Kleuter onzeker

26-02-2023 18:25 45 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een 4 jarig zoontje die heel erg onzeker/ verlegen is.
Hij durft tegen vreemden niet te praten, maar ook vaak weinig tegen mensen die hij wel goed kent. Bijvoorbeeld tegen een moeder van een vriendje durft hij wel te knikken maar iets zeggen doet hij niet.
Op school zegt hij ook niet zo veel. Wel tegen zijn klasgenootjes maar tegen de meester niet.

Er zijn ook veel dingen die hij eng vindt om te doen. Hij durft bijvoorbeeld niet alleen de school in te lopen. Of op kindjes af te stappen in de speeltuin.

Ik vind dit heel erg sneu voor hem. Thuis is hij erg aanwezig en durft hij van alles, maar buitenshuis niet en ik merk dat het hem beperkt in bepaalde situaties. En ik zou zo graag willen voor hem dat hij zich wat zekerder zou voelen.

Ik las op het internet over een bikkel training maar ik weet niet of ik hem hiervoor te jong vind. Iemand hier ervaringen mee?
Iemand anders misschien tips ?
Alle reacties Link kopieren Quote
Desayuno schreef:
26-02-2023 19:03
Mocht je bijv ook even tijdelijk de situatie moeten veranderen, dan ben je nu veel flexibeler. Hij is immers nog niet leerplichtig.

Ik zeg niet dat dit de oplossing is, maar hoe jonger hoe beter om met dit soort dingen te dealen. Vindt de professional het nog niet nodig dan hoor je dat vanzelf.
Een hele goede tip! Zelfs 2 weken eruit zou al kunnen helpen in beginsel. Volgens een ervaren kleuterleerkracht op onze school vallen wel 1/3 van de beginnende kleuters buiten 'het gemiddelde' en is dat nog niet zorgwekkend. Overigens niet per sé een reden om er als ouder niet e.e.a. al op in te lezen, in te spelen etc.

Overigens is bij 5 jarigen ook nog best veel mogelijk via de schooldirecteur, bij 6 wordt het echt lastig.
Nog een toevoeging: kijk wel kritisch naar wie zich behandelaar noemt en mijd kwakzalvers. Veel goede, losse professionals behandelen pas vanaf 6 jaar, tenzij er een ernstige belemmering in de ontwikkeling is gevonden. In dat laatste geval kun je via de huisarts en regionale instellingen bij goede mensen uitkomen. Ik heb zelf een dochter van 6 en ondanks fysieke handicap én selectief mutisme is het voor haar niet mogelijk vrijstelling te krijgen van de leerplicht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
26-02-2023 19:40
Krijgt hij deze meester volgend jaar ook? Misschien klikt het gewoon niet zo goed. Misschien overschat meester je kind, sleurt hem te snel ergens doorheen. Dan ben je vanzelf wel op je hoede.
Ja hij heeft volgend jaar dezelfde meester. Het zou kunnen dat hij hem wel te veel pushed maar dat kan ik niet helemaal goed inschatten.
Alle reacties Link kopieren Quote
nani85 schreef:
26-02-2023 19:45
Ja hij heeft volgend jaar dezelfde meester. Het zou kunnen dat hij hem wel te veel pushed maar dat kan ik niet helemaal goed inschatten.
Ik zou eerst inzetten op de interactie tussen hem en meester in de klas.
Pas daarna kijken naar een diagnose.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom ineens de focus op de meester, TO's kind is overál verlegen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamer02 schreef:
26-02-2023 19:40
Het kan van alles zijn. (Extreme) verlegenheid, contact heel spannend vinden, selectief mutisme, autisme of een gewone kleuter die de stap naar school heel spannend vind. Ik heb je ook even andere berichten van je gelezen. De start van het leven van je zoon is niet veilig geweest (geen veilige sfeer tussen jouw en zijn vader). En er is een tijdje geen contact geweest met zijn vader. Ik weet niet hoe dat nu is? Is er contact en op wat voor manier? Dit kan ook effect hebben op zijn gedrag nu. Ook al was je zoon nog heel jong toen dit speelde.

Ik zou een gesprek met de leerkracht en ib-er aanvragen en je zorgen op het gebied van contact maken met ze bespreken. Afhankelijk daarvan bekijken wat je dan gaat doen. Het nog even aankijken of proffesioneler hulp zoeken.
Bedankt voor je tip.
Er is nog steeds geen contact met zijn vader.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cypresshill schreef:
26-02-2023 19:42
Een hele goede tip! Zelfs 2 weken eruit zou al kunnen helpen in beginsel. Volgens een ervaren kleuterleerkracht op onze school vallen wel 1/3 van de beginnende kleuters buiten 'het gemiddelde' en is dat nog niet zorgwekkend. Overigens niet per sé een reden om er als ouder niet e.e.a. al op in te lezen, in te spelen etc.

Overigens is bij 5 jarigen ook nog best veel mogelijk via de schooldirecteur, bij 6 wordt het echt lastig.
Nog een toevoeging: kijk wel kritisch naar wie zich behandelaar noemt en mijd kwakzalvers. Veel goede, losse professionals behandelen pas vanaf 6 jaar, tenzij er een ernstige belemmering in de ontwikkeling is gevonden. In dat laatste geval kun je via de huisarts en regionale instellingen bij goede mensen uitkomen. Ik heb zelf een dochter van 6 en ondanks fysieke handicap én selectief mutisme is het voor haar niet mogelijk vrijstelling te krijgen van de leerplicht.
Dank voor je uitgebreide reactie. Ik zie verder in zijn ontwikkeling geen achterstand. Ik zag inderdaad veel verschillende behandelaars voorbij komen
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochter zat op de peuterspeelzaal waar zij op een stoeltje ging zitten en zich niet durfde te verroeren, laat staan iets zeggen. De leidsters wilden haar laten testen op autisme. Ik was het daar niet mee eens. Ik zag een meisje dat zich totaal niet veilig en begrepen voelde. We hebben haar naar een andere psz gedaan en dat ging al iets beter. Ze durfde door het lokaal te lopen en te spelen. Maar de leidster gedag zeggen absoluut niet. In de kleuterklas bleef dit en beetje gelijk.
Durfde ook absoluut niet bij een klasgenootje te spelen en keek niemand aan. Toen ze in groep 2 zat was ze één van de oudsten in de klas, en we lieten haar naar judoles gaan en warempel, ze kwam los! Ze heeft een extreme ontwikkeling gemaakt en ze heeft nu in groep 3 bijna geen angsten meer. Ze is hartstikke zelfzeker en durft nu ook gewoon te praten tegen volwassenen. Ik denk nog wel eens terug aan toen zo klein was. Kan me bijna niet voorstellen dat het één en hetzelfde kind is.
Ik heb gemerkt dat zij zich echt veilig moet voelen bij een leidster of juf. Dit schooljaar is ze voor het eerst op haar gemak bij de juf en nu voelt ze zich veilig genoeg om zichzelf te laten zien.
Hoewel ze nooit haar tranen zal laten zien of praten over angsten bij mensen buiten mij en haar vader om, is het een wereld van verschil.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat redballoon zegt herken ik ook heel sterk. Onze peuter destijds zat 6 weken op een groepje waar hij geen klik had met de nogal aanwezige leidster en zei gewoon 6 weken niks daar. Daarna kwam hij op een andere groep en kwam hij weer los.

Maar goed, hij was toen wel iets jonger nog. Jouw zoontje TO zit op school nu. Ik zou eerst eens informeren bij zijn leerkracht of je er wat mee moet doen.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren Quote
Binnenkort oudergesprekken, TO?
Alle reacties Link kopieren Quote
Redballoon schreef:
26-02-2023 20:19
Mijn dochter zat op de peuterspeelzaal waar zij op een stoeltje ging zitten en zich niet durfde te verroeren, laat staan iets zeggen. De leidsters wilden haar laten testen op autisme. Ik was het daar niet mee eens. Ik zag een meisje dat zich totaal niet veilig en begrepen voelde. We hebben haar naar een andere psz gedaan en dat ging al iets beter. Ze durfde door het lokaal te lopen en te spelen. Maar de leidster gedag zeggen absoluut niet. In de kleuterklas bleef dit en beetje gelijk.
Durfde ook absoluut niet bij een klasgenootje te spelen en keek niemand aan. Toen ze in groep 2 zat was ze één van de oudsten in de klas, en we lieten haar naar judoles gaan en warempel, ze kwam los! Ze heeft een extreme ontwikkeling gemaakt en ze heeft nu in groep 3 bijna geen angsten meer. Ze is hartstikke zelfzeker en durft nu ook gewoon te praten tegen volwassenen. Ik denk nog wel eens terug aan toen zo klein was. Kan me bijna niet voorstellen dat het één en hetzelfde kind is.
Ik heb gemerkt dat zij zich echt veilig moet voelen bij een leidster of juf. Dit schooljaar is ze voor het eerst op haar gemak bij de juf en nu voelt ze zich veilig genoeg om zichzelf te laten zien.
Hoewel ze nooit haar tranen zal laten zien of praten over angsten bij mensen buiten mij en haar vader om, is het een wereld van verschil.
Bedankt voor het delen voor jouw ervaring en fijn dat het is goed gekomen en judo daarbij geholpen heeft!
Was ze alleen op de psz en school zo of ook daar buiten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Fairway schreef:
26-02-2023 20:29
Binnenkort oudergesprekken, TO?
Ja ik geloof over ongeveer 6 weken de eerste. Ik zal het dan zeker bespreken.
Alle reacties Link kopieren Quote
nani85 schreef:
26-02-2023 20:36
Bedankt voor het delen voor jouw ervaring en fijn dat het is goed gekomen en judo daarbij geholpen heeft!
Was ze alleen op de psz en school zo of ook daar buiten?
Ook daarbuiten. Opa en oma bijvoorbeeld vond ze doodeng. Ze kroop bij mij of man op schoot en dook met haar gezicht tegen ons aan. Wat heb ik een hoop nare reacties gehad daarover zeg, ongelofelijk!
Ik zou haar teveel naar me toe trekken en ik moest haar meer loslaten. Ben zo blij dst ik daar niet jaar geluisterd heb!
Alle reacties Link kopieren Quote
Redballoon schreef:
26-02-2023 20:43
Ook daarbuiten. Opa en oma bijvoorbeeld vond ze doodeng. Ze kroop bij mij of man op schoot en dook met haar gezicht tegen ons aan. Wat heb ik een hoop nare reacties gehad daarover zeg, ongelofelijk!
Ik zou haar teveel naar me toe trekken en ik moest haar meer loslaten. Ben zo blij dst ik daar niet jaar geluisterd heb!
Oh ja , hij vindt opa en oma niet doodeng maar kijkt daar eerst ook altijd even de kat uit de boom.
En de nare opmerkingen zijn echt heel vervelend. Vooral als ze gemaakt worden waar het kind bij is. Dat werkt volgens mij alleen maar averechts.
Goed dat je naar je gevoel hebt geluisterd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap je zorgen maar ik vind het echt nog niet zorgwekkend klinken. Tussen vier en zes jaar leren kinderen zoveel op sociaal gebied en over zichzelf. Ik zou het even afwachten.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees ook echt niets geks.

Onze dochter is nu 6 en tegen vreemden zegt ze nog steeds niets. Zelfs tegen mijn vader niet, maar die pusht haar zo erg dat ze dan het gewoon verrekt.

Maar, het bleek ook (toevallig afgelopen week), dat mevrouw ook gewoon niet praat als wij erbij zijn, maar wel als ze alleen is. Ze heeft een tijdje fysio gehad voor het schrijven en daar moest ze natuurlijk met de fysio praten, in het boekje dat we kregen lazen we van alles terug wat ze vertelde, maar toen we voor de evaluatie erheen gingen zei ze weer niets.

Dit jaar hebben wij gebombardeerd tot het jaar van de "Stoere dochter" en als ze dus iets "spannend" vindt, dan zeg ik tegen haar dat het het jaar van de stoere is en dat ze het toch maar even moet proberen, want dat doen stoere kinderen. En zo zegt ze nu tegen de eigenaar van de supermarkt hier eindelijk na 6 jaar (Oh nee 4 jaar, want tot haar 2e zwaaide ze naar iedereen en zei ze de hele dag door Haaaaai, haaai) hoi. Ze wil hem nog geen boks geven, maar ook dat gaat wel komen.

Maar ik zou als ik jou was hem nog maar even lekker laten wennen in de klas, zijn eigen plekje ontdekken en zich ontwikkelen. Zeker in groep 1 is dat een ding, want er komen regelmatig nieuwe kinderen bij waardoor de hele pikorde opnieuw bepaald wordt. Dat is elke keer weer schakelen voor je kind.
Groep 2 wordt het al makkelijker, want dan is de klas ongeveer bepaald. Dan weten ze wie waar staat in de orde en kunnen ze zich veilig doorontwikkelen.

Mijn dochter zit nu in groep 3, en waar ze de eerste 2 jaar te horen kreeg dat ze meer voor zichzelf op moest komen, krijg ik nu af en toe terug dat ze bijna te goed voor zichzelf opkomt!

Geef hem de tijd, het is pas 5 maanden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank jullie voor jullie reacties. Ik heb besloten om het op school te bespreken en als zij het niet als 'extreem' zien, het in de gaten te blijven houden maar het ook nog even op zn beloop te laten.
Pushen werkt in ieder geval averechts heb ik al gemerkt. Niet dat ik dat echt doe, maar soms kom je mensen tegen die er dan toch wat proberen uit te krijgen en ik zie dat hij dat helemaal niet fijn vindt.

Als hij er toch wat hulp bij nodig heeft dan ben ik er nog vroeg genoeg bij denk ik
Alle reacties Link kopieren Quote
Vanwege de manier waarop hij andere kinderen ziet, denk ik. Kinderen die zelfverzekerd zijn bepalen veel meer wat ze zélf willen en zoeken daar anderen bij die meedoen. Of die volgen vanzelf. De voorzichtiger types gaan meer uit van de gedachte dat als je niets doet, je ook geen narigheid overkomt. Dat heeft ook zijn gevolgen: er doen maar weinigen met je mee.

Dat kan per omgeving verschillen. Op school kan je een ander persoon zijn dan buiten school. Dat heeft te maken met hoe je je je capaciteiten ziet. Ik zie niet in hoe je die ontwikkelingen kan versnellen en waarom je dat zou doen.

Op enig moment in zijn leven blijkt dat hij iets heel goed kan. En daar heeft hij succes mee. En succes trekt volgers aan.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
tv-icoon schreef:
27-02-2023 06:49
Vanwege de manier waarop hij andere kinderen ziet, denk ik. Kinderen die zelfverzekerd zijn bepalen veel meer wat ze zélf willen en zoeken daar anderen bij die meedoen. Of die volgen vanzelf. De voorzichtiger types gaan meer uit van de gedachte dat als je niets doet, je ook geen narigheid overkomt. Dat heeft ook zijn gevolgen: er doen maar weinigen met je mee.

Dat kan per omgeving verschillen. Op school kan je een ander persoon zijn dan buiten school. Dat heeft te maken met hoe je je je capaciteiten ziet. Ik zie niet in hoe je die ontwikkelingen kan versnellen en waarom je dat zou doen.

Op enig moment in zijn leven blijkt dat hij iets heel goed kan. En daar heeft hij succes mee. En succes trekt volgers aan.
Eens, maar ik weet niet of dat alleen met zelfverzekerdheid te maken heeft. Een kind kan toch ook heel zelfverzekerd bepalen dat hij niét door de speeltuin willen rennen met een groepje wilde kinderen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het vrij normaal klinken, mijn 4-jarige is net zo. Ze durft nog niet bij klasgenootjes te spelen, praat erg weinig in de klas (ja of nee antwoorden gaat, maar niet heel veel meer), stapt niet op andere kinderen af en zoekt vaak veiligheid bij mijn man of mij. Onze oudste twee waren ook zo, zijn nu 8 en 10 en bij hen is het helemaal rechtgetrokken. Ze kijken in nieuwe situaties nog steeds de kat wel uit de boom en hebben geen grote verhalen tegen onbekenden, maar ze hebben vriendjes, zijn sociaal helemaal op hun plek in de klas, durven op een nieuwe sport waar ze niemand kennen en hebben volop zelfvertrouwen. Zelf was ik overigens ook zo en met mij is het ook goed gekomen.

Ik zou het niet teveel gaan problematiseren en al helemaal niet naar diagnoses gaan zoeken en allerlei trajecten ingaan, maar gewoon kijken hoe jullie en school hem kunnen stimuleren om zelf te groeien op sociaal-emotioneel gebied.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je wel voor de reacties nog. Ik heb ze gelezen. Het is fijn om wat herkenning te lezen en ook om te lezen dat het vaak wel vanzelf wel goed komt.
Voor mij zelf hoeft het proces ook niet versneld te worden. Ik zou het alleen fijn vinden voor hem als hij zich iets vrijer zou voelen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven