Kinderen
alle pijlers
meedenkers gezocht
donderdag 12 juli 2007 om 11:12
hallo mama's,
ik heb voor mij zelf een vraag die ik wil uitwerken;
wat is/maakt een goede moeder.
ik heb geen voorbeeld, niet van ouders en niet van vrienden.
ik heb heel veel moeite met het helder zien van wat goed is en wat niet, qua ouderschap dan.
tuurlijk weet ik wel wat, slaan en schreeuwen horen niet bij goed, maar ik bedoel het dus wat dieper.
normen en waarden die heb ik voor mijzelf wel duidelijk wat ik ze wil mee geven, wat ik belangrijk vind, maar gewoon voor het nu (ze zijn 1 en 2) heb ik geen idee, wanneer je een goede moeder bent.
ik ben nog al een perfectionist, en als het niet lukt zoals ik denk dat het zou moeten laat ik het vallen. dit kan je met kinderen uiteraard niet doen! vandaar dat ik voor mijzelf een haalbare realistische 'lijst' wil hebben voor het zijn van een 'goede' moeder. (ik merk namelijk wel al dat ik steeds meer dingen op mijn man afschuif, zo van doe jij het maar, ik bak er toch niks van)
wie helpt mij mee denken?
ik heb voor mij zelf een vraag die ik wil uitwerken;
wat is/maakt een goede moeder.
ik heb geen voorbeeld, niet van ouders en niet van vrienden.
ik heb heel veel moeite met het helder zien van wat goed is en wat niet, qua ouderschap dan.
tuurlijk weet ik wel wat, slaan en schreeuwen horen niet bij goed, maar ik bedoel het dus wat dieper.
normen en waarden die heb ik voor mijzelf wel duidelijk wat ik ze wil mee geven, wat ik belangrijk vind, maar gewoon voor het nu (ze zijn 1 en 2) heb ik geen idee, wanneer je een goede moeder bent.
ik ben nog al een perfectionist, en als het niet lukt zoals ik denk dat het zou moeten laat ik het vallen. dit kan je met kinderen uiteraard niet doen! vandaar dat ik voor mijzelf een haalbare realistische 'lijst' wil hebben voor het zijn van een 'goede' moeder. (ik merk namelijk wel al dat ik steeds meer dingen op mijn man afschuif, zo van doe jij het maar, ik bak er toch niks van)
wie helpt mij mee denken?
donderdag 12 juli 2007 om 11:34
Volgens mij is de enige die daar antwoord op kan geven je kind zelf. En ook al kunnen ze (nog) niet praten, als je ziet dat je kind tevreden is, is het goed. Mijn zoon is 5 maanden en ik doe alles wat in mijn macht zit om een goede moeder voor hem te zijn. Ik geef hem liefde, verzorg hem en probeer een goed mens van hem te maken. Als je alles voor je kind overhebt en je overloopt van liefde ben je een goede moeder.
Ik weet zeker dat niet iedereen het met me eens is, maar dat is hoe ik mee denk over je vraag!!!
Vind je zelf dat je geen goede moeder bent overigens?
Ik weet zeker dat niet iedereen het met me eens is, maar dat is hoe ik mee denk over je vraag!!!
Vind je zelf dat je geen goede moeder bent overigens?
donderdag 12 juli 2007 om 11:34
Als eerste: een positief beeld van jezelf hebben! Tuurlijk bak jij er ook iets van!
Wanneer ben je een goede moeder? Ik denk niet dat er een standaard lijst bestaat. Ik denk ook niet dat het handig is om af te vinken welke goede dingen jij je kindje mee kan/wil geven.
Ik vind het een lastige vraag. Ik weet ook niet of ik een goede moeder ben, maar als ik die brede glimlach zie als ik een dagje weg ben geweest en die enorme knuffel krijg van mijn dochter, weet ik dat ik in ieder geval in haar ogen een goede/lieve moeder ben
Wanneer ben je een goede moeder? Ik denk niet dat er een standaard lijst bestaat. Ik denk ook niet dat het handig is om af te vinken welke goede dingen jij je kindje mee kan/wil geven.
Ik vind het een lastige vraag. Ik weet ook niet of ik een goede moeder ben, maar als ik die brede glimlach zie als ik een dagje weg ben geweest en die enorme knuffel krijg van mijn dochter, weet ik dat ik in ieder geval in haar ogen een goede/lieve moeder ben
donderdag 12 juli 2007 om 11:38
Eens met Stardusty en NIWGN, vertrouwen hebben in jezelf en goed luisteren naar je kind en het liefde en veiligheid geven. Dat perfectionisme moet je laten varen, maar dat geef je zelf ook aan. Ik weet niet waar ik dit laatst las, misschien wel hier op de site, maar ik jat het maar even voor je:
Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Ik vond het een wijze opmerking.
Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Ik vond het een wijze opmerking.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
donderdag 12 juli 2007 om 11:48
Vraag me ook echt af wat hier het "GOEDE" antwoord op is. Zolang jij geniet van je kinderen (soms ook wel eens niet natuurlijk..., dat zijn dan weer de bekende "plak-achter-het-behang-momenten"), je kinderen gelukkig zijn, gezond, schoon, gevoed.... en ze genoeg aandacht en liefde krijgen.....
De ene moeder/vader heeft meer geduld, de ander is heel creatief, de volgende is heel ondernemend..., maar ook al ben je één van die dingen niet, dat betekent dan nog niet automatisch dat je dan ook geen goede ouder bent! Ik denk dat je als ouders elkaar aanvult en je probeert zo goed als kan je kinderen op te voeden en normen en waarden bij te brengen. En deze "klus" is per kind ook weer anders. Mijn zoontje bijvoorbeeld is heel zorgzaam, bescheiden en lief, deelt altijd alles met een ander, helpt overal bij... Het is echter wel de grootste stuiterbal die ik ken en kan geen seconde stil op zijn reet aan tafel blijven zitten... Mijn dochter kan heel lief en rustig spelen, is een echt knuffelkind, is heel lief en zorgzaam voor dieren, zit rustig drie uur te "tafelen", maar eet daarentegen als een zwijn, is hebberig, zal nooit speelgoed, koek...etc uit zichzelf met een ander delen...
Beide kinderen krijgen dezelfde opvoeding, maar hebben een ander karakter en zijn andere persoontjes. Beide hebben heel leuke kanten, maar ook mindere... en daar probeer je wat aan te veranderen...zo goed als kan. Sommige onhebbelijkheiden zullen altijd bij dat kind blijven horen, hoe een GOEDE moeder je ook bent..
Volg je gevoel en DOE...
Liefs Mondy
De ene moeder/vader heeft meer geduld, de ander is heel creatief, de volgende is heel ondernemend..., maar ook al ben je één van die dingen niet, dat betekent dan nog niet automatisch dat je dan ook geen goede ouder bent! Ik denk dat je als ouders elkaar aanvult en je probeert zo goed als kan je kinderen op te voeden en normen en waarden bij te brengen. En deze "klus" is per kind ook weer anders. Mijn zoontje bijvoorbeeld is heel zorgzaam, bescheiden en lief, deelt altijd alles met een ander, helpt overal bij... Het is echter wel de grootste stuiterbal die ik ken en kan geen seconde stil op zijn reet aan tafel blijven zitten... Mijn dochter kan heel lief en rustig spelen, is een echt knuffelkind, is heel lief en zorgzaam voor dieren, zit rustig drie uur te "tafelen", maar eet daarentegen als een zwijn, is hebberig, zal nooit speelgoed, koek...etc uit zichzelf met een ander delen...
Beide kinderen krijgen dezelfde opvoeding, maar hebben een ander karakter en zijn andere persoontjes. Beide hebben heel leuke kanten, maar ook mindere... en daar probeer je wat aan te veranderen...zo goed als kan. Sommige onhebbelijkheiden zullen altijd bij dat kind blijven horen, hoe een GOEDE moeder je ook bent..
Volg je gevoel en DOE...
Liefs Mondy
donderdag 12 juli 2007 om 11:54
Goeie vraag...
Ik denk dat als je intentie goed is bij de dingen die je doet, je een goede moeder bent. Tuurlijk zal je later terug kijken en wensen dat je dingen misschien anders had gedaan. Maar op dat moment deed je het zoals jij dacht dat het goed was. Dat gaat vanzelf! Vertrouw op je gevoel. En er is geen definitie van wat nou goede moeder is. De beste keuze is je eigen keuze, want je hebt 'm zelf gemaakt! En perfectionisme is prima, maar laat het niet alles bepalen!
Ik denk dat als je intentie goed is bij de dingen die je doet, je een goede moeder bent. Tuurlijk zal je later terug kijken en wensen dat je dingen misschien anders had gedaan. Maar op dat moment deed je het zoals jij dacht dat het goed was. Dat gaat vanzelf! Vertrouw op je gevoel. En er is geen definitie van wat nou goede moeder is. De beste keuze is je eigen keuze, want je hebt 'm zelf gemaakt! En perfectionisme is prima, maar laat het niet alles bepalen!
donderdag 12 juli 2007 om 12:06
Je gevoel volgen is makkelijk gezegd, maar niet voor iedereen makkelijk te doen. Ik denk voor TO ook niet, vandaar juist haar vraag.
Mijn idee: liefde, veiligheid en geborgenheid bieden. Veel complimenten geven en grenzen stellen, consequent zijn in dingen die echt niet mogen, nee is nee. Dat is volgens mij de basis van goed ouderschap.
In de praktijk houdt dat voor mij (kan voor een ander anders zijn) in dat ik mijn kinderen heel veel knuffel, ze vaak vertel hoe lief ik ze vind en hoeveel ik van ze hou. Dat ik ze niet alleen laat als ze 's nachts huilen maar ze bij ons in bed neem. Dat ik ze maar halve dagen naar het dagverblijf breng omdat ze een hele dag te lang vinden en daar echt moeite mee hebben, hoewel het voor mij onpraktisch is. En dat is ze serieus neem bij alles.
En dat ik ongewenst gedrag berisp en bij echt niet luisteren of een ander pijn doen, straf door op de gang te zetten.
Dat is het eigenlijk wel zo'n beetje.
Dat vind ik de belangrijkste waarden.
Dat ons huis lang niet altijd zo schoon is, dat we 's morgens niet van de vroegsten zijn en de bedtijden niet zo strikt aanhouden, dat vind ik een stuk minder belangrijk.
Valkuilen zijn er voor mij ook zeker. Ik geef graag cadeau'tjes en moet echt opletten dat niet te vaak te doen, ik wil de kinderen niet teveel verwennen.
Ik hou niet zo van peuterspelletjes en moet mezelf er vaak toe zetten met de kinderen te spelen (ze zijn 2 en 3).
In die gevallen vind ik het soms ook wel moeilijk om in te schatten wat teveel is en wat te weinig. Mijn eigen plezier of juist niet-plezier bij dingen vertroebelt mijn beeld dan.
Misschien is het handig een boek over opvoeden te lezen. Gezellige babbelboekjes van Daphne Deckers maar ook opvoedkundige boeken. En schroom zeker ook niet hulp te vragen bij een steunpunt opvoeding, misschien is dat er wel eentje in je woonplaats. Die zijn ervoor en het hoeft niet meteen ernstige kost te zijn waar je voor komt.
Vaak zijn er ook projecten als ... ehm, even naam kwijt, maar het komt erop neer dat ervaren moeders jonge moeders ontmoeten. Je krijgt dan iemand 'toegewezen' die regelmatig bij jou op bezoek komt, waarmee je kunt praten over de dagelijkse dingen van het moederschap. Dus niet meteen 'zware' hulpverlening, maar gewoon moeders onder elkaar.
Succes!
xx lisa.
Mijn idee: liefde, veiligheid en geborgenheid bieden. Veel complimenten geven en grenzen stellen, consequent zijn in dingen die echt niet mogen, nee is nee. Dat is volgens mij de basis van goed ouderschap.
In de praktijk houdt dat voor mij (kan voor een ander anders zijn) in dat ik mijn kinderen heel veel knuffel, ze vaak vertel hoe lief ik ze vind en hoeveel ik van ze hou. Dat ik ze niet alleen laat als ze 's nachts huilen maar ze bij ons in bed neem. Dat ik ze maar halve dagen naar het dagverblijf breng omdat ze een hele dag te lang vinden en daar echt moeite mee hebben, hoewel het voor mij onpraktisch is. En dat is ze serieus neem bij alles.
En dat ik ongewenst gedrag berisp en bij echt niet luisteren of een ander pijn doen, straf door op de gang te zetten.
Dat is het eigenlijk wel zo'n beetje.
Dat vind ik de belangrijkste waarden.
Dat ons huis lang niet altijd zo schoon is, dat we 's morgens niet van de vroegsten zijn en de bedtijden niet zo strikt aanhouden, dat vind ik een stuk minder belangrijk.
Valkuilen zijn er voor mij ook zeker. Ik geef graag cadeau'tjes en moet echt opletten dat niet te vaak te doen, ik wil de kinderen niet teveel verwennen.
Ik hou niet zo van peuterspelletjes en moet mezelf er vaak toe zetten met de kinderen te spelen (ze zijn 2 en 3).
In die gevallen vind ik het soms ook wel moeilijk om in te schatten wat teveel is en wat te weinig. Mijn eigen plezier of juist niet-plezier bij dingen vertroebelt mijn beeld dan.
Misschien is het handig een boek over opvoeden te lezen. Gezellige babbelboekjes van Daphne Deckers maar ook opvoedkundige boeken. En schroom zeker ook niet hulp te vragen bij een steunpunt opvoeding, misschien is dat er wel eentje in je woonplaats. Die zijn ervoor en het hoeft niet meteen ernstige kost te zijn waar je voor komt.
Vaak zijn er ook projecten als ... ehm, even naam kwijt, maar het komt erop neer dat ervaren moeders jonge moeders ontmoeten. Je krijgt dan iemand 'toegewezen' die regelmatig bij jou op bezoek komt, waarmee je kunt praten over de dagelijkse dingen van het moederschap. Dus niet meteen 'zware' hulpverlening, maar gewoon moeders onder elkaar.
Succes!
xx lisa.
donderdag 12 juli 2007 om 12:56
het was een tip die ik kreeg, gewoon een beetje om mijn gevoel te versterken. opschrijven wat is een goede moeder.
de dingen die ik bedenken kan zijn voorlopig niet aan de orde, zoals het bewust maken van normen en waarden.
heel vaak worden de dingen waarvan ik denk dat ze goed zijn ook onderuit gehaald.
bv: handje geven. ik vind dat belangrijk, en als ik tegen mijn dochter van twee zeg dat ze iemand een handje moet geven, gaan die mensen gelijk lopen blaten dat dat niet hoeft :S wel mekkeren dat kinderen zo onbeleefd zijn.
verder inderdaad wat iemand anders zei, spelen met ze. ik vind dit heel erg moeilijk! ik heb er ook niet zoveel plezier in. ik weet niet wat ik moet doen. en hoe lang? wanneer is het genoeg geweest en mag je zeggen ga nu maar zelf spelen? ik doe het wel, maar ik doe maar wat... ik stappel blokken voor ze op bv, of ga met dochter tekenen (ik moet dan 500 vogels en bomen tekenen) vaak raak ik er gerirriteerd van....
verder is dochter gek op buiten spelen. ik doe dit niet graag. het is namelijk nooit genoeg en geheid dat t eindigd in gehuil en geschreeuw als ik naar binnen wil, of we nu 5 minuten of 5 uur verder zijn... bovendien kan ik niet goed inschatten wat ze alleen kan doen en wat niet. ze klimt steeds de glijbaan op, en het gaat wel goed maar bij elke onverwachte beweging maakt mijn hart een stuiter en als ze een keer zou vallen is dat dan miojn schuld omdat ik er naast had moeten staan? mijn zoon is nog te klein en die vind het niet leuk. als ik hem op de wipkip zet heeft hij wel lol, maar dan kan ik dochter niet in de gaten houden....
nou ja, zoals je ziet, ik zit er behoorlijk mee in de knel, en het was dus op ggz advies om dit alles op een rij te zetten, dan konden we kijken wat realistisch is en wat niet, en wat goed is en wat niet.
ik krijg trouwens binnen kort thuis hulp, hoe erg wil je alles hebben :'( het moge duidelijk zijn, ik ben geen goede moeder.....
de dingen die ik bedenken kan zijn voorlopig niet aan de orde, zoals het bewust maken van normen en waarden.
heel vaak worden de dingen waarvan ik denk dat ze goed zijn ook onderuit gehaald.
bv: handje geven. ik vind dat belangrijk, en als ik tegen mijn dochter van twee zeg dat ze iemand een handje moet geven, gaan die mensen gelijk lopen blaten dat dat niet hoeft :S wel mekkeren dat kinderen zo onbeleefd zijn.
verder inderdaad wat iemand anders zei, spelen met ze. ik vind dit heel erg moeilijk! ik heb er ook niet zoveel plezier in. ik weet niet wat ik moet doen. en hoe lang? wanneer is het genoeg geweest en mag je zeggen ga nu maar zelf spelen? ik doe het wel, maar ik doe maar wat... ik stappel blokken voor ze op bv, of ga met dochter tekenen (ik moet dan 500 vogels en bomen tekenen) vaak raak ik er gerirriteerd van....
verder is dochter gek op buiten spelen. ik doe dit niet graag. het is namelijk nooit genoeg en geheid dat t eindigd in gehuil en geschreeuw als ik naar binnen wil, of we nu 5 minuten of 5 uur verder zijn... bovendien kan ik niet goed inschatten wat ze alleen kan doen en wat niet. ze klimt steeds de glijbaan op, en het gaat wel goed maar bij elke onverwachte beweging maakt mijn hart een stuiter en als ze een keer zou vallen is dat dan miojn schuld omdat ik er naast had moeten staan? mijn zoon is nog te klein en die vind het niet leuk. als ik hem op de wipkip zet heeft hij wel lol, maar dan kan ik dochter niet in de gaten houden....
nou ja, zoals je ziet, ik zit er behoorlijk mee in de knel, en het was dus op ggz advies om dit alles op een rij te zetten, dan konden we kijken wat realistisch is en wat niet, en wat goed is en wat niet.
ik krijg trouwens binnen kort thuis hulp, hoe erg wil je alles hebben :'( het moge duidelijk zijn, ik ben geen goede moeder.....
donderdag 12 juli 2007 om 13:10
Ik vind het feit dat je er over nadenkt hoe je een goede moeder moet zijn en dat je om hulp vraagt juist een teken dat je wél een goede moeder bent!
En de punten waar je over twijfelt vind ik helemaal niet raar, ik denk dat heel veel moeder zich dat afvragen. Alleen misschien niet zo 'bewust' als jij. Volgens mij hoef je je geen zorgen te maken!
groetjes Liez
PS Handje geven vind ik ook netjes (en schattig)
donderdag 12 juli 2007 om 13:34
Dat is project "Moeders informeren moeders" en dat gaat via het consultatieburo, is gratis, en vrijblijvend.
Ik heb ook eventjes een "ervaren moeder" over de vloer gehad, ze kwam 1 keer per maand, maar uiteindelijk ben ik er mee gestopt. We zaten meer te kletsen over koetjes en kalfjes en het koste mij teveel tijd, die ik liever gebruik voor mijn kind en/of familie/vrienden.
toen ik stopte, zei ze: "je hebt het ook helemaal niet nodig, je hebt geen problemen",:o maar zo moet je het niet zien, als jij met iemand kan praten over je onzekerheid, ben je al bezig met een "goede moeder" te zijn, ipv een beetje te gaan zitten binnenvetten.
donderdag 12 juli 2007 om 15:58
@Giga:
Kijk op de website van je gemeente of in de gemeentegids of in het plaatselijk krantje. In elke gemeente is er tegenwoordig wel een Opvoedpunt, Opvoedwinkeltje oid. Daar kun je dan terecht met al je vragen over de opvoeding. Ik neem aan dat het consultatiebureau daar ook wel gegevens over heeft en anders vast je huisarts wel.
Kijk op de website van je gemeente of in de gemeentegids of in het plaatselijk krantje. In elke gemeente is er tegenwoordig wel een Opvoedpunt, Opvoedwinkeltje oid. Daar kun je dan terecht met al je vragen over de opvoeding. Ik neem aan dat het consultatiebureau daar ook wel gegevens over heeft en anders vast je huisarts wel.
donderdag 12 juli 2007 om 17:23
@jojo1; opvoed tips is niet echt wat ik nodig heb, ik bezie graag wel zelf wat er voor mijn kinderen fijn is en wat niet. het ging ook niet echt over de kinderen maar over de moeders. hoe die zijn, voor en met hun kinderen.
Swinta echt super antwoord, bedankt dat je er zoveel tijd in gestopt hebt.
lieze en stiertje, jullie ook bedankt.
ik weet gewoon weg niet zo goed hoe het allemaal moet en hoort. die tip voor moeders informeren moedeers vind ik wel een goede, dat ga ik eens zoeken.
verder het cb... daar heb ik niks mee, mijn man doet de prikken en verder kom ik/wij er niet. wij hebben zo'n heerlijk afzeik cb.... (je weet wel zo'n al om gevreesde incl bijbehoordende oude tang)
ik hoop toch nog op meer reacties en aanvullingen!
Swinta echt super antwoord, bedankt dat je er zoveel tijd in gestopt hebt.
lieze en stiertje, jullie ook bedankt.
ik weet gewoon weg niet zo goed hoe het allemaal moet en hoort. die tip voor moeders informeren moedeers vind ik wel een goede, dat ga ik eens zoeken.
verder het cb... daar heb ik niks mee, mijn man doet de prikken en verder kom ik/wij er niet. wij hebben zo'n heerlijk afzeik cb.... (je weet wel zo'n al om gevreesde incl bijbehoordende oude tang)
ik hoop toch nog op meer reacties en aanvullingen!
donderdag 12 juli 2007 om 17:45
Ik vind mezelf een goede moeder. Sterker nog, ik vind mezelf een uitstekende moeder. Waarom?
- omdat ik ze veel liefde geef in de vorm van aandacht, knuffels en kusjes
- omdat ik consequent ben. Nee is nee
- omdat ik mijn kinderen in hun waarde laat. Ze mogen zijn wie ze zijn
- omdat ik ondanks dat ik er een pesthekel aan heb, elke dag minimaal een half uur met elk kind speel. Dat spelen kan varieren van samen in de tuin werken, in de zandbak spelen, met duplo of auto's
- omdat ik ze rust en regelmaat biedt
- omdat ik erken dat ik soms ook gewoon een hele slechte moeder ben. Bijvoorbeeld als ik chagarijnig ben omdat ik te weinig heb geslapen en ineens niks van ze kan hebben. Of als ik toch steeds harder begin te praten (net niet schreeuwen) omdat ze niet doen wat ik wil.
Maar door de bank genomen vind ik dat ik het prima doe, net zoals eigenlijk al mijn vriendinnen. Op wellicht 1 na, die volledig over zich heen laat lopen door de kinderen en daardoor ook twee draken van kinderen heeft.
Ik vind niet zo snel iemand een slechte moeder. Aandacht is heel belangrijk, maar zelf leren spelen ook. Ik heb ooit een aflevering van Schatjes gezien, waarin beide ouders gewoon geen exclusieve aandacht voor het kind hadden. Die zaten alleen maar te bellen, met vriendinnen koffie te leuten en de krant te lezen. In 1 scene gingen ze naar de braderie om speelgoed voor hun kind te kopen en ze zaten gewoon niet op dat kind te letten. Die raakten ze dus kwijt, en toen werden ze boos op haar. Zo zielig. Ik vond dat echt een vrij schokkende aflevering. De Nanny (Nischa ofzo?) gaf toen aan dat als je een kind per dag 30 minuten exclusieve aandacht geeft (en dan bij voorkeur 30 minuten achter elkaar) ze daar echt een stuk leuker van werden. Gaandeweg moest ik tot mijn schaamte erkennen dat ik die 30 minuten niet haalde elke dag. Natuurlijk kreeg mijn kind aandacht, maar er waren dagen dat we netaan 5 minuten samen speelden. Dat vond ik verschrikkelijk. Ik was net zo erg als die ouders in die aflevering! Sindsdien let ik er op en krijgt elk kind elke dag 30 minuten exclusieve aandacht. Met mijn oudste van 3 komt dat dus neer op samen spelen of koekjes bakken, met mijn jongste van 6 maanden betekent dat op de grond spelen en knuffelen.
Soms denk ik wel eens 'doe ik het goed', maar als ik dan kijk naar vriendinnen die ik goede moeders vind, dan merk ik dat ik eigenlijk hetzelfde doe. Het is niet altijd perfect, ik ben ook maar een mens, maar ik vind mezelf en eigenlijk al mijn vriendinnen uitstekende moeders. Zo snel doe je het niet fout hoor.
- omdat ik ze veel liefde geef in de vorm van aandacht, knuffels en kusjes
- omdat ik consequent ben. Nee is nee
- omdat ik mijn kinderen in hun waarde laat. Ze mogen zijn wie ze zijn
- omdat ik ondanks dat ik er een pesthekel aan heb, elke dag minimaal een half uur met elk kind speel. Dat spelen kan varieren van samen in de tuin werken, in de zandbak spelen, met duplo of auto's
- omdat ik ze rust en regelmaat biedt
- omdat ik erken dat ik soms ook gewoon een hele slechte moeder ben. Bijvoorbeeld als ik chagarijnig ben omdat ik te weinig heb geslapen en ineens niks van ze kan hebben. Of als ik toch steeds harder begin te praten (net niet schreeuwen) omdat ze niet doen wat ik wil.
Maar door de bank genomen vind ik dat ik het prima doe, net zoals eigenlijk al mijn vriendinnen. Op wellicht 1 na, die volledig over zich heen laat lopen door de kinderen en daardoor ook twee draken van kinderen heeft.
Ik vind niet zo snel iemand een slechte moeder. Aandacht is heel belangrijk, maar zelf leren spelen ook. Ik heb ooit een aflevering van Schatjes gezien, waarin beide ouders gewoon geen exclusieve aandacht voor het kind hadden. Die zaten alleen maar te bellen, met vriendinnen koffie te leuten en de krant te lezen. In 1 scene gingen ze naar de braderie om speelgoed voor hun kind te kopen en ze zaten gewoon niet op dat kind te letten. Die raakten ze dus kwijt, en toen werden ze boos op haar. Zo zielig. Ik vond dat echt een vrij schokkende aflevering. De Nanny (Nischa ofzo?) gaf toen aan dat als je een kind per dag 30 minuten exclusieve aandacht geeft (en dan bij voorkeur 30 minuten achter elkaar) ze daar echt een stuk leuker van werden. Gaandeweg moest ik tot mijn schaamte erkennen dat ik die 30 minuten niet haalde elke dag. Natuurlijk kreeg mijn kind aandacht, maar er waren dagen dat we netaan 5 minuten samen speelden. Dat vond ik verschrikkelijk. Ik was net zo erg als die ouders in die aflevering! Sindsdien let ik er op en krijgt elk kind elke dag 30 minuten exclusieve aandacht. Met mijn oudste van 3 komt dat dus neer op samen spelen of koekjes bakken, met mijn jongste van 6 maanden betekent dat op de grond spelen en knuffelen.
Soms denk ik wel eens 'doe ik het goed', maar als ik dan kijk naar vriendinnen die ik goede moeders vind, dan merk ik dat ik eigenlijk hetzelfde doe. Het is niet altijd perfect, ik ben ook maar een mens, maar ik vind mezelf en eigenlijk al mijn vriendinnen uitstekende moeders. Zo snel doe je het niet fout hoor.
donderdag 12 juli 2007 om 22:37
