Kinderen
alle pijlers
Kleuter wordt opgehaald door ouder "vriendje".
zondag 2 augustus 2020 om 12:08
Mijn kleuter (5) speelt veel buiten, hij heeft veel buitenspeelvriendjes/vriendinnetjes.
Zo ook twee broertjes, één van 5 jaar en zijn oudere broer van 8 jaar. Sinds een tijdje komt de oudste van de twee onze zoon steeds alleen ophalen en dwingt een soort van af dat kind met hem speelt. Kind moet ook steeds bevestigen dat ze vrienden zijn. (Wij zijn vrienden hè ***?).
Ik heb er een vervelend gevoel bij om een aantal redenen.
1. Hij is een stuk ouder en ik zie hem nooit met kinderen van zijn eigen leeftijd spelen, altijd met de kleintjes.
2. Ik hoor hem tegen mijn kind zeggen om snoep/ijs/pokemon kaarten op te halen en aan hem te geven.
3. Hij wil graag dat ons kind bij hem binnen of in de tuin komt spelen, ook vroeg hij of ons kind een keer mocht komen logeren.
4. Hij heeft kind een paar keer geslagen onder het mom van stoeien en daarna kind ervan weerhouden om naar huis te kunnen komen.
Kind mag van ons alleen nog met hem spelen als er een groep buiten is en hij er toevallig bij is maar niet meer één op één. Niet bij hun in de tuin en ook niet binnen. (Is ook nog nooit gebeurd).
We hebben meerdere malen aan het oudere jongetje gevraagd of hij geen vriendjes van zijn eigen leeftijd had maar daar krijg ik niet echt antwoord op.
Al met al zit het me niet lekker maar ja, kind wil natuurlijk gewoon wel buiten spelen dus het is lastig om hem te vermijden.
Hoe kan ik hier het beste mee omgaan, hoe maak ik mijn kleuter duidelijk waarom wij niet willen dat hij daar binnen/in de tuin gaat spelen. Of zie ik gewoon spoken?
Ik heb nog twee oudere kinderen, dus ben best een ervaren moeder maar heb deze vibe nog niet eerder gevoeld.
Zo ook twee broertjes, één van 5 jaar en zijn oudere broer van 8 jaar. Sinds een tijdje komt de oudste van de twee onze zoon steeds alleen ophalen en dwingt een soort van af dat kind met hem speelt. Kind moet ook steeds bevestigen dat ze vrienden zijn. (Wij zijn vrienden hè ***?).
Ik heb er een vervelend gevoel bij om een aantal redenen.
1. Hij is een stuk ouder en ik zie hem nooit met kinderen van zijn eigen leeftijd spelen, altijd met de kleintjes.
2. Ik hoor hem tegen mijn kind zeggen om snoep/ijs/pokemon kaarten op te halen en aan hem te geven.
3. Hij wil graag dat ons kind bij hem binnen of in de tuin komt spelen, ook vroeg hij of ons kind een keer mocht komen logeren.
4. Hij heeft kind een paar keer geslagen onder het mom van stoeien en daarna kind ervan weerhouden om naar huis te kunnen komen.
Kind mag van ons alleen nog met hem spelen als er een groep buiten is en hij er toevallig bij is maar niet meer één op één. Niet bij hun in de tuin en ook niet binnen. (Is ook nog nooit gebeurd).
We hebben meerdere malen aan het oudere jongetje gevraagd of hij geen vriendjes van zijn eigen leeftijd had maar daar krijg ik niet echt antwoord op.
Al met al zit het me niet lekker maar ja, kind wil natuurlijk gewoon wel buiten spelen dus het is lastig om hem te vermijden.
Hoe kan ik hier het beste mee omgaan, hoe maak ik mijn kleuter duidelijk waarom wij niet willen dat hij daar binnen/in de tuin gaat spelen. Of zie ik gewoon spoken?
Ik heb nog twee oudere kinderen, dus ben best een ervaren moeder maar heb deze vibe nog niet eerder gevoeld.
zondag 2 augustus 2020 om 12:47
Nee, maar het wordt hier gebracht of het per definitie raar is als een ouder kind met een jonger kind wil spelen. Ik vind dat helemaal niet zo raar, mijn jongste speelt al sinds zijn vijfde met een buurjongen van drie jaar ouder.Luci_Morgenster schreef: ↑02-08-2020 12:43Je dochter slaat de jongere kinderen en wil dat je jongeren dingen gaan pakken en vragen ect voor haar?
Op het slaan en dingen vragen kun je het oudere jongetje aanspreken. En dit uiteraard ook met je zoon bespreken.
zondag 2 augustus 2020 om 12:49
Ja, hier zijn altijd twee stromingen in. Ik ben altijd opgevoed met, als je geslagen wordt loop je weg. Anderen worden opgevoed met, als je geslagen wordt, sla je terug. Het is gewoon een kwestie van wat je voorkeur heeft.
Wij zijn thuis door weglopen bij slaan echt niet minder weerbaar geworden, sterker nog, als je dat jong aanleert raak je ook minder snel in dat soort dingen verzeild. Van terugslaan komt vaak alleen maar meer slaan.
zondag 2 augustus 2020 om 12:49
Het claimen, het manipuleren.Alecta schreef: ↑02-08-2020 12:39Mijn dochter speelt haar hele leven al liever met jongere kinderen (2-3 jaar jonger). Ik heb dat nooit als een probleem gezien.
Waar ben je precies bang voor TO? Misschien helpt het als je dit kunt omschrijven?
Zoals je het nu doet is toch prima? Je kunt ze gewoon samen bij je thuis laten spelen, zodat je ze een beetje in het oog kan houden als ze samen willen spelen. Mijn zoon heeft ook een vriendje, waarbij hij om verschillende redenen alleen bij ons thuis mag spelen.
En dat zijn grote woorden, dus dat maakt het voor mij lastig omdat het jongetje ook nog maar een kind is maar sociaal emotioneel wel een heel stuk verder dan mijn kind.
zondag 2 augustus 2020 om 12:49
Oogje in het zeil houden is toch niet intimideren?
Ik kom uit een redelijk groot gezin en heb geleerd om elkaar een beetje in de gaten te houden. Als er wat vervelends gebeurd is het wel handig als er een ouder kind bij is die op een goede manier kan ingrijpen
zondag 2 augustus 2020 om 12:51
Een 16-jarige heeft toch zijn eigen dingen te doen?
zondag 2 augustus 2020 om 12:51
Ja, maar ik ben er geen voorstander van spelen dan maar te verbieden (ik neem aan dat hier op gedoeld wordt in dit topic, maar misschien heb ik verkeerd gelezen).Luci_Morgenster schreef: ↑02-08-2020 12:43Je dochter slaat de jongere kinderen en wil dat de jongere kinderendan ook hun dingen gaan pakken en geven en van alles gaan vragen ect voor haar?
Er is natuurlijk echt helemaal niks mis met een 5 en 8 jarige om te spelen samen.
Het gaat om die andere dingen die TO ziet en liever niet heeft. Daar is helemaal niks mis mee.
Zeker niet als je kind nog maar 5 is en de ander ouder/groter/dominanter en daar een beetje sturing bij nodig heeft om die dan ook te geven als ouder. Daar ben je ouder voor lijkt me.
Mijn jongste heeft ook regelmatig issues gehad, waarbij hij tegenover oudere vriendjes het onderspit delft. Dat hoort er ook wel een klein beetje bij natuurlijk en zie ik ook wel als leerzaam (vooral als je er met je kind daarna over praat).
zondag 2 augustus 2020 om 12:51
Het hoeft ook geen probleem te zijn als het ene kind een paar jaar ouder is dan het andere. Het wordt wel een probleem als het oudere kind dominant is over het jongere kind en de jongste niet voor zichzelf op durft te komen.
Mijn dochter is tien en speelt ook veel buiten. Ze speelt met kleuters (vindt ze lief en grappig), maar ook met oudere kinderen. Eigenlijk speelt ze met iedereen tussen de vier en twaalf jaar. Er is wel een meisje in de buurt waar ze niet mee speelt en dat ligt toch echt aan dit kind. Mijn dochter zal een jaar of zeven zijn geweest toen dat meisje (drie jaar ouder) haar telkens op kwam halen. Ze probeerde het net zolang tot dochter tijd had, wat kon betekenen dat ze een keer of tien per dag aanbelde. Dochter vond haar een beetje eng en durfde niet tegen haar in te gaan, wat ik in eerste instantie niet in de gaten had. Tot een paar buurkinderen vertelden dat het grote meisje toch wel erg vervelend tegen dochter deed en dingen zei als 'Jij doet dit en dat voor mij en anders ga ik aan iedereen vertellen dat jij stom/gierig/gemeen/wat dan ook bent.
Lang verhaal kort: uiteindelijk ben ik verhaal gaan halen bij de ouders. Die ouders waren niet erg ontvankelijk voor wat dat meisje allemaal had gedaan en gezegd en legden de schuld bij iedereen, behalve bij hun dochter. Conclusie was dat ik niet meer wilde dat er met dat meisje gespeeld werd en ik was niet de eerste en de enige. Uiteindelijk liep moeders rond te bazuinen dat haar dochter buitengesloten werd, maar daar had dat meisje (plus ouders) het toch echt zelf naar gemaakt.
Ergo: het hoeft echt geen probleem te zijn als je kind met oudere of jongere kinderen speelt. Mijn dochter speelt zoals ik eerder schreef ook graag met kleintjes, maar dat is meer helpen dan spelen. Ze helpt ze met schommelen, komt een pleister halen als er eentje gevallen is, bonjourt anderen weg als zij met vriendinnen vinden dat de kleintjes ook op de trampoline mogen en moedert vooral.
zondag 2 augustus 2020 om 12:54
Volgens mij reageren de meesten vooral op de leeftijd icm met dat gedrag.Alecta schreef: ↑02-08-2020 12:47Nee, maar het wordt hier gebracht of het per definitie raar is als een ouder kind met een jonger kind wil spelen. Ik vind dat helemaal niet zo raar, mijn jongste speelt al sinds zijn vijfde met een buurjongen van drie jaar ouder.
Op het slaan en dingen vragen kun je het oudere jongetje aanspreken. En dit uiteraard ook met je zoon bespreken.
zondag 2 augustus 2020 om 12:54
Dat was in een gesprek waarin onze zoon een paar tikken had gehad onder het mom van stoeien. Flinke blauwe plek aan overgehouden en hij durfde niet naar buiten de volgende dag.
Dus vroeg ik hem of hij geen vriendjes van zijn eigen leeftijd had om mee te stoeien, want bij een kleuter komt stoeien heel hard aan en is ook best eng.
zondag 2 augustus 2020 om 12:55
Dat is heel anders dan een ouder kind wat een ander kind voor zijn karretje spant om snoep of dingen te regelen en die slaat wanneer hij zijn zin niet krijgt. No way dat ik een kleiner kind zou achter laten bij een ander kind wat zo doet. Dat oudere jongentje heeft van zijn ouders niet mee gekregen hoe je met jonge kinderen om gaat.*TanteSjaan* schreef: ↑02-08-2020 12:51Mijn dochter speelt zoals ik eerder schreef ook graag met kleintjes, maar dat is meer helpen dan spelen. Ze helpt ze met schommelen, komt een pleister halen als er eentje gevallen is, bonjourt anderen weg als zij met vriendinnen vinden dat de kleintjes ook op de trampoline mogen en moedert vooral.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 2 augustus 2020 om 12:55
Je mag je kinderen best leren om eens iets voor een ander over te hebben hoor.
zondag 2 augustus 2020 om 12:56
Zo sta ik er ook in, tenzij je natuurlijk niet anders kunt dat jezelf verdedigen. Maar liever uit de situatie stappen.rumforviva schreef: ↑02-08-2020 12:49Ja, hier zijn altijd twee stromingen in. Ik ben altijd opgevoed met, als je geslagen wordt loop je weg. Anderen worden opgevoed met, als je geslagen wordt, sla je terug. Het is gewoon een kwestie van wat je voorkeur heeft.
Wij zijn thuis door weglopen bij slaan echt niet minder weerbaar geworden, sterker nog, als je dat jong aanleert raak je ook minder snel in dat soort dingen verzeild. Van terugslaan komt vaak alleen maar meer slaan.
zondag 2 augustus 2020 om 12:56
Wat je nu doet is toch prima? Stelt jouw zoontje echt vragen over het waarom?
Hetzelfde heeft hier ook een tijdje gespeeld toen zoon jonger was. Ook een verschil van drie jaar. Het oudere jongetje was natuurlijk ook gewoon een kind dat grenzen aan het verkennen was. Ik had alleen geen trek in het ‘beschikbaar stellen’ van mijn kind als oefenmateriaal. Steeds de kleintjes uitdagen (‘Durf jij je blote kont te laten zien?/Jij durft niet van de berg af te fietsen met je ogen dicht/Vraag je moeder om ijsjes”). En als zoon er genoeg van had dan werd het fysiek. Vasthouden, een tik of schop geven en er snel vandoor gaan als een van de kleintjes ging huilen.
Heel ander spel dan de oudere meisjes. Die meiden hadden vaak publiek nodig voor hun kunstjes op het klimrek of een ‘aangewezen vrijwilliger’ voor hun fantasiespel. Kappertje spelen. Kwam zoon thuis met allemaal staartjes en speldjes in het haar
. Met de meisjes was er nooit een probleem, als zoon het zat was lieten ze hem gewoon gaan. En als zoon gevallen was dan liepen ze met hem mee naar huis.
Hetzelfde heeft hier ook een tijdje gespeeld toen zoon jonger was. Ook een verschil van drie jaar. Het oudere jongetje was natuurlijk ook gewoon een kind dat grenzen aan het verkennen was. Ik had alleen geen trek in het ‘beschikbaar stellen’ van mijn kind als oefenmateriaal. Steeds de kleintjes uitdagen (‘Durf jij je blote kont te laten zien?/Jij durft niet van de berg af te fietsen met je ogen dicht/Vraag je moeder om ijsjes”). En als zoon er genoeg van had dan werd het fysiek. Vasthouden, een tik of schop geven en er snel vandoor gaan als een van de kleintjes ging huilen.
Heel ander spel dan de oudere meisjes. Die meiden hadden vaak publiek nodig voor hun kunstjes op het klimrek of een ‘aangewezen vrijwilliger’ voor hun fantasiespel. Kappertje spelen. Kwam zoon thuis met allemaal staartjes en speldjes in het haar
. Met de meisjes was er nooit een probleem, als zoon het zat was lieten ze hem gewoon gaan. En als zoon gevallen was dan liepen ze met hem mee naar huis.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zondag 2 augustus 2020 om 12:57
Weet ik niet. Het kind ken ik niet maar is zelf ook nog maar 8. Hij kan er duidelijk niet mee omgaan dus geef je je kind niet mee.viva-amber schreef: ↑02-08-2020 12:55Dat is heel anders dan een ouder kind wat een ander kind voor zijn karretje spant om snoep of dingen te regelen en die slaat wanneer hij zijn zin niet krijgt. No way dat ik een kleiner kind zou achter laten bij een ander kind wat zo doet. Dat oudere jongentje heeft van zijn ouders niet mee gekregen hoe je met jonge kinderen om gaat.
zondag 2 augustus 2020 om 12:59
Juist.Luci_Morgenster schreef: ↑02-08-2020 12:54Volgens mij reageren de meesten vooral op de leeftijd icm met dat gedrag.
Lezen jullie hier overheen ofzo?
Hij heeft kind een paar keer geslagen onder het mom van stoeien en daarna kind ervan weerhouden om naar huis te kunnen komen
zondag 2 augustus 2020 om 13:01
Precies dit.lemoos2 schreef: ↑02-08-2020 12:56Wat je nu doet is toch prima? Stelt jouw zoontje echt vragen over het waarom?
Hetzelfde heeft hier ook een tijdje gespeeld toen zoon jonger was. Ook een verschil van drie jaar. Het oudere jongetje was natuurlijk ook gewoon een kind dat grenzen aan het verkennen was. Ik had alleen geen trek in het ‘beschikbaar stellen’ van mijn kind als oefenmateriaal. Steeds de kleintjes uitdagen (‘Durf jij je blote kont te laten zien?/Jij durft niet van de berg af te fietsen met je ogen dicht/Vraag je moeder om ijsjes”). En als zoon er genoeg van had dan werd het fysiek. Vasthouden, een tik of schop geven en er snel vandoor gaan als een van de kleintjes ging huilen.
Heel ander spel dan de oudere meisjes. Die meiden hadden vaak publiek nodig voor hun kunstjes op het klimrek of een ‘aangewezen vrijwilliger’ voor hun fantasiespel. Kappertje spelen. Kwam zoon thuis met allemaal staartjes en speldjes in het haar
Het zal best dat dat jongetje ook pas 8 is, het ook nog moet leren, enzovoort, maar dat wil niet zeggen dat TO haar kind daarvoor moet lenen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 2 augustus 2020 om 13:02
Dit dus.lemoos2 schreef: ↑02-08-2020 12:56Wat je nu doet is toch prima? Stelt jouw zoontje echt vragen over het waarom?
Hetzelfde heeft hier ook een tijdje gespeeld toen zoon jonger was. Ook een verschil van drie jaar. Het oudere jongetje was natuurlijk ook gewoon een kind dat grenzen aan het verkennen was. Ik had alleen geen trek in het ‘beschikbaar stellen’ van mijn kind als oefenmateriaal. Steeds de kleintjes uitdagen (‘Durf jij je blote kont te laten zien?/Jij durft niet van de berg af te fietsen met je ogen dicht/Vraag je moeder om ijsjes”). En als zoon er genoeg van had dan werd het fysiek. Vasthouden, een tik of schop geven en er snel vandoor gaan als een van de kleintjes ging huilen.
Heel ander spel dan de oudere meisjes. Die meiden hadden vaak publiek nodig voor hun kunstjes op het klimrek of een ‘aangewezen vrijwilliger’ voor hun fantasiespel. Kappertje spelen. Kwam zoon thuis met allemaal staartjes en speldjes in het haar
