kindvrij

15-02-2008 20:49 74 berichten
Alle reacties Link kopieren
x
Alle reacties Link kopieren
Tja, al doende leer je dat je met een kind weinig kunt plannen. Je moet je in veel gevallen wel bij het ritme van je kind aanpassen, zeker als het je eerste is en je overal aan moet wennen.



Ik had de roze droom van zomers op een terras in de stad, met de bus gekomen uiteraard, want dan kan lief een biertje, en ik aan de rose. Nou, forget it. Dat kan niet met mijn kereltje. Hij slaapt alleen maar in een bedje en niet in de buggy, en met te weinig slaap wordt hij strontvervelend.



Ik vind vooral het stukje opvoeden lastig. Zoon eet bijvoorbeeld weinig avondeten. Wat zijn dan de keuzes die je maakt, blijven aanbieden, potje (wat hij wel eet), dwingen, laten gaan. Naja, dat soort dingen.

Hoe ga je om met zijn driftbuitjes (eh, buien), moet je dat negeren, bestraffen, wat dan ook.



Over het algemeen moet ik zeggen dat de liefde die ik voor mijn zoon voel, alle moeilijke momenten goed maakt.



(hm, wel erg offtopic mss)
Alle reacties Link kopieren
Onderdezon schreef op 15 februari 2008 @ 22:07:

Oja, wat ik ook probeer te zeggen (en ja, het gaat vanavond niet zo vloeiend) dat moeders echt weinig lol lijken te hebben. Moeder-zijn is niet leuk, maar vooral stressvol, over in mijn optiek niet-relevante zaken. Ja, ze zeuren vaak, en ik vind ook dat het lijkt alsof ze helemaal geen humor meer hebben. En dat wil ik niet. Dus wat ik eigenlijk wil weten is: is dit onvermijdelijk? Of kan het ook leuk zijn?
vraag me bijna af waarom we dat hele medische circus doorlopen als we zo gelukkig zijn en kunnen blijven zonder een wieg vol misère.
Alle reacties Link kopieren
helemaal in een kindvrij topic. Hahaha
Alle reacties Link kopieren
eh, dit was een reactie op mijn eigen stukje, dus niet op die van yamuna
Alle reacties Link kopieren
Yamuna schreef op 15 februari 2008 @ 22:39:

[...]



vraag me bijna af waarom we dat hele medische circus doorlopen als we zo gelukkig zijn en kunnen blijven zonder een wieg vol misère.




Dat vraag ik me wel geregeld af ja. Nu mis ik dat hele kinderwens-gen dus waarschijnlijk ligt het daaraan. Maar ik begrijp werkelijk wat er nu zo zaligmakend is aan kinderen hebben dat je vrijwillig zo'n heel circus van vruchtbaarheidsbehandelingen ondergaat.

Zonder kan je ook eglukkig worden, ook als je ze wél had gewild.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
(ja, maar wel nuttig ;-) )



Dankje! Kind heeft ritme, dat is al goed om te weten. Want in mijn optimisme sleep ik het kind overal mee naar toe in de trein (principieel geen auto). Moet dat kind ook maar zin in hebben natuurlijk. Dat is wel iets om rekening mee te houden.



Driftbuien, ook zo iets, geen idee natuurlijk nog. Goed om over na te denken. Niet wat ik dan moet doen, maar wel dat het kan gebeuren. Net als voedsel, driftbuien, strijd dus soms ... Ik hoop dat ik het leuk blijf vinden, en dat de liefde alles goed maakt. Maar je bent wel blij met deze keus?



Dankje! Een nuchtere blik is echt heel prettig!



(sorry Miro, maar je was toch al iets anders gaan doen, toch?)
Alle reacties Link kopieren
ik heb van jongs af aan kinderen gewild zuss, vier kinderen jengelend rond mijn rokken leek me prachtig!!

nu mogen we in ons handjes klappen áls we er een mogen krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook bewust geen kinderen. Ik heb ook nooit die drang gevoeld. Ik ben er in principe wel open over, maar alleen als het onderwerp expliciet ter sprake komt. Dan zeg ik gewoon dat ik geen kinderen wil. Dat ga ik dan niet uitleggen of toelichten want dan lijkt het alsof ik mij moet verdedigen en dat weiger ik. Meestal krijg ik daar geen rare opmerkingen over, maar ik kan me wel voorstellen dat mensen die zelf bewust voor kinderen hebben gekozen, het niet begrijpen. Dat wil niet zeggen dat ze mijn keuze niet respecteren.
Alle reacties Link kopieren
Yamuna, ik wil echt niet lullig doen hoor want ik begrijp best dat je er veel verdriet van hebt. Maar wat maakt dat op een topic over geen kinderen willen er altijd wel iemand komt die ze wel wil maar niet kan krijgen? Dan wil je dit toch helemaal niet lezen?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
Alle reacties Link kopieren
ik kom op zovele topics

en op diverse pijlers ...

iedereen maakt keuzes in het leven, de een wilt wel kinderen de ander niet ..

niks mis mee.
Alle reacties Link kopieren
Oké, snap ik. Mijn ervaring is dat vrouwen in jouw situatie juist erg gekwetst kunnen zijn door mensen die bewust niet aan kids beginnen, vandaar.

Goed dat je er zo in staat.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
Onderdezon schreef op 15 februari 2008 @ 22:07:

Oja, wat ik ook probeer te zeggen (en ja, het gaat vanavond niet zo vloeiend) dat moeders echt weinig lol lijken te hebben. Moeder-zijn is niet leuk, maar vooral stressvol, over in mijn optiek niet-relevante zaken. Ja, ze zeuren vaak, en ik vind ook dat het lijkt alsof ze helemaal geen humor meer hebben. En dat wil ik niet. Dus wat ik eigenlijk wil weten is: is dit onvermijdelijk? Of kan het ook leuk zijn?






Hahahhaha, ik heb heeeeeeel veel humor (weliswaar mn eigen humor, maar toch: humor) :rofl: . Stress.... Nooit van gehoord. Heb echt veel lol, met en zonder kind. Moe... Nooit last van gehad.



Eigenlijk is dit allemaal best gek, want ik hou nieteens heel erg van kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Deze mag naar Verkeerd Begrepen Topictitels wat mij betreft, want hier ook meteen de gedachte dat kindvrij betekent dat je ze wel hebt, maar godzijdank even kwijt bent. Dacht dat het een 'gaan jullie wel eens wat leuks doen zonder je kinderen-topic zou zijn. Of Kindvrij, als in Free Willy, laat los en gaan al die kinderen. Kindvrij als in alcoholvrij, een plek op aarde die helemaal kindvrij is. Kindvrij, in dit product zijn geen kinderen verwerkt ;-) Dat soort dingen. Dit is echt het laatste dat in me opkwam, of eigenlijk helemaal niets eens in me opkwam. ;-)
Wat Supersmollie zegt vind ik ook :)
Alle reacties Link kopieren
Om heel erg eerlijk te zijn heb ik nog nooit gedacht dat het raar was om geen kind te willen. Ik ben wel altijd nieuwsgierig naar de reden waarom mensen wel kinderen willen en waarom mensen geen kinderen willen. Er vanuit gaande dat ik vermoed dat het een keuze is, anders durf ik niks te vragen. Bang als ik ben dat ik iemand op het hart trap die al heel lang probeert.

Maar goed, schijnbaar is het ook not done om dat te vragen, want ik heb daar wel eens klachten over gelezen.

Maar ik ben van nature nieuwsgierig ingesteld, dus ben altijd graag op de hoogte van keuzes die mensen maken en waarom...



Overigens is het merendeel van mijn vrienden kinderloos (nog wel, en daarmee zullen ze so wie so al nooit kunnen gaan voldoen aan de leeftijd van 29,8 jaar).



Maar TO, gelukkig dat het jouw keuze is. 't Zou heel andere koek zijn als het niet zo was...of je toch en kind had gekregen waar je spijt van zou hebben.
Alle reacties Link kopieren
Inad!



Zet hem maar de verkeerd begrepen hoor.



ik dacht dat ik hier tips kon lezen om een keer kindvrij te zijn.

Niet dat ik het niet heel erg leuk heb met hoor,maar zonder is ook weleens een keertje leuk.
Alle reacties Link kopieren
miro schreef op 15 februari 2008 @ 20:49:

Ik ben bewust kindvrij en ik moet zeggen, de omgeving begint er aan te wennen. Het scheelt, ik ben juf, dus haten zal ze wel niet. (neeeeeee, zeker niet.) Maar het is voor veel mensen toch nog steeds iets zeer onnatuurlijks om op je 37e nog steeds geen kinderen te willen!

Ik heb het nooit zo gevoeld en ik ben blij dat manlief er net zo over denkt (uh voelt). :heart:

Het kindvrije leven is voor mij volmaakt!






Goed voor jou!!



Ik heb liever dat iemand niet voor kinderen kiest omdat ze er niet aan toe is/er niet zeker vanis/ze niet wil, dan dat iemand voor kinderen kiest omdat het erbij hoort.



Ikzelf ben nog niet zeker of ik een 2de kindje wil..... krijg je allerlei verwijten...... trek me er niks van aan!!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb overigens totaal geen moeite met bewust kindvrije mensen.

Ieder zijn keuze hoor.

Vind het totaal niet raar.



Wat een boeiende bijdrage van mij,voegt niet echt wat toe eigenlijk.
Alle reacties Link kopieren
Onderdezon schreef op 15 februari 2008 @ 21:06:

(oh, wat ik ook nog wou miepen, is dat ik het heeeeeeeeel stom vind dat kindertjes zelfs niet meer teleurgesteld mogen worden (dat topic met die uitnodigingen). Ja, ze zullen eens een trauma oplopen zeg en ontdekken dat er altijd mensen zijn die ze niet leuk zullen vinden. Arme fragiele zieltjes.)



Maar dat miep ik dus nu niet, want Traincha was het zowaar eens met me eens ;-) (en dit bedoel ik lief, T!).
X-D
Alle reacties Link kopieren
Krokusje, ik herken echt totaal níets aan jouw verhaal. Ik ben niet gestresster met kind dan zonder. Had van tevoren dan ook totaal niet dat roze wolk idee. Kinderen waren geen vervulling van mijn levensdoel, maar een aanvulling óp mijn leven. Ik sleep mijn kinderen niet overal mee naartoe, maar als het zo uitkomt wel. En op een terrasje zitten met ze gaat prima, al moet je dat wat meer plannen.



Opvoeden (wat nu echt begint, want dochter is bijna 2) vind ik eigenlijk alleen maar leuk. Ik laat me toch niet opnaaien door de driftbui van een peuter? Tuurlijk is het soms zoeken, maar ik maak me er over het algemeen niet te druk om. Als ik gewoon consequent ben, ook zelf eens sorry durf te zeggen als ik iets verkeerd doe en vooral veel lol heb met ze, dan komt het vanzelf wel goed. Groot worden ze wel.
Alle reacties Link kopieren
Onderdezon schreef op 15 februari 2008 @ 22:47:

(ja, maar wel nuttig ;-) )



Dankje! Kind heeft ritme, dat is al goed om te weten. Want in mijn optimisme sleep ik het kind overal mee naar toe in de trein (principieel geen auto). Moet dat kind ook maar zin in hebben natuurlijk. Dat is wel iets om rekening mee te houden.



Driftbuien, ook zo iets, geen idee natuurlijk nog. Goed om over na te denken. Niet wat ik dan moet doen, maar wel dat het kan gebeuren. Net als voedsel, driftbuien, strijd dus soms ... Ik hoop dat ik het leuk blijf vinden, en dat de liefde alles goed maakt. Maar je bent wel blij met deze keus?



Dankje! Een nuchtere blik is echt heel prettig!



(sorry Miro, maar je was toch al iets anders gaan doen, toch?)






Waarom zou je je in godesnaam druk gaan zitten maken . gaan zitten nadenken over dingen 'die wel eens zouden kunnen gaan gebeuren'? Ik vind dat echt zo'n zinloze bezigheid. Elk kind is anders en elke ouder is anders. Elke combi van die twee is ook anders. Dus je kunt toch nooit van te voren gaan bedenken hoe alles gaat lopen en hoe jij daar dan op gaat reageren. Het is ook controlfreakerig op en top, al krijg ik af en toe het idee dat dat tegenwoordig als een zeer positieve eigenschap wordt gezien. 'ja ,eid, ik twijfel nog zo over kinderen he, ben namelijk nogal van de controle en het schijnt dat je dat moet loslaten met kinderen'. Tja. Volgens mij is het sowieso beter de boel een beetje de boel te laten en te denken ' wie dan leeft wie dan zorgt'. Wordt je een stuk ontspannener van. Het hebben van wel of geen kinderwens is zo simpel. Kijk in je hart en zie of het ja of nee zegt. Dat eeuwige geprakizeer, afwegen en nadenken, daar is nog nooit iemand beter van geworden.



De mens wikt en god beschikt, is over het algemeen nog een zeer waar spreekwoord. Het gaat namelijk alitjd anders dan je vantevoren bedenkt.
Alle reacties Link kopieren
Mooi gezegd Dannas!
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad Dannas. Je kunt ook overal een probleem van maken voordat het een probleem is.
Alle reacties Link kopieren
Eowynn_ schreef op 16 februari 2008 @ 10:49:

Krokusje, ik herken echt totaal níets aan jouw verhaal. Ik ben niet gestresster met kind dan zonder. Had van tevoren dan ook totaal niet dat roze wolk idee. Kinderen waren geen vervulling van mijn levensdoel, maar een aanvulling óp mijn leven. Ik sleep mijn kinderen niet overal mee naartoe, maar als het zo uitkomt wel. En op een terrasje zitten met ze gaat prima, al moet je dat wat meer plannen.



Opvoeden (wat nu echt begint, want dochter is bijna 2) vind ik eigenlijk alleen maar leuk. Ik laat me toch niet opnaaien door de driftbui van een peuter? Tuurlijk is het soms zoeken, maar ik maak me er over het algemeen niet te druk om. Als ik gewoon consequent ben, ook zelf eens sorry durf te zeggen als ik iets verkeerd doe en vooral veel lol heb met ze, dan komt het vanzelf wel goed. Groot worden ze wel.




Ik snap ook niet zo goed waarom ik het soms zo moeilijk vind, waarom ik me soms wel op laat naaien door die dreumes van een zoon. Ik realiseerde me vooraf helemaal niet dat ik een roze wolk idee had van het hebben van kinderen. Vond mezelf heel realistisch. Maar goed, zo leer je iedere keer wat.



Ik vind het in elk geval steeds leuker worden, en dankzij wijze woorden van een aantal forummers kan ik de dingen die ik nog moeilijk vind steeds beter relativeren. Hahaha.
Alle reacties Link kopieren
@geloof mij Eowynn, ik ben al zo veranderd. Hahaha. Je had mij een driekwart jaar geleden eens hysterisch moeten zien doen. Pffff. Komt ook door een combinatie van overspannen, postnatale depresse, werk veranderd, moeder tijdelijk weg enz enz. Maar alles loopt nu super, met hier en daar wat moeilijks

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven