Kinderwens - partner veel van huis

31-03-2021 16:02 205 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wellicht zijn hier 'ervaringsdeskundigen' of anderen die tips kunnen geven.
Zelf heb ik 2 tieners uit een eerdere relatie.
Mijn nieuwe partner en ik zijn nu anderhalf jaar samen en partner heeft een duidelijke kinderwens. Zelf zou ik het ook heel mooi vinden als het ons nog gegeven zou zijn zwanger te raken (aangezien ik al 35+ ben).

Twijfels gaan voor uit naar de praktische kant: partner is ivm werk de halve week van huis. Wij willen beiden 4 dagen blijven werken en kunnen ieder één dag thuis zijn doordeweeks. Wat betekent dat er 3 dagen per week een beroep op de KO moet worden gedaan.
De zorgtaken zullen doordeweeks dus grotendeels voor mijn rekening zijn.

Wie zit er in hetzelfde schuitje? Hoe zwaar is de zorg voor 2 tieners en een baby?
Zelf alle dagen kind naar de opvang brengen en halen, koken en naar bed brengen. Hou je dan nog energie over voor andere dingen?
Hoe komen wij de tropen jaren door?

Ons netwerk/vangnet is niet erg groot. Beide ouders willen best eens bij springen, mocht dat nodig zijn. Maar op vaste basis oppassen vinden we een te grote belasting voor ze.
Phloxx schreef:
02-04-2021 16:07
Het is echt heel duidelijk. Het gaat verder dan de persoon bij wie ze een knuffel halen als ze gevallen zijn. Moeder geeft zelf ook aan dat haar band met 2 oudsten anders is dan met de anderen, omdat zij daarvoor nooit hoefde te overleggen met vader, zij heeft ze echt opgevoed. Een blinde ziet nog dat ze een duidelijk mindere band hebben met vader. Terwijl vader een doodgoeie vent is hoor, en heel betrokken wanneer hij er is. Maar hij heeft een achterstand die ik niet snel meer ingehaald zie. Misschien als ze eenmaal volwassen zijn, dat kan.

Wil je mijn quote weghalen aub, heb duidelijk benoemd niet te quoten omdat ik het wil weghalen als TO het gelezen heeft.
Verwijderd, ik had het niet goed gelezen. Excuses.

Ik denk dat karakter en toevalligheid ook een rol speelt, al helemaal als vader al gewoon 6 jaar thuis is en de kinderen nog niet zo oud zijn. Als de kinderen hem dan niet serieus nemen, is er een kans dat dat aan andere zaken ligt.
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
02-04-2021 16:16
Verwijderd, ik had het niet goed gelezen. Excuses.

Ik denk dat karakter en toevalligheid ook een rol speelt, al helemaal als vader al gewoon 6 jaar thuis is en de kinderen nog niet zo oud zijn. Als de kinderen hem dan niet serieus nemen, is er een kans dat dat aan andere zaken ligt.
Dankje!

Je kan dingen blijven aanhalen wat een andere reden kan zijn, maar ik zie het met mijn eigen ogen. Iedereen ziet het en benoemt het trouwens ook gewoon, vader en moeder zelf ook. Het is wat het is. Hij heeft 4 jaar gemist met hen he. Dat is een hele tijd. Dat heeft gevolgen. Met de andere 3 heeft hij het helemaal niet.
-
Phloxx schreef:
02-04-2021 16:22
Dankje!

Je kan dingen blijven aanhalen wat een andere reden kan zijn, maar ik zie het met mijn eigen ogen. Iedereen ziet het en benoemt het trouwens ook gewoon, vader en moeder zelf ook. Het is wat het is. Hij heeft 4 jaar gemist met hen he. Dat is een hele tijd. Dat heeft gevolgen. Met de andere 3 heeft hij het helemaal niet.
Ik wil er niet teveel over door blijven zagen (dus hierna stop ik er mee) maar het kán ook een vorm van selffullfilling prophecy zijn. Ik denk dat je daar als ouders wel bewust van moet zijn, want voor je het weet ga je er ook naar handelen, terwijl er wellicht andere factoren (karakter!) over het hoofd gezien worden. Daarmee zeg ik niet dat het niet meespeelt, maar je moet voorzichtig zijn met dit soort conclusies trekken (en dat ook uitdragen naar anderen).

Mijn eigen ervaring als kind was juist andersom en dat had alles met karakter te maken.
Alle reacties Link kopieren
Teotihuacan schreef:
31-03-2021 16:02
[...]
Ik zou er niet meer aan beginnen to. Er zijn nu al alarmbellen en je weet zelf ook wel dat je alarmbellen niet moet negeren want het brengt problemen. Je hebt bovendien al kinderen.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-09-2021 07:55
Reden: OP verwijderd, het quoten van de OP is niet toegestaan.
67.69% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
dweedledee schreef:
31-03-2021 18:51
Persoonlijk vind ik dit echt een slecht idee. Je kent deze man máár anderhalf jaar. Corona of niet, dat is gewoon hartstikke kort.
Ik hecht nooit een tijdoordeel aan een relatie. Als het goed zit zit het goed. Je hoeft niet eerst 5 jaar "bewijs" te leveren
Ik was 6 maanden samen met mijn vriend toen ik voor het eerst zwanger was (30+, allebei schaapjes op het droge)
Gaat gesmeerd

Edit: En om het helemaal erg te maken. We woonden samen na 6 weken relatie hahaha
En niet lang daarna brak Corona uit en zaten we continu op elkaars lip
Door COVID dreigde hij zijn baan te verliezen en hadden we af en toe mot omdat ik het er niet mee eens was hoe hij ermee omging qua zoeken nieuwe baan. Uiteindelijk gelukkig goed afgelopen.
En daarna werd ik depri omdat ik een miskraam kreeg
Daarna kreeg ik zelf COVID en had ik echt de pest in en zaten we samen in quarantaine
Paar maanden daarna raakte ik weer zwanger en heb ik veel slapeloze nachten gehad ivm kwaaltjes en toch ook angsten

En we hebben het tot nu toe allemaal probleemloos doorstaan
Dus jullie zijn nu nog geen 15 maanden samen April. En wel zwanger. Kom over een jaar nog maar eens zeggen dat jullie alles probleemloos doorstaan.
Alle reacties Link kopieren
Marana schreef:
02-04-2021 22:34
Dus jullie zijn nu nog geen 15 maanden samen April. En wel zwanger. Kom over een jaar nog maar eens zeggen dat jullie alles probleemloos doorstaan.
Ik zal het in gedachten houden. We zijn op dit moment precies 1.5 jaar samen. En zwanger ja. Ik zeg niet dat alles probleemloos blijft gaan in de toekomst. Dat hoeft ook helemaal niet. Ik zeg dat ik niet eerst jarenlang "bewijs" moet leveren dat we alles zullen overwinnen. Als ik eerst 5 jaar met hem samen ben, om dan pas verdere stappen te zetten wil dat toch ook niet zeggen dat het goed zal blijven gaan?

Vind het jammer dat iedereen daar altijd zo negatief over is. Alsof het een wet van Meden en Perzen is dat zoiets gedoemd is om te falen. Dat weet je helemaal niet.
In dezelfde categorie: Mensen hebben ook altijd zo'n keihard oordeel als een meid op haar 18e zwanger is ofzo. Alsof ze dat niet zou kunnen. Ik ken meerdere meiden in die situatie die het prima hebben gedaan.

En dan te bedenken dat ik van mezelf niet eens zo'n heel impulsief persoon ben. Ik heb tussen mijn 20e en 30e 2 jarenlange relaties gehad waarbij we helemaal niet snel gingen en ook niet gingen samenwonen. Ook op andere vlakken dan het liefdesleven ben ik niet impulsief. Oja en die 2 relaties hebben het dus niet gered.

Ik trek me niks aan van wat anderen ervan vinden en heb vertrouwen in mezelf en mijn partner. En daarbij bedoel ik dat ik ervan uitga dat wij voor ons kind zullen zorgen en als we niet samen verder willen, dat we dan alsnog voor ons kind zullen zorgen. We hebben daar alles al voor geregeld. Ik blijf na bevalling ook gewoon 4 dagen werken, we kunnen onszelf ook financieel onderhouden zonder elkaar. En TO moet ook gewoon vertrouwen in zichzelf hebben, wat ze ook kiest.

En als de relatie uitgaat --> je weet dat het kan gebeuren. Je kan ook ziek worden en sterven. Je kan ook je baan kwijt raken
De garantie dat het niet gebeurt heb je nooit dus je moet er ook niet voetstoots vanuit gaan dat jou die ellende bespaard blijft.
Ik heb voor ik zwanger werd gewoon enkele red flags gecheckt en dat was voor mij voldoende. Namelijk een greep uit het volgende:
- We willen globaal hetzelfde van het leven. Qua huis, kinderen, carriere, dromen, verblijfplaats etc
- We hebben allebei een baan en kunnen voor onszelf zorgen
- We hebben geen schulden
- We hebben geen verslavingen
- We hebben geen moeite met elkaars tijdsinvesteringen voor baan, hobby's, vrienden en hoe we ons huishouden aanpakken
- We hebben geen rugzakje (exen, eerdere kinderen, andere problemen weet ik wat allemaal)
- We kennen elkaars familie/ouders/broers/zussen en komen bij allemaal over de vloer
- Hij heeft me altijd respectvol behandeld (we kennen elkaar al jaren, maar dat is natuurlijk niet te vergelijken met een relatie hebben dus die tijd telt niet)
- We hebben geen destructieve ruzies (gewone meningsverschillen prima, maar niks wat dingen echt kapot maakt)

Tsja moet ik nog verder gaan
Kan nog wel 5 jaar "aankijken" maar daar zie ik het nut niet van in
Alle reacties Link kopieren
Gestopt met lezen in de eerste alinea. Je hebt twee tieners uit een eerdere relatie en een nieuwe vent waarmee je pas 1,5 jaar bent, maar die vaak weg is. Hoezo overweeg je überhaupt nog een kind, hoe lief je nieuwe vent ook is en jij 35+ bent?

Mijn hemel.
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
Alle reacties Link kopieren
-April- schreef:
02-04-2021 23:05
Ik zal het in gedachten houden. We zijn op dit moment precies 1.5 jaar samen. En zwanger ja. Ik zeg niet dat alles probleemloos blijft gaan in de toekomst. Dat hoeft ook helemaal niet. Ik zeg dat ik niet eerst jarenlang "bewijs" moet leveren dat we alles zullen overwinnen. Als ik eerst 5 jaar met hem samen ben, om dan pas verdere stappen te zetten wil dat toch ook niet zeggen dat het goed zal blijven gaan?

Vind het jammer dat iedereen daar altijd zo negatief over is. Alsof het een wet van Meden en Perzen is dat zoiets gedoemd is om te falen. Dat weet je helemaal niet.

- Hij heeft me altijd respectvol behandeld (we kennen elkaar al jaren, maar dat is natuurlijk niet te vergelijken met een relatie hebben dus die tijd telt niet)

Tsja moet ik nog verder gaan
Kan nog wel 5 jaar "aankijken" maar daar zie ik het nut niet van in
Nee natuurlijk is het geen wet van meden en Perzen, maar de kans dát het goed gaat is wel groter als je elkaar beter kent en een eerste lading dealbreakers al voorbij bent. Verder lees ik bij jou dat jullie elkaar al jaren kenden wat de situatie ook alweer anders maakt dan bij To.
Alle reacties Link kopieren
Argentovivo schreef:
03-04-2021 03:33
Gestopt met lezen in de eerste alinea. Je hebt twee tieners uit een eerdere relatie en een nieuwe vent waarmee je pas 1,5 jaar bent, maar die vaak weg is. Hoezo overweeg je überhaupt nog een kind, hoe lief je nieuwe vent ook is en jij 35+ bent?

Mijn hemel.
Vergeet ook niet de posts waarin ze beschrijft hoe zij en nota bene haar kinderen allemaal bij kunnen dragen om het te laten werken. Maar haar vriend, die kan het kind straks wel een dagje ergens van de opvang ophalen!

En laten we het vooral niet hebben over het feit dat ze al samenwonen na anderhalf jaar. Wat zullen die kinderen zielsgelukkig zijn, zeg! Het enige wat dit geluk nog kan bekronen is dat mama een baby erbij doet in de mix waardoor ze hoe dan ook gaan inleveren.

Werkelijk waar, hij wil dit en dat en zij rent de benen al uit haar lijf om het mogelijk te maken. Die kinderen rennen straks hun benen uit hun lijf om uit huis te kunnen.
Alle reacties Link kopieren
montblanc schreef:
03-04-2021 05:07
Nee natuurlijk is het geen wet van meden en Perzen, maar de kans dát het goed gaat is wel groter als je elkaar beter kent en een eerste lading dealbreakers al voorbij bent. Verder lees ik bij jou dat jullie elkaar al jaren kenden wat de situatie ook alweer anders maakt dan bij To.
Ja dat is zeker waar. Maar jij brengt het een stuk genuanceerder

Wij kenden elkaar inderdaad al langer maar zagen elkaar alleen in groepsverband (met gezamenlijke vrienden). Daarbuiten ook niet appen ofzo. Dus tja wat is kennen.... je hebt dan geen idee hoe iemand in het dagelijks leven is

Maar tijdens de borrels en uitjes altijd zeer vriendelijk en respectvol. Uiteindelijk ontstond er meer. Maar je hebt gelijk, dat je elkaar al jaren zag met vrienden kan al meer vertrouwd voelen waardoor stappen zetten sneller gaat

Ik weet niet hoe t met TO zit. Ze zal bij zichzelf moeten nagaan of t goed zit of niet. Maar ze heeft sterke twijfels wat wellicht een teken aan de wand is
lotus77 schreef:
03-04-2021 06:21
Vergeet ook niet de posts waarin ze beschrijft hoe zij en nota bene haar kinderen allemaal bij kunnen dragen om het te laten werken. Maar haar vriend, die kan het kind straks wel een dagje ergens van de opvang ophalen!

En laten we het vooral niet hebben over het feit dat ze al samenwonen na anderhalf jaar. Wat zullen die kinderen zielsgelukkig zijn, zeg! Het enige wat dit geluk nog kan bekronen is dat mama een baby erbij doet in de mix waardoor ze hoe dan ook gaan inleveren.

Werkelijk waar, hij wil dit en dat en zij rent de benen al uit haar lijf om het mogelijk te maken. Die kinderen rennen straks hun benen uit hun lijf om uit huis te kunnen.
Oh wow! Zover had ik 't topic niet doorgelezen. Dat kun je niet van je pubers verwachten natuurlijk dat ze op je 2e leg willen passen. En idd, ipv dat je je pubers een stabiel gezinsleven kunt bieden, jaag je ze op jonge leeftijd 't huis uit waardoor ze nóg moeilijker start hebben als ze al hun geld in kamerhuur moeten steken ipv te kunnen sparen. Een scheiding is al heftig genoeg maar soms onoverkomelijk als je elkaar 't kot uit vecht, maar een nieuw gezin beginnen is gewoon ronduit egoistisch.
-April- schreef:
02-04-2021 22:27
Ik hecht nooit een tijdoordeel aan een relatie. Als het goed zit zit het goed. Je hoeft niet eerst 5 jaar "bewijs" te leveren
Ik was 6 maanden samen met mijn vriend toen ik voor het eerst zwanger was (30+, allebei schaapjes op het droge)
Gaat gesmeerd

Edit: En om het helemaal erg te maken. We woonden samen na 6 weken relatie hahaha
En niet lang daarna brak Corona uit en zaten we continu op elkaars lip
Door COVID dreigde hij zijn baan te verliezen en hadden we af en toe mot omdat ik het er niet mee eens was hoe hij ermee omging qua zoeken nieuwe baan. Uiteindelijk gelukkig goed afgelopen.
En daarna werd ik depri omdat ik een miskraam kreeg
Daarna kreeg ik zelf COVID en had ik echt de pest in en zaten we samen in quarantaine
Paar maanden daarna raakte ik weer zwanger en heb ik veel slapeloze nachten gehad ivm kwaaltjes en toch ook angsten

En we hebben het tot nu toe allemaal probleemloos doorstaan
Je kan jouw situatie toch compleet niet vergelijken met die van TO?
Of hebben jij of je partner ook nog ergens 2 tieners die mee mogen genieten van jullie geluk?
Alle reacties Link kopieren
Lillybit schreef:
03-04-2021 09:21
Je kan jouw situatie toch compleet niet vergelijken met die van TO?
Of hebben jij of je partner ook nog ergens 2 tieners die mee mogen genieten van jullie geluk?
Daar ging het niet om
Het ging erom dat sommige mensen de situatie al meteen af fakkelen omdat ze nog maar heel kort bij elkaar zijn

Dat is kortzichtig en daar heeft TO niets aan. Dus gooide ik mijn situatie erin om puur dat aspect te vergelijken. Zodat TO gewoon advies kan krijgen ondanks dat ze nog maar kort met hem samen is.
Alle reacties Link kopieren
-April- schreef:
03-04-2021 09:45
Daar ging het niet om
Het ging erom dat sommige mensen de situatie al meteen af fakkelen omdat ze nog maar heel kort bij elkaar zijn

Dat is kortzichtig en daar heeft TO niets aan. Dus gooide ik mijn situatie erin om puur dat aspect te vergelijken. Zodat TO gewoon advies kan krijgen ondanks dat ze nog maar kort met hem samen is.
Ja, dat ze elkaar 1,5 jaar kennen is zo ongeveer het minste probleem, zo niet, niet het probleem.
Alle reacties Link kopieren
-April- schreef:
03-04-2021 09:45
Daar ging het niet om
Het ging erom dat sommige mensen de situatie al meteen af fakkelen omdat ze nog maar heel kort bij elkaar zijn

Dat is kortzichtig en daar heeft TO niets aan. Dus gooide ik mijn situatie erin om puur dat aspect te vergelijken. Zodat TO gewoon advies kan krijgen ondanks dat ze nog maar kort met hem samen is.
Sorry, maar als je al kinderen hebt, is het echt niet okay om die binnen 1,5 jaar in een situatie te brengen dat je nieuwe partner niet alleen al geïntroduceerd hebt, maar dat je zelfs al een samengesteld gezin bent gaan vormen.

Het is ook niet zo dat ze nu pas in één huis wonen hè, dat is al een tijdje de realiteit. Ik vind dat heel ongezond omgaan met je kinderen. Niks kortzichtigs aan.

Het is pas kortzichtig om te doen alsof De Liefde in dit soort gevallen genoeg is om het maar te proberen. Het gaat wel om het geluk van je kinderen waarmee je gokt dan. Als je alleen bent, alla, maar deze kinderen hebben niet de keuze of de mogelijkheid voor hun eigen geluk op te komen als de moeder dit niet doet voor ze.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het niet doen. Als je al tieners hebt gaat het je zwaar tegenvallen weer z’on kleine. Je hebt nu alle vrijheid, straks ben je weer aan huis gekluisterd voor heel wat jaar. En je bent vergeten hoe zwaar de babytijd is, laat staan als het gaat lopen en je er weer de hele tijd achteraan moet. Brr, moet er niet aan dénken.
Alle reacties Link kopieren
Als je nu nog niet volledig samenwoont zou dat een eerste stap zijn. Dan zie je vanzelf hoeveel je partner in het huishouden oppakt, hoe goed hij zijn verantwoordelijk neemt voor jullie gezamenlijke taken. Op basis daarvan pas beslissingen nemen...

En dan zie je wellicht beter hoe hij een stiefvader is voor je andere 2 kinderen. Hoeveel doet hij voor hen op dit moment? Want die 2 kinderen behoren dan ook tot jullie en ook zijn gezin?

Heb je je 2 pubers al gevraagd wat zij ervan vinden om een baby erbij te krijgen of weten zij op dit moment nog helemaal niks?

Hoe gaan jullie / hij zich gedragen tot jouw kinderen vs. het gezamenlijke kind? Gelijke behandeling enzo (al zal de zorg voor een peuter natuurlijk automatisch anders zijn dan voor een puber)

Al lees lik net dat je al besloten hebt om even te wachten. Goed idee.
Alle reacties Link kopieren
-April- schreef:
03-04-2021 09:45
Daar ging het niet om
Het ging erom dat sommige mensen de situatie al meteen af fakkelen omdat ze nog maar heel kort bij elkaar zijn

Dat is kortzichtig en daar heeft TO niets aan. Dus gooide ik mijn situatie erin om puur dat aspect te vergelijken. Zodat TO gewoon advies kan krijgen ondanks dat ze nog maar kort met hem samen is.
Het grote verschil is dat jij en partner geen kind(eren) hebben uit eerdere relaties. Mijn partner en ik zijn ook vrij vlot aan kinderen proberen te krijgen begonnen (gelukkig maar, want ik had er 4 jaar voor nodig om blijvend zwanger te worden)
Feit is: to is al moeder, dan is de wens voor (nog) een kind heel anders dan wanneer je beide nieuwe ouder wordt.
Dus is de situatie totaal onvergelijkbaar met die van jou en die van mij. De meesten hier die beginnen over de kortstondigheid van de relatie van to halen hier statistieken bij aan die niet voor jou en mij gelden:
Nl dat de kans bij een 2e leg op uit elkaar gaan vele malen hoger ligt. Dat geld niet voor jou en mij.
Wel voor to en haar vriend + de pubers.
Tel daar het leeftijdsverschil van to en haar partner bij op, dat kan to zelf nazoeken met de exacte leeftijden en statistieken en dan is de conclusie met nuchter verstand dat de kans dat dit een succes gaat worden gewoonweg heel erg klein is. Nog los van het werk van haar partner dat ook echt niet mee gaat helpen.
Alle reacties Link kopieren
Aspeciësist schreef:
02-04-2021 19:45
Ik zou er niet meer aan beginnen to. Er zijn nu al alarmbellen en je weet zelf ook wel dat je alarmbellen niet moet negeren want het brengt problemen. Je hebt bovendien al kinderen.
Ik zou geen OP's quoten. Krijg je bannen van. (ik staf je niet).
Alle reacties Link kopieren
Bovendien, heb je ook aan de financiën gedacht?
Als je nu twee tieners hebt, dan gaan die aan de studie in de tijd dat je (mogelijke) baby het meeste kost aan kinderopvang. Minder werken om kinderopvangkosten te besparen zal waarschijnlijk niet gaan zonder je oudsten financieel te benadelen.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou even wachten tot het leven weer normaal is, voordat je besluit dat je partner in het weekend 100% tijd heeft voor zijn kinderen.

Heeft hij geen hobby's, vrienden en andere interesses waar tijd in gaat zitten? Dit afgelopen jaar is hij ongetwijfell veel thuis geweest, maar blijft dat zo?
Alle reacties Link kopieren
-April- schreef:
03-04-2021 09:45
Daar ging het niet om
Het ging erom dat sommige mensen de situatie al meteen af fakkelen omdat ze nog maar heel kort bij elkaar zijn

Dat is kortzichtig en daar heeft TO niets aan. Dus gooide ik mijn situatie erin om puur dat aspect te vergelijken. Zodat TO gewoon advies kan krijgen ondanks dat ze nog maar kort met hem samen is.
Ik vind dat helemaal niet kortzichtig.
Een huwelijk/kinderen heeft nou eenmaal meer kans van slagen heeft als je elkaar al langer kent.
Op mijn ex was ik zooo verliefd, ik zag mezelf echt met hem trouwen en kinderen krijgen en het was ook een hele prettige relatie, maar na 2 jaar was de verliefdheid over en was ik compleet op hem uitgekeken; we pasten gewoon niet goed bij elkaar. Dat was een wijze les. Zoiets weet je niet vantevoren of in de honeymoon fase.

Jij bent ook verre van objectief natuurlijk; je begint met dat jij en je partner elkaar echt wel goed kennen en vervolgens blijkt dat jullie net 1.5 jaar samen zijn. De kans is heel reëel dat jullie over X aantal jaar ook uit elkaar zijn.
Voor de duidelijkheid; dat hoop ik natuurlijk niet en ik gun jullie een heel gelukkig leven samen, maar ik denk niet dat je momenteel de persoon bent om er nu zo stellig over te zijn. Als je over 10 jaar nog samen bent, dan wel.

Er zijn heus wel mensen die al heel snel zwanger raken en toch samen een heel gelukkig lang leven vieren, maar die kans is wel gewoon een stuk kleiner. Net als dat elkaar al jaren kennen geen garanties geeft, maar je wel een stuk beter weet wat je aan elkaar hebt, zowel in goede als slechte tijden, plus dat je elkaar weer realistisch kunt bekijken zonder roze bril.
-
Alle reacties Link kopieren
Is je partner bereid om een andere baan te zoeken in het kader van zijn kinderwens?
-April- schreef:
03-04-2021 09:45
Daar ging het niet om
Het ging erom dat sommige mensen de situatie al meteen af fakkelen omdat ze nog maar heel kort bij elkaar zijn

Dat is kortzichtig en daar heeft TO niets aan. Dus gooide ik mijn situatie erin om puur dat aspect te vergelijken. Zodat TO gewoon advies kan krijgen ondanks dat ze nog maar kort met hem samen is.
Als dat aspect het enige was dan had TO niet eens een topic geopend.
Het is wel kortzichtig dat je the bigger picture niet ziet in TO's verhaal of in de reacties.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven