Kinderen
alle pijlers
Logopedie
donderdag 7 februari 2008 om 10:40
Mijn zoontje heeft bij de standaard-GGD-controle voor kleuters een briefje meegekregen, met de mededeling dat een logopedist nader onderzoek moet doen (ICIDH code 3.1).
Na anderhalve maand ben ik vandaag al zó ver gekomen dat we "op een wachtlijst staan" voor een intake-gesprek. Wisten we óók nog niet, hadden ze ons een paar weken geleden ook wel kunnen vertellen. Kommuuniekaassie heet zoiets toch ? Ik wil hier ivm herkenning en ergernis even niet teveel uit de doeken doen, maar heeft logopedie (nog) echt zin ?
Onze zoon s-s-s-s-tottert niet, maar komt soms wat lastig uit zijn woorden, en zoekt dan een beetje. Als hij gewoon aan het spelen is, of zich op zijn gemak voelt, dan heeft hij nergens last van. Kan dit ook met karakter te maken hebben ? Hij kijkt altijd de kat uit de boom, en is niet erg happig op "vreemden" die ineens willen dat hij dit-of-dat gaat doen.
Bepaalde klankcombinaties maakte hij niet, "kw" werd uitgesproken als "kl", daar zijn we zelf mee aan de gang gegaan, en dit is nu in orde (twee maanden later).
Op het moment dat we de verwijzing van de GGD kregen zijn we cold-turkey van ons knuffelmoment met een fles 's morgens in het grote bed afgekickt. Hij duimt niet, en heeft sinds zijn vierde levensmaand geen speen gehad, dus dachten we dat het wel goed zat met die "mondmotoriek". Toch maar die knuffelfles eruit, en 's morgens uit een beker drinken (de zuivelinname is behoorlijk gekelderd, eerst dronk hij vlot 250 ml karnemelk, nu 1 klein bekertje, met ranja erdoor).
Binnen mijn familie- en vriendenkring krijg ik te horen dat het weinig uitmaakt of hij naar de logopedie gaat, zolang er maar "progressie" in zit. We willen op zich wel heen, het is niet dat we er op tegen zijn, maar "heeft het (nog) nut" ?
Na anderhalve maand ben ik vandaag al zó ver gekomen dat we "op een wachtlijst staan" voor een intake-gesprek. Wisten we óók nog niet, hadden ze ons een paar weken geleden ook wel kunnen vertellen. Kommuuniekaassie heet zoiets toch ? Ik wil hier ivm herkenning en ergernis even niet teveel uit de doeken doen, maar heeft logopedie (nog) echt zin ?
Onze zoon s-s-s-s-tottert niet, maar komt soms wat lastig uit zijn woorden, en zoekt dan een beetje. Als hij gewoon aan het spelen is, of zich op zijn gemak voelt, dan heeft hij nergens last van. Kan dit ook met karakter te maken hebben ? Hij kijkt altijd de kat uit de boom, en is niet erg happig op "vreemden" die ineens willen dat hij dit-of-dat gaat doen.
Bepaalde klankcombinaties maakte hij niet, "kw" werd uitgesproken als "kl", daar zijn we zelf mee aan de gang gegaan, en dit is nu in orde (twee maanden later).
Op het moment dat we de verwijzing van de GGD kregen zijn we cold-turkey van ons knuffelmoment met een fles 's morgens in het grote bed afgekickt. Hij duimt niet, en heeft sinds zijn vierde levensmaand geen speen gehad, dus dachten we dat het wel goed zat met die "mondmotoriek". Toch maar die knuffelfles eruit, en 's morgens uit een beker drinken (de zuivelinname is behoorlijk gekelderd, eerst dronk hij vlot 250 ml karnemelk, nu 1 klein bekertje, met ranja erdoor).
Binnen mijn familie- en vriendenkring krijg ik te horen dat het weinig uitmaakt of hij naar de logopedie gaat, zolang er maar "progressie" in zit. We willen op zich wel heen, het is niet dat we er op tegen zijn, maar "heeft het (nog) nut" ?
donderdag 7 februari 2008 om 10:52
donderdag 7 februari 2008 om 11:11
Babbelen doet hij voldoende, ook als hij ergens op bezoek is, het maakt uit of hij wel of niet op zijn gemak is.
Als bij een ander thuis de speelgoedautootjes niet (meer) op de plek staan waar hij ze had verwacht dan vraagt hij er gewoon om bij die betreffende persoon. Maar dat zou hij niet bij het eerste of tweede bezoek doen, dan hangt hij gewoon bij mama/papa/opa/oma en is hij erg verlegen.
Als bij een ander thuis de speelgoedautootjes niet (meer) op de plek staan waar hij ze had verwacht dan vraagt hij er gewoon om bij die betreffende persoon. Maar dat zou hij niet bij het eerste of tweede bezoek doen, dan hangt hij gewoon bij mama/papa/opa/oma en is hij erg verlegen.
donderdag 7 februari 2008 om 11:33
Of het nog nut heeft weet ik niet, maar als ik jou was zou ik gewoon die afspraak afwachten en er naartoe gaan. Mijn zoon vond logopedie leuk, dus een zware opgave is het niet voor je kind en de logopedist kan dan zelf inschatten of er verder nog iets moet gebeuren of dat het zo wel goed is.
Mijn zoon was trouwens niet te helpen met logopedie, hij is nog steeds een ernstig stotteraar (inmiddels is hij 11). Bij dit soort (ernstige) problemen is de oplossing die logopedie kan bieden in mijn ervaring best beperkt. Maar als het gaat om iets vrijer of duidelijker worden in het praten, dan kan het best goed zijn om te doen.
Mijn zoon was trouwens niet te helpen met logopedie, hij is nog steeds een ernstig stotteraar (inmiddels is hij 11). Bij dit soort (ernstige) problemen is de oplossing die logopedie kan bieden in mijn ervaring best beperkt. Maar als het gaat om iets vrijer of duidelijker worden in het praten, dan kan het best goed zijn om te doen.
donderdag 7 februari 2008 om 11:45
Ik zou gewoon naar t intake gesprek gaan. De logopedist kan dan onderzoek doen, je kunt zelf je verhaal doen en uitleggen hoe jij het 'probleem' ervaart en er kan dan gewerkt worden aan een eventuele stoornis. Is het ondertussen al over, dan hoef je na t intakegesprek niet terug te komen en anders krijgt je kind behandeling.
VInd wel dat je goed bezig bent (geweest) met het niet duimen,spenen en drinken uit een beker!
Grtjs!
VInd wel dat je goed bezig bent (geweest) met het niet duimen,spenen en drinken uit een beker!
Grtjs!
donderdag 7 februari 2008 om 11:52
Moppetoet, wat je beschrijft lijkt een beetje op wat mijn zoon had; mijn zoon was echter een heel extreme geval. Verlegenheid kan in vele maten. Via de logopedie kan hij het vertrouwen krijgen om zich beter uit te drukken. Het kan ook zijn dat zijn uitspraak daardoor niet optimaal is (binnensdemond praten). Ik zou maar op die afspraak afwachten en verder me niet meer zorgen over maken. Het kan een paar maanden voordat je bij de logopedist terecht kan.
donderdag 7 februari 2008 om 12:17
Ach, bijna alle kinderen gaan tegenwoordig naar logopedie (dat verklaart dus ook die wachtlijsten)
En tja, zo'n onderzoekje van het GGD is ook maar een momentopname.
Op zich kan logopedie natuurlijk helemaal geen kwaad, kinderen vinden het vaak ook nog wel leuk, maar ik heb het idee dat het tegenwoordig wel errug snel geroepen wordt. (NB mijn jongste was net uit-gelogopedied, hij hoefde niet meer terug te komen bij de logopediste, werd er bij een psychologisch onderzoek, ivm iets anders, gezegd dat logopedie gewenst was! ik bedoel maar......)
En tja, zo'n onderzoekje van het GGD is ook maar een momentopname.
Op zich kan logopedie natuurlijk helemaal geen kwaad, kinderen vinden het vaak ook nog wel leuk, maar ik heb het idee dat het tegenwoordig wel errug snel geroepen wordt. (NB mijn jongste was net uit-gelogopedied, hij hoefde niet meer terug te komen bij de logopediste, werd er bij een psychologisch onderzoek, ivm iets anders, gezegd dat logopedie gewenst was! ik bedoel maar......)
donderdag 7 februari 2008 om 17:22
Hoi Moppetoet,
Ik werk zelf als logopedist voor een GGD en voer ook zulke screenings uit bij kinderen. De ICIDH code 3.1 slaat niet op het stotteren, maar heeft te maken met taal. Moet je zoontje wat zoeken naar woorden als hij wat wil vertellen? ("eh eh....")? Waarschijnlijk is het vervolgonderzoek daarop gericht. Het is al hartstikke goed dat jullie met die klankcombinaties aan de slag zijn gegaan en met de fles zijn gestopt. Verder zou ik dat onderzoek gewoon afwachten, kijken wat daar uit komt. Veel succes!
Ik werk zelf als logopedist voor een GGD en voer ook zulke screenings uit bij kinderen. De ICIDH code 3.1 slaat niet op het stotteren, maar heeft te maken met taal. Moet je zoontje wat zoeken naar woorden als hij wat wil vertellen? ("eh eh....")? Waarschijnlijk is het vervolgonderzoek daarop gericht. Het is al hartstikke goed dat jullie met die klankcombinaties aan de slag zijn gegaan en met de fles zijn gestopt. Verder zou ik dat onderzoek gewoon afwachten, kijken wat daar uit komt. Veel succes!
donderdag 7 februari 2008 om 22:37
@Pachelbel
Als er zúlke wachtlijsten bestaan dat ze niet eens kunnen vertellen wanneer we misschien aan de beurt zijn, wat voor nut heeft het dan om kinderen nog door te verwijzen ?
In een "bekende omgeving" kwebbelt hij zonder haperen aan één stuk door, dat zal toch ook een stukje karakter zijn, want dan aarzelt hij niet. Héle toneelstukken voert hij 's morgens op in bed, aan de hand van zijn favoriete films.
We lezen altijd al veel (voor) en sinds hij op school zit krijgt hij lol aan zingen (échte liedjes en eigen bedenksels). Hij heeft mijn oude walkman gekregen, met goedkope boxjes (geen koptelefoon) en geniet met volle teugen van zijn cassettebandjes.
Als er zúlke wachtlijsten bestaan dat ze niet eens kunnen vertellen wanneer we misschien aan de beurt zijn, wat voor nut heeft het dan om kinderen nog door te verwijzen ?
In een "bekende omgeving" kwebbelt hij zonder haperen aan één stuk door, dat zal toch ook een stukje karakter zijn, want dan aarzelt hij niet. Héle toneelstukken voert hij 's morgens op in bed, aan de hand van zijn favoriete films.
We lezen altijd al veel (voor) en sinds hij op school zit krijgt hij lol aan zingen (échte liedjes en eigen bedenksels). Hij heeft mijn oude walkman gekregen, met goedkope boxjes (geen koptelefoon) en geniet met volle teugen van zijn cassettebandjes.
zaterdag 9 februari 2008 om 09:06
Wat vervelend dat die wachtlijsten bij jullie in de regio zo lang zijn. Waar ik werk is dat niet zo. De vervolgonderzoeken die wij zelf inplannen kunnen over het algemeen binnen een paar weken worden uitgevoerd. Er zijn wel eens wachtlijsten bij de vrijgevestigden in de omgeving, maar niet zo lang als jij aangeeft.
Waarschijnlijk is het vervolgonderzoek ingepland omdat er tijdens de screening wat twijfels bestonden bij een onderdeel. Over het algemeen herkennen leerkrachten en ouders wat er uit de screening komt. Het is natuurlijk een momentopname, dus ik baseer mijn te volgen beleid ook altijd op de ervaringen van leerkracht en ouders. Is het bij jullie niet in overleg met leerkracht en jullie besproken?
Waarschijnlijk is het vervolgonderzoek ingepland omdat er tijdens de screening wat twijfels bestonden bij een onderdeel. Over het algemeen herkennen leerkrachten en ouders wat er uit de screening komt. Het is natuurlijk een momentopname, dus ik baseer mijn te volgen beleid ook altijd op de ervaringen van leerkracht en ouders. Is het bij jullie niet in overleg met leerkracht en jullie besproken?
zondag 10 februari 2008 om 22:13
Nee, we kregen een briefje met het verzoek om dan-en-dan met de GGD te bellen. Vervolgens kregen we een briefje thuis met het verzoek aan de huisarts om een verwijsbriefje te schrijven. De dame van de GGD (waar ik overigens prima over te spreken ben) heeft telefonisch aangegeven waar het volgens haar wat moeilijk zat, vandaar dat we met die klankcombinaties aan de gang konden gaan. Zou je voor mij de term "dysfonemieën" kunnen vertalen ?
We hebben net zijn schoolrapport meegekregen, de cito-uitslagen waren Kleuter-Ordenen een A, en Kleuter-Taal een B.
Overigens werd mijn zoon vrijdagmiddag ziek, zomaar ineens op de bank met verhoging, en hij lijkt nu besmet te zijn met het "grammofoonnaaldvirus". Dat kwebbeltje van hem heeft niet stil gestaan totdat meneer in dromenland was. En zaterdag (nog steeds ziek) idem dito. Pffffffffffffffffff.
Vandaag was hij gelukkig weer beter, nog wel even rustig aan gedaan, dus na de zwemles weer naar huis en toen kon hij nog een tijdje buitenspelen. Én maar kwebbelen, als we in het zicht waren.
Het grappige vind ik dat hij na een fase van ziekzijn ineens héél graag wil "leren". Hij ging vanmiddag een feestje geven voor ons en papa moest allemaal "educatieve" spelletjes doen, denk aan Loco, Ik-leer-lezen, Elektro e.d. Het is net of er dan even een lampje gaat branden, is dat bij meer kinderen het geval ?
We hebben net zijn schoolrapport meegekregen, de cito-uitslagen waren Kleuter-Ordenen een A, en Kleuter-Taal een B.
Overigens werd mijn zoon vrijdagmiddag ziek, zomaar ineens op de bank met verhoging, en hij lijkt nu besmet te zijn met het "grammofoonnaaldvirus". Dat kwebbeltje van hem heeft niet stil gestaan totdat meneer in dromenland was. En zaterdag (nog steeds ziek) idem dito. Pffffffffffffffffff.
Vandaag was hij gelukkig weer beter, nog wel even rustig aan gedaan, dus na de zwemles weer naar huis en toen kon hij nog een tijdje buitenspelen. Én maar kwebbelen, als we in het zicht waren.
Het grappige vind ik dat hij na een fase van ziekzijn ineens héél graag wil "leren". Hij ging vanmiddag een feestje geven voor ons en papa moest allemaal "educatieve" spelletjes doen, denk aan Loco, Ik-leer-lezen, Elektro e.d. Het is net of er dan even een lampje gaat branden, is dat bij meer kinderen het geval ?
donderdag 14 februari 2008 om 13:31
Up i.v.m. vraag wat "dysfonemieën" zijn. Hopelijk ziet Pachelbel dit nog, of weet iemand anders hier wat meer van.
Ik heb overigens met een kennis (muziekpedagoge) afgesproken dat zij eens met mijn kleine babbelt en haar oren te luisteren legt, en ze neemt ook een oefenboekje voor me mee, waarin technieken e.d. staan, om hem zelf verder te helpen.
Ik heb overigens met een kennis (muziekpedagoge) afgesproken dat zij eens met mijn kleine babbelt en haar oren te luisteren legt, en ze neemt ook een oefenboekje voor me mee, waarin technieken e.d. staan, om hem zelf verder te helpen.
donderdag 14 februari 2008 om 18:26
Stond "dysfonemieën" op het briefje dat naar de huisarts moest?
Fonemen zijn spraakklanken.
Dysfonemie: een kind heeft moeite om fonemen in de juiste volgorde in de woorden te zetten. Spreekt je zoontje diverse (langere) woorden verkeerd uit? Je kan hierbij bijvoorbeeld denken aan woorden zoals limonade, paddestoel, meenemen, maar ook aan medeklinkercombinaties, zoals kw/kl.
Groeten!
Fonemen zijn spraakklanken.
Dysfonemie: een kind heeft moeite om fonemen in de juiste volgorde in de woorden te zetten. Spreekt je zoontje diverse (langere) woorden verkeerd uit? Je kan hierbij bijvoorbeeld denken aan woorden zoals limonade, paddestoel, meenemen, maar ook aan medeklinkercombinaties, zoals kw/kl.
Groeten!
donderdag 14 februari 2008 om 19:53
Nee, hij heeft eigenlijk geen moeite met langere woorden.
Wel sprak hij in het verleden bijvoorbeeld Bliksem McQueen uit als Bliksem Mekklien. Dit soort versprekingen (luiheid ?) zijn er nu vrijwel uit.
Ik hoor op het journaal nu net een item over het wereldnieuws dat de koningin "lui" wordt in haar taalgebruiken en de "r" steeds minder uitspreekt.
Wel sprak hij in het verleden bijvoorbeeld Bliksem McQueen uit als Bliksem Mekklien. Dit soort versprekingen (luiheid ?) zijn er nu vrijwel uit.
Ik hoor op het journaal nu net een item over het wereldnieuws dat de koningin "lui" wordt in haar taalgebruiken en de "r" steeds minder uitspreekt.
woensdag 27 februari 2008 om 20:21
Vandaag heb ik van een conservatorium-afgestudeerde collega een boekje gekregen, "ELDAR Spreken en Zingen". Er staat theoriestof in en heel veel oefeningen.
Zegt jullie dit iets ?
Vanavond heb ik het kort even doorgenomen met mijn zoon, de rijmpjes werken in elk geval op zijn lachspieren.
Moeizaam zwoegen koeienpoten
Door begroeide boerensloten
Op die poten droeve koeien
Die van moeheid droevig loeien
....
Als er nog andere boekentips zijn houd ik mij daarvoor aanbevolen. Dit ziet er in elk geval leuk uit.
Zegt jullie dit iets ?
Vanavond heb ik het kort even doorgenomen met mijn zoon, de rijmpjes werken in elk geval op zijn lachspieren.
Moeizaam zwoegen koeienpoten
Door begroeide boerensloten
Op die poten droeve koeien
Die van moeheid droevig loeien
....
Als er nog andere boekentips zijn houd ik mij daarvoor aanbevolen.
Dit ziet er in elk geval leuk uit.
woensdag 27 februari 2008 om 20:50
Het is denk ik maar net wat voor referentie kader je hebt. ( Hoi Moppetoetje! )
Ik heb dus 3 kinderen en kan onderhand wel een pietsie inschatten of een kindje mss een handje moet worden geholpen spelenderwijs of dat een en ander zichzelf wel oplost ( op taalgebied dus). Omdat ik het dus met mijn eigen kinderen en hun vriendjes en vriendinnetjes kan vergelijken ( = dus mijn referentie kader)
Maar dat wil niet zeggen dat ik de wijsheid in pacht heb trouwens, ben geen logopediste.
Iemands taalgevoeligheid lijkt me ook afhangen van het nest waarin het groot gebracht wordt, of er broertjes of zusjes zijn, of de vader en moeder veel met het kind praten, of het veel voorgelezen wordt, of ze de ruimte krijgen om te vertellen én dus fouten te maken of dat er voor ze ingevuld wordt en de zinnen afgemaakt worden ( gebeurd best veel ongemerkt door sommige ouders valt me op, ik doe het zelf ook wel eens).
Of de ouders in gewone grote mensen taal met hun kleuters praten, en als ze een woord niet snappen het uitleggen, of dat ze echt in kleine kinderen taal met ze communiceren.
Dit alles zijn trouwens bepaald geen verwijten hoor, maar kunnen soms een beetje verklaren waarom het ene kindje sneller praat dan de andere. Het kan deels erfelijk bepaald zijn ( karakter) En deels door externe invloeden bepaald worden ( opvoeding, omgeving, gezinssamenstelling enz)
Gaat je kind naar een kinderdagverblijf, een buitenschoolseopvang, heeft het broertjes en zusjes, zit het op een clubje, speelt het veel met en bij andere kindjes. Kán allemaal een beetje van invloed zijn ( hoeft dus niet altijd maar het kán) Maar het is natuurlijk ook deels karakter, en het ene kindje praat meer, en het andere kindje tekent meer, klimt meer, legt op andere wijze bepaalde verbanden. Ik denk dat elke kind met een normale intelligentie zich op zijn/haar eigen manier ontwikkeld, met natuurlijk een bepaalde marge, want je moet wel een bepaalde lijn volgen dat snap ik ook wel. Anders ben je te laat met aan de bel trekken als er echt een probleem aan de orde blijkt te zijn. Dus in feite is die oplettendheid best wel goed. Het is geen betutteling, al kan het soms zo aanvoelen, maar vinger aan de pols houden. Eigenlijk is dat juist best heel erg fijn.
En die kleintjes vinden dat soort buitenschoolse activiteiten vaak maar wat spannend en interessant. Als je als ouder het een beetje leuk aankleed, zo van: we gaan lekker spelletjes doen met die meneer of mevr, dan is het echt wel te doen, en wie weet steekt je kind er wat van op spelenderwijs. En ja, wie weet ook niet. Maar nooit geschoten is altijd mis toch?
Ik heb dus 3 kinderen en kan onderhand wel een pietsie inschatten of een kindje mss een handje moet worden geholpen spelenderwijs of dat een en ander zichzelf wel oplost ( op taalgebied dus). Omdat ik het dus met mijn eigen kinderen en hun vriendjes en vriendinnetjes kan vergelijken ( = dus mijn referentie kader)
Maar dat wil niet zeggen dat ik de wijsheid in pacht heb trouwens, ben geen logopediste.
Iemands taalgevoeligheid lijkt me ook afhangen van het nest waarin het groot gebracht wordt, of er broertjes of zusjes zijn, of de vader en moeder veel met het kind praten, of het veel voorgelezen wordt, of ze de ruimte krijgen om te vertellen én dus fouten te maken of dat er voor ze ingevuld wordt en de zinnen afgemaakt worden ( gebeurd best veel ongemerkt door sommige ouders valt me op, ik doe het zelf ook wel eens).
Of de ouders in gewone grote mensen taal met hun kleuters praten, en als ze een woord niet snappen het uitleggen, of dat ze echt in kleine kinderen taal met ze communiceren.
Dit alles zijn trouwens bepaald geen verwijten hoor, maar kunnen soms een beetje verklaren waarom het ene kindje sneller praat dan de andere. Het kan deels erfelijk bepaald zijn ( karakter) En deels door externe invloeden bepaald worden ( opvoeding, omgeving, gezinssamenstelling enz)
Gaat je kind naar een kinderdagverblijf, een buitenschoolseopvang, heeft het broertjes en zusjes, zit het op een clubje, speelt het veel met en bij andere kindjes. Kán allemaal een beetje van invloed zijn ( hoeft dus niet altijd maar het kán) Maar het is natuurlijk ook deels karakter, en het ene kindje praat meer, en het andere kindje tekent meer, klimt meer, legt op andere wijze bepaalde verbanden. Ik denk dat elke kind met een normale intelligentie zich op zijn/haar eigen manier ontwikkeld, met natuurlijk een bepaalde marge, want je moet wel een bepaalde lijn volgen dat snap ik ook wel. Anders ben je te laat met aan de bel trekken als er echt een probleem aan de orde blijkt te zijn. Dus in feite is die oplettendheid best wel goed. Het is geen betutteling, al kan het soms zo aanvoelen, maar vinger aan de pols houden. Eigenlijk is dat juist best heel erg fijn.
En die kleintjes vinden dat soort buitenschoolse activiteiten vaak maar wat spannend en interessant. Als je als ouder het een beetje leuk aankleed, zo van: we gaan lekker spelletjes doen met die meneer of mevr, dan is het echt wel te doen, en wie weet steekt je kind er wat van op spelenderwijs. En ja, wie weet ook niet. Maar nooit geschoten is altijd mis toch?
woensdag 27 februari 2008 om 22:06
Hoi, Zoyla, lekker ding !
We hebben nog steeds niets van dat bureau gehoord, en hebben het er wel mee gehad, kommuunniekaassie kennen ze blijkbaar niet. Helaas heb je in "ons durp" geen concurrentie, en zit je aan één instelling vast.
Mijn collega is afgestudeerd zangpedagoge, en zij heeft er alle vertrouwen in dat het wel goed gaat komen, zeker nu hij de hele dag loopt te zingen.
Ik ben ook van plan om meer "concerten" met Moppekind te gaan bezoeken, we zijn laatst bijvoorbeeld bij Elly&Rikkert (halleluja !!) geweest en dat was een groot succes. Wat hij kende dat zong hij mee.
Ik zag hem nu ook duidelijk de bewegingen meedoen die Elly maakte tijdens het zingen (handjes omhoog, cirkelen, luisteren, kijken, klappen). Deed ik al met hem toen hij dreumes was, maar mama's zangtalenten zijn dermate droevig dat die waarschijnlijk zwaar demotiverend werkten. En "Elly-van-dewiebelwagen" is zijn grote heldin.
We hebben nog steeds niets van dat bureau gehoord, en hebben het er wel mee gehad, kommuunniekaassie kennen ze blijkbaar niet. Helaas heb je in "ons durp" geen concurrentie, en zit je aan één instelling vast.
Mijn collega is afgestudeerd zangpedagoge, en zij heeft er alle vertrouwen in dat het wel goed gaat komen, zeker nu hij de hele dag loopt te zingen.
Ik ben ook van plan om meer "concerten" met Moppekind te gaan bezoeken, we zijn laatst bijvoorbeeld bij Elly&Rikkert (halleluja !!) geweest en dat was een groot succes. Wat hij kende dat zong hij mee.
Ik zag hem nu ook duidelijk de bewegingen meedoen die Elly maakte tijdens het zingen (handjes omhoog, cirkelen, luisteren, kijken, klappen). Deed ik al met hem toen hij dreumes was, maar mama's zangtalenten zijn dermate droevig dat die waarschijnlijk zwaar demotiverend werkten. En "Elly-van-dewiebelwagen" is zijn grote heldin.
