Laten gaan of opkomen voor kind?

16-07-2023 02:04 131 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Omdat ik lig te malen toch maar een topic.

Vandaag hadden wij een feestje met familie. Zoon raak nogal snel overprikkeld. Juist bij dit soort gelegenheden. Dat weten wij en daar handelen wij naar. Ook heeft zoon hulp van een ergotherapeut op school. Ook van haar krijgen wij als ouders goeie tips om om te gaan met met hem.
Vandaag tijdens het feestje ging het eigenlijk heel goed. Hij was het enige kind maar hij deed het eigenlijk heel goed. Hij was lekker aan het spelen alleen op een gegeven moment ging het toch mis en werd hij erg druk. Wij grepen in zoals we geleerd hebben en het werkte.

Alleen werden er vervelende grappen gemaakt die me toch wel raken en ik vraag me af of ik hier iets mee moet of dat ik het gewoon moet laten gaan.

Zo werden er grappen gemaakt dat zoon de perfecte anticonceptie was en dat niemand van het gezelschap kinderen wilde want stel je voor dat je er zo eentje zou krijgen.
Ook werd er gezegd dat we een monster hadden gecreëerd.
Zoon heeft de laatste opmerking meegekregen en bleef in de auto op de terugweg om bevestiging vragen dat hij echt zijn best had gedaan en dat hij echt lief was geweest.
En nu lig ik in bed en denk ik: had ik als moeder niet iets moeten zeggen? Of ben ik te gevoelig? Moet ik gewoon trots zijn op het feit dat kind het zo goed deed minus de kleine uitbarsting?
Leg ik de opmerkingen naast me neer of kom ik erop terug en moet ik opkomen voor ons kind?

Wat vinden jullie?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wauw, iemand zei dat jullie een monster hebben gecreëerd, terwijl hij het kon horen? Bizar. Daar zou ik nog eens een goed gesprek mee/over voeren.

Het is natuurlijk gissen wat er precies is gebeurd. Ook is het niet duidelijk hoe oud jullie zoon is. Basisschoolleeftijd in elk geval. Ik zoy sowiesomorgen met hem nabespreken wat er is gebeurd en wat hij daarover heeft opgevangen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het maakt nogal uit of het liefkozend uitgesproken is met een kneepje in de wang 'wat ben je toch een monstertje!', of op een walgende toon.

Maar de rest is sowieso nodeloos kwetsend, belachelijk, je zit er verdomme naast en kind is er zelf ook bij. Ik zou degenen die dat gezegd hebben, opbellen en vriendelijk verzoeken het nooit meer in hun kop te halen zoiets te zeggen en dat ze anders niet meer welkom zijn bij mij. En de gastheer/gastvrouw ook even informeren, kan die er rekening mee houden bij de uitnodigingen voor het volgende feestje.
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zonder twijfel, opkomen voor kind!
Als jij of je partner niet voor hem opkomt, wie dan wel?
Een monster?? Tsss, het is een kind!
Je zeurt, bemoei je met je eigen stof.
Alle reacties Link kopieren Quote
Magnoli-Ja schreef:
16-07-2023 02:13
Wauw, iemand zei dat jullie een monster hebben gecreëerd, terwijl hij het kon horen? Bizar. Daar zou ik nog eens een goed gesprek mee/over voeren.

Het is natuurlijk gissen wat er precies is gebeurd. Ook is het niet duidelijk hoe oud jullie zoon is. Basisschoolleeftijd in elk geval. Ik zoy sowiesomorgen met hem nabespreken wat er is gebeurd en wat hij daarover heeft opgevangen.
Heel eerlijk, ik zeg ook weleens grappend dat mijn kinderen monsters zijn en toen mijn schoonzusje zei dat ze steeds enorm klapperende eierstokken had maar dat ze daar toch een stuk minder last van had als ik met de meiden langs was geweest, kon ik me dat ook gewoon heel goed voorstellen. Ik hou zielsveel van mijn kinderen en ik geniet enorm van het moederschap, desondanks word ik toch echt regelmatig gillend gek van ze. Bovendien heb ik sowieso niet zoveel met de meeste kinderen, die van mezelf vind ik leuk en zelfs die vind ik regelmatig irritant. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat andere mensen mijn kinderen irritant vinden, dat zijn ze vaak ook gewoon, het zijn namelijk kinderen en die zijn vaak gewoon irritant.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou ja zeg! Wat een verschrikkelijke dingen om te zeggen. Zeker tegen de ouders van het kind! En wat jammer dat je kind er wat van gehoord heeft. Volgende keer kun je er zeker wat van zeggen hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn zin om nog af te spreken met mensen die mijn kind omschrijven als een monster zou toch echt grotendeels over zijn.

Ik zou geen zin hebben in een reactie op dergelijke idioten want veranderen kan je ze toch niet.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Moet je gewoon trots zijn: ja, hij heeft het super gedaan. Gewoon tegen hem zeggen dat je dat hebt gezien dat hij zijn best deed en het ook heel goed ging toen je hem aansprak.

M.b.t. opkomen: figuren die zo alle grenzen van fatsoen en empathie voorbij zijn, daar komt het niet bij binnen. Daar ontbreekt iets heel basaal bij. En je hebt je kind bij je, je wil niet nog meer aandacht vestigen op ‘anders’ zijn/risico lopen dat kind denkt dat het zijn schuld is dat mama overstuur/boos/verdrietig is.

Dat gezegd hebbende: ik ben het ontvlambare soort. Ik was dat ‘monster figuur’ en ‘anticonceptie’ figuren naderhand gaan opzoeken (want feestje verpesten voor gastheer/vrouw is ook weer zoiets) en face to face iets mededelen. Dat als ze het ooit nog eens in hun gedegenereerde kop halen om zoiets uit hun nek te zwetsen waar mijn kind bij is, dat ze dan een koekje van eigen deeg met een extraatje kunnen verwachten. Met zulk volk was ik wel gelijk klaar.
En ik heb een zoon die echt non-stop ratelt, zelfs in zijn slaap. En ik kan mij heel goed indenken dat iemand daar binnen tien minuten helemaal gallisch van wordt. Echt waar. Maar echt nog nooit dat iemand zoiets heeft gezegd in mijn bijzijn, laat staan bij mijn kind in de buurt.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Zonder verder iets te weten over jou, je kind, je familie en de omstandigheden kan ik wel zeggen dat dit erg vervelende, onbeleefde en harteloze opmerkingen waren. Ik zou later contact opnemen en ze vragen of ze voortaan op hun woorden willen letten omdat je de opmerkingen erg naar vond.

Wat ik niet zou doen is erover praten met wie dan ook in zijn bijzijn. Hij deed het immers prima.

Ze komen op me over als types die hun onderbuik ongeremd bij elke mogelijke gelegenheid willen legen en dat fantastisch moedig vinden. Misschien omdat ze anders niet veel te zeggen hebben en er zo nog iemand luistert.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
16-07-2023 05:01
Moet je gewoon trots zijn: ja, hij heeft het super gedaan. Gewoon tegen hem zeggen dat je dat hebt gezien dat hij zijn best deed en het ook heel goed ging toen je hem aansprak.

M.b.t. opkomen: figuren die zo alle grenzen van fatsoen en empathie voorbij zijn, daar komt het niet bij binnen. Daar ontbreekt iets heel basaal bij. En je hebt je kind bij je, je wil niet nog meer aandacht vestigen op ‘anders’ zijn/risico lopen dat kind denkt dat het zijn schuld is dat mama overstuur/boos/verdrietig is.

Dat gezegd hebbende: ik ben het ontvlambare soort. Ik was dat ‘monster figuur’ en ‘anticonceptie’ figuren naderhand gaan opzoeken (want feestje verpesten voor gastheer/vrouw is ook weer zoiets) en face to face iets mededelen. Dat als ze het ooit nog eens in hun gedegenereerde kop halen om zoiets uit hun nek te zwetsen waar mijn kind bij is, dat ze dan een koekje van eigen deeg met een extraatje kunnen verwachten. Met zulk volk was ik wel gelijk klaar.
En ik heb een zoon die echt non-stop ratelt, zelfs in zijn slaap. En ik kan mij heel goed indenken dat iemand daar binnen tien minuten helemaal gallisch van wordt. Echt waar. Maar echt nog nooit dat iemand zoiets heeft gezegd in mijn bijzijn, laat staan bij mijn kind in de buurt.

Helemaal dit.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus dit was familie die sat zei over je kind? Ik denk dat ik opgestaan was en naar huis was gegaan. En zonder excuus zou ik niet meer met hen op een verjaardag willen zitten.

Beter een druk kind dan een ongemanierde volwassene die beter zou moeten weten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een kutopmerkingen. Ik zou laaiend zijn als mijn kind een monster werd genoemd.
Dus als antwoord op je vraag: ikzou er absoluut iets van zeggen
Mijn eerste gedachte is; wat zijn dit voor mensen?! Niet normaal om zoiets over een kind te zeggen, waar kind bij is.

Als het als soort van grapje is (bijv. een tweejarige een 'draakje' noemen), dan reageer je wel wat overgevoelig.

Ligt dus aan de context. Maar dan is het nog niet per se grappig eigenlijk...
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan me goed voorstellen dat er voor een kind geen zak aan is op een volwassen-verjaardag. Een uur lijkt me dan lang genoeg. Je kind deed het goed, op dat ene incident na. Je zegt ‘hij werd erg druk’, maar gezien de reactie van je familie lijkt dit nogal een understatement. En de reactie van je familie lijkt alsof de een de ander al grappend zat te overbieden. Ik zou het dus voortaan kort houden. Dan escaleert je kind niet en hoef jij niet lang met die grapjassen te zijn.
Wat een afschuwelijke opmerkingen over een kind nota bene. De perfecte anticonceptie? Welke tokkie zegt zoiets?

Natuurlijk opkomen voor je kind, hier moet je op terugkomen bij die mensen en heel duidelijk een grens stellen.

Ik zou gelijk al iets gezegd hebben. Niet al te vriendelijk. En opgestapt zijn. Misschien het contact helemaal verbreken zelfs. Ik kan lastig grenzen stellen maar als het over mijn kinderen gaat ben ik echt een aanvalshelikopter.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is voor een kind ook wel heel moeilijk lijkt me, een verjaardag zonder kinderen met volwassenen die kindergedrag niet leuk lijken te vinden. Ik weet natuurlijk niet hoe oud hij is, maar mijn bijna 6-jarige zou dat erg lastig vinden. Hij heeft het goed gedaan toch? Misschien de volgende keer eerder weg en ja, ik vind wel dat je hier iets van moet zeggen en voor je kind op moet komen. Wat een opmerkingen zeg..
Alle reacties Link kopieren Quote
Subnautica schreef:
16-07-2023 06:21
Dus dit was familie die sat zei over je kind? Ik denk dat ik opgestaan was en naar huis was gegaan. En zonder excuus zou ik niet meer met hen op een verjaardag willen zitten.

Beter een druk kind dan een ongemanierde volwassene die beter zou moeten weten.
Ik vind het lastig om voor me te zien wat kind nu precies 'druk' deed en wat die kleine 'uitbarsting' was als dit de reactie van familie was. Maar verder absoluut dit. Bizar om dat over een kind te zeggen en zeker als hij dat zo kan horen.
Ik vind het sowieso best raar om als volwassene zo te reageren op normaal (eventueel druk of overprikkeld) gedrag van een kind. En het is echt hartstikke zielig dat je kind op de terugweg vroeg of-ie het wel goed gedaan had. Echt sneu :(
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou er op terug komen. Echt.

En de volgende keer meteen in de kiem smoren en ja dat mag best fel. Dat maar duidelijk is.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
dat zeg je niet over iemand, en al zeker niet over een kind. Ik zou zeker die mensen erop aanspreken. Dus ja: opkomen voor je kind

Disclaimer: als later in dit topic blijkt dat kind de televisie door de voorruit gesmeten heeft en ouders reageerden met 'ach jee, ja de televisie kan vliegen' telt mijn reactie niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jullie interpretatie van goedgaan is misschien wat losser dan die van familie, dwz jullie vinden 1 incident al heel wat (omdat je komt van 3/4/5/6), terwijl zij 0 incidenten pas goed vinden? Het is niet zo netjes om het uit te spreken, maar we weten de voorgeschiedenis niet.

Ik zou de volgende keer minder lang gaan, of je kind niet meenemen. Het is toch ook helemaal niet leuk als enige kind?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat soort opmerkingen (van die anticonceptie) maakte ik ook wel eens voor de grap tegen mijn vriendinnen over een krijsend kind ergens in een winkel. No way dat ik die opmerking zou maken tegen de ouders zelf of op gehoorafstand van de ouders. Vind het heel bizar dat ze dit tegen jou gezegd hebben.

Vraag me wel af wat er is gebeurd dat ze dit soort opmerkingen hebben gemaakt. Zijn het mensen die geen kinderen gewend zijn en een 4 jarige die overprikkeld is en gaat huilen al shocking vinden? Of is je kind 10 en ging hij met volume sirene door het huis en sloeg hij de meubels kort en klein? In het 2e geval zijn de opmerkingen nog steeds niet oke maar kan ik me wel voorstellen dat mensen er anders op reageren, dat het op die leeftijd een stuk minder ‘normaal’ is om door het lint te gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Van je familie moet je het hebben
Alle reacties Link kopieren Quote
Quincy2 schreef:
16-07-2023 07:54
Jullie interpretatie van goedgaan is misschien wat losser dan die van familie, dwz jullie vinden 1 incident al heel wat (omdat je komt van 3/4/5/6), terwijl zij 0 incidenten pas goed vinden?
Dan nog zeg je niet dat dat kind de beste anticonceptie is en je zegt ook niet dat men een monster op de wereld heeft gezet.
Dit zijn zulke respectloze opmerkingen
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou die persoon even bellen en zeggen hoe jullie terugreis is gegaan. Je kunt zoiets denken, maar niet uitspreken. Echt niet. Belachelijk.

Wel zou ik dit bespreekbaar maken met kind. Dat het niet netjes is wat die persoon heeft gezegd en dat het komt door actie reactie. Ik heb thuis een kind dat ook wel eens flink, op onverwachte momenten, uit de bocht kon vliegen, mede door ADHD. Het is lastig voor kind, maar voor omgeving is het ook niet altijd prettig en dat vertelde ik altijd Dat hield ik niet weg bij kind.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven