Kinderen
alle pijlers
Kinderwens vs angsten [lege OP]
maandag 17 oktober 2022 om 14:27
sorry, het voelt echt heel oncomfortabel om dit te laten staan, het is te persoonlijk en ik ben te bang dat iemand me herkent. Iedereen onwijs bedankt voor het advies!
moderatorviva wijzigde dit bericht op 19-10-2022 10:13
Reden: OP (grotendeels) verwijderd, maatregelen genomen. Met vriendelijke groet, Moderator Viva.
Reden: OP (grotendeels) verwijderd, maatregelen genomen. Met vriendelijke groet, Moderator Viva.
97.22% gewijzigd
maandag 17 oktober 2022 om 23:46
Ik vraag mij af of een huisarts dat echt zo zegt of dat To bepaalde dingen anders ervaart. Ik was er niet bij maar ik wil mij niet alleen baseren op To's verhaal voor ik goedbedoeldende hulpverlening door het slijk trek en dat bij To weer een ander, verkeerd, beeld wordt bevestigd. Fijn, dat je die nuance ook maakt.Charlie591 schreef: ↑17-10-2022 20:24Wat een gekke hulpverleners tref jij. Of is het misschien dat jij vooral datgene hoort en onthoudt waar je bang voor bent? Geen kind waard omdat je bang bent voor controleverlies en fysieke gevolgen… dan zijn er heel veel geschikte moeders geen kind waard denk ik.
Ik ben zeker niet voor de tweede gegaan omdat alles toch al kapot was, wat een gekkigheid is dat. Alles was heel. Beetje rekbaarder, maar dat kon ik goed waarderenIk heb nog nooit een vrouw in NL gezien bij wie “alles kapot” was door een bevalling… je genéést dus weer hè.
Ik zou toch weer eens met een psycholoog of zo je kinderwens gaan uitpluizen. Lijkt me ook zonde om door angst niet te doen (maar zeker ook niet slim om roekeloos wél te doen natuurlijk).
dinsdag 18 oktober 2022 om 07:14
Je kunt zelf niets doen aan die lage pijngrens. Dat sommige een hoge pijngrens hebben is niet hun eigen verdienste. Dat is gewoon geluk.evelien2010 schreef: ↑17-10-2022 19:11Waarom zou jij jezelf dit willen aandoen? Wat voor aanvulling vormt een kind op jouw leven. Om te bevallen moet je alle controle kunnen loslaten. Je overgeven aan je lichaam en vertrouwen hebben in jezelf en het team om je heen. Ik vraag mij af of jij dat kunt. En wat als jouw kind jouw blijvende schade bezorgd? Neem je het hem of haar dan onbewust kwalijk?
Ik ken er die zonder een scheurtje moeiteloos door meerdere bevallingen kwamen. Maar evenveel verhalen van ellendige zwangerschappen (extreme misselijkheid 9 maanden lang) en vreselijke bevallingen (knippen, scheuren, gebruik van de pomp, volledige ruptuur tot een niet volledig verdoofde keizersnede... Die laatste persoon vertelde daar trouwens heel luchtig over (kind ging voor alles) en heeft daarna nog meer kinderen gekregen.
Dus hoe jij als moeder de bevalling beleeft is heel persoonlijk. Sommige moeders maakt schade of ellende niets uit en hebben een hoge pijngrens. Anderen kunnen niets hebben en zeuren en klagen alleen maar.
Geen kinderen willen is ook volkomen normaal en geaccepteerd.
Ontzettend sneu voor mensen die een lage pijngrens hebben en weinig kunnen hebben, volgens jou klagen en zeuren die dus alleen maar.
dinsdag 18 oktober 2022 om 08:17
Veel is al gezegd over de lichamelijke gevolgen.
Wat betreft bindingsangst is nog wat minder gereageerd. Bij mij speelde dat ook mee. Ik was vooral bang een “kopie van mijn moeder” te worden en net zo’n slechte band met mijn toekomstige dochter te krijgen als ik zelf met mijn moeder had/heb door haar afwijzende gedrag/reacties tijdens mijn jeugd.
Ik heb vóór de zwangerschap diverse boeken gelezen en een gesprek met een psycholoog gevoerd (deels hierover). En uiteindelijk durfde ik het wel aan om een kind op de wereld te zetten. Ik voel me sterker door die voorbereiding, ook al is het veelal theorie. Het helpt toch om me bewust te zijn hoe ik het kind een betere hechting kan geven dan ikzelf heb gehad. Tot nu toe gaat het goed. Wel was ik zeer opgelucht toen het kind een jongen bleek zodat het sowieso geen kopie van de situatie met mijn eigen moeder zou worden.
Jarenlang heb ik trouwens overwogen om geen kinderen te krijgen, mede doordat mijn moeder geen goed voorbeeld was van een gelukkige moeder. Uiteindelijk heb ik me toch gerealiseerd dat IK wel een kinderwens had en ben ik er toch voor gegaan.
Lichamelijk: ja, het is kut dat al die dingen kúnnen gebeuren. Gelukkig is voor veel zaken wel zorg beschikbaar en krijg je het lang niet allemaal he.
Wat betreft bindingsangst is nog wat minder gereageerd. Bij mij speelde dat ook mee. Ik was vooral bang een “kopie van mijn moeder” te worden en net zo’n slechte band met mijn toekomstige dochter te krijgen als ik zelf met mijn moeder had/heb door haar afwijzende gedrag/reacties tijdens mijn jeugd.
Ik heb vóór de zwangerschap diverse boeken gelezen en een gesprek met een psycholoog gevoerd (deels hierover). En uiteindelijk durfde ik het wel aan om een kind op de wereld te zetten. Ik voel me sterker door die voorbereiding, ook al is het veelal theorie. Het helpt toch om me bewust te zijn hoe ik het kind een betere hechting kan geven dan ikzelf heb gehad. Tot nu toe gaat het goed. Wel was ik zeer opgelucht toen het kind een jongen bleek zodat het sowieso geen kopie van de situatie met mijn eigen moeder zou worden.
Jarenlang heb ik trouwens overwogen om geen kinderen te krijgen, mede doordat mijn moeder geen goed voorbeeld was van een gelukkige moeder. Uiteindelijk heb ik me toch gerealiseerd dat IK wel een kinderwens had en ben ik er toch voor gegaan.
Lichamelijk: ja, het is kut dat al die dingen kúnnen gebeuren. Gelukkig is voor veel zaken wel zorg beschikbaar en krijg je het lang niet allemaal he.
dinsdag 18 oktober 2022 om 08:26
Een fijne reactie. Ik denk ook dat het voor de meerderheid van de vrouwen gewoon goed komt. De vrouwen die ik ken die zijn bevallen daarbij was dat in ieder geval wel zo.nansie schreef: ↑17-10-2022 15:49Ter relativering: ik heb 3 kinderen gekregen, 1 x met keizersnede, 2 x vaginaal bevallen. En alles doet het gewoon nog. Ik heb nergens last van, geen pijn, alles is weer ongeveer teruggeveerd naar hoe het daarvoor was.
Ik denk dat dat voor de meerderheid van de vrouwen geldt. Er zijn natuurlijk risico's en bij sommige vrouwen ontstaat blijvende schade, dat is waar, maar het is niet zo dramatisch als jij denkt.
Als je bang bent voor psychische problemen kun je tijdens de zwangerschap begeleid worden door de POP-poli.
Wil je eigenlijk een kind? Het lijkt me belangrijk om dat eerst helder te krijgen. Als het antwoord ja is, ga dan op zoek naar betrouwbare informatie en zoek dan ook eens uit welk percentage vrouwen 1 jaar/3 jaar na de bevalling nergens meer last van heeft. Dat helpt misschien.
Ik ben zelf nu zwanger van de eerste en eigenlijk ben ik nog niet zo bezig met de bevalling. Ja, er zijn risico’s aan verbonden, maar jezelf daar vantevoren helemaal gek mee maken daar heb je niets aan. Ook een zwangerschap op zich is een risico. Toch zal je er doorheen moeten als je een kind wil. Ik denk dat het goed is als je met je angsten aan de slag gaat. Het is niet verplicht om een kind te krijgen, als je niet wil moet je het zeker niet doen. Maar het lijkt me voor jezelf fijn om je gedachten wat te ordenen.
dinsdag 18 oktober 2022 om 08:26
Een fijne reactie. Ik denk ook dat het voor de meerderheid van de vrouwen gewoon goed komt. De vrouwen die ik ken die zijn bevallen daarbij was dat in ieder geval wel zo.nansie schreef: ↑17-10-2022 15:49Ter relativering: ik heb 3 kinderen gekregen, 1 x met keizersnede, 2 x vaginaal bevallen. En alles doet het gewoon nog. Ik heb nergens last van, geen pijn, alles is weer ongeveer teruggeveerd naar hoe het daarvoor was.
Ik denk dat dat voor de meerderheid van de vrouwen geldt. Er zijn natuurlijk risico's en bij sommige vrouwen ontstaat blijvende schade, dat is waar, maar het is niet zo dramatisch als jij denkt.
Als je bang bent voor psychische problemen kun je tijdens de zwangerschap begeleid worden door de POP-poli.
Wil je eigenlijk een kind? Het lijkt me belangrijk om dat eerst helder te krijgen. Als het antwoord ja is, ga dan op zoek naar betrouwbare informatie en zoek dan ook eens uit welk percentage vrouwen 1 jaar/3 jaar na de bevalling nergens meer last van heeft. Dat helpt misschien.
Ik ben zelf nu zwanger van de eerste en eigenlijk ben ik nog niet zo bezig met de bevalling. Ja, er zijn risico’s aan verbonden, maar jezelf daar vantevoren helemaal gek mee maken daar heb je niets aan. Ook een zwangerschap op zich is een risico. Toch zal je er doorheen moeten als je een kind wil. Ik denk dat het goed is als je met je angsten aan de slag gaat. Het is niet verplicht om een kind te krijgen, als je niet wil moet je het zeker niet doen. Maar het lijkt me voor jezelf fijn om je gedachten wat te ordenen.
dinsdag 18 oktober 2022 om 11:43
hadea1 schreef: ↑17-10-2022 15:54Ik lees nergens dat je graag moeder wilt zijn, een kind wilt groot brengen.
Ik lees vooral een enorme angst om je ergens aan te binden (en ja: het moederschap is de grootste verbintenis die je in je leven aan kunt gaan).
Je kunt argumenten voor die angst zoeken in horrorverhalen over de fysieke gevolgen, maar het grootste gevolg is niet dat je lijf verandert, maar die levenslange verbintenis die je aan gaat. En het is je goed recht om dat niet te willen. Om wat voor reden dan ook.
Dit. Je hoeft het echt niet te willen.
anoniem_639dcde78f69d wijzigde dit bericht op 20-10-2022 00:45
22.93% gewijzigd
dinsdag 18 oktober 2022 om 12:04
dinsdag 18 oktober 2022 om 12:04
Hier ook een traumatische onveilige jeugd gehad, en als ik toen had geweten wat ik nu weet, voel en besef, had ik nooit meer voor kinderen gekozen.
TO, onderschat niet wat kinderen krijgen met je doet. Het is de allergrootste verandering die je maar kunt hebben in je leven, en onomkeerbaar.
TO, onderschat niet wat kinderen krijgen met je doet. Het is de allergrootste verandering die je maar kunt hebben in je leven, en onomkeerbaar.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 18 oktober 2022 om 12:11
Oh jee, dat wordt niet vaak zo uitgesproken. Bedoel je dat je nu nog meer ziet wat je hebt moeten missen in je eigen jeugd?Elmervrouw schreef: ↑18-10-2022 12:04Hier ook een traumatische onveilige jeugd gehad, en als ik toen had geweten wat ik nu weet, voel en besef, had ik nooit meer voor kinderen gekozen.
TO, onderschat niet wat kinderen krijgen met je doet. Het is de allergrootste verandering die je maar kunt hebben in je leven, en onomkeerbaar.
dinsdag 18 oktober 2022 om 13:02
Nogmaals bedankt voor de reacties! Het is fantastisch dat jullie me met zn allen uit mijn denkcirkeltjes halen.
Het is zo dat er inderdaad niks staat over het wel willen van kinderen. Dat komt omdat dat mi niet het meest relevant is, zolang ik niet met het geschrevene om kan gaan. Eigenlijk wat veel mensen ook zeggen. Je zou het inderdaad ook om kunnen draaien, maar ik heb liever dat ik er rustiger en helder over na kan denken ipv in de fobische stand te schieten.
Het is dus niet zo dat ik volgende maand probeer zwanger te raken of iets dergelijks geks. Dat zou toch wel het recept voor flink drama zijn voor alle betrokkenen. Zowel vriend als ikzelf zijn het daar over eens gelukkig!
Misschien verhelderend: het is zo dat ik, na dus mijn grote en vreselijke schrikmoment - om het maar even zo te noemen, ernstige twijfels kreeg. Wat wist ik allemaal niet? Ik werd heel bang, vriend nam me weinig serieus tot mijn verbazing, ik boos, vriend begrip. Maar nog altijd lagen er a. de druk vanaf de zijlijn en b. mijn angst. We hebben toen besloten dat ik een tijd helemaal niks meer zou googelen, pauze zou nemen van 'er over nadenken' en vriendlief er niet meer over zou beginnen.
Nou, dat gaf rust.
Maar op een gegeven moment moet er toch iets duidelijk worden. Voor ons allebei.
De fobie bleek op de achtergrond te zijn geraakt, maar nog springlevend. Als een duveltje uit een weggestopt doosje kwam ie tevoorschijn.
Mijn doel met dit topic is eigenlijk
a. een bewuste keuze kunnen maken zodat ik er later goed op terug kan kijken
b. deze keuze niet van een of andere fobie af laten hangen
Daarom leek het me maar het beste om bij de twijfels te beginnen.
En geloof me, ik vind het ook raar en helemaal niet leuk wat er in de OP staat. En het is helemaal niet leuk om hiermee aan de slag te gaan, het valt me echt zwaar (maar minder dan ik gedacht had). Maar met angsten moet je nou eenmaal de confrontatie aangaan, dat weet iedereen die er veel last van heeft.
Het is zo dat er inderdaad niks staat over het wel willen van kinderen. Dat komt omdat dat mi niet het meest relevant is, zolang ik niet met het geschrevene om kan gaan. Eigenlijk wat veel mensen ook zeggen. Je zou het inderdaad ook om kunnen draaien, maar ik heb liever dat ik er rustiger en helder over na kan denken ipv in de fobische stand te schieten.
Het is dus niet zo dat ik volgende maand probeer zwanger te raken of iets dergelijks geks. Dat zou toch wel het recept voor flink drama zijn voor alle betrokkenen. Zowel vriend als ikzelf zijn het daar over eens gelukkig!
Misschien verhelderend: het is zo dat ik, na dus mijn grote en vreselijke schrikmoment - om het maar even zo te noemen, ernstige twijfels kreeg. Wat wist ik allemaal niet? Ik werd heel bang, vriend nam me weinig serieus tot mijn verbazing, ik boos, vriend begrip. Maar nog altijd lagen er a. de druk vanaf de zijlijn en b. mijn angst. We hebben toen besloten dat ik een tijd helemaal niks meer zou googelen, pauze zou nemen van 'er over nadenken' en vriendlief er niet meer over zou beginnen.
Nou, dat gaf rust.
Maar op een gegeven moment moet er toch iets duidelijk worden. Voor ons allebei.
De fobie bleek op de achtergrond te zijn geraakt, maar nog springlevend. Als een duveltje uit een weggestopt doosje kwam ie tevoorschijn.
Mijn doel met dit topic is eigenlijk
a. een bewuste keuze kunnen maken zodat ik er later goed op terug kan kijken
b. deze keuze niet van een of andere fobie af laten hangen
Daarom leek het me maar het beste om bij de twijfels te beginnen.
En geloof me, ik vind het ook raar en helemaal niet leuk wat er in de OP staat. En het is helemaal niet leuk om hiermee aan de slag te gaan, het valt me echt zwaar (maar minder dan ik gedacht had). Maar met angsten moet je nou eenmaal de confrontatie aangaan, dat weet iedereen die er veel last van heeft.
dinsdag 18 oktober 2022 om 13:15
Waarom zou je je keuze niet af laten hangen van een fobie?
Die fobie(ën) gaan, zoals jij het hier presenteert, ook van invloed zijn op je kind. En op jouw moederschap. Als ik jouw posts lees, volg ik andere forummers waar ze zeggen dat je niet per se een kind hoeft te krijgen. Het klinkt, zoals jij het hier presenteert, dat het niet voor jou is.
Die fobie(ën) gaan, zoals jij het hier presenteert, ook van invloed zijn op je kind. En op jouw moederschap. Als ik jouw posts lees, volg ik andere forummers waar ze zeggen dat je niet per se een kind hoeft te krijgen. Het klinkt, zoals jij het hier presenteert, dat het niet voor jou is.
dinsdag 18 oktober 2022 om 13:19
Precies wat ik dacht na het lezen van die post.Pinaco schreef: ↑18-10-2022 13:15Waarom zou je je keuze niet af laten hangen van een fobie?
Die fobie(ën) gaan, zoals jij het hier presenteert, ook van invloed zijn op je kind. En op jouw moederschap. Als ik jouw posts lees, volg ik andere forummers waar ze zeggen dat je niet per se een kind hoeft te krijgen. Het klinkt, zoals jij het hier presenteert, dat het niet voor jou is.
dinsdag 18 oktober 2022 om 13:24
TO, ik heb ook een angststoornis en ben gevoelig voor depressie. Daarnaast had ik een sibling met een ernstige meervoudige beperking die jong is gestorven. Ik had dan totaal geen kinderwens.
Toch ben ik rond mijn 30ste gaan uitzoeken of dat afwezig zijn van een kinderwens niet voortkwam uit mijn jeugd / angststoornis.
De uitkomst was dat ik 'gewoon' geen kinderen wil. Dat mag ook he. Ik snap dat dat moeilijk is omdat je vriend wel een kinderwens heeft, maar ik zou vooral adviseren om niet 'tegen je zin in' kinderen te krijgen.
Toch ben ik rond mijn 30ste gaan uitzoeken of dat afwezig zijn van een kinderwens niet voortkwam uit mijn jeugd / angststoornis.
De uitkomst was dat ik 'gewoon' geen kinderen wil. Dat mag ook he. Ik snap dat dat moeilijk is omdat je vriend wel een kinderwens heeft, maar ik zou vooral adviseren om niet 'tegen je zin in' kinderen te krijgen.
dinsdag 18 oktober 2022 om 13:28
Ja; niet alleen zien, maar vooral ook voelen.Lorem_Ipsum schreef: ↑18-10-2022 12:11Oh jee, dat wordt niet vaak zo uitgesproken. Bedoel je dat je nu nog meer ziet wat je hebt moeten missen in je eigen jeugd?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 18 oktober 2022 om 14:16
Jongens ik weet niet zo goed waar te beginnen met reageren!
Nansie
bedankt voor de relativering! Ik neem het gewoon aan en ga niet meer googelen, daar ben ik een beetje van genezen.
Thalas
Dankjewel voor het delen van jouw ervaring! Wat naar dat je niet alles meer kunt, en je schoonmoeder kan natuurlijk gewoon de boom in.
Doreia
Dat klinkt fijn, en ja, ik denk dat je gelijk hebt!
Daphne
Bedankt voor je fijne reactie!
KamilleT
Dankjewel voor je ervaring te delen! Ha, ik vond juist dat de mensen met kinderen in mijn omgeving er nog top uitzien nu ze wat ouder zijn
Oei Zonnebloem, klinkt vooralsnog niet fijn, hopelijk wordt het snel beter! En gefeliciteerd!
PlayingTheAngel
Dankjewel voor je bericht
Frizz, zeker waar! Het lijkt me een supermooie band, en inderdaad, een kind moet zich geborgen en gewenst voelen.
Stokbootje, bedankt voor je begripvolle post. Ik neem het mee om over na te denken.
AnAppleADay en Nachtvlinder
Dat zijn goede vragen, bedankt! Ik ga me dit proberen voor te stellen.
Mrs Duck
Die huisarts, dat ging gewoon mis in de communicatie en dat ging heel vervelend. Pas aan het einde kreeg ze door dat ik een andere vraag wilde stellen dan zij dacht, en hield het vragenvuur op. Ik wilde weten wat zij aan zou raden als voorbereiding, aangezien ze zelf kinderen had. Maar ook hulpverleners blijken mensen, en ze reageerde teveel vanuit haar emotie. Die verloskundige was veel nuchterder maar niet ingesteld op vragen als deze denk ik.
De problemen die je noemt lijken me inderdaad zwaar. Bedoel je ook dat een kind evt serieus iets mankeert? Ik ga daar niet automatisch vanuit. Ik heb op zich wel veel kinderen op zien groeien die allemaal op een andere manier ontwikkelden. Mijn partner is overigens werkelijk geknipt voor kinderen, vind ie heel leuk en het is eigenlijk altijd wederzijds.
LilaLinda je hebt gelijk hoor, bedankt!
Dankjewel bgb, die had ik nog niet gezien!
Evelien
Ik kan me niet voorstellen dat ik dat een kind kwalijk zou kunnen nemen. Als er iemand al nergens aan kon doen!
Het is zo dat ik, buiten mijn fobieën om, dan weer heel veel kan hebben gek genoeg. Ik kan heel vasthoudend en oplossingsgericht zijn.
Timetraveler dankjewel voor jouw visie! Vriend zei dit uiteindelijk ook, dat dit een reden mag zijn. Dank voor de erkenning! Ik vind dat ook een heel interessante stelling.
Dankjewel slekire
Lilian, dat is zeker iets wat ik meeneem! Je zal toch per ongeluk een herhaling van je eigen jeugd veroorzaken, dat zou ik heel erg vinden.
nausicaa Wat leuk om jouw verhaal te lezen! Zo stel ik het me inderdaad ook voor.
Lolapaloeza, bedankt voor jouw inzicht. Ik ben mij zeker bewust van de risico`s, en ben daar ook wel beducht voor.
Dankjewel Charlie, ik denk dat het ook voor mij op dat moment niet was wat ik nodig had, en dat niemand zag of wist wat dan wel. Overigens was de verloskundige wel heel nuchter, dat was dan weer prima. Uitzoeken wat nou angst en wat nou wens is staat inderdaad op mijn lijstje, dankjewel.
Oh Plakkies! Wat heftig! Dankjewel voor het delen.
Dankjewel Erla, lief!
Dankjewel Girafjes, proces klinkt naar, maar wat fijn dat je weer goed kunt functioneren!
Dankjewel voor het delen Kersensnoep!
Ooh Beschuitmetjam, zoals je eerste alinea's dacht ik ook! Kan mij een onwijze rotdag nou schelen, en herstel, als het daarna maar weer werkt allemaal! Dat is echt precies zoals ik voor de fobie dacht. Ik vind het echt onwijs rot dat het bij jou zo uitgevallen is. Fijn dat je ondanks dat bedenkt dat je het zo weer zou doen! Dankjewel voor je bericht.
Miesteph, daar tekenen de meesten waarschijnlijk voor! Dankjewel voor je ervaring en rest van je bericht.
Zeker waar Lorem! Al zou ik het echt nooit alleen maar voor de relatie doen.
Dankjewel kittyantastico, mag ik vragen wat voor boeken dat waren?
Dankjewel madamecanibale, hopelijk gaat het bij jou voorspoedig!
Elmervrouw, wat heftig!
Parella, het loopt inderdaad een beetje door elkaar. Ik heb zo nu en dan nog een (globale) onderhoudssessie. Depressies heb ik eigenlijk weinig last meer van, en ik weet er behoorlijk goed mee om te gaan. Ik herken ze als er wat aan dreigt te komen (bijna niet meer) en doe er dan wat aan. Angsten zijn gegaan van meerdere paniekaanvallen per dag naar zelden. Blijft wel een aandachtspunt. Ik kan inmiddels frank en vrij met mijn ouders omgaan, dat is heel anders geweest! Natuurlijk is er geen normale band, dat is onmogelijk, maar het gaat heel goed zo. Ik kom er haast wekelijks om te helpen.
Ik kan bang zijn net te zijn als mijn ouders, zeker. Maar als ik ze dan zie, weet ik dat dat echt helemaal niet waar is. Ik ben niet perfect, maar wie wel.
Ik ben goed in het aanvoelen van anderen, sfeer en dergelijke. Mijn ouders hebben eigenlijk nooit een idee gehad wie ik was, vanuit onkunde/onmacht/.. Dat vind ik echt iets ondenkbaars, je eigen kind.
MissPiglet, ik ben ook benieuwd wat nou waarvandaan komt. Ik zwabber heel erg in mijn wens, dat maakt het zo lastig.
Nansie
bedankt voor de relativering! Ik neem het gewoon aan en ga niet meer googelen, daar ben ik een beetje van genezen.
Thalas
Dankjewel voor het delen van jouw ervaring! Wat naar dat je niet alles meer kunt, en je schoonmoeder kan natuurlijk gewoon de boom in.
Doreia
Dat klinkt fijn, en ja, ik denk dat je gelijk hebt!
Daphne
Bedankt voor je fijne reactie!
KamilleT
Dankjewel voor je ervaring te delen! Ha, ik vond juist dat de mensen met kinderen in mijn omgeving er nog top uitzien nu ze wat ouder zijn
Oei Zonnebloem, klinkt vooralsnog niet fijn, hopelijk wordt het snel beter! En gefeliciteerd!
PlayingTheAngel
Dankjewel voor je bericht
Frizz, zeker waar! Het lijkt me een supermooie band, en inderdaad, een kind moet zich geborgen en gewenst voelen.
Stokbootje, bedankt voor je begripvolle post. Ik neem het mee om over na te denken.
AnAppleADay en Nachtvlinder
Dat zijn goede vragen, bedankt! Ik ga me dit proberen voor te stellen.
Mrs Duck
Die huisarts, dat ging gewoon mis in de communicatie en dat ging heel vervelend. Pas aan het einde kreeg ze door dat ik een andere vraag wilde stellen dan zij dacht, en hield het vragenvuur op. Ik wilde weten wat zij aan zou raden als voorbereiding, aangezien ze zelf kinderen had. Maar ook hulpverleners blijken mensen, en ze reageerde teveel vanuit haar emotie. Die verloskundige was veel nuchterder maar niet ingesteld op vragen als deze denk ik.
De problemen die je noemt lijken me inderdaad zwaar. Bedoel je ook dat een kind evt serieus iets mankeert? Ik ga daar niet automatisch vanuit. Ik heb op zich wel veel kinderen op zien groeien die allemaal op een andere manier ontwikkelden. Mijn partner is overigens werkelijk geknipt voor kinderen, vind ie heel leuk en het is eigenlijk altijd wederzijds.
LilaLinda je hebt gelijk hoor, bedankt!
Dankjewel bgb, die had ik nog niet gezien!
Evelien
Ik kan me niet voorstellen dat ik dat een kind kwalijk zou kunnen nemen. Als er iemand al nergens aan kon doen!
Het is zo dat ik, buiten mijn fobieën om, dan weer heel veel kan hebben gek genoeg. Ik kan heel vasthoudend en oplossingsgericht zijn.
Timetraveler dankjewel voor jouw visie! Vriend zei dit uiteindelijk ook, dat dit een reden mag zijn. Dank voor de erkenning! Ik vind dat ook een heel interessante stelling.
Dankjewel slekire
Lilian, dat is zeker iets wat ik meeneem! Je zal toch per ongeluk een herhaling van je eigen jeugd veroorzaken, dat zou ik heel erg vinden.
nausicaa Wat leuk om jouw verhaal te lezen! Zo stel ik het me inderdaad ook voor.
Lolapaloeza, bedankt voor jouw inzicht. Ik ben mij zeker bewust van de risico`s, en ben daar ook wel beducht voor.
Dankjewel Charlie, ik denk dat het ook voor mij op dat moment niet was wat ik nodig had, en dat niemand zag of wist wat dan wel. Overigens was de verloskundige wel heel nuchter, dat was dan weer prima. Uitzoeken wat nou angst en wat nou wens is staat inderdaad op mijn lijstje, dankjewel.
Oh Plakkies! Wat heftig! Dankjewel voor het delen.
Dankjewel Erla, lief!
Dankjewel Girafjes, proces klinkt naar, maar wat fijn dat je weer goed kunt functioneren!
Dankjewel voor het delen Kersensnoep!
Ooh Beschuitmetjam, zoals je eerste alinea's dacht ik ook! Kan mij een onwijze rotdag nou schelen, en herstel, als het daarna maar weer werkt allemaal! Dat is echt precies zoals ik voor de fobie dacht. Ik vind het echt onwijs rot dat het bij jou zo uitgevallen is. Fijn dat je ondanks dat bedenkt dat je het zo weer zou doen! Dankjewel voor je bericht.
Miesteph, daar tekenen de meesten waarschijnlijk voor! Dankjewel voor je ervaring en rest van je bericht.
Zeker waar Lorem! Al zou ik het echt nooit alleen maar voor de relatie doen.
Dankjewel kittyantastico, mag ik vragen wat voor boeken dat waren?
Dankjewel madamecanibale, hopelijk gaat het bij jou voorspoedig!
Elmervrouw, wat heftig!
Parella, het loopt inderdaad een beetje door elkaar. Ik heb zo nu en dan nog een (globale) onderhoudssessie. Depressies heb ik eigenlijk weinig last meer van, en ik weet er behoorlijk goed mee om te gaan. Ik herken ze als er wat aan dreigt te komen (bijna niet meer) en doe er dan wat aan. Angsten zijn gegaan van meerdere paniekaanvallen per dag naar zelden. Blijft wel een aandachtspunt. Ik kan inmiddels frank en vrij met mijn ouders omgaan, dat is heel anders geweest! Natuurlijk is er geen normale band, dat is onmogelijk, maar het gaat heel goed zo. Ik kom er haast wekelijks om te helpen.
Ik kan bang zijn net te zijn als mijn ouders, zeker. Maar als ik ze dan zie, weet ik dat dat echt helemaal niet waar is. Ik ben niet perfect, maar wie wel.
Ik ben goed in het aanvoelen van anderen, sfeer en dergelijke. Mijn ouders hebben eigenlijk nooit een idee gehad wie ik was, vanuit onkunde/onmacht/.. Dat vind ik echt iets ondenkbaars, je eigen kind.
MissPiglet, ik ben ook benieuwd wat nou waarvandaan komt. Ik zwabber heel erg in mijn wens, dat maakt het zo lastig.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
