Kinderen
alle pijlers
Kraamzorg, wat was geweldig of had je juist graag gewild?
dinsdag 22 mei 2007 om 05:42
Hoi, ik vroeg me af wat het leukste of fijnste was dat je je kan herinneren van je kraamzorg? Had je graag iets anders gehad, wat vond je het belangrijkste, had je graag meer tijd voor jezelf gehad of voor je kindje? En wat deed de kraamhulp dat je het meest waardeerde? Werd er gekookt, gepoetst etc. En had je dat misschien liever gehad dan andere dingen?? Ben heel benieuwd naar al jullie ervaringen!
dinsdag 22 mei 2007 om 07:34
Dat ze rekening houdde met alles wat ik (wij) graag wenste.
Ook kwam ze voor mij op. Ik was erg moe (door oa. veel bloedverlies) en heb 2 dagen extra kraamzorg gehad. Dit moest de verloskundige aanvragen. Toen de verloskundige vroeg hoe het ging, waren mijn antwoorden te positief. De kraamhulp buigde dit om, en als ik eerlijk was had ze ook gelijk in hetgeen zij zei.
Het belangrijkste vind ik, is dat je je prettig voelt met de kraamhulp in je huis. (Daarnaast natuurlijk goede zorg en adviezen)
Ook kwam ze voor mij op. Ik was erg moe (door oa. veel bloedverlies) en heb 2 dagen extra kraamzorg gehad. Dit moest de verloskundige aanvragen. Toen de verloskundige vroeg hoe het ging, waren mijn antwoorden te positief. De kraamhulp buigde dit om, en als ik eerlijk was had ze ook gelijk in hetgeen zij zei.
Het belangrijkste vind ik, is dat je je prettig voelt met de kraamhulp in je huis. (Daarnaast natuurlijk goede zorg en adviezen)
dinsdag 22 mei 2007 om 09:29
Ik vond het vooral heeeel erg fijn dat zij mij het gevoel gaf dat ik vooral moest genieten van de eerste week.
ZIj zorgde er wel voor dat het huishouden gedaan werd, dat mensen koofie en thee kregen, dat ik at, dat mijn dochter alles had wat ze wilde.
Ze gaf me ook het gevoel dat ik het prima deed en als ik ergens mee zat, kon ik gewoon bij haar terecht en zij liet mij dan merken dat het heel normaal was en dat ik me vooral geen zorgen hoefde te maken.
Ook toen ik me weer redelijk kon redden, hoefde ik niets. Ik mocht alles, maar moest niets. Ik mocht lekker in bed blijven als ik dat wilde. Ik moest lekker gaan slapen als ik dat wilde enz enz.
Ik was echt heeeel erg blij met haar!
Zij heeft er echt een feestje van gemaakt!
ZIj zorgde er wel voor dat het huishouden gedaan werd, dat mensen koofie en thee kregen, dat ik at, dat mijn dochter alles had wat ze wilde.
Ze gaf me ook het gevoel dat ik het prima deed en als ik ergens mee zat, kon ik gewoon bij haar terecht en zij liet mij dan merken dat het heel normaal was en dat ik me vooral geen zorgen hoefde te maken.
Ook toen ik me weer redelijk kon redden, hoefde ik niets. Ik mocht alles, maar moest niets. Ik mocht lekker in bed blijven als ik dat wilde. Ik moest lekker gaan slapen als ik dat wilde enz enz.
Ik was echt heeeel erg blij met haar!
Zij heeft er echt een feestje van gemaakt!
dinsdag 22 mei 2007 om 10:18
Ik zag vooraf best wel op tegen de kraamhulp; zo'n vreemd iemand in huis.
Maar het klikte erg goed met haar. Elke ochtend deed ze onze slaapkamer stofzuigen, maakte het toilet en de badkamer schoon. Was lief tegen onze katten (zijn toch ook een beetje onze kindjes). Elke keer na het slaapje kwam ze aan met een bak fruit. Ze lette goed op of ik genoeg ruste, maar was niet betuttelend. Ik mocht best wel rond lopen, maar als het teveel werd dan zei ze 'ga maar even bij wesley kijken hoor'. Dan wist ik al; ik moet naar boven toe. Was ook wel goed hoor. Heb toen elke middag lekker kunnen slapen; zij had de telefoon en zei tegen iedereen dat ze later terug moesten bellen (ze vroeg van te voren of ze de telefoon op mocht nemen of niet). Leukste was nog wel dat zoontje haar helemaal heeft onder geplast en gepoept, maar ze moest er hard om lachen en toevallig waren we toen aan het filmen en alles is dus vereeuwigd. Na 8 dagen ging ze weg en hebben we haar een vvv-bon gegeven als dank.
Volgende keer zou ik zeker om haar vragen als we bij die kraamorganisatie gaan; een oudklasgenoot is echter ook sinds 2 jaar kraamhulp dus wellicht dat ik nu eerder haar zou vragen.
Maar het klikte erg goed met haar. Elke ochtend deed ze onze slaapkamer stofzuigen, maakte het toilet en de badkamer schoon. Was lief tegen onze katten (zijn toch ook een beetje onze kindjes). Elke keer na het slaapje kwam ze aan met een bak fruit. Ze lette goed op of ik genoeg ruste, maar was niet betuttelend. Ik mocht best wel rond lopen, maar als het teveel werd dan zei ze 'ga maar even bij wesley kijken hoor'. Dan wist ik al; ik moet naar boven toe. Was ook wel goed hoor. Heb toen elke middag lekker kunnen slapen; zij had de telefoon en zei tegen iedereen dat ze later terug moesten bellen (ze vroeg van te voren of ze de telefoon op mocht nemen of niet). Leukste was nog wel dat zoontje haar helemaal heeft onder geplast en gepoept, maar ze moest er hard om lachen en toevallig waren we toen aan het filmen en alles is dus vereeuwigd. Na 8 dagen ging ze weg en hebben we haar een vvv-bon gegeven als dank.
Volgende keer zou ik zeker om haar vragen als we bij die kraamorganisatie gaan; een oudklasgenoot is echter ook sinds 2 jaar kraamhulp dus wellicht dat ik nu eerder haar zou vragen.
dinsdag 22 mei 2007 om 10:30
de eerste kraamhulp, ze was goed, maar kon totaal niet met onze hond door één deur.
ze vond de hond vervelend.
Tijdens de intake had ik aangegeven een rottweiler te hebben en gevraagd of ze iemand konden sturen die ook enigzins wat aandacht aan de hond kon geven op het moment dat ik met de kleine bezig was, om eventueel jaloers gedrag van de hond te voorkomen. Gelukkig was en is hij dat niet maar als je net je eerste kindje heb, dan wil je het zekere voor het onzekere.
Echter ze moest er niets van hebben en de hond moest terwijl het sneeuwde gewoon naar buiten.
We hebben na 2 dagen dit te hebben aangezien gebeld met de kraamzorg en dit probleem voorgelegd. Met mij ging het prima en een tante van mij die kraamverzorgster is geweest is sindsdien gekomen.
Dat was a heel prettig, want ze was er s´morgens om 8 uur en bleef tot na het eten.
Bij de 2de. Geen intake gehad, wel telefonisch alles doorgenomen.
In het ziekenhuis bevallen, schoonouders die de kraamhulp hier op vingen zodat man mij en onze dochter kon halen uit het ziekenhuis.
Ziekenhuis had als tijdstip doorgegeven aan de kraamzorg dat ik om 9 uur thuis was, maar het echte ontslag kwam pas na 9 uur.
Met de oudste heeft ze gespeeld, uitgelegd wat er stond te gebeuren, waarom ze hier was, met haar gespeeld, beschuitjes gesmeerd, affijn ik hoefde niets te vragen of te zeggen, ze deed het gewoon.
Leuke meid was het en ze was destijds 19 jaar.
Op de laatste dag, hebben we voornamelijk gepraat omdat dochter de eerste week heel erg aan het spoken was, echte tips met betrekking tot slapen en hoe we dit moesten aanpakken, kon ze niet geven.
Wel kreeg ik het advies om rond het huiluurtje te zorgen dat ze gedronken had en dan een stuk met haar in de wagen te gaan wandelen.
Dit heb ik 3 dagen gedaan en vervolgens kwam mijn vriendin, die riep maar ze heeft gewoon extreme honger.
Dit had die van mij ook.
Mijn vriendin is om nutrilon forte gegaan, dezelfde dag zijn we daar mee begonnen en we hadden en dochter die sliep sinds die dag klokje rond en nog. (ze is gisteren 5 geworden)
Bij onze derde. Weer een andere kraamzorgbureau.
Op het moment dat ik had gebeld, heeft het 2 uur geduurt voordat ze iemand hadden.
De kraamhulp had een foutief adres doorgekregen.
Ze belde mij en in totaal na 3 uur nadat ik thuis was uit het ziekenhuis, was ze er.
Met haar ook een super kraamtijd gehad.
Deed ook alles wat ze tegenkwam.
Goed voor ons, en voor de kinderen.
En nu is de kleine bijna een jaar en hebben we nog contact.
h
ze vond de hond vervelend.
Tijdens de intake had ik aangegeven een rottweiler te hebben en gevraagd of ze iemand konden sturen die ook enigzins wat aandacht aan de hond kon geven op het moment dat ik met de kleine bezig was, om eventueel jaloers gedrag van de hond te voorkomen. Gelukkig was en is hij dat niet maar als je net je eerste kindje heb, dan wil je het zekere voor het onzekere.
Echter ze moest er niets van hebben en de hond moest terwijl het sneeuwde gewoon naar buiten.
We hebben na 2 dagen dit te hebben aangezien gebeld met de kraamzorg en dit probleem voorgelegd. Met mij ging het prima en een tante van mij die kraamverzorgster is geweest is sindsdien gekomen.
Dat was a heel prettig, want ze was er s´morgens om 8 uur en bleef tot na het eten.
Bij de 2de. Geen intake gehad, wel telefonisch alles doorgenomen.
In het ziekenhuis bevallen, schoonouders die de kraamhulp hier op vingen zodat man mij en onze dochter kon halen uit het ziekenhuis.
Ziekenhuis had als tijdstip doorgegeven aan de kraamzorg dat ik om 9 uur thuis was, maar het echte ontslag kwam pas na 9 uur.
Met de oudste heeft ze gespeeld, uitgelegd wat er stond te gebeuren, waarom ze hier was, met haar gespeeld, beschuitjes gesmeerd, affijn ik hoefde niets te vragen of te zeggen, ze deed het gewoon.
Leuke meid was het en ze was destijds 19 jaar.
Op de laatste dag, hebben we voornamelijk gepraat omdat dochter de eerste week heel erg aan het spoken was, echte tips met betrekking tot slapen en hoe we dit moesten aanpakken, kon ze niet geven.
Wel kreeg ik het advies om rond het huiluurtje te zorgen dat ze gedronken had en dan een stuk met haar in de wagen te gaan wandelen.
Dit heb ik 3 dagen gedaan en vervolgens kwam mijn vriendin, die riep maar ze heeft gewoon extreme honger.
Dit had die van mij ook.
Mijn vriendin is om nutrilon forte gegaan, dezelfde dag zijn we daar mee begonnen en we hadden en dochter die sliep sinds die dag klokje rond en nog. (ze is gisteren 5 geworden)
Bij onze derde. Weer een andere kraamzorgbureau.
Op het moment dat ik had gebeld, heeft het 2 uur geduurt voordat ze iemand hadden.
De kraamhulp had een foutief adres doorgekregen.
Ze belde mij en in totaal na 3 uur nadat ik thuis was uit het ziekenhuis, was ze er.
Met haar ook een super kraamtijd gehad.
Deed ook alles wat ze tegenkwam.
Goed voor ons, en voor de kinderen.
En nu is de kleine bijna een jaar en hebben we nog contact.
h
dinsdag 22 mei 2007 om 10:48
We hebben bij de eerste een zeer goede professionele kraamhulp gehad. Aardige vrouwe die bij alles wat ze deed en zei zo goed mogelijk bij onze ideen aansloot. Ook was er een stagiaire, een lief meissie van 17,
De kraamhulp hielp fantastisch met de borstvoeding, zorgde voor superlekkere broodjes en fruit, helemaal leuk.
Bij de tweede hadden we de eerste zes dagen een topper. Ze had van mij nog drie weken mogen blijven. Humor, aardig, harde werker... Ze maakte het hele huis schoon (terwijl dat tegenwoordig niet meer bij haar taken hoort) zonder dat je haar hoorde of dat ze ooit iets gevraagd heeft. Ze was enorm gezellig zonder opdringerig of teveel te zijn, was lief voor mijn zoons, zorgde goed voor mij en de visite en hielp mij bij de bv en met het stoppen met de bv. Was nuchter en lief.
Daarna kwam er nog twee dagen een andere kraamhulp. Een ramp. Goed, wij gaan nu wandelen, daarna eet jij je boterham en daarna ga jij naar bed. Wil perse zelf een thermometer in mijn lijf stoppen, (op dag 7 en 8!) deed teveel voeding in de flessen van mijn zoon en behandelde me als een zwakzinnige ("als je je zoon echt niet elke dag in bad wilt doen, moet je hem wel wassen. Je pakt dan een natte washand en doet er zeep op")
zucht... was blij dat ze weg was. wat een muts...
De kraamhulp hielp fantastisch met de borstvoeding, zorgde voor superlekkere broodjes en fruit, helemaal leuk.
Bij de tweede hadden we de eerste zes dagen een topper. Ze had van mij nog drie weken mogen blijven. Humor, aardig, harde werker... Ze maakte het hele huis schoon (terwijl dat tegenwoordig niet meer bij haar taken hoort) zonder dat je haar hoorde of dat ze ooit iets gevraagd heeft. Ze was enorm gezellig zonder opdringerig of teveel te zijn, was lief voor mijn zoons, zorgde goed voor mij en de visite en hielp mij bij de bv en met het stoppen met de bv. Was nuchter en lief.
Daarna kwam er nog twee dagen een andere kraamhulp. Een ramp. Goed, wij gaan nu wandelen, daarna eet jij je boterham en daarna ga jij naar bed. Wil perse zelf een thermometer in mijn lijf stoppen, (op dag 7 en 8!) deed teveel voeding in de flessen van mijn zoon en behandelde me als een zwakzinnige ("als je je zoon echt niet elke dag in bad wilt doen, moet je hem wel wassen. Je pakt dan een natte washand en doet er zeep op")
zucht... was blij dat ze weg was. wat een muts...
dinsdag 22 mei 2007 om 11:45
hele fijen kraamhulp gehad ; een met 30 jaar ervaring en toch geen kenau als je begrijt wat iuk bedoel. Het allerprettigste vond ik dat ze de hond overal goed bij betrok en heel lief voor hem was.Daar had ik wel om gevraagd, maar ik las een eerder verhaal en daar ging het dus wel mis. Ook hield ze (onaangekondigde) kraamvisite beneden als ik nog aan het voeden was. En mijn wc is nog nooit zo schoon geweest haha!Positieve ervaring dus en toch was ik ook blij toen ze weer weg ging;; lekker met zijn tweetjes genieten van onze dochter!
dinsdag 22 mei 2007 om 12:19
De kraamhulp die wij hadden was fijn. Ze was behoorlijk relaxed, soms misschien beetje te. Als mij gevraagd werd of alleen onderlaken van bed verschoond hoefde te worden, durfde ik amper te zeggen dat ik graag het hele bed fris wilde. Ik durf sowieso moeilijk opdrachten te geven, pas de laatste paar dagen kon ik aangeven dat ik het fijn zou vinden dat de Wc gepoetst werd en dat er graag even een stofzuiger door de slaapkamer werd gehaald.
Maar, we hadden het wel heel gezellig en ik heb veel van haar geleerd. Toch kon ik niet wachten dat ze vetrokken zou zijn. Mijn lief was toevallig die dag vrij en dat was heerlijk!!!
Maar, we hadden het wel heel gezellig en ik heb veel van haar geleerd. Toch kon ik niet wachten dat ze vetrokken zou zijn. Mijn lief was toevallig die dag vrij en dat was heerlijk!!!
dinsdag 22 mei 2007 om 12:41
Wij hadden een super kraamhulp. Ze was super relaxt in de omgang. I.v.m. bekken en rugproblemen kreeg ik extra uren in de huishouding, maar ze heeft echt veel meer gedaan dan nodig was. Ze vroeg de eerste dag of er een stagiaire mee mocht en dat vonden wij prima. Dit was voor haar de eerste stage dus het was voornamelijk mee kijken. Ondanks dat heeft ook zij heel veel gedaan in huis. Ik ben zelf nog wel van niet zeuren en doorgaan. Dus ik werd ook met regelmaat terug gefloten door de KH op een vriendelijke en leuke manier. Verder had ze heel veel humor en hebben we direct de eerste dag gezegd dat we alles tegen elkaar zouden zeggen als ons niet aanstond. En dat werkte geweldig. We hebben super veel lol gehad die week. Wij hebben ook nog eens twee grote honden. (een labrador kruising en nog een van 85kg) Wij hadden aangegeven dat er dus wel iemand moest komen die het niet eng vond (al doen ze niks hoor). Dit was niet doorgekomen, maar zij vond het prima. Die hele grote die kwijlt altijd als ze gedronken of gegeten heeft dus vegen we haar bek dan af met een handdoek. verder was ze ook nog eens loops en liep ze dus met een onderbroek aan in huis. Onze KH heeft (in eerste instatie wel aarzelend door het formaat hond:D) regelmatig haar mond afgeveegd en de onderbroek opgehezen. Ze was echt gek met onze honden en dat was echt super. Ik heb dan ook een hele positieve evaluatie ingevuld en zou haar bij een volgend kindje ook weer vragen.
dinsdag 22 mei 2007 om 12:49
Wij hebben er 2 gehad. De eerste kwam alleen voor de bevalling. Ik had van de verzekeraar een bureau uit Leiden toegewezen gekregen, terwijl ik zelf in de omgeving van Rotterdam woon. Dat zou geen enkel probleem zijn, volgens de verzekeraar. Dus wel. De kraamverzorgster kwam een uur nadat mijn zoontje geboren was, pas aan, omdat ze helemaal vanuit Zoetermeer moest komen. Ze bleef twee uurtjes om mij te helpen douchen en de eerste keer aanleggen en toen ging ze weer. Ons achterlatend met een baby en zonder enige ervaring.
Toen de tweede de volgende ochtend op de stoep stond, schrok ik me te pletter. Een stem als een bazuin, echt een Rotterdams viswijf. Maar ze was geweldig. Ze begreep helemaal dat wij de afgelopen nacht niet geslapen hadden en dat we het doodeng vonden allemaal en dat we niet zo blij waren met de eerste ervaring. Ze moest eigenlijk na 3 uur alweer naar een volgend gezin, maar toen barstte ik in huilen uit van paniek en heeft ze gelijk geregeld dat ze daar niet meer heen hoefde maar bij ons kon blijven.
Verder heeft ze me heerlijk verzorgd, een miljoen tips gegeven en ook opgeschreven en aan het eind van de week was ik er helemaal klaar voor om zelf voor mijn zoontje te zorgen. Haar taak was dus goed geslaagd.
Ze deed niet bijzonder veel in huis, maar dat vond ik niet zo erg. Ik had het zo druk met voeden, dat het me niet eens opviel of de wc nou wel of niet gedaan was en mijn bed verschoon ik zelf ook niet elke dag. Het enige dat ze niet heeft gedaan en volgens mij wel had gemoeten was mijn hechtingen controleren. Ik heb er zelf ook niet aan gedacht. Niemand heeft er ooit meer naar gekeken, de verloskundige ook niet. Maar volgens mij is alles wel weer redelijk normaal geworden, dus het zal wel goed zijn.
Deed jullie kraamverzorgster dat wel?
Toen de tweede de volgende ochtend op de stoep stond, schrok ik me te pletter. Een stem als een bazuin, echt een Rotterdams viswijf. Maar ze was geweldig. Ze begreep helemaal dat wij de afgelopen nacht niet geslapen hadden en dat we het doodeng vonden allemaal en dat we niet zo blij waren met de eerste ervaring. Ze moest eigenlijk na 3 uur alweer naar een volgend gezin, maar toen barstte ik in huilen uit van paniek en heeft ze gelijk geregeld dat ze daar niet meer heen hoefde maar bij ons kon blijven.
Verder heeft ze me heerlijk verzorgd, een miljoen tips gegeven en ook opgeschreven en aan het eind van de week was ik er helemaal klaar voor om zelf voor mijn zoontje te zorgen. Haar taak was dus goed geslaagd.
Ze deed niet bijzonder veel in huis, maar dat vond ik niet zo erg. Ik had het zo druk met voeden, dat het me niet eens opviel of de wc nou wel of niet gedaan was en mijn bed verschoon ik zelf ook niet elke dag. Het enige dat ze niet heeft gedaan en volgens mij wel had gemoeten was mijn hechtingen controleren. Ik heb er zelf ook niet aan gedacht. Niemand heeft er ooit meer naar gekeken, de verloskundige ook niet. Maar volgens mij is alles wel weer redelijk normaal geworden, dus het zal wel goed zijn.
Deed jullie kraamverzorgster dat wel?
..
dinsdag 22 mei 2007 om 14:27
Leuk zeg, al die reacties. Ik woon zelf in Engeland en hier krijg je dus geen kraamhulp. Nu wil ik met een paar vriendinnen zoiets gaan doen hier (niet de medische kant, meer huishoudelijk en de verwennerijen). Ik was zelf heel teleurgesteld met mijn kraam ervaring. Echt een beetje zo'n kind is geworpen en huppakee verder gaan met die hap. Vooral omdat hier geen familie woont en vrienden zijn wel lief maar niet gewend aan de Hollandse hartelijkheid (vriendin was laatst in tranen toen we op kraambezoek kwamen met een ovenschotel, toetje en ik haar was meer naar huis nam om te strijken). Zelf moest ik de morgen na mijn keizersnee (kind om 2 uur 's nachts geboren) alweer de meconium luiertjes verschonen en kind uit bed tillen, verpleging hielp niet mee. Geen een verpleegster feliciteerde me met mijn nieuwe kind en er was geen ballon of vrolijkheid te bekennen. En dag daarna werd ik het ziekenhuis uit gebonjourd. En daar ben je dan thuis... Dus ik wil dat vrouwen juist een leuke feestelijke ervaring hebben. Waar ze, ondanks alle pijn, met plezier op terug kijken!!
dinsdag 22 mei 2007 om 17:14
Daar zal in Engeland vast wel een markt voor zijn!!! Kraamhulp is toch wel fijn als je net bevallen bent.
Ik heb een niet zo fijne ervaring met de kraamhulp. Die van ons had ook 30+ ervaring en dat pakte vrij vervelend uit. Onze dochter was vrij licht bij de geboorte en had moeite om de temp. vast te houden. Kraamhulp gooide doodleuk de schuifpui open. Mutsje en kruiken gingen weg. Ons meiske kon het wel alleen. Echter doordat ze zoveel moeite had met het op temperatuur houden dronk ze bijna niet. De verloskundige gaf aan dat de deuren dicht moesten zijn en mutsje en kruikje er weer bij moesten. Met veel gemor deed ze dit. Onze kleine meid bleek een spugertje. Op zondag zei ze in paniek dat dit echt niet goed ging dat de vk met spoed moest komen en onze dochter moest worden opgenomen. By the way... als uk wordt opgenomen dan moet je me even bellen want dan ben ik vrij.
Uiteindelijk telefonisch consult tussen de vk en de kinderarts en we moesten nog één voeding proberen als dat niet lukte dan naar het ziekenhuis. Op maandagmorgen kwam vk met deze tip en in kon toen snel naar de super om dit te halen. De volgende voeding was tegen 12.00 uur. De kraamhulp gaf aan dat ze wat eerder naar huis ging, want ze had gisteren 15 min. langer gewerkt. Ze ging om 11.45 uur weg... niet even de eerstvolgende voeding afgewacht.
Buiten dat de zorg voor mijn meiske duidelijk ondermaats was had ze ook commentaar op ons huishouden. Achteraf gezien hadden we haar moeten wegsturen, maar dat is achteraf. Het overkomt me in ieder geval niet weer.
Ik heb een niet zo fijne ervaring met de kraamhulp. Die van ons had ook 30+ ervaring en dat pakte vrij vervelend uit. Onze dochter was vrij licht bij de geboorte en had moeite om de temp. vast te houden. Kraamhulp gooide doodleuk de schuifpui open. Mutsje en kruiken gingen weg. Ons meiske kon het wel alleen. Echter doordat ze zoveel moeite had met het op temperatuur houden dronk ze bijna niet. De verloskundige gaf aan dat de deuren dicht moesten zijn en mutsje en kruikje er weer bij moesten. Met veel gemor deed ze dit. Onze kleine meid bleek een spugertje. Op zondag zei ze in paniek dat dit echt niet goed ging dat de vk met spoed moest komen en onze dochter moest worden opgenomen. By the way... als uk wordt opgenomen dan moet je me even bellen want dan ben ik vrij.
Uiteindelijk telefonisch consult tussen de vk en de kinderarts en we moesten nog één voeding proberen als dat niet lukte dan naar het ziekenhuis. Op maandagmorgen kwam vk met deze tip en in kon toen snel naar de super om dit te halen. De volgende voeding was tegen 12.00 uur. De kraamhulp gaf aan dat ze wat eerder naar huis ging, want ze had gisteren 15 min. langer gewerkt. Ze ging om 11.45 uur weg... niet even de eerstvolgende voeding afgewacht.
Buiten dat de zorg voor mijn meiske duidelijk ondermaats was had ze ook commentaar op ons huishouden. Achteraf gezien hadden we haar moeten wegsturen, maar dat is achteraf. Het overkomt me in ieder geval niet weer.
dinsdag 22 mei 2007 om 17:35
Wij hadden het helemaaaaaaaaaaaaal luxe!
Okay, ivm de feestdagen (ben 20 dec) bevallen, hadden we 2 verschillende kraamverzorgenden maar allebei topmeiden van mn eigen leeftijd (ben 23)
Waarom we het zo luxe hadden?
Nou, mijn man is van begin dec. tot begin maart altijd vrij (winterstop van zn werk)
Dus wij hebben heeeeeeeeeerlijk met zn tweeën genoten van de kraamhulp en de twee maanden dr na met zn 3tjes.
Enne, laat het nu toch zo zijn dat ik dit jaar weeeer in dec. ben uitgeteld! :D Jep! wij beleven de eerste 3 maanden van het nieuwe leventje van de baby met zn 4tjes allemaal lekker thuis!
:$
Lekker hoor!
Liefs, Nurse
Okay, ivm de feestdagen (ben 20 dec) bevallen, hadden we 2 verschillende kraamverzorgenden maar allebei topmeiden van mn eigen leeftijd (ben 23)
Waarom we het zo luxe hadden?
Nou, mijn man is van begin dec. tot begin maart altijd vrij (winterstop van zn werk)
Dus wij hebben heeeeeeeeeerlijk met zn tweeën genoten van de kraamhulp en de twee maanden dr na met zn 3tjes.
Enne, laat het nu toch zo zijn dat ik dit jaar weeeer in dec. ben uitgeteld! :D Jep! wij beleven de eerste 3 maanden van het nieuwe leventje van de baby met zn 4tjes allemaal lekker thuis!
:$
Lekker hoor!
Liefs, Nurse
dinsdag 22 mei 2007 om 22:49
Leuk topic! 
Wij hadden ook twee kraamhulpen.
De eerste kwam eerst s avonds even kennis maken. We kwamen s middags uit t zh en toen zij s avonds kwam waren ook mijn opa en oma bezoek. Nou was mijn opa al slecht ter been (hij is nu helaas overleden), dus hadden wij besloten dat hij van ons niet in de keuken hoefde te gaan staan roken. Verder iedereen wel, maar hij was DE uitzondering. Ons zoontje kwam die avond overigens niet meer naar beneden. De KH was 5 minuten binnen toen we daar al commentaar op kregen. Nou is t prima dat je t er niet mee eens bent, maar t was geen lekkere binnenkomer...
Ook met de hond klikte t niet echt. Maar verder deed ze dr werk goed, hoor.
Toen kwam na 2 dagen de tweede KH... Wat n geweldig mens!!!
Ze gaf toe in eerste instantie wel geschrokken te zijn bij aankomst. Vriend kwam net de deur uit met onze hond. Hoodie aan, pet op, daar capuchon overheen... haha... kan me t helemaal voorstellen.
Maar t werd al snel erg gezellig. Met de hond ging t super. Stond ik onder de douche, hoorde ik in de keuken: "Wil je n koekje, lieverd?" :D
Hond zat haar iedere ochtend al voor de deur op te wachten.
Zij is de enige (naast mij) die onze kat heeft durven optillen.
Het huis is nooit zo schoon geweest.
Vriend had verlof opgenomen en voelde dat hij mee moest werken. Maar zij stuurde hem om 2 uur gelijk met mij naar bed.
Mij stak ze zoveel veren in mn reet dat ik binnen de kortste keren vol vertrouwen was. Dat ik zo goed doorzette met de bv, het zo goed deed met mn zoontje, etc. Heerlijk.
Na een half jaar is ze nog eens op bezoek geweest.
Ook nu hebben we nog contact via de mail.
Over 3 maanden ben ik uitgerekend van nummer 2 en we hebben zeker al n voorkeur aangegeven. Als ze niet kan komen, moeten we echt effe n mailtje sturen van dr, want dan komt ze zeker op kraambezoek.
Heb er nu al zin in!
Wij hadden ook twee kraamhulpen.
De eerste kwam eerst s avonds even kennis maken. We kwamen s middags uit t zh en toen zij s avonds kwam waren ook mijn opa en oma bezoek. Nou was mijn opa al slecht ter been (hij is nu helaas overleden), dus hadden wij besloten dat hij van ons niet in de keuken hoefde te gaan staan roken. Verder iedereen wel, maar hij was DE uitzondering. Ons zoontje kwam die avond overigens niet meer naar beneden. De KH was 5 minuten binnen toen we daar al commentaar op kregen. Nou is t prima dat je t er niet mee eens bent, maar t was geen lekkere binnenkomer...
Ook met de hond klikte t niet echt. Maar verder deed ze dr werk goed, hoor.
Toen kwam na 2 dagen de tweede KH... Wat n geweldig mens!!!
Ze gaf toe in eerste instantie wel geschrokken te zijn bij aankomst. Vriend kwam net de deur uit met onze hond. Hoodie aan, pet op, daar capuchon overheen... haha... kan me t helemaal voorstellen.
Maar t werd al snel erg gezellig. Met de hond ging t super. Stond ik onder de douche, hoorde ik in de keuken: "Wil je n koekje, lieverd?" :D
Hond zat haar iedere ochtend al voor de deur op te wachten.
Zij is de enige (naast mij) die onze kat heeft durven optillen.
Het huis is nooit zo schoon geweest.
Vriend had verlof opgenomen en voelde dat hij mee moest werken. Maar zij stuurde hem om 2 uur gelijk met mij naar bed.
Mij stak ze zoveel veren in mn reet dat ik binnen de kortste keren vol vertrouwen was. Dat ik zo goed doorzette met de bv, het zo goed deed met mn zoontje, etc. Heerlijk.
Na een half jaar is ze nog eens op bezoek geweest.
Ook nu hebben we nog contact via de mail.
Over 3 maanden ben ik uitgerekend van nummer 2 en we hebben zeker al n voorkeur aangegeven. Als ze niet kan komen, moeten we echt effe n mailtje sturen van dr, want dan komt ze zeker op kraambezoek.
Heb er nu al zin in!
dinsdag 22 mei 2007 om 23:35
De eerste was een echte supermeid, Marja N., je mocht wel een jaar blijven. Lief, pakte meteen door vanwege de huiler (helaas, een huilbaby ;( van de hoogste categorie, 20 uur per dag janken) mama in bed, en papa aan de verzorging.
Ze hield het huis superschoon (binnen een uur :o ??? Hoe kan dat nou ???), maakte inderdaad óók de veelgeroemde fruitsalades. Helaas bleef ze maar vier dagen.
De volgende viel erg tegen, misschien ook omdat we zo'n fijne ervaring met Marja hadden, maar het toppunt vond ik wel dat ze invulde dat Dave "zijn hoofdje had gestoten". NEE, ZIJ HAD DAT KIND TEGEN DE WEEGSCHAAL AANGEMIKT.:?:@;(;(;( Zo'n degelijke ouderwetse loeizware weegschaal. Ze WIST toch dat dat ding daar stond toen ze Dave uit het badje haalde ?????
Ook verschoonde ze alleen maar mijn helft van het bed en wist ze niet hoe ze een pan soep moest koken, op de enige dag dat mijn man niet kon koken. Álle ingrediënten stonden kant-en-klaar op het aanrecht voor haar, ze hoefde het alleen maar in de pan te mieteren, en vier jaar geleden hoorde "koken op verzoek" nog wel tot het takenpakket. Het enige prettige vond ik dat ze de borstvoeding wel heel goed begeleidde, maar verder ??
Ze hield het huis superschoon (binnen een uur :o ??? Hoe kan dat nou ???), maakte inderdaad óók de veelgeroemde fruitsalades. Helaas bleef ze maar vier dagen.
De volgende viel erg tegen, misschien ook omdat we zo'n fijne ervaring met Marja hadden, maar het toppunt vond ik wel dat ze invulde dat Dave "zijn hoofdje had gestoten". NEE, ZIJ HAD DAT KIND TEGEN DE WEEGSCHAAL AANGEMIKT.:?:@;(;(;( Zo'n degelijke ouderwetse loeizware weegschaal. Ze WIST toch dat dat ding daar stond toen ze Dave uit het badje haalde ?????
Ook verschoonde ze alleen maar mijn helft van het bed en wist ze niet hoe ze een pan soep moest koken, op de enige dag dat mijn man niet kon koken. Álle ingrediënten stonden kant-en-klaar op het aanrecht voor haar, ze hoefde het alleen maar in de pan te mieteren, en vier jaar geleden hoorde "koken op verzoek" nog wel tot het takenpakket. Het enige prettige vond ik dat ze de borstvoeding wel heel goed begeleidde, maar verder ??
dinsdag 22 mei 2007 om 23:41
mijn kraamhulp was te lief en wilde het te goed doen, terwijl ik een kersverse oververmoeide mama was die het liefst met rust gelaten wilde worden. En dat allemaal in een huis met maar 1 echte kamer. Haha, niet handig,want daar zaten we dan. Bovenop elkaars lip.Ik was blij dat ze wegging. Niet omdat ze slecht of lui was,maar omdat ik toe was aan rust! En die kreeg ik bij haar niet. Te veel uitleg, te veel vragen, te veel willen weten van en over mij, te veel alles perfect willen doen (waaronder borstvoeding) bij een te moeie mama.Help, had ik die bloedtransfusie nu maar wel aangenomen die me was aangeboden vanwege mijn belachelijke ijzerwaarden. Maar nee hoor, ik was te eigenwijs en niemand heeft iets gemerkt. Want ik was te koppig om me te laten kennen. Gevolg was dat ik na een maand nog steeds scheel keek van vermoeidheid. Niks niet de schuld van de kraamhulp, maar vooral eigen schuld. Volgens mij kunnen kraamhulpen het maar zelden goed doen (vanwege alle verwachtingen en alle hormonen).Heb bijna medelij met die arme vrouwen
woensdag 23 mei 2007 om 14:24
Nou, die van mij was zéker niet okee. Wat een muts was dat zeg...
Wij hadden recht op nog 15 uur uitgestelde kraamzorg nadat zoon uit het
ziekenhuis was gekomen. Ik had een intakegesprek gehad met een heel aardige, wat kordate oudere dame. Dus ik verheugde me helemaal op de kraamzorg, en ik hoopte vooral dat ze me wat goede borstvoedingstips kon geven, want zoonlief wilde nog niet zo goed drinken. Afijn, wij komen thuis uit het ziekenhuis met onze kleine gup, belt de kraamhulp aan. Een beetje wezenloos kijkend type van halverwege de 20, maar goed, daar stuur je iemand niet meteen om weg. Bij het binnenkomen gaf ze ons een heel slap, klef handje en ze keek ons daarbij niet aan. Ze leek wel enigszins autistisch, echt waar! Maar ik dacht nog: 'misschien is ze wel heel goed in haar vak'. Vervolgens pakte ze het kraamdossier en ging aantekeningen zitten maken, terwijl ik zoon probeerde aan te leggen (ging heel moeizaam). Ze hielp me pas toen ik -in tranen, ik was ook helemaal nerveus en gespannen omdat we hem net thuis hadden- vroeg of ze me er bij kon helpen. Toen zei ze, nog steeds met pen & kraamdossier in haar handen, wat aanwijzingen die ze ook meteen weer opschreef. Niks geen hulp, ze zei alleen maar dingen die ik in al die honderdduizend borstvoedingsfolders óók allang had gelezen!
Nou ja. Die eerste dag zou ze maar een uurtje blijven, ze zou de volgende
dag terugkomen.
De volgende dag heeft ze weer de hele tijd aan de keukentafel aantekeningen zitten maken, terwijl ik de flessen & speentjes uitkookte, zoon in bad deed, verschoonde, thee zette voor haar en zoon probeerde aan te leggen (wat wéér een enorm drama werd, hij raakte steeds helemaal in paniek als hij aan de borst moest). Uiteindelijk gaf ik hem weer afgekolfde melk uit een flesje en legde hem weer in zijn wiegje. Daar zaten we dan, kraamhulp & ik, aan de keukentafel. Het enige wat ik dacht was:'Rot op uit mijn huis, ik wil alleen zijn, ik heb niks aan jou, en nu zitten we elkaar hier een beetje aan te kijken'. Maar ja, ik vertoonde sociaal wenselijk gedrag en hield de conversatie gaande. Ik weet nu inmiddels alles van haar: dat haar oma ziek was (maar nu weer beter), dat haar zusje een opleiding doet in Leiden maar niet op kamers woont omdat ze liever bij haar ouders blijft wonen, dat zijzelf wel net bij haar ouders uit huis was, dat haar broertje eindexamen havo deed... En ze vroeg niks aan mij. En ik maar vriendelijk glimlachen en thee bijschenken, en op een gegeven moment ben ik maar gaan strijken, terwijl zij nog steeds aan de thee zat.
De volgende ochtend, toen ze weer kwam, zei ik dat ik het niet meer wilde, de kraamzorg. Ze vroeg nog of ik tips wilde voor de borstvoeding, maar die nacht hadden we, na het zoveelste drama met een volledig overstuur kind (en wij ook overstuur, want zoon mocht niet meer afvallen anders zou hij weer terug naar het ziekenhuis moeten), besloten op flesvoeding over te gaan. Waarop ze alleen maar zei: 'oh ja.'
Dat was het einde van de kraamhulp.
Achteraf baalde ik heel erg dat ik dit allemaal had laten gebeuren. Ik had wel het kraamzorgbureau gebeld, maar die zeiden dat ze nog nooit klachten over haar hadden gehad, en dus liet ik me afschepen. Vind het ook heel jammer dat kraamhulp me niet had overgehaald de BV nog iets langer te proberen, desnoods met hulp van een lactatiekundige (noem het dom, maar op dat moment kwam ik zelf echt niet op het idee). Nou ja. Nu inmiddels 31 wk zwanger van nummer 2, en de kaamzorg krijgen we dit keer van een ander bureau. Heb al mantelzorg ingeschakeld (mijn moeder komt lekker kramen, vindt ze zelf ook enig) en de omgeving al gevraagd om ook wat alerter te zijn, want ik ben tijdens zwangerschap & kraamtijd nou eenmaal echt een lulletje rozenwater... Hopelijk dus binnenkort hier nog een juichende posting van mij over mijn 2e kraamtijd!!
Wij hadden recht op nog 15 uur uitgestelde kraamzorg nadat zoon uit het
ziekenhuis was gekomen. Ik had een intakegesprek gehad met een heel aardige, wat kordate oudere dame. Dus ik verheugde me helemaal op de kraamzorg, en ik hoopte vooral dat ze me wat goede borstvoedingstips kon geven, want zoonlief wilde nog niet zo goed drinken. Afijn, wij komen thuis uit het ziekenhuis met onze kleine gup, belt de kraamhulp aan. Een beetje wezenloos kijkend type van halverwege de 20, maar goed, daar stuur je iemand niet meteen om weg. Bij het binnenkomen gaf ze ons een heel slap, klef handje en ze keek ons daarbij niet aan. Ze leek wel enigszins autistisch, echt waar! Maar ik dacht nog: 'misschien is ze wel heel goed in haar vak'. Vervolgens pakte ze het kraamdossier en ging aantekeningen zitten maken, terwijl ik zoon probeerde aan te leggen (ging heel moeizaam). Ze hielp me pas toen ik -in tranen, ik was ook helemaal nerveus en gespannen omdat we hem net thuis hadden- vroeg of ze me er bij kon helpen. Toen zei ze, nog steeds met pen & kraamdossier in haar handen, wat aanwijzingen die ze ook meteen weer opschreef. Niks geen hulp, ze zei alleen maar dingen die ik in al die honderdduizend borstvoedingsfolders óók allang had gelezen!
Nou ja. Die eerste dag zou ze maar een uurtje blijven, ze zou de volgende
dag terugkomen.
De volgende dag heeft ze weer de hele tijd aan de keukentafel aantekeningen zitten maken, terwijl ik de flessen & speentjes uitkookte, zoon in bad deed, verschoonde, thee zette voor haar en zoon probeerde aan te leggen (wat wéér een enorm drama werd, hij raakte steeds helemaal in paniek als hij aan de borst moest). Uiteindelijk gaf ik hem weer afgekolfde melk uit een flesje en legde hem weer in zijn wiegje. Daar zaten we dan, kraamhulp & ik, aan de keukentafel. Het enige wat ik dacht was:'Rot op uit mijn huis, ik wil alleen zijn, ik heb niks aan jou, en nu zitten we elkaar hier een beetje aan te kijken'. Maar ja, ik vertoonde sociaal wenselijk gedrag en hield de conversatie gaande. Ik weet nu inmiddels alles van haar: dat haar oma ziek was (maar nu weer beter), dat haar zusje een opleiding doet in Leiden maar niet op kamers woont omdat ze liever bij haar ouders blijft wonen, dat zijzelf wel net bij haar ouders uit huis was, dat haar broertje eindexamen havo deed... En ze vroeg niks aan mij. En ik maar vriendelijk glimlachen en thee bijschenken, en op een gegeven moment ben ik maar gaan strijken, terwijl zij nog steeds aan de thee zat.
De volgende ochtend, toen ze weer kwam, zei ik dat ik het niet meer wilde, de kraamzorg. Ze vroeg nog of ik tips wilde voor de borstvoeding, maar die nacht hadden we, na het zoveelste drama met een volledig overstuur kind (en wij ook overstuur, want zoon mocht niet meer afvallen anders zou hij weer terug naar het ziekenhuis moeten), besloten op flesvoeding over te gaan. Waarop ze alleen maar zei: 'oh ja.'
Dat was het einde van de kraamhulp.
Achteraf baalde ik heel erg dat ik dit allemaal had laten gebeuren. Ik had wel het kraamzorgbureau gebeld, maar die zeiden dat ze nog nooit klachten over haar hadden gehad, en dus liet ik me afschepen. Vind het ook heel jammer dat kraamhulp me niet had overgehaald de BV nog iets langer te proberen, desnoods met hulp van een lactatiekundige (noem het dom, maar op dat moment kwam ik zelf echt niet op het idee). Nou ja. Nu inmiddels 31 wk zwanger van nummer 2, en de kaamzorg krijgen we dit keer van een ander bureau. Heb al mantelzorg ingeschakeld (mijn moeder komt lekker kramen, vindt ze zelf ook enig) en de omgeving al gevraagd om ook wat alerter te zijn, want ik ben tijdens zwangerschap & kraamtijd nou eenmaal echt een lulletje rozenwater... Hopelijk dus binnenkort hier nog een juichende posting van mij over mijn 2e kraamtijd!!
woensdag 23 mei 2007 om 14:38
Hier een nogal neurotische mamma die alles het liefste zelf doet. Zelfs mijn echtgenoot mag hier in huis bijna niets (ja ja, hij heeft het zwaar ;)). Meteen na de bevalling stuiter ik weer vrolijk rond en doe dus ook alles weer zelf. (Ja, ik weet, ben eerder een uitzondering dan regel. Maar dit was de derde en ik stuiterde bij de eerste twee ook meteen weer rond. Dat zwanger zijn hoeft van mij niet zo, maar daarna, tomeloze energie). Dat is voor kraamzorg niet handig. In de uitgebreide intake uitgelegd wat neuroses zijn en hoe ik het graag wilde zien. Vooral het lijstje wat niet te doen goed doorgesproken. Maar dat hielp dus niet heel erg. Het was een schat van een meid, maar ze wilde toch alles doen. Ook alles wat op het niet lijstje stond dus. Waar ik dus bloednerveus van werd. Ach ja, het waren maar een paar dagen en ze was lief en vrolijk, dus het kwam goed. Al was ik opgelucht toen het de laatste dag was en ik weer gewoon alles op mijn manier kon doen. Ik ben nu weer zwanger en wil het eigenlijk helemaal zonder kraamhulp doen dit keer. Maar ja, Max is van 20 januari 2007 en ukkie word 16 januari 2008 verwacht, dus dan heb ik naast de baby ook nog een kindje van net geen jaar die verzorgd moet worden. Geen idee wat wijsheid is in deze. Ik zie het wel.
