buiten gesleurd, kom nou. De hele familie was me dankbaar. X-D
Am Yisrael Chai!
Meave, tuurlijk kan dat! Je draait die muziek toch omdat de overledene die mooi vond?

(dat was trouwens op de dag van Bloes d'r verjaardag, die crematie)



En over dat door-de-speech-heenbrullen: Moet je Lief's zus horen op uitvaarten. Die brult om het hardst. Overstemde een brullende baby. Dat mag, verdriet moet je uiten, maar je kan toch even drie keer slikken om te luisteren naar anderen?
Alle reacties Link kopieren
Op kinderfeestjes wordt er niet gerookt bij mij thuis, punt uit. En als dat ergens anders wel gebeurt vind ik dat wel erg apart. Op een volwassen feestje mag het zodra de kinderen in bed liggen, met de deur open. En dan ben ik zelf een roker trouwens.
Alle reacties Link kopieren
'k ken je niet echt Fleur maar dan toch even een :hug:
Alle reacties Link kopieren
fleurtje :hug:
Alle reacties Link kopieren
Gelijk heb je FV, er uit met die types! Maar volgens mij kunnen we dat wel aan jou overlaten.
Alle reacties Link kopieren
fleurtje schreef op 20 januari 2008 @ 20:01:

[...]





Ik had dat dan juist als een zeer welkome afleiding gezien, opluchtend.


Ik niet.

Ik zou het afschuwelijk hebben gevonden.
Alle reacties Link kopieren
Wij hadden zelfs het kabouter plop lied op mijn moeders begrafenis. En nog wel de lange versie, dat wist ik niet vantevoren dat ie zo lang was, en na zes refreinen vond ik het wel mooi geweest, dus ik gebaarde steeds dat ze het af moesten zetten, maar daar was mijn moeder het niet mee eens want de techniek hield er mee op. Stond ik daar totaal verloren vooraan met de Prins op mijn arm te hupsen. Draai een keer in het rond, stamp met je voeten op de grond...



Moet er nu wel om lachen.
Am Yisrael Chai!
Over waardering voor kinderen op uitvaarten trouwens...



Mootje was bijna 7 toen zijn oma overleed afgelopen zomer. En mijn kleine onzekere held heeft 8 regels op papier gezet en heeft met zijn enorme leesachterstand in de megavolle zaal in de microfoon gesproken en heeft aan alle aanwezigen verteld hoeveel hij van zijn oma hield en hoe erg we haar zouden gaan missen. Ik word nog week als ik daaraan terugdenk en mensen hebben het er nog steeds over. Hoe kleine kindjes groot kunnen zijn...



We hebben zijn toespraak op CD trouwens, heel bijzonder.... (kwam ik achteraf pas achter, dat niet alleen de muziek, maar ook de toespraken op CD staan.)
Meave, wat mooi!



Fash, was je moeder fan van Plop? X-D wat lief, jij met de prins...
tilalia2 schreef op 20 januari 2008 @ 20:05:

Meave, tuurlijk kan dat! Je draait die muziek toch omdat de overledene die mooi vond?

(dat was trouwens op de dag van Bloes d'r verjaardag, die crematie)



Je hebt helemaal gelijk (ook in geval van muziek die overledene mooi vond, Frans Bauer is niet helemaal mijn ding ;-0 ). Ik heb trouwens geen spijt hoor, dat Vietje er niet bij was. Hij was echt nog te jong om er zelf wat aan te hebben. En zijn grotere broers waren er gewoon wel.
Alle reacties Link kopieren
Op mijn moeders begrafenis heb ik nog bijna ruzie met mijn oma gehad omdat ik perse wilde dat mijn vader er bij was. Gescheiden of niet, ze hebben wel samen mij gemaakt. Oma kon het niet verkroppen. Terwijl mijn moeder het allemaal heeft uitgepraat met mijn vader toen ze wist dat de kanker niet meer te genezen was. Het was bijna een rel daar, oma kan behoorlijk dominant zijn. Op een gegeven moment ben ik op mijn strepen gaan staan, mijn moeder had het wel gewild en daarmee uit. Ik was toen 13 trouwens...
Alle reacties Link kopieren
Tante Sjaan schreef op 20 januari 2008 @ 20:09:

[...]



Ik niet.

Ik zou het afschuwelijk hebben gevonden.
Ja, en dan mag je hopen dat de ouder even met het kind naar buiten gaat, dat kan dan toch ook?
Alle reacties Link kopieren
tilalia2 schreef op 20 januari 2008 @ 20:05:

Meave, tuurlijk kan dat! Je draait die muziek toch omdat de overledene die mooi vond?

(dat was trouwens op de dag van Bloes d'r verjaardag, die crematie)



En over dat door-de-speech-heenbrullen: Moet je Lief's zus horen op uitvaarten. Die brult om het hardst. Overstemde een brullende baby. Dat mag, verdriet moet je uiten, maar je kan toch even drie keer slikken om te luisteren naar anderen?




Mijn familie krijgt altijd wintie. Of die vallen flauw.



Kan me trouwens niet herinneren wie dat op mijn moeders begrafenis deed. Wel heb ik later gehoord dat ik zelf heel hard gegild heb en dat ik door een aantal mensen ondersteund moest worden, dus misschien was ik het zelf wel. :)
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
En bijna al mijn vriendinnen waren er, evenals mijn klas. Gelukkig wel.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven